Anton’s Love and Sex Stories (Part 4)
Kababata
Kong Si Aljohn
Bakasyon na naman. Dati rati ay tuwang-tuwa ako
kapag sasapit ang bakasyon, pero ngayon ay hindi na masyado. Kasi wala akong
ginagawa noon, puro laro. Ngayon na 14 na ako ay siguradong patutulungin ako ni
Tatay sa bukid o ‘di kaya ay kay Nanay sa pagtitinda niya ng isda o ‘di kaya ay
sa gawaing bahay Okay lang ako sa gawaing bahay dahil ginagawa ko na iyon dati
pa. marunong naman akong maglinis ng bahay, magsaing, maghugas ng plato. Ayaw
ko lang ng maglaba, ang hirap kasi, nagsusugat ang aking kamay dahil sa
na-a-allergy ako sa sabong panlaba.
Pero wala naman akong magagawa, hindi ko kayang
suwayin ang gusto ng magulang ko, kasi mahal ko sila.
Isang araw ay isinama ako ni Nanay sa pagtitinda
ng isda sa palengke. Tilapya lang naman ang karaniwang huli ni Tatay sa
pangingisda, pero si nanay ay nirarasyunan pa ng ibang isda tulad ng bangos,
galunggong at kung ano pang inirarasyon ng kanyang suki.
May katulong naman si Nanay sa paglilinis ng
isda, mahirap kayang maglinis, babad na babad ang kamay sa tubig, saka
mangangamoy isda ka pa. Ang ginagawa ko lang naman ay magbugaw ng langaw at ang
magbantay, kumuha ng bayad, magsukli. Kapag kasi nagkakasabay-sabay ang
bumibili at nagbabayad ay nakakalito at baka may nakakalusot pa na hindi
nakapagba-bayad.
Sandali kong iniwan sina Nanay, nagutom kasi ako
at bumili na mamimiryenda namin, banana Q lang naman at tubig. Pagbalik ko ay
isang pamilyar na ale ang kausap ni Nanay. Pagbalik ko ay kaagad akong
ipinakilala ni Nanay sa kanyang kausap.
“Heto na ang anak ko ‘mare si Anton, Anton,
natatandaan mo pa ba ang dati nating kapitbahay? Si Ester, Nanay ng inaanak
kong si Aljohn. Hayan o, malaki na rin gaya mo at gwapo ha.”
Tinitigan ko ang lalaking katabi ni Aling Ester,
halos hindi ko na talaga matandaan, ibang iba na kasi ang itsura, tumangkad na
kasi at tama si Nanay, gwapo nga siya.
“Ikaw ba talaga si Aljohn, yung dati kong kalaro
na uhugin at iyakin?” sabi ko. “Ang laki ng ipinagbago mo ah!” dugtong ko pa.
“Ikaw ha, huwag mo nang ipaalala sa akin. Ikaw
rin naman, ang laki ng pinagbago mo, lalaking lalaki ka na, dati kasi ay para
kang bading hehehe. Sorry, iyon kasi ang naalala ko sa iyo hehehe,” wika ni
Aljohn.
Napag-alaman namin na nagbakasyon lang ang
mag-ina at doon muna nag-stay sa isang kamag-anak. Matagal na raw na hindi
nakakadalaw sa mga kamag-anak dito simula ng malipat sila sa parteng Visayas
Dati namin silang kapitbahay, pero naipagbili na
dahil sa nagmigrate na sa visayas dahil doon ang bayan ng kanyang napangasawa
at may malaking sakahan din doon.
Ang laki talaga ng ipinagbago ni Aljohn, dati
kasi ay mataba siya at uhugin talaga. Ang hindi ko malilimutan na ginawa ko ay
nang putukin ko ang laruan niyang lobo at agawin ang lollipop na nakasubo sa
kanyang bibig. Sa pagkatanda ko ay mga apat o limang taon pa lang ako noon.
Tawang-tawa nga si Aljohn ng ipaalala ko iyon,
kasi ay tulo ang uhog niya habang naglupasay sa lupa at pumalahaw ng iyak. Ako
naman ay natakot at takbo kaagad sa aming bahay.
Syempre, kinagalitan ako ni Nanay dahil
nagsumbong rito si Aljohn, ninang kasi niya si Nanay. Kinuha sa akin ang candy
at ibinabalik kay Aljohn na ayaw nang tanggapin dahil sa may laway ko na raw.
At yung lobong pinutok ko ay hawak pa rin at pinapapalitan sa akin, Nabibili
lang naman ang ganong lobo sa tindahan yun bang hinihipan lang para lumobo.
Walang nagawa si Nanay kundi ang bumili ng lollipop at lobo sa malapit na
tindahan, saka pa lang siya tumahan. Dumami pa nga ang lobo niya at lollipop.
Ako naman ay nakurot sa aking braso.
“Ang natatandaan ko naman sa iyo ay yung tinutukso
kitang bakla, kasi naman ay puro babae ang kalaro mo at saka ang lamya-lamya
mo, Ayaw nga ninyo akong isali sa bahay-bahayan kaya ang ginagawa ko ay sinisira
ko iyon hehehe.” Kwento ni Aljohn.
“Pilyo ka kasi. Kumusta ka naman. Alam mo kung
makakasalubong lang kita at walang magpapakilala sa iyo ay hindi talaga kita
matatandaan. Ibang-iba na kasi ang itsura mo, hindi ka na chubby at ang gwapo
mo talaga. Ilang taon ka nga nung umalis kayo dito. Ang yabang mo pa nga eh
kasi sabi mo ay sa iba na kayo titira. Alam mo ba nalungkot din ako noon.
Umiyak din ako, peksman.” Sabi ko.
“Hindi pa ako pumapasok noon, siguro ay anim o
wala pa, magkasing edad lang naman tayo. Saka ikaw din, hindi kita makikilala
talaga. Ang ineexpect ko kasi noong pauwi kami dito ay dalaga ka na, kasi
palagi kang nakadamit ng babae noon hehehe, pero iba na pala, lalaking-lalaki
ka na at gwapo rin, mas gwapo ka naman sa akin, maliit ka lang talaga. Saka
nang naroon na kami ay saka ako nalungkot, naalala din kita. Yung unang mga
gabi ko nga ay umiiyak ako, kasi, wala akong makalaro at makausap, hindi ko
sila naiintindihan.” Kwento ni Aljohn.
Marami pa kaming bagay-bagay na napag-usapan.
Nahinto na lang nang tawagin na kami ni Nanay para kumain ng tanghalian.
Inimbita kasi ni Nanay si Aling Ester na sa amin na mananghalian nang
makapag-kwentuhan daw naman. Maaga kasing nakaubos si Nanay dahil kokonti ang
paninda niya.
Matapos kaming kumain, ako na ang nagprisinta na
maghugas ng kinana, pero pinigilan ako ni Aling Ester at sila na lang daw
magkumare ang bahala. Pinaasikaso naman ni Nanay sa akin si Aljohn.
Sa sala na lang kami nag-usap. “Aljohn, gusto mo
dumito ka na lang muna, pasyal tayo. Marami nang pwedeng pasyalan dito. Saka
kwentuhan pa tayo, ang dami ko na kasing hindi alam sa iyo eh,” aya ko kay
Aljohn. Ewan ko ba, balik na naman ang interes ko sa kanya. Sana lang ay
pumayag.
“Gusto ko sana, pero baka hindi pumayag si Mama,”
tugon ni Aljohn.
“Ang alin ang hindi ko papayagan,” sabad ni Aling
Ester na tapos na sigurong tulungan si Nanay.
“Eh… Aling Ester, inaaya kong mag-stay muna dito
si Aljohn. Sa tagal naming hindi nagkita ay ang dami na naming hindi alam sa
isa’t-isa, pwede po ba, mga ilang araw lang naman,” sabi ko.
“Gusto mo ba naman anak?” tanong ni Aling Ester.
“Opo, pwede po ba?” tugon ni Aljohn.
“Payagan mo na mare, ilang araw lang naman. Pwede
rin yung buong bakasyon ninyo. Wala pa naman silang pasok eh,” sabad ni Nanay.
“Hindi ba nakakahiya, mare?” – si Aling Ester.
“Hala, anong nakakahiya roon? Si Anton naman ang
nag-imbita. Ikaw din, baka gusto mong dumito muna.” – si Nanay.
“Hahaha. Hayaan mo at dadalawin na lang kita.
Magkikita pa naman tayo. Kahit sa palengke, puntahan kita.” – si Aling Ester.
Tuwang-tuwa kami ni Aljohn ng payagan siya ng
kanyang Mama. Sumama pa ako sa bahay ng tinuluyan nila para kumuha ng ilang
damit.
-----o0o-----
Kinabukasan, una naming pinuntahan ay ang batis.
Dati rati ay madalas kami roon para magtampisaw, maligo. Hindi naman malalim
doon, mabato lang talaga pero sobrang linaw ng tubig at malamig. Kapag summer
ay paliguan iyon ng mga bata sa aming barangay. Nagbaon pa kami ng miryenda at
sitsirya at pangligo.
Tuwang-tuwa si Aljohn at tila nagbalik daw ang
kanyang kabataan.
Habang nagbababad kami sa malamig na tubig sa
batis ay may naalala ako. Aljohn, naalala mo ba dati na palagi kitang inaasar?”
Tanong ko.
“Malilimutan ko ba iyon, nagkabati rin naman tayo
at naging mag-bestfriend bandang huli,” tugon ni Aljohn.
“Alam mo ba dati, ayaw na ayaw kitang kalaro kaya
nga inaasar na lang kita. Kaso, hindi pwedeng hindi tayo magkikita, kasi nga
magkapit-bahay lang tayo, tapos mag-bestfriend pa ang Mama mo at Nanay ko. Kasi
nga napalo ako ni Nanay nang agawan kita ng lollipop, nagalit talaga ako sa
iyo,” kwento.
“Ahh… Kaya ba kapag may laruan akong bago ay
inaagaw mo sa akin, tapos itatapon mo sa malayo, inggit ka ba sa akin noon?”
sabi ni Aljohn.
“Hindi ah, ayaw ko kasi ng laruan mo, puro
laruang sasakyan, baril-barilan.”
“Kasi gusto mo manika hehehe. Anton, hindi kita
iniinsulto ha, napag-uusapan lang.”
“Hindi ah. Eh yung pinupunit ko yung mga
dinodrawing mo, tanda mo iyon?”
“Galit na galit nga ako sa iyo eh. Inggit ka
kasi, mas magaling kasi akong magdrawing sa iyo hahaha. Yung drawing mong
manok, parang baboy hahaha,” tawa nang tawang kwento ni Aljohn. Ang cute niya
pa ring tumawa.
“Eh nang punitin ko naman… iyak ka. Iyan ang
panlaban mo sa akin eh, ang umiyak na tulo pa ang uhog. Tuloy lagi akong
napapagalitan ni Nanay.”
“Away bati naman tayo noon eh, pero paano ba tayo
naging mag-best friend?” – si Aljohn.
“Limot mo na ba?” tanong ko. Ganito, hindi ba
namayabas tayo, umakyat ako sa puno, kaso nahulog ako at nagkasugat at dumugo
pa. Ikaw ang gumamot nun, kasi ang sakit, umiyak nga ako eh. Sabi ko nga ang
bait mo pala. Nag-promise ako na hindi na kita aasarin, ginawa ko naman di ba?”
– ako.
“Oo, simula noon ay ako na lagi ang kalaro mo,
tapos isinasali mo na ako sa laro ninyo nung mga kalaro nating babae sa bahay-bahayan,
ikaw ang nanay at ako ang tatay hahaha. Kasi naman, suot babae ka palagi noon.”
– si Aljohn.
“Alam mo, may ipagtatapat ako sa iyo Aljohn,
simula ng gamutin mo ang sugat ko, ay napagmasdan kitang mabuti, ang cute mo
pala, kaya lang mataba ka. Minsan, naisip ko na sana ikaw ang maging asawa ko,
noon iyon ha, hindi na ngayon. Hehehe.”
“Talaga ba Anton? Hahaha. Ako din, may ipagtatapat
sa iyo. Noon kasi ay parang gusto din kita. Yun daw ang sinasabing puppy love.
Pero ngayon ay wala na hehehe.”
“Ang cute mo pa rin. Siguro may girlfriend ka
na.” sabi ko.
“Oo, meron na, kaklase ko,” tugon niya. “Ikaw
ba?”
“Crush-crush lang, pero hindi pa ako nanliligaw.
Ngayon na ay may bago akong crush,”- ako.
Ewan ko ba, parang nalungkot ako ng aminin niyang
may GF na siya. Siguro dahil sa nagka-crush ako sa kanya. Totoo namang gwapo
siya e. Mas pogi namang yung pinsan kong kambal, pero iba naman ang kagwapuhan
ni Aljohn. Kaya lang, kahit na naman crush ko siya ay ang layo naman na nila,
hindi ko na makikita kapag umalis na sila.
“Siya nga pala Anton, may ibibigay ako sa iyo,”
sabi ni Aljohn.
“Ano iyon?”
“Basta! Pikit ka muna, kukunin ko lang sa bag kong
dala,” sabi niya.
Pumikit naman ako. Tapos kinuha niya ang palad ko
at may inilagay siya sa kamay ko.
“Sige… mulat na, tingnan mo kung ano,” utos ni
Aljohn.
“Lollipop! Chocolate flavor hahaha. Ayos ah.”
Natawa ako, pero tuwang-tuwa ako, Hindi ko alam kung bakit.
“Lollipop lang, para hindi mo ako makalimutan,”
sabi niya.
Ano ba ito, para kasing nag-iba ang mukha ni
Aljohn, para bang nalungkot. Para tuloy akong nahawa, nakadama rin ako ng
lungkot. Nagkatitigan kami. Nakangiti siya, pero may lungkot ang mata.
“Mami-miss na naman kita. Kasi pag-balik namin sa
Visayas, matatagalan na naman kami bago kami makauwi dito,” nangingilid ang
luha niyang sinabi sa akin. “Kaya iyan ang binigay ko sa iyo dahil alam kong
maaalala mo ako palagi.”
“Mami-miss din kita Aljohn, kaya lang, wala akong
maibibigay sa iyo. Ito na lang, mag-selfie tayo. Dala mo ba ang phone mo? Bawat
puntahan natin ay magse-selfie tayo palagi nang sa gayon ay hindi mo ako
malilimutan.”
Nag-selfie nga kami na magkasama, tapos
nagkuhanan kami ng picture ng isa’t-isa.
Matapos iyon ay umuwi na kami dahil nakaramdam na
ako ng gutom.
-----o0o-----
Hapon na uli ng lumabas kami. Isinama ko siya sa
bukirin ni Tatay. May madadaanan kasi kaming mga puno ng mangga at bayabas. Kaya lang ay siguradong wala pang
bunga ang mangga, paniguradong bayabas lang ang mapipitas namin. Nagdala pa
kami ng supot na plastic para paglagyan.
Marami ngang bunga, umakyat pa kami at doon
nagpicturan hehehe. Ang saya-saya naming dalawa.
-----o0o-----
Sa buong pag-stay sa amin ni Aljohn ay ang dami
na naming napagkwentuhan at napuntahan. Marami na rin kaming picture na naipon,
lahat ng pinuntahan namin ay may picture kami at sa tuwing mamamasyal naman
kami ay palaging may dalang lollipop si Aljohn.
Minsan ay kami ang katulong ni Nanay sa palengke.
Minsan ay isinama naman kami ni Tatay sa dagat para mamingwit. Ang dami naming
nahuling ayungin at biya. Me tilapya rin, kaya lang ay maliit.
Isinama ko rin siya sa iba naming nakalaro noon
at tuwang-tuwa si Aljohn sa muling pagkikita ng mga dating kalarao noong mga
bata pa kami
Basta yung dalawang linggong pamamalagi ni Aljohn
ay lubos ang aming saya, para na ngang ayaw nang bumalik ng Visayas si Aljohn.
Huling gabi na nina aljohn, nakadama kami ng
lungkot. Ang hirap talaga kapag may aalis, iba ang kirot sa dibdib lalo na at
parang nagkapitak sa puso ang aalis. Sa sandaling pananatili ni Aljohn ay
natutuhan ko na siyang mahalin, hindi ko naman maipagtapat dahil alam kong may
girlfriend na siya at isa pa, lalaki kami pareho. Ang alam kasi niya ay tunay
na akong lalaki at siguradong mapapahiya lang ako kapag sinabi ko. Baka ang
nabuo naming pagkakaibigan ay bigla na lang maglaho.
Mabigat pala talaga sa dibdib ang mawalay sa
minamahal, ngayon pa lang ay hindi ko na alam ang gagawin kapag naka-alis na
sila.
Maaga pa ay nasa silid na kami. Bukas pa naman ng
tanghali ang alis nila ni Aling Ester. Magkatabi kami, parehong walang imik,
dama ang lungkot.
“Anton, naalala mo ba yung napanood natin sa
Netflix?” tanong ni Aljohn.
“Alin doon?”
“Yung love story ng dalawang batang lalaki.”
“Ah… oo naman. Bakit?”
“Naniniwala ka ba na may nangyayaring ganoon. Na
may tunay na magmamahal na isang straight na boy sa isang gay boy?”
“Hindi ko masabi, wala pa kasi akong alam sa
tunay na buhay na ganon. Pero may alam akong gay na tunay na nagmahal sa isang
lalaki. Mahal na mahal na nagawang ibigay ang kanyang mata sa sa minamahal na
lalaki na nabulag dahil sa isang aksidente. Ikaw ba’y naniniwala?”
“Oo, pero hindi ako sigurado kung matatawag pang
straight ang isang lalaki na umibig sa kapwa lalaki. Kasi, sa pagka-alam ko gay
lang ang nagkakagusto sa kapwa lalaki, hindi yung sinasabing straight.”
“Hindi ko masasagot iyan. Ano naman at naisip
mong pag-usapan ang tungkol doon?” tanong ko.
“Wala lang, Ikaw ba Anton, nagka-crush ka rin ba
sa isang lalaki. Crush lang, hindi love kasi sabi mo ay hindi ka pa nanliligaw.
“’Di ba, sabi ko sa iyo may crush ako ngayon?
Hindi iyon babae, lalaki,” pag-amin ko.
“Ganun ba? Ibig bang sabihin ay gay ka? Kilala ko
ba yung lalaki? Straight ba siya?” sunod-sunod na tanong ni Aljohn.
“Aaminin ko, silahista ako, kumilos lang akong
tunay na lalaki para hindi ma-bully. Straight yung crush ko at kilalang-kilala
mo siya,” pagtatapat ko.
“Talaga ba? Sino, pag-iisipin pa ako. Pero mamaya
na ako manghuhula. May gusto pa akong itanong sa iyo, May karanasan ka na ba sa
sex?”
“Hahaha, ano bang tanong iyan? Pero sasagutin
kita, oo, sa isang lalaki. At baka hindi mo paniwalaan, sa kambal ko pang
pinsan. Hindi ko na idedetalye ha, pero hanggang tsupa lang. Sila ang nagturo
sa akin, first time ko at wala nang kasunod. Ano, nandiri ka na sa akin?’
Ewan ko kung anong nangyari kay Aljohn, bigla na
lang akong hinalikan sa labi. Nagulat ako kaya’t nagpumiglas ako. Baka ginawa
niya iyon dahil umamin akong silahis at isa pa ay dahil sa sinabi kong
naka-chupa na ako. Malakas ko siyang naitulak.” Ano bang nangyayari sa iyo?
Hindi komo’t inamin kong silahis ako ay magagawa mo nang gawin ang ganyan sa
akin. Oo, nangyari iyon, pero bata pa ako noon, hindi ko pa alam na mali ang
ginagawa ko!” pagalit kong wika.
“Hindi mo ako nauunawaan, matagal ko nang gustong
gawin sa iyo ito, kasi nalilito na ako sa aking sarili. Masaya ako kapag kasama
ka, kausap ka. Ayaw ko na nga sanang umalis, iwan ka, kasi parang mahal na
kita. Nagselos ako kasi sinabi mong may crush ka na at kilala ko pa,” sabi ni
Aljohn.
Hindi ako makasagot, nagulat ako sa sinabi niya,
hindi ako makapaniwala. May GF na siya, at tunay siyang lalaki at hindi
magkakagusto sa kagaya ko.
“Kung gusto mo lang pachupa sa akin, sige,
gagawin ko,” sabi ko.
“Sana ako na lang ang crush mo, para gawin mo man
iyon ay alam kong maluwag sa dibdib mo at hindi napipilitan. Sana katulad ko
ring ang nararamdaman mo,” madramang wika ni Aljohn.
“Aljohn hindi ko na sana sasabihin sa iyo, pero
ikaw talaga ang crush ko, hindi lang crush, love na yata. Kasi magkakalayo din
naman tayo, bakit ko pa sasabihin. Isa pa, may GF ka na, at kapag nakabalik ka
na sa inyo ay syempre siya na ngayon ang palagi mong makakasama sa mga lakaran,
para ano pa kung malaman mo man,” sabi ko naman.
“Gusto mo rin ako Anton?”
“Oo. Aljohn.”
“Pwede naman na maging tayo kahit magkalayo tayo.
Pwede tayong mag-text, mag-chat, mag-video call. Hindi naman natin alam ang
manyayari sa future natin. Malay mo naman kung tayo ang itinadhana,” wika ni
Aljohn.
“Ang lalim naman nun,” sabi ko.
“Napanood ko lang sa TV. Naintindihan ko naman ma
kung tayo ay tayo kahit pa magkalayo, kahit pa nagkaroon ng ibang karelasyon,
bandang huli, tayo pa rin. Subukan lang natin. Ano… tayo na ba?”
“Ang bilis mo naman. Pero sige, subukan natin, I
love you Aljohn,” sabi ko.
“I Love you more, Anton,” tugon niya. Isang
banayad na halik ang iginawad niya sa aking pisngi.
Sabihin na nating mga bata pa kami, pero ang
kagaya namin ay may kapusukan. Ang banayad na halik na iyon ni Aljohn ay naging
mainit. Nag lips to lips na kami, nang tounge-to-tounge, nagyakapan,
naghaplusan hanggang sa humantong sa mas mainit na labanan. Kapwa na kami hubo
at hubad at magkapatong.
Bahay-bahayan daw kami, siya ang tatay at ako ang
nanay. Bata pa kami, pero ramdam na namin ang pagmamahal, ramdam ko iyon sa
bawat haplos niya, sa bawat, halik niya. Mapusok siya, pero punong-puno ng
pagmamahal. Sa unang pagkakataon ay kumain ako ng burat na punong-puno ng
pagmamahal at hindi lust lang. Sobrang sarap pala, hinding-hindi ko
malilimutan.
Sa pag-alis niya ay baon niya ang pangako kong
siya lang ang mamahalin ko at palagi kaming mag-uusap sa messenger. Iniwad din
niya ang pangakong mamahalin ako at dadalawin basta may pagkakaton.
Kapwa kami luhaan ng umalis na ang bus nila
papuntang Manila para pumunta ng pier para doon naman sumakay ng barko pauwi sa
kanila.
Nang makaalis na sila ay sumakay na rin kami ng
jeep pauwi sa amin. “Grabe ang iyakan at yakapan ninyo ni Aljohn ah, kayo na
ba?” biro ni Nanay.
“Si Nanay talaga. Umiyak ka rin naman at
nagyakapan ni Aling Ester. Bakit… kayo na rin ba?”
Isang batok ang tumama sa akin.
>>>>>ITUTULOY<<<<<