Kerido - Part 3

 

Kerido - Part 3

 

Flahback

Inilihim muna nang dalawa ang kanilang relasyon.  Wala silang sinabihan kahit na pinakamalapit na kaibigan.  Gaya ng pinangako ni Kiel ay nakipaghiwalay siya kay Pamela.  Naniniwala naman si Kristoff na hindi nanliligaw ang BF sa ibang babae, hindi naman siya naniniwala na wala siyang nakakaniig sa mga babaeng patay na patay sa kanya.  Hindi naman inintindi pa ni Kristoff ang mga tsismis na ganon dahil lalaki pa rin ang kanyang BF at maghahanap ng babae.

Nagbunga naman ang kasipagan at angking talino ni Kristoff.  Malaki ang tiwala ni Mr. Reyes sa kanyang kakayahan kaya binigyan na siya ng mas mabigat na trabaho, sa madaling salita ay mabilis siyang na promote. 

Magna Cum Laude siyang nagtapos sa kolehiyo at tila hindi pa tapos ang swerte dahil pagpasok niya sa opisina matapos ang graduation ay na promote siya bilang Manager.  Makaraan pa ang isang taon ay ginawa na siyang assisstant ni Mr Reyes sa lahat ng negoyo nito, binigyan pa siya ng sariling bahay at lupa sa isang village sa Masinag, sa Antipolo at sasakyan sa kasunduan hindi siya aalis o magreresign sa kompanya sa loob ng sampung taon.  Ngayon nga, sa edad na 27, dalawampung taon matapos mamatay ang magulang ay ganap na siyang matagumpay.  Iisa na lang ang hindi pa natutupad sa kanyang mga pangarap, ang makita ang kanyang nagiisang bunsong kapatid.

Present Time

“Kiel, kaya mo na bang pangasiwaan ang building natin diyan sa may Timog?  Wala ka naman bang nabalitaang nagrereklamong tenant?” usisa ni Kristoff sa kasintahan.

“Konti pang panahon, gusto kong pag-aralan ang pakikipag deal sa mga taga BIR,  May tax examination ngayon sa building na iyon.” Rason ni Kiel.

“Mabuti kung gayon, doon ka muna next week.”

“Sige.”

Sa kasalukuyan ay hayag na ang relasyon ng dalawa.  Wala namang tutol ang ama ni Kiel dahil.  Nasa sa anak daw ang pasya kung saan ito liligaya.  Natuwa pa nga siya dahil sa mapagkakatiwalaan ang binata at alam na ang pasikot sikot sa kanilang negosyo.

-----o0o-----

Sir Kristoff, Sir  Kritoff, humahangos ang isang empleyado at putlang putla ng pumasok sa silid ni Kristoff. 

“Anong nangyari at humahangos ka.  May nangyari ba.”

“Sir!  Si Ma’am Ana po, hinimatay.  Nagsusuka kanina tapos ay hinimatay na. mabuti po at kasabay si Nora sa CR.”

“Ano!  Mabilis na tinungo ni Kristoff ang kanilang silid,  Kandong siya ng isa pang empleyada. 

“Pakisabihan ang driver na ihanda ang sasakyan, bilis na.”

Sa ospital na nagkamalay si Ana.  Naroon din ang doctor na tumingin sa dalaga.

“Doc, ano pong lagay ng pasyente.”

“Wala kayong dapat ipag-alala, Normal lang na paminsan minsan sumama ang pakiramdam at magsuka.  Siguro ay nalipasan pa kangina ng gutom.  Kayo po ba ang asawa o BF nitong si Ana Marie.?

Napatingin si Kristoff kay Ana at sa doctor.  “Hindi po, bakit po ba.”

“Pasensya na.  Nagdadalang tao lang ang pasyente.  2 buwan na,  Kelangan ng konting ingat ha Ana.  Huwag kang magpagutom at dapat ay regular check-up ka.  I-refer kita sa magaling na OBGyne.  Sige, yun lang.  Mamaya ay pwede na siyang lumabas.”

“Hindi mo nasabing may kasintahan ka na Ana. Kelangang malaman ito ng boyfriend mo para mapanagutan ang magiging anak ninyo, aba, biyaya iyan ng Diyos.” Wika ni Kristoff.  Napaiyak naman si Ana.

“Bakit ka umiiyak.  Huwag kang mag-alala at ating kakausapin ang sino mang may gawa niyan. Papapanagutin natin ang lalaking iyon.  Siguro naman ay nagmamahalan kayo kaya nakabuo kayo eh.  Sige na, tahan na.  Huwag ka munang pumasok bukas at ngayon ay sa bahay na muna kita ipahahatid ha.  Sino bang kasama mo sa bahay.”

“Mga ka boardmate ko lang po.”

“Siguro ay ipaalam mo na rit ito sa iyong ama ha.  Tawagan mo kaagad.”

-----o0o-----

Pagkarating sa bahay ni Ana ay kaagad itong may tinawagan.

“Magkita tayo, importante ito.  Kailangang magkausap tayo.”

Hindi naman naghintay ng matagal si Ana at kaagad din naman dumating ang tinawagan.

“Anong pag-uusapan natin?”

“Buntis ako, dalawang buwan na at ikaw ang ama nito.  Ikaw lang ang gumalaw sa akin at wala ng iba, alam mo iyon.” Bungad ni Ana.

“Putang ina, hindi pwede, alam mong may kasintahan ako.”

“Alam ko, kasalanan ko ba kaya ako nagbuntis?  Pinagsamantalahan mo ako at pwede kitang idemanda.  Anong gusto mong gawin ko, ipalaglag ang bata?”

“Teka muna, teka muna, naguguluhan ako.”

“Ayaw kong isumpa ako ang aking ama, ang hihilingin ko lang sa iyo ay ang pakasalan ako, tapos ay wala na, hindi tayo magsasama dahil pareho namang hindi natin mahal ang isa’t isa.  Ayaw ko lang isilang na isang bastardo ang aking anak.” Umiiyak na si Ana Marie.

“Iisip ako ng paraan, ilihim mo muna ito.”

“Paano ako maglilihim ay alam na ito sa opisina.”

“Paano nila nalaman?  Sinabi mo bang ako ang nakagalaw sa iyo?”

“Wala akong sinabihan, nahimatay ako sa opisina.  Hindi ko alam na buntis ako at sa ospital ko na lang nalaman.”

“Huwag ka munang pumasok bukas, magiisip ako ng dapat gawin.”

“Bilisan mo ang pagdedesisyon dahil ipalalaglag ko ito o mageeskandalo ako, masaktan na ang masasaktan. Huhuhuhu.”

-----o0o-----

Kinabukasan ay pumasok pa rin si Ana Marie.  Agad nitong tinungo ang silid ni Kristoff.  Nagpasya na siya.  Personal na niyang sasabihin ang katotohanan.  Napakabait sa kanya ng kanyang Boss at hindi niya dapat malaman sa iba pa ang tunay na nangyari dahil hindi niya kakayanin kung magalit sa kanya ito.

“Sir, pwede po ba kayong maaabala, gusto ko po sana kayong makausap.”

“Sige, gusto mo bang mag-leave muna?  Papayagan kita pero kung magre-resign ka ay huwag naman agad agad ha.”

“Hindi po Sir, gusto ko po lang hingin ang inyong opinyon tungkol dito sa aking ipinagbubuntis. Hindi po tama ito, may tao po akong masasagasaan, masasaktan.  Dalawa lang po ang naisip kong solusyon, ang ilihim ito sa ama ng bata at sabihin na hindi ito sa kanya o ang ipalaglag.”

“Diyos na mahabagin!  Huwag na huwag mong gagawin iyan, napakalaking kasalanan iyan at walang kapatawaran.  Ano ba ang magiging problema.

“Patawarin ninyo ako sir at hindi ako kaagad nagtapat sa inyo.  Talagang balak kong ilihim ang tunay na pangyayari.  Hindi ko po kasi naisip na pwede akong magbuntis kaya hindi ko na rin maari pang itago.  Si Sir Kiel po ang ama ng bata.” Umiiyak na pagtatapat ni Ana.

Natigagal si Kristoff, hindi nakapagsalita, nanlilisik ang mata sa galit.  Muntik na niyang saktan ang empleyada, mabuti na lang at nakapagtimpi at naalala ang kalagayan nito.

“Paano mo nagawa sa akin ito Ana. Naging mabuti naman ako sa iyo. Ibinigay ko na sa iyo lahat ng pabor para sa isang baguhang empleyada, tapos ay tatraydurin mo pa ako.  Napakasama mo.  Bakit?  Dahil ba alam mong anak siya ng mayari ng kompanyang ito?  Makasarili ka pala.  Nagkamali ako ng pagkilala sa iyo.”

“Hindi po sir, ah huhuhu,  Magpapaliwanag po ako, pakinggan po muna ninyo ang aking paliwanag.”

“Hindi na kailangan. Malinaw na sa aking ang lahat.  Alam mo na hindi ko kayang bigyan ng anak si Kiel kaya sinamantala mo.”

Hindi pa nakakapagsalita uli si Ana ay biglang pasok naman ni Kiel.  Gulat ito na naroon si Ana at umiiyak.  Ang akala niya ay hindi pumasok ang babae.

“Mag-usap tayo Kristoff.”

Isang mariing sampal ang dumapo sa kanyang pisngi. Siya naman pagpasok sa silid ni Mr. Reyes.

“Anong kaguluhan ito, Ana, Kristoff, Kiel.” Naguguluhang tanong ni Mr. Reyes.

“Mag leave po muna ako Sir.  Pasensya na po kayo.”

“Aba, bakit ba?  Mag-usap muna tayo,”

“Saka na lang po Sir.”  Hindi na pinakinggan pa ni Kristoff ang pakiusap ng kanyang Boss.

“May dapat ba kayong ipaliwanag sa aking Ana?  Kiel?”

“Sir!  Pa!” Sabay na wika ng dalawa.

“Doon tayo sa aking opisina.”

“Ikaw muna ang magsalita Ana.”

“Sir, buntis po ako at si Kiel po ang ama.”

“Anak nang….Totoo ba iyon Kiel.”

“Pa, tinukso lang niya ako.  Hangad lang siguro ang ating kayamanan Pa.  Maati ngang akin ang bata pero hindi ko po siya mahal dahil tinukso lang niya ako Pa.  Lalaki ako Pa!  Maniwala kayo sa akin.” Pagtanggi ni Kiel.

“Hindi totoo yan!” malakas na wika ni Ana na halos ay pasigaw na.

“Huminahon ka Ana.  Sige. Magpaliwanag ka.”

“Pinagsamantalahan po niya ako.  Minsan po ay napilitan akong sumama sa kanya para mag dinner.  Reward po raw niya sa akin dahil malaki raw ang natutuhan niya sa akin.  Tiwala naman po ako dahil mabait naman siya.  Pagkakain po namin ay nahilo ako.  Hindi ko na alam ang sumunod na pangyayari.  Nagising na lang po ako na nasa tabi niya at walang damit sa isang silid.  Wika ni Ana sa pagitan ng pagiyak at paghikbi.

“Pinagbantaan pa po niya ako na wala dapat makaalam lalo na si Sir Kristoff, dahil tatangalin daw ako sa trabaho sakaling may makaalam nito. Tumahimik po ako dahil ayaw ko rin po ng eskandalo at lalo nang ayaw ko na makasakit ng ibang tao.  Hindi ko naman po alam na magbubunga ang ginawa niya sa akin huhuhu.”

“Wala katotohanan iyon Pa!  Sinungaling siya!”

“Tumahimik ka!  Napaka walanghiya mo, itatawa mo ang sarili mong anak!” galit na wika ni Mr. Reyes.  “Ano ngayon ang gusto mo Ana.  Sabihin mo.”

“Gusto ko po ng kasal, gusto ko pong bigyan ng pangalan ang aking anak.  Yun lang po.  Ayaw ko rin po na itawil ako ng aking Ama?”

“Mahal mo ba ang anak ko?”

“Hindi po, sa ngayon po ay namumuhi ako sa kanya.”

“Kung gayon ay bakit gusto mo ng kasal gayong hindi mo siya mahal.  Paano ka liligaya kung pakakasal ka sa hindi mo naman gusto.  Pwede mo namang iluwal ang bata at sasagutin naman namin ang obligasyon.  Kikilalanain namin ang bata, gusto ko nang magkaapo matagal na.”

“Gusto ko pong may ipakitang pruweba sa aking ama.  Huwag po kayong mag-alala.  Basta ikasal kami kahit saan, kahit walang sermonya, basta may kontrata ng kasal.  Pagkatapos po noon ay wala na.  Hindi po ako makikisama sa anak ninyo, wala rin akong hihinging suporta para sa aking anak.  Ang gusto ko lang ay huwag ninyo akong tanggalin sa aking trabaho para naman may ipang tustos ako sa pagpapalaki sa aking anak. Huwag din po kayong mag-alala na may hangarin ako sa inyong yaman.  Pipirma po ako ng kasulatan na hindi ako tatanggap ng kahit na anong yaman na mangagaling sa inyo.  Tapos ay ipawawalang bisa po namin ang kasal matapos po ang ilang taon.  Yan lang po.”

“Hindi naman ako makapapayag na ilalayo mo sa akin ang aking apo.  Matanda na ako at gusto ko ring maranasan ang maging Lolo.”

“Ayaw ko pang tuluyang magalit sa akin si Sir Kristoff. Malaki po ang naitulong niya sa akin.  Itinuring na po niya akong parang tunay na kapatid.”

“Pero hindi naman sila pwedeng ikasal at hindi magkakanak si Kristoff.  Ipakakasal ko kayo at magsasama hanggang sa ipanganak ang bata.  Saka na lang natin isipin ang susunod na hakbang kapag nakapanganak ka na.  Doon ka na titira sa bahay.  Huwag kang mag-alala, kakausapin ko si Kristoff.  Mabait iyon at alam kong mauunawaan niya ang lahat.  At ikaw Kiel, umayos ka.”

“Pa, doon na lang kami sa isang bahay natin sa may Katipunan.  Wala naman nang tumitira doon at wala na ring naupa.”

“Ikaw ang bahala.  Sige, ipalilinis ko at ipaayos kung may kailangang ayusin.”

-----o0o-----

Nakasal ang dalawa, isang simpleng kasal sa huwes na dinaluhan pa ng Ama ni Ana.  Hindi na naman siya pa nagtanong kung bakit ganon lang ang naging kasal gayong napakayaman ng napangasawa ng anak.  Sinabi naman ni Ana na siya ang may kagustuhan niyon.

Tuluyan ng nasira ang samahan nina Kristoff at Ana, hindi na sila naguusap maliban na lamang kung tungkol sa negosyo.  Patuloy pa rin naman ang pagigiging malapit sa isa’t isa nina Kritoff at Kiel.  Bulung bulungan nga sa opisina na ginawang kabit na ni Kiel si Kristoff, isang kerido.

Magkasama nga sa iisang bahay sina Kiel at Ana pero magkahiwalay naman ng silid at walang pakialaman.

Sa opisina ay lantaran din ang pagiging malapit nina Kiel at kristoff.  Katunayan ay hindi sila nahihiya na maglambingan kahit na naroon pa si Ana, tuloy ay pinapipiyestahan sila ng tsismis at bakit hinahayaan ito na gawin iyon, nagiging masama na sa kanila si Kristoff.  Madalas din na sa bahay na ni Kristoff umuuwi ang dating kasintahan.

Lahat ng iyon ay tiniis ni Ana.  Sa pagdaan ng mga araw ay unti unti na ring nagkakaroon ng pagtingin ang babae sa asawa.   Hindi naman palaging masungit si Kiel.  Inaasikaso na ni Ana ang asawa, pinagluluto ng almusal, hinahanda ang bihisan at kinakausap na nang maayos.

Ngayon malaki na ang tiyan nito ay isinasabay na ito sa pagpasok ng asawa sa kanyang kotse at maging sa pag-uwi.  Sinasamahan na rin ito sa tuwing may check-up at talagang inaalalayan ito ng mabuti.  Sa opisina ay sinasabayan na rin ni Kiel sa pagkain ang asawa sa baon nilang pagkain.

Lahat ng iyon ay napapansin din ni Kristoff.  Lalong lumalaki ang galit niya sa naging asawa ng dating kasintahan.  Nagseselos na siya sa ipinakikitang giliw rito.  Minsan ay hindi na niya naitatago pa ang inis dahil harapan na niya itong nakakagalitan kapag may mali sa ginawang report o di kaya ay late na nakapag bibigay ng mga report. 

Minsan ay nakita iyon ni Kiel kaya kinausap na niya ang binata.

“Intindihin mo naman minsan si Ana. Kabuwanan na niya at siguro ay nahihirapan na rin at hindi makapag-overtime.  Konting konsiderasyon naman.” Wika ni Kiel.

“Konsiderasyon.  Ay ako naman ang siyang makakagalitan kapag hindi ako nakapagbigay ng inputs kay Mr Reyes.  Anong gagawin ko, tanggapin ko lang ng pananabon ng iyong Papa?”  Pabalang ng sagot ni Kristoff.

“Nagseselos ka ba?  Anak ko ang dinaala niya at kailangan kong masiguro na isisilang ang bata ng maayos.”

“Alam ko na hindi kita mabibigyan ng anak pero anong magagawa ko, tao lang ako at mahal na mahal kita.”

“Ngayon ko lang naman nabigyan ng pansin si Ana.  Hayaan mo, pagkapanganak ay sa iyo na ako uuwi.

“Kahit hindi na.” Nagpupuyos sa galit na tinalikuran na niya si Kiel.  Kadalasan naman na inaamo siya nito na humahantong sa mainitang pagtatalik.

-----o0o-----

Nagsilang na si Ana ng isang malusog na sanggol.  Sanggol pa lang ay hindi maipagkakailang anak ito ni Kiel.  Tuwang tuwa ang kanyang Lolo at maging si Kiel na rin.  Iisa lang ang hindi natuwa sa panganganak na iyon ni Ana, si Kristoff.

Kahit masama ang loob ay kinuha pa rin ng mag-asawa na gawing ninong si Kristoff.  Kahit pakitang tao lang ay nagpunta rin ito sa simbahan.

Nakabalik na si Ana sa trabaho at ang unang ginawa nito ay kausapin ang kanyang biyenan.

“Sir, busy po ba kayo?”

“Medyo.  May kailangan ka ba sa akin? Sabihin mo na kaagad.”

“Gusto ko na pong humingi ng annulment at lumipat na ng ibang tirahan.  Bibigyang laya ko na po si Kiel.  Naawa na po ako sa kanya at kay Sir Kristoff.”

“Kung maghihiwalay tayo ay iiwan mo sa amin ang aking anak.  Hindi ako papayag na sa iyo mapunta ang bata.” Si Kiel na narinig pala ang paguusap ng magbiyenan.

“Ako ang ina at ako ang mas may higit na karapatan Kiel.  Isa pa, sinong ipakikilala mong ina, si Sir Kristoff?”

“Huwag mo siyang idamay sa usaping ito, wala siyang kinalaman.” Pasigaw ng wika ni Kiel.

“Huminahon kayo, pagusapan natin ito ng mahinahon,  Hindi makukuha sa init ng ulo ang bagay na ganito.” Napatayo na si Mr. Reyes at nahampas pa ang mesa.  Natahimik ang dalawa.

“Bakit pa ninyo pawawalang bisa ang kasal.  Hindi ba kayo pwedeng magsama na lang para may kilalaning ama at ina si junior?”

“May kasunduan po tayo.”

“Pero wala roon ang pagpapawalang bisa ang kasal at kung sino ang aangkin sa bata.”

“Sir, kailangan po ng bata ang ina habang lumalaki pa lang ito.  Alam kong sa akin din ibibigay ang bata sakaling makarating tayo ng korte.  Ayaw ko namang umabot pa tayo sa ganon.” Katwiran ni Ana.

“Kung gayon ay walang hiwalayan na mangyayari.  Tapos!  Makalalabas na kayo.”

Walang nagawa si Ana.  Ayaw na niyang patagalin pa ang kanilang pagsasama ni Kiel dahil habang tumatagal ay natutuhan na niya itong mahalin.  Ayaw niyang dumating na lubusan na niyang mahalin ang asawa at pagkatapos ay masaktan ng tuluyan.  Baka hindi niya kayanin kapag dumating pa ang panahong iyon.

Ang dating pag-aasikaso sa asawa ay hindi na niya ginawa, hindi na rin niya pinagkakausap pa ito nang sa ganon ay ito na ang humingi ng annulment.

Nagpakita naman ng pagiging mabuting ama si Kiel.  Natuto na siyang magpalit ng diaper. Magtimpla ng gatas, at gusto niyang sa kwarto niya patulugin ang sanggol.  Ayaw namang pumayag ni Ana kaya ang ginawa ni Kiel ay bumili ng isang folding bed at doon sa kwarto ni Ana matulog ng wala na silang maging pagtatalo pa.

Madalas pa rin naman makitulog si Kiel sa bahay ni Kristoff.

“Bakit hindi ka pa tuluyang makipaghiwalay sa babaing iyon.”

“Papano naman ang anak ko, hindi niya ibibigay sa akin ang pangangalaga sa bata.”

“Kung gusto mo ng anak, mag-ampon tayo.”

“Bakit ako aampon gayong may tunay akong anak.  Hindi ako mag-aampon kahit na anong pilit mo.  Anak ko si Junior at wala akong magiging anak na ampon.”

“Huwag ka namang magalit, nasabi ko lang iyon dahil palagi lang naman kayong nag-aaway.”  Nilambing lambing na lang ni Kristoff ang dating BF.  Kiss na lang kita, uhmm tsup uhmm.  I love you uhmm tsup.  Ang lambingan iyon ay kadalasan nauuwi sa mainit na tagpo.

“Ahhhhhhhhh Kristoff ang galing mo talaga.  Sa iyo ko lang nalalasap ang ganito kasarap uhhhhhhh shet shet uhhhhhhhhhhh.” Ungol ni Kiel habang subo subo ang burat nito at nilalaro naman ng palad ang kanyang bayag.

Maya maya pa ay kinubabawan na ni Kristoff ang lalaki, iginiling giling ang pwetan sa kandungan nito haang nilalamas ang dibdib at nilalapirot ang magkabilang utong.

“Pasukin mo na ako ahhhhhhhhh sige na.”

“Hinawakan naman ni Kristoff ang puno ng kanyang burat at itinutok na sa kanyang lagusn saka dahan dahan naupo.  Sinalubong naman ng marahang kadyut ang bawat pagtaas baba ng kanyang pwetan sa tulos ng kasiping.  Malakas na ungol na naman ang narinig sa kwartong iyon.

“Mahal na mahal kitaa Kiel, ahhhhhhhh sige pa, bayuhin mo ako ng mariin ahhhhhhhhh ang sarap sarap mo talagang kumantot.”

Matagal na nagsanib ang kanilang katawan, hanggang sa pakawalan na ang katas ng kataksilan.

“Hindi ka pa dito matulog.”

“Na mi miss ko ang baby ko eh.”

“Sinong Baby, si Ana?”

“Ito talaga, syempre ang anak ko, ang baby Junior ko, sino pa.”

-----o0o-----

Mabilis na nagdaan ang panahon, mabilis din na lumaki ang sanggol na si Junior.  Bukas nga ay ang ika isang taong kaarawan ng bata.  Engrande ang ginawang handaan.  Sa isang malaking hotel ginanap ang party.  Maraming dumating bisita na karamihan ay mga nagtatrabao sa kanilang kompanya na may asawa at anak.  Childerens party nga naman kaya dapat ay maraming bata.  May ilan ding dumalong mga kaibigan ni Mr. Reyes para ipagmalaki lang naman ang apo na habang lumalaki ay nagiging kamukhang kamukha na ng ama.  Lalaking napakagandang lalaki  ni Junior.

Nagkatabi sa upuan si Kiel, ang kanyang ama at ilang malalapit na akaibigan at kamag-anak.  Isang kamag-anak ang nagbiro kung kailang daw susundan ang bata..  Nagdahilan na lang si Kiel na malapit na.  Hihintayin na lang na lumaki laki pa ang anak.

Binulungan din siya ng ama.  “Kelan nga ba susundan ang apo ko.  Gusto ko sana ay maraming apo, lalaki man o babae.”

Hindi na lang sumagot si Kiel at ngumite na lang.  Paano ba susundan ay hindi naman sila nagsisiping

Naging maayos naman ang selebrasyon.  Tulog na ang bata ng sila ay umuwi.

-----o0o-----

Habang lumalaki si Junior ay nagiging bibo ito, nakakapagsalita ng ilang salita at natuturuan na rin ng mga karaniwang itinuturo sa bata, ang close open, ang beautiful eyes, ang pag kiss, nadadalas tuloy ang pagdalaw ni Mr. Reyes sa bahay ng mag-asawa.

Sa tuwing dadalaw naman ay ang pagkakaroon ng bagong apo ang inuurirat.

Sa opisina naman ay talagang ipinagmamalaki ni Kiel ang kanyang anak na ikinayayamot naman palagi ni Kristoff.  Talagang ipinakikita ang pagkayamot kahit na naririnig ng ibang empleyado.  Doon naman naiinis ang mga empleyado sa ginagawing ganoon ng kanilang Boss, tuloy ay napagtsitsismisan siya.  Kesyo inggit, malandi eh wala namang matris para manganak.

Ang tungkol lang naman kay Ana at sa anak nito ang ikinaiinggit ni Kristoff na siya rin naman ikinaiinis ng kanilang empleyado.

Gustong gusto na rin naman ni Kiel na sundan si Junior, ang problema ay paano mapapapayag si Ana.

Isang gabi ay umuwing lasing si Kiel.  Nabugbog siya sa kantyaw ng mga kaibigan dahil sa hindi na raw masundan si Junior na magtatatlong taon na.  Matatas na ngang magsalita at talagang gwapo at napaka bibo.  Hindi na umubra pa ang salitang annulment.

Sumilip siya sa silid ng bata.  Mahimbing na itong natutulog.  Sinasanay na nila na matulog ito ng mag-isa hanggat bata.  Pagdaan niya sa silid ng asawa ay nakaawang ito ng konti, sumilip din siya at nakita niya na tulog na rin ito na naka suot ng manipis na pantulog.  Aninag tuloy ang maganda nitong katawan, maputi, makinis at parang hindi nanganak dahil tayong tayo pa rin ang kanyang suso.

Alam naman niyang siya pa lang ang nakagalaw sa kanya at wala siyang alam na may nanliligaw dito.  Bahay at opisina lang ang palaging pinupuntahan nito.  Ewan kung anong pumasok sa kukote ni Kiel.  Pumasok siya sa silid, isinara ang pinto at naupo sa gilid ng kama.

Inilapat ang palad sa maputing hita ng asawa saka hinaplos.  Wala namang reaksyon ang babae na tulog na tulog pa rin hanggang sa ang suso na ang kinapa at pinisil hangang sa halikan na ito at sinipsip.  Doon na nagising si Ana.

“Anong ginagawa mo.” Hintakot napabangon ang asawa at napasandal sa headboard at tinakpan ng kumot ang sarili. 

Subalit tila nawala na sa sarili si Kiel, marahil ay dahil sa kalasingan o sadyang nabuhay ang pagnansa sa nakitang halos hubad na katawan ng asawa. Sumampa na ito sa kama at pilit na hinahalikan si Ana at hinihikit ang kumot na nakatabing sa katawan.

Nagpupumiglas si Ana, nanlaban, pero malakas si Kiel at talagang wala na sa tamang pag-iisip.  “Anong gusto mong gawin sa akin walanghiya ka, lumbas ka rito at sisigaw ako.”

“Sige, sumigaw ka, mag-asawa tayo at wala silang karapatang pakialaman ang ating ginagawa.”

Patuloy si Kiel sa gustong mangyari.  Kinakalmot na siya ni Ana at sumisigaw na nga.  Isang sampal na malakas ang tumama sa kanya na nagpahilo rin sa kanya.  Wala pa ring tigil ito sa pagpupumiglas hanggang sa nahulog na sa kama.  Isang suntok sa mukha ang pinakawalan ni Kiel at pati na sa sikmura.  Namilipit sa sakit si Ana at napahiyaw lalo ng malakas.

Nahablot na ng tuluyan ni Kiel ang kumot, siya namang pagbukas ng pinto.

“Mommy, Daddy!.  Nag-aaway ba kayo?  Bakit po ang ingay ingay ninyo at umiiyak si Mommy.” Wika ni Junior na nagising sa narinig na komosyon.

“Hah!  Hindi anak.  Nahulog kasi si Mommy sa kama at tinutulungan kong tumayo.  Sige na anak, balik ka na sa kwarto mo.”

“Tutulungan ko po kayo.”

 

 

Itutuloy………………