Magkapatid (Part 6)

 

 

Magkapatid (Part 6)

 

Nakita ni Bernie ang kanyang daddy at ako na naghalikan.  Sa kabiglaanan ay nagtatakbo siya pababa diretso sa labas ng bahay.  Mabilis siyang hinabol ni Maynard.  Hindi naman ako makahabol dahil sa may diprensya na ang aking paa.  Pagdating ko sa ibaba ay nakabukas na ang pintuan at nakarating na ng highway ang bata. 

Napakabilis tumakbo ng batang iyon, mana sa ama.

Napasigaw ako nang makita kong may sasakyan na mabilis na humaharurot kung saan naroon si Maynard.  “Maynard!!!! May sasakyang paparating.” Sigaw ko, pero huli na ang lahat dahil hindi kaagad nakita iyon ni Maynard dahil ang iniintindi niya ay ang kanyang anak.

Malakas na screech ang nadinig ko na sinabayan pa ng napakalakas kong sigaw.

Gahibla na lang ng sinulid ang agwat ng kotse kay Maynard, mabuti na lang at mabilis na nakabig ang kotse ay hindi siya natumbok.  Natumba naman siya sa pagilag din.

Naalerto naman si Bernie, nilingon niya ang ang kanyang Daddy dahil sa narinig na ingay at nakitang nakatihaya ang kanyang Daddy.  Tumakbo siya pabalik para puntahan ang kaniyang Daddy na inakalang nasagasaan ng kotse at nasaktan.

“Daddy…Dadddy…huhuhuhu…Daddy.” Sigaw sabay ng iyak ni Bernie habang tumatakbo.

Pinilit kong tumakbo kahit ako nahihirapan, sinalubong ko na si Bernie at nahawakan sa kanyang braso.  Naginalsa siya at pilit na kumakawala sa pagkakahawak ko.  Nang mabitiwan ko at muling tumakbo.  Nakita ko na may isa na namang kotse ang paparating at hindi iyon pansin ni Bernie. Mabilis ang takbo niya sa pagnanais na makarating kaagad sa kinaroroonan ng kanyang daddy para malaman kung okay ang kanyang Daddy.  Mabilis akong kumilos at naitulak ko siya at tumilapon malapit kay Maynard.

Mabilis na tinungo ni Maynard ang anak na hindi na gumagalaw.  Huminto naman ang driver ng sasakyan pero hindi kaagad bumaba.  Siguro ay sa takot na baka siya ay saktan.

Litong lito si Maynard, hindi na alam ang gagawin, iyak ng iyak,  Bernie gising!! Bernie huhuhu gumising kaaaa.!! Sumisigaw na siya.  “Bernard, ilabas mo ang kotse, dadalhin natin siya sa ospital.”

Sa aking pagkataranta ay hindi ko kaagad naisip iyon.  Siya namang lapit ng driver ng kotse.  Isakay nyo na lang sa aking kotse para madala kaagad sa ospital.  Siya namang pagdating ni Tatay at binuhat na ang bata. 

“Bilis na!! Tayo na!!” sabi ni tatay na tinungo ang sasakyan ng driver na muntik nang makabangga kay Bernie.  Naiwan na ako dahil walang kasama si Hana at baka magulat kapag nalaman ang pangyayari.

Nagbalik na ako sa bahay.  Nakatayo sa sala si Hana at tahimik na umiiyak.  Nilapitan ko siya para aluin, ngunit nagulat ako ng ako ay yakapin.  Napaisip uli ako kung bakit niya ginawa iyon.  Sinisisi ko ang aking sarili, kung hindi sa akin ay hindi mangyayari ang ganito.  Kung wala ako ay walang makikitang kahalayan si Bernie at hindi siya magtatakbo.

Bumitiw ako kay Hana, saka pa lang siya nagsalita.  “Salamat Bernard.”

“Hah???  Bakit?”

“Nakita ko ang ginawa mo para iligtas si Bernie.  Alam kong ligtas siya, huwag kang mag-alala, ina ako at alam kong walang mangyayaring masama sa kanya.” Wika niya.  Inaya pa akong sabayan siya sa pagdarasal.

Matapos manalangin ay nagpasya akong pumunta sa pinakamalapit na ospital kasama si Hana.  Nadatnan namin na ginagamot pa siya  Lumabas muna ako para makalanghap ng hangin.  Hindi ko pa kayang harapin si Maynard at Hana.

Litong lito pa rin ako.  Nagtatanong ako sa sarili kung anong nagawa kong kasalanan at nangyayari ito sa akin.  Hindi ko tuloy namalayan na tumutulo na pala ang aking luha.  May nagpunas ng aking luha sa pisngi at nakita ko si Tatay.

“Umuwi muna tayo.  Marami pang tests na gagawin kay Bernie, pero huwag kang mag-alala at ligtas daw siya.  Minor injuries lang daw at dahil sa pagkadapa.  Tara na.  Nariyan naman ang mag-asawa ng mag-aasikaso sa bata.

Para akong bata na yumakap sa kanya habang inaalalayan ako sa paglakad.  Pagdating sa bahay ay hindi pa rin ako bumibitaw.  Nakahawak pa rin ako sa kanyang kamiseta ng mahigpit.  Niyakap na rin niya ako ng mahigpit at nagsimula na naman akong umiyak.

“Patawarin ninyo ako anak, kung hindi dahil sa akin ay hindi kayo maghihirap ng ganito.  Hindi ko sana kayo makikita na nalulungkot, pinagsisisihan ko na pinaghiwalay ko kayo.  Patawarin na sana ninyo ako anak.”  Wika ni Tatay na tumulo na rin ang luha.

“’Tay!  Tulungan ninyo ako, baka hindi ko na kayanin.”  Nagtila isa na naman akong paslit na naghahanap ng kalinga ng magulang.  Hinaplos ni Tatay ang aking buhok at sinubsob ko na ang aking mukha sa kanyang dibdib, tuloy pa rin ang aking pag-iyak. Naramdaman ko na lang na binubuhat niya ako gayong mas malaki pa ako sa kanya, at ihiniga sa aking kama.  Hinalikan ako sa noo at kinumutan gaya ng mga bata pa kami.  Hindi siya umalis sa aking tabi hanggat hindi pa ako nakakatulog.

-----o0o-----

Pagka-gising ko, pakiramdam ko ay may ibang tao sa aking silid.  Palingon ko ay si Maynard pa. “Bakit narito ka?.  Kanina ka pa ba?” tanong ko.

“Medyo, pinagmamasdan kita habang natutulog.  Wala kang pinagbago, maliban sa paa  mong kahoy, ikaw pa rin ang napaka-gwapo kong kapatid na minahal ko.” Wika niya. Pagkatapos ay yumuko siya para halikan ako sa aking mga labi.  Nagawa kong maipasok ang aking dila sa loob ng kanyang bibig at sinipsip naman niya iyon.  Napaungol na kami kapwa.

Makaraan ang ilang sandali ay pinakawalan ko na siya.   Nagningning naman ang kanyang mga mata ng aking titigan.  Bumangon na ako, sakto ang kanyang harapan sa aking mukha pag upo ko sa gilid ng kama.  Para bagang nag-aanyaya ang kanyang pagkalalaki.  Dinaklot ko iyon at pinisil.  Kagyat naman ang pagtigas niyon sa aking palad.  Mabilis ang aking kamay na naibaba ang zipper ng kanyang pantalon at nailabas ang matigas niyang alaga at kaagad ko iyong tsinupa.  Deep throat ang ginawa kong pagsubo.  Umuungol na siya at nahawakan pa ang aking ulo at kumadyut ng kumadyut.  Kinantot na niya ang aking bibig.

Sa tagal na hindi namin nagawa ang ganito ay kaagad na nilabasan si Maynard.  Hindi ko iniluwa ang kanyang titi hanggat hindi pa natatapos ang kanyang pagpapalabas. 

Hindi naman niya ako pinabayaan, lumuhod na siya at ako naman ang tsinupa.  Hindi siguro tumagal ang pagtsupa sa akin ng hihigit pa sa limang minuto.  Kaagad din akong nilabasan sa kanyang bibig.  Nilunok din niya ang aking tamod.

Nabuhay yata kami para sa isa’t isa.  Nagsanib na naman ang aming mga puso, ang aming kaluluwa.  Nang makaraos na kami pareho ay saka ko pa lang nakumusta si Bernie.

“Kumusta si Bernie?”

“Okay naman siya sabi ng doctor.  May konting galos at pasa lang at sugat sa binti.  Hinihintay lang ang ibang resulta ng tests at ang x-ray.  Nagsisiguro lang ang doctor na wala siyang nabaling buto.” Wika ni Maynard.

“Gusto ko siyang dalawin, sama ako sa iyo pag-balik mo roon.”

“Kung ganon ay kumain na tayo para makaligo na.”

Nadatnan namin si Tatay na nakabihis na para pumasok sa opisina.

“Mag-almusal na kayo.  Nagprito lang ako ng bacon at itlog.  Initin na lang niyo ang tinapay sa oven.  Iwan ko na kayo at baka ma late na naman ako.  Ikumusta mo na lang ako kay Bernie, Maynard.” Wika ni tatay na papalabas na ng bahay.

“Yes Tatay.  Baka lumabas na rin siya mamaya.” Wika ni Maynard.

“Marami nga palang salamat Bernard.  Kung hindi sa iyo ay baka pinaglalamayan na ang anak ko.”

“Wala yun, pamangkin ko siya, saka hindi ko kayang makita kang masasaktan dahil alam kong labis kang magdaramdam kapag nasaktan ang iyong anak.  Alam mong nararamdaman ko rin ang ano mang nararamdaman mo.” Wika ko.

“Sorry nga pala sa sinabi ko sa iyo kagabi.  Hindi ko dapat sinabi iyon sa iyo.  Pwede kang tumira dito hanggat gusto mo.”

“May gusto pa akong sabihin sa iyo, siguro ay dapat mo ring malaman. Noong umalis ka na ay lungkot na lungkot ako.  Nagpunta ako ng bar at naglasing.  Hindi ko alam na umiiyak pala ako noon.  Sa kalasingan ko ay hindi na ako halos makagulapay.  Mabuti na lamang at may isang babae na nagprisintang ihatid ako sa bahay.  Tinulungan pa rin niya akong pumasok sa ating bahay hanggang sa kwarto.  Umiyak na naman ako at kinomfort niya ako. Sumunod na nagyari ay yun na, hubo’t hubad na kami at nagtatalik.  Ikaw ang nasa isip ko noon Bernard.” Kwento ni Maynard.  Sandali siyang huminto sa pag-kukuwento.

“Isang buwan matapos na may mangyari sa amin ay bumalik siya at sinabing buntis siya.  Ako lang daw ang kinasama niya noon at wala nang iba pa kaya sigurado daw siyang ako ang ama ng bata.  Ang babaeng iyon ay si Hana.  Wala na akong magagawa, nagpakasal kami at hindi naman maipagkakaila na anak ko nga si Bernie dahil kamukhang kamukha ko siya.  Isinunod ko ang pangalan niya sa iyo.”  Patuloy niya

“Kailangan ko ring sabihin sa iyo na hindi ko siya pwedeng mahalin na hihigit pa sa pagmamahal ko sa iyo.  Ikaw ang gusto kong makasama sa bawat sandali ng buhay ko at gusto kong magsanib ang ating mga puso.  Mahal kita Bernard at mamahalin palagi.” Dugtong pa rin niya.

“Ano, tapos ka na bang kumain?  Sabay na tayong maligo kung sasama ka sa akin.”

Nauna pa akong nagtungo ng banyo, nilingon ko siya at kinindatan.  Hinintay ko siyang pumasok ng banyo at walang kaabog abog na itinulak ako sa dinding ng banyo at mabilis na ibinaba ang aking shorts.  Nahubad ko na noon ang aking sando.  Hinimas na niya ang aking burat na nasa loob ba ng aking boxer brief.

Mainit kaagad ang aming halikan, lips to lips, tounge to tounge, higop sabaw ng buko hehehe.  Ang sarap ng kanyang laway.  Dinaklot na niya ang aking dibdib saka nilapirot ang magkabila kong utong habang patuloy kaming naghahalikan.  Bumaba pa ang kanyang halik at nilantakan ng himod at sipsip ang aking utong, salitan niyang sinipsip ang magkabila kong utong.

“Kantutin mo ako.” Ang hiling ni Maynard.

Tila ako si Superman na kaagad na napihit ang katawan ni Maynard para siya ang mapasandal sa dinding.  Nilagyan ko ng lotion ang kanyang butas at ang aking burat saka ko siya pinatalikod.  Itinaas ko ang isa niyang paa at ipinatong sa cover ng kasilyas.

Nagsimula nang umindayog ang aking balakan.  Pumalo palo na ang aking bayag sa may bandang bayag niya.  Halos mapulikat ako sa bilis ng aking pagkayog.  Sinalsal ko na ang kanyang titi habang patuloy akong umuulos. Hindi ko akalain na mauuna pa siyang labasan sa akin na tumapon lahat sa baldosa.  Hindi rin naman nagtagal ay nilabasan na rin ako.

Tumapat na kami sa shower nang mapansin niya na hindi ko pa natatangal ang artificial leg ko.  “Hindi ba masisira yang isang paa mo kapag nabasa?

“Hayaan mong masira, pwede namang paltan hehehe.”

-----o0o-----

“Daddy..." Tuwang tuwang salubong ni Bernie sa kanyang ama.

“Hon, buti at narito ka na.  Uwi muna ako para makaligo at madalhan ng pagkain itong baby natin.  Ayaw niyang kainin ang pagkain na rasyon ng ospital.” Wika ni Hana

“Okay hon.”

“Alis muna ako.  Bernard, hon, kayo muna ang bahala kay Bernie.”

Kinawayan ko lang siya.  Nailang ako bigla sa tawagan nilang ‘Hon’.  Nainggit ako

“Kumusta ang baby ko ha.  Magaling na ba ang baby ko?” wika Ni Maynard

“Natatakot ako Daddy.”

“Hah!  Bakit?  May masakit ba sa iyo.  Anong sabi ng doctor?”

“Wala pong masakit sa akin Daddy. Why were you kissing Uncle Bernard?"

“Dahil magkapatid kami.  Kini-kiss din naman kita ah dahil anak kita.”

“Pero bakit parang kiss na tulad kay Mommy. Hindi mo naman ako hinahalikan sa lips ah.”

“Kalimutan mo muna ang nakita mo anak ha!  Secret na lang muna natin iyon.  Secret between father ang son, okay?  Paguusapan din natin iyon sa ibang araw.”

Hinagod muli ni Maynard ang buhok ni Bernie at hinalikan sa noo.

Isang nurse ang pumasok para ma check si Bernie at pinainom ng gamot.  Nilandi landi ko pa ang  nurse na nakipaglandian naman sa akin.  Pagkaalis ng nurse ay pinagsabihan ako ni Maynard.  “Pwede kang lumandi ng lumandi kahit kanino, basta huwag ka lang magpa-park sa maling garahe.”

“Selos.”  Wika lo.

“Kaya, huwag kang pahuhuli dahil mahal ang multa.”

-----o0o-----

Noong una, akala ko ay hindi na muli kaming magkaka-ayos ni Maynard lalo na at may asawa na siya at anak.  Mali ako, dahil feeling ko ay mas naging close kami magtapos ang ilang pagsubok.  Napatunayan namin na tunay ang aming pagmamahalan.  Kapag din lang walang nakakakita sa amin ay nagagawa naming maglandian, maghalikan, maghawakan ng burat at kung ano ano pang kalandian na ginagawa lang ng magkasintahan o mag-asawa.

Iisa na lang ang problema, si Bernie na laging nakabuntot sa kanyang ama kapag nasa bahay na si Maynard.  Ingat na ingat kami pareho kapag naroon ang bata.  Para na itong may isip na nahahalata ang masama naming ginagawa.

Alam kong hindi komportable ang bata kapag ako at si Maynard ay magkasama kaya palagi siyang nakabuntot saan man magpunta ang ama.  Nagsisimula tuloy akong mainis sa batang iyon.

Mahal na mahal ako ni Maynard, alam ko at hindi niya ako matatanggihan sa hihilingin ko sa kanya.  Humahanap lang ako ng tyempo para kausapin siya.  Kokosnultahin ko rin si Tatay.  Alam kong papanigan niya ako dahil alam niya ang paghirap ko sa loob ng sampung taon.  Siya ang dahilan kaya ako napatira kay Tito Carding.  Dahil sundalo siya ay nakumbinsi niya akong magsundalo rin.  At nang mapasabak sa gyera ay minalas na tamaan sa binti sanhi na putulin iyon. Pinuntahan ko si Tatay sa kanyang silid.

“May kailangan ka anak?” – si Tatay.

“Tay!  Gusto ko lang ipaalam sa inyo na balik na kami sa dati ni Maynard.  Mahal ko siya at mahal pa rin niya ako.  Katunayan ay may nangyari na uli sa amin .  Hindi ka ba natutuwa at liligaya na ang mga anak mo?”

Gulat na gulat si Tatay, hindi na niya namalayan na bumagsak na ang ballpen na hawak sa kamay.  Bumangon siya at naupo sa gilid ng kama katabi ng aking inuupuan at inakbayan ako.

“Bernard, may asawa na si Maynard at may anak na rin.  Hindi ba ang dapat sa inyo ay maglimutan na.  Alam kong mahal ninyo ang isa’t isa pero kawawa naman si Hana at si Bernie.  Wala siyang kasalanan sa inyo para saktan lang ninyo.”

“Tay!  Wala namang kwenta ang kasal na iyon.  Ipinagtapat na sa akin ni Maynard na pinakasalan lang niya si Hana dahil nabuntis niya ito at ayaw ko na nakikita ko siya, nasasalubong dito sa bahay dahil naiinis ako.”

“Anak, hindi mo pa ba kayang tanggapin ang katotohanan.  Matagal na ang nakaraan.”

Nakadama ako ng galit kay Tatay.  Ang akala ko ay kakampihan ako, hindi pala.

“Ano mang binabalak mo ay huwag mo nang ituloy anak.  Malaking iskandalo ang idudulot nito sa atin.  Maniwala ka.”

“Wala na akong pakialam ‘Tay.  Hindi naman sila ang nagdurusa. Akin lang si Maynard at hindi ko siya ipagpaparaya kaino man”

“Anak.”

Hindi ko na hinayaan pang makapagsalita si Tatay.  Tinalikuran ko na siya at pasalpak na isinara ang pinutan.

Wala na akong pakialam.  Hindi ko na kailangan itago ano mang gawin ko sa kanya.  Ipapakita ko sa kanila ang pagmamahal ko kay Maynard at alam kong okay lang ito sa kanya.

Nakita ko si Maynard sa sala at nanonood ng TV.  Tinabihan ko siya at kaagad na hinawakan ang kanyang kamay.  Isang masuyong halik ang idinampi ko sa kanyang kamay. Mabilis naman nahatak niya ang kanyang kamay.

“Anong ibig sabihin nito Bernard?  Baka may makakita sa atin, si Bernie, si Tatay at lalo na si Hana.”

“Ano ba ang masama kung makita nila. Nagmamahalan tayo  Bakit hindi mo pa siya hiwalayan at tayo na lang ang magsama. Pwede ko pang tiisin si Bernie, pero hindi si Hana.  Nasasaktan ako kapag magkasama kayo, lalo na at nasa iisang kwarto lang kayo.”

“Bernard, ano bang pumasok sa kukote mo.  Bakit ako makikipaghiwalay sa kanya.  Wala naman kaming hindi pinagkakasunduan.  Ayoko ng broken family at ayaw kong maransan na walang kalalakhang ina ang aking anak katulad natin.”

“Unawain mo naman ako Maynard.  Mahal na mahal kita at hindi ko na nanaisin na mawalay na naman sa iyo.  Ikaw na rin ang nagsabi na pinakasalan mo lang si Hana dahil sa nabuntis mo siya.  Hindi mo siya mahal, ako ang mahal mo.”

“Hindi mo naintindihan ang aking sinabi.  Hindi ko sinabing hindi ko mahal si Hana.  Ang sinabi ko ay hindi ko minahal si Hana ng hihigit pa sa pagmamahal ko sa iyo.  Mahal ko si Hana, siya ang ina ng anak ko. Bernard.  Intindihin mo mo ako.”

Hindi ako makapaniwala sa sinabing iyon ni Maynard.  Para akong sinampal ng mag-asawang sampal.  Nakarmdam ako ng sobrang pananakit ng ulo.  Nakaramdam din ako ng hilo at tila masusuka.

“Mabuti at sinabi mo dito sa aking pagmumukha ang totoo Maynard.  Siguro ay kailangan ko na ngang umalis sa pamamahay na ito.  Maghanap ka na ng ibang titing ipapasak mo diyan sa punyeta mong butas.”

Nagngingitngit akong pumasok ng aking silid.  Parang may humataw sa aking ulo, lalong itong kumirot.  Ano na ba ang nangyayari sa akin, bakit ko nasabi ang mga bagay na iyon.  Ipinikit ko ang aking mga mata sa pagaakalang mawawala rin ang sakit ng aking ulo.  May nadinig akong tila pagbukas ng pintuan. Nilingon ko kung may tao ngang pumasok.  Nakadama ako ng galit, ng pagkasuklam pagkakita sa anak ni Hana na si Bernie. Siya ang dahilan kung bakit ayaw hiwalayan ni Maynard ang kanyang asawa.

Pinilit kong bumangon pero muntik na akong matumba dahil hindi ko nakayanan ang hilo at sakit ng ulo, parang sasabog sa aking pakiramdam.  Naramdaman kong may humawak sa aking kamay at inalalayan ako.  Nakaramdam ako ng pagkapahiya dahil sa aking inisip kanikanina lang.  Napaka sweet pala ng batang ito.

Ngunit sa sobrang sakit ng aking ulo ay nagsisigaw ako.  Hindi ko na kinaya ang sakit.  Sinunggaban ko si Bernie sa kanyang braso.  Gulat siya, alam kong natakot at pilit na kumakawala sa pagkakahawak ko.  Ihinarap ko ang mukha ko sa akin at tinitigan ko ng nanlilisik kong mga mata.  Nanginginig na siya sa takot.  Ewan ko at tinigasan ako, nakaramdam ako ng libog. 

Nakawala siya sa pagkakahawak ko at tumakbo papuntang pintuan subalit nahatak ko siyang muli.  Nagsisisigaw na siya at humihingi ng saklolo.  Natuwa ako sa nangyari.  Nilukuban na ako ng masamang espiritu.  Nahawakan ko siya sa hita at ang isang kamay ay tinakpan ang kanyang bibig para hindi makasigaw.  Nagawa ko ring hubarin ang kanang tshirt.  Iyak na siya ng iyak, nagsisigaw.

“Bernie, nariyan ka ba?  Buksan mo ang pinto.” Wika ni Maynard na nasa labas ng pintuan at malakas na kumakatok.  Gustong sumagot ni Bernie pero natatakpan ko ng aking palad ang kanyang bibig.  Siya ang aking tunay na kalaban kay Maynard at hindi ako papayag.

“Bernard, huwag mong sasaktan ang aking anak at mananagot ka sa akin.” Sigaw ni Maynard. Isang malakas na hiyaw ang nadinig ko sabay tadyak sa pintuan at bumukas na ito

Nakita ni Maynard ang takot na takot na anak na mahigpit na hawak hawak ko sa braso.  “Bitiwan mo siya Bernard.  Anong kabaliwan ang ginagawamo.”

“Siya, siya ang dahilan kung bakit hindi mo maiwan ang asawa mo, dapat na siyang mawala.”

“Nababaliw ka na ba!  Bitiwan mo siya o ako ang papatay sa iyo.” Pagbabanta ni Maynard.

Nabigla ako ng biglang sumugod si Maynard at nadaganan ako.  Nakawala tuloy si Bernie at nagtatakbo palabas at yumakap sa kanyang ina na kaagad na nailayo ang bata at umakyat na sa kanilang kwarto.

Isang malakas na suntok ang tumama sa aking panga.  “Hindi ka na makakalapit sa anak ko kahit kelan.  Umalis ka na dito sa pamamahay ko at baka kung anong magawa ko sa iyo.” Ang galit na galit na wika ni Maynard.

Lubha akong nasaktan sa kanyang sinabi.  Dahil sa batang iyon ay nawala sa akin si Maynard.

“Bading!  Bakla.  Hindi ka ba nasisiyahan sa akin? Sigaw ko sa kanya.  Sa sinabi kong iyon ay hindi ko na alam kung saan ako pupulutin dahil humagis na ako sa dinding, ang artificial leg ko ay humulagpos sa pagkakakabit.  Sunod sunod na suntok ang tumama sa aking katawan at mukha,  Halos hindi na ako makakita sa dami ng dugong umaagos sa aking mukha.

“Tama na Hon, baka mapatay mo siya.” Ang huling aking nadinig at ang mabalasik na mukha ni Maynard ang huli kong nakita bago ako nawalan ng malay.

 

 

…..Itutuloy…..