Artista Search (Part 3)

 

Artista Search (Part 3)

 

Sa wakas, natapos ang ang audition at ako ang nakakuha ng lead role sa pelikulang gagawin ni Direk Artem Bautista. Nagpirmahan na kami ng kontrata at naghihintay na lang ako ng call slip para simulan na ang shooting.

Pumirma rin ako ng kontrata kay Luis Carpio bilang isa niyang talent.

Syempre, masayang masaya ako dahil sa matutupad na ang matagal ko nang pangarap.

May agam-agam pa rin naman ako sa pagtanggap ng role ko sa nasabing gay film. Kahit na bibida na ako ay hindi ko naman makuhang makapagmalaki. Hindi ko maibalita sa mga kasamahan kong boarders na nakuha akong artista at bibida kaagad sa unang pagsabak ko bilang artista. Ewan ko ba, medyo nahihiya ako dahil sa maselan ang pelikula. Maging sa aking magulang ay hindi ko maibalita ang pagiging artista ko. Natatakot akong baka isumpa nila ako kapag napanood na ang pelikula ko.

“Bahala na, malay mo matulad ako kay Coco na sobrang yaman na ngayon at sikat na sikat na.” ang nasa isipan ko na lang pampalubag loob.

-----o0o-----

Nakatanggap na ako ng call slip. Magsu-shooting na ako. Handa na naman ako, memoryado ko na ang mga linya ko. Isa pa ay medyo tiwala na rin ako sa aking kakayahan, pina-attend kasi ako ni Luis sa isang acting workshops. Marami naman akong natutuhan at puring-puri nga ako ng mga batikang artista na siyang nag-conduct ng workshop.

Sinamahan pa ako ni Luis sa pagpunta ko sa pagsyu-shootingan. May dala rin akong mga bihisan. Sa isang apartment sa Quezon city ang location at dumating naman kami roon ng ahead sa itinakdang oras.

Pagdating namin ay sinalubong pa kami ng PA ni Direk at ipinakilala sa ibang cast, sa mga cameraman at iba pang mga nagtatrabaho roon.

“Congrats Marco, nalaman namin na ikaw pala ang nakakuha ng lead role,” bati sa akin nina Joey at Troy. Kasama din pala sila sa cast.

“Swerte ko nga. Mabuti naman at isinama din kayo sa cast ng pelikula. Anong role n’yo nga pala?” tanong ko sa kanila.

“Ako bale ang best friend mo dito, ako ang lalapitan mo para humingi ng tulong,” sagot ni Joey.

“Ibig palang sabihin, magkakaroon tayo ng bed scene, handa ka na ba sa ganong kaselang eksena?” tanong ko kay Joey. “Ako kasi ay isiniksik ko na sa aking utak na aktingan lang ito, trabaho lang,” sabi ko.

“Ganun na nga, kailangang kumita. Makikita lang naman ng mga manonood, hindi naman nila matitikman hehehe,” natatawang sagot ni Joey.

“Ako naman ay isang bisexual dito, makukursunadahan kita at… basta magandang eksena natin dito hehehe. “

“Maganda talaga ang mga eksena natin dito, hehehe, maiinit, siguradong titigasan tayo hehehe.”

Shooting na, excited ako. Ang pag-gawa pala ng pelikula ay iba, hindi iyong pagkakasunod-sunod sa istorya ang kinukunan, pwedeg kunan una ang nasa gitna na ng kwento o sa dulo saka lang mag-edit at pagsusunod-sunorin ang mga eksena ayon sa takbo ng istorya. (Pero dito ay ikukuwento ko ang istorya sa saktong itinatakbo nito.)

Heto ang tinakbo ng kwento na siya naming kinuhanan. Pangalan namin ang gagamitin namin sa buong pelikula.

Isa dating adik si Marco dito na napasok sa rehabilitation center. Magaling na siya at lumabas na subalit wala naman siyangng tiyak na pupuntahan. Naisipan niyang puntahan ang kaibigang si Joey. Naglakad lang siya para hanapin ang bahay nito. At nang makita ay kaagad na kumatok.

“Tao po! Tao po!” – si Marco habang pinipindot ang door bell na nasa may gate.

“Hon, may kumakatok,” sabi ni Carla sa asawang si Joey. “Tingnan mo nga kung sino!”

Lumabas si Joey at nakita si Marco. “Marco, ikaw ba iyan,” ang wika ni Joey pagkakita sa kaibigan. “kailan ka pa lumabas?”

“Kalalabas ko lang Joey.”

“Halika, tumuloy ka at ipakikilala kita sa asawa ko,” wika ni Joey.

“May asawa ka na?” tanong nang nabiglang si Marco.

“Oo, magdadalawang taon na kaming kasal. Halika na, tuloy.”

Pagkapasok ay pina-upo na ni Joey si Marco sa sofa, naupo naman si Joey katabi ng asawang si Carla. “Carla, si Marco, best friend ko simula pa ng high school kami. Medyo nalulong sa bisyo at napasok sa rehab, kalalabas lang daw dahil magaling na. Marco, asawa ko, si Carla,” pagpapakilala.

Ngumiti naman si Carla at tumango naman si Marco. “Ikaw pala ang kinukwento sa akin dati ni Joey. Mabuti naman at nadalaw ka dito sa amin,” wika ni Carla. “Sandali lang Marco ha, at ipaghahanda kita ng maiinom.” Tumayo na si Carla at nagtungo ng kusina.

“Ano nga pala ang atin Marco?” tanong ni Joey.

“Pare, hihingi sana ako sa iyo ng tulong. Alam mo naman na kalalabas ko pa lang sa rehab, wala pa akong matutuluyan sa ngayon, pwede bang dumito muna ako pansamantala habang wala pa akong matutuluyan. Maghahanap pa ako ng trabaho at kapag nakahanap na ako at kumikita na ay aalis din ako at maghahanap ng malilipatan. Ikaw na lang ang malalapitan ko pare eh.” Wika ni Marco.

“Pare, alam na ba ng parents mo na lumabas ka na? Baka hinihintay ka na nila. Hindi sa ayaw ko ha, pero hindi ba iyon naman ang dapat?”

“Alam ko pare, pero nangako ako sa aking sarili na hindi ako uuwi o magpapakita man lang sa kanila hanggat wala akong ipagmamalaki. Pare, hindi naman ako magtatagal, please. Maghahanap ako kaagad ng trabaho, promise,” pakiusap ni Marco.

“Marco, magpalamig ka muna ha, pasensya na ha, juice at biscuit lang ang naihain ko sa iyo, hindi kasi namin alam na dadalaw ka,” wika ni Carla, na inilapag sa mesa roon ang baso at biscuit.

“Salamat Carla, okay lang ito,” tugon ni Marco.

“Hon, may ipinakikiusap itong kaibigan ko, kasi…”

“Alam ko Hon, nadinig ko ang pag-uusap ninyo. Wala namang problema kung mag-stay muna siya dito. May isa pa namang kwarto, pwede na siya roon. Wala namang magtutulungan kundi kayong magkakaibigan. Malay mo naman, baka mangailangan ka rin ng tulong, at siya lang ang pwedeng tumulong. Sige lang Hon,” wika ni Carla

“Napaka-bait mo talaga hon at napaka-maunawain. Nadinig mo Pare, pumayag na si Misis, pwede ka nang pansamantalang tumira dito.” Sabi ni Joey.

Tuwang-tuwa naman si Marco. “Maraming-maraming salamat Carla, Pareng Joey at pinagbigyan ninyo ako. Tatanawin kong napakalaking utang na loob ang pagpapatuloy ninyo sa akin dito sa tahanan ninyo. Pangako, bukas na bukas din ay maghahanap ako ng trabaho. Kahit ano ay papasukan ko, kahit na mag-construction ako, okay lang sa akin, basta kumita ako,” sabi ni Marco na tumayo pa at niyakap ang kaibigan.

“Marco, nakapag-aral ka ba? Hon, baka maipasok mo siya ng trabaho diyan sa inyo,” suhestiyon ni Carla.

“Alam mo namang maliit lang ang kompanya namin, saka walang bakante pa. Hayaan mo, magtatanong-tanong ako sa mga iba kong kaibigan,” sagot ni Joey.

“Maiwan ko muna kayo ha, magluluto pa ako ng ating hapunan,” Sabi ni Carla.

“Marco, magpahinga ka muna, halika at ituro ko ang magiging silid mo.” Sabi ni Joey.

-----o0o-----

Gabi na, hindi dalawin ng antok si Marco, iniisip niya kung ano ang magiging lagay niya sa bahay ng kaibigan niya at nang asawa nito. Lalo pa siyang hindi makatulog dahil sa bulungan at ungulan na nagaganap sa kabilang silid, kasalukuyan kasing nagtatalik ang mag-asawa at dinig na dinig niya ang malakas na daing ni Carla.

“Hon ahhhh. Ang galing mo talaga, ang sarap mong kumain ng puke ooohhhh hon, sige pa, kainin mo ako ooohhhhh!” daing ni Carla.

“Hon, huwag kalakas ng ungol mo, nakakahiya, nadidinig tayo sa kabila,” saway ni Joey.

“Hon naman. Anong magagawa ko, ang sarap mo eh ooohhhhhh.”

Matagal na walang sex si Marco, kaya sa mga nadidinig na kaganapan sa kabilang silid ay tinamaan din siya ng libog. Hindi niya namalayan na hawak na pala niya ang kanyang titi at binabate. Halos sabay silang nilabasan ng mag-asawa sa kabila.

-----o0o-----

Maagang nagising si Marco. Bumangon na siya. Balak niyang lumakad ngayon para maghanap na ng trabaho. Maiihi siya kaya kaagad na tinungo ang banyo, subalit pagbukas niya ng pinto ay naroon si Carla, hubo at hubad, nagsasabon ng katawan dahil naliligo. Nagulat si Carla, napasigaw.

“Sorry! Sorry! Hindi ko alam na may tao sa loob. Pasensya na,” paghingi ng paumanhin ni Marco.

Ilang sandali lang ay lumabas na rin si Carla. “Carla… hindi ko talaga sinasadya, akala ko kasi ay walang tao, ihing-ihi na kasi ako kaya nagmamadali ako at hindi na kumatok,” paliwanag ni Marco.

“Okay lang. Pasensya ka na rin at hindi namin nasabi na sira ang lock ng banyo, kami lang naman kasi ni Joey ang narito noon kaya hindi na namin kaagad na naipagawa. Sa susunod ay kakatok ka na lang muna ha, Kami rin, baka ikaw naman ang nasa loob eh. Wala ka naman nakita ano?” wika ni Carla na nakuha pang magbiro.

Siya naman dating ni Joey na bumili pala ng pandesal sa bakery at itlog. Pinrito na ni Joey ang itlog. Bihis na rin si Carla ng lumabas, papasok pa kasi siya sa trabaho, isa siyang real estate agent.

“Hon, halika na at mag-almusal ka muna, pandesal lang at itlog ang ating almusal,” tawag ni Joey sa asawa.

Sabay-sabay na silang nag-almusal. “Marco, kung aalis ka ngayon, ibigay ko sa iyo ang isang ekstrang susi dito sa entrance ha. Mamaya lang ay papasok na rin ako sa aking trabaho,” wika ni Joey.

“Maliligo lang din ako, aalis ako at sisimulan ko nang maghanap ng trabaho,” sabi ni Marco. “Ano nga pala ang trabaho ninyo?”

“Ako ay diyan lang sa malapit. Namamasukan ako sa isang hardware bilang katiwala ng may-ari. Si Misis naman ay isang real estate agent. Mas malaki pa nga ang kinikita sa akin ni Carla sa commission eh,” sabi ni Joey.

“Sana Marco swertehin ka sa paghahanap mo nang trabaho,” sabi naman ni Carla.

-----o0o-----

Ilang araw nang naghahanap ng trabaho si Marco, pero talagang walang makita. Kahit na lang ano ay inaplayan niya, janitor, messenger, kahit na bilang isang construction worker, pero palaging walang bakante ang sinasabi sa kanya.

Dahil sa pagod sa paglalakad at sa init ng araw ay tumambay muna siya sa tapat ng isang sari-sari store, bumili ng softdrinks dahil nauhaw at saka nagyosi. May dalawang lalaki ang lumapit sa kanya.

“Pare, mukhang pagod na pagod  ka ah. Galing ka ba sa paghahanap ng trabaho?” tanong nang isang lalake.

“Oo pare eh, kaya lang wala akong swerte, puro walang bakante ang sinasabi sa akin,” tugon naman ni Marco.

“Mahirap ngang makakita ng trabaho ngayon. Troy nga pala pare, kaibigan ko naman itong kasama ko si Vince,” pakilala sa sarili ni Troy at sa kaibigan nito, sabay abot ng kamay kay Marco.

“Marco pare. Kakapalan ko na ang mukha ko mga pare, baka matulungan naman ninyo akong makahanap ng trabaho,” sabi ni Marco.

“Halika, sama ka muna sa amin at makakain muna nang tanghalian, Mukhang gutom ka na eh, parang namumutla ka na,” Sabi ni Troy.

“Talaga pare? Hindi na ako tatanggi mga pare, gutom na talaga ako at kulang na rin itong pera ko. Kahit yata pamasahe ay kukulangin na rin eh,” tugon ni Marco.

“Naghahanap ka kamo ng trabaho Marco,” wika ni Troy habang kumakain sila sa isang maliit na karinderya.

“Oo Troy. Sa ngayon kasi ay nakikitira lang ako sa isang kaibigan. Nakakahiya naman na pakakainin na lang nila ako palagi kaya gusto kong makakita ng trabaho, kahit na ano, basta kumita. Alam n’yo, naligaw kasi ako ng landas dati, nalulong ako sa ipinagbabawal na gamot. Nadala ako sa rehab at heto gumaling naman, kaso dahil sa hindi na ako nakapagpatuloy ng pag-aaral ay nahihirapan akong makahanap ng trabaho. Baka naman may alam kayong pwede kong pag-aplayan ng trabaho,” kwento ni Marco

“Tamang-tama! Nangangailangan sa club namin ng dancer, kaya mo bang magsayaw Marco?” tanong ni Troy.

“Dancer? Ang ibig mo bang sabihin ay yung macho dancer?” tanong ni Marco.

“Iyon nga. Doon kami nagtatrabaho ni Vince, sa isang gay bar. Madali lang naman, konting sayaw, konting giling, malaki ang kita. Dapat lang ay ready ka, yung game ka. Kasi me mga bading o matrona ang makukursunadahan ka, ite-table ka at ilalabas. Syempre me bayad. Sa ganda mong lalaking iyan, siguradong marami ang mag-aagawan sa iyo, magiging star ka ng club,” pangungumbinsi ni Troy.

“Pero hindi ako marunong sumayaw,” wika ni Marco.

“Madali lang iyon. Me lakad ka pa ba ngayon? Kung wala, sumama ka muna sa amin at tuturuan ka namin,” sabi ni Vince.

Nag-isip-isip muna si Marco. Alam niya ang trabaho ng mga dancer sa club. Kailangan ay makapal ang mukha, yung walang-hiya. Pero nang maisip ang kalagayan niya ngayon ay hindi na siya nagdalawang isip pa, dagli na rin siyang pumayag.

“Okay. Tapos ka na bang kumain, tara na,” aya ni Troy.

Nag-taxi na sila papuntang tirahan nina Troy. Sa isang maliit na entresuelo sila pumasok. Ang kapaligiran sa lugar na iyon ay kitang-kita ang kahirapan ng mga naninirahan doon, maingay, maraming bata sa kalsada, isang squater area.

Nagsimula nang turuan ng sayaw nina Troy at Vince si Marco. Nagpatugtog ng isang malamyos na tugtugin si Troy at sinabayan na nila ng maharot na sayaw, nagtanggal pa sila ng kanlang tshirt at pantalon at brief na lang ang itinira.

“Ganon lang, gayahin mo kami. Konting lambot ng katawan, konting giling, konting indayog at ang iyong mukha ay yung tila nang-aakit. Sige, sundan mo lang ang aming ginagawa,” sabi ni Troy.

Madali namang nasundan ni Marco ang mga galaw ng dalawa. Noong bata-bata pa naman si Marco ay magaling na talaga siyang sumayaw.

“Ganyan nga. Madali ka palang turuan eh. Saka ang seksi mo pala. Sa totoo lang ay nalilibugan na ako sa iyo,” wika ni Troy.

Habang nagsasayaw ay nilapitan na nina Troy at Vince si Marco at sa saliw ng tugtuging iyon ay tila mga sabik na hinaplos ang aking katawan.

 

 

 

>>>>>ITUTULOY<<<<<