Lunes, Pebrero 7, 2022

Me, My Stepfather and Others – Chapter 5

 



Si Tito Bert

 

 “Tito!  Game na, ikaw naman.  Simulan mo na, tigas na tigas na rin ako o.” Pangungulit ni Lukas para tsupain din siya.

Nataranta ako bigla. Humiling ako na huwag sanang sundin ni Tito. Ngunit tila pagbibigyan na niya si Lukas.  Naghumumiyaw ang diwa ka para tutulan ang napipintong pagtsupa ni tito kay Lukas.

Nakita kong nakapwesto na sa paanan ni Lukas si Tito. Dumapa pa ito na lagpas ang mga binti sa kama. Akala ko ay isusubo na niya ang burat ni Lukas, hindi pala, sinipat lang pala ang butas niya.

“Walanghiyang butas to o, tingnan mo Peter oh, nakanganga na hehehe.  Kikibot kibot pa.  Wala munang tsupa, titirahin na lang muna kita.  Pinaluhod na ni Tito si Lukas, tirahang aso ang gusto ni Tito.  Nagmamadali naman lumuhod si Lukas at kumembot kembot pa ang balakang.

Tukso talaga itong si Tito. Nakatagilid ako sa pagkakahiga sa kama at doon pa mismo sa harapan nang aking mukha nakaprente ang puwet ni Lukas. Kitang kita ko tuloy ang pag close open na butas niya.  Pumuwesto na rin si Tito at dalawang pwet na ang aking napagmamasdan. Lumingon muna si Tito sa akin. “Nood ka kung paano ko biyakin ang kaibigan mo.”

Nakalapat sa kama ang isang tuhod ni Tito samantalang ang isang paa naman ay naka-apak sa kama. Parang nakaluhod na nakaliyad kaya kitang kita ko ang pagbaon ng kanyang tarugo sa naghihintay na lagusan ni Lukas.

“Tae na Tito, napakasakit pa rin, pero huwag ka titigil, kaya kong tiisin ang sakit huuhhhhhhhhhhhhhh shit ang sakit huuuuuuuuuuu.” Hiyaw ni Lukas. Hindi ko nakikita ang kanyang mukha pero nararamdaman ko naman ang tinitiis niyang sakit. Alam ko dahil naranasan ko rin.

Wasak na wasak talaga ang butas ni Lukas. Ganun pala ang itsura ng butas kapag may nakapasak at naglalabas pasok pa. Parang may nababaligtad na laman at balat.

“Ang sikip pa rin ng puke mo Lukas. Parang nahahapit ang aking burat sa loob. Tila hinahatak pa. Paano mo ba nagagawa ang ganon ha. Ilan na ba ang nakapasok dito.” – si Tito.

“Tito, maniwala ka. Ikaw pa lang ang nakapasok diyan at pangalawa pa lang. Sisiguraduhin kong ikaw lang ang makapapasok sa makipot kong butas Tito, ahhhhhhhhhh shetttttttttt ang sakit talaga.”

“Talaga lang ha Lukas!  Ngayon pang nabisto na kita na isang paka, pakantot.  Hindi ka uuwi ngayon na hindi wasak ang tumbong mo,  Kakastahin din kita.” Banta ko kay Lukas sa aking isipan.  “Inis kasi ako sa iyo. Sumalo ka pa sa amin ni Tito, dapat ay sa akin lang siya.” Sabi pa ng utak ko.

Walang humpay sa pagbayo si Tito, Sagad kung sagad. Natahimik naman si Lukas. Mahihinang daing lang ang maririnig sa kanya. Panay ang “um um naman ni Tito.

Napagod na siguro si Tito at sumandaling tumigil at nahugot ang burat sa loob ni Lukas. Magpapalit lang pala ng posisyon. Pinatihaya naman siya na ang puwitan ay nasa gilid ng kama kung saan naman naroon ang aking ulo. Bumaba ng kama si tito, inangat ng konti ang balakang ni Lukas at iginapos sa bewang ang mga binti nito. Sinasadya na talaga ito ni Tito. Sadyang iniinggit ako o iniinis. Pareho lang naman talaga ang naramdaman ko, inggit at inis.

Umulos na si Tito, mabilis na nag-urong sulong. Umalog ang kama, lumangitngit sabayan pa ng ungol ng dalawang malibog.

“Ayyyyyyyyyyyyyy susko poooooooo Tito napakasarap, hahhhhhhhhhhh Tito huwag po kayong hihinto. Ibaon na ninyo ng todo, masarap pag baon na baon.”

Pag ibinabaon ng todo ni Tito ang pagbayo ay napapaangat pa ang katawan ni Lukas, saka hahawak sa balakang ni Tito na parang pinipigilan na mahugot. Hinahabol niya ang bawat pag-tusok at paghugot ng tarugo sa kanyang butas.  Napaka ingay na niya, walang tigil sa kakaungol at kahahalinghing.

“Puta ka Lukas, haling na haling ka na sa kantot ni Tito ha.  Tikman mo uli ang burat ko.”  Isinaksak kong muli ang aking burat sa kanyang bunganga.  “Eh di nakita mo!  Natahimik kang puta ka.” Gigil kong turan.

“Wala na!. Naging isang hayok sa burat na itong kaibigan mo Peter. Ilang burat ba ang gusto mong ipasok diyan ha Lukas. Gusto mo ba na sabay sabay? Ahhhhhhhhhhhhhh hmmmmmmmmmm ummmmm umm ummm ummmm ang sikip talaga ng butas mo.” Si Tito.

Gustong magsalita ni Lukas, kaya lang ay nakasalpak pa ang burat ko sa kanyang bibig.  Pilit na iniluwa saka habol ang hinga na sinabing “Burat mo lang Tito ay sapat na sa akin, pero pwede ring pasukan din yan nitong BF ko.  Best friend, pwede ba? ahhhhhhhhhhh sige pa fuck fuck fuck. Titoooooo”

Nakakadala ang libog ni Lukas. Tumigas lalo ang burat ko, putsa. Nagkusa na siyang isubo muli ang aking titi.  Kumadyut na ako, mariin, nabubulunan na siya kaya nahampas niya ang aking hita.

“Puta naman Peter, papatayin mo ba ako haaakkk haaakkk. Huwag ganon.”

“Sorry naman, libog lang.”

Hinatak niya bahagya ang aking balakang palapit sa kanya, dinakma na ang aking burat at pinisil ng mahigpit. Masakit at gusto ko siyang tadyakan. Nanggigil sa aking burat, gustong makaganti. Buti na lang at agad ding binitawan, kundi ay talagang tatadyakan ko siya. Isinubo na niyang  muli.

“Hmmmmmmm matitikman kita ngayon sa pangalawang pagkakataon hmmmmmmm.” Naglaho na naman ang aking burat, parang magic at nalipat sa loob ng kanyang bibig. Matagal na nanatili iyon sa loob ng kanyang bibig at ramdam ko ang naglulumikot niyang dila. Napaungol na naman ako.

“Napakaswerte mo Lukas. Nakamtan mo ang matagal kong minithi mula kay Tito. Ako nga ang nauna pero ikaw naman ang nagwagi.” Sabi ng aking utak. Sobra sobra na ang inggit ko. Nakikita ko kasi kung gaano kaligaya si Lukas na dapat ay ako.

Hindi na huminto pa si Tito sa pag-ulos. Hindi na rin huminto si Lukas sa pagtsupa sa uten ko. Hindi na rin kami tumigil sa paghalinghing. Matagal. Kung inorasan ko ay mga trenta minutos din kaming nagsalosalo.

“Malapit na ako Tito.” Sigaw ni Lukas

“Sahurin mo ha.” Utos ni Tito.

Hindi naman ako pahuhuli, gusto kong ako ang mauna. Nagconcentrate na talaga ako at sumabog na ang pangalawang bugso ng aking kalibugan.

“Ulkkkk ulkkkkkkk ulkkkkkkkk.” Hindi nakapaghanda si Lukas at nabulunan siya sa biglaang pagputok ko. “Uhu uhu uhu” Napaubo si Lukas. “Puta Tito nabigla ako at biglang sirit sa lalamunan ko ang tamod ng timang na ito. Nabulunan tuloy ako. Ubu ubu uhu.”

Kita ko ang pagngiti ni Tito sa sinabing iyon ni Lukas. Ilang saglit pa at si Lukas naman ang nagpasabog. Hindi na niya nagwang sahurin ang kanyang tamod at kumalat na ito sa kanyang tiyan, dibdib at maging sa kanyang bayag at singit. Panay ng kayod at simot ni Lukas sa tumapon na tamod at isinubo sa kanyang bibig saka umangat para makipaghalikan at maisalo si tito sa kanyang tamod.

Isang mahabang ungol ang pinakawalan ni Tito kasabay ng pangingisay niya at pangingislig. Sumabog na rin ang kanyang bulkan sa kalooblooban ni Lukas.

Nangamoy sonrox na sa loob ng aking kwarto. Hindi na nila nakuhang maglinis ng katawan dahil madilim sa dadaanan dahil nga brownout. Magkayakap pa silang natulog. Lalong lumala ang aking yamot.

-------------------o0o-------------------

Madilim pa nang akoy magising. Akala ko ay maaga pa, pero ng tignan ko sa relo ay pasado alas nwebe na pala. Tulog pa rin ang dalawa. Nagalala ako na baka dumating si Mommy at madatnan sila sa ganoong kalagayan. Ginising ko si Tito at sinabing lumipat na ito sa kanilang silid. Wala siyang reaksyon, nanatili lang sa pagkakahiga.

Niyugyug ko uli. Noon lang siya nagdilat ng mata saka sinabing “Hindi raw makakauwi ngayon si honey. May baha pa raw sa daraanan pauwi. Tatawag na lang kung magpapasundo na.” Balik sa pagtulog si Tito. Puyat na puyat. Simula ng makatulog ako ay hindi na ako nagising muli. Napasarap kasi ang aking tulog dahil kahit papano ay nakaraos din ako. Wala na akong alam kung may ginawa pa sila kaya hanggang ngayon ay antok pa rin sila pareho. “Wala na akong pakialam sa inyo bwisit kayo.” Pagmumura ko na tila hindi naman nila nadinig.

Bumangon na ako at nagkape. May text si Mommy. Ako na raw ang magluto ng tanghalian at sa bahay siya kakain. Kumpleto daw naman ang panglahok sa ref.

Wala pa ring palang kuryente. Buti na lang at brownout at malambot na nang bahagya ang karne. Agad na akong nagpakulo ng tubig at ihinanda na ang mga gulay. Nagring ang telepono ko. Si Mommy. Nagpapasundo na kay Tito at uuwi na raw, wala na raw baha. Hindi raw nito sinasagot ang phone.

Mahina na nga ang hangin sa labas. Wala na siguro ang bagyo. Sadyang dumaan lang sa metro manila. Pumasok ako ng silid at huling huli ko kung paano susuhin ni Lukas si Tito. Medyo nagulat pa si Lukas at nailuwa ang  burat ni Tito.  Isinubsob naman muli ni Tito ang mukha nito sa harapan naman niya.  “Mabibitin ako, ano ka ba!? Pagalit na sita ni Tito.

 “Tito, tumawag si mommy at hindi nyo raw sinasagot ang telephone mo. Nagpapasundo na. Kanina pa raw tumatawag at nagagalit na nga.” Wika ko na may dagdag pa.

Biglang balikwas si Tito, nagmamadaling naghilamos at nagmumog. Hindi na nagpaalam maging kay Lukas at lumabas na ng bahay. Siya na rin ang nagbukas ng gate at agad na pinasibad ang kotse. Tawa ako ng tawa. Takusa rin pala hahaha.

Samantala ay nagpaalam na si Lukas na uuwi na rin.

-------------------o0o-------------------

Wala ng bagyo, balik eskwela na uli kami. Magkasama na naman kami ng magkita sa eskwelahan na parang walang nangyari. Medyo tahimik naman siya ngayon at hindi masyado nakikijamming sa barkada ng biruan. Nanibago ako kahit papano. May hiya din naman pala ang loko. Dahil hindi siya masyado nagkikikibo itong araw na ito ay sa iba muna ako nakipagkulitan. Isa si Lester sa makukulit sa aming klase, iba nga lang ang kanyang grupo. Hindi kami close pero nagtuturingan naman kaming magkaibigan.

Magkatono naman kami sa mga biruan. Parang matagal na kaming ganito at bawat biro ko ay nasusundot niya ng biro din at ganun din naman ako sa mga biro niya. Masaya din palang kasama itong si Lester.

Napalingon ako kung saan naroon si Lukas. Pinansin ko na siya.  “Lukas!  Bakit ba ang tahi tahimik mo ngayon.  Nakakapanibago ka ah.  Ano bang problema.”

“Natahimik lang, may problema kaagad.  Hindi kaya may nararamdaman lang?” sagot niya.

“May masakit ba sa iyo.” Tanong ko.

Hinatak niya ako saka may ibinulong sa akin.  “Ang sakit pa ng wetpaks ko ihhhhhh.  Huwag ka namang maingay, hayaan nyo muna ako ihhhh.” Para naman napaawa ako sa kanya na natawa.  Iniwan ko na lang muna.

Makaraan lang ang ilang araw ay balik muli si Lukas sa pagiging makulit, nadagdag pa itong si Lester na sa aming grupo na madalas napapasama.

Dalawang linggo makaraan ang tatluhan namin nina Tito at Lukas ang mabilis na nagdaan.  Palaging busy si Tito at maagang umaalis ng bahay.  Hindi pa rin kami masyado nagkakausap ng matagal dahil nitong nakaraang araw ay pumapasok din siya kahit Linggo.  Wala naman siyang sinasabing dahilan, marami lang daw talagang trabaho.  Confidental daw siguro, ang sabi sa akin ni Mommy.

-----o0o----

Katatapos lang naming maglunch ng barkada na hindi kasama si Lukas.  Susunod daw kaagad sa canteen, subalit tapos na kaming kumain ay wala pa siya.

Nakaramdam ako ng panunubig kaya nagpaalam muna ako sa mga kasama ko na mag siCR lang. Akala ko ay walang tao sa loob dahil pagbukas ko ng pinto ay malinis ito. May nadinig akong nagsalita mula sa isang cubicle na nakasara. Dahan dahan akong pumasok sa kabilang cubicle dahil kaboses ni Lukas ang nagsalita sa kabila.

“Magkita tayo kahit sandali lang Tito. Please naman po. Hirap na hirap na po ako. Sabik na sabik na ako sa inyo.  Pudpud na ang palad ko.” Wika ni Lukas na marahil ay kausap sa phone si Tito dahil nabanggit niya ang pangalan nito.  Blanko naman ako sa sagot ni Tito

“Gusto po. Sige po. Kelan at saan. Okay po” Ang huli kong nadinig na sinabi ni Lukas.

Naghinala ako na magkikita ang dalawa.  Gumana na naman ang mapaghinala kong isipan.  Naghihinala na ako na madalas silang nagkikita.  Nagisip ako ng plano kung paano ko sila mabibisto.

Mahihirapan akong malaman kung saan pupunta si Tito dahil nauuna akong umalis sa kanya sa pagpasok. Si Lukas naman ay madali. Kapag absent siya ay paniguradong sa oras na iyon sila magtatagpo. Kung walang pasok. ay malalaman ko naman kapag umalis si Tito. Sana lang ay sa walang pasok sila magtagpo.

Sa buong linggong nagdaan ay hindi naman nag-absent si Lukas.  Kasama pa naming maglaro sa computer shop nina Lester at inaabot kami ng gabi sa paglalaro doon.  Hindi ko na nalaman kung nagkita pa silang muli ni Tito.

-----o0o-----

Maaga kaming pinauwi ngayon dahil sa may meeting ang mga guro ng senior class.  Alas kwatro pa lang ng hapon ay nasa bahay na ako.  Akala ko ay wala pang tao, pero may nakita akong isang sasakyan na nakaparada sa tapat ng aming bahay.  Napaisip ako kung sinong bisita ang dumating.  Ang alam ko kase ay mamaya pa si Mommy at si Tito naman ay gayon din.

Bukas ang gate at nasa garahe na ang kotse ni Tito.  Bukas din ang pintuan ng bahay.  Pagpasok ko sa loob ay naroon na nga si Tito Victor at may Bisita siya, isa ring sundalo dahil naka uniporme pa na pang sundalo.

“Magandang hapon po Tito.  Magandang hapon po sa inyo.” Bati ko sa kanila.  Sumagot naman sila ng ganon ding pagbati.

“Peter, kaibigan ko at kasama ko sa trabaho, si Bert.  Siya ang aking stepson Bert, si Peter.”  Pakilala sa akin ni Tito.

Tumayo pa ito para kamayan lang ako.  “Kumusta.  Kumusta naman ang Tito Victor mo bilang bagong tatay, nakakasundo mo ba naman.” Tanong ni Sir Bert.

“Okay lang po Sir.  Mabait po si Tito Victor, mapagbigay at maunawain po.  Magkasundong magkasundo naman po kami.”

“Huwag nang Sir, Tito Bert na lang.”

“Kayo pong bahala,  Maiwan ko po muna kayo Sir, errr Tito Bert, Tito Victor.  Magpalit lang po ako ng bihisan.

“Peter, aalis na rin kami, sunduin ko na ang Mommy mo.  Sinama ko lang dito ang Tito Bert mo para malaman kung saan ako nauwi ngayon.”

“Ganon po ba. Sige po, ingat na lang po.”

“Bakit ganoon, bakit kanina pag pasok ko ay parang naghahalikan sila.  Ano kaya sila.  Isa kaya si Tito Bert sa kinukwento niya palagi sa akin noon.” Mga nabuong katanungan sa akin na wala namang kasagutan.

-----o0o-----

Victor’s POV

Nagpanagpo kami ng aking pinakamatalik na kaibigan at kapwa sundalo na si Bert sa isang meeting na ginawa sa isang kampo sa EDSA, makalipas ang halos 10 taon.  Nasa Cavite na pala sila ngayon nakatira kasama ang kanyang pamilya.  Matapos ang meeting ay inaya ko siya sa bahay para malaman na rin kung saan ako nauwi sa ngayon.  Konting kwentuhan lang, konting balitaan dahil hindi siya pwedeng mag-stay ng matagal.  Nagpapaalam na siya para umalis na.

Nagyakap kami at dahil sa matagal din na nasabik sa isa’t isa, kaya ang isang yakapan ay nauwi sa paghahalikan.  Magkayakap pa kami ng bumukas ang pinto at bumungad ang aking stepson na si Peter.  Dagli kaming naghiwalay.

Pinakilala ko sa kanya si Bert saka kami sabay na umalis, siya para umuwi ng Cavite, ako, para sunduin naman ang aking asawa.

Habang daan ay nagiisip ako kung nakita ni Peter ang paghahalikan namin ni Bert, baka kasi kung ano na naman masama ang isipin sa aming dalawa ni Bert. 

-----o0o-----

Maraming kaming masasayang alaala ni Bert simula ng magkakilala kami sa training sa pagkasundalo.  Kami ang laging magkasama, naging magksangga, buddby buddy sa ano mang kalokohan.  Magkasama rin kami sa unang misyon bilang ganap na sundalo.

Simula noon, kahit saang lakaran, mapa personal o opisyal na misyon ay palagi kaming kasama sa grupo.  Sa ano mang laban, sa ano mang panganib ay maasahan namin ang bawat isa, walang iwanan ika nga.

Dahil sa lagi nga kaming magkasama at halos hindi mapaghiwalay, ay nagkaroon kami ng sexual contact.  Hindi naman naiiba sa aming mga sundalo ang magkaroon ng sexual contact, lalaki sa lalaki.  Pangkaraniwan na iyon lalo na at malayo sa pamilya, sa asawa, pero iba pag kaming dalawa ni Bert. Nagka-aminan na kami ng kakaibang nararamdaman sa isa’t isa, kaya, kapag may pagkakataon, kapag kami lang dalawa ay asahan na na may pagtatalik na magaganap.  Sa aming pagtatalik ay madalas na siya ang bottom, hindi sa ayaw ko kundi siya ang may gusto noon.

Iba kapag kami ang magkasama sa kama, may pagmamahal, may pagtatangi, kaya mas nasisiyahan kami pareho.  Nahinto na lang ang aming palagiang pagsasama sa lakaran noong mag-asawa na siya.  Pinili naman namin pareho ang ganon dahil sa pagmamahal na rin sa kanyang asawa na noon ay buntis na. 

Walong taon na ang kanyang  panganay na si Niko, na akin naman inaanak ng malipat siya sa ibang kampo, siya ay sa Mindanao habang ako ay dito sa Luzon na destino.  At makaraan nga ang sampung taon ay pinagtagpo na naman kami ng landas.  Isa na siyang balo, namatay ang kanyang asawa sa sakit na breast cancer kaya sila na lang mag-ama ang naninirahan sa Cavite.

Sa aming pagkikita, ay muling nabuhay ang aking matagal na natagong damdamin sa kanya at siguro ay siya rin, naramdaman ko iyon sa kanyang yakap at halik.

Matikas pa rin si Bert, tila walang ipinagbago, bakas pa rin ang kagwapohan noong mga bata pa kami.  Nasasabik akong magkita kami muli at sana ay ma meet ko rin ang aking inaanak.

-----o0o-----

“Honey, nagkita kami ng pinaka matalik kong kaibigan na si Bert makaraan ang sampung taon, isinama ko sa bahay natin kanina.  Gusto ka sanang makilala, kaya lang ay kelangan na niyang umalis.  Gusto ka raw makilala kaya sinabi ko na punta rito sa Lingo para ma meet naman ang napakaganda kong asawa hehehe.” Kwento ko habang nagmamaneho pauwi.

“Tamang tama at wala akong schedule na duty sa araw na iyon.  Papuntahin mo ng maaga para mahaba haba ang kwentuhan ninyo.  Ano bang paborito niyang pagkain para siyang maihanda ko.”

“Iisa lang naman ang paborito namin, buddy buddy nga kami matagal na kaya pati pagkain ay iisa ang nakahiligan namin.”

“Mas okay na iyon at madali ko nang maluluto.”

-----o0o-----

Abalang abala si Honey ko sa paghahanda ng pagkain.  Tumulong na rin si Peter.  Kanina ay kami na ni Honey ang namalengke.  Lunch ang inbitasyon ko kay Pareng Bert.  Isasama raw niya ang inaanak kong si Niko para makilala ni Peter dahil magkasing edad lang ang dalawa at malamang ay magkakasundo ng madali.

Bago magtanghalian ay nakatapos na naman kami ng pagluluto.  Parang may malaking handaan sa dami ng prinepera ni Honey na pagkain.  Nakaayos na rin ang mesa at maging ang iinuming alak at beer ay naka ready na rin.

Nakaligo na si Honey at hinihintay ko na lang si Peter na siya namang nasa banyo.  Hinintay ko na lang ang paglabas niya ng banyo.  Bumukas na ang pinto, nagulat pa ako ng hatakin ako papasok sa loob ni Peter, dinakma kaagad ang aking si manoy saka ako hinalikan.  Nabigla man, ay kaagad ko rin naman tinugon ang halik na iyon.

“Tito hmm, ang tagal na, sabik na sabik na ako sa iyo, kung bakit hindi mo pa ako sinabayan sa pagligo. Hmmm mwahhh hmmmmm.” Si Peter na tila gutom sa aking mga labi.

“Tama na Peter at baka lumabas na si Honey. Baka dumating na rin ang kumpare kong si Bert.  Labas na, ako na lang ang hindi pa nakakaligo.” Taboy ko kay Peter sabay sa pagpisil sa kanyang malambot na pwet.  Napakayug tuloy ang loko hehehe.

-----o0o-----

Bago mag-alas dose ng tanghali ay dumating na si Bert kasama ang kanyang binatilyong anak na si Niko.  Sinalubong namin ni Honey sila sa gate.  Sa may gate pa lang ay humahangos na si Niko payakap sa akin, tuwang tuwa sa muli naming pagkikita.

“Ninong hahaha, mano po Ninong.  Ang dami na po ninyong utang sa akin hahaha.”

“Ang lakilaki mo na ah ang gwapo gwapo pa.  Ano, kumusta ka naman.  Tuli ka na ba hahaha.”  Biro ko kay Niko.

“Si Ninong talaga, syempre, di ba ikaw ang kasama ko nang magpatuli ako?”

“Ganun ba?”  Nakalimutan ko na.  Matanda na kasi ang Ninong, makakalimutin na.

“Papasukin muna natin ang bisita mo Honey, sa loob na tayo magkwentuhan.” Singit ni Honey.

“Honey, siya yung sinabi kong best friend at kumpare ko na si Bert at syempre ang gwapong gwapo kong inaanak na si Niko.  Pare siya naman ang aking misis ang aking Honey na si Mona.  Naniwala ka na, na super ganda ng napangasawa ko hehehe, medyo nagkalaman na lang ng konti hehehe, joke lang Honey.”

“Iba ka talaga Pare, idol ka talaga.  Akala ko talaga ay hindi ka na mag-aasawa eh.  Sobrang pihikan mo kasi, pero naka-jackpot ka naman sa nabingwit mo hehehe.

“Nasaan nga pala si Peter.  Pakitawag naman Honey, baka nakatulog na.  Pakilala ko sa iyo Niko ang aking stepson na si Peter.  Siguradong magkakasundo kayo.  Eto na pala siya.  Peter ang Tito Bert mo, nakilala mo na siya dati at ang kanyang anak na si Niko.  Inaanak ko siya.”

Nagbatian naman sila sa batian ng mga kabataan ngayon.  “Sya, dumulog na tayo at kanina pa naghihintay ang pagkain, sabay sabay na tayong kumain at baka gutom na gutom na kayo.”

“Tama ka Pare, siguradong taob yang handa mo dahil gutom na nga ako.”

Matapos kumain ay si Honey ko na ang naglinis sa pinagkainan namin, katulong si Peter.  “Doon na muna kayo magkwentuhan sa sala at aayusin lang namin sandali ni Peter itong kusina.  Sige na, paroon na kayo at susunod na kami pagkatapos.” Taboy ni Honey sa amin. 

“Pare, pinaiinom mo na ba yang inaanak ko?”

“Beer lang pare, binata na naman pero hindi ko pa talaga pinapayagan na makipaginuman sa labas.”

“Si Peter ay gayon din, nainom lang iyan kapag ako ang kainuman.  Hindi rin naman talaga palainom yun.  Good boy kasi.  Ikaw ba Niko ay good boy din.”

“Opo Ninong.  Kanino pa ba ako magmamana.”

Nakihalubilo na ang mag-ina matapos magligpit ng kinanan.  Nakisalo na sila sa kwentuhan.  Maya maya lang ay lumabas ako para kuhanin ang alak na aking binili.  “Peter, maglabas ka ng wine glass at beer mug saka magdala ka na rin ng yelo.” Utos ko kay Peter.

“Tulungan na kita.” – si Niko.

Nagsimula na kaming uminom habang walang patid ang kwentuhan.  Sinariwa namin ang mga kalokohan namin magmula sa training hanggang sa maging ganap na kaming sundalo, mga pinagdaanan naming hirap sa tuwing may misyon at kung ano ano pa.  Napuno ng malalakas na tawanan at biruan sa loob ng bahay.

“Honey, maiwan ko na muna kayo ha.  Mga panlalaki na ang kwentuhan at hindi na ako makasabay hahaha.  Sana lang ay narito rin si misis para may kakampi ako hahaha.  Sayang, hindi na kami magkakakilala pa.  Pareng Bert, Niko, iwan ko muna kayo ha,  Narito lang naman ako sa kwarto.  Kapag may kailangan kayo ay tawagan nyo lang ako.”  Paalam ni Honey.

Tuloy lang ang aming kwentuhan at marahang inuman.  Ang dalawang bagets ay pumasok na rin ng silid ni Peter at maglalaro daw ng xbox matapos makainom ng tig dalawang beer.

Inabot na kami ng pagdilim ay halos hinde pa nauubos ang aming pinagkukuwentuhan.  Ang sarap lang talagang alalahanin ang nakaraan.

 

 

Itutuloy…….

 

 

 

 

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento

Sa Babuyan at Manukan (Part 13)

  Sa Babuyan at Manukan (Part 13)   Kuya Zaldy’s POV Hindi ako dalawin ng antok, naisip ko si Mikel. Ngayon lang parang luminaw ang ak...