Kwento ni Ambeth (Part 20) - Ligawan

 

Kwento ni Ambeth (Part 20)

Ligawan

 

Pagpasok ko ng aming silid ay naroon na sa silid si Justine. Himala, tahimik, hindi man lang ako binati. Sa isip-isip ko ay mabuti naman. May dala akong kakanin na sadya kong itinago para pasalubong kina Kuya at Rolly, sa close friend ko dito na si Rexy at kay Erwin kapag nagkita kami sa school. Syempre, mero din para kay Justine. Hindi ko naman siya pwedeng makalimutan dahil roommate ko siya. Bumaba na ako para ibigay kay Kuya ang pasalubong ko at tinungo ko rin ang silid nina Rexy, mabuti at naroon siya. Nakipag-kwentuhan pa ako sa kanya sandali, baka may bagong tsismis eh hahaha.

Balik ako sa aking room, kaagad kong nakita si Justine na may nginunguya, may kinakain. Kinabahan ako, baka kasi nilantakan na ang kakaning kong uwi.

-----o0o-----

“Yummy! Ang sarap talaga, thank you Ambeth ha. Paborito ko talaga ang kakanin na ito,” wika ni Justine na panay ang ngasab at nilantakan na nga ang kakanin na pasalubong ko. Para naman talaga sa kanya ang isang balot at akin naman yung isa pa. Pero akala ko ba ay hindi ako pansin.

“Hala, kinain mo iyan? Panis kaya iyan!” biro ko. Tiningnan ko kung may itinira, meron naman. At least hindi niya kinuha lahat.

“Hayaan mo na, laman tiyan din. Saka hindi naman lasang panis, masarap nga eh. Ikaw ha. Parang hindi mo ako roommate, inuna mo pang bigyan ang iba. Ano ba ako sa iyo?” Drama ni Justine.

“Ikaw kaya ang hindi nambati. Talaga namang para sa iyo iyan. Nakita mo, mas madami at dalawang klase pa, samantalang ang ibinigay ko kay kuya at kay Rexy at isang klase lang,” sabi ko naman.

“Ibig bang sabihin ay mahal mo ako?”

“Anong sinabi mo? Manigas ka uy, Ikaw ang aking masamang panaginip. Ubusin mo na iyan kung kaya mo. Meron pa ako dito. Para bukas na ito,” sabi ko.

Lumapit siya sa akin at kinuha ang isa pang balot at siya na raw ang magtatago. “Ang sweet mo talaga, mwah,” wika niya sabay halik sa pisngi ko.

Nahawakan ko ang pisngi na hinalikan niya. “Justine ano ka ba? Para kang sira!” kunwari ay galit ako. Ang hindi niya alam ay kinilig ako.

“Asus, galit daw… nag blush ka nga eh. Gusto mo naman talaga. Ano… yung kabila naman.” Akala ko ay nagbibiro lang, pero nagulat ako dahil sa hinalikan talaga ako sa kabila kong pisngi. Siguro ay lalo akong nag-blush.

“Hoy, magtira ka mamaya, baka hindi ka na makakain ng hapunan,” paalala ko.

“Oo nga ano,” sagot niya at tumigil na sa pagkain at itinago na ang natira, pati na rin ang isang balot pa na sana ay para sa akin naman. Hindi na bale, me isa pa naman akong balot para kay Erwin. Baka magkita kami bukas.

-----o0o-----

Sa pagdaan ng mga araw, may napapansin akong pagbabago sa aking roommate na si Justine. Parang tahimik lang siya, hindi na siya tulad ng dati na kapag nakita na ako ay agad akong bubuskahin, aasarin, bibiruin. Pero iba na ngayon. Naninibago ako, parang hindi na siya si Justine. Tuloy ay naisip ko na baka may dinaramdam, baka may problema. Hindi na ako nakatiis, miss ko na ang Justine na una kong nakilala, kaya nagtanong na ako.

“Justine… may problema ka ba? Bakit ang tahi-tahimik mo? Naninibago ako sa iyo,” tanong ko. “May sakit ka ba? Hindi kaya na matanda ka? Bakit hindi ka magpatingin sa isang albularyo,” wika ko pa.

“Wala akong problema, wala rin akong sakit. Ano ka ba naman Ambeth? Sala ka sa init, sala ka sa lamig. Kapag nag-ingay ako, galit ka, ngayon naman na tahimik ako, iba naman ang iniisip mo,” tugon ni Justine.

“Naninibago kasi ako sa iyo. Hindi ka naman dating ganyan. Hindi ako sanay na tahimik ka.”

“Ahh, gusto mo yung inaasar ka, yung kinukulit ka palagi, ganun ba?”

“Hindi naman sa ganon. Ah basta, mas gugustuhin ko na yatang maingay ka. Pang therapy ko iyon eh, yung bang nae-exercise ang vocal chord ko, miss ko iyon… promise,” sabi ko. Totoo naman, mas buhay ako kapag ganun siya hindi yung para kaming nasa sementeryo na sobrang tahimik.

“Ayaw mo ba nun, hindi na kita inaasar? Pinipilit ko na ngang baguhin ang ugali ko eh, tapos gusto mo pala ay inaasar ka. Ayoko na ng ganun, gusto ko yung ano na… yung…”

“Yung ano? Bakit hindi mo ituloy. Ano yung gusto mo?” pilit kong tinatanong sa kanya, pero ayaw na, tinalikuran na lang ako.

Ano kayang nangyayari sa taong ito? Baka nga namatanda na. Siguro ay itawag ko kay Nanay para mapatawas. Pwede kasi kahit malayo, basta may larawan. I send ko yung picture niya para ipakita sa albularyo sa barangay namin, magaling iyon. Nakakapagbalik iyon ng nawawalang bagay. Nag-message na nga ako kay Nanay para ipatawas itong si Justine.

Kaagad naman nakapag-reply si Nanay makalipas lang ang isang araw ay ang sabi ay wala naman daw. Pero ang sabi ay tila may malaking problemang pang-sarili. Maari daw sa pamilya, sa pera o sa puso. Hala… sabi ko pati ba naman mga problema ay nahuhulaan ng isang albularyo? May ganon ba? Paki-comment naman hehehe.

-----o0o-----

Isang umaga ay iba ang gising ko, hindi ko maipaliwanag, para bang kinakabahan ako na hindi ko mawari. Basta, hindi ako mapakali. Pumasok pa rin ako.

Kahit papano ay naging kalmado ang pakiramdam ko, nawala na sa aking isipan ang kaba o takot na naramdaman ko kanina. Nag-focus ako sa mga itinuturo nang aming professor.

Pagsapit ng lunch break ay kasabay ko uling kumain si Erwin. Pero sa uwian ay hindi na siya sumabay dahil sa may laro daw sila ng barkada ng basketball, hinatid naman niya ako hanggang sa gate.

“Sige na, tatawid na ako, salamat ha. Galingan mo,” sabi ko pa sabay talikod. Alam kong tumalikod na rin siya. Basta na lang ako tumawid na hindi ako tumitingin kung may nagdaraang sasakyan, huli na nang makita kong may mabilis na tumatakbong sasakyan, Nalito ako, narinig ko na lang na may nagsigawan,

Hindi ko na alam ang sumunod na pangyayari, natauhan na lang ako ng may isang lalaking nakayakap sa akin na nang aking tingnan ay si Justine pala. Gusto kong tanungin kung anong nangyari at bakit siya narito, kaya lang ay may isang lalaking sumigaw, “Nagpapakamatay ka ba? Kung nagpapakamatay ka, huwag kang mangdamay!”

Galit ang driver ng sasakyan. Nanghingi naman ako ng sorry.

“Pare, alam mo namang “school zone” ito at bawal ang magpatakbo ng mabilis. Kung tutuusin, kung may pulis dito ay dapat kang hulihin eh at ma-penalize. Nakita mo ba yung signage…”School Zone, no over speeding”, ang laki-laki hindi mo nakita?” sabi ni Justine.

Hindi na nakipagtalo ang driver at pinatakbo na lang ang kanyang sasakyan papalayo.

“Salamat Justine ha, kung wala ka ay baka may pinagkalagyan na ako. Maraming-maraming salamat, utang ko sa iyo ang buhay ko,” wika ko.

“Asus! Halika na at sabay na tayo,” sabi niya. Naglakad na kami, napalingon pa ako sa may likuran ko, nakita kong naroon si Erwin, nakita siguro ang pangyayari.”

Sa bahay ay kaagad akong pinainom ng tubig ni Justine. Ramdam ko ang pag-aalala niya sa akin. “Uliuli naman Ambeth ay mag-iingat ka sa pagtawid-tawid sa karsada. Tingnan mo nga iyan, muntikan ka na. Ano ba ang iniisip mo, si Erwin. Nakita kong ihinatid ka sa may gate ng school ninyo,” sabi ni Justine.

“Wala naman akong iniisip, nabigla lang ako sa pagtawid talaga. Alam mo Justine, kaninang umaga ay talagang iba na ang pakiramdam ko, yung bang kabado ako na wala naman dapat na ika-kaba. Siguro ay babala iyon ano?”

“Pwede, pero baka naman nasobrahan ka na sa kape, pansin ko eh kape ka na sa umaga at sa gabi, nagkakape ka pa rin, baka nasosobrahan ka na. Bawas-bawasan mo ang pagkakape ha, hindi pa nga nagiging tayo eh…”

“Hah! Ano iyon?” tanong ko, may hindi ako masyadong naintindihan na sinabi niyang huli, halos pabulong kasi.

“Wala! Sabi ko ay magiingat ka palagi. Mabuti na lang at napadaan ako sa unibersidad ninyo,” wika ni Justine.

“Bakit ka nga ba napadaan. Me susunduin ka ba na nililigawan mo?”

“Meron sana, inaabangan ko nga eh. Kaya lang uunahin ko pa ba iyon ay nakita kong nasa panganib ka. Mabuti na lang at alerto ako at nahatak kita.”

“Oo nga ano. Malas mo naman at nung babae, nang dahil sa akin eh na-purnada pa ang panliligaw mo,” sabi ko.

“Hindi naman, nakapuntos nga ako eh hehehe. Nga pala Justine, bukas eh hindi ako uuwi sa amin, Daanan kita sa unibersidad ha, samahan mo naman ako sa Cubao, may bibilhin lang ako sa mall,” aya sa akin ni Justine.

Ayihhhh hihihi, parang tumambol na naman ang dibdib ko. Ewan ko ba? Para kasing yung pagbabago ni Justine ay may ibig sabihin, tapos aayain pa ako na parang magde-date na kami, Kinikilig ako hihihi.

-----o0o-----

Paglabas ko ng 3PM Friday ay naroon na sa labas ng gate si Justine, nakaabang na sa akin. “Diretso na ba tayo, hindi na ba tayo daraan sa dorm?” tanong ko.

“Ikaw, gusto mo ba?” tanong ni Justine.

“Oo sana eh, para naman makapagpalit ng damit at makapag-pa fresh ng konti. Maaga pa naman eh,” sabi ko.

“Oo nga, makapaghilamos na din at makapag-sepilyo,”

To cut the story short, fresh looking na kami ni Justine. Ang gwapo talaga ng kumag na ito. Paglabas namin ay naroon si Erwin at nagdeliver pala ng beer kay Kuya. Binati niya kami. “Saan ang lakad ninyo? May date ba kayo ni Justine Ambeth?” bating tanong ni Erwin.

Si Justine ang sumagot, “Oo, first date namin ni Ambeth.”

Nakita kong lumamlam ang tingin ang mga mata ni Erwin, parang nalungkot na hindi ko mawari. Parang may kumurot din sa aking dibdib, hindi ko alam kung awa o ano. Itinanggi ko naman ang sinabi ni Justine. “Hindi no, nagpasama lang at may gustong bilhin para sa nililigawan.” Ewan ko kung maniniwala siya. Iyon naman ang totoo.

Sa mall ay para kaming mag-jowa na namamasyal, naka-akbay pa siya sa akin. Noong una ay gustong hawakan ang kamay ko, inalis ko lang, inakbayan na lang ako at hinayaan ko na lang. Inaya ako na kumain, pero sinabi kong mamaya na lang dinner.

Lakad uli kami. Tingin-tingin ng mga naka-display na paninda hanggang sa makarating kami sa may sinehan. Inaya akong manood ng sine at siya raw ang taya. “Akala ko ba ay may bibilhin ka?” tanong ko.

“Mamaya na. Manood na lang muna tayo. Tamang tama o, Nagpapapasok na ng manonood at gusto ko talagang panoorin ang pelikulang iyan,” sabi ni Justine. Wala na akong nagawa dahil pumila na siya sa bilihan ng ticket.

Bago kami pusok ay bumili muna siya ng popcorn at softdrinks. Kaagad naming naubos ang popcorn at softdrinks, tahimik na kaming nanood. Maganda naman ang pelikula, drama-love story ang tema. Medyo focus na ako sa panonood ng may humawak sa aking kamay, ginagap niya ang palad ko at pinagsalikop. Bumilis ang tibok ng puso ko, napahinga ako ng malalim. Hinayaan ko lang na magkaholding hands kami habang nanonood, para tuloy talaga kaming mag-jowa.

May kasunod pang ginawa si Justine na talaga naman napaka-sweet. Hinawakan niya ang ulo ko at ihinilig sa kanyang balikat. Ang sweet talaga. Pero ang hindi ko akalain ay ang halikan niya ako sa aking labi. Ang hindi ko maintindihan sa aking sarili ay kung bakit hindi ko siya pinigilan, bagkos ay hinayaan ko lang na angkinin ang aking labi hanggang sa tugunin ko na ang halik. Nawala na kami sa sarili. Nang medyo lumiwanag ang screen ay natauhan ako bigla at kumalas sa pakikipag-halikan.

“Baka may makakita sa atin. Tama na Justine.” Sabi ko na parang habol ang hininga sa pagsasalita.

“Tayo na ha,” ang sabi ni Jusine.

“Anong tayo na, bakit?” kunwari ay hindi ko alam ang gusto niyang sabihin.

“Tayo na, mag-jowa na tayo,” tugon niya.

“Hah! Jowa agad! Hindi ka pa naman nanliligaw eh.”

“Hindi pa ba panliligaw ang ginagawa ko? Ang laki na nang ipinagbago ko ah, hindi na kita inaasar at ang sweet ko na palagi sa iyo,” sabi niya.

Kaya pala malaki ang pinagbago, panliligaw pala iyon. Hindi ako sumagot, hindi rin tumanggi. Ang totoo ay nagkakaroon na rin ako ng pagtatangi sa kanya, kaya lang ay ganon din ang nararamdaman ko kay Erwin, hindi ko gusto na mamili sa kanilang dalawa.

“Ano Ambeth, tayo na ha?” muling sabi ni Justine.

“Teka muna Justine, isipin ko muna. Ayaw ko munang makipag-relasyon, kasi hanggang ngayon ay may nararamdaman pa rin ako sa aking ex. Gusto ko munang tuluyang akong makalimutan siya,” dahilan ko.

“Sa ex mo ba o kay Erwin?”

Hindi ako makasagot, ang totoo ay iyon naman talaga ang isa pang dahilan. Tumahimik na siya at hindi na umimik. Mabuti na lang at natapos na ang palabas. Inaya pa niya akong kumain, pero sinabi ko nang kay Kuya na lang kami kumain para makatipid. Siya daw naman ang taya, pero hindi pa rin ako pumayag. Ayaw ko namang gastusan na niya ako ay hindi pa naman kami.

Umuwi na kami, nakasabay pa namin si Rexy. Ewan ko ba, nagkakataong nakakasabay ko si Rexy kapag may kasama ako dito sa Cubao.

Sa karinderya na lang kami kumain nina Justine at Rexy. Nang nasa silid na kami ay tahimik lang din si Justine. Kinaumagahan ay nagpaalam siya na uuwi na raw sa kanila.

Hindi na ako nagtanong, alam kong malungkot siya dahil sa hindi ako pumayag na maging kami. Hindi ko naman siya ni-reject, hindi pa lang kasi ako ready na makipag-relasyon.

Lunch time ng Sabado, gulat ako ng madatnan ko si Erwin na nakaupo katabi ni Rolly. Ngayon na lang kasi siya nagawi sa karinderya ni Kuya para kumain, ang huli ay noong kasama niya si Sonny. Na miss kong bigla si Sonny.

Matapos kaming kumain ay nagpaalam pa sa akin na kung pwedeng tumambay sa aming silid, pahihindian ko ba naman siya. Hindi naman siya nagtagal, gusto lang pala akong ayain na lumabas. Ang tuwa ko ng sa Luneta park niya ako dinala. Sa totoo lang, matagal ko na talagang gustong magpasyal doon, mabuti na lang at doon kami nagpunta.

Feeling ko ay naging bata uli ako, paslit pa kasi ako ng ipasyal ako doon nina Nanay. Nilibot talaga namin ang parke at panay ang kuha namin ng picture. Nang medyo napagod na kami ay napadaan kami sa isang nagtitinda ng miryenda, bumili kami at saka naupo muna sa isang bench na naroon at doon na kumain. Habang kumakain ay nabanggit niya ang nangyari kahapon.

“Alam mo, nagpapasalamat ako at walang nangyari sa iyo kahapon, kasi kung meron ay masisisi ko ang aking sarili. Mabuti na lang at naroon pala si Justine. Hindi na kita nilapitan, alam kong ligtas ka na kasama si Justine,” sabi ni Erwin.

“Oo nga, ang laking pasalamat ko kay Justine, utang ko sa kanya ang pangalawa kong buhay. Ang tanga ko kasi, bigla na lang akong tumawid na hindi tumitingin sa daan. Naging aral naman iyon sa akin.

“Hindi naman sa nanghihimasok ha Ambeth, nanliligaw ba sa iyo si Justine? O baka naman kayo na.” tanong ni Erwin.

Hindi ko alam kung paano sasagutin ang tanong na iyon ni Erwin. Dapat ko pa bang sabihin na”Oo”? Pero kapag itinatwa ko naman ay… bahala na nga, totoo naman na nagtapat siya eh. “Nagpaparinig, hindi direkta, pero may sinabi siya na ang intindi ko ay nanliligaw. Pero hindi pa ako handa na makipag-relasyon, Hanggat may natitira pa kasi akong feeling sa ex ko ay hindi muna ako iibig sa iba. Hindi ko naman siya ni-reject, hindi pa lang talaga ako handa.”

“Ganon ba? Ibig bang sabihin ay pwede rin akong manligaw sa iyo?”

Napatingin ako sa kanya na tila nagtatanong ang mga mata.

“Alam ko naman ang isasagot mo, actually, nauna na ang sagot. Pero gaya ni Justine, sana ay hayaan mo pa rin na manligaw din ako. Alam mo, una pa lang tayong nagkita ay nagkagusto na ako sa iyo eh,” sabi ni Erwin.

“Erwin, marami namang babae, sa ganda mong lalaking iyan, alam kong magkakandarapa silang sagutin ka. Bakit ako. Tinanong ko rin kasi iyan kay Justine.”

“Mahirap naman kasing turuan ang puso kung sino ang mamahalin. Ikaw ang itinibok ng puso ko, wala na akong magagawa. Sabi mo nga, minahal ka dati ng ex mo, kaya lang… alam mo na. Ako, magiging tapat ako sa iyo, promise.

“Maraming salamat ha, pero sabi mo nga ay alam mo na ang magiging sagot ko, hayaan mong maghilom muna ang sugat sa puso ko, at kapag ready na ako, sana ay matanggap mo din ang magiging desisyon ko.”

“Oo, maghihintay ako, sana ako ang piliin mo. Kung sakali, ikaw ang una kong makaka-relasyon.”

Napangiti lang ako. Grabe talaga, hindi ko alam na masyado na palang mahaba ang aking buhok,

Papadilim na ng umuwi kami ni Erwin. Hinatid ako hanggang sa tapat lang ng karinderya ni Kuya. Umakyat na ako, papasok na ako ng aming silid nang hatakin ako bigla ni Rexy. “Halika nga friend at mag-usap tayo sandali. Kahapon si Justine ang ka-date mo, ngayo naman ay si Erwin. Sister, ang haba ng hair mo, nakakainggit ka na talaga, dalawang pogi at machong papable ang nagkakagusto sa iyo,” wika ni Rexy.

Hindi na ako nakatanggi, magbibihis pa sana ako, pero nahatak na niya ako at naikulong sa kanilang silid. Mabuti at wala roon si Louie, ang kanyang roommate.

Marami siyang tanong tungkol kina Erwin at Justine, pero wala akong sinabi, tahimik lang ako at itinatwa ko ang panliligaw nila sa akin. Mahirap na, baka isipin pa ng dalawa na ipinamamalita ko ang pangliligaw nila. Paano na kaya kug mag-deny naman sila.

Iniba ako ang usapan, tinanong ko kung saan siya galing kahapon nang makasabay namin siya ni Justine.

“Rexy, pangalawang beses ko na ikaw na nakakasabay na nasa Cubao ka rin. Saan ka ba nagpupunta, huwag mong sabihin na nanood ka na naman diyan sa sinehan sa may gateway ha. Ano ba talaga ang nangyayari doon ha?”

“Gusto mong malaman? Sumama ka sa akin minsan,” sagot ni Rexy.

“Hala, ayoko. Magkwento ka na lang kung anong ginagawa mo roon.”

“Gusto mo ba talaga? Sige, ikwento ko sa iyo, may resibo pa para maniwala ka hehehe.”

 

 

 

 

>>>>>Itutuloy<<<<<

Mano Po, Ninong

 

Mano Po, Ninong

 

Pasko na naman, panahon na naman ng gastusan para sa regalo sa mga inaanak, pamasko sa mga kapatid at ibang kamag-anak at sa mga kaibigan din. Lagi ko namang pinaghahandaan ang araw na iyon lalo na kung matatapat sa pag-baba ko sa barko. Isa akong seaman at sakto na ang baba ko ay buwan ng kapaskuhan.

Ako nga pala si Rodney o Rod for short. Isa akong seaman, 45 years old, me edad na pero dahil sa aking trabaho ay naalagaan ko ang aking katawan, maganda pa rin ang aking pangangatawan, maskulado ika nga. Sa barko kasi ay kumpleto ang mga gamit sa gym kaya na-maintain ko ang aking pangangatwan. Gwapo pa rin naman, medyo pumuti na lang ng konti ang buhok ko.

Kabababa ko pa lang ng barko, isang buwan lang akong mamamalagi dito sa Pilipinas, aabutin naman ako ng pasko at bagong taon dito.

Sa Davao ako naka-base, taga roon kasi ang aking napangasawa, pero dito muna ako sa Manila dahil sa kailangan ko munang mag-report sa aming opisina dito sa Maynila, saka pa lang ako uuwi ng Davao. Isa pa ay nakausap ko ang isa kong inaanak at nakapangako ako na pasasalubungan ko siya.

Siya si Denver, anak siya ng aking best friend na si Adrian na matagal ko na ring hindi nakikita simula ng mag-seaman ako at mapadpad sa Davao.

Naka-check in ako ngayon sa isang hotel dito sa Maynila. Nagkataon Sabado kaya tinawagan ko si Denver at ngayon ko na lang siya pinapunta, dito ko na lang sa hotel siya kikitain para ibigay ang konti kong pasalubong, sa Lunes kasi ay sa office ang lakad ko.

Habang hinihintay ko ang pagdating ni Denver ay marami akong naalala tungkol sa kanyang ama, sa mga kalokohan namin noong kabataan namin. Matagal na kasi akong walang balita sa kanya, siguro ay may sampung taon na. Si Denver naman ay siguro nasa lima o anim na taon pa lang noon.

Na miss ko talaga si Adrian, at ang iba pa naming barkada na ewan ko ba kung nasaan na. Nagkahiwahiwalay na rin naman kasi kami ng makapagtrabaho at makapag-asawa na ang iba sa amin. Pero si Adrian talaga ang pinaka miss ko sa lahat.

Magkababata kasi kami ni Adrian. Sa magbabarkada namin sa aming lugar ay kaming dalawa ang pinaka-maloko at pinaka-pilyo. Madalas ay nababaranggay kami dahil sa mga kalokohan naming ginagawa. Kami ring dalawa ang pinaka-pogi hehehe, kaya kahit na maloko ay marami pa ring chicks na nagkakagusto sa amin, sila pa ang nanliligaw hehehe. Iba talaga ang gwapings.

Ilan sa mga kalokohan naming ginawa ay ang magnakaw sa palengke ng mga prutas. Tinityempo namin na nakatanga ang tindera. Yung iba namang tindera na may crush sa amin ay kunwari bibili kami, wala nang bayad, me sukli pa hehehe.

Inis kami sa kapitan ng barangay namin, madalas kasi maparusahan kami ng kapitan na iyon kaya lagi naming binabato ang bubungan ng kanilang bahay. Syempre, kami ang pinagbibintangan, wala namang ebidensya, mahusay kasi kaming bumato hehehe.-

Isa pang kalokohan namin ay ang mamboso, suki sa amin ang maganda naming kapitbahay na suplada. Kaya lang minsan ay nanay nung kapitbahay namin ang natyempuhan namin, eh buntis iyon, langhiya, iba pala ang itsura ng ari ng babae kapag buntis, parang nakanganga, tawa kami ng tawa matapos naming mabosohan.

Me kalibugan din kami, kung minsan ay pupunta kami ng sementeryo at doon magjajakol ng sabay, kasama pa ang ibang barkada. Minsan naman ay sa jeep na naka-park lang sa isang bakanteng lote na medyo tago sa daanan, at kung minsan ay sa may ginagawang bahay, kasabwat namin ang bantay na nakakabarkada din namin.

Mahilig lang kaming mamboso at magjakol, pero ang totoo ay sa edad naming 16 ay pareho pa kaming virgin, walang karanasan sa babae man o sa bading. Maraming mga bading na nag-aalok sa amin ng pera, pero hindi namin pinapatulan, pareho kasi kaming takot sa AIDS. May nabalitaan kasi kami sa lugar namin na nagkasakit ng AIDS dahil sa pagpatol sa isang bading.

Ang ginawa namin ay kami na lang dalawa ni Adrian ang nag-eksperimento. Una naming ginawa ay ang mag-chupaan. Masarap pala, nasarapan kami, tinikman pa namin ang aming mga tamod. Dahil sa masarap, ay naulit pa iyon ng naulit. Nang magsawa na kami sa basta chupa lang ay nagkaroon na ng halikan at romansahan. Ginaya namin yung napapanood namin sa sinehang nagpapalabas ng bold. Mas masarap pala, nakakakiliti at talaga namang sobrang nakakalibog, tapos ay hahantong sa chupaan, nag 69 din kami.

Kalaunan ay lalo kaming naging wild, ginawa na rin namin ang magkantutan. Una akong tumira sa kanya, sarap na sarap si Adrian, umuungol pa. Pero nang ako na ang tirahin niya ay halos sumuko ako, ang sakit kasi, naiyak ako sa sakit, sobra. Hindi ko talaga nagustuhan, hindi ako nasarapan, kasi ang taba ng titi niya, ang laki pa ng ulo. Kung tutuusin ay mas mahaba pa ang titi ko sa kanya, kaya lang ay medyo payat.

Nang sumunod na mag-aya siya nang kantutan ay tumanggi na ako, pero siya ay nagpakantot pa rin sa akin.

Kahit na naman ginagawa namin iyon ay hindi ko naman masabing bading na rin kami, libog lang talaga, curious lang. Nagsawa din kami lalo na nang magkasyota na kami pareho. Mas masarap pala sa babae.

Syempre hindi naman kami palaging bata, tatanda rin kami. Pinag-aral naman ako ng parents ko, pagsi-seaman nga, nakatapos naman. Hindi naman ako kaagad nakasakay ng barko, Nagtrabaho muna ako bilang salesman ng mga food products, yung produkto ng malaking kompanya. Nag call center agent din ako ng dalawang taon, hanggang makapag-asawa ako ng isang taga Davao. Seaman din ang tatay nung napangasawa ko at siyang nagpasok sa akin. Sa Davao na kami nanirahan noon.

Samantala, hindi na nakatapos itong si Adrian, nagluko kasi, nagbulakbol. Hindi na siya pinapag-aral ng magulang niya, kaya hayun tambay. Palaging lasing. Nakakapagtrabaho naman sa construction pero hindi tumatagal, mahirap daw, tila gusto ay manager hehehe.

Ang balita ko ay palaging lasing at nalulong pa sa droga. Kahit na naman ganoon siya ay hindi ko naman siya iniwasan, palagi ko pa nang pinapayuhan na tumigil na sa ganong bisyo at ipagpatuloy ang pag-aaral. Pero ewan ko ba. Nang lumaon ay tila iniiwasan na niya ako, ang alam ko ay nahihiya sa akin, kasi nakatapos ako at nagtrabaho.

Nakabuntis pa siya at nakapag-asawa ng hindi oras. Syempre abay ako at kinuha pa akong ninong ng panganay nila na si Denver.

Huli kong nakita at nakausap si Adrian ay noong makulong siya dahil nahulihan nga ng bawal na gamot. Ako kasi ay nakapag-asawa na rin at sa Davao na nanirahan kaya nawalan na ako ng kontak sa kanya. Bihira na kasi akong makauwi ng Manila lalo na nang makasakay na ako ng barko.

Kapag napagawi naman ako ng Manila ay hindi ko nakakalimutan na pasyalan siya. Dahil sa social media ay nagkroon ako ng kontak sa aking inaanak, sa kanya na lang ako nakikibalita. Minsan ay dumadaing sa akin si Denver, kaya napapadalhan ko siya ng pera kahit papano. Ito ngang huli ay nabalitaan ko na lang na nakipag-hiwalay na si Mila kay Adrian.

Nasa ganoong pagmumuni-muni ako ng mag ring ang hotel phone. Sa front desk pala at ipinaalam sa akin na may naghahanap. Sinabi ko na paakyatin na lang.

Hinintay ko na lang siya sa may pintuan. May nakita akong naglalakad na isang matangkad na binatilyo, gwapo, magandang pangangatawan. Nakangiti siya at papalapit sa akin.

“Mano po Ninong,” ang sabi ng binatilyo sabay kuha sa aking kamay at nagmano. Hindi pa siya nakuntento, sinunggaban ako at niyakap ng mahigpit at hinalikan pa ako sa magkabilang pisngi. Naalala ko tuloy na ganon siya palagi kapag nagkikita kami, kasi lagi akong may pasalubong noon na laruan at candy.

“Hala! Ikaw na ba si Denver? Hindi na kita nakilala ah! Ang laki mo na! Ang natatandaan ko sa iyo ay isang iyaking bata, uhugin at payat, pero ngayon… hahaha.”

“Ninong naman eh, bata pa ako noon.”

“Pasok ka, halika,” aya ko.

Naupo siya sa gilid ng kama.

“Kumusta ka na, ang papa mo, ang mama mo?”

“Mabuti naman po ako,” tugon ni Denver na nakayuko ang ulo, bakas ang kalungkutan nang mabanggit ko ang kanyang mga magulang.

“Matagal na pong hiwalay sina Mama at Papa ko. Si Mama ay may bago na pong boyfriend, nagsasama na po sili. Si Papa naman po ay ipina-rehab nina Lolo kelan lang, baka po matagalan pa bago maka-recover,” malungkot na balita ni Denver.

“Ganon ba. Paano iyan, sino ngayon ang kasama mo?”

“Kina Lolo at Lola po ako nakatira ngayon.”

“Bakit hindi ka sumama sa Mama mo?”

“Ayoko po doon, hindi ko po gusto yung boyfriend niya.”

Naawa ako sa inaanak kong iyon. Mabuti naman at lumaking mabait at hindi nagmana sa amang maloko. Nag-aaral daw siya at nasagrade 10 na. Nangako daw siya sa kanyang Lolo at Lola na pagbubutihin ang pag-aaral at magtatapos bilang isang seaman din gaya ko.

"Ninong, namiss kita!"`wika niya na tila isa pang bata na bigla na lang kumandong sa akin.

Medyo naalangan na ko, kasi naman, halos magsing-tangkad na kami, mas malaki lang ang aking katawan. Pero hanga din ako sa batang ito, sa murang edad ay pormado na ang katawan at siksik sa muscle. Kaya pala ay nahilig sa sports. Kasali siya sa basketball team ng kanilang eskelahan at sumaali pa sa ibang sports gaya ng swimming at volleball.

“Ang bigat mo na hahaha. Baba ka muna at kukunin ko ang mga pasalubong ko sa iyo. Pasensya na ha. konti lang dahil sa wala na akong oras para mamili pa. Pero mamaya, pag-kain natin ay lalabas tayo at magsa-shopping tayo. Okay.

Kitang-kita sa mata ni Denver ang lubos na kasiyahan. Hindi mabibili ng kahit anong halaga ang mga ngiti niya.

“Ilan taon ka na nga Denver?”

"Kinse na po!"

“Kinse ka pa lang sa lagay na iyan?”

“Opo. Mukha na ba akong matanda Ninong?”

“Hindi naman. Pero ang tangkad mo, biglang laki mo.”

“Opo, simula ng tulian ako hehehe.”

“Ibig bang sabihin ay may GF ka na. Baka wala ka pang bulbol eh nagdyi-GF ka na.”

“Wala pa po. Focus po muna ako sa pag-aaral, wala muna yung GF-GF na iyan. Ninong, me bulbol na rin ako, may buhok na rin ako sa kilikili eh saka me tumutubo nang manipis na bigote. Binata na po ako,” sabi ni Denver. Inililis pa ang tshirt at ipinakita sa akin ang kanyang kilikili. Ibinaba na rin ang zipper ng kanyang pantalon at ipapakita pa sana ang bulbol niya, pero sinabi kong huwag na.

“Denver, manood ka na lang muna ng TV ha at maliligo lang ako sandali. Tapos ay aalis tayo at ipagsa-shopping kita. Diyan ka na muna ha.”

“Sige lang po Ninong

-----o0o-----

Nakatapis lang ako paglabas ko ng banyo. Nakalimutan ko pang magdala ng pamalit na brief kaya heto umaalog ang aking… alam n’yo na habang naglalakad.

“Hala Denver! Ano yang pinapanood mo?” kunot ang noong tanong ko.

“Ninong, may ganito pala dito, naghahanap ako ng mapapanood eh iyan ang lumabas eh,” tugon ni Denver.

Grabe ang batang ito, kagabi pa ako dito eh hindi ko nalaman na may palabas na ganito. “Ilipat mo nga sa iba, bastos yan,” utos ko. Kunwari lang naman, gusto nga eh hehehe. “Magbibihis lang ako at aalis na tayo,” sabi ko.

-----o0o-----

Hapon na nang makabalik kami galing nang pagsa-shopping. Tuwang-tuwa si Denver. Ibinili ko siya na dalawang pants, isang rubber shoes at ang pinaka-nagustuhan niya ay cell phone, Hindi naman ito yung mamahalin, mahal na rin dahil sa nagkakahalaga rin ng kulang-kulang 20K.

Nanood pa kami ng sine at nag-ikot-ikot pa. Ibibili ko rin ng pasalubong ang aking mga anak at syempre ang aking asawa.

Pagdating sa hotel ay kaagad na dinutdot ang bago niyang CP. Tapos ay binitiwan at binulatlat ang binili naming pants. Tila muling isusukat kahit na naisukat na kanina sa department store.

Naghubad na siya ng pantalon, ang gago, sa tapat ko pa talaga nakaharap na naghubad. Lintik, napamulagat ako, ibang klase kasi ang bukol. “Ano at tigas iyan Denver?” biro kong tanong.

“Hindi po Ninong, ganyan po talaga yan hehehe,” sabi niya. “Bagay ba Ninong. Ninong may nakalimutan po kayong bilhin, walang katernong tshirt.”

“Sinong me sabi sa iyo. Nasa maleta ko pa pala. Hindi kita binili dahil sa meron na akong binili, imported pa. Sandali at kukunin ko.”

Apat na piraso, iba-ibang brand. Pagkabigay ko ay naghubad ng kanyang tshirt para isukat din ang bago. Napatitig ako ng matagal sa kanya dahil ang ganda na talaga ng kanyang katawan, bata pa pero ang ganda na ng abs, ang kinis pa ng balat. Ano ba itong nangyayari sa akin, para tuloy sumikip ang pants ko.

“Sali ka kaya sa Mr. Philippines Denver, sa ganda mong lalaking iyan at sa ganda rin ng katawan, ay pasado ka,” sabi ko.

Ang gagi, nagsayaw ba naman ala macho dancer. Lintik din, ang lambot ng katawan, hayup kung gumiling. “Ninong, mas bagay yata sa akin ang maging macho dancer.”

“Luko-luko! Paano mo natutunan iyan?”

Hindi siya umimik, pero nagpatuloy pa siya sa pag-indak. Hinubad na niya ang bagong tshirt, tumambad na naman sa akin ang kaakit-akit niyang katawan. Tuloy pa rin sa pag-giling, hinaplos pa ang dibdib at braso na tila talaga macho dancer na nang-aakit.

Ang totoo ay naakit na talaga ako, parang uminit kasi ang katawan ko, parang kidlat na nag-spark. Lumapit pa sa akin at hinawakan ako sa balikat saka kumadyut-kadyut, parang bulate sa lambot ang katawan, natakam talaga ako. Sa barko kasi ay nagawa ko ring pumatol sa kapwa ko lalaki, para kasing normal lang na nangyayari iyon doon kaya heto ako at natatakam na naman sa lalake. Kaso inaanak ko ito at napakabata pa, me sabit kung baga.

Patuloy pa rin sa pagsasayaw si Denver, nagtataka na ako kung bakit niya ginagawa iyon, para bang gusto talaga akong tuksuhin. Ano kasi, hindi ko siya pinipigilan, hinayaan ko lang, ang ganda kasing panoorin. Ang totoo ay nagsisimula na akong tigasan.

Tuloy ang tila bulate niyang pagkembot, ang dalawang kamay ay mabining hinanaplos ang kanyang katawan pababa sa kanyang harapan, ang landi ng kanyang facial expression yung tila sarap na sarap habang patuloy na hinahaplos ang harapan. Napansin kong tila umumbok na lalo ang kanyang harapam.

Hindi ko maintindihan ang aking sarili, hindi na normal ang aking isipan. Dapat ay pinahinto ko na siya at pinigilan, pero anong ginawa ko pinanood ko lang at siyang siya ako sa aking napapanood.

Dahan-dahan na niyang ibinababa ang zipper ng kanyang pantalon, pero hindi niya itinuloy. Ang ginawa niya ay ako na ang pinagbaba. Dahil abnormal na talaga ang aking isipan ay ibinaba ko na naman, idinidiin ko pa para lang masagi ang umumbok na niyang harapan, matigas na iyon.

Nang tuluyan ko nang maibaba ang ziper ay ang butones naman hanggang sa bumuka na ang harapan ng kanyang pantalon, tila may nakatukod na kahoy sa kanyang harapan. Alam kong burat niya iyon at tigas na tigas na iyon.

Tapos ay hinatak na niya pababa ang kanyang pants at tuluyan nang nahubad at ihinagis na lang kung saan.

Muli ay humawak siya sa magkabila kong balikat at muling gumiling-giling sa aking harapan, napaka-erotic, nakalilibog. Kumadyut-kadyut pa siya, tumatama na sa mukha ko ang matigas niyang titi. Gustong-gusto ko na iyong hawakan, pisilin at chupain, paro nakapag-pigil pa ako.

Nagtama ang aming paningin, kaakit-akit ang titig niya, pumitik na ng tuluyan ang aking burat. Alam kong napansin niya iyon, kaya siguro napangiti.

Tuloy siya sa pagsayaw, kung may tugtog sana ay siguro mas magandang panoorin.

Nagulat na naman ako ng hilahin niya pababa ang kanyang brief, natulala talaga ko, bumalandra na ang napakataba at napakahaba niyang burat, bagay naman sa kanya na magkaroon ng ganoon kalaking burat dahil sa malaki na rin ang katawan niya, parang hindi na siya bata kung ang pangangatawan ang pagbabasehaan.

Bumilis ang tibok ng puso ko, tuluyan nang nagpumiglas ang aking alaga sa pagkakakulong, gusto na ring kumawala.

Lalo akong humanga sa hubad niyang katawan, siksik na ang muscle, ang ganda ng abs, malapad na didib na may katambukan na, at tama siya, may tumutubo nang manipis na bulbol sa paligid ng ari niya.

Hindi pa rin siya humihinto sa pagsasayaw, hinawakan na ang aking ulo at sinabing, “Ninong… gusto mo bang tikman? Miss ko po kasi si Tatay, ikaw po muna ang tumayong tatay ko, pwede po ba? Ganito palagi ang ginagawa ko kapag nalilibugan si Tatay, at gustong gusto ko rin po na sinaayawan siya dahil chinucupa po niya ako.”

Nagulantang ako sa rebelasyon ni Denver, hindi ko akalain na magagawa ni Adrian ang ganoon sa kanyang anak. Noon ko pa naman alam na mahilig talagang chumupa si Adrian, gusto rin nitong kinakantot ko.

Hindi ako nakahuma ng bigla na lang akong halikan ni Denver, wild siyang humalik, para din ang kanyang ama, iba kung sumipsip ng labi, iba rin kung humatak ng dila, grabe ang sarap.

Hindi na ako nakapagtimpi, napayakap na ako at tumugon na sa mga halik niya, pinantayan ko ang mga wild niyang halik, dila sa dila, labi sa labi, laway sa laway.

Hinimas ko na ang likod niya. Malambot ang balat niya, makinis. Ganito rin ang katawan ni Adrian at ganito rin ang ginagawa namin dati, parang naulit lang ang romansahan namin noon.

Ang sarap sa aking pakiramdam ang paghimas sa kanyang katawan na umabot na sa pwetan niya.

Kumalas ako sa paghahalikan namin at ang mga kamay ko ngayon ay naglakbay na sa kanyang dibdib, piniga-piga ko ang kanyang dibdib bago ko hinagod ang kanyang mga pandesal sa tiyan at ang kanyang tagiliran.

“Ninong, ganyan din po ang ginagawa sa akin ni Papa sa akin, ang sarap po, kaya na miss ko na siya ahhhh. Mahal na mahal ako ni Papa kaya mahal na mahal ko rin po siya. Matagal na po siya sa rehab at hindi ko rin naman nadadalaw kaya ginawa ko rin ito sa iyo dahil para rin po kayong si Papa.”

Naunawaan ko naman si Denver, pero gusto ko mang umayaw ay hindi ko magawa, natangay na rin ako, libog na libog na rin ako, nadagdagan pa dahil sa kwento niya. Parang nagbalik ang ginagawa namin ni Adrian.

Ganoon talaga si Adrian, ipinadadama niya ang pagmamahal sa pamamagitan ng pagtatalik, iyon ang ginawa namin noon.

Kahit anong pigil ko sa aking damdamin ay walang nangyari, ayaw man ng aking isipan ay ayaw naman pumayag ang aking laman, hinawakan ko na nang mahigpit ang kanyang titi, sinalsal ko iyon. Napapikit na si Denver at umungol.

Heto ako ngayon, handa nang tikman ang pagkain na inaalok sa akin, ang pagkain na hinahanap-hanap ko rin, isinubo ko na iyon, dahan-dahan muna, nakatingala ako, gusto kong makita ang reaksyon sa mukha ni Denver. Nagtama ang aming mga mata, ang sarap ng ngiti niya, dagdag libog para sa akin iyon

Pinaglaruan ko muna ang pinakaulo ng kanyang burat, pinaikutan ko ng malaway kong dila  saka so sisipsipin ng ubod diin. Alam ko ang pakiramdam niyon, naranasan ko iyon kay Adrian, para bang hinihigop kung ano man ang nasa kaloob-looban ng aking burat.

Pinahiga ko na siya sa kama, gusto kong maramdaman ang init ng kanyang katawan. Kaagad ko siyang dinaganan at muli ay nagsanib ang aming mga labi. Masarap ang labi nang inaanak kong ito, malambot at matamis. Naglalaplapan na kami, pati mga dila namin ay naglalaro na sa loob ng aming mga bibig tulo pa ang laway, pero nagagawa naming habulin at hindi tumagas sa kung saan.

Nagkikiskisan na ang aming mga ari, uminit na dahil sa friction, para tuloy nakapapaso na.

Maya-maya lang ay umikot siya, malakas din siya, nagawa niya akong mapasa-ilalim, patuloy pa rin ang walang puknatan naming paghahalikan.

Dahan-dahan bumababa ang kanyang mga halik, dinaanan na aking dibdib, ang aking tiyan ang aking pusod at puson hanggang sa mapaluhod na siya sa pagitan ng aking hita. Bahagya niyang binukaka ang mga hita ko para makapuwesto siya nang maayos. Saka siya yumuko at isinubo ang matigas ko nang titi.

Nagtaas-baba na siya sa kahabaan ng aking burat, nagawa rin niyan ma-deep throat ito, ramdam ko ang pagsayad ng aking titi sa kanyang lalamunan, sagad talaga, nanginginig na ang aking mga laman sa sobrang sarap.

Magaling nang tsumupa ang inaanak kong ito. Mukhang naturuan ng husto ni Adrian. Ganitong-ganito si Adrian noon. Parang wala siyang kapaguran, hindi nangalay ang panga sa matagal na pagchupa sa aking burat, kung hindi ako nagpipigil ay baka kanina pa ako nilabasan. Hindi ko pa gustong labasan, alam kong marami pa siyang gagawin at gusto kong makita iyon. Ang sarap talaga at ayaw ko pang matapos ang nararamdaman kong sarap.

Sandaling huminto sa pagchupa si Denver, nakita kong dumura sa palad at ipinahid sa kanyang butas, tapos ay isinubong muli ang aking burat. Nang iluwa ay naglalawa iyon sa malapot niyang laway.

Alam ko na ang gagawin niya. Tama ako dahil nag-squat na siya sa tapat ng aking burat. Hawak ang matayog kong titi, itinutok niya iyon sa kanyang butas saka dahan-dahan na itinarak sa kanyang butas, inupuan na niya ang aking burat.

Pareho kaming napaungol, ako dahil sa sarap, siya dahil alam kong nasaktan. Makipot pa ang lagusan niya kaya hindi kaagad nakapasok ang aking titi. Kahit na alam kong nasasaktan siya ay hindi siya huminto, sige lang hanggang sa maipasok na ang kabuuan ng aking burat sa kanyang kaloob-looban.

Alam kong nasasaktan pa rin siya, pero hindi sumuko. Sige lang, dahan dahan lang ang angat at bagsak. Ramdam na ramdam ko ang pagkiskis ng aking titi sa wall ng kanyang butas, mainit iyon na bumalot sa aking burat.

Hindi naman nagtagal, bumilis na ang kanyang kilos, madiin na ang bawat pagbagsak ng kanyang pwet sa aking titi, alam kong nasasarapan na rin siya. Ako naman ay kanina pa sarap na sarap, napapikit na nga ang mga mata ko sa sobrang sarap kasunod ang pag-ungol.

“Shet Denver, sanay na sanay ka na talaga, ang sarap, ang galing mo.”

“Ninong, basta para kay Papa, at sa iyo na rin dahil sa pangalawa ko ikaw na papa, gagawin ko masiyahan lang kayo.”

“Napaka-bait mong bata Denver.”

Pabilis ng pabilis ang pangangabayo ni Denver, sarap na sarap na rin siya dahil sa umuungol na rin siya. Ako man ay walang tigil sa paghalinghihing kaya siguro lalo lang siyang ginanahan,

“Ahhhh ang sarap Denver, sige pa ahhhhh ang saraaapppp!" bulalas ko.

Nararamdamn ko nang malapit na ako, paakyat na nang paakyat sa daanan ang aking tamod, lalo pang bumilis ang pag-akyat ng dumapa pa siya at laplapin na naman ang aking labi. Hindi ko na kaya pang pigilin, “Lalabasan na ako Denver!” babala ko.

Hindi siya tumigil sa pangangabayo, tuloy lang hanggang sa umungol na ako nang malakas, “Aaaaaaaaahhhhhhhhhhhhh! Oooohhhhh! Ayan na ako uhhhhhhh!"

Sunod-sunod ang putok ng aking tamod sa loob niya, lalong sumikip ang kanyang butas, tumagas na papalabas ang ibang tamod. Napahinto na siya sa pagtaas-baba, hinintay lang siguro na makatapos ako sa aking pagpapa-putok. Ilang sandali pa at unti-unti nang lumalambot ang aking titi. Ganon ako, isahang putok lang at lalambot na, kailangan pa ng konting pahinga para tumigas uli.

Kusa nang lumabas ang aking titi, balot pa ng tamod. Para hindi na magtulo sa cover ng kama ay kinuha ko ang twalya at pinunasan ang aking titi, gayon din ang butas ni Denver.

Hindi naman siya lugi. Sinabi ko naman sa kanya na hindi ako nagpapakantot, chinupa ko na lang siya. hanggang sa labasan.

Sa sobrang pagod ay pareho kaming nakatulog. Mahaba pa ang gabi, alam kong hindi matatapos ang gabing ito na hindi mauulit ang ginawa namin.

Alas diyes pa lang ng gabi ay nagising na lang ako na may dumidila sa aking butas. Alam ko at hindi ko na para pigilan pa siya, bibiyakin din niya ako.

 

 

>>>>>WAKAS<<<<<