Pagkamulat (Sa Kamunduhan) – Part 2

 

Pagkamulat (Sa Kamunduhan) – Part 2

 

Bago maguwian ay nakatanggap ako ng message mula kay Leo, “Hindi kita mapupuntahan ngayon, bawi na lang ako next time.  Sorry ha, emergency kasi.” Message ni Leo sa akin.

Naisip ko tuloy na baka may LQ ang dalawa.  Nainis ako sa isiping iyon, parang, parang nagseselos ako. 

---------------o0o---------------

Hanggang sa aking pagtulog ay nag-aalala pa rin ako kay JayC.  Hindi ko na maintindihan ang sarili ko.  Na fall na yata ako sa kanya.  Napaka sweet kasi niya at maalalahanin.  “Hindi pwedeng mangyari ito, hindi ako bakla at napakabata ko pa para magmahal.” Sabi ng aking isipan.  Tuloy ay gusto ko nang maniwala na pwedeng magmahal ang straight na lalaki sa kapwa niya lalaki rin, mapa straight o beki.  Pilit kong iwinawaksi ang nararamdaman kong iyon at sinasabi sa sarili na paghangang kaibigan lang iyon.

Para hindi ko maalala si JayC ay pinatay ko rin ang aking CP, tutal ay wala namang pasok bukas saka wala naman masyadong nagtetext sa akin.

Kinabukasan ay naghihintay pa rin ako ng message mula kay JayC, pero wala akong nareresib.  Ayaw ko namang kulitin ng kulitin at baka may mabigat ngang problema.  Sino nga naman ba ako para pag-aksayahan niya ng oras at pansin.

Linggo ay hindi pa rin tumutunog ang aking CP.  Nagkibit balikat na lang ako.  Sinabi ko sa sarili na “Sino rin ba siya. Wala akong pakialam kung ano man ang mangyari sa kanya.”  Pababa na ako sa hagdan ng maalaala ko na in-off ko nga pala ang aking CP.  Mabilis akong bumalik sa aking silid upang kunin ang aking CP.  Agad ko itong in-on.  May notification agad na nag-appear pagkabukas ng CP, messages from JayC. 

Para akong nataranta bigla at inopen ang messenger account ko nang biglang mag ring ang aking CP, Si JayC ang tumatawag.  Agad ko itong sinagot.

Ako/Migz:        Hello.

JayC:       Hello Migz,  Nakapatay yata ang CP mo ah gumaganti ka yata,  Kumusta.  Sorry at hindi kita natawagan agad.

Ako/Migz:        Hah!  Hindi  Na drain na pala ang CP ko at hindi ko na charge.  Pag wala kasing pasok ay hindi ko palagi hawak ang CP ko.  Anong balita sa iyo.  Bakit hindi ka nagreply last Friday.  Nagka problema ba?

JayC:       Wala yun.  Konting mis-understanding lang, ayos na naman.

Ako/Migz:        Sa syota mo?  Wala kang nakukwento na may GF ka na.

JayC:       Hindi!  Sa isang kaibigan.  May pinagtalunan kasi kami.  Kapag may nakatampuhan kasi ako ay nawawalan ako ng kibo at ayaw kong makipagusap.  Kasi baka isipin ng kausap ko ay may topak ako.  Sorry ha.  Hindi ako naka reply sa iyo.  Anong ginagwa mo.

Ako/Migz:        (Nagdahilan ako na naglilinis.) Eto, naglilinis ng kwarto, masyado nang madumi at magulo eh.  Nakakagalitan na tuloy ako ng Mama ko.  Ikaw anong gawa mo?  Nasa bahay ka ba?

JayC:       Wala, nakahiga lang, videocall tayo para makita ko ang room mo.  Pakita ko rin sa iyo ang room ko.

Ako/Migz:        Ayiiii, ang dungis dungis ko saka ang gulo pa ng room ko.  Next time na lang.  Kwento ka na lang sa friend mo, bakit kayo nagkaroon ng mis-understanding.  Sobrang close siguro ninyo ano, kasi affected kang masyado hehehehe.

JayC:       Tsismoso ka rin ano hahaha.  Wala lang yun.

Ako/Migz:        Hindi naman.  Nag-alala kasi ako masyado sa iyo noon.  Ilang beses akong nag call at nagmessage, dedma ka lang.  Kaya naisip ko na baka dahil sa GF mo eh o di kaya ay nagkasakit ka.  Naisip ko rin na may masamang nangyari sa iyo, aksidente baga.  Nag knock on wood naman ako hehehe..

JayC:       Nag ke-care ka rin pala sa akin, salamat ha.  Ako rin eh, nag-alala sa iyo ng hindi mo sinasagot ang call ko.  Kahapon pa kaya ako message ng message.  Nakahinga lang ako ng maluwag nang sagutin mo na.  Akala ko ay nagtampo ka na sa akin eh.

Ako/Migz:        Medyo, pero ngayon ay hindi na.  Nadinig ko na ang boses mo eh.

JayC:       Maganda ba boses ko?  Na miss mo talaga ako?

Ako/Migz:        Nasanay kasi ako na may greetings ako sa umaga, tanghali, gabi, kaya na miss din kita.  Naku, tinatawag na ako ni Mama, dinig mo ang sigaw hehehe.

JayC:       Oo, sige na tawag uli ako sa iyo mamaya kapag maaga pa, aalis din kasi ako maya maya lang. Videocall tayo. Bye.

Ako/Migz:        Date ba kayo ng friend mo?  Bye.

Nawala na siya, hindi na sinagot ang huli kong biro.  Agad din naman siyang nagmessage.  “Tsismoso hahaha” message nya na alam kong nagbibiro. 

Naghintay ako ng tawag nya kinagabihan subalit nakatulugan ko na ay wala akong naresib na call.

---------------o0o---------------

Magaan ang aking pakiramdm ng pumasok ako kina lunesan.  Maaga pa lang ay nag “Good morning” na siya sa akin.  Sasagutin ko rin siya ng “Good Morning” din at “Ingat sa byahe”.  Yun lang at hindi na ako naghihintay pa ng reply.

Hanggang sa paguwi ay maganda ang aking mood. Naglaro muna ako ng ML sa aking CP habang hinihintay naman si Leo.  Maaga daw siyang darating para makabawi sa hindi niya pagsipot noong nakaraang Byernes.  Maaga nga siyang dumating.

Agad kaming nagumpisa. Halos pareho lang naman ang lesson namin ngayon at noong Byernes.  Parang review lang kaya naadvance na ako ng lesson.  Ma be-very good na naman ako sa susunod na klase namin ng math.  Walang dalawang oras ay tapos kami sa aming tutorial.

Ako/Miguel:     Ano bang emergency mo last Friday

Leo:          Ha!  Wala lang.  Huwag na nating pagusapan,  Sa akin na lang iyon.

Ako:         Hehehe, sa love life mo ano.  Okay lang, personal na bagay nga pala iyon.  Okay lang ba kung magkonsulta ako sa iyo, pero secret lang natin ha.

Leo:          Tungkol ba saan at may pa secret secret ka pang nalalaman. 

Ako:         Basta.  Normal lang ba na magkagusto ang isang bata sa mas matanda sa kanya.

Leo:          Hmm.  Hindi ko masabing normal, hindi ko rin masabing hindi.  Marami na kasing naging magkarelasyon na magkalayo ang agwat ng edad.  Syempre marami ang hindi sang-ayon pero kung nagkakagustuhan sila pareho ay hindi naman siguro masama.  Bakit ka nagtanong ng ganyan.  Nagkakagusto ka na ba sa akin?  Biro lang ha!  Seryoso ka kasing masyado.

Ako:         Hindi naman kalayuan ng ating edad, saka baka ikaw ang nadedevelope sa akin hahaha.  Baka ma fall ka sa akin ha.  Sinasabi ko na kaagad sa iyo, hindi kita type. Hahaha, joke lang din.

Leo:          Tuloy mo yung kwento mo.  Sinong mas matanda yung babae o yung lalaki.  Sa tingin ko ay yung babae.

Ako:         Walang babae, parehong lalaki.  Yung batang lalaki ang nagkakagusto sa mas may edad na lalaki.

Leo:          May asawa ba yung matandang lalaki.

Ako:         Binata pa sa pagkaalam ko.  Ang problema ay may nobya na ito na bata rin at magkaibigan pa yung babae at batang lalaki.  Magkasama sila laging tatlo at nadevelope na rin yung batang lalake sa matanda.  Sabi ng batang lalaki ay mahal na rin daw siya ng matanda at may nangyari na daw sa kanila

Leo:          Ilang taon ang bata.  May alam ba ang babae tungkol sa nobyo at kaibigan niya?

Ako:         Sixteen, pareho sila ng babae.  Alam ng babae, pero parang okay lang daw sa kanya eh.

Leo:          Patay, delikado ang matandang lalaki, baka makasuhan pa siya kapag nagkabistuhan.

Ako:         Kaya nga secret lang natin ha?

Tumango lang siya dahil nag ring ang kanyang CP.  Tumayo siya at lumayo ng konti bago sinagot ang phone.  Nadinig ko na tinanong kung sino ang tumawag.  Si JayC pala ang tumawag dahil nabangit niya ang pangalan at nagtanong kung bakit hindi niya phone ang gamit.

Sandali pa silang nag-usap at bago ibaba ay bumulong pa si Leo.  Base sa buka ng bibig ay nag I love you siya sa kausap.

Nagpaalam na rin siya sa akin dahil mayroon daw kikitain.  Tinanong ko kung yung tumawag.  Tumango naman siya.

Yung kwento ko sa kanya ay gawa gawa ko lang.  May gusto kasi akong makitang reaksyon mula sa kanya.  Wala naman akong napansin na kakaiba.

---------------o0o---------------

Nagpatuloy ang pagtatawagan namin ni JayC gamit ang messenger.  Nadalas na rin ang aming pagbi-video call kapag pareho kaming nasa bahay.

Ako/Migz:        Sino nga pala yung isang babae at lalaki na palagi mong kasama sa picture sa FB mo.

JayC:       Ah yung lalaki ay si Leo, yung babae ay si Angie.  Magkasintahan yung Leo at Angie kaya lang ay break na sila.

Ako/Migz:        Kaya ba walang bagong post na picture na magkasama kayong tatlo,  Matagal na kasi yung mga naka post na picture.  Nasaan na ang girl.

JayC:       Sa states na nag-aral, wala na rin akong balita eh.

Ako/Migz:        Kaibigan mo rin siya?

JayC:       Naging kaibigan ko na rin kasi nga ay palagi akong isinasama nitong si Leo sa tuwing may lakad silang dalawa.

Ako/Migz:        Ano ka, scorer? Hahaha.

JayC:       Sira hahaha.

Marami pa kaming napagusapan, kung ano ano lang naman hanggang sa maubusan na kami ng pagkukuwentuhan at tatapusin na ang call.

---------------o0o---------------

Itinanong ko rin kay Leo ang tungkol sa larawan nila..  Magkahawig naman ang kwento ng dalawa na ex niya ang babae na nasa states na.  Nakipag break daw sa kanya ang babae ng mag-migrate na ang pamilya sa state.  Ayaw daw ng babae ng long distance relationship.

Habang lumalaon ay parang lalong gumagandang lalaki si Leo sa aking paningin.  Habang tinititigan ko ng matagal ay naatrakt ako lalo.  Kapag nahuhuli niyang nakatitig ako ay panay pa ang pa cute.

Ako:         Pa cute naman nito.

Leo:          Gwapo ba?  Na dedevelop ka na sa akin?

Ako:         Nitong huling mga araw ay laging maaliwalas ang mukha mo.  Inspired ka ba.  Sino naman iyong nabihag mo?

Leo:          Ikaw yun, hindi mo ba napapansin na panay pa cute ko sa iyo.

Hinatak niya ang kanyang silya papalapit sa akin saka ako inakbayan at inilapit ang aking mukha sa kanyang mukha na parang hahalikan ako. Napapapikit na lang ako at hinintay na lumapat ang labi niya sa aking labi.  Ang tagal akong nakapikit pero walang labing lumapat, sa halip ay isang mahinang batok ang tumama sa akin kaya napamulat ako at nakita ko si Leo na nakangiti na parang nang-asar.  Nakakaasar talaga ang ngiting iyon.

Leo:          Ano at may papikit pikit pa ang mata mo?  Akala mo ba ay hahalikan kita?  Titignan ko lang ang ginagawa mo kung tama.

Para akong nainsuto at napahiya.  Konti lang naman.  Makapal yata ito.

Ako:         Ano ka sinuswerte.

Leo:          Gusto mo ituloy ko?

Muli niyang dahan dahan inilalapit ang kanyang mukha sa akin.  Inambaan ko siya ng suntok.

Ako:         Sige, sige nang makatikim ka ng sapak.  Babayagan pa kita.

Nag galit-galitan ako pero sa totoo lang ay parang gusto kong ituloy niya.  Naitanong ko sa sarili kung anong lasa ng halik. Iwwwwwww, ano ba yan?

Ewan ko, pero malaki ang nabago sa aking pagkatao simula ng makilala ko itong si Leo at lalo na ng maging chatmate ko si JayC.  Hindi ko na alam kung ano talaga ako.

Natapos na kami sa aming tutorial at umalis na rin siya.  Agad akong umakyat sa aking silid at tiningnan ang sarili sa salamin.  Natignan ko tuloy ang aking larawan na nasa ibabaw ng bookshelf.  Kuha ito noong gumradweyt ako sa elementarya, wala pang isang taon ang nakararaan.  Ang laki na pala ng aking ipinagbago, tumangkad ako ng konti at walang biro, medyo gumuwapo ako ng konti. Mabuti na lamang at hindi ako tinitighiyawat.

Marami tuloy akong naiisip.  Naisip ko ang birong hahalikan ako ni Leo.  Parang may panghihinayang ako at hindi itinuloy.  Nahaplos ko tuloy ang aking mga labi at nag-imagine na nakipaghalikan ako kay Leo. Nag react ang aking si manoy, tumigas ito.  “Lintik, hindi pwede ito.” Ang malakas kong sigaw sabay hagis ng unan sa dinding.

---------------o0o---------------

Araw na naman nag pagtuturuan namin ni Leo.  Pauwi na ako ng habulin ako ni Junel, ang bestfriend ko at kaklase.  Isa siya sa may magandang mukha at sa murang edad ay maganda na ang pangangatawan, moreno ang balat at may medyo malaking mata na may malantik na pilik na bumagay naman sa kanya.

Ako:         Bakit?

Junel:      Hindi ba may tutor ka.  Hindi ko naintindihan ang lesson natin kanina sa Math eh.  Pwede bang mag sit-in ako habang nag-eexplain sa iyo.

Ako:         Sige, ngayon lang naman eh.  Papayag yun, mabait naman si Leo.  Maaga pa naman, daan muna tayo sa 7-11.  Hindi ako nakapag snack kanina.

Junel:      Okay, libre na kita.

Elementary pa lang ay tropa ko na si Junel.  Sa mga lakaran, sa pagbubulakbol at maging sa ibang kalokohan ay magkasama kami.  Sobrang close na namin kaya pag siya ang kasama ko ay walang tutol si Mama.  Napasarap ang kwentuhan namin kaya nagmamadali na kaming naglakad pauwi.  Mag-aalas singko na kasi at baka naroon na si Leo at naghihintay.  Hindi nga ako nagkamali at nakita ko na siya sa may gate at nagdo-doorbell.

Napalingon siya sa banda namin, nakita niyang nakaakbay sa akin si Junel at may ibinubulong.  Dikit na dikit ang kanyang mukha sa may pisngi ko na tila hinahalikan na ako.  Titig na titig sa amin si Leo, pinagmamasdan kung ano talaga ang aming ginagawa.

Ako:         Kanina ka pa?

Leo:          Kararating ko pa lang.  Late ka yata ngayon. Hindi ba hanggang 3 o 4 ka lang ngayon?

Ako:         Ah kumain pa kasi kami ni Junel.

Pinakilala ko sa kanya si Junel at sinabi na makikinig lang siya sa pagtuturo niya sa akin.  Pumayag naman siya.

Parang hindi maganda ang tingin niya sa amin,  Napansin ko na pinagmamasdan niya kami ni Junel habang  nagpa-practice solving.  Hindi ko mawari kung inis dahil dikit na dikit kami ni Junel at nakaakbay pa habang nagpapaliwanagan kami. Ganun naman talaga si Junel kapag kami ang magkasama, para bang pag-aari niya ako at ayaw padikitin sa iba.

Ako:         Mas okay pala Leo kapag may kasama ako sa pag-aaral, mas lalo kong naiintindihan dahil dalawa na kami na nagdi-discuss.  Junel, sabihin mo kay Tita na magpatutor ka na rin sa math at sabay na tayong turuan ni Leo, baka bawasan pa ang PF niya hehehe.

Junel:      Sabihin ko kay Mommy.  Baka kasi hindi pumayag, nagtitipid kasi siya. G na G yata hehehe.

Walang comment mula kay Leo, basta iba ang mood niya ngayon lalo na ng ayain kong mag-stay pa muna at maglaro kami ng xbox pagkatapos ng tutorial.

Matapos ang pagtuturuan ay nagpaalam na siya kaagad.

---------------o0o---------------

Nakahiga na ako ng magring ang akin CP.  Si JayC.  Gusto niyang makipagkita sa akin ng personal, Eyeball baga.  Pumayag ako sa darating na Sabado.  Tamang tama at palabas na daw ang hinihintay niyang pelikula.  First time na mag-meet kami kung sakali.  Kinilig ako na tapusin na namin ang pag-uusap dahil ang paalam niya ay “Goodnight, sleep well.  Sana mapanaginipan mo ako.  Take care coz I care. Mwah”  Kinilig talaga ako

---------------o0o---------------

Byernes na, isang araw na lang at makikita ko na ng personal si JayC.  Pauwi na ako at sobrang excited ko para bukas.  Hindi ko tuloy agad napansin na may nag-doorbell pala.  Si Manang pa ang nagbukas ganung nasa sala lang ako.

“Ay Manang, sorry, hindi ko kasi napansin na may nakatok pala.” Wika ko kay Manang.

“Nag de-day dream ka kasi iho hahaha.  Sino bang iniisip mo.”

“Naku si Manang.” Yun lang ang nasabi ko habang papalabas na siya para buksan ang gate sa labas.

“Good afternoon Leo.”  Masaya kong bati sa kanya pag pasok na pagpasok.

“Hindi mo yata kasama ang boyfriend mo.” Sarkastikong pagkakasabi niya.

“Boyfriend ka dyan!” sagot ko habang naglalakad papuntang library.

“Nakoww!  Tatanggi pa ay kitang kita naman sa kilos ninyo.  Kung makadikit sa iyo yung Junel na iyon akala mo ay may aagaw na iba.”  Sabi niya,  Hindi ko mawari kong nagbibiro o seryoso.

“Selos ka ba?”

“Oo!  Nagseselos ako dahil gusto ko ring gawin sa iyo ang ginagawa niya sa iyo.” Sagot niya at nilapitan ako saka inakbayan at hinalikan sa labi.  Hindi ako nakakibo sa kabiglaanan, nakamulat ang aking mata habang sige ng halik sa aking labi.  Para naman akong nabatubalani dahil kumapit na rin ang aking mga labi sa kanyang labi.  Tinugon ko ang halik na iyon,  First kiss ko, parang napakatamis, napakasarap.  Hindi ko alam kung bakit ako marunong humalik, ginaya ko lang naman siya.

Nag-ring ang aking CP saka lang ako parang natauhan.  Mabilis akong kumalas sa pakikipaghalikan.  Tumawag si Mama at sinabing hindi sila agad makakauwi dahil sa isang emergency meeting.  Pinasasabing sa Lunes na raw ibibigay ang PF ni Leo dahil nalimutan niyang mag-iwan ng tseke.

“Sabi ni Mama…” naputol ang aking sasabihin dahil si Leo na ang nagtuloy.

“Oo, nadinig ko.  Sorry nga pala.  Nabigla lang ako.” Wika niya.

Wala kaming imikan habang nagpapaliwanag siya.  Hindi ako makatingin ng diretso sa kanyang mga mata.  Panay din ang iwas niya na magtama ang aming paningin.  Hanggang sa makaalis siya ay hindi na siya umimik pa.

Pagkaalis niya ay nahaplos ko ang aking mga labi.  Masarap pala ang halik, mainit ang kanyang labi at dila.  Para akong lumulutang sa hangin sa gaan ng aking pakiramdam.  Nasa ganoon akong pag-iimagine ng tumunog ang aking CP.  Message mula kay JayC at ipinaalala ang aming lakad bukas.

Isang text message din ang natanggap ko mula kay Leo.  “Sorry kanina, natangay kasi ako ng damdamin ko.  Nagselos talaga ako sa Junel na iyon.  Na fall na yata ako sa iyo.  Mag-usap tayo sa Lunes.” Text niya.

Napangiti ako, lumukso ang aking puso, kinilig.  Hindi ko maipaliwanag ang nadarama ko.  May nagkagusto sa akin, pero napaisip ako bigla dahil lalaki din ang nagkagusto sa akin at hindi ko maamin na isa akong bakla.  Ngayon lang nangyari sa akin ang ganito. Nakatulugan ko na iniisip ang ang pangyayari kanina.

---------------o0o---------------

Eleven AM ang usapan namin ni JayC na magkikita dahil kakain daw muna kami nang lunch, tapos ay manonod daw kami ng pelikulang inaabangan niya.  Hindi ko naman alam kung ano yun at kung gusto ko ring panoorin.

Ayaw kong ma-late kaya maaga akong nagpunta sa aming meeting place.  On time naman dumating si JayC.  Nakita ko agad siya na naglalakad papalapit sa kinaroroonan ko.  Napakagwao talaga niya kahit sa malayo at talagang magandang lalaki lalo na sa personal.

Inabot ko sa kanya ang aking kamay para makipag handshake.  Inabot naman niya ang aking kamay at hinatak ako papalapit sa kanya saka niyakap at tinapik tapik ako sa aking likuran.  Napaka intimate ng pagbati niya sa akin kahit na kakikita pa lang namin.

JayC:       Kanina ka pa ba?

Ako/Migz:        Nauna lang ako ng konti sa iyo. 

Hindi ko naitago ang paghanga sa aking chatmate.  Hindi ko maaalis ang aking mga mata sa pagtitig sa kanya.  Siguro ay pinamulahan ako ng mukha dahil sa ginawa niyang pagbati sa akin.

JayC:       May dumi ba ako sa mukha?

Ako/Migz:        Hah! Wala! Wala.  Gwapo mo pala sa personal. 

JayC:       Hindi naman masyado.  Ikaw nga diyan ang sobrang gwapo pala talaga.  Saka matangkad ka na pala sa edad mong trese (13).  Tayo na at kumain muna tayo. 

Dinala niya ako sa isang Korean restaurant.  Masarap ang mga inorder niyang pagkain kaya ang dami kong nakain.  Nagkwentuhan pa kami ng konti bago kami lumabas at dumretso na sa theater area.  Sakto naman na maguumpisa na ang palabas.

Napaka caring niya pala dahil kahit maliwanag pa ay kuntodo alalay sa akin papasok ng sinehan.  At nang makaupo na kami ay inakbayan pa ako at hinawakan ang isa kong kamay.  Holding hands kami habang nanonood.  Panay ang bulong sa akin kung komportable ba daw ako, kung okay ang pelikulang pinili niya at kung ano ano pa.

Ang bango ng hininga niya at parang nakikiliti ako kapag bumubulong siya dahil sa hangin mula sa kanyang bibig na tumatama sa aking tenga.

Matapos ang palabas ay inaya naman niya akong magmiryenda pero tumanggi ako dahil sa talagang busog na busog pa ako sa dami ng aking nakain kanina.

JayC:       Saan mo gustong pumunta?  May gusto ka bang bilhin o ano?

Ako/Migz:        Wala akong bibilhin, ikaw ang bahala kung saan mo ako gustong ipasyal.

JayC:       Ganito na lang.  Doon na lang tayo sa aking condo.  Ipakita ko sa iyo kung saan ako nakatira at makita mo rin ang aking room kung saan ako naroon kapag nakikipag video chat sa iyo.

Ako/Migz:        Okay sige.  Mas mabuti pa nga.

Malapit lang pala ang condo niya sa mall na aming pinuntahan.  Actually ay pwede naman itong lakarin pero nagdala pa rin pala siya ng saskyan.

Ako/Migz:        Malapit lang naman pala sa mall ang condo mo ay nagdala ka pa ng sasakyan.  Sana naglakad na lang tayo ng holding hands hahaha.

JayC:       Baka kasi may gusto ka pang puntahan.  Mahirap kumuha ng taksi at ganun din sa Grab. 

Sumakay kami ng elevator, pinindot niya ang 17.  May kataasan pala ang unit niya.  Maganda naman ang place at parang safe ka dahil may nakita akong mga CCTV mula sa guard, pagpasok ng elevator at sa mga pasilyo ng condo.

JayC:       Ito ang unit ko ha!  Tandaan mo na dahil palagi kitang iimbitahan dito o palagi mo akong puntahan dito.  Welcome na welcome ka rito.

Ako/Migz:        Ang ganda ganda pala ng place mo.  Maayos, maaliwalas ang paligid at sobrang linis.  Ikaw lang mag-isa rito?

JayC:       Ako lang mag-isa?

Ako/Migz:        Hindi ba nag-aaral ka pa?

JayC:       Parang hindi ka makapaniwala

Ako/Migz:        Hindi naman sa ganun.  Syempre, alam ko ay hindi ka pa working eh… (Hindi ko na naituloy dahil wala akong maisip na salita na hindi siya mao-offend.)

JayC:       Binili ng parents ko dahil nga sa nag-aaral pa ako dito.  Nasa province sila, sa Cagayan province.

Ako/Migz:        Ahhh.  Mayaman pala kayo.  Sinong gumagamit ng isang room.

JayC:       Hindi kami mayaman. Sakto lang.  Negosyante sina Papa.  Guest room iyon.  Halika, doon tayo sa room ko.

Maayos sa gamit si JayC.  Nasa right place ang kanyang mga kagamitan, ang kama ay makinis at mabango.  Napansin ko ang larawan ng isang pamilyar na lalaki na nasa kanyang study table.  Larawan ito ni Leo.

Ako/Migz:        Sino siya?  Kapatid mo?  (Itinuturo ko ang larawan.)

JayC:       Ah, yan!  Si Leo, ex ko

Ako/Migz:        (Kunwari ay nagulat pa ako sa inamin niya.)  Ex mo?  Kayo ay couple.

JayC:       Oo for more than 3 years.  Kaya lang ay nagkalabuan kami lately.

Ako/Migz:        Bakit?  Anong rason?

JayC:       Selos.

Ako/Migz:        Selos lang?  Ang babaw namang dahilan nun.  Sinong nagselos at sinong pinagselosan.

JayC;       Actually, ako ang unang nagselos.

Nagselos daw si JayC dahil nawalan ng oras sa kanya ang guy. Sa tuwing aayain daw niya ay maraming dahilan, kesyo mag-aaral pa siya, may gagawing importanteng bagay at may itu-tutor pa raw ito.  Naghinala na raw siya na may ibang kinahuhumalingan ang syota niya at hinala pa raw niya ang estudyanteng tinu-tutor niya.  Wala siyang alam na isa ako sa tinuturuan ng ex niya at maaring hindi naman ako ang tinutukoy niya.

Ako/Migz:        Bakit mo naman naisip iyon.  Syempre siguradong bata iyon.  Baka nga elementary student pa eh.

JayC:       First year high school na raw at gwapo, sabi niya.  Katunog mo pa nga ang pangalan. Miguel.  Hindi kaya ikaw din yun?

Ako/Migz:        (Gulat ako sa tinuran niya kaya napaubo ako ng hindi oras.)  Grabe ka naman.  Kung ako yun eh di hindi mo ako kasama ngayon.

JayC:       Hehehe.  Pero alam mo simula ng maging friend kita eh kahit papano ay nawawala sa isipan ko ang tungkol sa amin.  Nalilibang ako na kausap ka, sumasaya.  At hindi lang yun, parang unti unti ay na po-fall na ako sa iyo.  Kaya nga gusto kitang makita sa personal para malaman ko talaga kung totoo ang aking nararamdaman.

Ako/Migz:        Naku ha!  May Ganun?

JayC:       Oo, may ganun.  Ang saya saya ko ngayon.  Kinakabahan nga ako na baka hindi mo ako siputin eh.  Lalo naman akong kinabahan nang makita na kita.  Ewan ko, baka nga na fall na ako sa iyo ng tuluyan,  Kaya lang ay napakabata mo pa at baka isipin nang iba na sineduce kita.

Ako/Migz:        Hahaha.  Ayoko ng ganyan hahaha.  Paano mo masasabi na mahal mo na talaga ang isang tao.

JayC:       Narami.  Kapag gusto mo lagi siyang nakikita at nakakausap at masayang masaya ka kapag naguusap na kayo, kapag lagi mo siyang naiisip, kapag napapanginigpan mo siya palagi, kapag malakas ang kabog sa dibdib habang kasama siya tulad ko.  Marami.  Pero ang pinakasukatan ko talaga ay kapag nahalikan ko na ang aking napupusuan.  Naramdaman mo na rin ba ang ganun?

Ako/Migz:        Parang, pero hindi ko naman pansin o hindi naman ako seryoso.

JayC:       Naramdaman mo ba sa akin ang ganun?

Ako/Migz:        Hindi ako sure.  Ewan ko.

JayC:       Pwede ba kitang halikan?

Nabigla ako sa tanong na iyon.  Napaatras pa ako ng dahan dahan niya akong lapitan.  Tuloy lang siya sa paglapit sa akin, tuloy din ako sa pag-atras hanggang sa ma-corner na ko sa dinding ng kwarto.  Hindi naman ako natatakot at lalong hindi ko ayaw ang gusto niyang gawin.  Ang totoo ay nahihiya lang ako na sumangayon kaagad.

Dahil gipit na ako ay tuluyan nang nakalapit sa akin si JayC, itinuong niya ang dalawang kamay niya sa dinding kaya nakulong na ako at hindi na maka-galaw para umiwas.  Napapikit na lang ako.  Naramdaman ko na lang na may mainit na labi na lumapat sa aking mga labi.

 

 

Durugtungan

 

Hilot – Part 3

 

Hilot – Part 3

 

Cedric’s POV

Tinanghal na winner si Mandy sa katatapos lang na patimpalak ng aming eskwelahan.  Syempre, hindi lang siya ang masaya, kundi kami ring nga supporter niya.  Pag-uwi namin ay naghanda pala ng konting salo salo si Nanay para sa tagumpay ni Mandy.

Pagkakain ay naginuman pa kami.  Kasama sa umpukan si Mang Enteng, ako, si Kuya Karlo at ang man of the hour na si Mandy.  Papatapos na ang inuman ng makaramdam ako ng pagihi kaya pumasok muna ako sa bahay para umihi.  Nagtagal ako sa kobeta dahil sa dami ng aking inihi.  Pagbalik ko ay naaninag ko sa bintana na tila naghahalikan na ang dalawa.  Kita ko ang batok ni kuya at ang kanyang kamay na nakahawak sa pisngi ni Mandy.  Kitang kita ko na magkadikit ang kanilang mukha.  Hindi maipagkakailang naghahalikan talaga sila. 

Nanikip bigla ang aking dibdib. Waring may kung anong bagay na tumusok sa loob ng  aking dibdib.  Hindi ako agad nakalabas.  Parang naiiyak ako.  Hindi ko alam kung bakit ganun na lang ang aking nararamdaman.  Wala naman kaming unawaan ni Mandy at hindi ako bakla.  Kilala ko ang aking sarili.  Pero bakit ako nasasaktan.

At si Kuya.  Wala naman siyang ipinakikitang kabaklaan.  Nagka GF naman siya dati, ngayon lang wala simula ng magtrabaho.  Akala ko ay nalibang lang sa trabaho kaya hindi na nakapanligaw.  Ambisyoso si Kuya at gusto nitong magka position ng mataas sa kaniyang pinagtatrabahuhan.  Wika niya dati ay hindi siya mag-aasawa hanggat hindi siya nagiging vice president o manager man lang.  Hindi pala iyon ang dahilan.  Lalaki pala ang gusto niya.

Matagal tagal din ang halikan nila.  Nang kumalas na sila pareho ay saka lang ako lumabas. Ayaw ko kasing madatnan sila sa ganong kalagayan at baka mapahiya.

“Kuya tama na.  Ihatid mo na lang siya sa kanila. Lasing na siya Kuya at ngayon lang talaga siya nakapaginom ng marami.” Wika ko kay kuya.  Pumayag naman si Mandy na ihatid siya ni kuya.

Inimis ko muna ang ang aming pinaginuman at inilagay sa kahon ang mga basyo at ipinasok sa kusina ang ginamit naming baso at pinggan na pinaglagyan ng pulutan saka ako umakyat at nahiga na.  Agad din akong nakatulog.  May araw na nang ako’y magising.  Wala sa higaan si Kuya.  Pagbangon ko ay hinanap ko kaagad si kuya kay Nanay na noon ay nag-peprepara ng lulutuin para sa aming tanghalian.

“Wala na ba sa kwarto ninyo.  Hindi ba dito natulog?  Hindi ko pa siya nakikitang bumaba dito.” Tugon ni Nanay.

Pinapunta ako kina Mandy para tignan kung duon nga natulog si kuya.  Nagmumog lang ako at naghilamos saka tinungo ang bahay nila sa bukid.  Malayo pa ako ay tanaw ko na ang dalawa ni Kuya at Mandy na masayang nagkukulitan.  Nakaupo sila sa mahabang upuang kawayan, nakaakbay pa si kuya at kinuha ng isang kamay ang palad ni Mandy.  Holding hands pa ang dalawa.  Wala siguro si Mang Enteng kaya nakakapaglandian sila.

Tumalikod na ako pabalik ng bahay.  At sinabi kay Nanay na naroon si Kuya at hindi na ako tumuloy dahil nakita ko na siya.

Ewan ko kung bakit ganon na lang ang aking naramdaman.  Hindi ko na alam kung ano ba ako.  Nalilito na talaga ako.  Para akong nagseselos.  Sabagay ay nakadarama na ako dati ng selos kahit sa aking malapit na kaibigan.  Gusto ko kasi ay ako lagi ang kasakasama, kausap at uunahin ako bago ang iba.  Haaay buhay.  Ayoko ng ganito.

---------------oo00oo---------------

Simula ng makita ko ang pagiging close na ni Mandy at Kuya ay umiwas na ako na masyadong malapit kay Mandy.  Dati rati ay hinihintay ko siya sa pagpasok sa paaralan.  Ngayon ay sadya na akong pumapasok ng maaga para hindi na siya makasabay, ganun din sa paguwi, nauuna akong lumabas na parang laging nagmamadali.  Maging si Jenny ay nagtataka na sa ikinikilos ko.

Napansin ko rin si Kuya na nadadalas na ang paguwi, halos lingo lingo na siyang umuuwi.  Dati rati ay minsan sa isang buwan siya nauwi.  May time pa nga na inaabot siya ng dalawa hanggang tatlong buwan bago umuwi dito sa probinsya.  Pag-umuuwi naman siya ay palaging kina Mandy ang punta at ang dahilan niya ay magpapamasahe.  Sobrang galing daw kasing magmasahe ni Mandy, at masarap.

---------------oo00oo---------------

Mandy’s POV

“Aling Sonia, nandiyan pa po ba si Cedric.  Pakisabi po na sabay na kami sa pagpasok.” Sabi ko kay Aling Sonia, pero kanina pa raw nakaalis. 

Pagkatapos ng patimpalak ay napansin ko na parang umiiwas na sa akin si Cedric.  Wala naman akong alam na dahilan para iwasan ako.  Halos magiisang linggo na hindi ko man lang siya nakasabay pumasok at umuwi.  Nag-iisip tuloy ako kung may nagawa akong mali para ikagalit niya.

Kinabukasan ay nagpaaga na ako ng pasok.  Nakita ko na siya na papalabas pero pumasok uli ng bahay.  Siguro ay may nakalimutan kaya pagdaan ko sa bahay nila ay tinawag ko na siya.  Walang sumasagot.  Si Aling Sonia ang lumabas at sinabing kaaalis pa lang.  Alam kong nagsisinungaling si Aling Sonia.  Talaga lang iniiwasan ako ni Cedric sa hindi ko alam na kadahilanan.

Umalis na ako, pero inabangan ko siya sa may kanto.  Nagtago muna ako para hindi na siya makaiwas pa.  Pagdaan niya sa kanto ay tinawag ko ang kanyang pangalan.  “Cedric, sabi ng nanay mo ay kaaalis mo pa lang, iniiwasan mo ba ako?”

“Ha!  Hindi siguro alam na nasa bahay pa ako.  Maaga kasi akong umaalis ng bahay eh.”

“Pansin ko nga.  Hindi mo na ako hinihintay sa pagpasok, maging sa uwian.  Iniiwasan mo ba ako?  Inagahan ko na talaga para masundo kita.  Nakita na nga kita na lumabas, kaya lang ay pumasok ka uli.  Tinawag kita pero hindi ka tumutugon.  Tapos ay pinagsinungaling mo pa ang nanay mo na nakaalis ka na.  Bakit ba?”

Hindi makasagot si Cedric. Sukol na kasi siya.  Walang masabi.

“Pasensya ka na kung may nagawa akong hindi mo nagustuhan.  Sana sinabi mo sa akin para maituwid ko.  Ang nakakasama kasi ng loob ay ang umiwas ka na lang basta.  Sige, mauna na ako at baka talagang ayaw mo na akong maging kaibigan.”

Tinalikuran ko siya sabay lakad papalayo.  Hindi ko man lang siya nilingon.  Sa uwian ay nakita ko siya malapit sa aming room. Sinadya kong sabayan ang iba kong kaklase at makipag-harutan para kunwari ay hidi ko siya napansin.  Nilampasan ko siya at paglabas ng gate ay nagtago agad ako sa kabilang pader ng paralan.  Nakita ko pa siya na patanaw tanaw sa kung saan.  Siguro ay hinahanap ako.  Wala na naman saysay kung maguusap pa kami.  Hindi naman talaga kami bagay na maging magkaibigan.

---------------oo00oo---------------

Hindi na talaga kami nagkibuan pa ni Cedric, kahit gustong gusto ko na siyang kausapin ay hindi ko talaga ginawa.  Wala naman akong kasalanan sa kanya para suyuin siya.  Siya na lang ang basta umiwas sa akin eh.

Uwian na naman, araw ng byernes.  Naglalakad na ako pauwi ng may tumawag sa akin.  Si Ome pala kasabay si Pons at Cedric.

“Tol!  Naglalaro ka ba ng basketball?  Sama ka sa amin, laro muna tayo, Byernes naman eh.” Aya ni Ome

Pagdating namin sa court ay naghanap muna si Pons ng makakapustahan.  Mayroon sana kaya lang ay kulang ng isa.  Tatluhan kasi ang laban at isang ring lang ang gagamitin. 

“Para matuloy lang ay sa kanila ako kakampi, kung okay sa inyo.  Sports lang naman ang labanan hindi ba?”

“Baka naman ipatalo mo ang laban.  Parang mahirap ang ganon, kaibigan mo sila eh.” Sabi ng isa na Rey ang pangalan.

“Bakit!  Hindi ba ninyo sila kaibigan.  Magkakaibigan naman tayong lahat dito ah, pero syempre sa larong basketball ay may magkakampi at magkalaban.  Pagkatapos ng laro, magkakaibigan uli.” Pagrarason ko.

Hindi man lang kumibo si Cedric.  Natuloy ang laban.  Laban talaga, walang kaikaibigan.  Minsan nga ay nagkakabungguan kami ni Cedric.  Alam kong napipikon na siya dahil palagi ko siyang nasasagi.  Ako kasi ang bantay niya.  Ang cute talaga niya kapag naiinis. Ginalingan ko talaga ang aking laro kaya kami ang nanalo.

Bayad sila.  300 ang pusta kaya tig 100 kami ng panalo. 

“Pre sige, sa susunod, sa amin ka uli kumampi” - si Rey.

Naglakad na kami papauwi, malapit lang pala sa court ang bahay nina Ome at Pons kaya naiwan na kaming dalawa ni Cedric.  Wala pa rin kaming kibuan hanggang sa makarating na siya sa kanilang bahay.

Nasa labas ang kanyang Kuya Karlo, binati ko siya.

“Tol, masakit na naman ang katawan ko.  Pamasahe uli ako sa iyo bukas ha.”

“Oo tol, basta ikaw, nanginginig pa hehehe.”

“Kuya, kapag nauwi ka dito eh palagi na lang masakit ang katawan mo.  Ano ba talaga ang trabaho mo sa Manila, kargador.  Baka naman gusto mo lang makita si Mandy?” wika ni Cedric, nakasimangot.  Cute na cute talaga siya kapag may inis.  Ang sarap halikan ng labi hehehe.

“Inggit ka lang, pamasahe ka rin.  Tol, punta ako sa inyo mamaya ha, inom tayo, ayoko dito, me asungot.” Si Kuya Karlo at inasar pa talaga si Cedric.  Lalo pa itong naging Cute at ang ganda ng nguso.  Tumalikod na ito at pabalabag na isinara ang pinto.  Tawanan lang kami ni Kuya Karlo.

---------------oo00oo---------------

Cedric’s POV

Hindi ko akalain na makakasabay namin sa pag-uwi itong si Mandy.  At itong mga kaibigan kong ewan ay inaya pa na sumama sa amin para makipagpustahan sa larong basketball.  Ang nakakainis pa ay sa palagi naming kalaban kumampi.  Sabagay ay kulang sila ng isa at tama rin naman siya, sports lang naman at kaibigan naman kami lahat.  Pero ang galing niya, ang liksi.  Lalong kumisig sa aking paningin dahil nang mabasa ng pawis ang tshirt ay kitang kita na ang maganda niyang katawan.

Talo kami dahil sa kanya, ang dami niyang nagawang puntos.  Umuwi na rin kami matapos ang laro.  Kami na lang ang naiwang naglalakad dahil malapit lang naman ang bahay nina Pons sa court.  Wala kaming imikan.  Tinitignan ko siya ng palihim, pangiti ngiti lang siya, parang nang-aasar.  Ano kayang iniisip ng sira ulong ito at panay ang ngiti.  Inis na inis talaga ako.  Nadagdagan pa ang inis ko dahil nasa bahay na si Kuya at agad ang bati kay Mandy.  Ayun!  Tulad ng inaasahan ko ay magpapamasahe na naman kay Mandy at nagsabi pa na pupunta sa kanila para maginom.  Naisalpak ko tuloy ang pinto pagpasok ko ng bahay.

Sa totoo lang ay hindi na ako masaya kapag nauwi si Kuya.  Hindi dahil sa ayaw ko siyang umuwi sa amin kundi dahil sa kanyang tunay na dahilan kung bakit dumadalas na ang paguwi uwi niya ng bayan namin.  Pangarap ni nanay na magkaroon ng maraming apo mula sa amin, pero paano kung ang kanyang anak ay lalaki ang gusto at hindi babae.  Kung malalaman lang ni Nanay ang ginawa nila ni Mandy noon. Wala lang akong ebidensya kung mas higit ang nangyari sa kanila noong unang matulog siya sa bahay nina Mandy ng malasing siya.

Gusto kong malaman kung ano na talaga ang ugnayan ng dalawa.  Wala naman akong matibay na ebidensyang pinanghahawakan.  Yung sinasabi kong halikan ay hindi ko naman talaga nakita dahil likod lang ni kuya ang nakita ko at hindi ang halikan mismo. Pero sa ayos ng kanilang mukha ay paniguradong naghalikan sila.

Nag-isip ako ng plano kung paano ko sila bubukohin na hindi makakatangi.  Dapat ay makuhanan ko ng video o picture man lang sa hindi kaaya ayang tagpo.  Wala naman akong maisip.  Ayaw ko naman may makaalam na iba at kahit kay Jenny na nasasabihan ko ng aking sikereto ay hindi ako nagkukuwento.

---------------oo00oo---------------

Nagpaalam na si Kuya na pupunta kina Mang Enteng para makipagkwentuhan daw.  Wala namang say si Nanay sa ganong bagay.  Hinahayaan na lang niya kami, lalo na si Kuya na nagtatrabaho na at nasa tamang edad na.  Nagtungo na lang ako sa aming kwarto pagkaalis ni Kuya.  Nag babrowse ako ng FB ng may tumunog na CP.  Hindi pala dinala ni Kuya ang kanyang CP.  Text lang naman iyon kaya hindi ko pinansin.  Tumunog uli kaya pinakialaman ko na para malaman kung sino ang nagtetext.  Sa isang Mjay galing ang Text.  Ibabalik ko na sana sa bulsa ng may maisip ako.  Gusto kong malaman kung nagkakausap ang dalawa kahit sa text lang o messenger.

Binuksan ko pero may passcode.  Alam ko naman ang palagi iyang ginagamit na passcode.  Initial niya at number ng bahay namin.  Nakita ko na ginamit niya iyon.  Sinubukan ko at success hehehe.

Hinanap ko ang pangalan ni Mandy sa friends list niya sa FB, wala.  Hinanap ko kung nasa phone book, naroon.  Tiningnan ko ang call history.  Madami.  Tiningnan ko rin ang mga Text.  Meron pero wala naman kadudadudang mga text.  Simple lang na nagtatanong, kumusta.  Ibabalik ko na sana sa dati nag CP ng may nagtext uli at galing kay Mjay. 

“Nasaan ka na.  Akala ko ba ay pupunta ka dito para mag-inom.” Text ni Mjay.  Hala!  Kanina pa umalis si Kuya, at sino itong Mjay na nagtetext sa kanya.  Nag isip ako at baka kakilala ko rin. “Mjay, Mjay, Mjay” paulit ulit kong bigkas. “Mjay, Mjay. Mandy, Mandy.  Mandy Jacinto.  Tama, si Mandy siguro at Jacinto ang apelyido niya kaya Mjay ang nakalagay” Excited kong bulong sa sarili.  Agad akong nagbrowse ng mga text.  “Confirmed” malakas kong bigkas.

Binasa ko ang ilan sa text galing kay Mjay.

        Miss you.  I love you.  Mwah mwah.

        Pamasahe ka ba?  Masarap akong magmasahe di ba.  Love you.

        Uwi ka na.  Gusto na kitang makita. Ihanda ko na ang kakainin mo.  Mainit init pa.

        Nasarapan ka ba kagabi

Ilan lang yan sa mga text galing kay Mjay.  Ang babastos, nakakadiri talaga ang Mandy na iyon.  Sa sobra ko talagang inis ay napagsusuntok ko ang aking unan.

Simula na madiskubre ko ang palitan nila ng text ay lalo akong nagtanim ng tampo kay Mandy.  Kinopya ko sa aking mga contact ang number ni Mjay dahil alam kong magagamit ko itong ebidensya.  Pinikturan ko rin ang ilang text, lalo na yung mahahaba na para silang nagsesex sa text.  Ang babastos lalo na si Kuya.

---------------oo00oo---------------

Nagsimula akong subaybayan ang bawat kilos ni Kuya. Alam kong magpapamasahe siya sa umaga.  Maaga akong gumising.  Aba! Wala na sa higaan at pagbaba ko ay naliligo na.  Maaga namang masyado ang pagpapamasahe.

“Ang aga mo ah.  Saan lakad Kuya?” bati ko sa kanya nang lumabas ng banyo.

“May date ako hehehe.  Sama ka?” sagot niya.  Tamo ito, nakuha pang magbiro.

“Galingan mo kuya ha.  Magaling siyang magmasahe di ba?”

“Champion!” saka siya tuluyang umakyat.

Ilang minuto na ang lumipas nang mapadungaw ako ng bintana.  Aba! Si Mandy at pusturang pustura din ha.  Ang gwapo sa suot na hapit na maong.  Ang ganda ng umbok, umbok na umbok ang muscle sa braso dahil hapit din ang tshirt na suot.  Maglalaway si kuya panigurado.  Alam kong magkikita sila sa kanto kaya paglabas ni Kuya ay palihim ko siyang sinundan.  Tama ako.  Naroon si Mandy at naghihintay.  Akbay agad si kuya kay Mandy.  Kinuhanan ko sila ng picture, yun nga lang ay nakatalikod sila pareho.  Gusto ko sana silang sundan kung saan talaga pupunta, kaya lang ay hindi ako nakapagready.  Sa susunod ay talagang maghahanda na ako.

---------------oo00oo---------------

Masayang masaya si Kuya Karlo pagdating kinahapunan.  Pasipol sipol pa.  Malamang ay naka score na naman.

“Kuya!  Parang nagenjoy ka nang husto diyan sa ka date mo ah.  Sino ba siya?  Pakilala mo naman sa amin ni Nanay.” Puna ko sa kanya.

“Oo nga naman anak.  Sino ba ang dahilan ng madalas mong pag-uwi ngayon.  Wala ka namang pinakikilalang babae sa akin.  Karlo, nagkakaedad ka na ha.  Gusto ko na nang maalagaang apo.  Kelan ka ba mag-aasawa.”

“Kayo naman Nay, masyado nagmamadali.  Darating din tayo roon.”

“Bakit, Pwede ba ikasal ang parehong lalaki, saka hindi naman pwedeng manganak ang lalaki.” Sabad ko.

“Ikaw naman Cedric.  Ano tingin mo sa kuya mo, bading?”

“Eh nay, pano magpapakasal yan ay si Mandy naman yata ang nililigawan niyan.  Hindi nyo ba napapansin na panay ang pamasahe kay Mandy, tapos laging napunta kina Mandy, laging kainuman ay si Mandy.  Tuloy ay naghihinala na ako na siya ang last minute buyer ng tiket noon contest sa school eh.  Hindi ba dumating yan noon at nanood.  Kaya nanalo si Mandy dahil malaki ang biniling tiket.”

“Ikaw Cedric, parang hindi mo kaibigan ang taong yun.  Deserve naman talaga niyang manalo, gwapo, talented.  Lakas nga ng palakpak mo ng matapos kumante eh.  Siguro ay nagseselos ka lang.  Yaan mo, ilalakad kita sa kanya.”

“Neknek mo. Ikaw itong laging nakabuntot sa kanya eh.”

“Sandali nga Cedric, bakit nga ba hindi na kayo magkasabay napasok at nauwi ni Mandy?  Nag-away ba kayo?” tanong ni Nanay.  Hindi ako nakasagot.  Natameme na lang ako basta.

“Nay, nagseselos nga kasi.  Maniwala ka sa akin.” Pambubuska ni Kuya.

“Kuya ha, sumosobra ka na.”

“Tama na!  Tama na!  Magkakapikunan pa kayo niyan.  Tigilan na yan Karlo.” – si Nanay.

---------------oo00oo---------------

Bumili ako ng bagong “SIM Card”, gusto ko kasing itext si Mjay.  Dual Sim naman ang aking phone.  Ayun nga, pagkabiling pagkabili ko ay nag text ako kay Mjay.

“Kumusta ka na.  Masayang masaya ka lately ah.  Kayo na ba ni Karlo.” Sabi ko sa text.  Aba agad may reply. “Hu u.  Sorry ha, hindi pamilyar ang number mo.”

“Ah officemate ako ni Karlo at palagi kang nakukwento.  Masaya lagi eh kaya siguro ay sinagot mo na siya.  Masayang masaya eh.”

“Ah ganun ba.  Oo kami na nga.  Pero secret pa muna namin.  Complicated kasi eh.  Wala nga kaming pinagsasabihan kahit sa pamilya ni Karlo.”

“Syanga pala, huwag mo na lang mabanggit kay Karlo na nag ka usap tayo sa text ha.  Baka kasi isipin na tsismoso ako masyado. Sige baka naabala na kita.”

Para akong binagsakan ng mabigat na bagay sa aking dibdib.  Mismong sa bibig, hindi pala sa text ni Mandy/Mjay ko nalaman ang totoo.  Sinubukan kong idial ang number para mas mapatunayan ko na si Mandy nga ang Mjay sa buhay ni Kuya.  Matagal na nagring bago may sumagot.  Agad ko ring ibinaba pagkarinig sa boses sa kabilang linya.  Si Mandy nga.  Hindi ako maaring magkamali, siya iyon.  Ibinaba ko ang phone dahil baka malaman niya na ako ang nagtetext sa kanya.

---------------oo00oo---------------

Biyernes na naman, Nasa bahay na si Kuya at kakwentuhan si Nanay.  Hindi muna ako pumasok, nakinig muna ako sa usapan nila.  Baka kasi may madinig akong karagdagang inpormasyon.  Wala naman.  Pangkaraniwang usapan lang naman.

“Nay magsashower lang muna ako.  Ang baho ko na, amoy pawis na ako.” ang nadinig kong sabi ni Kuya habang nagpapalit ako ng damit.  Pumasok sa silid si kuya at kumuha ng twalya.

“Magsashower ka kaagad kuya.  Hindi ba kadarating mo lang?  Baka pasma ang abutin mo niyan,” paalala ko.

“Concern si bunso ah.  Kanina pa naman ako, nakapahinga na rin.  Kumusta ang pag-aaral mo.  Bati na ba kayo ni Mandy.” Ewan ko kung bakit natanong iyon ni Kuya.  Ano kayang sinabi sa kanya ni Mandy.

“Hindi naman kami nag-aaway kuya.  May sinabi ba siya sa iyo?”

“Wala naman.  Basta pakiramdam ko ay may tampuhan kayo eh.  Ligo muna ako.”

Tumunog ang CP ni Kuya.  Tinignan ko.  Si Mjay at sinasabing magkita raw sila.  Wala daw si Lolo sa bahay.  Grabe talaga itong si Mandy.  Bwisit!!!

Nagtext ako kay Mjay. “Umuwi si Karlo, alam mo ba?”

“Oo.  Salamat sa info.  Magkikita kami mamaya.  Thanks.”

Maaga kaming kumain ng hapunan.  Pagkakain ay agad nagpaalam si Kuya at pupunta raw kina Mandy at makikipagkwentuhan.

“Aakyat ka ba ng ligaw Kuya.” Biro ko.

“Hindi na.  Kami na kasi eh.  Me nangyari na nga sa amin eh hehehe. Sige bunso.”

Aray ko.  Ang sama sama talaga ni kuya.  Hindi ba niya alam na nakasasakit siya ng damdamin?  Damdamin nino?  Ako?  Bakit?  Kami ba? Haayyyyyyyyy para akong sira.  Ano ba naman ako?  Bakit ako affected.  Makatulog na nga lang.

Nag browse na lang ko ng aking FB.  Hindi ako mapakali, kasi ang sama sama ng nasa isipan ko.  Babangon, hihiga, tatayo, lalakad.  Sira na talaga yata ako.  Hindi ko namalayan na naglalakad na ako patungo kina Mandy.  Nang malapit na ako ay nag-alangan ako.  Nakita ko sila na nakaupo sa dating upuan na kawayan, may tangan na bote ng beer. 

Nag-isip ako kung tutuloy pa o babalik na lang ng bahay.  Tumayo si Kuya at inilapag ang bote sa mesa saka pumasok na ng kubo.  Naiwan si Mandy na pinupulot ang mga bote saka pumasok na rin ng kubo.  Ilang minuto na ang lumipas ay hindi na muling lumabas si Mandy.  Nagpasya akong lumapit na ng kubo.

Dahan dahan ako para hindi makagawa ng kahit konting ingay.  Nasa may gilid ako, malapit sa silid nina Mang Enteng.  Natigilan ako ng makarinig ako ng bulungan.  Hindi ko naman maintindihan dahil sobrang hina.  Lumapit pa ako.  May nadinig ako na tunog ng naghahalikan.  May konting siwang akong nakita.  Sinilip ko ang nasa loob.  Si kuya at wala nang suot ng pangitaas.  Nakatalikod siya sa akin, nakapatong sa kung sino ay hindi ko maaninag.  Madilim kasi.  Kilala ko naman ang katawan ni Kuya at sigurado akong may katalik siya.  Kinuhanan ko ng picture, nagbakasakaling kahit madilim ay may pagkakakilanlan.

Mahinang ungol ang nadinig ko, hindi ko lang mapagtanto kung si Kuya o si Mandy.  Hindi ko na kinaya at umalis na ako.  Maluha luha talaga ako sa nasaksihan.  Sinamantala nila na wala si Mang Enteng para isagawa ang kababuyang iyon, doon mismo sa silid nila.

Pagdating ko ng bahay ay agad akong nagkulong sa silid at inilock ang pinto.  Mahimbing pa rin ang aking tulog at umaga na ako nagising.  Naka lock pa rin ang pinto ng lumabas ako.  Kung gayon ay hindi na umuwi si Kuya.  Magdamag silang naglunoy sa kaligayahan.

Pagbaba ko ay nasa sofa si Kuya at tulog na tulog pa.  Bakit hindi siya kumatok.  Buti nga sa kanya hehehe.

Dahil sa aking yabag ay nagising yata si Kuya.  Para hindi halata na sinadya ko talagang ilock ang pinto ay nagtanong ako kaagad sa kanya.  “Bakit diyan ka natulog Kuya?”

“Paanong hindi ako dito matutulog ay naka lock ang pinto.  Katok ako ng katok ay hindi ka magising.  Bakit ba naglock ka ng pinto?”

“Kuya!  Hindi ako naglolock.  Bakit naman ako maglalock ay alam kong narito ka.”

“Bunso, kasi sabi ni Mandy ay parang nakita ka niya doon sa kanila.  Galing ka ba kina Mandy?  May nakita ka ba o nadinig?  Magtapat ka na.  Nagpunta ka doon ano.” Usisa ni Kuya.

Nag-isip ako kung aamin o tatanggi.  Mas nanaig na umamin ako.  “Oo kuya, at may nakita ako.”

‘Sssshhhhhhhhhh, huwag ka maingay bunso, baka marinig ka ni Nanay, lagot ako.  Secret na lang natin muna please.”

“Bakit naman ninyo isisikreto pa.  Ano bang masama kung malaman ni Nanay.”

“Basta bunso, wala pa kasi sa tamang panahon.  Sasabihin ko rin naman eh pero hindi pa sa ngayon.  Please naman bunso.  Anong gusto mo bunso, kahit ano, ibibili kita huwag ka lang munang maingay.” Si kuya, alalang alala sa kanyang ginawa at baka nga naman magsumbong ako ay lagot siya.  Nanunuhol pa.

“Gusto ko ng iPhone yung latest model.” Sabi ko.

“Bunso naman.  Sobrang mahal naman noon.  Hindi pa pwede na yung Oppo o Vivo basta yung hindi masyadong mahal.”  Pakiusap ni kuya.  Nagbibiro lang naman ako.  Alam ko naman na sobrang mahal iyon at baka wala nang matira sa sweldo ni kuya at walang maibigay kay Nanay.  Si Tatay naman ay hindi pa nakakapagpadala itong buwan na ito mula sa Dubai.  “Sige kuya, bigyan mo na lang ako ng pambili at ako na ang bibili sa bayan.”

“Ako na lang bunso.  Sa Manila na lang ako bibili.  Hindi pa namin sweldo eh.  Promise ibibili kita.  Basta huwag ka munang maingay ha.”

Ang sama ko na talaga.  Kinukunsinti ko pa ang kalokohan ni Kuya.  Nakuha ako sa suhol.  Tumahimik muna ako.

---------------oo00oo---------------

Mandy’s POV

Ang tagal ko nang hindi man lang nakakausap si Cedric.  Ano ba talaga ang ikinagagalit niya sa akin.  Ang ganda ganda ng samahan namin bago pa ako makasali sa contest tapos ng makaraos ay saka naman nagkaganito.

Kinausap ko na rin si Jenny dahil malapit na kaibigan siya ni Cedric, pero wala ding masabi.

“Nag-away ba kayo?  Anong pinagawayan ninyo?” – si Jenny.

“Wala akong alam, magtatanong pa ba ako sa iyo kung alam ko.  Basta na lang siya hindi kumibo at iniiwasan ako.”

“Baka nagseselos o may pinagseselosan.  Seloso iyon kahit na sa kaibigan.  Sa akin nga, hindi ko lang nasamahan minsan at sa iba ako sumama ay ang sama sama ng loob kaagad sa akin eh.  Ang tagal ko kayang sinuyo.  Akala tuloy ng iba ay kami.”

“Sino naman ang pagseselosan niya, saka bakit siya magseselos ay palagi naman siya ang kasabay ko.  Ito lang talaga pagkatapos ng contest nagbago ang pakisama niya sa akin.  Ewan ko ba dun, parang babae, hindi naman maganda.”

“Alam mo, bagay kayong dalawa.  Uso naman ngayon ang BL eh.  Ako ang magiging unang tagahanga ninyo hehehe.”

“Sira ka din ano.  Diyan ka na nga.”

Habang naglalakad ako pauwi ay naka receive ako nang tawag mula kay Kuya Karlo.

Karlo:               Mandy tama ka, nagpunta nga kagabi si Cedric at nakita niya ang nangyari.  Napakiusapan ko naman siya na manahimik muna.  Magagastusan tuloy ako, sinuhulan ko lang ng bagong CP para huwag mag-ingay.

Mandy:     Naku lagot.  Lalong magagalit siya sa akin.  Hindi ko pa nga nakakausap para makipag-ayaos ay eto na naman ang problema.

Karlo:               Ano ba talaga ang pinagkasira ninyo.

Mandy:     Hindi ko nga alam eh.  Basta na lang hindi kumibo.

Karlo:               Basta ha Mandy.  Bantayan mo pa rin si Cedric.  Baka magsumbong eh lagot tayo pareho.  Aaminin ko naman na eh, hindi pa lang sa ngayon.

Mandy:     Sige.  Sana lang ay hindi talaga dumaldal ang lalaking iyon.

Ano ba itong napasukan ko.  Paano ko kaya siya makakausap ng matino.  Pag nilalapitan ko ay panay naman ang iwas.  Para kasing babae kung makapagtampo, susuyuin pa.  Pero ang cute cute talaga niya kapag naiinis sa akin hehehe.  Siguro dapat ay lapitan ko ng lapitan para mainis at nang makita ko naman ang kacutan niya.  Nakakainlove naman talaga eh.  Ligawan ko kaya.  Naku, may problema pa nga ako kay Kuya Karlo ay kung ano ano na naman ang nasa isip ko.

Palabas na ako ng gate, nagbabasa pa ako ng text ng may masagi ako.  Sa lahat naman ng masasagi ay si Cedric pa.

“Ano ka ba bulag?  Ang lakilaki ko ay hindi mo ako nakita!  Nananadya ka ba.”  Galit na bulyaw ni Cedric sa akin.  Nanlilisik ang mga mata, namilog.

“Wow ha!  Kasalanan ko ba eh haharang harang ka sa daan!” sagot ko dahil gusto ko siyang magalit.  Kanina ay ang ganda ganda ng mata, namimilog sa galit pero ang cute talaga, gusto ko nang halikan eh hehehe.

“Ano ba kayong dalawa, maliit na bagay ay pag-aawayan.  Pinagtitinginan na kayo ah.  Hindi ba kayo nahihiya!  Kalalaki ninyong tao eh madada.  Gusto ninyo sapakan na eh.” Si Jenny na nagpakita na ng inis.  Tuloy ay baka nga manuntok itong mokong na ito eh hindi ko siya uurungan.  Hahalikan ko siya talaga kapag nanapak siya.

“Siya kasi eh.  Siya na ang nakabangga eh hindi man lang magsorry.  Mangaaway pa.” sagot ni Cedric, nakasimangot at may pag irap pa.

Shet!! Malalaglag ang mata ko nito eh. Kung wala lang makakakita ay talagang nirape ko na ang lalaking ito, ang gwapoooo.  Haaayyyyy.  “Magsosorry naman ah, kaya lang ay agad kang nakabulyaw.  Ugali mo ba talaga ang basta na lang magagalit?  May ginawa ba ako sa iyong masama?”

“Meron.  Gusto mo ibroadcast ko dito ha.  Sige, galitin mo pa ako.”

“Sige nga, ano yung ibobroadcast mo.  Sige nga. Akala mo ha!” Nagtapang tapangan lang ako, pero ang totoo ay kinabahan talaga ako.  Baka nga madulas ay masabi niya ang lihim namin ni Kuya Karlo.  Malalagot ako nito kay Lolo.

“Umalis ka na nga.  Pinaiinit mo ang ulo ko.” – si Cedric

“Talagang aalis na ako.  Dyan na nga kayo.” Tinalikuran ko na sila.  Mabilis na akong naglakad, halos patakbo na nga eh.  Nang makalayo na ako ay agad kong tinawagan si Kuya Karlo at sinabi ang nangyari.  Sinabi na suyuin ko raw para hindi na magalit.  Bigyan ko raw ng chocolate o bulaklak.

Ako/Mandy:     Kuya, para naman akong nanliligaw pag ginawa ko iyon.

Karlo:               Irerefund ko naman sa iyo ang papambili mo.  Sige na.

Ako:         Ewan ko kuya, parang hindi ko kayang manuyo.  Baka masuntok ko pa iyon.  Ang arte kasi ng kapatid mo.  Kung hindi ko lang…basta. 

Hanep, muntik na ako doon ah.  Muntik ko nang masabi na kung hindi ko lang mahal ang kapatid niya.  Buti at nakapagpigil ako kundi ay problema na naman.  Baka kung ano pang isipin niya.

Karlo:               Nakukuha naman iyon sa suhol.  Subukan mo lang.

Ako:         Sige Kuya, susubukan ko.

Hinintay ko siya talaga na makauwi.  Nagtago muna ako sa kanto para hindi siya makaiwas.  Alam kong iiwas siya.  Nang magdaan na nga ay hinawakan ko ang braso niya at sinabing “Mag-usap nga muna tayo.  Magkaliwanagan na nga tayo.”

Parang natakot siya.  Mahigpit kasi ang pagkakahawak ko sa kamay niya.  Alerto naman ako dahil baka biglang manuntok.  Mag-sing tangkad lang kami at maaring talunin niya ako.

 

Durugtungan