Barkadang Mamamakla (Part 6) – Food And Sex Delivery ng Una Kong Boyfriend

 

 Barkadang Mamamakla (Part 6) – Food And Sex Delivery ng Una Kong Boyfriend

 

Nagsitayuan na kami at kanya kanya nang uwi ng bahay.  Naunang bumaba ang dalawa at nahuli pa kami ni Jomar.  “Babalik ako kaagad ha.  Hintayin mo ako sa gate mo.” Bulong ni Jomar.  Kinilig ako.  Ano kaya ang pakay niya.  Ngayon lang uli siya magagawi sa amin at magkakausap.  Nagisip ako ng dahilan kung bakit bigla na namang papasyal sa akin gayong wala naman akong order.  “Ise-seduce kita hehehe.” Biro ko na ako lang naman ang nakakarinig.

Matiyaga naman akong naghintay.  Kalahating oras na ang nakalipas ay wala pang Jomar na dumadating.  Inabot na ako ng isang oras ay wala pa rin ni kanyang anino.  Pumasok na ako ng bahay. May kalayuan kasi ang gate entrance kesa sa pinaka gate ng aking bahay.  May kalakihan din naman kasi ang aking lupa na namana ko pa sa aking magulang.  Inabot na ako ng hanggang alas diyes ng gabi ay hindi pa rin siya dumarating.  Nagpasya na akong matulog dahil may pasok pa ako bukas, nasiguro ko na naman na hindi siya darating.  Gusto ko sanang i-text para malaman ang dahilan kung bakit hindi nakabalik kaya lang ay nagbago ang aking isip at baka isipin na nagtiyaga talaga akong hintayin siya dahil patay na patay ako sa kanya.  Kung tutuusin ay siya dapat ang tumawag o mag-text man lang na hindi siya makararating.

Ang laki ng hinanakit ko sa kanya.  Sa lahat pa naman ng pinakaayaw ako ay ang hindi ako sisiputin sa aming usapan.

Kinabukasan ay nag text naman siya sa akin at nagpaliwanag na hindi na raw siya nakalabas dahil nahilo raw ang kanyang nanay kaya siya na ang naghanda ng mga gagamiting gulay at karne para siyang lutuin ngayon.  Hindi rin daw siya nakapagtext kagabi dahil naubos daw ang kanyang load.

Valid naman ang kanyang dahilan pero dahil sa nainis na ako ay hindi ko na sinagot pa ang kanyang text.  Nag call din siya pero hindi ko rin sinasagot.  Naging makulit at panay panay ang tawag at naaabala ako sa aking ginagawa kaya ini-off ko na lang ang aking CP.

Bandang alas syete ng gabi ng tumunog ang aking doorbell. Food delivery daw.  Nagtaka ako dahil hindi naman ako nagpadeliver. Nang aking labasin ay si Jomar pala at may dalang isang supot na sa aking sapantaha ay pagkain.  Siguro ay suhol sa kasalanan niya sa aking kagabi.  Tumalikod na ako para iwanan na siya, pero tinakot ako.  Kapag hindi mo ako pinapasok ay hindi ko titigilan ang pagdoorbell dito hanggang hating gabi at mabulahaw ang ibang kapitbahay.  Alam kong talagang gagawin niya iyon dahil may kalokohan din sa isip ang lalaking ito.  Napilitan kong pagbuksan ng gate at papasukin na lang.  Nauna pa siyang pumasok sa aking bahay.

“Bakit ka pa ba nagpunta dito.  Wala naman akong order na pagkain ah, saka tapos na kong kumain no!”  wika ko na padabog na naupo sa sofa sabay halukipkip ng aking braso.  “Saka iyuwi mo na ang pagkain na iyan dahil hindi ko kakainin iyan.” Saka ako tumingin sa iba na pairap.

“Cute talaga ng baby ko kapag nagagalit.  Sorry na!  Hindi ko naman kasi akalain na sasama pakiramdam ni Nanay at mawawalan ako ng load sa aking CP.  Sorry na please.” Pa cute na paghingi ng tawad ni Jomar.  Kahit na kinikilig ako ay hindi ako nagpahalata.  Ang gwapo gwapo talaga lalo na kapag nagpa-pout nang bibig.

“Hindi ka pala makakabalik at wala kang load, sana man lang ay sumaglit ka rito para sabihin sa akin ang dahilan.  Ang lapit lapit ng bahay ninyo eh.  Ang sabihin mo ay nanloloko ka, paasa!”

“Haay ang cute talaga ng baby ko kahit na nakasimangot, kaya nga naiinlove na ako sa iyo eh.” Wika niya na pinisll pa ang magkabila kong pisngi na hindi ko naman pinigilan hihihi.  Hindi rin ako nagpakita ng reaksyon.  “Papunta na nga ako sa inyo para sabihin na sa ibang araw na lang, kaso, nakita ko na may tanod.  Naghintay pa nga ako na umalis sila eh kaso nag stay na yata diyan mismo sa gilid mo.”

Inilabas niya ang dala dala niyang pagkain na nasa styro.  Binuksan niya iyon sa harapan ko at lumuwa ang paborito kong fried siomai.  Bigla akong naglaway, natakam ako sa dala niyang pagkain dahil masarap magtimpla ng siomai ang kanyang nanay.

“May dala ka pang suhol.  Hindi ko kakainin yan. Kainin mong magisa.” Pagalit ko pa ring wika.

Ang lukoluko at kumuha ng isa at isinawsaw sa maanghang na sauce sabay subo at matunog na pagnguya.  Napatingin ako sa kanya habang kumakain at sarap na sarap sa dala niyang siomai.  Nakabuka ang aking bibig at takam na takam.  Tukso talaga ang gago at kumuha pa ng isa at sabay subo at talagang tinatakaw ko.  Napatingin ako sa lalagyan.  Anim na piraso lang naman kasi ang isang order sa kanila ng siomai at nakakadalawa na siya kaya aapat na lang.  Tae na, baka ubusin nga ni gago kaya inagaw ko na ang lalagyan at inilagay sa aking tabi.

“Ang takaw takaw mo talaga.  Masiba!  Ikaw na ang may dala tapos ay ikaw pa rin ang kakain.” Saka ako tumusok ng isa at isinawsaw sa masarap na sauce at mabilis na kinain hawak ang lalagyan at baka kumuha pa.  Pilit nga niyang inaagaw sa akin ang styro pero mabilis kong nailalayo.  Sinunod sunod ko na ang pagkain hanggang sa maubos ko na lahat ng fried siomai.

“Arte nito, aayaw ayaw pa, kakainin din naman, takaw.” Asar niyang wika. 

Inasar ko talaga siya nang may inilabas pa siyang isang lalagyan. Hindi ko napansin na dalawa palang styro ang laman ng supot.  Siguro ay tig-isa kami.  Ako ngayon ang inaasar niya, nakatunganga at takam na takam sa tuwing makikita kong sumusubo siya.  Inalok pa ako, at nang akmang tutusok na ako ay saka naman ilalayo.  Sa inis ko ay tumayo ako at aakyat na ng hagdan ng pigilan niya ako.

“Sandali naman o, ito talaga maarte na, matampuhin pa.  Eto na oh.  Sa iyo na lahat.  Tig-isa sana tayo kaya lang ay naginarte ka pa eh.  Patampo tampo pa.”

“Eh ikaw kasi eh.  Akina na nga iyan.” Inagaw ko na sabay subo at ngasab sa masarap na siomai.  Naubos ko talaga lahat at hindi ko na siya binigyan.  Sarap talaga.

“May juice ka ba diyan?  Nauhaw ako eh.” Wika niya

“May coke pa ako sa ref. Anong gusto mo, ikuha pa kita?  Kumuha kang mag-isa mo.”

“Galit pa rin eh nabusog na.”

Siya na ang pumunta ng kusina.  Pagbalik ay may dalang dalawang baso at yung bote ng coke.  Siya na rin ang nagsalin at ibinigay sa akin ang isang baso.

“Bati na tayo ha.”

“Hindi!  Galit ako sa iyo.”

“Tayo na ha?”

“Bahala ka.”

“Yipee!  Yesssss.”

“Ano’t para kang tumama sa weteng?”

Syempre!  Pumayag ka nang maging tayo.” Excited niyang wika na pinagdikit pa ang dalawang daliri.

“Sinong may sabi sa iyo?”

“Ikaw!  Sino pa ba.  Wala nang bawian. Topo topo barega, tumapak ka sa baga hehehe.”

Walang bahid ng kaplastikan ang kanyang saya. Bakas na bakas sa kanyang mga mata ang tuwa.  Kapag kuwan ay niyakap na niya ako ng mahigpit at ginagap ang aking mga labi.  Sobra kasi akong nabigla at nabilisan sa pangyayari.  Hindi ko akalain na magkakaroon ako ng karelasyon at opisyal na iyon hindi tulad ng sa amin ni Ivan.

Grabe ang kabog ng aking dibdib, para bang gusto kong himatayin.  Nakamulat ang aking mga mata habang hinahalikan ako sa aking mga labi, hindi talaga ako makapaniwala na sa konting tampo ay magiging maganda ang resulta.  Alam kong hindi ako nanaginip dahil dama ko talaga ang tamis ng kanyang halik.  Nagulat pa ako ng ako’y kanyang kargahin at tinungo ang hagdanan para umakyat.

“Saan mo ako dadalhin?”

“Sa langit, ngayon na ang ating honeymoon hehehe.  Patitirikin ko ang iyong mga mata kaya humanda ka at huwag nang maarte.”

Nakurot ko siya sa braso.  Ako na ang nagpihit ng seradura ng matapat na kami sa aking silid.  Hinagis na niya ako sa kama at kasunod din naman siya na mabilis akong nadaganan.

“Ummppp ummmppp hmmmmppp hmmmmp tsup sarap mong halikan mahal ko.” Wika niya matapos akong siilin ng halik.

“Ummpppp hmmmmmpppp ohhhhhhhhh ungol ko.”  Napakasarap pala sa pakiramdam ang mga halik ng tunay mong mahal. Hindi ko na alam ang sunod niyang ginawa.  Wala na akong natandaan, basta ang alam ko ay nasa alapaap na ako at lumilipad ng mataas.

Hindi ko na rin matandaan kung paano namin nahubad ang aming kasuotan.  Basta nakita ko na lang na kapwa na kami walang saplot  sa katawan.

“Hmmmmmmmmm mahal din kita Jomar,  hindi ko alam kung kelan ko naramdaman, basta mahal na kita noon pa. hunnnngggggg ahhhhhhhhhhhh.”

Mahirap ipaliwanag ang tunay kong nadarama habang magkalapat ang aming katawan. Matindi ang init at kakaiba ang pagkakayakapan namin, tila ba ayaw na namin maghiwakay at manatili na lang sa ganong kalagayan.  Pakiramdam ko ay pareho kaming gutom na gutom, uhaw na uhaw kaya halos amg aming mgs labi ay may pagkit at humahakab sa pagkakalapat.  Matindi ang kasabikan namin na makapiling ang isa’t isa, masidhi ang pagnanasa kaya kahit na nagkakandahulog na kami sa sahig sa kagugulong ay patuloy pa rin ang aming walang humpay na halikan.

Nakaluhod na kami pareho sa ibabaw ng kama, magkayakap pa rin at panabay na walang sawang hinahalikan ang leeg, tenga at balikat namin hanggang sa mapahiga na ako at paduhapang akong dinaganan ni Jomar habang patuloy ang pagararo ng halik sa aking leeg patungo sa aking dibdib.  Malakas akong napahiyaw ng dumapo sa aking nipples ang kanyang labi at mahigpit na sinuso iyon na tila sanggol na gutom sa gatas ng ina.

“Ahhhhhhhhhhhhhhhh Jomarrrrrrrrrrrrr.  Mamatay yata ako sa labis na kaligayahan hah hah ahhhhhhhhhhhhhh ang sarappppppppppppp ahhhhhhhhhh.”

Maging si Jomar ay napapaungol din habang tila nginangasab na ang aking dibdib, malakas ang tunog na tila isa akong pagkain na nilalantakan ng kagat. Hindi mapirmi sa isang lugar ang aking katawan na para na akong na-exorcist at kawag ng kawag.

Kiliting kiliti ako na dumako na ang kanyang labi sa bandang tiyan ko.  Iba kasi ang ginawa niya, pabuga at hindi pasipsip.  Naalala ko tuloy na ginagawa ko iyon sa sanggol ko pang kapatid kaya natatawa ito.  Napapaangat tuloy ang aking pwetan at napapabunghalit ng tawa.

Umabot na rin ang kanyang labi sa aking puson at malapit na sa puno ng aking burat.  May pananabik akong naghintay sa susunod niyang gagawin.  Napapikit ako ng tuluyan kasabay ng malakas na ungol ng maramdaman ko ang mainit niyang labi na inangkin ang aking kaselanan.

“Ahhhhhhhhhhhhh ahhhhhhhhhhhhhhhhh ahhhhhhhhhhhhhhhh.” Ungol kong malakas habang ang aking kamay ay mahigpit na napakapit sa kubre kama.  Kakaiba talaga ang kiliti at sarap komg naramdaman kumpara sa pinalasap sa akin ni Ivan at Ronron.  Napatunayan ko na iba talaga kung sobra mong gusto ang kapiling sa kama.  Gusto ko nang labasan, pinigil ko lang dahil sa gusto kong ako naman ang maghatid ng ligaya sa kanya.

Alam kong may gusto pa siyang gawin sa akin, kaya lang ay hindi ko na kayang pataglin pa ang pagnanasang ako naman ang tumikim sa napakasarap niyang katawan, kaya pilit akong umusod at bumangon at siya naman ang aking sinerbisyuhan.

“It’s may turn hehehe.” Wika ko pa bago marahas ko siyang dinaganan.  Diretso na kaagad ang aking labi sa kanyang leeg at walang patumangang sinipsip iyon na parang bampira.  Hindi ko naman hinayaan na magmarka iyon at baka makita ng sinoman at kung anong isiping kahalayan ng iba.  Syempre, hindi ko hahayaang hindi ko matikman ang mabalahibo niyang kilikili. Tila naging aso ako sa pagdila sa magkabilang kilikili kung baga ay ginu-groomi ang balahibo.

“Shet!  Shetttttttttt!  Sheet ahhhhhhhhhhhhhhhhh huhhhhhhhhhhh ang sarap niyan Kuya Ben uhhhhhhhhhhh shettttttttttttttttt.” Mahabang ungol ni Jomar na nakapikit pa ang mga mata.  Nagpaekis ekis pa ang mga paa habang malakas na umuungol.

Kagaya ng ginawa ko kina Ivan at Ronron ay ipatitikim ko rin kay Jomar ang matindi kong romansa na hindi niya makakalimutan, na hahanap hanapin na niya at ika-aadik pa hehehe. Mula sa kanyang dibdib ay pinagsawa ko ang aking labi at dila sa paghimod sa may kalaparan na niyang dibdib, sunod ang pagkagat at pagsupsop sa maliit niyang nipples at dineretso ko na pababa sa tiyan hanggang sa kanyang singit. Humahalinghing na siya at nanginginig ang laman sa hita at binti.  Kumikiwal na rin ang katawan, marahil ay sa tindi ng sensasyon buhat sa aking dila at labi.

Tinimbang timbang ko ang dalawa niyang bayag sa aking mga palad, wari’y sinusukat ang dami ng katas na kayang iluwa.  May kalakihan ang mga bayag ni Jomar at alam kong kaya niya akong busugin sa isang sirit pa lamang.  Isa isa kong isinubo ang bagay na iyon na ikinahalinghing na naman niya.  Itinuloy ko na kaagad ang paghimod hanggang sa kanyang butas at hindi na kinaya ang kiliti dahil napabangon bigla at nahawakan ang aking buhok at pilit na inilalayo ang aking ulo.  Akala ko ay ayaw niya subalit marahas din niyang itinulak pabalik at ipinagduldulan maigi sa kanyang butas.

“Pukeng ina ka hahhhhhhhhhhhhhhhhhh uhhhhhhhhhhhhhh ang sarap niyannnnnnnnnn uhhhhhhhhhhhhhhhhh shet!  Shet ka Kuya Ben, ang tindi niyan uhhhhhhhhhhh gusto ko yannnnnnnn uhhhhhhhhhhh shettttttttttttt.”  Malakas na ungol ni Jomar na napamura na ng tuluyan.  Siyang siya naman ako dahil alam kong tunay siyang naliligayahan, nasasarapan.

Dinampot ko ang ginagamit kong lotion at pinatakan ang kanyang batuta at ang aking kamay.  Pumagitna ako sa pagitan ng kanyang mga hita na paluhod saka ko sinakmal ng mahigpit ang puno ng kanyang burat ng isa kong kamay saka pinadulas pataas kasunod kaagad ang isa pang kamay.  Para akong gumagatas sa baka o sa kalabaw, paulit ulit saka ko pipisilin ang bandang ilalim ng kanyang bayag.  Kanda pilipit na ang kanyang katawan, walang katapusan ang halinghing, tila may pilit na inaabot na hindi kaagad maabot.

“Ahhhhhhhhh putang na kaaaaaaaaa, ano yan at bakit napakasarap ahhhhhhhhhhhh shet shettttt ahhhhhhhhhhhh uhhhhhhhhhhhh sige pa lalabasan na yata ako.” Malakas na naman niyang ungol na may kahalong mura.

Ang sarap pakinggan ng mga mura at ungol na iyon. Lalo akong ginaganahan.  Nang sa aking palagay ay lalabasan na siya ay pinisil ko ng mahigpit ang kanyang bayag kaya napaigik siya masakit daw.

“Tae na, bakit mo pinisil, lalabasan na ako eh, naudlot tuloy.  Please naman o, huwag mo nang ulitin iyon.”

Natawa ako sa sinabi niya.  Maging sa ekspresyon ng kanyang mukha ay natatawa ko, bakas na bakas ang panghihinayang sa naudlot na orgasmo.

Muli kong inulit ang nauna kong ginawa at ramdam ko na malapit na rin siyang labasan. Pipisilin ko sana uli ang kanyang bayag pero nahulaan yata ang balak kong gawin kaya mabilis siyang umusod pataas at nabitiwan ko ang kanyang bayag at titi at siya na mismo ang nagsalsal sa sarili niya.  Mabilis naman akong kumilos at inunan ko ang kanyang tiyan at inabangan ang pagpulandit ng kanyang katas.  Timing na timing ang aking ginawa dahil pumutok na ang kanyang katas at sakto sa aking nakangangang bibig ang una at ang iba ay sa aking pisngi at leeg naglanding.  Ako na ang nagtuloy sa pagsalsal at isinubo ko na iyon ng tuluyan para walang sayang ang konti pang natitira.  Hindi ko tinigilan hanggat may inilalabas pa.  Ang sarap ng kanyang tamod.  Para sa akin ay sobrang tamis niyon na tila isang sabaw ng buko na malauhog.

Hapong hapo si Jomar pero nakangiti, parang nananaginip pa nga sa aking tingin.  Tumabi na ako sa kanya.  Tumagilid naman siya at dinilaan ang aking pisngi para linisin siguro ang tumapon doong tamod saka inilipat sa akin.  Maging ang tumapon sa aking leeg ay kanya ring dinilaan saka ako hinalikan.

“Magpalabas ka rin” sabi niya sa akin.

“Kahit hindi na, ang mahalaga ay nasiyahan ka.” Sagot ko.

“Hindi pwede yun.  Hindi patas.” Tugon niya.

Siya na ang nagsalsal sa aking burat hanggang sa labasan na rin ako.  Iba pala talaga ang kaligayahan kapag ang kapiling ay tunay mong mahal.

Pinunasan ko ang katawan niya ng basang bimpo saka ko isinuot ang hinubad niyang mga damit.

“Pilyo ka rin ano.  Gusto mo uli akong bitingin eh, buti at naagapan ko hehehe.  Nakaka frustrate kaya na mabitin hehehe.  Pero grabe, ibang sarap, first time ko na sobrang masarapan sa pagsalsal lang, grabe.  Paano mo natutuhan iyon.”

“Wala lang, ginaya ko lang ang napanood ko sa cellphone hehehe.”

“Gusto ko pa sanang kantutin ka, kaya lang ay baka kagalitan na ako ni Nanay.  Sabi ko kasi ay sandali lang ako.  Sa susunod na lang ha.  Ihanda mo yan at yayariin ko rin yan hehehe.  Sige na, uwi na ako.  Love you.”

“Love you too.” Haayyyyssst.  Ang sarap palang sabihan ng ganong kataga.  Nanunuot sa aking dibdib ang saya.  Haaayyyyyyyyy.”

Ihinatid ko na siya sa labasan at may pa goodbye kiss pa ako buhat sa kanya.

-----o0o-----

Iba ang epekto sa akin nang naging kami ni Jomar.  Inspire ako palagi sa aking trabaho.  Ganado ako sa aking ginagawa at tila hindi ako napapagod habang nagbabalot kami ng pang ayuda.  Palagi rin akong nakangiti at nawala ang konti kong sungit.  Maging ang aking katrabaho ay napansin ang pagbabagong iyon sa akin.  Tinutukso tuloy nila ako na baka raw may nagpapasaya na sa akin.  Ngiti lang naman ang aking sagot, hindi ako umamin at hindi rin ako nagkaila.

Hindi man kami nagkikita araw araw at nagkakausap ng harapan ay okay lang sa akin.  Nagkakausap namin kami sa text at chat.  Ubod na ako ng saya kapag nakakatanggap ako ng message na “kumain ka na mahal”, “Ingat ka ha, love you”.  Haayyyyyyyyyyyyy busog na ako sa message pa lang.

Tuwing gabi ay palagi akong nasa terrace at baka sakaling lumabas siya at nakatambay sa tambayan nila.  Tinetext naman niya ako kung tatambay siya at ganun din kung hindi.  Kapag alas diyes na ng gabi ay nag te-text ng “Goodnight, wet dreams”, walang palya kaya ang himbing palagi ng aking tulog.

Isang gabi ng Linggo, bandang alas syete at nag text siya na nasa tambayan daw siya at pinababa ako.  Mabilis pa sa jet na bumaba ako.  Sinalubong naman niya ako sabay akbay sa akin saka ako hinalikan sa lips.  Nagulat ako sa ginawi niya.  Lalo naman akong nagulat ng sabihin niya sa kanyang tropa na “Kami na, kaya wala na kayong pag-asa.  Nganga na lang kayo hehehe.”  Napatingin ako sa kanya, maluha luha pa.  Tunay niya akong mahal, dahil kung hindi ay hindi niya maaamin sa barkada ang aming relasyon.  Napayakap tuloy ako sa kanya.

“Iba ka talaga Jomar, bihira kang lumabas pero ikaw ang nakadali.  Idol ka na namin.” Komento ni Makoy.

“Syempre, iba ako eh hehehe.” May pagyayabang pang tugon ni Jomar.  Tuwang tuwa rin naman ang barkada at boto naman sa aming relasyon lalo na si Makoy.  Subalit napansin ko na iba ang tingin sa akin ni Ivan, parang may galit ang titig samantalang si Ronron ay kaswal lang ang ikinilos.

“Ang bilis mo naman Jomar, kelan pa naging kayo?  Wala man lang kaming napansin kakaiba sa inyo.  Kung sabagay ay bihira ka naman naming maka bonding, tuwing Linggo lang.” – si Ronron.

“Mag-iisang buwan na kaya.  Naalala ninyo nung pinababa ko siya at nagkatuksuhan pa nga.  Sabi ko ay hintayin ako at babalikan ko siya.  Ang siste ay hindi ako nakabalik.  Nagalit.  Nagtampo, ayaw akong kausapin.  Syempre, mahal ko, sinuyo ko. Pinuntahan ko kinagabihan.  Siomai lang pala ang katapat hehehe.  Ayun, naging kami na, honeymoon kaagad hahaha.” Kwento ni Jomar.

“Ano ka ba!  Nakakahiya!.” Pagalit kong sabi pero nakangiti.

“Mauna na muna ako sa inyo ha.  Gusto ko nang magpahinga.  Trabaho na naman bukas eh.  Congrats sa inyong dalawa ha.” – si Ivan, biglang nagpaalam.  Nagisip tuloy ako kung masama ang loob.  Ipinagkibit balikat ko na lang iyon.

Hindi na rin naman kami nagtagal pa sa tambayan dahil magka-curfew na rin.  Naghiwahiwalay na rin kami.  Ihinatid pa ako ni Jomar sa bahay.  Akala ko ay hanggang sa gate lang siya, pero tuloy tuloy siyang pumasok at diretso sa aking silid at nahiga na sa aking kama.

“Halika na dito, tabi ka sa akin.” Anyaya niya na tinatampal pa ang kama kung saan niya ako gustong mahiga.

Syempre dalagang Filipina ito kaya ang tanong ko ay “Bakit?  Anong binabalak mong gawin.”  Wika ko na maarte ang pagkakasabi na may konting landi.  Ang kiri ko hehehe.

“Ang arte mo naman.  Maguusap lang tayo, bakit, ano bang iniisip mo.  Oy, hindi ako nakukuha sa arte ha.  Landi nito.” Sagot niya na animo ay inis pero nakangiti.  Alam kong nagbibiro lang naman siya.

Nahiga na ako at kaagad naman siyang tumagilid at niyakap ako.  “Bango talaga ng misis ko hmmmmmmm.”  Turan niya.  Akala ko pa naman ay hahalikan na ako, sabik na sabik pa naman ako pero inamoy lang ako, sininghot ang bango ko. “Napansin mo ba si Ivan, parang ang sama ng tingin sa iyo.  Magtapat ka nga sa akin?  Siya ba ang sinasabi mong akala mo ay kayo na?”

Na sorpresa naman ako sa tanong na iyon.  Gulantang ang lola ninyo ah.  Hindi tuloy ako makapagisip ng isasagot.  Parang gusto kong magsinungaling.

“Bakit hindi ka makasagot.  Tama ako ano?  Siya yung sinasabi mo.  Aminin mo na at hindi naman ako magagalit.  Inamin mo na naman sa akin eh.  Ang diprensya lang ay hindi mo sinabi kung sino.  Sige na.  Siya ba?”

“Totoo!  Hindi ka magagalit?”

“Oo na, hindi ako galit.”

Tumango muna ako na ang mata ay tila nagpapaawa.  “Siya nga, siya ang nakauna sa akin.  Kung dahil doon ay iiwanan mo ako ay nasasa iyo yun.  Sanay na naman akong iwanan eh, ang balewalain.” Madrama kong sagot.

“Ang arte talaga nito.  Bakit naman ako magagalit at iiwanan ka.  Malas niya at binalewala ka niya.  Swerte ko naman hehehe.”

“Pero pakiusap lang Jomar, huwag na lang lalabas ito sa barkada ha.  Kung malaman man nila ay gusto ko na hindi sa iyo nanggaling.  Doon ko mapapatunayan na kapag nalaman nila ay siya lang ang nagtsismis at doon ko rin mapapatunayan na wala siyang kwenta.  Promise mo yan.”

“Promise.”

Yumakap ako sa kanya at niyakap din niya ako.  Nagtuloy tuloy na sa halikan ang yakapang iyon na nauwi sa mainit na pagtatalik.

Nakadapa na ako sa kama, wala nang saplot.  Nasa likoran ko naman siya na wala na ring saplot.  Ramdam ko ang pagkiskis ng kanyang uten sa bukana ng aking butas.  Inangat niya bahagya ang aking balakang kaya nagtila nakatuwad na ako, ang aking mukha ay nakasubsub sa isang unan.

“Dahan dahan lang Jomar ha.  Matagal na hindi napasukan yan at hindi naman pa iyan laspag.  Iisa pa lang ang pumapasok diyan at minsan lang din nangyari.” Pakiusap ko sa kanya.

“Ito talaga, hindi ko naman iniisip ang mga bagay na iyon, lalaki ka pa rin at hindi kawalan kung may nauna na sa akin.  Ang mahalaga ay akin ka na ngayon kaya huwag kang mag-alala, hindi ka masasaktan.”

“Ahh ahh ahh ahh ughhh ahh ahh ahh hungggggggggg ang sakit Jomar.  Mahapdi pa rin talaga.” Wika ko sa malanding tono.

“Sa una lang naman eh.  Masarap naman sa huli.  Ganun talaga, masakit sa una pero sobrang sarap naman ang huli, the best ang bandang huli hehehe. Um um um um hum ang sikip mo Kuya Ben.” 

Kuya Ben, hindi pa rin nawawala ang pagtawag niya sa akin ng kuya.  Okay lang naman sa akin dahil sa mas may edad naman ako sa kanya.  “Ahh ahh humm ughhh ahh ahh ahh hunnggggggggggg ahhhhhhhhh.”

“Kaya pa?”

“Sige lang, huwag mo akong intindihin.  Masakit pa talaga pero kaya ko pang tiisin.  Biglain mo na kaya para sandaling sakit na lang.”

“Sinabi mo yan hah!  Hingang malalim, kapit sa unan eto na ummmmmmmm uhhmmm ahhhh syet, pasok na, ang sikip talaga.”

Halos dumugo ang aking labi sa pagkakakagat ko, grabeng sakit pero kaya ko naman pang tiisin.  Nagdahan dahan na naman siya sa pagkayog.  Malakas ang kanyang “um um”, malakas din ang aking “ahh ahh.”  Hindi namang katagalan ang naramdaman kong hapdi, napalitan din naman kaagad ng konting sarap.  Pinabilisan ko na ng bahagya ang kanyang pag-ulos.

“Ahhhhh uhhhhhhhh ang sarap na Jomar ahhhhh ahhhhhhh.”

“Ang sarap mo rin Kuya Ben, ang sikip sa loob, sakal na sakal ang aking burat, parang yung ginawa mo lang pagsalsal sa akin noong una.  Mas masarap lang ang aking pakiramdam ngayon. Hummm ummpp ahhhhhhhhh sarap ang sikip.”

Pabilis ng pabilis ang kanyang ayuda, dinapaan pa ako at niyakap.  Isiningit niya sa aking kilikili ang kanyang mga braso saka ako inaangat.  Nagpagaan naman ako para mas madali ang pagangat sa akin.  Para na akong nakaupo sa kanyang kandungan, inunat naman niya ang kanyang mga binti.  Ako na ang nagtataas baba habang sinasalubong din naman niya ng pagkayog.  Panay din ang halik niya sa aking leeg at nang minsan lumingon ako ay sinalubong pa niya ng halik ang aking mga labi.

“Ahhhhhh ang sarap na Jomarrrr ang sarap sarap.  Napakasarap, ayaw ko nang matapos uhhhhhhhhhhhhmmmmmmmm ahhhhhhhhhhhhh huuuuhhhhhhhhhhhh grabe ka Jomar ang galing mohhhhhh.” Ungol ko.

Panay na panay din ang ungol ni Jomar.  Bumilis pa ang pagkayog.  Nagkaroon ng ritmo ang galawan namin.  Hinawakan niya ang aking burat at nilaro iyon, sinalsal kaya lalo naman akong napabilis ang taas baba.  Humihiyaw na ako sa sobrang sarap.

“Malapit na ako kuya Ben uhhhhhh sige pa bilisan mo rin ang taas baba uhhhhhh shet heto na, sabayan mo ako uhhhhhhhh shet heto na ako uhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh.”

Nanginginig ang mga tuhod ni Jomar habang nilalabasan sa loob ko.  Ako naman ay hindi napigil ang pagsabog ng aking tamod na tumapon sa aking kubre kama.  Naisubsub na niya ako sa sobrang pagod at nadaganan pa ako na pasok pa rin ang kanyang ari sa aking pwerta.  Walang kahulilip ang ligayang naranasan ko sa kanya ngayon ahhhhhhhhhhh syet.  Gusto kong ulitin pa.

Ilang minuto rin kaming natahimik, walang kibo, nagpahinga.  Nang bumalik na ng konti ang lakas ay kumilos na kami at nagtungo ng banyo at naglinis.

“Salamat Jomar, pinaligaya mo ako ng husto.”

“Mas higit naman ako kuya Ben.  Kelangan na maulit ito kaagad. Hehehe.”

Makapagbihis ay nagpaalam na rin siya, may ngiti sa labi na naglakad palayo matapos akong halikan sa labi.  Haaaaayyyyyyyyy grabe ang saya ko.

 

 

 

Itutuloy…………….

 

 

Barkadang Mamamakla (Part 5) – Istorya ni Jomar

Jomar

 

Barkadang Mamamakla (Part 5) – Istorya ni Jomar

 

Habang gumagawa ako ng tulog ay kung ano ano ang aking naiisip matapos ang mainit na pagtatalik namin ni Ronron.  Parang naging mapagsamantala ako lalo na at nalaman ko ang kanyang kwento, ang pagpatol niya sa mga bakla at ang dahilan nito.  Para bang nagsisisi ako at napatangay sa kanyang panunukso.

Dalawang kwento na ang aking narinig, kwento na pakikipaglaban sa gutom dahil sa pandemyang ito.  Napakalaki talaga ng perhuwisyong dinulot ng pandemyang ito sa maraming tao.  Pasalamat lang at hindi pa kami dinadapuan at lalo ako na kumikita pa rin dahil tuloy ang aming trabaho.

Ibayong ingat naman ang aming ginagawa para maiwasan ang pagkakaroon ng nakahahawang virus na covid.

Medyo umiwas na muna ako sa barkada, lalo na kay Ronron.  Hindi ako nagpapakita sa kanila kahit na alam kong nasa tambayan sila at nadidinig ko ang kanilang pinaguusapan.  Wala naman akong naririnig na masamang tsismis sa akin mula sa kanila.

-----o0o-----

May dalawang linggo na rin na hindi nagpapakita sa akin si Ivan.  Hirap naman talaga ang magpiyon sa isang konstraksyon kaya siguro ay nagpapahinga na lang at hindi na tumatambay pa kasama ang barkada.  Na miss ko rin naman kahit na papaano ang mokong na ito.  Naging malapit na rin kami sa isa’t isa at maraming beses na rin naman kaming nagkasama sa kama.  Kung nagpatuloy sana ang madalas na pagkikita namin ay baka naging kami na kahit na alam kong wala namang patutunguhan ang relasyong lalaki sa lalaki.  Wala namang mawawala kung susubukan, hindi ba?

-----o0o-----

Isang araw ng linggo ay naisipan kong magsimba.  Pagkatapos nang misa ay dumaan muna ako sa bilihan ng mga prutas at mga kakanin malapit sa plaza.  Hindi sinasadyang magkasalubong kami ni Ivan, may kasama siyang isang magandang babae na halos sing idad din niya.  Nagkasalubong pa ang aming paningin , babatiin ko sana ng magkaharap na kami, subalit ibinaling niya ang paningin sa kasamang babae at tila hindi ako nakita at nilampasan lang.  Parang hindi ako kilala.  Nilingon ko pa siya ilang hakbang makalampas sila at nakita ko na inakbayan na niya ang kanyang kasamang babae na siguro ay kanyang nobya.

Hindi ko alam kung bakit niya ko ini-snob.  Wala naman akong pakialam kung sino man ang kanyang kasama, ke nobya, ke kaibigan lang ay wala akong paki. Wala naman kaming relasyon.  Ang ikinasama lang ng aking loob ay bakit siya gumawi ng ganoon.  Inunawa ko na lang na baka nahihiya o di kaya ay nag-aalala na baka may masabi akong hindi niya ibig madinig ng kasama niyang babae.  Nagkibit balikat na lang ako.  Keber ko sa kanya.

Nasa bahay na ako ay si Ivan pa rin ang aking iniisip.  Wala naman akong maisip na dahilan para hindi ako pansinin.  Nainis talaga ako, nawala sa mood, may galit ako sa kanya.  Naisip ko tuloy na para naman akong nagseselos pero wala naman ako dapat ikaselos.  Parang nakaramdam ako ng kirot sa aking dibdib.

Pilit kong iwinawaksi ang nangyari kanina pero hanggang sa aking pagtulog ay napanaginipan ko pa iyon. 

Gusto ko na tuloy siyang kausapin at alamin ang dahilan ng pag-iwas sa akin.  Naisip ko naman kung dapat ko bang gawin.  Nasaktan lang siguro ang aking pride, ang aking ego.  Pero sa sulok ng aking isipan ay parang nagseselos talaga ako.  Wala akong balak na makipagrelasyon dahil alam ko naman na sa bandang huli ay ako ang matatalo pero ano itong nangyayari sa akin.

Ilang gabi din na nagbabakasakaling makita ko siya sa tambayan, pero wala siya.  Lumalaon naman ay unti unti na ring nawawala ang aking nararamdaman. 

Minsan, ang pagkakataon ay parang isang tukso.  Paliko na ako patungo sa aking bahay nang makita ko si Ivan na naglalakad, marusing, suot ang maduming maong na short at mukhang galing sa trabaho.  Kumabog bigla ang aking dibdib lalo na at nagsalubong ang aming paningin.  Binilisan ko ang aking lakad para makauwi kaagad sa aking bahay.  Hindi ko alam na sinundan pala niya ako at pagkasara ko ng aking gate ay siya namang pagdating niya at pilit na pinipigilan akong isara ang gate.

“Sandali lang kuya, gusto kitang kausapin.  Magpapaliwanag lang ako.”

“Tungkol saan?  Wala naman akong alam na dahilan para magpaliwanag ka.”  Wika ko matapos mai-kandato ang gate.

“Kuya please.” Pagsusumamo niya.  Hindi ako  natinag at tinalikuran na siya.

Pagpasok ko ng bahay ay napaupo ako kaagad na para bang pagod na pagod at nanlambot ang tuhod.  Mangiyak ngiyak ako na walang kadahilanan.  Noon ay gusto kong kausapin siya, pero nitong may pagkakataon na ay kung bakit tinalikuran ko pa siya tapos ay mag-iiiyak ako.  Tangnang buhay ito. 

Makaraan kumalma ang aking pakiramdam ay naisipan kong magshower muna. Para namang guminhawa ang aking pakiramdam dahil sa lamig ng tubig na pinaligo ko.  Makapagbihis ay magluluto na sana ako pero bigla ring tinamad.  Naalala ko si Jomar.  Nag text ako sa kanya at nagtanong kung may natira pa silang ulam.

“Naku swerte mo kuya, may natira pang isang order ng chopsuey at kaldereta.  Ihatid ko na ba sa inyo.” Text niya.

“Kunin ko na lang sa inyo at baka pwede na samahan na rin ng kanin, tamad na kasi akong magsaing.” Text back ko.

“Ihatid ko na lang kuya. Wala na naman tinda at wala na rin akong gagawin para makapagkwentuhan muna sa iyo kahit sandali lang.  Okay ba sa iyo.”

“Ikaw bahala.” Tugon ko. Hindi ko na sinagot ang huling text niya na papunta na siya.  Tinungo ko ang gate dahil nakandaduhan ko ito kanina para hindi makapasok si Ivan.  Ilang sandali lang naman at dumating na si Jomar dala ang inorder kong kanin at ulam.

“Tuloy ka.  Pasensya ka na lang at marumi pa.  Tuwing lingo lang kasi ako nakapaglilinis ng bahay.  Magkano charge ko.”

“Ito naman, di hamak na mas malinis naman ang bahay mo kumpara sa amin.  Mura lang kuya, 130 pati na kanin.”

Kumuha ako ng pera at inabot sa kanya ang 150 pesos.  “Huwag mo na akong suklian, shipping fee na yung sukli hehehe.”

“Kuya talaga, ikaw bahala, lapit lapit nito eh.” May konting hiya niyang tugon.

Inilagay ko sa plato ang binili kong pagkain.  “Uy!  Mainit na mainit pa ang kanin.  Kumain kaya muna ako, sayang ang kanin at lalamig pa.  Saluhan mo ako.”

“Tapos na ako kuya,  panoorin na lang kitang kumain.”

Sa madaling salita ay natapos akong kumain.  At dahil sa hindi na ako nagluto ay konti lang ang aking ligpitin. Mainam pa nga pala ang nabili na lang ng luto lalo na at ganito kasarap ang luto, lutong bahay talaga na pansarili ang timpla at hindi pambenta.

“May dalawang boteng beer pa ako dito Jomar, gusto mo?  Tig-isa tayo.”

“Sige kuya hehehe, pampatulog din.”

“Malapit lang ang tindahan, bili pa tayo at baka mabitin ka.”

“Hindi na kuya, tama na ito.”

Kung ano ano lang ang aming napagkwentuhan, tungkol sa buhay buhay, sa pandemya at kung ano ano pa.  Seryoso ang aming pinagusapan hanggang sa nasorpresa ako sa huling tinanong niya sa akin.

“Nagka BF ka na ba Kuya o baka naman mayroon kang BF ngayon.  Nabanggit kasi nina Makoy na may nadinig silang kausap mo sa terrace at tila alam mo na hehehe.”

Natigagal talaga ako sa kanyang tanong, hindi ko alam kung magkakaila pa ako o aaminin sa kanya na totoo ang sinabi sa kanya ni Makoy.  Nakaramdam ako bigla ng hiya, nanliit ang tingin ko sa sarili.

“Sa tingin mo ba Jomar, may magseseryoso sa katulad ko, ng kagaya naming bakla?”

“Bakit naman wala.  Marami na akong nabasa nagmahalan na pareho ang kasarian at nagpakasal pa nga dito sa atin sa Pilipinas at sa ibang bansa.  At kung kagaya mo, sa tingin ko ay napakaswerte ng lalaking mamahalin mo, maniwala ka sa akin.

“Parang ayaw ko kasing maniwala eh, kasi yung sinasabi mong kausap ko dito noon ay parang hindi na ako kilala eh.  Nakasalubong ko siya minsan sa may plaza, may kasamang babae.  Alam mo ba na nang magkatapat na kami, nagkatitigan pa nga, ay tila hindi niya ako kilala, snob baga, wala lang, nilagpasan lang ako.  Kung sabagay ay wala naman kaming formal na usapan, basta ganon lang.  Akala ko ay kami na.  Masyado lang pala akong assuming.  Parausan lang pala ako.  Masakit din eh.” Madrama kong kwento.

“Hindi naman lahat ng lalaki ay kagaya ng sinasabi mo, makakatagpo ka rin ng para sa iyo, maghintay ka lang at darating din iyon.  Sino ba ang lalaking iyon nang mapagsabihan ko.”

“Naku huwag na.  Tanggap ko na naman na wala kaming puwang sa pagmamahalan.  Ikaw naman, kumusta ang lovelife mo.  Ilan na ba ang naging nobya mo.  Natuwa nga ako sa iyo at ikaw lang yata sa barkada ang alam mo na rin kung anong ibig kong sabihin.  Sila rin naman ang nagkukuwento. Naunawaan ko naman sila kung bakit nila nagawa ang ganoon, kung totoo man, o baka biruan lang.  Wika ng matatanda ay “Ang taong nagigipit, kahit sa patalim kumakapit”.  Pero nabago na yata ang kasabihang iyon dahil para sa kanila ay ganito na “Ang taong nagigipit, kahit sa bakla ay kumakapit”.   Hahahaha, corny”

“Huwag mo akong hangaan, lahat naman tayo ay may sikreto na pilit nating inililihim o di kaya ay gusto ng kalimutan kaya lang ay mahirap kalimutan ang nakaraan dahil doon ka tumatag hindi ba.  Sa bawat pagkakamali ay may kapalit na tatag ng loob.  Hindi ako ang taong dapat mong hangaan, maniwala ka.” Wika niya na tila lumamlam ang mga mata, bakas ang lungkot sa mapungay na matang iyon.  Sa akin tignin  ay lalo lang gumuwapo at masarap mahalin.

“Nahihiwagaan naman ako sa sinasabi mo Jomar.  Kung tungkol sa problema na wala kang mapagsabihan, narito ako, mahusay naman akong makinig at lalong hindi madada.  Mapagkakatiwalaan mo ako ano mang sikreto.  Kaibigan na rin ang turing ko sa inyo.”

“Masasabi ko na hindi ako kasing linis ng inaakala mo.  Tulad ng iba kong barkada ay nagipit din kami.  Baka nga mas higit pa kaming kawawa kesa sa iba sa kanila.  Alam mo naman na na stoke si tatay at hindi makapagtrabaho, naubos lahat ng saving nang aking mga magulang.  Minsan nga ay halos wala na kaming pambili ng makakain dahil napunta na sa pambili ng gamot ni tatay.  Wala pang covid noon.  Wala akong alam na trabaho dahil akala ko ay hindi darating ang panahon na maghihirap kami.  Alam mo ba ang aking ginawa para lang may pambili ng pagkain?”  Kwento ni Jomar, walang ekspresyon sa mukha, blangko ang kanyang tingin.

Parang alam ko na ang susunod niyang sasabihin.  At tama nga dahil inamin na niya sa akin mismo.

“Nagpunta ako sa palengke, nilapitan ko ang isa naming kamag-anak, lalaki siya, malayo na naman silang kamag-anak, pero Tito kung aming tawagin para umutang ng kahit konting pangulam man lang, karne o isda at gulay. Nagtitinda kasi siya sa palengke. Hindi raw niya kami mapapautang dahil utang din daw ang kanilang puhunan, sa bumbay daw at malaki pa ang ganansya.  Nagpumilit ako, umiyak na ako para kahit isang pirasong maliit na bangus lang ay makautang kami.” Napahinto siya sa pagkukuwnto at pinahid ang namumuong luha sa kanyang mata.  Ramdam ko ang sakit ng kalooban niya habang nagkukuwento.

“Pauutangin daw niya ako, pero may kondisyon.  Alam mo ba kung anong kondisyong iyon?”  Sandali siyang huminto, hinihintay siguro kung anong isasagot ko.  Hindi naman ako sumagot kaya nagpatuloy na lang siya ng pagkukuwento.

“Sabi niya ay puntahan ko raw siya sa bahay nila at may ipagagawa daw siya sa aking para mapambayad sa inuutang kong pagkain.  Pumayag naman ako at nangako na yung gabing iyon ay pupuntahan ko siya.  Pinautang niya ako ng isang kilong baboy, at isang kilong bangus na nagkakahalaga ng 330 pesos.  Laking pasasalamat ko na dahil makakain na naman kami sa tamang oras.” Pause uli bago nagpatuloy.  “Pumunta ako sa kanila noong gabing iyon, alam mo ba kung anong pinagawa sa akin?”  Hindi uli ako sumagot, nakinig lang talaga ako, hinayaan ko na lang na ituloy niya ang kanyang kwento.

“Tinanong ko kung anong aking gagawin.  Ang sagot niya ay hihiga lang daw ako at hahayaan siya sa kanyang gagawin.  Sabi ko ay napakagaan naman pala ang kanyang ipapagawa, wala palang kahirap hirap kaya nahiga na ako. Inosente pa kasi ako noon at walang kamuwang muwang o ideya ng gustong gawin ni Tito. 16 years old pa lang ako noon.  Nabigla talaga ako ng ipasok niya ang kanyang kamay sa suot kong tshirt at hinimas ang aking dibdib.  Pumalag ako dahil kahit na wala pa akong karanasan sa pakikipagtalik ay alam ko naman ang gusto niyang mangyari.  Hindi ko alam na bakla pala si Tito.  Tinakot niya ako dahil ayaw kong pumayag sa gusto niyang gawin, pumalag talaga ako at sinabi pang kung hindi sa kanya ay hanggang ngayon ay nagugutom pa rin ako at baka daw mamatay na lang si Tatay na nakadilat ang mata kaya huwag na raw akong maginarte pa.” 

Tuluyan ng pumatak ang kanyang luha.  Sasabihin ko na sanang huwag nang ituloy ang kanyang kwento kung nahihirapan siya pero para daw lumuwag ang kanyang dibdib ay kelangan na may mapagsabihan siya ng kanyang sikreto.

“Wala na akong nagawa, hinayaan ko na lang siya na babuyin ang aking katawan at pagkatao.  Lamas, kurot, dila sa aking utong ang kanyang ginawa, hinubad na niya ng tuluyan ang aking tshirt.  Buong katawn ko ay kanyang hinimod.  Hinubuan na rin niya ako at ang aking sandata naman ang pinaghihimod.  Para akong isang masarap na pagkain na hindi niya pinagsasawaan.  Ayaw man ng aking isipan dahil nandidiri ako ay hindi naman sumangayon ng aking sandata.  Tirik na tirik ito habang masiba niya itong kinakain.  Matagal, nagpakasawa talaga siya sa akin hanggang sa pumutok na ang aking kanyon, sa loob mismo ng kanyang bibig.  Sinaid talaga niya ang aking tubo, linis na linis. Binitiwan lang niya ng wala na talagang masaid.”

“Nagbihis na ako muli at nagpaalam na sa aking Tito.  Bago ako umalis ay inabutan pa ako ng 200 pesos at sinabing bayad na raw ako sa aking inutang karne at isda.  Nagpasalamat pa ako kahit na alam kong wala akong dapat ipagpasalamat.  Tuwa pa rin ako dahil may pambili na kami ng kahit ilang kilong bigas.”

“Naulit pa ang nangyari sa amin.  Nakautang ako muli ng pagkain at muli ay ginawa na naman niya ang ginawa niya noon sa akin at nadagdagan pa.  Pasukin ko raw siya at bibigyan pa ako ng halangang limang daang piso.  Nagahaman ako, malaki laki ring halaga iyon at maibibili ko pa ng gamot si Tatay, kaya pumayag ako.  Marami pang beses naulit ang gayong eksena sa pagitan namin ni Tito kapalit ang konting halaga at pagkain.  Ang nakakainis ay nagugustuhan ko na ang ginagawang iyon ni Tito kaya kung minsan ay ako pa ang nagkukusa nang puntahan siya hindi lang dahil sa pera kundi dahil sa pagkasabik ko rin.”

Magtatanong na sana ako pero hindi ko na naituloy dahil sa nagpatuloy na siya sa pagkukuwento.

“Kelangan na ng check-up ni Tatay at wala na rin siyang gamot.  Ang problema ay wala kaming hawak na pera kahit na pisong duling.  Umiiyak na sa akin si Nanay, panganay kasi ako at wala namang ibang tutulong sa amin dahil maliliit pa ang iba kong kapatid.  Nangako naman ako na gagawa ng paraan.  Yung gabing iyon ay nagtungo ako ke Tito at humihiram kahit na dalawang libo.  Hindi niya raw ako mapapahiram ng ganong kalaki, isang libo lang daw ang kaya dahil marami siyang babayaran.  At hindi na raw utang bigay na lang daw kung”  hindi niya kaagad naituloy ang ibig sabihin.  Tila nag-aalangan siya kung itutuloy o hindi.  Bandang huli ay itinuloy din niya.

“Tulong na lang daw kung ako naman ang tsutsupa sa kanya.” Isang mahabang buntong hininga ang pinakawalan niya. “Wala na akong choice kundi sundin ang kagustuhan niya.  Tapos niyang makaraos ay sinabihan pa niya ako na baka raw kumita ako ng mas malaki kung sasama raw ako sa isa niyang kaibigan.  Yun daw ang nagdadala ng kanilang paninda sa palengkeng iyon at mayaman daw.  Sakaling magustuhan ako ay baka wala na akong problemahin pa.  Tinawagan niya si Tito Aniceto o Tito Ceto at inoffer niya ang aking serbisyo.  Kung ano anong pambobola ang sinabi niya bago siya pumayag na pumunta sa kanila.”

“Doon na nagsimula ang masama kong gawain.  Nagpalipat lipat ako sa iba’t ibang mga bakla.  Naging matalino ako at hindi ako pumapayag sa presyong gusto nila.  Ako ang nagpepresyo at hindi sila.  Maging si Tito ay kelangan ng magbayad ng malaki na kadalasan ay hindi na niya kaya kaya wala na siyang nagawa pa.  Ginamit ko talaga ang sabi nilang kakisigan ko at galing sa kama, dagdag pa ang mahaba at mataba kong burat.”

“Nagipon ako at higit lang isang taon ay nakapagimpok na ako nang malaki laki.  Nakapagtayo kami ng karinderya dahil sadyang nasa pagluluto ang talent ni Nanay.  Katukatulong kami sa umpisa at nang lumakas na ay kumuha na rin siya ng makakatulong.  Unti unti nang gumagaling si Tatay dahil natutustusan na ang kanyang pagpapagamot maging ang pambili ng gamot niya.” 

“Nitong magpandemya ay tumumal ang aming negosyo, lockdown kasi at bihira ang kumakain sa karinderya, maging sa malalaking resaurant.  Ang mga tao ay bihirang lumabas para kumain lalo na sa may kalayuang lugar.  Halos ma zero kami sa benta dahil nga walang kumakain.  Hindi pupuwede ito.  Nagisip ako ng ibang strategy,  Ang pagluluto lang ang alam naming pagkakitaan.  Naisipan namin na mag online selling.  Nagluto kami ng tigkokonting ulam at miryendahin at short order na pansit at naglagay sa facebook at in-offer ang aming paninda.  Kumagat naman ang marami na nakaalam at dahil libre ng pagdeliver kung malapit at additional 10 peso lang kung malayo ay unti unting dumarami ang aming customer.”

“Nakasalba kami sa gutom kahit papano at ngayon nga ay unti unti nang bumabalik ang dating sigla ng aming negosyo.  Nabuksan na muli ang aming karinderya, pero mas successful pa rin ang delivery. At iyan ang aking kasaysayan hehehe.  Ngayon mo ako husgahan.”

Panay papuri naman ang aking nasabi sa sakripisyong nagawa niya para sa kanilang pamilya.  Ano pa nga ba ang dapat kong sabihin.  Kahanga hanga, kapuri puri namang sadya ang kanyang ginawa at hindi kayang gawin ng marami ang ginawa niyang sakripisyong iyon para hindi magutom ang pamilya.

“May tanong lang ako.  Hindi ba alam ng magulang mo kung saan nanggagaling ang binibigay mong pera.” Tanong ko sa kanya.

“Sinabi ko kay Nanay paro hindi kay Tatay dahil alam kong hindi niya magugustuhan.  Mamabutihin pa niyang mamatay kami sa gutom kesa pasukin ang ganong trabaho.”

“May nag-alok pa sa iyo na makisama na lang sa isang naging, alam mo na, kapalit ng sustento sa iyong pamilya.

“Meron, mayaman talaga dahil may mga palaisdaan at bukirin.  Tinanggihan ko dahil nasa aking utak na sandali lang itong ganitong trabaho at titigil din ako kaagad matapos makaipon ng sapat na halaga.”

“Kaya mo ba akong mahalin?  Hahahaha!  Joke lang.”

“Ako, kaya mo rin bang mahalin matapos malaman ang pinagdaanan ko?” balik tanong ni Jomar

“Walang duda.  Baka nga kung wala akong karelasyon ay nag confess na ako sa iyo hahaha.  Kapag sigurado na ako sa aking nadarama, kapag limot ko na ang nakaraan ay sana lang ay hindi ako mabigo sakaling ligawan kita hehehe.”

“Bilisan mo lang dahil hindi ako sanay na naghihintay.”

Nagpaalam na siya at baka hinihintay na raw ng kanyang magulang.  Niyakap pa niya ako at hinalikan sa noo.  “Maraming salamat sa pakikinig.  Sikereto lang natin ito. May tiwala ako sa iyo.”

-----o0o-----

Para sa akin ay nakakainspire ang kwento ni Jomar.  Maaring hindi sa maganda nagsimula ang pag-asenso nila sa buhay, pero dahil sa maganda ang intensyon ay nagtagumpay pa rin siya.  Tumigil na rin naman siya sa ganoong gawain at nagbagong buhay na naman.  Ewan ko lang itong sina Ivan at Ronron.  Iisa ang kanilang kapalaran, sana lang ay makawala na sila sa sitwasyong ganoon.  Mawala na sana ang pandemya para umayos na ang kanilang buhay.

-----o0o-----

Lumipas na naman ang mga araw.  Hindi na kami muling nagkatagpo ni ivan.  Si Jomar ang madalas ngayong mag chat sa akin.  Karaniwan na nagtatanong lang kung may order.  May mga nagoorder din kasi ng pagkain na taga munisipyo at sa akin niya pinadadaan ang order para sa pananghalian nang mga empleyado.  Ang iba namn ay umoorder para iuwi sa kanilang bahay para doon kumain.  Iisang bayan lang naman kaming mga empleyado ng munisipyo.

Si Ronron ay sumasideline daw ngayon sa pagkukumpuni ng mga computer at cellphone sa isang shop sa may kapitolyo.  Nakapag-aral naman kasi siya ng computer and cellphone repair services sa tesda, kaya naging busy sa ngayon.  Inalis na kasi ang lockdown at balik na uli sa business ang mga negosyante.

Nagpapahangin ako sa may terrace isang hapon pagkarating ko ng bahay.  Naulinigan ko na may naguusap sa ibaba at nabosesan ko na sina Orly, Makoy at Jomar ang nasa ibaba.

“Kayo ba yan Jomar? Pasigaw kong tanong para makuha ang kanilang pansin.  Gusto ko kasing makita kahit sandali si Jomar.  Palagi na lang kasi sa chat kami nagkakausap.  Sumungaw ako para tanawin sila.

“Kami nga kuya, baba ka naman dito at kwentuhan tayo kahit sandali.” – si Jomar na sumilip pa patingala sa aking terrace.  Ang sarap ng ngiti niya, nakaka-in-love talaga.”

“Hintayin nyo ako at bababa ako.” Nagdala pa ako ng kutkuting maneng nilagang may balat na binili ko sa naglalako kanina at isang supot ng kropek.  Paborito ko itong snaks dahil malutong at gusto ko ang lasa lalo na kapag isinawsaw sa sukang maanghang.

Nasa ibabaw na sila ng river control at nakaupo na nakalaylay ang paa sa gilid.  Umakuyat na rin ako.  “Kumusta kayo Orly at Makoy.  Alam nyo, ang swerte swerte ninyong dalawa.  Parang wala kayong kaproble-problema.  Lagi kayong present sa tambayan.

“Nakakainip sa bahay kuya.  Wala kasi akong makausap sa bahay.  Ang tagal ko kayang nagtiis noong lockdown na kausap lang ang aking sarili.  Boring kasi sa bahay.” Paliwanag ni Makoy.

“Wala ka bang kasama sa bahay?”

“Wala kuya, ngayon ko lang naramdaman na mahirap palang maging solong anak.  Noon kasi ay ang saya saya ko dahil solo ko ang pagaaruga ng mga magulang ko.” Tugon ni Makoy.

“Kaya pala naging spoiled brat ka hehehe.”

“Hindi naman kuya, ang bait bait ko nga eh, di ba Orly?”

“Oo naman, kapag tulog.  Hahahaha.”  Biro ni Orly.

“Ikaw Orly, anong pinagkakabalahan mo ngayon bukod sa pamamakla.  Ke bata bata mo pa ah may kabastusan ka na hahahah.  Joke lang ha, baka mapikon ka”  Biro ko sabay bawi.

“Wala nga kuya eh, taga-alaga lang ako ng baby ni Ate kapag nasa eskwelahan siya.”

“Teacher nga pala ang kapatid mo.  Akala ko talaga ay hindi na sila napunta ng school dahil sa module na lang ang gamit sa pagtuturo.” 

“Oo nga kuya eh.  Ayaw ko ng ganoong klase ng pag-aaral kaya hindi na muna ako nag-enroll.  Kapag pwede na ang face to face saka ako babalik sa pag-aaral.  Palagay ko ay malapit na matapos ang covid na ito.”

Binaling ko ang atensyon kay Jomar.  “Buti pa itong si Jomar, napakasipag” sabay pulupot ng aking braso sa kanyang braso na may pagsinghot pa sabay hilig na kinikilig pa.”

“Si Kuya!  Ang landi landi.  Alam naman namin na crush mo si Jomar eh wala ka namang maasahan diyan at ayaw niya sa bading.  Sa akin ka na lang, ako na lang ang mahalin mo at landiin hehehe.” Si Makoy at nagsimula na naman akong asarin. 

Kahit na alam nila na hanap ko talaga ay kapwa ko lalaki at alam din nila na nakikipagsex din ako sa lalaki ay hindi naman nila ako talaga binabastos.  Biruan lang namin iyon kapag sila ang kaharap ko, pero kapag may iba na kaming kasama ay behave na naman sila.

“Inggit ka lang, kasi hindi ikaw ang type ko.

Inabot na kami ng curfew na puro asaran at kulitan ang ginawa.  Masayang masaya naman ako dahil sa nakakatsansing ako sa crush kong si Jomar.  Tumunog na naman ang sirena at ang ibig sabihin ay pumasok na kami ng sarisarili naming bahay at baka mapagmultahan pa.

Nagsitayuan na kami at kanya kanya nang uwi ng bahay.  Naunang bumaba ang dalawa at nahuli pa kami ni Jomar.  “Babalik ako kaagad ha.  Hintayin mo ako sa gate mo.” Bulong ni jomar.  Kinilig ako.  Ano kaya ang pakay niya.  Ngayon lang uli siya magagawi sa amin at magkakausap.  Nagisip ako ng dahilan kung bakit bigla na namang papasyal sa akin gayong wala naman akong order.  “Ise-seduce kita hehehe.” Biro ko na ako lang naman ang nakakarinig.

 

Itutuloy…………….