Pamangkin (Part 2/2)

 

Pamangkin (Part 2/2)

 

Nabiyahe na kami, alis-is si Zandro, hindi mapakale.

Ako:            Ano’t para kang pusa na namamale.

Zandro:        Wala!

Ako:            Ano nga:

Zandro:        Tito, nagmamadali ka kasi kanina, hindi tuloy ako nakapag-jakol, libog pa naman ako kanina. Libog pa rin ako ngayon.

Ako:            Kasalanan ko ba iyon? Eh di magjakol ka!”

-----o0o-----

 

Zandro:        Pwede ba dito?

Ako:            Bahala ka, tinted naman ang kotse, kaya walang makakakita sa iyo.

Zandro:        (Ubod tamis ng ngiti, nanliit lalo ang mata. Ang cute talaga. Hinawakan pa ako sa hita, para tuloy akong nakuryente.) Okay, thank you Tito.

Tanginang pamangkin kong ito, tukso! Balik na naman sa kakulitan. Ang lakas ng trip.

Natahimik na siya, seryoso ako sa pagmamaneho. Kung gabi lang kasi at wala akong hinahabol na oras, ay baka itinabi ko na ito sa isang madilim na lugar. Tangina.

Napalingon ako, nanibago kasi ako at parang sobrang tahimik. Anak ng putsa, nakalabas na pala ang burat at seryoso sa pagbabate. Tangina talaga, ang pula ng bayag, parang ang sarap dilaan. Pati titi ko tuloy ay tumigas.

Palingon-lingon ako, tinitingnan ko ang progress ng ginagawa niya, maya-maya ay napaungol na siya, nangamoy zonrox na sa loob ng kotse, puta, nilabasan na siya.

“Huwag mong kung saan-saan ipupunas yan ha, may tissue diyan at air freshner, pasiritan mo at baka maamoy ni papa

Matapos punasan ang kanyang tamod ay basta na lang itinapon sa karsada ang tissue na nilipad pa ng hangin. Nag-pasirit din siya ng aif freshner, tapos ay, “Thank you Tito. Matulog muna ako, malayo pa naman, pinuyat mo kasi ako eh.”

Nakarating na kami nang airport ay tulog pa rin si Zandro. Hinayaan ko na lang muna siyang matulog, wala pa naman si Papa at hindi pa nagte-text. Malapit lang naman ang napag-parkang ko.

Napaaga pala kami ng dating, isang oras pa kaming maghihintay. Ginising ko na si Zandro dahil nakaramdam ako ng gutom, hindi na kasi ako nakapag-almusal kanina.

“Zandro, nag-almusal ka ba kanina?”

“Hindi Tito.”

“Siya, may malapit na fastfood diyan, bili ka nang kape at burger.”

Naubos na ang pagkain ay wala pa rin si Papa.

May kalahating oras pa kaming naghintay, delayed pala ang flight ni Papa. Okay lang, ligtas naman kaming nakauwi.

“Tito, doon muna ako sa silid mo, matutulog uli ako.”

-----o0o-----

Tanghalian na nang gumising si Zandro. Pagkakain ay pinauwi muna ang bilin ni Ate na tuyong pusit at konting pasalubong buhat sa Cebu ni Papa. Balik din kaagad at maghapon naman naglaro sa xbox at pag nagsawa ay sa aking desktop naman para sa online game.

Ako naman noon ay tinawag ng barkada para maglaro naman ng basketball, ayaw sumama ni Zandro, tinatamad daw. Gusto ko kasing nanonood siya eh, fans ko nga iyon. Pero kapag ganoong regular na laro lang at hindi liga ay tamad siyang manood.

Hapon na rin nang bumalik ako ng bahay. Pahinga lang nang konti, naligo na ako. Sinadya ko talagang naka brief lang paglabas ng banyo, gusto kong tingnan ang magiging reaksyon ni Zandro.

Gaya nang inaasahan ko, ang lagkit nang tingin niya sa aking bukol. Nakangiti pa sa akin habang titig na titig sa aking bukol. Hindi na siya nahihiya, parang normal na lang. Pero hindi normal ang titig niyang iyon sapagkat, halata na may pagnanasa, may pag-kagat pa sa labi at paglalaro ng dila sa labi, binabasa niya iyon ng laway, natuyuan yata hehehe.

Kunwari naman ay hindi ko pansin, tumalikod ako at naghanap ng sando na aking susuutin. Samantala ay balik sa paglalaro si Zandro. Panaka-naka ay lilingon siya sa banda ko, nagkakasalubong pa ang tingin namin, magngingitian na tila nagkakahiyaan. Ramdam ko naman ang gusto niyang mangyari na gusto ko rin. Masisira ang pangako ko na hindi na mauulit. Siya kasi, halatang-halata na gusto pang maulit ang nangyari sa amin.

Nahiga muna ako, naka boxer short na ako. Nagbukas ako ng TV, itinuloy ko ang pinapanood ko sa Netflix. Palingon-lingon siya sa akin, nagpaparamdam.

Tumunog ang aking CP, may nag-message, si Mimi, yung babaeng patay na patay sa akin. Minsan ko na siyang natira at ngayon ay nag-aaya, nag-iisa raw siya sa bahay at pinapupunta ako. Feeling kasi niya ay mag-syota na kami gayong wala naman akong sinasabi na kami na. Feelingera kasi.

“Sinong nag-text sa iyo Tito?”

“Ah, si Mimi, gustong puntahan ko sa kanila, nag-iisa raw siya.”

Napangiwi siya, alam ko ang arte niyang iyon, ayaw niya na puntahan ko. Nagtanong pa rin siya. “Pupuntahan mo ba?”

“Hindi no, pwede pa kitang iwan dito na nagsosolo.”

“Talaga lang ha.”

Sa oras na iyon ay may kumatok sa pinto, kasambahay namin, pinababa na kami at sabay-sabay na raw kaming maghapunan.

-----o0o-----

Balik kami sa silid ko matapos kumain, naglaro ng games. Laban kami, ang matalo, may parusa. Ang parusa, paliligayahin ang nanalo. Nagpatalo na ako, mas gusto ko kasi siyang romansahin.

Ewan ko, simula ng may mangyari sa amin ay nag-iba na ang tinginan namin, wala kaming sinabi, basta nagkaunawaan na lang kami, mag-jowa na kami. Baby na nga kung tawagin ko siya.

Zandro:        Paano yan Tito, talo ka… alam na.

Ako:            Asus, kanina ka pa diyan atat eh.

Zandro:        Hehehe. Ang tagal mo kasi. Simula na!

Sinungaban ko siya ng halik, maririin na halik, nagbabagang halik, matagal, walang kalasan nang halos limang minuto. Ang galing na niyang humalik, dama ko ang init, hindi lang pagnanasa, may pagmamahal. Ramdam na namin na mahal namin ang isa at isa.

Sige pa rin kami sa paghahalikan, sinisipsip ko ang kanyang dila ng tinangal ko na ang kayang damit, ganun din ang kanyang ginawa sa sando ko.

Hinalikan ko ang kanyang leeg, dinilaan ang tenga kung saan kiliting-kiliti siya. Itinulak ko na siya sa kama para mapahiga saka ko dinaganan. Ramdam ko ang katigasan ng kanyang burat at siguro, ganon din siya. Nagkiskisan na ang aming mga ari.

Mahigpit ang yakapan namin, halik dito, halik doon. Basta madaanan ng labi at dila ko ay sadyang aking hinihimod. Ungol lang naman ang kanyang sukli na lalo lang nagpapagana sa akin, lalo akong nalilibugan.

“Aahhhhh Tito ko, ang mahal kong Tito ahhhhh shet ang sarap!”

“Mahal mo ako?

“Syempre Tito.”

“Gaano mo ako kamahal?”

“Mahal na mahal.”

“Paano ang GF mo?”

“Mahal ko rin naman siya, pero hindi pa naman ako ganon kaseryoso. Ikaw ba, mahal mo ba ako?

“Mahal na mahal.”

“”Kaya mong iwan ang GF mo?”

“Huwag naman, mahal ko iyon!”

Kasalukuyan ko nang sinusupsop ang kanyang nipples, babad ang labi ko at dila roon. Gustong-gusto niyang dinidilaan at sinisipsip ang kanyang utong, mas nalilibugan siya sa parteng iyon.

Baba sa tiyan ang labi ko, walang katapusang dila at himod hanggang sa marating ko na ang ibaba niya. Hinubad ko na ang short at panloob niya, kinulong ko sa aking palad at sinimulang paglaruan.

“Uhmmmm Tito ang sarapppp, ang init ng palad mo uhhhhhmmm sige tito, ikaw na ang may-ari niyan.

Tuluyan ko nang isinubo ang burat niya, tsinupa. Mabilis na naglabas-masok sa bibig ko ang masarao at batang-batang burat ng aking pamangkin. Ayaw niyang patalo, sandali siyang bumangon para hubarin ang aking boxer short at brief, nauwi sa baliktaran ang aming posiyon.

Nasa-kasarapan ang aming pag-uusap nang tumunog ang aking CP, nasa may ulunan lang naman ng kama ko kaya dinampot ko, ang syota ko pala.

“Mommy, hello, napatawag ka,” wika ko. Mommy kasi ang tawag ko sa GF ko at kay Zandro, kapag kami lang, ay Baby.

Natigilan si Baby sa ginagawa, iba ang tingin niya sa akin, may galit, may selos.

“Nasaan ka?” tanong ni Mommy sa kabilang linya.

“Narito sa bahay, nasa silid ko. kasama ko si Baby,” tugon ko.

“Sinong Baby, may babae ka ba diyan? Kapag nalaman kong may iba kang babae, putol ang kaligayahan mo.”

“Grabe ka naman Mommy, ang lupit mo. Si Baby, si Zandro, pamangkin ko, baby ko siya kung tawagin. Ikaw lang naman ang GF ko, ano ka ba!” sabi ko. Sa isip-isip ko wala akong babae, lalake, meron.

Sige pa rin si Baby sa pagchupa sa akin habang kausap ko ang aking GF. Napa “Aahh” tuloy ako. Syempre, nagtaka si Mommy.”

“Ano iyon? Bakit ka umungol?”

“Ito kasing si Baby, ang kulit, kinukulit ako, kinikiliti ako eh. Hoy Baby, ahhhh may kausap pa ako. Tama ahhhh na ahhhh yan.”

“Harutan kayo ng harutan. Sunduin mo ako bukas ha. May sorpresa ako sa iyo.”

“Ano iyon Mommy?”

“Sorpresa pa ba kung sasasabihin ko, bukas, sige na, pagpatuloy nyo na ang harutan ninyo ng baby mo.”

Tinapos na niya ang tawag. Balik kami sa pagtsutsupaan. “Ikaw talaga Baby ko, ang kulit mo, paano kaya kung video call iyon?”

“Eh di  manood siya hehehe!”

“Gagi!” hinigpitan ko ang pagchupa sa titi niya, hayun, hindi napigilang umungol.

“Aaahhhhh Tito ahhhhh ang sarapppp ahhhhhhh!”

Jinakol niya ng mabilis ang aking ari habang ang dulo ay nasa kanyang bibig at sinisipsip, sige rin naman ako sa pagchupa sa kanya.

Hindi ko na kayang pigilan. “Ahhhhh ahhhhhh ahhhhhh shetttttt!”

Nilabasan na ako sa bibig niya. Nilunok niya ang tamod ko. Tapos at umayos nang higa at jinakol ang sariling titi saka ako hinalikan sa labi, laplapan, sipsipan ng dila.

Kinuha ko sa kanya ang kanyang titi, ako na ang nagjakol, Nanginig agad ang kanyang mga laman, umunat ang binti at paa, pati ang mga daliri sa paa ay nabaluktot, senyales na lalabasan na siya. Maagap ako, agad ako naupo sa gilid niya at saktong subo ko sa burat niya ay sumabog na ang kanyang katas sa loob ng aking bibig, madami na rin siyang labasan, ang sarap, ang tamis.

Sabay na kaming naligo, pagkatapos natulog na kami na magkayakap. Ang sarap ng feeling kapag mahal ko ang aking kasiping at kayakap.

Lalo kaming naging close, ibang closeness, may kasamang puso at damdamin, mahal na talaga namin ang isa at isa. Open kami, walang lihiman lalo na sa aming mga GF. Ibang usapan kung papatol pa kami sa ibang bading.

Hindi namin matanggap na bading na kami, o kahit pa sabihing bisexual. Oo nga at pumatol kami dati sa bading, pero ni minsan ay hindi namin nagawang sumubo ng titi o kahit pa hawakan man lang. Wala ring halikan. Basta chupa lang. Nandidiri daw si Zandro at ako man ay ganon din. Sa pagitan lang talaga naming dalawa nagagawa ang magchupaan.

Nagbibiruan nga kami. Ang sabi ko ang swerte naman namin, kasi, may GF na kami, may BF pa. Tatawa lang kami sa birong iyon.

Lumipas pa ang dalawang taon, sabay kaming nag-graduate ni Zandro, ako sa college, siya sa senior high. Masaya kami pareho. Pre-med daw ang kursong kukuhanin niya.

Ako naman ay kaagad na nag-apply sa abroad. Swerte namang natanggap ako. May dalawang taon akong kontrata. Malungkot kami pareho nang paalis na ako. Pati syempre ang GF ko ay nalungkot.

“Tito, mag-iingat ka roon ah, huwag mo akong kalilimutan,” sabi ng baby ko.

“Hinding-hindi, promise, palagi tayong magbi-video call. Pwede pa din nating gawin ang… alam mo na hehehe. Sa bahay ka na uuwi palagi ha. Doon ka sa aking silid. Sinabi ko na kay Mama.”

Tumulo ang luha ni Zandro, pati ako ay napaluha na rin. “Mami-miss kita Tito.”

“Mami-miss din kita Zandro. Mag-aral kang mabuti ha. Magiging busy ka sa pag-aaral kaya hindi mo halos namamalayan, dalawang taon na ang nakalipas. Ako rin, magpapaka-busy ako sa trabaho para lilipas ang mga araw na hindi ako naiinip.”

Inihatid pa niya ako sa airport, kaya naman ang hirap lalo ng paalaman. Maging si Mama at ang GF ko umiyak, para naman hindi ako uuwi.

-----o0o-----

Madalang kaming nagkakausap ni Zandro, magkaiba kasi ang oras at ang hirap makatyempo, talagang kailangang planuhin, ma-schedule.

Matuling lumipas ang mga araw, lingo at buwan. Sa bilis ay hindi ko talaga namalayan na matatapos na ang aking kontrata. Sabik na sabik na akong umuwi, sabik na sabik ko na ring makita face to face si Zandro. Ewan ko ba, mas nasasabik ako kay Zandro kesa sa aking GF na matiyaga rin naghihintay sa akin.

Sa wakas nakauwi rin sa Pilipinas hindi ako nasundo ng baby ko dahil hindi pwedeng mag-absent, exam kasi nila. Hindi rin ako nasundo ng GF ko dahil out of town dahil sa trabaho, si Papa at Mama ang sumundo sa akin.

Hapon na nang malaman ni Zandro na nakarating na ako. Dahil sa bahay na nga siya nauwi at natutulog ay nadatnan niya akong nakahiga, may jetlag pa kaya parang lutang pa ang pakiramdam ko.

Ang akala ko ay magtatatalon, maglululundag sa tuwa, pero hindi, may lungkot sa kanyang mga mata. Kinabahan ako, hindi ako handa kung ano mang masamang balita ang sasabihin niya.

Zandro:        kamusta ka na?

Ako:            Okay lang.

Zandro:        Sorry, hindi kita nasundo.

Ako:            Okay lang, alam ko namang may exam ka. Bakit ngayon ka lang. Hindi ba dapat kanina ka pa?

Zandro:        Inihatid ko pa kasi ang GF ko. Gusto nang sumama para makilala ka, pero sabi ko ay saka na lang dahil siguradong pagod ka.

Ako:            Kilala ko na naman siya ah, bakit… nakalimutan na ba niya ako?

Zandro:        (Nakangiti) Iba iyon, bago. Nag-break na kami nung dati, isang taon na siguro.

Ako:            Hala, bakit ngayon mo lang sinabi. Nagmiryenda ka na ba, medyo gutom ako. Kain tayo diyan sa lomihan.”

Zandro:        Hindi pa, sige Tito

May pagbabago akong napansin kay Zandro habang kumakain kami. Tahimik lang siya, hindi makulit na gaya ng dati na sobrang hyper. Kinakabahan talaga ako. Hindi ko kayang mawala siya

Pagkatapos namin kumain, inakbayan ko siya habang naglalakad kami pauwi, tahimik pa rin. Ako na ang gumawa ng paraan para magsalita siya. “Marami akong pasalubong sa iyo, bukod sa chocolate at sapatos,” sabi ko.

“Ano yun?”

“Sa bahay na, bilisan na natin.”

Sa silid ko na kami nagtuloy. Pagkasara ko ng pinto ay kaagad ko siyang niyakap. “Bakit parang hindi ka masaya na narito na ako,” madramang sabi ko.

“Sobrang saya ko nga eh.”

“Bakit wala kang kibo, bakit parang iba ka na. May gusto ka bang sabihin?”

Noon na tumulo ang kanyang luha.

“Tito, gusto ko lang sanayin ang sarili ko na wala ka. Syempre aalis ka rin at mahihirapan na naman ako kapag umalis ka na. Sinadya kong hindi kumibo, ang tumahimik lang, kasi sandali lang naman akong magiging masaya, bakit pa ako magsasaya.”

“Iyun ba ang problema mo, ang pag-alis ko uli?”

Tumango lang siya. Itinaas ko ang ulo niya, nakatungo siya kasi. “Hindi na ako aalis, kung aalis man ako, dapat kasama na kita,” sabi ko.

Umaliwalas ang mukha niya, sumilay ang ngiti sa mga labi, nagningnging ang mga mata saka ako hinalikan ng mariin sa aking labi. “Promise iyan tito ha, wala nang bawian.”

“Promise!”

Mahigpit kaming nagyakap at mainit na halikan. Gusto naming sulitin ang matagal na pagkasabik sa isa’t-isa. Nakita na lang namin ang aming sarili na hubo at hubad na, magkabaliktaran. Halos wala kaming tulog, makailang ulit naming ginawa ang dati naming ginagawa, walang sawa, walang pagod.

Tanghali na kaming nagising, mabuti na lang at 11am daw ang pasok ngayon ni Zandro.

“Uwi agad ha pagka-galing ng school,” bilin ko.

“Oo naman Tito.

Nadatnan niya akong nag-iinom, kasama ng ibang pinsan at barkada.

Zandro:        Kanina pa kayo? Mistiso ka na Tito eh.

Ako:            Medyo.

Pinsan 1:      Magbihis ka na, Sali ka dito.

Pinsan 2:      Ngayon ka magyabang hehehe. Pinsan, malakas na iyan mag-inom. Siya pa ang nag-aaya sa amin.

Ako:            Hala, totoo ba iyon Zandro? May lisensya ka na ba sa Mama mo?

Zandro:        Tito, minsan lang. Kayo talaga mga pinsan, sumbungero. Sandali lang at magpapalit ako ng damit.

Nakipag-inuman na rin sa amin si Zandro, malakas ang loob na mag-inom dahil sa wala silang pasok kinabukasan. Dahil maaga kaming nag-umpisa, maaga din silang nalasing maliban kay Zandro. Sumuko na ang iba kong pinsan at pamangkin. Hindi naman talaga ako lasing, inartehan ko lang ang mga pinsan ko. Gusto ko kasing masarili ko si Zandro

Ako:            Ano… nagustuhan mo ba?

Zandro/Baby:  Alin doon Tito,  yung laro natin o pasalubong mo?

Ako:            (Malakas na tumatawa) yun pasalubong syempore.

Baby:           (Ang laki ng ngiti) Oo naman Tito, pero mas gusto ko yung laro.

Ako:            Talaga lang ha. Sige, level up na tayo.

Zandro:        Level up? Ano yun?

May ibinulong ako sa kanya.

“Hala… masakit iyon. Pero sige, basta ba ikaw rin hehehe.”

 

 

>>>>>WAKAS<<<<<

Ronnel’s Diary (Part 7) (Ang Magsasaka na si Fred 3) By: Ronnel

 

Ronnel’s Diary (Part 7)

(Ang Magsasaka na si Fred 3)

By: Ronnel

 

 

Tinutulungan ako ni lola Nida na magimpake dahil uuwi na ako bukas pabalik ng Marinduque.

“Magiingat ka palagi ah. Pag may kumausap sayo sa bus or sa stopover, huwag kang sasagot. Deretso naman ‘yung bus hanggang sa inyo,” palala ni lola sa akin.

“Opo lola. Nakarating nga ako dito. Tiyak madali na lang yan pag-uwi ko,” Sagot ko sa kaniya.

Nalulungkot ako dahil uuwi na ako sa probinsiya. Marami akong alaalang babaunin pag-uwi.

“Halika na sa baba at maghapunan na tayo at maaga ka pa bukas”

Pagbaba ko ay naghapunan kami nina lolo at lola. Inihanda nila ang paborito kong ulam. Pagkatapos kumain ay umakyat ako para ipagpatuloy ang pagiimpake. Mga bandang alas-9, may kumatok sa pinto.

Tok-tok-tok

Akala ko si lolo o si lola ngunit pagbukas ko ay si kuya Fred pala.

“Nakauwi ka na?” Masigla kong tanong sa kaniya.

“Oo naman, dinali-dali ko na nga ang pagbaba ng bundok papunta dito,” Sagot ni kuya Fred sa akin.

Nangitim si kuya Fred dahil siguro sa katatrabaho sa bukid. Kumapal din ang balbas niya.

“Nakakain ka na?” tanong ko sa kaniya.

“Oo, ikaw gusto mo nang kumain?” pabiro niyang tanong sa akin.

Ngumiti nalang ako at lumapit siya sa akin. Dikit ang aming mga mukha at malalim ang tingin sa mga mata.

“Hindi ako nagjakol habang nasa bukid. Inipon ko lahat para sa iyo,” pangaakit niya.

Tok-tok-tok

Nagulat kaming pareho at lumayo siya sa akin. Pumasok si llolo Romeo sa kwarto.

“O Fred andito ka na pala,” bati ni lolo Romeo.

“Opo, kararating ko nga lang rin. Aayusin ko sana ang kwarto, akala ko nakauwi na si Ronnel,” sagot ni kuya Fred.

“A ganun ba. Bukas pa ‘yan uuwi. Halika muna dito sa baba at ikwento mo sa akin ang nangyari sa mga ani,” Dagdag ni lolo.

Nagtinginan kami ni Fred na parang lantang gulay dahil sa naudlot ang gusto naming mangyari. Bumaba na sina Fred at lolo Romeo, sumama ako at nanood ng TV habang sila ay naguusap sa mesa. Pasulyap-sulyap ako kay kuya Fred hinihintay na matapos sila. Nang matapos ang kanilang paguusap ay umakyat na si lolo Romeo at pumasok na sa kanilang kwarto.

“Pano ba yan kuya? Baka marinig tayo” Nangangamba kong tanong sa kaniya.

“Eh di doon tayo sa labas,” sagot niya sa akin.

Kumuha ng kumot at flashlight si kuya Fred at lumabas nga kami ng bahay. Naglakad kami hanggang sa marating ang isang puno ng mangga sa gitna ng palayan. Nilatag niya ang kumot at nahiga kami. Pinatay niya ang flashlight at lumitaw ang mga alitaptap na nagsasayawan at ang maliwanag na sikat ng bilog na buwan at mga butuin ang nakapaligid samin.

“Parang umaga pa rin dahil sa liwanag ng buwan,” namamangha kong sabi dahil napakaliwanag ng buwan.

“Oo. Ang pinakamaliwanag na buwan ng taon, ang simbolo ng panahon ng ani,” sabi ni kuya Fred.

“Pano ba yan mamimiss mo na ako at ang burat ko pag umuwi ka sa inyo,” dagdag niya.

“Oo nga kuya e,”

Humiga ako sa dibdib niya at hinimas himas ko ang katawan niya.

Hinawakan niya ang mukha ko at iniharap sa kaniya. Nagtinginan kami at hinalikan niya ako. Naging agresibo si kuya Fred at naglaplapan agad kami.

“Iba ka talaga Ronnel. Parang babae ang lambot ng mga labi mo,” wika ni kuya Fred, at nilalap niya ako ulit. Pumasok ang dila niya sa bunganga ko at pinaikot ikot sa loob.

Nagtrabaho din ako at hinimas himas ko ang kaniyang bukol na tumitibok-tibok na at nagsimula nang tumigas. Tumayo si kuya Fred at hinubad ang kaniyang tshirt.

“Mami-miss mo rin etong katawan kong pangromansa,” biro niya sa akin, habang pinapatigas ang muscle sa braso at dibdib at hinahaplos ang abs. Tinanggal niya ang sinturon at ibinababa ang pantalon at brief. Nakatayo siya sa akin, nakangiti, hubot hubad sa gitna ng kapatagan. Hinahaplos-haplos ko ang buong katawan niya, nalibugan ako ng todo. Nagjakol siya at sumenyas na, para lumapit ako.

“Tangina kang bakla ka. Antagal kong nagtimpi para kantutin ka ulit. Handa ka na ba?” pagmumura niyang tanong sa akin. Malakas ang boses ni kuya Fred dahil nasa bukid naman kami. “Eto ba ang gusto mo? Etong burat ko? Ha?” dagdag niya.

Tumango na lang ako na parang batang sabik na sabik sa kendi. Nakaluhod ako sa harap niya at dinakma agad ang malaki niyang burat.

“Ahhh puta mami-miss ko tong bunganga mo.” Sinabunutan niya ako at kinantot ang aking mukha.

Halos masuka ako sa ginawa niyang pilit na ibinabaon ang 8 pulgada niyang burat sa lalamunan ko. Hindi ako makahinga. Binilisan ni kuya Fred ang pagkantot sa bunganga ko sska niya hinugot ang kaniyang burat.

Nakatayo siya sa harap ko, ang kaniyang burat ay punong puno na ng laway at naghahabol na siya ng hininga dahil sa pagkantot niya a mukha ko.

“Tangina. Ang sarap nun ah. Maghubad ka na. Bibiyakin ko na yang puke mo,” utos niya sa akin habang nakangisi at libog na libog.

Habang binababa ko ang aking underwear at shorts, ay lumapit na siya at siya na mismo ang nagtanggal nito sa akin.

“Bilisan mo, ang bagal!”

Nagiiba na ulit ang ugali ni kuya Fred dahil sa libog. Dinuraan niya ang kaniyang palad at ipinasok ang isang kamay sa butas ng aking puwet habang magkaharap kami at kinikiskis niya ang kaniyang malaking burat sa akin. Naghalikan ulit kami habang pini-finger niya ako at magkayakap kami ng nakatayo. Ginabayan niya ang aking dalawang kamay na kumapit sa leeg niya at itnaas niya ang dalawang hita ko. Parang isang bata akong kakabit sa kaniya at tinutok na niya ang kaniyang malaking burat sa butas ng aking puwet.

“Eto na ang pinakahihintay mong bakla ka. Kakantutin kita hanggang sa mapilay ka,”

Ibinaon na ni kuya Fred ang kanyang buong burat sa puwet ko.

“Ahhh aaaah. Aray! Ang laki ng tite mo kuya!”

Ngumiwi ako sa sakit at tumawa pa siya.

“’Di ba eto yung gusto mo?” nanggigigil niyang sagot sa akin.

Sinumulan niya na akong itaas-baba at naipapasok niya ng buo ang kaniyang burat. Dahil sa posisyon namin ganoon, wala na akong magagawa.

“Ah ah ah! Kuya dahan dahan. Ang laki talaga!” reklamo ko.

Ngunit lalo siyang nanggigil, binilisan ang pagkantot sa . Sa bawat baon, ay parang asong umuungol si kuya Fred, masakit at malalim ang bawat baon niya.

“Uhhhmmmmm uhhmmmm. Tangina ‘tong puke mo Ronnel, ang sikip!”

Bawat baon ay kumukunot ang aking noo. Natutuwa naman siyang nakikita akong nahihirapan sa pagtanggap ng kaniyang burat. Ikaw ba naman ang pasukan ng burat na kasing laki ng 12oz na bote ng softdrink. Pawis na pawis si kuya Fred habang hinihele-hele ako sa ere at ako naman ay sigaw ng sigaw dahil sa sakit.

Habang nakabaon pa ang burat ni kuya Fred, ay nilapag niya ako sa kumot saka doon pinagpatuloy ang pagbabarurot sa kalamnan ko. Halos mawalan na ako ng malay habang nakakapit ng mahigpit sa kumot. Halong sarap at sakit ang aking nararamdaman, nauulol na rin ako sa libog. Nilaplap niya ako, hinawakan ang bunganga ko para ibuka. Nagipon siyang laway sa loob ng kaniyang bunganga at pinatulo iyon sa aking bunganga. Sarap na sarap akong lunukin ang laway niya.

“Tangina ang baboy mo talaga,” sabi niya, saka ako hinalikan ulit.

“Kuya, dahan-dahan,” pilit ko siyang pinapakalma.

“’Di ba… eto ang gusto mo? Malaki ba?” Puta… ang sarap kantutin nang puke mo!”

Ulol na ulol na si kuya Fred. Maya-maya pa’y pinatalikod niya naman ako at tinira na parang aso. Habang sinasabunutan ay humahampas ang bewang niya sa pwet ko sa bawat baon.

Plok plok plok. Ang tunog ng pawis naming katawang naguumpugan sa gitna ng palayan sa ilalim ng buwan.

“Ahh kuya ang tigas! Ang laki!”

Nagdedeliryo ako dahil sa malabakal sa tigas na burat ni kuya Fred.

“Ahhh ahhh ahhh. Puta ka!”

Binilisan ni kuya Fred ang pagbayo.

Pagod na pagod na ako at warqk na warak na ang aking puwet sa pinaggagagawa namin ni kuya Fred. Isang malakas na baon pa ay parang may tinamaang kakaiba sa aking kalaliman na nakadulot ng kakaibang sarap. Pinagpatuloy ni kuya Fred ang pagwasak sa akin at hindi ko napigilang labasan.

“O. Ano yan Ronnel? Wala namang humawak jan?” pabirong sinabi sa akin ni kuya Fred.

“Ang sarap kasi kuya,” sagot ko sa kaniya.

“Aaah tangina lalabasan na rin ako. Lunukin mo lahat, para sa iyo ‘to.”

Hinugot ni kuya Fred ang kaniyang malaking burat at tinutok sa mukha ko. Nakanganga ako ng pumulandit ang tamod niya sa bunganga ko. Isa, dalawa, tatlo, apat, lima, anim, pito , walo… naka walong putok yata ang burat ni kuya Fred sa nakanganga kong bunganga, sa sobrang dami ay umawas na eto.

“Ay teka, huwag mong sayangin.”

Sinasalo ni kuya Fred ang mga tamod na tumutulo mula sa aking bunganga at binabalik eto sa bibig ko. Nilunok ko eto lahat, masarap, maalat, medyo malangsa, pero lasang lasa ko si kuya Fred. Napadighay ako sa dami ng tamod. Tumawa lang si kuya Fred.

“Hahahaha… nakapapagod. Halika na uwi na tayo.”

Nakangiti si kuya Fred habang pinupunasan ang pawis na pawis niyang katawan. Halos hindi ako makatayo sa hapdi ng puwet ko, pero nakaya ko namang magbihis. Habang naglalakad ay dahan dahan lang kami.

“Mami-miss ko din yang puwet mo. Mas mainam na kantutin yan kesa makabuntis pa ng kung sinu sino,” wika ni kuya Fred.

“Kuya naman, winarak-warak mo na nga e,” pabiro kong sagot sa kaniya at inakbayan niya ako hanggang makauwi.

Pumasok kami sa kwarto ko at dun na siya natulog.

Kinaumagahan ay nag almusal na kami. Halos ‘di pa rin ayos ang aking paglalakad.

“O apo, ok ka lang?” Tanong ni lola.

“Opo ‘la. Tumama lang yung likod ko sa matigas,” sagot ko sa kaniya.

“Magiingat ka apo ha. Ihahatid ka ni Fred hanggang sa terminal. Siya na ang pagbitbitin mo ng bagahe mo,” wika ni lolo Romeo.

Umalis na ako ng bahay nina lolo at lola kasama si kuya Fred. Mami-miss ko sina lolo at lola kaya nalungkot ako.

Sa loob ng tricycle ay hinimas himas ko ang alaga ni kuya Fred.

“Ano ka ba? Ang libog mong bata ka. Baka may makakita sa atin dito,” Bbulong niya sa akin.

“Kuya last na,” sagot ko sa kaniya, nagpupumilit akong matikman ng huling beses ang kaniyang burat.

“Sige mamaya,” pagbaba na pagbaba namin ng tricycle ay dumeretso kami sa pay cr ng terminal ng bus.

Sa isang cubicle ay pumasok kaming dalawa at lumuhod ako sa harap niya. Kahit masikip ay hindi nagpatalo ang libog. Ibinaba ko ang shorts at underwear ni kuya Fred. Chinupa ko siya ng chinupa at napapapikit siya sa sarap.

“Mhhhmmmm mhhhmmmm” Mga impit na ungol ni kuya Fred dahil labas masok ang mga taong pumapasok na CR.

Pinuno ko ng laway ang burat at bayag ni kuya Fred. Kahit ilang beses ko nang natikman ay takam na takam pa rin ako dito. iDi ako makapaniwala na ang malaking burat na ito ay nakapasok sa puwet ko.

Binilisan ko ang pagtsupa, nararamdaman ko nang nanghihina na ang tuhod ni kuya Fred, hudyat na siya ay lalabasan na. Niluwa ko ang kaniyang burat at dinilaan lamang ang butas sa ulo nito.

“Ahhh sarap,” pabulong na ungol ni kuya Fred.

Kumunot na ang noo niya at nanghihina na ang tiyan. Nilabas ko ang aking panyo at sinalo doon ang tamod ni kuya Fred.

“Ahhh tangina ka talaga. May pang huling hirit ka pa ah,” biro ni kuya Fred sa akin habang nilalabasan.

Lumabas kami ng cubicle at parang nagtaka ang isang lalaki dahil dalawang lalaki ang lumabas sa isang cubicle.

“Kuya salamat dito sa remembrance mo sa akin ah,” sabi ko sa kaniya habang binubulsa ang panyo na basang basa ng kaniyang tamod.

“Sige Ronnel. Amuyin mo lang yan sa tuwing nami-miss mo ako.” Ginulo-gulo niya ang uhok ko habang paakyat ako ng bus.

Nalungkot ako habang papaalis ang bus. Nilabas ko ang panyo at linanghap ko. “Salamat kuya fred,” bulong ko sa aking sarili habang nagsimula na ang biyahe.

Ang bus na sinasakyan ko ay sumasakay ng roro para deretso samin. Ilang oras din ang biyahe at nakarating na ako pabalik sa amin.

 

 

…Itutuloy…

 

BestFriend/Boyfriend? (Part 2/2) From: LagunaBatangasBi

 

BestFriend/Boyfriend? (Part 2/2)

From: LagunaBatangasBi

 

Araw na ng concert. Sobrang excited ako dahil fan talaga ako ni John Mayer, tapos kasama ko pa si Anthony manood. Buti na lang at weekend ang concert at wala kaming pasok pareho. Seven p.m. ang start ng concert pero napag-usapan namin dati ni Anthony na magkita na sa mall ng mga 4 p.m. para gumala muna ng kaunti.

Nasa mall na ako kung saan gaganapin ang concert ng tawagan ako ni Anthony.

“Hey Marco.”

“Uy nasan ka na? Andito na ko.”

“I’m sorry pero hindi kita masasamahan tonight. May bigla kasi akong kelangan gawin eh.”

 

-----o0o-----

“Ano yan? Matagal na nating naplano ‘to ‘di ba?”

“Alam ko. Kaya nga sorry eh. Hindi ko pa pwede sabihin sa iyo. Nasa akin naman yung ticket ko. Susubukan ko talagang humabol. I’m so sorry Marco.”

“Bahala ka. O sige, good luck sa kung ano man yang gagawin mo. Bye.”

“Bye, Marco. Sorry.”

Sobra akong nalungkot dahil hindi ko makakasama si Anthony sa concert. Ang tagal kong hinintay ang araw na ‘to. Hay.

Pumila na ako ng maaga sa gate ng concert grounds. Nang makaupo na ako ay hindi ko mapigilang malungkot dahil bakante ang katabi kong upuan. Nagsimula na ang concert. Natuwa ako dahil sa wakas ay nakita ko si John Mayer mag-perform. Pero syempre mas masaya sana kung kasama ko si Anthony.

Mga 10 p.m. natapos ang concert. Nagpunta ako ng parking area. Ng malapit na ko sa kotse ko ay may nakita akong balloon na nakasabit sa side mirrors ko. Hinanap ko kung sino gumawa nito. Pagtalikod ko ay nakita ko si Anthony na may hawak na cake.

“I’m sorry hindi ako nakapunta sa concert kanina. Sinubukan kong pumasok pero hindi na ko pinayagan ng guard.”

Hindi ako sumagot at nakatitig lang sa kanya.

“Sorry talaga. Huy sorry na. Ito oh, advanced birthday cake. Blow mo na candle mo.”

Hindi na rin ako nag-inarte. Hinipan ko ang candle at ngumiti sa kanya.

“Ano wish ng best friend ko?” tanong ni Anthony.

“Na sana matuto yung bestfriend ko na tumupad sa pangako niya.”

“Sorry na talaga.”

“Ano ba kasi ginawa mo kanina?”

“Hindi ko pa talaga pwede sabihin eh.”

“Kelan ka pa naglihim sakin?”

“Uhm, ngayon lang. Kelangan lang kasi talaga.”

“Sige bahala ka. Uuwi na pala ako.”

“Pwede makisabay? Nag-taxi lang kasi ako kanina. Medyo naubos na pera ko dahil sa cake,” nakangiti niyang sabi.

“O sige sakay.”

Hinatid ko siya sa kanila tapos ay umuwi na ko. Kahit hindi siya nakasama sa concert ay natuwa pa rin ako dahil sa ginawa niya kanina sa parking area.

Kinabukasan ay birthday ko na. Naghanda si mama sa bahay. Pumunta ang ilan naming kamag-anak. Hindi nakarating kahit sino man sa high school friends namin. Medyo nagtampo nga ako sa kanila eh. Si Anthony naman ay dumating kasama si Anne. Nagtaka nga ko dahil taga Manila si Anne tapos taga-Cavite lang din naman si Anthony kagaya ko kaya hindi ko alam kung bakit sila magkasabay.

“Happy birthday Marco!” bati sa akin ni Anne. May dala siyang cake.

“Thank you. Bakit kayo magkasabay ni Anthony?” tanong ko sa kanya.

“Ah kasi sinundo ko siya sa kanila dahil hindi niya alam papunta dito,” sagot no Anthony na parang kabado.

As usual, sobrang komportable si Anthony sa bahay. Tinutulungan niya si Mama sa pag-aasikaso sa bisita namin. Masaya ang buong araw pero hindi ko maiwasan mapansin na parang mas nagiging close sina Anne at Anthony.

Makalipas ang ilang araw ay mas naging malapit sina Anne at Anthony. Minsan nga ay nakakasalubong ko sila sa school na magkasama. Medyo nagdududa na ko na baka may hindi sila sinasabi sa akin. Minsan at tinanong ko si Anthony tungkol dito pero ang lagi lang niyang sinasabi ay nagpapatulong lang daw siya kay Anne o di kaya ay nagkita lang sila somewhere kaya magkasama sila.

Isang araw, pag-uwi ko ng bahay ay may sinabi sa akin si Mama na talaga namang ikinagulat at ikinalungkot ko.

“Anak, tumawag sa akin ang Daddy mo kanina. Ayos na ang papeles mo papuntang states. Dun ka na sa kanya titira para makapag-aral ka sa Amerika.”

“Huh? Bakit Mama? Ok naman ako dito ah. Ok naman yung college ko. Ayoko pumunta dun.”

“Matagal ka ng gusto makasama ng daddy mo. Pumayag din ako dahil para din naman sa kinabukasan mo.”

“Iniwan niya tayo nung bata pa lang ako. Tapos ngayon makikialam siya sa buhay ko?”

“Anak ‘wag kang ganyan. Nagkaayos na kami ng daddy mo. Makabubuti iyun para sa future mo.”

“Don’t I have a say on this?”

“I’m so sorry anak pero pareho naming gusto ‘to para sa ‘yo.”

“Mama naman eh.”

Niyakap ako ni Mama dahil nakita niya akong umiiyak.

“Kelan ako aalis?” naiiyak kong tanong.

“Sa December anak.”

“Sa December agad? Hindi ako dito magpa-Pasko? Ang bilis naman Mama. Hindi ba pwedeng Next year na lang?”

“Para kasi makahabol ka sa second term sa papasukan mong college. Sasama ako sa iyo para magkakasama tayo mag-Christmas, pero uuwi din ako dito.”

“Magstay ka na lang din dun Mama.”

“Hindi pwede anak. May bago ng family Daddy mo dun tsaka walang mag-aasikaso sa business natin dito.”

“Hindi ba talaga pwedeng next year na lang? Or better yet, never na lang.”

“Anak, we only want what’s best for you. Tsaka bakit ba ayaw mo dun? Bibisitahin naman kita minsan dun.”

“Syempre iba pa rin dito. Tsaka mami-miss ko mga friends ko.”

“Mami-miss mo ba talaga sila lahat o si Anthony lang?”

“Mama naman eh.”

Nagtext ako kay Anthony tungkol dito. Habang nakahiga sa kama ay tumawag siya.

“Hello Anthony, bakit ka tumawag?” tanong ko.

“Totoo ba yan o niloloko mo lang ako?”

“Totoo yun.”

“Punta ako sa inyo ngayon.”

“Seryoso ka? May pasok tayo bukas ah.”

“Oo. Dadalhin ko na uniform ko. Hintayin mo ko diyan.”

Makalipas ang isang oras ay narinig kong may kausap si Mama sa sala kaya bumaba ako upang tingnan kung sino yun.

“Tita naman eh. Bakit niyo ilalayo si Marco sa akin.”

“Para yun sa future niya.”

“Eh kung isama niyo kaya ako dun. Dun na din ako mag-aaral.”

“Gusto mo ba talaga yan?”

“Mami-miss ko lang po kasi talaga si Marco. As in big time.”

“Dun lang naman siya mag-aaral. Malay mo dito pa rin siya magtrabaho.”

Si Mama, kausap si Anthony. Medyo naiyak ako sa narinig ko. Pinahid ko ang luha ko at bumaba.

“Hoy Anthony, kinukulit mo na naman si Mama.”

Nagulat ako ng bigla niya akong yakapin.“Tita, hindi ko ibibigay sa inyo si Marco. Hindi ko siya pakakawalan.

”Natawa si mama sa ginagawa ni Anthony. Ako naman ay halo ang emosyon. Gusto kong umiyak pero ayokong gumawa ng eksena.

“Hoy Anthony nakakatawa ka. Umayos ka nga. Mahiya ka kay Mama. Mamaya palayasin ka niyq dito.”

“Pag pinalayas mo po ako dito Tita, isasama ko si Marco.”

Ng tapos nang mag-asaran, pumunta kami sa dining area para mag-snack. Nilabas ni Mama ang ginawa niyang cheesecake. Dito na ikinuwento ni Mama kay Anthony kung ano nangyari kaya ako pupunta sa Amerika. Matapos ay umakyat na kami ni Anthony sa kwarto ko.

“So totoo pala talaga yun? Akala ko pinagtitripan n’yo lang ako ni Tita.”

“Ayoko ding umalis, pero mukhang wala naman akong magagawa eh.”

“Wag mo kong kakalimutan dun ah. Bawal ka magkaron ng best friend dun.”

“Ay ang selfish naman niyan,” natatawa kong sabi.

“Halika matulog na tayo, maaga pa pasok natin bukas.

”Matapos namin maligo ay humiga na kami.

-----o0o-----

“Seryoso Marco, huuwag mo talaga akong makakalimutan,” mahinang sabi ni Anthony.

“Oo naman. Ikaw din, huwag mo kong kaliimutan,” tugon ko.

“Promise, ikaw lang ang kaisa-isa kong gay best friend. Pwede akong magkaron ng maraming gay friends, pero never ko sila magiging best friend.”

“So kelangan pinapasok mo talaga yung pagiging gay ko?”

“Oo naman. Alam mo namang never naging issue sa akin yan di ba?” mas mahina niyang sabi. Halata kong malungkot siya.

“Alam ko. Kaya nga nagpapasalamat ako dahil sinuwerte ako sa best friend ko. Gwapo na, mabait pa.”

Nakita kong napangiti siya sa sinabi kong yun. “Since aalis ka na pala, sasabihin ko na sa ‘yo yung secret ko.”

“It’s about time. Tungkol ba saan yun?” tanong ko.

“Nililigawan ko si Anne.” Medyo napapansin ko na yun noon pa pero nagulat pa rin ako ng inamin niya sa akin. Medyo may kurot akong naramdaman sa puso ko.

“Kelan pa?”

“Nung araw ng concert ni John Mayer. Kaya hindi agad ako nakapunta, dahil magkasama kami nun ni Anne.”

“Bakit hindi n’yo sinabi agad?”

“Di ko din sigurado. Siguro feeling namin magagalit ka.”

“Bakit?”

“Basta.”

“Hindi ka pa ba niya sinasagot?”

“Hindi pa. Pero alam mo Marco, hindi ko alam na magkakagusto ako sa kanya. ‘Di ba dati sabi ko sa iyo hindi ko siya type? Pero siguro nadevelop ako sa kanya. Simple kasi siya at hindi mahirap pakisamahan.”

“Mahal mo na?”

“Oo naman. Hindi naman ako manliligaw kung alam kong hindi ko pa mahal. Galit ka?”

Hindi agad ako nakasagot. Hindi ako galit pero syempre nasaktan ako. “Bakit naman ako magagalit? Pareho ko naman kayong kaibigan. Sana nga sagutin ka na niya para masaya. O siya matulog na tayo. Good night.”

“Good night best friend.”

Pinipilit kong matulog pero iniisip ko pa rin ang pag-alis ko at ang tungkol kina Anthony at Anne. ‘Di ko mapigilang umiyak.

Nang mga sumunod na araw ay inayos ko na ang papers ko sa school para sa pag-transfer ko. Sina Anne at Anthony naman ay palagi na kong sinasamahan. Sinusulit siguro nila yung mga remaining days ko sa school. Pero madalas din na kami lang ni Anthony ang magkasama. Madalas din na sa bahay na siya natutulog. Naintindihan naman ni Anne. Napansin ko din na mas nagiging sweet sila sa isa’t isa. Nararamdaman ko ng malapit nang maging sila. Masakit man, tinanggap ko na din. Siguro makakatulong ang pag-alis ko para makalimutan ko ang nararamdaman ko kay Anthony.

December na. Birthday na ni Anthony. Aalis na rin ako. Ang masakit pa dun, hindi ko na aabutan ang birthday ni Anthony. Naka-book kasi ang flight ko tatlong araw bago ang birthday niya. Sinubukan kong ipare-book ang flight ko pero wala ng flight na bukas pa kaya wala na akong nagawa.

“Ngayon ka na ba talaga aalis Marco.”

“Oo. Para namang hindi mo nakita yung ticket ko. Halos itago mo na nga para hindi ako makaalis eh.”

“Hindi ba pwedeng after na lang ng birthday ko?” malungkot na tanong ni Anthony.

“Hindi pwede eh. Sayang yung ticket tsaka wala nang ma-book na flight after ng birthday mo. ‘Di bale, binigyan naman kita ng regalo ‘di ba?”

“Hindi naman yung regalo yung habol ko eh.”

“Alam ko,” tugon ko. Niyakap ko na si Anthony.

Narinig ko ng tinatawag yung flight ko. Ito na talaga. Hindi ko alam kung makakabalik pa ako ng Pilipinas. Maaaring ito na ang huling pagkikita namin ni Anthony. Niyakap ko ulit si Anthony, “O pano, goodbye na.”

“Mag-ingat ka dun ah.”

“Mag-ingat ka din dito. Alagaan mo si Anne. Mag-aral ka mabuti dito.”

“Oo. Hoy, pag ikaw nagkaboyfriend dun pakilala mo sa akin sa chat tsaka dapat alam ko facebook page niya para mabantayan ko.”

“Asa. Hindi ako magkakaboyfriend dun. Imposible.” Naiiyak na ko. At hindi ko na iyun napigilan. Nang makita yun ni Anthony, pinahid niya ang luha ko.

“Dapat masaya ka, makakakita ka na ng snow. Alam mo namang ikaw lang ang best friend ko. Hindi magbabago yun.”

“Alam ko.”

-----o0o-----

Now:

“Matagal ka pa ba diyan Marco?”

“Saglit na lang ‘to. Minsan lang to mangyayari kaya dapat gwapo ako.”

“Ikaw pa ngayon nagpapahintay sa akin. Lagi ka namang gwapo.”

“Patience, Anthony. Syempre dapat gwapo ako for you.”

Nilapitan ako ni Anthony at niyakap. “Ok na nga. Tayo na, naghihintay na sila sa labas.”

“I now pronounce you man and wife. You may now kiss the bride.”

Makalipas ang limang taon, graduate na ko sa Amerika habang sina Ann at Anthony ay nakagraduate na din. Pagkatapos ng graduation nila ay nagpasya silang magpakasal dahil nabuntis si Anne. Ginusto din naman nila pareho na magpakasal.

Ako? Ito makalipas ang limang taon ay hindi pa rin nagkakaron ng karelasyon. Makalipas ang limang taon, mahal ko pa rin si Anthony. Kaya nga ng tinawagan niya ko at sinabihang kukunin akong best man sa kasal nila, kahit masakit, ay pumayag ako at umuwi ng Pilipinas. Nakita ko namang masaya na sila kaya wala na kong ibang nagawa kundi ang maging masaya na lang din para sa kanila.

Habang nasa reception ay pinili ko munang mapag-isa sa garden na katabi ng reception area.

“Anong ginagawa mo dito? Nagdadrama ka?” tanong ni Anthony.

“Ah wala, nagandahan lang ako sa lugar. Congratulations. May asawa ka na at magkaka-anak na.”

“Oo nga eh. Sobrang saya ko, pero sana mapanindigan kong buhayin ang pamilya ko.”

“Kaya mo yan. Alam kong maloko ka pero alam ko din namang seryoso ka pagdating sa ganyang bagay.”

Nilapitan ako ni Anthony at inakbayan. “Na-miss kita sobra.”

“Na-miss din kita.”

Tumutulo na ang luha sa mata ko. Hinawakan ni Anthony ang mga balikat ko at iniharap ako sa kanya. “Hindi ko man masuklian ang pagmamahal mo, Marco, gusto ko malaman mo na minahal kita bilang kaibigan ko. Isa ka sa pinaka-importanteng tao sa buhay ko.”

“Alam mo?”

“Na ano? Na mahal mo ako? Oo. Noon pa. Hindi mo man sabihin, nararamdaman ko naman at nakikita ko sa mga galaw mo.”

“Bakit wala kang sinabi tungkol dun?”

“May dapat bang sabihin? Hindi ko naman madidiktahan ang puso mo at hindi naman kita matuturuan sa kung ano dapat ang maramdaman mo.”

“Anthony, hanggang ngayon, mahal kita,” umiiyak kong sabi.

“Alam ko,” tugon niya sabay yakap. “Alam ko.”

-----o0o-----

Darating din siya. Alam kong darating din ang taong mamahalin ako tulad ng pagmamahal ko sa kanya. Hindi man nasuklian ni Anthony ang pagmamahal ko sa kanya, alam kong minahal niya ko sa abot ng makakaya niya. Hindi man ako ang kasama niya habang buhay, alam kong may puwang ako sa puso niya. At habang hindi ko pa nakikita ang lalaking para sa akin, nandito lang ako, magmamahal sa kanya, bilang isang taong malalapitan niya tuwing may problema siya, isang taong magpapasaya sa kanya, isang taong magiging best friend niya.

 

 

 

>>>>>Wakas<<<<<