Bagyo Signal No. 3

 

Bagyo Signal No. 3

 

Ako po ulit ito si Lito, yung gurang na nagsulat ng karanasan ko na pinamagatan kong “Bivouac at Practice Set”. Eto naman ang isa ko pang kwento na may kaugnayan sa Bagyo. Narito po ang buong istorya.

Tapos na ang masayang bakasyon ko sa probinsya, balik aral na naman. Masaya ako dahil yung goal ko na makakuha ng grade na hindi bababa sa 1.5 sa lahat ng subject ay almost na natupad, may sumabit eh, 1.75 lang ang nakuha ko sa isang subject. Okay lang naman, minor subject lang naman iyon hehehe.

Third year na ako at ang subject ko sa accounting ay Intermidiate Accounting (Note: Hindi ko na alam ang equivalent nito sa bagong curriculum. Kami noon ay BSBA major in Accounting, ngayon yata ay BSA o Bachelor of Science in Accountancy. Paki Comment na lang kung tama.)

Excited ako sa first day ng klase namin, bagong seatmate, may bago at dating classmate lalo na sa accounting subject at ibang major subject tulad ng Business Law at iba pa. Pero ang lalong nagpa-excite sa amin ay ang maka-klase ko sa isang minor subject sa math (Agebra yata iyon), sina Alex at Jordan, nakasama ko sa ROTC dati. Tuwang-tuwa ang dalawang mokong, tinabihan pa ako sa upuan. Me makokopyahan daw tuwing exam.

Palagi naman na ang kinukuha kong schedule ay aabutin ng gabi. Nagsisimula ako ng 3PM hanggang 6Pm kapag MWF at 3PM hanggang 7 kapag TThS at last subject ko ay yung math kapag TThS.

Smooth lang naman ang takbo ng pag-aaral ko. Wala naman akong malaking allowance para maglakwatsa kaya bahay, school lang ako at puro aral talaga. Ayaw kong magkakaroon ako ng pulang marka, ibig kong sabihin ay “Failed grade.”

Ang first semester ay medyo panahon ng tag-ulan at bagyuhan, kaya naman ay madalas na umuulan. Problema nito ay ang pagbaha at kapag baha, ibig sabihin ay mahirap sumakay at ma-traffic pa. Umuuwi ako noon sa bahay ng aking Tiya Sa Calumpang sa Marikina. Maniniwala ba kayo na ang pamasahe ko simula sa Marikina hanggang sa Recto ay 30 centavos lang? Opo, ganong kababa ang pamasahe noon at 10 centavos ang minimium pare kaya uso noon ang kasabihang “upung diyes lang”.

Pangatlong lingo pa lang nang magsimula ang klase ng mangyari nga ang aking hindi malilimutang karanasan.

Malakas ang ulan noon, tag-ulan pa nga kasi. Komo’t hindi ko ugali ang lumiban ay pasok pa rin ako. Pagkaalam ko ay may bagyo. Problema kasi sa amin ay wala kaming TV pa noon, may transistor nga, palagi namang walang battery kaya wala kaming mapakinggan man lang na balita sa radyo.

Sumugod pa rin ako sa pagpasok kahit talagang napaka-lakas ng ulan. Pagdating sa España ay heto, baha na nga. Mabuti na lang at nakalusot pa ang jeep. Ang iba nga ay tumirik na. Sa Morayta ako bababa at lalakarin ko na lang ang papunta sa aming universidad.

Sa school ko na lang nalaman na signal # 2 na pala ang GMA, hindi pa yata tinatawag na Metro Manila ang kalakhang Maynila. Noon kasi, correct me if I’m Wrong, kapag signal # 1 ay automatic na walang pasok ang elementary, signal # 2 ay ang high school at kapag signal # 3 ay all levels na. Kaya may klase pa kami. Walang nakaalam na nagdeklara na pala ng suspension ng klase noon at nag-announce lang ng school dahil signal #3 na. Nalimutan ko na ang pangalan ng bagyo, kung Wening o Weling, basta may “ING” sa dulo. Saka hindi pa uso ang signal #4 o #5 noon.

Suspended na ang klase, pero ang mga estudyante, lalo na yung malalayo gaya ko ay hindi makauwi dahil nga sa lakas ng ulan at baha sa daan. Maraming stranded at isa na ako na nagpasya na lang na mag-stay ng school kesa sa mapahamak kung maglalakas pa ng loob ng suungin ang bagyo. Sa Library ako nag stand-by. Maaga pa noon, alas-singko pa lang ng hapon.

Hindi naman ako nagbabasa talaga, nag-aalala rin kasi ako dahil alam kong nag-aalala rin ang mga kasama ko sa bahay. Nakayupyup lang ako nang may tumapik sa aking balikat. Nagulat ako, baka kasi ang librarian at pagalitan ko dahil nga nakatulog na yata ako. Pag-angat ko ng ulo ay si Alex pala.

“Alex… stranded ka rin?” tanong ko.

“Oo eh, marami daw daan na baha na at hindi na makabiyahe kahit bus,” sabi niya.

“Saan ka ba nauwi?” tanong ko uli.

“Antipolo pa ako, pero hindi doon sa bayan, dito lang sa bungad sa mambugan lang, ikaw ba?”

“Calumpang. Via Marikina rin ang daan mo ano?” tanong ko.

“Oo, mas malapit kapag doon ako dadaan.”

Usap-usap lang, konting kwento at kunwaring nagbabasa at may ginagawa. Bigla ba namang nabanggit yung tungkol sa practice set. Nangopya pala siya kay Jordan. Mag best friend ang dalawa at pareho ng kurso at palaging magka-klase.

“Nasaan nga pala si Jordan? Bakit hindi yata kayo magkasama ngayon?” tanong ko.

“Ewan ko. Baka hindi na pumasok. Baka nabalitaan na suspended na ang klase. Swerte naman ng lokong iyon. Alam mo Lito, may alam akong sikreto, pero hindi ko pwedeng sabihin sa iyo dahil sikreto nga hehehe,” sabi ni Alex. Iba ang ekspresyon ng kanyang mga mata, parang may pagka naughty.

Kinabahan ako, magkaibigan ang dalawa ni Jordan, at dito pa siya nangopya ng practice set. Naghinala ako na sinabi niya ang nangyari sa amin noong gabing iyon. Patay naman ako. Ano bang dahilan niya at sinabi pa sa akin iyon.

Curious ako kaya pilit kong pinaamin si Alex kung ano iyon. Pero kahit na anong pilit ko ay ayaw talagang sabihin dahil sa magagalit daw sa kanya si Jordan.

Hindi na ako nagpumilit pa. Sa isip ko ay ano naman ba kung malaman niya. Tuloy gusto kong sabihin na, “Gusto mo rin yata eh, halika sa CR”. Pero hindi ko naman sinabi iyon.

Biglang namatay ang ilaw, nag-brownout na. Pinalalabas na kami ng library dahil sa isasara na raw iyon.

“Saan tayo tatambay? Basta magkasama tayo ha para naman may kausap ako,” sabi ko.

“Halika, buti pa ay kumain muna tayo kahit na siopao o waffle dog lang at choco vim. Siguradong aabutin na tayo rito ng umaga at baka gutumin tayo,” sabi ni Alex. Magpa-five na naman noon ng hapon. Buti at may mga bukas pang bilihan sa loob ng unibersidad.

“Libre mo naman ako, wala akong maraming baon. Piso nga lang ang baon ko araw-araw eh,” sabi ko.

“Grabe naman iyon, buti kasya sa iyo.”

“Oo naman, 60 centavos pasahe balikan, may pambili pa ako ng cornik na 25 centavos, miryenda ko na iyon, me savings pa akong 15 centavos.

“Nakakaawa ka naman… sige na nga, ilibre na kita.”

Napangiti naman ako sa tuwa.

“Tara na, doon na lang natin kainin sa may Recto gate para malaman natin kung malakas pa ang ulan. Baka naman baha na rin doon,” yaya ko kay Alex.

Madilim sa kapaligiran dahil nga sa malakas na ulan sanhi ng bagyo. Mabuti na lang at may bukas pang ilaw doon, marahil ay may generator. Sarado na ang entrance at hindi na nagpapalabas ang gwardya. Doon naipon ang mga estudyanteng na stranded

“Hindi na talaga tayo makakauwi. Paano kaya tayo bukas?” sabi ni Alex.

“Hapon naman ang klase natin, makakauwi tayo sa umaga para maka-ligo at makapagpalit ng damit. Pwede pa tayong matulog,” sabi ko naman.

“Manong guard, may ilaw pa ba sa taas?” tanong ni Alex.

“Hindi ako sigurado,” sagot ng gwardya.

“Bakit dito, may ilaw. May bukas bang generator?” tanong uli ni Alex.

“Hindi ko alam. Kasi palagi namang may ilaw dito kahit na brownout ang buong paligid,” sagot ng guard.

Umaakyat na kami sa second floor ng D-hall na iyon kung tawagin. Nag-aya pa si Alex na mag CR muna.

Hindi na ako nasanay kapag may kidlat, nakakagulat pa rin. Mabuti na lang at may isang ilaw pa sa hallway. May mga naguusap sa loob ng mga room, doon na nagtambay para siguro may maupuan.

Magkatabi kaming umihi ni Alex. Sa pagkidlat uli ay sandali kong nakita ang kanyang titi. Ibang klase palang umihi ito, nakalitaw lahat ang titi. Tingin ko ay may kahabaan, pero patay pa iyon kaya hindi ko masiguro. Pag kidlat uli ay nakatago na dahil tapos na kaming umihi.

Habang naglalakad kami at naghahanap ng silid na walang tao ay may sinabi si Alex. “Nakita kita, nakatingin ka sa aking ano. Nakita mo ba? Malaki naman di Ba. Mas mataba nga ito kaysa kay Jordan eh.”

“Malay ko, ang dilim kaya sa loob, paano ko makikita iyon! Saka bakit mo nasabi na mas mataba ang sa iyo kesa kay Jordan? Nagpakitaan ba kayo?” tugon at tanong ko.

“Maang-maangan ka pa. Nakita mo na naman ang sa kanya ah,” sabi ni Alex.

“Anong ibig mong sabihin?”

“Wala!”

“Ano nga?”

“Gusto mo talagang malaman?”

“Oo naman, malay ko kung ang sinabi niya ay hindi totoo.”

“Tsinupa mo raw siya nung gawin ninyo ang practice set noon. Hindi lang daw isang beses, dalawa daw. Ngayon ka sumagot. Totoo ano? Huwag kang mag-alala, secret namin iyon at sa akin lang siya nagkwento. Wala naman akong ibang pagsasabihan. Ano Totoo.”

“Secret namin iyon at wala daw siyang pagsasabihan, tapos alam mo. Nakakainis ang kaibigan mong iyon. Baka ipagkalat niya..”

“Eh di totoo nga. Hindi niya ipagkakalat, gusto pa nga niyang paano sa iyo uli eh, nasarapan.”

“Ikaw ba, gusto mo rin ba?” tanong ko.

“Oo, gusto kong mapatunayan sa sarili ko na masarap. May mga bading kaya sa lugar namin na gusto akong matsupa. Syempre hindi ako pumayag, ipagkalat pa nila, madadaldal kasi ang mga bading.”

“Hindi ako madaldal, hindi nga alam na bading ako eh.”

“Sila ang sinasabi ko, hindi ikaw,” sabi ni Alex.

Ang totoo ay nagiinit na ang pakiramdam ko habang nag-uusap kami. Dahil gusto raw din niya ay gumana na ang aking kamay na parang may sariling buhay. Hinimas ko na ang harapan niya, Pakiramdam ko ay tigas na rin. Mukhang tinablan sa pag-uusap namin.

"Hoy, anong ginagawa mo?" puna niya sa ginagawa ko.

“Eh di ginagawa ko ang gusto mo.”

“Baka may makakita sa atin, wala pa namang pinto ang mga silid dito.”

“Doon tayo sa bandang gitna, sa malapit sa dinding. Hindi nila tayo matatanaw. Saka ang dilim kaya. Baka nga marami nang gumgagawa dito eh,” sabi ko.

Hinatak ko ang isang silya at idinikit sa may dingding, saka ko siya pinaupo. Ako naman ay kumandong sa kanya at ikinawit ang isa kong braso sa may batok niya, saka medyo humilata. Nabigla siya sa ginawa ko at pilit akong itinutulak para bumaba ako sa pagkaka-kandong. Naging malikot ang katawan ko dahil nga sa pagtulak niya sa akin. Kumiskis tuloy ang pwetan ko at naramdaman ko na ang matigas niyang ari.

Makulit ako, hindi niya ako mapababa kahit anong tulak pa niya. Tinakot ko pa na baka may makarinig sa ginagawa namin. Sandali siyang natahimik. Nagkaroon ako ng pagkakataon na mahawakan ang magkabila niyang pisngi saka ko siya mariing hinalikan sa labi.

Nagpumiglas na naman siya, ayaw ibuka ng bibig, tikom na tikom at panay ang iwas. Napisil ko ang kanyang pisngi malapit sa labi kaya napabuka iyon. Naging maagap na akong naipasok ang dila ko sa loob ng bibig niya. Hindi naman nagtagal ang pagpupumiglas niya dahil naramdaman kong gumalaw na rin ang bibig niya. Sinipsip na rin ang labi ko at pati dila namin ay naglaro na sa loob ng mga bibig namin.

Ang sarap ng labi niya, malambot. Nang kumalas na ako sa paghalik ay siya pa ang humabol. Habang patuloy pa rin ang paglalaplapan namin ay ipinasok ko ang isa kong kamay sa loob ng kanyang tshirt at hinaplos ang balat niya sa likoran. Ang kinis niyon. Sana lang talaga ay maliwanag para nakikita ko ang kakinisan ng kanyang balat.

Gumapang na ang labi ko sa leeg niya, sa gilid, sa adam’s apple hanggang sa may bungad lang ng kanyang balikat. Gusto ko ring mahalikan ang kanyang nipples, kaya bumaba na ako sa pagkakakandong at lumuhod sa may paanan. Itinaas ko ang kanyang tshirt at nilapa ko na ang kanyang nipples. Napaungol siya at medyo malakas, kaya natakpan ko pa ng aking palad ang kanyang bibig.

“Hoy! Baka marinig ka!” sansala ko, pabulong.

“Ang sarap kasi,” pabulong din niyang rason.

Mukhang nasarapan talaga, kaya muli kong dinilaan ang kanyang nipples at sinipsip ng matagal-tagal din. Impit ang ungol niya.

“O ano… masarap ba?" tanong ko matapos ang ilang minutong paglalaro ko sa utong niya.

"Oo, ang sarap! Gusto ko pa!" sagot niya. “Tapos, gusto kong tsupain mo na ako, baka labasan na ako.”

Nawala na kami sa sarili, hindi na namin alintana na baka may makakita sa ginagawa namin lalo na at maraming tao sa loob ng campus at maging sa silid. Isa pa, walang mga pinto ang room dito kaya pwedeng basta na lang pumasok ang may gustong pumasok.

Gusto ko pa siyang kilitiin, palibugin, paungulin. Pinaikot-ikot ko ang dulo ng aking dila sa maliit niyang tiyan, nilinis ko ang kanyang pusod. Nasasabunutan na niya ako at napapa-angat ang pwetan sa matinding sensasyon.

Minabuti ko nang tsupain na siya para labasan na at matapos na ang ginagawa namin. Ibinaba ko na ang zipper nang pantalon niyang kurduroy na violet hehehe. Siya na ang naglabas ng kanyang titi na basa na ang dulo, tumutulo na ang pre-cum mula sa ulo nito. Dinilaan ko iyon, manamis-namis.

Isinubo ko na ang titi niya at sinimulang supsupin. Gusto ko sanang makita kung ano ang reaksyon sa kanyang mukha, subalit madilim talaga, sayang. Pero ramdam ko ang gigil niya, ang kiliti, ang libog dahil sa patuloy ang impit niyang pag-ungol at ang pag-galaw-galaw ng katawan habang nakaupo.

Pinaglaruan ko rin ang kanyag bayag gamit ang aking dila. Enjoy na enjoy ako, isa na namang adonis ang nagdaan sa bibig ko. Grabe ang swerte ko. Nang dahil sa bagyo at pagkaka-stranded ay nakatikim na naman ako ng isang masarap na putahe.

Pero mas sigurong nag-enjoy si Alex dahil nanlagas na siguro ang buhok ko sa higpit ng pagkakahawak niya roon.

“Malapit na ko. Pag nilabasan ako, kainin mo ang tamud ko ah," hiling niya.

Hindi ako makasagot dahil sagad sa bibig ko ang kanyang burat, pero umungol naman ako. Gusto ko sanang sabihin na talagang kakainin ko iyon dahil sayang hehehe. Diretso lang ako sa aking ginagawa hanggang sa nanginig na ang kanyang binti, umunat pa at napaungol ng impit. Nilabasan na siya at lahat iyon ay sa loob ng aking bibig ipinutok. Hindi ko iniluwa ang kanyang titi hanggat ramdam kong gumagalaw-galawapa at nilalabasan. Nilunok ko na kaagad ang kanyang tamod.

Nakuha pa niyang magtanong nang,"Anong lasa?"

Syempre, ano pang isasagot ko kundi, "Masarap!” Totoo naman. Bakit ba ang sasarap ng tamod nila, masarap ang tamod ni George at ni Jordan, kasing sarap din ng tamod ni Alex. Hinalikan ko siya sa labi, gulat pa.

“Anong lasa?” tanong ko.

“Okay lang!" ang naging tugon niya.

Matapos siyang labasan ay ako naman ang nagpalabas. Na master ko na yata ang pagjajakol na ikinikiskis ko lang ang aking titi. Ikiniskis ko iyon sa binti ni Alex habang naghahalikan kami. Nilabasan ako sa loob ng aking brief hehehe.

Nang huminto ako ay nagtanong siya, sunod-sunod. “Nilabasan ka na ba? Paano ang ginawa mo? Saan ka nagpalabas?”

“Oo, sa loob ng brief ko, basa nga eh, baka maamoy hehehe. Paano ko ginawa? Secret hehehe. Ako lang ang nakagagawang magpalabas na hindi ko hinahawakan ang aking ari hehehe.”

Patuloy pa rin ang malakas na ulan at hangin, nakaramdam ako ng ginaw. Kanina ay init na init kami. “Madyi-jingle uli ako. Ganito ako kapag maginaw eh, ihiin,” sabi ko. Inaya ko na uli siya sa CR. May naabutan pa kami roon na dalawang lalaki. Kumidlat kasi. Tingin ko ay may ginawa rin hehehe.

-----o0o-----

Nakapasok pa rin naman kami kinabukasan. Parang walang nangyari sa amin, hindi namin pinag-usapan. Marahil ay hindi rin nagkwento si Alex kay Jordan sa nangyari sa amin. Kung nagkwento kasi ay siguradong tutuksuhin niya ako.

Hindi na naman naulit pa ang ganoong tagpo. Nag-usap pa rin naman kami, kaibigan na rin kasi ang turingan namin. Umiiwas na rin ako. Maraming gwapo sa unibersidad, naglipana. May nakaklase pa nga ako na isang model daw at katabi ko pa sa upuan. Naging malapit din kami, hanggang doon nga lang sa subject na iyon, paglabas ay wala na, kanya-kanya na kaming lakad. Pero ramdam ko na kung gugustuhin ko ay matitikman ko rin siya.

Hindi ko na ulit naka-klase sina Alex at Jordan hanggang sa mag-graduate na ako. May mga adventure pa naman akong iba noon, pero hindi kakwento-kwento. Walang kwenta hehehe.

May mga ilang karanasan pa ako na talagang hindi na nawala sa aking isipan. Sa susunod na lang. Time iyon na nagre-review ako para sa CPA board exam.

 

 

 

>>>>>WAKAS<<<<<