Sa Babuyan at Manukan (Part 5)
First day ng
klase, tahimik lang ako, wala pa kasi akong kakilala dahil sa hindi ako
taga-rito. Pamasid-masid lang ako muna habang wala pa ang guro namin sa una
naming subject.
Pansamantala
ay sa huling row ng hilera ng mga silya ako naupo, alam ko namang na
mag-a-assign ng permanent seat ang mga guro, karaniwan ay alphabetical.
Sa totoo lang,
may pagka-mahiyain kasi ako, kasi nga sa pagiging bakla ko. Astang lalaki naman
ako kung kumilos at magsalita, kaya lang, paminsan-minsan ay nadidiskarel lalo
na kapag gwapo ang aking kausap o kaharap hehehe.
Kung gandang
lalaki naman ang pag-uusapan, may laban ako, sa utak, lalo na dahil sa palagi
akong with honors.
Sa
pagmamasid-masid ko sa mga bago kong kaklase na hindi ko pa kilala ay isa ang
nakapukaw ng aking atensyon. Kapapasok lang niya at naghahanap pa ng mauupuan.
Marahil ay naghahanap din ng kakilala, mga dating kaklase.
Nagbaba ako ng
tingin, baka kasi mahalata na tinitingnan ko siya. Nagulat ako ng may
nagsalita. “Hello! May nakaupo na ba diyan sa tabi mo?”
Pag-angat ko
nang aking mukha ay para akong na starstruck, dahil ang lalaking pinagmamasdan
ko ang siyang kumakausap sa akin, “Sorry, ano ngang tanong mo?” ang nasambit
ko, para kasing nawala sa isipan ko ang tinatanong niya.
“Ang lalim
siguro ng iniisip mo. Tinatanong ko kung may nakaupo na diyan sa tabi mo,” sabi
ng lalaki.
“Ah hehehe.
Wala. Wala pa namang permanent seat arrangement,” sagot ko
“Ah okay,
diyan na lang muna ako uupo ha? Aniya. “Daryl nga pala,” pakilala sa sarili
niya.
“Michael, pero
sanay akong tinatawag na Mikel.” Wala nang kamay-kamay, tanguan na lang at
ngitian.
Wow, ang ganda
niyang ngumiti, pati mata ay kasama, nawawala kasi dahil singkit ang mata niya,
may lahi sigurong intsik. Pero ang mga ngipin, pang close up sa puti, in short,
type ko hehehe.
“Dati ka na ba
dito? Wala pa kasi akong kakilala, transferee kasi ako,” wika ko.
“Pareho pala
tayo, bagong lipat kasi ako, galing kasi akong sa katabing bayan, sa Siniloan.
Nalipat kami dito dahil sa dito nakabili ng lupa ang father ko. Sa munisipyo
rito kasi nagtatrabaho ang father ko kaya dito na naisipang manirahan. Ikaw,
saan ka galing?”
“Sa Manila
ako, saka ko na sasabihin sa iyo ang dahilan, masyado kasing personal, okay
lang ba sa iyo?”
“Walang problema.
Teacher na yata natin yang dumating,” sabi niya.
Natahimik sa
loob ng silid aralan. Nagpakilala ang guro, at nagpaliwanag kung bakit late.
Kinausap pa raw sila ng principal.
Unang agenda
ay bigyan ng permanent seat ang mga estudyante. Gaya ng inaasahan ko,
alphabetical. Nagkataong parehong letter T ang surname namin ni Daryl kaya
nagkatabi pa rin kami.
Bago magsimula
ng lesson ang aming guro ay ipinakilala pa kami ni Daryl na bagong lipat dito
sa school, halos kasi magkakakilala na ang iba dahil magkaka-klase rin sila sa
grade 9.
“Mikel, sabay
na tayong mag-lunch mamaya ha?”
“Daryl, may
baon ako eh. Sabi ni teacher, pwedeng dito sa room kumain.”
“Ganon ba.
Sige bukas magbabaon na rin ako.”
Syanga pala,
dito pala sa bago kong school, iisa ang room assignment namin, maliban sa Science.
Mga guro ang lumilipat. Mas maiiwasan daw ang siksikan at dahil sabay-sabay
kapag nagpapalit ng subject at treacher. Maganda nga naman dahil iilan lang
silang maglalakad.
Marami palang
kumakain dito sa room, maraming nagbabaon kaya naki-grupo na rin ako. Dahil
bagong lipat, ako ang naging sentro ng usapan dahil sa galing akong paaralan sa
Maynila. Ang dami nilang tanong. Sinagot ko naman ng buong katapatan maliban sa
tanong na kung bakit ako lumipat dito sa probinsya. Nag ‘no comment’ na lang
ako
Habang
kumakain ay nagawi ang aking tingin sa mga kalalakihang naglalaro ng
basketball. Tanaw pala sa aming room ang basketball court.
“Mikel, ingat
ka sa grupong iyan ha, mga bully iyan,” babala ng isa kong kaklaseng babae, si
Nida.
“Nanakit ba?”
tanong ko.
“Minsan. Iba
kasi ang style nila, parang practical joke. Basta malalaman mo rin, basta ingat
ka lang.” – si Nida.
“Alam ba ng
principal?”
“Alam, dahil
may nagsusubong, pero hanggang sumbong lang. Mayayaman kasi ang pamilya, yung
isa ay anak pa ng mayor, yung pinaka-matangkad at gwapo. Gwapo kasi kaya
mayabang.” – si Nida.
Ayos naman ang
unang araw ko sa bago kong paaralan, wala namang untowards incident.
-----o0o-----
Kinabukasan,
nagbaon na rin si Daryl. Magkatabi kaming kumakain. Naroon na naman yung mga
estudyanteng naglalaro ng basketball kahapon. Hindi ko maiwasang mapatingin.
Hindi ko naman pinahahalata kay Daryl.
“O… bakit
natahimik ka yata,” puna ni Daryl. “Ayos ka lang ba?” aniya pa.
“Hah! Ayos
lang ako, may naalala lang ako. Gusto mong chicken?” alok ko sa kanya.
“Sige,
paborito ko iyan, kuha ka rin nitong adobong baboy.”
“Mikel,
marunong ka bang mag-basketball?”
“Hahaha, hindi
eh. Lampa kasi ako. Alam mo naman ang dahilan.”
“Ah… Mag
try-out kasi ako sa basketball team ng school, baka sakaling makapasa, training
din iyon.”
“Nag-apply ka
na ba?”
“Hindi pa,
mamaya samahan mo ako ha.”
“Sige. Yun
kayang mga iyon, mga myembro ng team?” tanong ko habang itinuturo ang mga
lalaking naglalaro ng basketball.
“Hindi ko
alam. Pero yung matangkad ay baka kasali. Mukhang mahusay eh.”
“Ay… kasali
nga iyan, pati na yung nasa tabi niyang maliit ng konti. Gwapo, mayabang naman,
bully pa,” sabad ni Nida.
-----o0o-----
Bago kami
mag-uwian ay dumaam kami sa office ng aming PE techer na siyang may hawak ng
basketball team.
“Tamang-tama,
kailangan talaga namin ng mga bagong kasapi dahil yung ibang myembro dati ay
nag-graduate na, bale senior high na sila. Kayo bang dalawa?” tanong ni Sir
Delfin.
“Ay hindi po,
siya lang. Hindi po kasi ako marunong maglaro niyan,” sabad ko.
“Mukha nga.
Pwede ka dun sa folk dancing, try mong sumali, bagay sa iyo. Oy ha, hindi kita
iniinsulto.”
Ngumite na
lang ako.
“Bukas Daryl
may try–out game kami, ganitong oras. Asahan kita. Magdala ka ng bihisan.”
“Okay po Sir,
salamat po.”
-----o0o-----
Kasama rin ako
ni Daryl sa pag-try-out niya. Sadyang sumama ako para makita ko sa malapitan
ang mga lalaking nakikita kong naglalaro palagi ng basketball, curious kasi ako
dahil matatambok ang harapan nila sa malayo, gusto kong makasiguro kung totoo
iyon.
Naupo ako sa
isang bench habang kinakausap pa ng coach at PE techer na si Sir Delfin. Nakatalikod
pa sila sa akin dahil nakaharap sila kay sir kaya hindi ko mabistahan ang mga
bukol nila pati na ang mga itsura.
Maya-maya ay
natapos na rin yata ang sasabihin ni Sir, tumugo na sila sa court. Puta, ang
gagandang lalaki na, ang tatangkad pa at ang mga bukol, grabe… gusto ko silang
tikman lahat. Namumukod pa rin ang kapogian ni Daryl, poging gentleman siya.
Gwapo rin yung sinasabing bully ni Nida, iba rin ang pagka-pogi niya, masyadong
maangas at medyo bastos. Silang dalawa ang crush ko, pero lahat sila ay gusto
kong matikman.
Nagsimula na
ang laro, laban ang mga bagong applicant, kalaban ang datihan na. Hindi muna
pinalaro si bully, marahil ay sobra sila sa player. Shet, naupo sa banda ko si
Bully. Wow! Nginitian niya ako saka naupo sa tabi ko mismo.
“Hi beautiful!
Ikaw siguro ang sinasabi nilang transferee na maganda. Totoo naman pala, maganda
ka nga. Ako nga pala si Gerald,” pakilala niya sa sarili sabay extend ng kamay
para makipag shake hands.
Hala, ganito
ba ang bully, bulero siguro. Pero nakakahiya namang isnabin kaya inabot ko rin
ang kamay ko at sinabi ang aking pangalan. “Mikel, pero bakit naman maganda eh
lalaki din ako.”
“Kasama ka ni
Daryl, bakit kayo ba?”
“Ha! Grabe ka
naman, magkaklase lang kami at pareho kaming bago rito kaya kami kaagad ang
nagkalapit. Mabait siya kaya nagkasundo kami kaagad.”
“Anong ibig
mong sabihin? Na gago ako, na bad boy ako? Iyan ba ang sinabi ng mga kaklase mo
rito?”
“Wala naman
akong sinabing ganyan. Bakit naman nasabi mo ang ganon sa sarili mo, hindi kaya
totoo?”
“Maangas lang
ako, pero mabait ako at romantico,” sabi niya sabay amoy sa aking leeg. “Ang
bango mo, masarap ka siguro.”
“Tama siguro
ang mga naririnig ko, hindi ka lang bad boy, bastos pa.”
“Bastos ba
para sa iyo ang magsabi ng totoo? Kanina, pansin ko, panay ang tingin mo sa mga
bukol namin, bakit? Pinagpapantasyahan mo na ba kami? Pwede mo namang makita
Mahawakan at matikman, kung gusto mo, basta sabihin mo lang sa amin. Simulan
mong salatin ang akin,” wika niya na nakangiting aso. Kinuha niya ang aking
kamay saka idinikit sa harapan niya. Napatingin ako sa paligid, baka kasi may
makakitang iba, nagtama ang tingin aamin ni Daryl, bigla kong nahikit ang aking
kamay.
“Ang bastos mo
talaga, humanap ka nga ng kausap mo,” sabi ko, saka tumayo at lumipat nang
ibang upuan. Hindi na naman siya sumunod.
Shet na
malagkit, may ipagyayabang naman talaga, malambot pa iyon pero may nakapa na
ako. Puta, gusto ko sanang patigasin, kaya lang ay nakita kami ni Daryl, baka
kung anong isipin, baka akalain na nilalandi ko na ang gagong Gerald na iyon.
Halos
kalahating oras din silang pinaglaro ni Sir Delfin. Tapos ay pinaupo sila sa
bench na at may mga sinabi pa sa kanila. May mga paalala, mga advice. Bandang
huli ay pinababalik pa sila sa Sabado, hindi pa raw ito nakapipili.
"Okay
that is all for today, you can go. Hwag kalimutan bukas ha lalo na ikaw Daryl.
May maganda kang pinakita kanina. Paalam na sa inyo,” paalam ni Sir Delfin.
Nilapitan ko
na si Daryl, nilapitan naman kami ni Gerald. “Saan ka umuuwi Mikel?” tanong ni
Gerald.
“Ako, diyan
lang kina Nanay Sela, yung may manukan,” tugon ko.
“Ah ibig
sabihin nilalakad mo lang. Ikaw Daryl?” – si Gerald.
“Mag-tricycle
pa ako, malapit lang sa may munisipyo.”
“Magkakaiba
pala ang daan natin. Sige na, ingat,” paalam ni Gerald kasama ang mga kaibgan
na kasama sa team.
Sumakay na rin
ng tricycle si Daryl, nagsimula na akong maglakad, papadilim na kaya nagmadali
na ako.
-----o0o----
“Kumusta ang
pagpasok mo anak?” bating tanong ni Nanay Sela. “Bakit nga pala medyo late ka
nang umuwi?”
“Okay naman
po, Medyo nakaka-adjust na rin. Marami-rami na rin po akong kaibigan. Medyo
late nga po ako, nagpasama kasi ang kaklase ko na naging kaibigan ko agad na
mag-try-out sa basketball team ng school ‘Nay Sela.”
“Mabuti naman.
Tama yan, makipag-kaibigan ka sa lahat, iwas lang sa may bisyo ha. Sige na,
magbihis ka na, maya-maya lang ay kakain na tayo.”
-----o0o-----
Kumakain na
kami, naisip ko si Sendong. Isang lingo ko siyang hindi nakita kahit sa
paaralan. Miss ko siya kahit papano. “Pupunta kaya dito si Sendong Nanay Sela?
Sabado bukas eh.”
“Bakit miss
mo?” sabad ni Dindo.
“Syempre naman,
naging magkaibigan din naman kami. Kahit na naman ikaw mami-miss ko kapag
nawala ka ng matgal-tagal,” sabi ko kay Dindo. “Bukas, tutulungan kita, tapos
ligo uli tayo sa batis ha.”
“Oo ba, basta
ikaw.” – si Dindo
-----o0o-----
Simula ng
mag-umpisa ang klase ay wala pang nangyayaring muli sa amin ni Dindo, nasasabik
din naman ako kaya sinabihan ko siyang maligo uli sa batis. Sa ganda ng ngiti
niya kanina ng aking sabihin iyon ay alam kong natuwa siya gaya ko rin.
Maaga akong
gumising, ako na ang nagluto ng amig agahan, longanisa, itlog syempre dahil
marami kami niyon dito at sinangag. Naabutan pa ako ni Kuya Oscar na nagluluto.
“Naku,
nakakahiya naman sa iyo Mikel, ikaw ang nagluto, medyo tinanghali kasi ako ng
gising. Ako na riyan,” wika ni Kuya Oscar. Simula kasi nang pumasok na ako sa
klase ay siya na ang nagluluto. Dating si Sendong ang gumagawa nito.
“Si Kuya
naman, para ito lang. Pasalamat nga ako dahil ipinagluluto mo pa talaga ako ng
babaunin ko sa eskwela. Ako sana ang tutulong sa iyo sa manukan, kaya lang,
baka dumating si Sendong, at alam kong tutulong siya sa iyo.”
“Salamat Mikel
ha, Ang bait mo pala talaga.”
“Wala nang
bolahan kuya.”
Inihanda na ni
Kuya Oscar ang hapag. Maya-maya pa ay gumising na rin si Nanay Sela at si
Dindo. Saglit pa ay dumating na rin si Sendong.
“Sakto ka pare
ah, kakain na tayo,” pabirong sabi ni Dindo.
“Hehehe, alam
ko kayang ganitong oras ang kain.”
Nauna pang
dumulog sa hapag si Sendong at nagsandok ng sinangag.
Pagkakain ay
si Nanay Sela na raw ang bahala sa pinagkanan, kami naman ni Dindo ay tumungo
na sa babuyan samantalang sina Kuya Oscar at Sendong ay sa manukan.
Nakakatuwa
itong si Dindo, masigla, maliksi ang bawat kilos, pasipol-sipol pa, wala pang
alas diyes ay napakain na ang mga alagang baboy, nalinisan na ang mga banglat
at napaliguan na rin ang mga baboy. Maging ang mga baboy ramo ay napakain na
rin, mga gulay, damo at ibang mga prutas na recject ang kinakain nila na
binibili ni nanay Sela sa palengke.
Inaya na ako
ni Dindo sa bundok doon sa batis na tila isang malaking planggana.
-----o0o-----
Ang sarap
talagang magtampisaw dito sa batis, malinis, malamig ang tubig na nanggagalig
pa raw sa tuktok ng bundok, natural na mineral water ito.
Naghaharutan
na naman kami ni Dindo, may mga tanong pa rin ako sa sarili tungkol sa kanya.
Hindi ko talaga, maisip, sobrang nalalabuan ako sa character niya. Na-attract
talaga ako sa kakisigan niya, magandang katawan, matangkad, gwapo, pero hindi
ko akalain na pumapatol sa kagaya ko.
Magdadalawang
buwan na ako dito kay Nanay Sela, pero wala akong nabalitaan na niligawan niya
o naging syota.
Hindi ko nga
akalain na trip talaga niya ang lalaki dahil nasubukan ko sila ni Kuya Oscar na
nagtatalik at nagpa bottom siya rito. Kaya pala magaling siyang sumuso dahil
nasuso na niya ako. Hindi ko ipinaalam na nakita ko sila, ayaw kong pahiyain
siya.
Sa tangkad at
ganda ng katawan niya, sa maamong mukha at kahit medyo maitim na ay makinis pa
rin ang kanyang balat. Isa ang katangian niya ay ang kanyang kargada na talaga
namang pag-aagawan hindi lang ng mga bading, maging mga babae at matrona.
Confimed ko
nang isa siyang silahista o siguro ay bakla na talaga dahil nadinig kong inamin
niya kay Kuya Oscar na talagang lalaki daw ang gusto niyang kaulayaw sa kama. Inamin
din niya kay Kuya Oscar na wala pang karanasan sa babae. Nagka Gf naman daw siya
sa probinsya nila, pero wala naman daw nangyari sa kanila, torpe daw siya kaya
hiniwalayan ng babae.
Nang tanungin
siya ni Kuya Oscar kung walang nangyari sa kanila ni Sendong, ay wala raw dahil
hindi niya type ito. Sobrang gwapo raw para sa kanya.
“Ibig bang
sabihin ay pangit ako?” dinig kong sinabi ni Kuya Oscar.
“Hindi naman,
iba lang talaga ang trip ko, iba ang type ko sa kagwapuhan ng lalaki at nakita ko
iyon sa iyo,” sagot naman ni Dindo. Kaya nga sineduce kita eh. Pero hindi naman
nangangahulugan na nagkakagusto ako sa iyo, hindi pare, sex lang talaga. Siguro
hindi naman ako lubos na bading, mas gusto ko lang ka sex ay lalaki kesa sa
babae. Masarap kantutin ang lalaki, masarap din silang kumantot hehehe, gaya
mo.”
“Ang galing mo
kasing mang seduce pare. Hindi ko nga akalain na makikipag kantutan ako sa
katulad kong lalaki na mas maganda pa ang katawan sa akin at lalaking-lalaki
ang kilos. Grabe talaga, nung gapangin mo ako, iba ang naramdaman ko. Sabi ko,
ano ito, isang Adonis, nangangapa ng dalag, kumakain ng hotdog, at hindi lang
iyon, pakantot pa hahaha.”
“Pare tangina,
tinigasan ako sa uapan nating ito,” sabi ni Kuya Oscar.
“Eh ano pang
hinihintay mo, i-seduce mo uli ako hahaha.”
Umalis na ako
nung tagpong iyon. Ngayon heto ako, pinagmamasdan siya, pinagnanasahan. Ini-imagine
ko tuloy kung ano pa ang ginagawa niya kay Kuya Oscar. Papayag kaya siyang
pakantot sa akin. Isipin pa lang iyon ay tinigasan na ako.
Nagulat pa ako
ng biglang may yumakap buhat sa likoran ko. “Pinagpapantasyahan mo na naman ako
ano hehehe, halika na rito, gawing nating totohanan hehehe,” wika ni Dindo.
Humarap ako sa
kanya at kaagad akong siniil ng napakainit na halik.
Itutuloy-----