Kababata (Part 9) Pulseras

 

Kababata (Part 9)

Pulseras

 

Jonas

Naglalabas pa lang ako ng aking kotse sa garahe ay nakita ko nang may nakaparadang kotse sa tapat ng bahay nina JM. Alam kong kotse iyon ni Simon. Nakaramdam ako ng panlulumo, alam kong sinusundo nito si JM.

Nagbakasakali pa rin ako na baka may sasabihn lang, sa ibang unibersidad kasi napasok si Simon, kaya lang ay pwede rin naman talagang isabay niya si JM dahil madadaanan naman niya ang aming unibersidad. Kaya nga nagmadali ko nang pinaandar ang kotse. Hindi pa ako nakararating ay lumabas na ng gate si JM kaya bumusina ako para makuha ang kanyang atensyon. Lumingon naman siya.

“Sa kanya ka ba sasabay?” tanong ko.

“Oo, sinabihan kasi niya ako na dadaanan ako at pumayag akong sumabay sa kanya. Sige Jonas, magkita na lang tayo sa School,” tugon ni JM.

Nauna na silang umalis, ako naman ay hindi kaagad nakasunod, parang ayaw ko na ngang pumasok noon. Pero naisip kong kausapin siya, baka nagtampo dahil sa hindi ko naisabay kahapon, kaya hindi sinasagot ang tawag ko at wala ring reply sa mga text ko.

Si JM pa rin ang nasa isipan ko habang ako ay nagda-drive. Ngayon ko lang nabigyan ng pansin na parang lumamig ang pakitungo niya sa akin. Doon pa lang sa mga laro namin ay madalas na sina Simon ang kausap at kagrupo niya kapag wala kaming laro. Pansin ko rin na parang iniiwasan ako lalo na kapag naroon din si Myla. Shet! Tangina, hindi kaya may nakita siya sa amin ni Myla? Nakupo, huwag naman sana.

Hala, naalala ko, may sinabi siya kahapon sa grupo habang nagbibiruan. Pilit kong inisip ang sinabi niya kahapon sa grupo. “Hindi kelan man magkakatotoo ang sinasabi mo dahil hindi kami pumapatol sa kaparehong gender. Isa pa, may nobya na uli si Jonas, ayaw pa lang niyang sabihin sa atin, pero ako, alam ko hehehehe.”

Hala, si Myla kaya ang tinutukoy niya na nobya ko uli? Naghihinala ba siya sa amin? Patay ako nito. Tama, si Myla siguro ang tinutukoy niya, kasi noong tournament ay parating nakabuntot sa akin si Myla at may papunas-punas pa ng pawis sa akin at asikaso ako palagi sa tubig at kung ano-ano. Pero wala naman kaming ginagawang masama o ikatatampo niya.

Pero… Hahhh. Shet! Paano kung may nalaman siya? Paano kung may nakapagsabi sa kanya?” Paano kung siya mismo ang… huwag naman sana.

-----o0o-----

May one hour kaming break bago sa last subject namin sa umaga. Papunta na kami sa aming tambayan para mag snack ng kausapin ko si JM.

“JM, pwede ba kitang makausap ng tayo lang?” sabi ko.

“Hah! Tungkol saan?”

“Basta. Guys, maiwan muna namin kayo ha, gusto ko lang kausapin ng sarilinan itong si JM, okay lang naman, ‘di ba?”

Inaya ko siya sa may parking area, doon kami nagusap sa aking kotse para walang ibang makaririnig.

“Ano ba ‘yun? Bakit kelangang pang tayo lang?”

“Gusto ko lang malaman kung may tampo ka sa akin at bakit.”

“Bakit mo naman naisip na may tampo ako sa iyo.”

“Kasi, lately ay parang iba ang pakitungo mo sa akin, parang ang lamig-lamig mo sa akin. Feeling ko nga ay umiiwas ka sa akin eh. Kahit doon sa tournament natin.”

“Pansin mo iyon? Ikaw nga ang napapansin ko na may ipinagbago. Ayaw kong isipin na dahil sa nabo-bore ka nang kausap o kasama ako, pero hindi dahilan iyon para ikatampo ko sa iyo. Karapatan mo naman, natin na maghanap ng bagong kausap o kabarkada, wala namang pipigil sa iyo.”

“Si Myla ba ang dahilan?”

Tinitigan lang niya ako, parang may gustong sabihin na hindi masabi, parang nag-aalangan. Nagbaba na lang siya ng tingin at ibinaling sa labas ang mga mata.

“Siya ang lumalapit sa akin, siya ang nagsusumiksik. Hindi ko naman siya maitataboy dahil ako naman ang magiging masama sa paningin ng iba,” paliwanag ko.

Bumuntong hininga lamang siya. “Alam mo Jonas, wala naman akong pakialam sa mga bagay na ganon. Siguro may gusto sa iyo at tingin ko ay may gusto ka rin dahil sa ine-entertain mo. Eh sa ganong bagay ay hindi ako makikialam at hindi ko ikatatampo. Masaya ako kung saan ka masaya, hindi naman kita pinakialaman nung kayo pa ni Estella ah. Teka nga, matanong lang kita, kayo na ba?”  tanong ni JM.

“Naku ha, hindi! Totoo, maganda siya, pero hindi siya ang napupusuan ko.”

“So may napupusuan ka na pala, sino naman iyon.”

“Saka na, kapag may linaw na, hindi ko pa naman siya nililigawan eh.”

Habang nag-uusap kami ay ang likot-likot ng kamay ni JM, kung ano-ano ang binubusisi. Ano kayang…

“Ay putsa.” Nagulat si JM dahil may mga bagay na nahulog buhat sa compartment. Bumagsak ang iba sa may paanan niya. “Sorry, nahatak kong bigla hehehe.”

Pinulot niya isa-isa ang bumagsak. “Ano ito? Panty ito ah, Jonas, ano ito souvenir? Bakit naman dito mo pa itinago, baka mapagkamalan kang bading niyan, nagsusuot ng panty. Siguro… ay! Bakit ganito? Ano ito, parang may… hmp.” Tila nandidiri si JM na ihinagis sa akin ang nalaglag na panty buhat sa compartment na napulot niya.

Hindi ako makapagsalita, gusto kong magpaliwanag, pero anong paliwanag. Bakit ba dito pa sa kotse ko kinausap?

“Hindi mo na kailangan pang magpaliwanag, hindi issue sa akin iyan,” wika ni JM na binuksan ang pinto at bumaba na. “Tara na, malapit na ang time natin.

Hindi na niya ako nahintay pa at tuloy-tuloy nang lumakad papuntang building namin.

Nanlumo ako. Naalala ko nga pala ng minsang may ginawa kami ni Myla. Dito ko nga pala siya na… ah shettttt. Hindi na niya nakuha pang isuot ang panty na iyon dahil natalsikan ng aking tamod, naiwan niya at doon ko lang naitago at nalimutan ko na. Pucha naman oh.

-----o0o-----

John Mark

Ewan ko ba kung bakit ako apektado, wala naman kaming relasyon, magkaibigan lang kami. Naalala ko tuloy si Jonas, ang aking kababata. Kasi, noon gusto ko ay kami palagi ang magkalaro, ang magkasama. Baka likas na sa akin ang ganon. Pero hindi rin siguro, marami naman akong kaibigan at hindi ganon ang feeling ko. Haayyy, bakit ko ba iisipin iyon, buhay niya iyon kaya wala akong pakialam.

-----o0o-----

Isang araw na naman ang lumipas, ewan ko ba, parang wala ako sa mood. Hindi ako kumikibo, tahimik lang.

“JM, halika na, sumabay ka na sa akin pag-uwi,” yaya ni Jonas sa akin.

“Ay Jonas, dadaanan daw ako ni Simon, baka nasa labas na siya at naghihintay, sige ha, ingat ka sa pagdrive.”

Hindi ko alam kung anong naramdaman ni Jonas ng sandaling iyon. Hindi pa naman ako nakakalayo ng may marinig akong pamilyar na boses.

“Pwede bang makisabay? Baka pwedeng pahatid lang doon sa may mabuhay Rotonda, may dadalawin kasi ako sa hospital,” wika ng pamilyar na boses.

Hindi ko na nilingon pa, kilala ko na naman kung sino ang babaeng iyon.

-----o0o-----

Naka red light ang traffic light, hindi kami umabot kaya huminto na si Simon. Nagkataon naman na nakatabi pa namin habang nakahinto ang sasakyan ni Jonas. Nakita ko siya at masayang-masayang nakikipag-usap kay Myla. Nagsalubong pa ang tingin namin ni Jonas, pero kaagad din bumaling ng lingon sa katabi, parang hindi ako kilala.

Go na, ewan kung sinasadya, halos hindi naglalayo ang kanilang sasakyan, hindi naman sila nagkakarera dahil sa hindi ganoon kaluwag ang daan.

Pag-tapat namin sa may hospital sa may rotonda, akala ko ay liliko na siya dahil dinig ko ay doon nagpapa-hatid si Myla, pero diretcho pa rin sila. Inisip ko na lang na baka sa St. Luke’s.

Lumiko na kami papasok sa aming village, pero sila ay direcho pa rin patungong Cubao area. “Saan na naman kaya ang punta ng dalawang iyon, maghohotel?” tanong ko sa sarili. Masama na ang aking naiisip dahil sa panty na aking nakita sa compartment ng kotse ni Jonas. Gusto kong mainis, napa-hinga na lang ako ng malalim.

“Okay ka ba JM? May problema ka ba?” ang naitanong ni Simon, napansin siguro ang pagbuntong hininga ko.

“Ha? Wala. Okay lang ako,” tugon ko.

“JM, may gagawin ka ba sa Sabado? Gusto ko sanang mag road trip, boring kasi kapag sa bahay lang eh. Sama ka, biyahe tayo kahit saan tayo dalhin ng kotse hehehe.”

“Sige, anong oras?”

“Umagang-umaga para makita natin ang pagsikat ng araw, napaka-romatic siguro, tapos ay tuloy tayo sa may Luneta para abangan naman ang paglubog ng araw, mas lalong romantic iyon hehehe.”

“Asus… kinikilig ako hehehe,” biro ko.

“Ito naman, minsan lang magpakilig eh. So final na, sama ka.”

“Oo naman, 4 pa lang, ready na ako. Hayan na ang amin, salamat ha.”

“Bukas, 4AM nariyan na ako sa gate nyo, hindi na ako kakatok.”

Tumango na lang ako.

-----o0o-----

“Uy ha, sinong naghatid sa iyo, si Jonas o si Simon?” tanong ni Nora pagkakita sa aking pumasok ng bahay.

“Si Simon, napadaan sa tapat ng eskwelahan namin.”

“Bakit hindi si Jonas, eh magkaklase kayo.”

“May iba siyang kasabay, yung muse namin sa basketball team.”

“Nagseselos ka ba?”

“Hoy Nora ha, ano na naman yan. Masyadong matabil ang bunganga mo talaga. Nandiyan na ba si Tiya?”

“Hindi ka na nasanay doon sa Tiya mong iyon, mas matagal pa ang inilalage sa opisina niya.”

“Baka sakali lang, magpapaalam sana ako. Sige, akyat muna ako at magpalit ng damit.”

Naghubad na ako ng aking uniform at naghanap ng damit sa cabinet. Hinatak ko ang isang tshirt na nakatupi, paghatak ko ay may nalaglag. Ewan ko, hindi ako nakakilos kaagad, tiningnan ko lang ang bagay na nalaglag, habang pinagmamasdan ko iyon ay natulo ang aking luha. Dinampot ko iyon habang nagbabalik sa aking alaala ang sandali kung saan nangako kami sa isa’t-isa ng kababata kong si Jonas na mananatili kaming mag-bestfriend kahit na nagkalayo kami. Tandang-tanda ko pa ang aming sumpaan noon. Tanda ko rin na nagpalitan kami ng bagay na mahalaga sa amin.

“Jonas, para talagang hindi mo ako makalimutan, saan ka man mapadpad, ibibigay ko sa iyo itong aking kwintas. Anting-anting ito ng aking lolo na ipinamana sa akin. Kapag suot daw ito ay maililigtas sa kapahamakan ang may suot nito. Sa iyo na ito at sana huwag mong huhubarin.”

Iyon ang ibinigay ko sa kanya, isa iyong kwintas na may nakapalawit na ngipin nang buwaya.

May ibinigay din si Jonas sa akin isa iyong pulseras na gawa sa buto na kulay pula at itim na tinuhog na siyang tangan ko ngayon na matagal ko nang hinahanap. Nawala na sa aking isipan kung saan ko naitago, hinubad ko iyon dahil sa maliit na sa aking pulsuhan.

“Ito lang ang maibibigay ko sa iyo JM. Sabi ng Inay ko, ang pulseras daw na ito ay magtataboy sa kung ano mang sakit na pwedeng dumapo sa may suot nito. Hindi mo ba napapansin na hindi ako nagkakasakit?”

Nakaramdam ako ng kalungkutan. Bigla kong naalala sina Tatay at Nanay. “Kumusta na kaya sila at ang mga kapatid ko.” Ang nasambit ko. Nai-dial ko ang number nila para makamusta. Matagal-tagal na rin naman na hindi kami nagkakausap. Ang hirap kasing tumawag doon, mahina at kung minsan ay wala pang signal.

Sa kabutihang palad ay nakausap ko sina Tatay at Nanay pati na ang mga kapatid ko. Nagpapasalamat ako at ayos daw sila roon, malusog at walang karamdaman. Matagal-tagal din kaming nagkausap kaya masayang-masaya ako.

Pagkatapos naming mag-usap ay kinuhanan ko ng picture ang aking pulseras at ipinost ko sa aking FB.

(Sa Ganitong Buto Gawa ang Aking PUlseras)

Isang alala buhat sa aking kababata na matagal na matagal na hindi ko nakikita. Simbolo ito na malayo man kami sa isa at isa ay hindi kami maglilimutan, mananatili kaming mag-bestfriend. Sana ay hindi mo nga ako nakalimutan. Kasi nanatili ka sa aking puso at isipan.

#Kababata #Bestfriend

Pagka-post ko ng picture ay marami kaagad na nag-comment, mula sa aking mga kaibigan at maging sa ibang tao na nakakita siguro ng aking post.

May nagtatanong kung sino daw ang taong iyon at baka kakilala nila, may nagwi-wish na sana raw ay magkita na kami at kung ano ano pa na magaganda ang sinasabi.

-----o0o-----

Sabado, 4AM daw ako dadaanan ni Simon. Pinayagan ako ni Tiya na sumama. Lumabas na ako ng bahay bago pa man mag 4. Nakita ko kaagad na may nakahimpil na kotse sa may gate namin, pagbukas ko ay nasa labas na ng kotse si Simon at binuksan na ang pinto ng kotse sa passenger seat katabi ng driver.

“Wow ha, para akong prinsipe hahaha,” nakangiti kong bati.

“Okay ba? Nag-almusal ka na ba.” Tanong ni Simon.

“Hindi pa, kasi ay alam kong aayain mo akong kumain,” sagot ko.

“Ay hindi, kasi nag-almusal na ako,” wika naman niya.

Sumimangot kaagad ako at medyo tumagilid ng upo, inismiran ko pa siya. Ewan ko ba kung bakit ako umarte ng ganon! Pa baby kuno. Pero alam ko naman na nagbibiro siya.

Medyo malayo na rin naman ang natatakbo ng sasakyan, at tila wala ngang balak na ako ay pakainin, nakakaramdam na ako ng gutom. Hindi rin nagtatanong kung saan ko gustong kumain. Gusto ko na talagang magtampo, mabuti na lang dahil sa huminto siya sa isang restaurant.

“Anong gagawin natin? Bakit ka huminto?” tanong ko.

“Restaurant ito, ano pa eh di kakain. Masarap ang goto lugaw dito, nakakain na kami dati rito ng parents ko minsang nagsimba kami rito.”

“Ano na bang lugar ito?”

“Antipolo, hindi ka pa ba nakapupunta rito?”

“Hindi pa, alam mo naman na bahay lang at eskwela ako.”

“Sige, mamaya ay daan tayo sa simbahan para makapagdasal ka na makita mo na ang sinasabi mong kababata at bestfriend,” wika ni Simon.

Napatingin ako sa kanya, nabasa niya ang post ko. Sa himig ng pagsasalita niya ay parang may inggit o selos, hindi kasi normal ang pagka-bigkas niya, tila may konting kaplastikan.

-----o0o-----

Unti-unti nang lumiliwanag, papasikat na ang araw. Nasa simbahan na kami noon. Marami akong ipinagdasal, ang aking pamilya sa isla, ang aking tiya at kasama sa bahay, ang aking mga kaibigan at syempre ang aking bestfriend na si Jonas. Idinalangin ko na ligtas sila lahat at walang karamdaman. Hindi naman ako nagtagal sa pagdarasal, lumabas na rin kami.

Sa unang pagkakataon, simula ng tumira ako sa bahay ni Tiya ay ngayon lang ako nakakita ng pagsikat ng araw. Napakaganda ng pagsikat ng araw, nagbibigay ng pag-asa sa akin, nagbabadya ng maganda ang panahon. Ang sarap ng aking pakiramdam.

Sa isla kasi, ay palagi kong nakikita ang pagsikat at paglubog ng araw. Iba ang feeling ko roon, punong-puno ng pag-asa na darating din ang araw na makakamtan ko ang pinapangarap ko sa buhay at sa aking pamilya. Unti-unti na namang natutupad ang pangarap na iyon.

Sumakay na uli kami ng kotse at nagpatuloy sa paglalakbay. “Saan ba talaga tayo patungo?” usisa ko kay Simon na mabagal na nagpapatakbo ng sasakyan.

“Walang kasiguruhan, hindi ba road trip ito, kaya kapag may gusto kang tingnan, mag-picture-picture ay hihinto tayo.”

“Ano bang daan ito? Saan ito patungo?” tanong ko uli.

“Rizal pa ito, sakop pa ito ng Antipolo. Itong daan na ito ay patungo ng Tanay tapos ay Laguna.”

“Uy, maganda raw doon,” excited kong wika. Bago pa lang kasi akong nakapasyal sa lugar na ito.

“Kaya nga dito kita dinala. Ano nga pala ang idinasal mo kanina?”

“Marami, pamilya ko, kasama sa bahay, mga kaibigan, kasama na ikaw. Idinalangin ko na sana ay hindi ka magbago kahit na anong pagsbok ang dumating sa iyo hehehe.”

“Ipinagdasal mo rin ba ang nawawala mong bestfriend?”

“Hindi naman siya nawawala, hindi ko lang alam kung saan nakatira, bata pa kai kami noon, maglilimang taon lang kami pareho ng magkalayo, may umampon kasi sa kanya.”

“Ampon lang ba ang sinasabi mong kaibigan?”

“Oo, namatay kasi sa aksidente ang magulang ng kababata kong iyon. Alam mo ba na kasama siya sa aksidenteng iyon? Pero konting galos at pasa lang ang natamo niya sa katawan, nakaligtas siya. Ang sabi pa niya ay iniligtas siya ng kwintas.”

“Kwintas? Anong kwintas? Paano siya iniligtas ng kwintas?” tanong ni Simon.

“Binigyan ko siya noon ng kwintas, pamana pa sa akin iyon ng aking lolo sa aking tatay na ibinigay naman sa akin. Ang sabi ay anting-anting daw iyon. Ibinigay ko iyon sa kaibigan ko bago nangyari ang aksidente. Ang kwento ni Tatay ay anting-anting daw iyon na nakakapagligtas sa kapahamakan ng may suot. Parang totoo naman dahil sa nakaligtas nga si Jonas.”

“Jonas? Sinong Jonas? Jonas na kaibigan natin?”

“Hindi! Nagkataon lang na magkapareho ang pangalan nila, Jonas din kasi ang pangalan ng kababata ko.”

“Ahh! Akala ko naman ay si Jonas na kaibigan natin, kasi kung siya iyon ay bakit parang ngayon lang kayo nagkakilala.”

“Dito nga lang kami nagkakilala eh. Ay hindi pala, sa school. Kaklase ko at nagkataong taga-rito rin sa ating village. Simon… hindi ba halos magkasing-edaran lang tayo nina Jonas, nakalaro mo ba siya ng bata pa kayo?”

“Hindi eh, kasi nang malipat kami rito ay high school na ako. Pero nakalaro ko siya sa basketball. Kaming ngang dalawa ang palaging nagkakalaban eh, magaling daw kasi kami pareho, iba ang grupo niya at iba ang grupo namin. Pero hindi kami naging close, kahit na hanggang ngayon. Actually, ngayon lang kami nagkasama sa isang team. Tila nga palagi kaming naglalaban, maging sa iyo.”

“Hah, bakit naman napasama ako sa laban ninyo?”

“Kasi alam ko at nakikita ko sa ikinikilos niya na may gusto rin siya sa iyo, ewan ko lang kung nagtapat na siya sa iyo. Ako kasi, sinabi ko na, hindi kasi ako matatahimik kapag sinarili ko lang ang nararamdaman ko. Ewan ko ba kasi sa pusong ito at ikaw pa ang nagustuhan eh pareho pa tayong lalaki, siguro nga bakla tayo.”

“Ikaw lang, huwag mo akong idamay hehehe.” Sabi ko,

“Alam mo JM, may napapansin din naman ako sa inyo eh, sa sobra ninyong close, hindi kaya nagkadevelopan na rin kayo. Aminin mo nga sa akin, may gusto ka na rin ba kay Jonas?”

Napaangat naman ang pwet ko sa tanong na iyon. “Ay naku Simon, malapit kaming magkaibigan, pero hindi nangangahulugan na hihigit pa sa pagkakaibigan ang mararamdaman ko. Tumigil ka nga. Saka, tigilan mo na na yung love-love mo sa akin, hindi totoo iyon. Sinong straight na lalaki ang magkakagusto sa kapwa lalaki. Huy ano iyon? Ang laking elesi, saan iyon,” wika ko.

“Windmills iyon. Dumaan tayo doon, malapit na lang tayo roon,” wika ni Simon.

Huminga uli ako ng malalim at tinanaw ang malayo pang windmill. Iniisip ko pa rin ang tanong ni Simon sa akin. Ano ba talaga ang damdamin ko kay Jonas?

 

Itutuloy………………

Ginawang Parausan (Part 2) - Si Emil at Kaganapan sa Sinehan

 

Ginawang Parausan (Part 2)

Si Emil at Kaganapan sa Sinehan

 

Isang araw ng Sabado ay naisipan kong dumaan sa sinehang sinasabi ni B, ang aking kaibigang bading din, Pinasok ko iyon. Hindi ko akalain na nang araw na iyon ay matutupad na ang aking mithiin na makatikim na ng tunay na titi.

Isang lalaki ang nakilala ko, si Randy, at nag-alok na susuhin ko. Medyo alanganin ako dahil sa hindi talaga ako marunong, pero mapilit siya at sinabing madali lang daw. Nangyari ang gusto kong mangyari at maaring maulit pa dahil sa nag-usap pa kami na magkikita sa susunod na Sabado. Ito na siguro ang simula, simula ng aking adventure.

Nauna nang umuwi si Randy dahil sa kanina pa raw siya, nagpaiwan pa ako na ang tanging layunin ay baka makatagpo pa ako ng isa pang lalaki na makakaulayaw hehehe. Nasarapan kasi ako kahit na hindi ako nagpalabas. Basta ang sarap sa feeling.

-----o0o-----

Nagsigarilyo muna ako sa lobby ng sinehan, hindi naman talaga ako nagsisigarilyo, gusto ko lang mawala ang lasa at amoy ng tamod sa aking bibig, ngumta rin ako ng juicy fruit. Nakaupo lang ako sa bench na naroon sa lobby.

Mauubos na ang aking sigarilyo ng may isang lalaking lumapit sa akin, galing itong kobeta, para makisindi. Dahil sa paubos na rin ay sinabi kong paki tapon na lang at huwag nang ibalik sa akin.

“Nasaan ang kasama mo?” tanong ng lalaki sa akin.

Nagulat ako dahil paano niya nalaman na may kasama ako kanina. Ibig sabihin ay nakita niya ang ginawa namin kanina ni Randy. “Ha! Sino?”

“Ako yung kanina, nanood sa inyo hehehe.” Sabi ng lalaki.

Medyo napahiya ako, pero naisip ko na hindi ko naman siya kilala, bakit ako mahihiya. Pero ang gagi, bata pa pala, matangkad lang talaga at ang gwapo, may konting hawig kay Romnick Sarmienta. “Ikaw ba iyon?” tanong ko.

Naupo siya sa tabi ko, hindi naman dikit. “Oo, nakakaingit nga ang kasama mo eh, ang galing mo kasi.”

Nakayuko akong sumagot, kunwari ay nahiya. “Hindi naman, una ko nga iyon eh, sa maniwala ka at hindi.”

“Naniniwala naman ako,” tugon ng lalaki. Emil nga pala, ikaw si….”

Nag-isip muna ako, hindi ko kaagad maalala ang pangalan kong ibinigay kay Randy. “Ah… ah… Orly hehehe. Pasensya na ha, kasi eh alam mo na, kailangan kong mag-ingat. Hindi iyan ang tunay kong pangalan, iyan na muna ang itawaq mo sa akin,” tugon ko. Inamin ko naman na alyas ko lang iyon.

Naunawaan naman niya ako, hindi naman na kami nagkamay, sobra namang formal kung makikipag-kamay pa ako eh nakita na niya ang pagkain ko ng burat.

“Ang bata mo pa pala, bakit ka narito? Ilang taon ka na Emil?”

“19 na ako. Nagpapalipas lang nang oras, nakakayamot kasi sa bahay. Malapit lang ako dito.”

“Anong dahilan at nayayamot ka?”

“Kasi si Nanay, palagi na lang akong pinapagalitan, batugan daw ako, walang silbi eh ang laki-laki kong tao. Gusto ko naman talagang magtrabaho, kaya lang ay ang hirap makahanap, wala kasi akong pinag-aralan, high school graduate lang ako. Hindi na kasi ako pinapag-aral ni Nanay, kasi ay hindi na niya kaya.”

“Ha! Ganon?” ang nasabi ko lang. Ewan ko kung totoo ang sinasabi ni Emil. Baka kumukuha lang ng simpatiya sa akin para maawa ako, sa bandang huli ay manghihingi ng pera. Eh wala naman akong maraming pera dahil sa hindi pa kami nasweldo. Saka hindi naman niya alam na nagtatrabaho na ako.

“Oo eh. Siguro nagdududa ka, totoo ang sinasabi ko, gusto ko lang na may mahingahan ako ng sama ng loob.”

“Hindi naman sa ganoon, syempre, hindi pa naman kita lubos na kilala. Alam mo Emil, nauunawaan din kita, kasi ako, pinapag-aral ng aking mga magulang, naka-graduate, pero heto, tambay pa rin. Hirap din akong makakita ng trabaho kasi wala pa raw akong experienace. Tanong ko nga ay paano ako magkaka=experience eh ayaw nila akong tanggapin.”

“Ilang taon ka na ba? Ang akala ko kasi ay magkasing-edad lang tayo. Ano bang tinapos mo?” tanong ni Emil.

“22 na ako. Managemnt lang. Dapat pala kasi ay Engineering na lang ang kinuha ko, ang hirap palang maghanap ng trabaho ang ganitong kurso.

“Ang galing mo naman, mukhang bata ka kasi.”

“Kasi eh pandak ako, ikaw matangkad. Eh huwag mong mamasamain ha, kaya ka ba narito eh… eh…” hindi ko mabigkas ang gusto kong sabihin, nag-aalangan ako.

“Tama ang iniisip mo, ito ang puntahan ko para maghanap ng pera, Hindi ko man gusto eh napipilitan ako. Hindi kasi ako binibigyan ng pera ni Nanay. Kaya kahit pambili lang ng miryenda eh kailangan kong kumita.”

Medyo napaawa ako kay Emil. Mukha namang totoo ang sinasabi niya. “Eh nakahanap ka na ba?”

“Hindi nga eh, namimili naman ako,ayaw ko sa matanda, tapos mabaho pa ang hininga hahaha. Ikaw sana, kahit libre hahaha.”

“Tutal, inamin mo na naman sa akin na nagpapabayad ka, magkano naman ang sinisingil mo?” tanong ko.

“100, 150, ganun lang. Minsan ay may nagbibigay sa akin ng 200, pero bihira iyon. Alam, mo, me mga tuso nga eh, kapag alam ng mga bakla na gipit na gipit ako ay binabarat pa ako, 50 lang daw ang kaya nila, pero hindi ako pumapayag, kahit na magutom ako.”

“Anong ginagawa mo o sa iyo?”

“Tsupa lang, walang halik at romansa na tulad ng ginawa mo dun sa kasama mo kanina. Nagbayad ka ba sa kanya?”

“Hindi, siya nga ang nagbigay ng motibo, tinanong ako kung gusto ko raw sabay hawak sa kamay ko at idinikit sa harapan niya, Bakla lang madaling matukso. Ginawa ko naman lahat ng pinagawa niya sa akin.”

“Sarap na sarap nga eh. Nakita ko na rin minsan ang lalaking iyon, hindi nga nagpapabayad iyon, namimili ng tsutsupa sa kanya at gusto ay gwapo. Nagpaparaos lang siguro.”

“Nasarapan din naman ako. Alam mo ayaw kong maawa sa iyo kasi ay hindi ka naman dapat na kaawaan, Nagagawa mo lang siguro ang ganon dahil sa gipit ka. Yung kasama ko nga eh nagpatsupa ng libre ‘di ba?”

“Oo, saka minsan lang. Minsan kasi ay nakaka extra ako ng pagpipiyon kapag may construction, ang hirap lang talaga ng trabahong iyon, kaya nga puro kalyo na ang kamay ko eh.”

“Suswertihin ka rin. Hintay lang. Ako ay umaasa na makakakita rin ng trabaho. 3:30 na pala, gutom ako, miryenda tayo kahit na biscuit at softdrinks lang, may konti pa akong pera dito,” yaya ko kay Emil. Hindi na tumanggi pa si Emil, marahil ay gutom na rin siya.

Pagkaubos ng kinakain namin ay nag-aya nang pumasok si Emil, naupo kami kung saan kami naupo ni Randy kanina. Tahimik lang kaming nanood. Maya-maya ay natapos na ang palabas, intermission muna, marami ang lumabas ng sinehan.

“Tarang bumaba, magsigarilyo muna tayo, may isa pa ako, may sigarilyo ka pa ba?” Yaya ni Emil.

“May isa pa rin ako, hindi naman talaga ako naninigarilyo, dito lang talaga,” sagot ko.

Pagbaba namin sa lobby ay naging malikot ang mata ko, baka kasi makakita ako ng kakilala ko at magtaka kung bakit ako narito. Baka makita ko rin sina A at B, nakakahiya na makita nila ako dito hehehe.

Nakatayo lang kami malapit sa may bintana ng lobby habang nagsisigarilyo, may nakaupo na kasi sa nag-iisang mahabang bench..

Napansin ko na puro lalaki lang ang nanonood, wala akong nakita kahit isang babae. Iba-iba klaseng lalaki na naroon, may matanda, may halatang bading, may bata rin na tila estudyante pa sa malapit na eskwelahan. May nagsisigarilyo, ang iba ay may iniinom na softdrinks at ang iba ay nagkukuwentuhan. Napansin ko na dalawang batang lalaki, na tila high school pa lang ang pinalilibutan ng tatlong binabaeng matanda, halata kasi dahil sa kilos nila.

“Kita mo ang mga estudyanteng iyan, naka-uniforma pa ng eskwelahan nila, sigurado ako na narito sila para mamakla hehehe. Tingnan mo yung matatandang bading, panay ang dikit, siguro ay kumita na rin sila, maya-maya lang ay uuwi na iyan, kumita na eh,” sabi ni Emil.

“Pero Sabado ngayon, may pasok ba ang high school dito kapag Sabado? Saka bakit sila nakapasok dito?”

“Ewan ko kung bakit may Pasok. Baka special class. Nakapasok sila kasi eh hindi naman for adults ang palabas, kaya pwede silang manood.”

“Tingnan mo yung matatandang iyon, hindi na naawa sa mga bata, parang anak na nila ang mga batang iyon ah!” komento ko.

“Apo kamo, nasa 60 na siguro ang malilibog na matandang iyon nasa 15 hanggang 17 lang yung estudyante.”

“Pumatol ka ba sa matatanda?”

“Hindi ‘no! Yaks! Hindi naman sa pagsusuplado, hindi ba dapat ay igalang natin sila dahil sa matatanda na, pero sa ginagawa nila, igagalang mo pa ba?”

“Kung sabagay.” Unti-unti nang pumapasok ang mga manonood sa loob ng sinehan, Kami na lang ni |Emil at ilan pa ang naiwan sa lobby.

“Pasok na rin Tayo<” aya ni Emil. Bago kami pumasok ay may napansin ako na parang daanan pa rin. “Saan papunta ang daan na ito? Tanong ko kay Emil.

“Pwedeng pumasok diyan sa loob ng sinehan na diyan ang daan, may upuan pa rin sa bandang gilid. Tapos doon nagaganap ang kantutan kapag gustong magpakantot ng bakla, Pero may kantutan din naman sa loob na nagaganap, nahihiya lang siguro yung kumakantot hehehe.” Sabi ni Emil na itinuturo ang isang madilim na ewan kung ano.

“Tingan natin mamaya ha, tara, ihi na tayo.”

Pagpasok namin ay may isang batang estudyante na nasa dulo ng hilera ng urinal at tsinutsupa nang isang matanda. Napatingin lang sa amin ang bata, walang reaksyhon, walang emosyon kung nahiya o ano. Parang naawa naman ako sa bata. Sa cubicle na ako umihi kahit na mabaho dahil sa may laman pa ang inidoro. Lumabas na kami kaagad.

Nakita namin na may nagwawalis na sa lobby. Bata pa ito, medyo maitim ang balat at may kaliitan, payat din siya, pero ibang kapayatan, ma muscle kasi ang braso., parang matitigas. Siguro ay sanay sa mabibigat ng trabaho. Gwapo, ang ganda ng ngipin dahil sa nginitian niya si Emil.

“Kilala mo?”

“Oo, kabatian ko dito, janitor siya rito. Pwede siya kahit 50 lang hehehe.”

“Talaga lang ha.”

“Wala eh, maliit lang kasi ang pasahod dito, wala pa yata sa minimum, ang sabi sa akin ay 80 pesos lang ang araw niya, kaya malaking bagay kapag kumita siya ng 50.”

“Oo nga. Tara, tingnan natin yung sinasabi mong may kantutan, baka makaboso tayo,” biro ko kay Emil. “’Nga pala Emil, may nag-alok na ba sa iyo na ikaw ang tsutsupa?”

“Meron!”

“Pumayag ka?”

“Hindi. Sabi ko ay bayaran ako ng 500, tsutsupain ko sila. Ayaw naman nila, aba, malaking halaga iyon para sa amin. Yung janitor, tsumutsupa iyon sa halagang 200 pesos, kumakantot din iyon kapalit ng 150.”

“Grabe ano, may halaga pala ang bawat gagawin hahaha. Ang dilim pala dito saka amoy alimuum, amoy kulob,” wika ko pagpasok namin sa lugar na iyon.

“Huwag kang maingay, nakikita mo ba iyon, hayun sa bandang gitna,” mahinang wika ni Emil.

Tiningnan ko naman kung san nakaturo ang daliri niya. Shet, may dalawang lalaking na nagkakantutan, hindi masyadong makita sila dahil sa madilim, pero nakasisiguro akong bata yung kumakantot.

“Dahan-dahan, masakit,” ang nadinig namin, boses ng matanda iyon sigurado ako. Dinig ang ‘plok plok’ habang kinakantot ito.

Panay ungol na ng matnda. “Bilisan mo na ahhhh idiin mo pa, sige na malapit na ako,” ang narinig naming ungol.

Umalis na kami ni Emil, pero sabi ko ay hintayin namin ang paglabas nila, gusto kong makita kung sino ang katalik ng matanda.

Hindi naman kami nainip sa paghihintay, lumabas na ang dalawa, Shet, bata nga at lolo na ang kasabay na lumabas. Grabe, ang gwapo ng bata. Nagulat pa ako ng batiin ni Emil. Pinauna na ng bata ang matanda at nagpaiwan.

“Nilabasan ka ba?” tanong ni Emil sa bata.

“Hindi no. Sayang lang ang tamod ko roon,” ang walang kahiya-hiyang sagot ng bata. “Baka may makahada pa sa aking bata eh. Ikaw pogi, gusto mo ba?” wika sa akin ng bata.

“Hoy, hindi siya ganon, kaibigan ko ito.”

“Hoy bata! Ilang taon ka na?”

Hindi ito sumagot, Si Emil ang sumagot, “Siya si Gelo.”

“Gelo, gumamit ka ba ng condom?”

“Oo Kuya, hindi pwedeng wala hehehe.Sige hugasan ko pa rin ang burat ko.”

May panghihinayang din ako sa bata, pero type ko siya, ang ganda kasi ng ngipin, buong-buo, at ang labi niya, ang pula, ang sarap halikan. Binalak kong hahanapin ko siya rito pag-balik ko.

Pumasok na kami sa loob. Doon uli kami nagdaan sa may hagdanan para nasa itaas na kami kaagad.

Maganda ang palabas, nalimutan ko na lang ang title, pero ang bida ay si Bong Revilla. May kalahating oras kaming walang usapan ni |Emil, seryoso kaming nanood. Maya-maya ay kinuha ni Emil ang kamay ko at ipinatong sa ibabaw ng kanyang harapan, dama ko kaagad ang matigas niyang titi. Napatingin ako sa kanya na may pagtataka. Wala kasi akong balak na hadain siya dahil sa ayaw kong magbayad sa konting kaligyahan lang. Gusto ko ay kusa para ganahan ako gaya kay Randy.

“Gawin mo rin sa akin ang ginawa mo sa kasama mo kanina,” sabi ni Emil.

“Pero wala akong pera Emil, wala akong pambayad sa iyo, wala naman kasi akong maraming pera eh.”

“Hindi kita pagbabayarin, kasi, nasarapan sa ginawa mo yung lalaki kanina, Gusto ko ring mag-orgasam na hindi fake.”

“Bakit fake.”

“Nilalabasan ako, pero hindi talaga ako nasasarapan, pinipilit ko lang talagang labasan.”

“Pero…”

Bigla na lang niya akong hinalikan, napamulagat ako sa kabiglaanan, wala sa aking hinuha na gagawin niya iyon, gusto niyang kumita at wala naman akong balak na bumayad ng lalaki. Pero talagang sinakmal na niya ang labi ko, mag-iinarte pa ba ako eh swerte ko na nga. Sumige na rin ako ng halik, nakipaglaplapan na ako. Sa sandali kong pakikipagtalik kay Randy ay tila naging eksperto na ako sa paghalik.

Mabilis ang mga sumunod na pangyayari, mabilis din ang aming paghinga na wari’y hinahabol dahil kinakapos ng hanging sa tagal ng aming paghahalikan. Ang sarap din niya.

“Haahhhhh uhmmpppp tsup tsup tsup uhmppppp slurpppppp slurrrrrppppppp,” tunog ng aming halikan na sadya namang napakasarap.

Mabilis na kumilos ang aking kamay, at pilit kong ibinababa ang zipper ng kanyang pantalon, pakiramdam ko ba’y sabik na sabik ako na makita, mahalikan at makain ang kanyang itinatagong pagkalalaki sa kanyang pantalon.

Nagkusa namang hubarin na ni Emil ang kanyang tshirt at nakita ko pang isinampay iyon sa likuran ng upuan sa harapan. “Mamaya na diyan, dito muna sa dibdib ko,” hiling ni Emil.

Kaagad naman akong tumalima at tinungo ko ang kanyang dibdib. Napaungol kaagad si Emil ng aking sipsipin ang kanyang mga utong para akong sanggol na dumede sa kanyang dibdib habang ang mga kamay nito ay patuloy na kinakapa ang mataba at mahaba niyang burat na talaga namang napakatigas na.

“Shettt, ang sarap mo nga pala, kaya pala sarap na sarap kanina ang lalaking kasama mo ooohhhhhhh sige pa, ohhhhhhhhh, ganyan nga.” Papuri ni Emil sa aking ginawa na. Nakatutuwa, nakagagana, kaya mas lalo ko pang idiniin ang pagsuso. May pakagat-kagat pa ako ng bahagya bago ko hihikitin at sisipsipin habang pinaglalaruan ng isa kong kamay ang kabilang utong at ang isa ay sa kanyang burat at bayag.

Lumuhod na ako sa pagitan ng mga hita ni Emil dahil sa nahihirapan ako sa patagilid na pagromansa, ngayon ay mas komportabe na ako. Iniipit pa ako ng hita ni Emil na lalo ko naman nagustuhan.

Bumaba pa ang aking labi matapos kong pagpalain ang kanyang utong at dibdib. Nagpaikot-ikot na ang aking dila sa kanyang tiyan. Kitang-kita ko ang pag-galaw ng kanyang tiyan na tila kiliting-kiliti, liliit-lolobo ang kanyang tiyan, nabasa na ng laway ko ang kanyang tiyan. Pati pusod niya ay kinalikot ng aking dila, sa utos na rin niya.

May buhok siya sa ibaba ng pusod pababa sa puno ng kanyang ari, binaybay ko iyon ng aking dila, sinusog ko ang manipis na buhok doon hanggang sa tumama na ang ilong ko sa pinaka-puno ng kanyang burat na hawak-hawak ko kanina pa. Hindi ko na iyon binitawan dahil ang sarap talagang paglaruan, tulad din ni Randy. Halos magsing-taba at haba ang kanilang tarugo.

“Uhummmmmmpppp uhummmmmpppp ang sarappppppp” wika ko habang patuloy ako sa pagdila at paghimod sa kanyang puson.

Akin nang pilit na ibinababa ang pantalon ni Emil, bumagsak na sa sahig ang kanyang pantalon, tuluyan na niya iyong hinubad, tiniklo[ at ipinatong sa katabing upuan. Hubo at hubad na siya. Ewan ko ba, wala akong kakaba-kaba ng oras na iyon, para lang kaming nasa loob ng silid, walang pakialam sa aming paligid.

Nagawa pang itaas ni Emil ang kanyang mga paa at ipinatong sa sandalan sa tapat na nakabukaka, kaya naman kitang-kita ko ang nakalawlaw niyang bayag pati na rin butas ng kanyang pwet.

“Dilaan mo ang bayag ko, pati na rin ang butas ng pwet ko, malinis iyan, hinugasan kong mabuti nang naligo ako kanina” utos niya sa akin.

Oo, nagawa kong dilaan at sipsipin ang bayag ni Randy, pero hindi ang butas ng pwet nito. Ewan ko, libog na libog na siguro ako kaya walang pandidiring pinatulis ko ang aking dila at aking idinikit sa butas ni Emil. Napamura na siya.

“Putangina ahh shettttttt ang sarapppp. Sige lang Orly ahhhhhh ang sarap. Bundulin mo ng dila, ganyan nga ooohhhhhh shet kang puta ka, ang galing mong hayup ka!” Ungol niyang may kahalong mura, impit, mahina pero may gigil dahil sa napapa-angat talaga ang kanyang pwetan.

Isinunod kong dilaan at isubo ang kanyang bayag, heto na namn si Emil, ungol na naman, hindi na siya tumigil sa pag-ungol. Nakakaramdam ako na malapit na siyang labasan, kaya isinubo ko na ang kanyang titi, hindi ko naman nakayang isagad, halos kalahati din lang, hirap pa ako, hindi pa ako sanay.

“Sandali, sandali lang,” pigil ni Emil sa aking ginagawa.

Hinilia niya ang katawan ko paitaas at sinalubong niya ng halik ang aking nakabukang labi, laplapan na naman kami, naglumikot ang dila niya sa loob ng aking bibig. Sinipsip ko iyon, ang dulas, ang lagkit, ang sarap.

Hinalikan din niya ako sa aking leeg, kiliting-kiliti ako, nagtayuan ang balahibo ko sa braso habang ang kamay naman niya ay bumaba sa aking likod hanggang sa bandang ibaba, parang may hinahanap siya. Naramdaman ko pang isiniksik niya ang kanyang kamay sa king likuran.

Hirap niyang kapain kung ano man ang gusto niyang kapain, hinugot na lang niyang muli at sa labas na pantalon ko ay naramdaman ko na may sumundot sa aking butas. Napapitlag ako, kasi ay may kiliti talaga ako roon. Madalas kasi akong biruin ng mga officemate ko na sinusundot ang aking pwetan dahil sa talagang napapakayog ako, tuwang-tuwa pa ang mga iyon lalo na at kami ay nagalalakad.

“Kantutin kita Orly, gusto ko namang mauna sa iyong butas. May nauna na naman sa akin diyan sa bibig mo,” wika ni Emil.

Syempre gulat ako, kararanas ko lang tsumupa, kaagad ba akong pakakantot? Hindi ako nakasagot kaagad. “Eh Emil, masakit iyon alam ko. Saka gusto ko munang matikman ang tamod mo,” ang naging tugon ko.

“Sa una lang masakit, sa bandang huli ay puro sarap na ang mararamdaman mo. Saka matitikman mo rin naman ang tamod ko dahil bago ako labasan ay huhugutin ko at sa bibig mo ito aking papuputukin. Sige na please. Hahanap-hanapin mo na ito sa susunod,” pang-eengganyo ni Emil sa akin.

Kabado ako, baka kasi kapag hindi ko siya pinagbigyan ay saktan ako, hindi ko kayang lumaban, hindi ako pala-away, saka ang laki niyang lalaki. Kahit bata pa siya ay alam kong mas malakas siya dahil sa matangkad siya.

“Saan naman tayo?” tanong ko.

“Dito rin, uupuan mo lang ako,” tugon ni Emil. Hubarin mo na yang pantalon mo.”

“Ibaba ko na lang, baka kasi may makahuli sa atin dito,” kinakabahang rason ko kay Emil. Sinisiguro naman niyang walang nanghuhuli dito. “Doon na lang tayo sa gilid, doon sa may…”

Hindi ko pa natatapos ang aking sasabihin ay kaagad siyang tumanggi, dahil sa mabaho daw doon at maaamoy sa aming katawan ang amoy doon. Pilit niya akong inaakit na dito na lang sa loob. Wala na akong nagawa. Ibinaba ko na ang aking pants, pero hanggang sa may binti ko lang, hindi ko iyon hinubad ng tuluyan.

“Bilisan na lang natin, natatakot kasi ako,” sabi ko.

“Oo, mabilis lang naman akong labasan kapag kantutan na,” sabi naman ni Emil.

Pinasubo muna sa akin ni Emil ang kanyang burat, basain ko raw mabuti ng laway. Tapos ay dumura siya sa kanyang palad at ipinahid sa aking butas.

Inupuan ko na ang kanyang kandungan, medyo na-slant ang katawan ko at nakahawak sa likorang ng upuan sa harapan namin. Naramdaman ko ang pagkiskis ng kanyang titi sa aking butas, may kiliting dulot iyon sa aking katawan, masarap sa pakiramdam, napagiling tuloy ang aking bewang.

Napahinga ako ng malalim ng magsimula siyang umulos, pero tumigil din siya kaagad, ako na ang kanyang pinakilos, unti-unti ko raw ibaba ang aking pwetan na siya ko namang ginawa. Hawak niya ang kanyang titi na nakatutok naman sa aking butas. Dahan-dahan na akong bumaba, Putsa, masakit pala talaga, gusto ko sanang umayaw, pero mahigpit ang kapit niya sa may hita ko, nasasaktan na ako dahil sobrang higpit ng kapit niya.

Tiniis ko na lang ang lahat ng sakit, unti-unti nang bumabaon sa butas ko ang lamang iyon, damang-dama ko ang tila napupunit kong laman, nababanat na yata ang aking butas.

“Emil, masakit talaga, hindi ko na yata kakayanin,”

“Kaya mo yan, nakapasok ng nga, sandali na lang at mararamdaman mo na rin ang sarap,” wika naman niya.

Hinahalikan niya ako sa gilid ng aking leeg, masarap iyon at kahit papano ay nabaling doon ang aking atensyon. Ipinasok pa niya ang dalawang kamay niya sa loob ng aking tshirt at nilaro ang aking utong. Shet na malagkit, ang sarap nga pala, grabe ang kiliti ko, nawala na ako sa sarili hindi ko na namalayan na naipasok na pala ni Emil ang kabuuan ng kanyang burat sa loob ng aking butas.

“Pasok na lahat. Sabi ko naman sa iyo na kaya mo eh.”

“Ha! Paano, bakit hindi ko naramdaman?”

“Magaling kasi ako,” ang sagot lang niya, tapos ay kinabig ang mukha ko at inangkin muli ang aking labi, halos tumulo ang laway ko dahil sa nakatagilid ang mukha ko na parang nakalingon.

Maya-maya at hinawakan niya ang aking balakang at tila itinataas iyon saka itutulak pababa, naramdaman ko na naman ang sakit at hapdi, pero hindi na ganoon kasakit, naghahalo na ang sarap at sakit.

Dahan dahan ko nang ikinikilos ang aking balakang, pigil pa rin ng konti ang bawat pagbaba ko dahil sa masakit pa rin. Kalaunan naman ay masarap na, masarap na masarap kaya nagawa ko pang gumiling sa ibabaw niya at umungol ng mahina.

Nagulat pa ako ng makita kong may nanonood na sa harapan namin, pati na sa gilid at maging sa likoran. Hindi ko iyon napansin kanina dahil sa naka-focus ako sa aking nararamdamang sakit. Pero, wala na akong pakialam, hindi ko naman sila kilala.

Sige na nang kadyut si Emil, may tumabi pa sa kanya, wala namang ginagawa, gusto lang manood. Sige na rin ako sa pag-taas-baba sa kanyang kandungan, may nararamdaman na akong parang umaakyat na kung ano sa aking burat, para bang maiihi ako, lalabasan na yata ako.

“Malapit na ako, Orly, isabog ko sa bibig mo ha,”

Lalong bumilis ang pagkadyut ni Emil, maya-maya ay pinatayo na niya ako at pinaluhod. Tumayo rin siya at saka itinapat sa bibig ko ang kanyang titi, hindi naman ipinasok iyon sa bibig ko. Konting salsal ay lumabas na ang malapot niyang dagta, sakto ang ilang putok sa loob ng bibig ko, ang iba ay sa pisngi at kung saan-saan pa sa aking mukha.

Tuliro ako dahil sa lalabasan na rin ako, konting laro ko lang sa aking burat ay pumulandit na kaagad ang aking tamod na tumapon sa sahig ng sinehan.

Ipinagpag pa ni Emil ang kanyang titi, may nagtalsikan pang konti sa aking mukha. Nang wala na sigurong lumabas ay pagod na napaupo uli sa upuan. Ako man ay naupo na rin.

“Masarap ba.”

“Sobra, pero paano naman itong tamod mo sa mukha ko.”

Kinayod niya ng daliri ang tamod sa pisngi ko at isinubo sa bibig ko ang daliri, ilang ulit na kinahig iyon hanggang sa maubos na yata, tapos ay hinalikan ako sa bibig.

Grabe ang first experience ko, hindi ko akalain na made-devirgineze ako nang araw na iyon.

“Ang galing pare, ang sarap niyang kakantutan hehehe,” komento ng isang nakapanaood. Wala namang itinugon si Emil.

Nagpaalam ako kay Emil at sinabing maglilinis lang ng mukha sa CR. Sinamahan naman niya ako roon. Mabuti na lang at ugali ko na nagdadala ng bimpo sa bag dahil talagang pawisin ako at ang mukha ko ay malangis kaya palagi akong naghihilamos.

Hindi na kami pumasok pa ng sinihan. Nagkwentuhan na lang kami sa labas at nagkasundong magkikita uli. Sinabi kong may-usapan kami ni Randy na magkikita rin, pero okay lang daw.

Nag-paalam na akong uuwi na, pero humiling pa si Emil ng isa pang tsupa. Doon na lang kami sa gilid, Mabilisang tsupa lang naman ang ginawa namin. Nang labasan na siya ay sinabayan na rin niya ako sa pagbaba. Hinintay pa niya akong makasakay ng jeep pa-Cubao.

 

 

*****Itutuloy*****