Kwento
ni Ambeth (Part 16)
Ungol
Hindi sinasadyang nakasakay ko sa LRT si Erwin.
Hindi ko nga siya kaagad nakilala. Iba kasi ang porma at itsura nang una ko
siyang makilala.
Marami akong nalaman tungkol sa kanya, tulad ng
sa unibersidad ko rin pala siya nag-aaral at kumukuha ng engineering, na hindi
pala siya talagang delivery boy dahil anak siya ng dealer ng beer at
softdrinks.
Nang pauwi na kami ay nag-LRT uli kami, Natanaw
ko pa ang sinehan sa may istasyon. “May nanonood pa ba ngayon sa ganyang
sinehan?” tanong ko.
“Meron, pero alam mo ba na maraming kababalaghan
ang nangyayari sa sinehan na iyan?”
“Hala, may multo ba?”
“Buhay na multo, nagnanakaw ng katas ng lalaki
hehehe.”
Naunawaan ko naman na ang ibig niyang sabihin.
“Talaga?”
“Talagang-talaga.”
Parang nagkaroon ako ng interest hehehe.
-----o0o-----
Lingo, pababa na ako para maghapunan nang
pagbukas ko ng pinto ay bumulaga ang roommate kong si Justine.
“Saan ang punta mo?” salubong niyang tanong.
“Sa baba, kakain na ako.”
“Sandali, sabay na ako sa iyo, ilalapag ko lang
ito sa loob,” sabi ni Justine na dala ang isang malaking backpack. Siguro ay
damit iyon na pinalabhan sa kanila.
Nakasabay na naman namin si Rexy, Rolly at
Arnold. Magkatabi sa upuan sina Arnold at Rolly. Tinabihan ko si Rexy,
napagitna ako kina Rexy at Justine.
“Saan ka galing kahapon Ambeth?” tanong ni Rexy.
“Sa Cubao lang, nagpalipas ng oras, na bore kasi
ako dito kahapon eh, ako lang yata ang tao.”
“Sinong kasama mo?” muling tanong ni Rexy.
“Wala, ako lang. Wala ngang tao dito, sino pang
makakasama ko.”
“Sinungaling!”
“Hala! Bakit ba?”
“Nakita ko kayo ni Erwin na sumakay ng LRT, ano
date kaagad?”
“Sobra ka naman Rexy. Anong akala mo sa akin,
kaladkarin. Nagkita kami sa mall, pauwi na ako, pauwi na rin pala siya, may
binili yata. Nagkasabay lang. Para naman itong timang, ang dumi ng isip.”
“Eh parang ang sweet-sweet nyo eh.”
“Naku Rexy ha, gumagawa ka ng issue, nagseselos
ka lang yata eh, gusto mo siya eh.”
“Gusto ko nga siya, pero hindi naman niya ako
gusto, baka ikaw ang gusto, okay lang sa akin, basta huwag ka lang mag-deny.”
“Hindi nga, walang ganon. Ito talaga.”
“Wala kung wala!” padabog pa niyang sagot.
“Ikaw ba, saan ka galing at nakita mo kaming
sumakay sa LRT. Bakit hindi mo ako tinawag?”
“Nanonood ako ng sine.” Sagot ni Rexy.
“Saan ka na naman nanood ng sine, doon na naman
sa may magnanakaw?” tanong ni Justine.
“Secret!”
“Ambeth, nakita mo siguro ang sinehan sa may
istasyon ng LRT sa cubao, huwag na huwag kang papasok doon, maraming magnanakaw
doon, isa na yang si Rexy.” Sabi ni Justine.
“Bakit naman may magnanakaw?” pa-inosente kong
tanong.”
“Magnanakaw ng lakas, ng katas. Mga bading na
nanghahada. Huwag kang gagaya diyan kay Rexy ha, baka magkasakit ka pa,” sabad
ni Arnold.
“Kung magsalita naman ito, akala mo ang
linis-linis eh pahada ka rin, hindi nga lang sa sinehan sa malapit lang,”
ganting sagot ni Rexy na napatingin pa kay kuya.
“Hoy ha, sinasabi ko sa inyo. Huwag magbibiruan
kung pikon ha! Ayoko na nang away, paaalisin ko kayo dito.” Sabi ni Kuya.
“Hindi po Kuya, biruan lang po. Hindi ka na
nasanay.” Sabi ni Rexy.
Tumahimik na lang sila at nagpatuloy sa pagkain.
Isa-isa na silang tumayo matapos kumain at tinungo na ang kanilang silid.
Nahuli pa kami ni Justine. Huli naman kasi kaming kumain.
-----o0o-----
Pagpasok na pagpasok ni Justine ng silid namin ay
kaagad na siyang naghubad ng damit pang-itaas. Napatunganga na naman ako dahil
muli ko na naman nasilayan ang magandang katawan ng ka-roommate kong ito.
Palihim akong napalunok ng laway. Nagkunwari na lang akong hindi siya pansin, na wala akong pakialam ano
mang ang gawin niya. Kinuha ko ang isang kong libro at nagbasa ng aking lesson
habang nakahiga sa aking kama.
Kahit na naman nagbabasa ako ay palihim ko pa ring
sinusundan ng tingin ang lalaking iyon. “Kung bakit ba naman ugaling-ugali ng
mokong na ito na nakahubad, tuloy ay kung ano-ano ang naiisip ko, bwisit
talaga!” ang sinasabi ng kanyang utak.
Hindi ko talaga matiis na hindi tumingin kay
Justine lalo na ng hubarin na niya ang kanyang pantalon at tanging boxer na
lang ang tinira, humarap pa talaga sa akin ang loko at tila ipinagyayabang ang
bukol sa harapan, tapos ay kumuha ng twalya sa kanyang backpack.
“Hindi ka ba maliligo Ambeth? Sabay na tayo para
hindi ka nahihirapan sa paninilip. Ipapakita ko na saiyo all the way! Hehehe!”
“Haay naku Justine, umandar na naman ang
kalibugan mo. Dapat kasi ay kayo ni Rexy ang magka-roommate. Bakit hindi ka
makipagpalit sa ka-roommate niya, ano ngang pangalan nun? Louie? Bagay kayong
magka-roommate ni Rexy, totoo. Pareho kayong malibog, hindi ka masi-zero
hehehe.”
“Mas bagay nga kayo, pareho kayong…”
“Ano? Ano? Parehong ano?”
“Wala, makaligo na nga, pikon ang ale hehehe.”
Sa totoo lang hinihintay ko talaga ang paglabas
niya ng banyo, kasi ay nakatapis lang siya paglabas. Sinasadya niyang tigas ang
kanyang titi para ipangalandakan sa akin, inaakit talaga ako. Ewan ko ba,
siguro ay may kapustahan ito para tuksuhin ako na patulan siya. Kapag pumatol
nga naman ako ay panalo siya.
Nang lumabas na si Justine ng banyo ay kung bakit
naibaba ko ang binabasa kong libro at ipinatong sa aking dibdib. Nahuli tuloy
niya akong nakatingin sa kanyang harapan. Medyo natutok kasi ang tingin ko roon
at tila inaaninaw ang nasa loob ng tapis nitong twalya.
“Sabi ko na nga ba eh, inaabangan mo ang paglabas
ko. Gusto mo talagang makita?” sabi niya na parang nangde-dare.
“Tumigil ka nga, bakit ba, may ipagyayabang ba
iyan?”
“Halata naman ah, kunwari ka pa. Eto na oh, baka
magkakulite ka pa,” sabi ni Justine. Bigla ba namang hinablot ang tapis.
Sandali lang naman, hindi ko nakitang mabuti dahil mabilis uling naitapis ang
twalya.”
“Hahaha, natakam ka ba. Hilingin mo lang na
ipakita ko sa iyo, bakit ang hindi. Baka nga ipatikim ko pa sa iyo ito hehehe.”
“Gago ka talaga, nakakainis ka na. Tumigil ka na
nga!” Inis na ako, yamot na yamot na. Nagtaklubong na lang ako ng kumot para
hindi ko na siya makita pa.
Hayun… natahimik. Pakiramdam ko ay lumapit siya
sa aking kama, gusto kong silipin kung anong ginagawa. Unti-unti ko sanang
aangatin ng konti ang kumot, pero may humampas sa akin, sa aking pisngi.
“Ano ka ba Justine. Ano yun?”
“Burat ko, ihinampas ko sa pisngi mo hehehe.”
“Gago ka talaga!” Bumangon ako at hinabol ko
siya, para kaming mga bata na paikot-ikot at naghahabulan. Sa katatakbo ko ay
muntik na akong madapa, mabuti na lang at nasalo ako ni Justine at natumba siya
sa kama na nasa ibabaw naman niya ako, yung parang sa drama sa TV. Nagdikit
bahagya ang labi namin, naamoy ko ang mabango niyang hininga, amoy colgate,
nakapag-sepilyo na pala. Nag-alala ako na naamoy din niya ang hininga ko, hindi
pa ako nagsesepilyo, ang ulam ko pa naman ay isdang malansa, patay.
Hindi ako kaagad nakaalis sa ibabaw niya, para bang
napatulala ako, kumabog ang dibdib ko. Pero, parang siya din kasi dinig ko rin
ang tibok ng kanyang puso. Natauhan lang ako ng tumunog ang aking CP. Naitulak
ko tuloy siya.
Kinuha ko ang CP ko na nasa bulsa ko at tiningnan
kung sino ang nag-message. Si Erwin.
Erwin: Good PM. Tanong ko lang kung anong oras
ang pasok mo sa Lunes?
Ako: 9am, Umaalis ako ng 8:45, naglalakad
lang ako.
Erwin: Sabay tayo, daanan kita ng 8:30 diyan sa
inyo, pwede?
Ako: Okay lang, Hindi ba sa hapon ang pasok
mo?
Erwin: Kelangan kong mag-library eh. Basta ha,
daanan kita.
“Wow ha, me susundo na sa iyo. Ano yun,
manliligaw mo?” wika ni Justine. Hindi ko napansin na nakatanghod pala habang
nakikipag-palitan ako ng message.
“Bastos ka talaga, bakit ba tumitingin ka sa CP
ng may CP?”
“Weh… ano naman, sa nakita ko eh.”
“Lumayo ka nga sa akin diyan, nakakainis ka na
talaga.”
“Suplado, akala mo naman sobrang ganda.”
“Sinabi ko ba?’
Ewan ko ba kung bakit ako nakakatuwaang inisin ng
Justine na ito. Pero, ang gwapo talaga niya, pwede sanang jowain, kaya lang… ah
ewan.
Natahimik na rin siya dahil sa seryoso na ako sa
aking ginagawa. Alam kasi niyang scholar ako at kailangan kong mag-maintain ng
mataas na grades.
Bandang 10 ng gabi ay nakadinig na ako ng
mahihinang hilik, nakatulog na si Justin. Dahil sa antok na rin ako at may oras
pa naman ako bukas para makapag-aral. Natulog na rin ako.
-----o0o-----
"Justine
ang laki niyan, hindi ko kaya.” Sabi ko habang pilit na pinasusubo sa akin ni
Justine ang kanyang burat.
“Kaya
mo yan,” sabi niya. Hinawakan na ang aking ulo at pilit na isinisiksik ang
mataba at mahaba niyang burat sa aking bibig. Unti-unting bumibilis ang
pag-galaw ng katawan niya, binabayo na ang aking bibig.
“Aaahhhh,
tangina ka Ambeth, ang init sa loob ng bibig mo at ang lalim. Sakto ang haba ng
aking burat ahhhhh ahhhhh!” ungol ni Justin.
Nasarapan
na rin ako, nakatikim na naman ako ng masarap na titi. At ang gwapo pa ng
may-ari ng titing nasa loob ng aking bibig. Taas baba ang ulo ko sa mabilisang
blowjob na ginagawa ko.
"Ahhhh...
bilisan mo pa Ambeth, isagad mo! Deep thorat mo ahhh. Sabi ko na nga ba eh,
matakaw ka rin sa burat. Pero in fairness ha, ang galing mo, ang sarap mong
chumupa, palagi na akong magpapachupa sa iyo. Gusto mo kantutin din kita?” wika
ni Justine
“Ughhhh
oo Justine, kantutin mo ako kahit anong oras, waratin mo pa ang butas ko
uhmmmm. Tangina, ang laki ng titi mohhh, ang sarap uhhmmmmm slurrrrrppppppp
slurrrrrpppppp.”
Hinimod
ko ang matabang alaga ni Justine, napakasarap talaga
“Malapit
na ako Ambeth, bilisan mo na!”
Kumakadyut
na si Justine, halos mabulunana ako sa mabilisang paglabas at pagpasok ng
kanyang burat sa aking bibig. Naramdaman ko na maaabot na niya ang rurok ng
kaligayahan, kaya humanda na ako sa pagsirit ng kanyang tamod sa bibig ko.
“Aaahhhhh
ayan na ako ahhhhhhhhh!” Nagpalabas ng kanyang katas si Justine, pero patuloy
pa rin sa pagbayo. Hindi siya tumigil hanggat hindi natatapos ang pagpapalabas
niya ng katas sa aking bibig. Piniga-piga pa niya ang katawan ng kanyang titi
na tila sinasaid ng husto ang kanyang tamod, baka nga naman may naiwan pang
hindi lumalabas.
Wala
namang nasayang na tamod na inilabas sa bibig ko ni Justine, lahat iyon ay
aking nilunok.
“Ahhhhhhhhhhh,”
mahaba kong ungol, pumulandit na rin ang aking tamod at….”
Nagulantang
ako sa malakas na ungol. Naalimpungatan ako, nagising ako sa ungol na iyon.
Nanaginip pala ako at nagising ng umungol si Justine.
“Ayan
na ako Ambeth saluhin mo ng bibig mo ahhhhhhh.” Ungol ni Justine habang
nagjajakol. Kitang kita ko ang pagsirit ng kanyang tamod na tumapon sa kanyang
tiyan.
“Anong
ginagawa mo?” tanong ko. “Bakit ka umungol?”
Biglang
hatak niya sa kumot at itinakip sa kanyang titi. Parang nalito siya, hindi
malaman kung anong isasagot. Tila kinakabahan at natakot.
“Anong
nakita mo? Anong narinig mo?”
“Anong
dapat kong makita? Wala akong nakita. Nadinig ko umungol ka, parang nadinig ko
pang tinawag mo ang pangalan ko.” Pagsisinungaling ko. Ayoko siyang ipahiya.
“Nananaginip
yata ako, pero bakit ko naman tatawagin ang pangalan mo? Kung totoo man, baka masama
ang panaginip ko, baka ginagapang mo na ako,” wika ni Justine na nakuha pang
magbiro at mang-inis.
“Gago
ka talaga. Baka nga pinagjajakolan mo na ako kaya ka umuungol, umamin ka na
nga, nalilibugan ka ba sa akin.”
“Ano
ka hooyyy! Hindi ako pumapatol sa sirena.”
“Lalo
naman akong hindi pumapatol sa mayabang, dyutay naman.”
“Sinong
dyutay?”
“Ikaw!
Matulog ka na nga, pang-abala ka sa taong natutulog! Bwisit!”
Tinalikuran
ko na siya, pero parang may kung anong malagkit akong nakapa sa aking shorts.
Nang aking kapain ay basa ito, inamoy ko pa, amoy tamod. Nilabasan pala talaga
ako, nag wet dreams ako. Tangina, baka maamoy ito ni Justine. Hmp, nilabasan
din naman siya ah. Saka bakit niya tinawag ang pangalan ko? Siguro, ako ang
iniimagine niya ng nagsasarili siyang sikap. Sayang at hindi ko nakita kaagad.
Huli na nang magising ako, sandali ko lang nakitang nagjajakol dahil sa
nilabasan na, ang dami, naka ilang sirik kaya ang nagawa niya?
-----o0o-----
Maaga
akong gumising, kailangan na ready na ako dahil sa dadaanan daw ako ni Erwin.
Mabuti na lang at tapos nang maligo itong si Justine. Nang makita ko siyang
lumabas ng banyo na nakatapis na naman ay biniro ko siya. “Bakit may mantsa ang
kumot mo? Nagjakol ka kagabi ano? Kaya ka siguro umungol.”
“May
ebidensya ka.”
“Ano
pa bang ebidensya ang kailangan mo, hayan, tingnan mo ang mantsa sa kumot mo,
puti pa naman yan, kadiri. Magpalit ka na ng bed-sheet mo at palabhan mo na.
Huwag lang sa laundry dahil siguradong maamoy iyan.”
“Tumigil
ka nga, umagang-umaga eh binubuwisit mo ako!”
Tatawa-tawa
ako na pumasok na ng banyo, nakaisa rin ako. Pero bakit siya ang napanaginipan
ko, grabe, sa lahat naman na mapapanaginipian ko ay kung bakit siya pa. Ako rin
kaya ang napanaginipan niya? Nadinig ko kasing tinawag ang pangalan ko. Saka
bakit sa sex? Grabe, hindi ko naman siya pinagpapantasyahan eh, siya itong
nagpapantasya sa akin. Dinig na dinig ko ang sinabi niya, “Ayan na ako Ambeth
saluhin mo ng bibig mo ahhhhhhh”. Mabuti nga at hindi ko siya pinahiya!
-----o0o-----
Eksaktong
8:30 ay nasa may tindahan na ni Kuya si Erwin, dinaanan niya talaga ako. Kung
wala kasi siya sa ganong oras ay hindi ko naman siya hihintayin eh.
“Tara
na Erwin, aya ko pagkakita ko sa kanya, Kaagad namang tumayo at ngiting-ngiti
pa ng lapitan ako. Lalo siyang gumandang lalaki sa aking paningin. Pero,
nagtataka pa rin ako kung bakit niya naisipan na sunduin ako. Kinilig ako sa
naisip ko na baka manliligaw, ahaayyyy shet! Sana nga, hindi ko siya bibiguin
hehehe. Kapag nagkatotoo iyon, dalawang beses na akong maliligawan, baka
mabalik pa ang aking tiwala sa mga lalaki.
Habang
naglalakad kami ay tinanong ko siya kung bakit naisipan akong sunduin.
“Gusto
ko lang makipag-kaibigan sa iyo, wala kasi akong masyadong kaibigan. Tingin ko
kasi sa iyo ay ikaw ang taong mahihingahan ko ng mga problema ko, oo, ganon
ang tingin ko sa iyo. Sa totoo lang ay
magaan ang loob ko sa iyo, una pa lang nagkakilala tayo.” Pahayag ni Erwin.
“Bakit
ako, may magulang ka naman, at siguro may kapatid. Hindi mo ba sila nasasabihan
ng mga bagay bagay tungkol sa iyo?”
“Ewan
ko ba. Kasi eh hindi naman kami palaging nagkakausap, palagi silang busy. Kami
ng kapatid ko ay ganon din. Feeling ko ay napapabayaan na talaga kami. Dalawa
lang kaming magkapatid, parehong lalaki, ako ang panganay. Tuloy ay para na
siyang loner, palagi sa kanyang silid, hindi lumalabas. Lalabas lang iyon kapag
papasok ng eskwelahan, wala ring kaibigan na naisasama sa bahay tulad ko.”
“Hindi
ba kayo nagkakasabay sa pagkain?” tanong ko pa.
“Hindi
rin, una-una, kung sinong gustong kumain, hirap na hirap nga ang kasambahay
namin sa pag-aasikaso sa pagkain sa amin.”
“Nakow,
mahirap iyan. Ilang taon na ba ang kapatid mo?”
“18,
baka sing edad mo.”
“Binata
na rin pala. Magkasing edad nga kami. Ikaw ba, ilang taon na?”
“19.
Isang taon lang ang pagitan namin.”
“Bilisan
na natin, baka ma-late ako,” sabi ko. Naglakad na ako ng mabilis.
“Anong
oras ang break mo?”
“11:30”
“Sabay
na tayong mag-lunch ha, hintayin kita sa canteen.”
Tumango
na lang ako at tinungo na ang aming room.
>>>>>Itutuloy<<<<<
.