Martes, Oktubre 18, 2022

Ako at si Papa By: Winson (from Asianbearmen) Chapter 27 and 28

 


Ako at si Papa

By: Winson (from Asianbearmen)

Chapter 27

Pagdating ni Daven sa bahay ay ganap na alas singko na ng hapon at nakita nito ang kanyang ama na papalabas ng banyo.

”Anak saan ka galing? Okey ka lang ba? Nag alala ako sa ‘yo ah.” Nagsasalita siya habang naglalakad na papalapit sa anak, na siya namang pagbuntong hininga nito nang makalapit na ang ama. Kaagad niyang niyakap ang anak.

Naramdaman ni Daven ang tibok ng puso ni Kurt, ang tibok na ‘yun ay nagsasabing mahal na mahal siya nito, na katumbas ng pagmamahal nito sa namayapang asawa. Si Daven ay yumakap na rin ng mahigpit at inalis na ang lahat ng agam-agam sa ama.

”Huwag mo ng uulitin uli ang umalis ng walang paalam. Hindi mo lang alam kung gaano ako nag-alala sa ‘yo mahal ko.” Wika ni Kurt

Parang nabingi si Daven sa narinig ng binigkas ng kanyang ama ang katagang “mahal ko”, kaya yumakap pa ng mahigpit si Daven. ”I am sorry Papa hindi na po ako uulit upang hindi kayo mag alala sa akin.”

Nang kumalas sila sa isa’t isa ay kasunod noon ang paglapat ng kanilang mga labi, matagal ang kanilang halikan, nag-aalab. Pakiramdam nila ay matagal na hindi sila nagkita kaya sabik na sabik sila sa isa’t isa. Nasa kasarapan sila ng halikan ng may biglang kumatok, kaya natigil at mabilis silang kumalas. Pinag buksan ni Daven ang kumakatok, ang kanyang mga Ninong pala,

”Oh… andito kana pala bata ka. Alam mo bang pinag alala mo ng husto ang Papa mo, pati na kami. Umalis ka raw ng bahay ng umaga ng dumting dito ang haliparot na babae ng Papa mo,” wika ni Dean habang papasok sa bahay.

”Hay bata ka kung alam mo lang kung paanong nag-alala sa iyo ang ama mo, hahahahaha. Alam mo ba? Para kang ina mo pag nagtamp, ang hirap hanapin. Saan ka ba nag-susuot at hindi ka namin mahanap?”patanong ni Gavin.

Hindi makpagsalita si Daven, ang tanging tumatatak sa kanyang isipan ay sobrang mahal na mahal sya ng kanyang ama.

”Tumigil na kayong dalawa diyan. Ang mahalaga, andito na siya. Salamat sa oras at pagtulong nyo,” sabi ni Kurt.

”Ikaw bata ka, alam mo bang hindi pa kami kumakain ng tanghalian? Tang ina talaga ang ama mo, kung makapag utos parang supremo na hindi kami makatanggi alam mo bang pati si Borj ay kanyang inistorbo. Tinawagan ko na, sabi ko bumili ng makakin dahil gutom na ang lahat sa kahahanap sa iyo. Saan ka nga ba nagtago ah Daven?” ulit na tanong ni Dean.

Naalaalang bigla ni Daven ang mag-amang sina Darek at Frank. ”Heto na pala si Borj sorry kung pati ikaw ay naabala ng Papa ko. Halika ,tulungan na kita at ayusin natin ang mesa ng makakin na tayong laha,” wika ni Daven. Kunuha niya ang ibang bitibitin ni Borj at inayos nilang dalawa ang mesa, saka tinawag ang tatlo para makakain na.

”Hindi naman po ako lumayo, diyan lang ako naglagi sa covered court at nakilala ko si Derek bagong lipat na malapit kina Ninong Gavin. Naglaro kami ng basketball. Nang mapagod ako at makaramdam ng gutom. Uuwi na sana ako pero may nangyari. Bigla na lang syang bumagsak at nawalan ng malay-tao, kaya maagap kung dinala sa hospital.” Natigilan ang apat na kumakain sa sinabi ni Daven,

”Kumusta naman ang bagong kaibigan mo? Kaya pala ng pumunta ako doon, ang sabi nila, may isinugod daw sa hospital na isang binata at ang nagdala yung kasamang naglalaro, Hindi ko naman alam na ikaw ay isa doon, kumusta na ang kaibigan mo anak?” usisa ni Kurt.

”He is dying ‘Pa, leukemia, stage 4B, pero alam nyo po napaka-positive nya. He shared a lot and I learned a lot. Katulad ko rin sya na wala ng ina at dalawa na lang sila ng Daddy nya.” Wika ni Daven. Tumulo ang luha sa mata niya kaya napayuko nalang siyao at ipinagpatuloy ang pagsasalita. ”Napakapositibo nyang tao sa kabila ng kanyang sitwasyon. Daig nya ako, akala ko ako na yung may pinakamasakit na pinagdaraan dahil sa itinago mo po sa akin ang ginagawa mong pag iimbestiga sa case ni Mama at dalawang taon na rin pala kayo sa NBI.”

Nabigla ang tatlo sa nalaman.”Nakita ko rin sa kanila kung paanong pahalagaan nila ang isa’t isa, lalo na si Derek. Lumalaban sya para sa Daddy nya dahil hindi pa ito ready na mawala sa kanya ang anak nito, kaya napaka protective din ng Daddy nito sa kanya kagaya ko. Pinapabayaan din syang mamuhay ng normal nito pero alam ni Derek na nakatingin pa rin sa kanya ang mga mata ng Daddy niya. Napakaswerte ko pala dahil healthy ako, wala akong sakit at hindi pa bilang ang mga araw ko. Dapat mas nilawakan ko ang aking isipan, mas inintindi kita Papa, kung gaano kasakit sa akin ang pagkamatay ni Mama, sana naintindihan kita na hindi na lang makasampong beses na mas masakit sayo ito, dahil si Mama ang buhay mo at ang iniharap mo sa Diyos na makakasama habang panahon. I’m sorry, naging selfish po ako,” patuloy ni Daven.

Natigilan ang lahat at tinatablan ang bawat isa sa sinasabi ni Daven. Si Kurt ay nagpakatatag, alam nitong pareho lang silang naging selfish ng anak kaya… ”Anak, huwag mong sisihin ang iyong sarili, kumain na lang tayo upang sina Ninong mo at Borj ay makauwi na at ikaw ay makapag pahinga na rin. Tandaan mo, Martes na bukas at sa Miyerkules pictorial natin sa SM Moa dahil tayo ang model nila ‘di ba? Mamaya mag uusap tayo anak, okey, hindi galit sayo si Papa, I am sorry too kung naglihim ako sayo, starting today no more secret at white lies okey? Kumain kana anak mahal na mahal kita,” wika ni Kurt.

Muling nabuhayan ng loob si Daven sa sinabi ng ama. Sa pag angat ng kanyang mukha ay mga ngiti ang kanyang nakita sa mga kasama sa mesa at hindi na pinag usapan pa ang nangyari. Si Dean ay nag umpisa ng ibang usapin kung ano-anong usapin at ikinuwento nito ang pagigigng modelo nga nina Julia at Kurt noong nasa college sila. Ikinuwento rin nito ang kanilang mga kabaliwan at kababawan, ang tampuhan nina Julia at Kurt noong college na ang hirap nitong hanapin na kung mag iisip lang ang mga naghahanap ay napakadaling matunton, na syang ugaling namana naman ni Daven,

Naikwento rin kung paanong itong si Dean ay pinakasalan ang kanyang asawa ngayon na hindi naman pala ito ang kanyang great love, pero ng ikasal sila, doon niya nalaman na ito naman ang kanyang forever love, dahil sa kabila ng nga marami nilang issues, sa huli nagkakasundo pa rin sila.

Itsinismis naman nidin ni Dean na si Ninong Gavin niya ay muntikan nang napikot. Mmabuti na lang, nakipagtanan sa kanya ang kanyang asawa sa mga panahon na yon at agad nagpakasal sa malayong probinsya. Bumalik nalang ng Manila ng buntis na ito sa kanilang anak kaya ang magulang ng asawa niya ay tinanggap na lang si Gavin. Nalaman nila rin na siya pala ang makakatulong upang malutas ang suliraning pinansyal dahil hindi niya ipinagtapat na sya ay anak mayaman.

Hindi rin naka ligtas si Borj, itsinimis na nahuli siyang may naka-sex na bebot sa sasakyan ni Dean dahil sa ebidensya na nakita niya na panty at condom. Pulang pula sa kahihiyan si Borj pero alam naman niya na ang tinutukoy nito ay ang naganap sa kanilang dalawa ni Dean na binihisan nito ng ibang kwento upang protektahan na rin ang isat isa. Nagtatawanan na ang lahat. Ganap alas otso na ng gabi ng magpaalam ang tatlo sa mag ama.

”Salamat po sa inyo, napakabuti nyo para sa amin ng Papa ko at napakaswerte ko kase kayo ang Ninong at kaibigan namin. Mag iingat po kayo, ikumusta nyo po ako kina Ninang at ikaw Borj mag iingat sa pag uwi,” wika ni Daven

Biglang kinabig si Borj ni /deab at sumingit sa pagsasalita. ”Ako na ang bahala sa kanya sa paghatid dahil alam mo naman si Ninong Gavin mo dyan lang ang bahay. Kaya paano, aalis na kami.”

Nang makaalis ang tatlo at maisara ang pinto ay mabilis na yumakap si Daven sa ama.

Chapter 28

”Nag -lala ako ng husto sa ‘yo anak, huwag na huwag mo ng uulitin yun ah! Baka ikabaliw ko kung may mangyaring masama sayo, mahal na mahal na mahal kita.”  Wika ni Kurt. Inangat niya ang ulo ni Daven saka hinalikan. Ramdam na ramdam  naman nito ang init ng labi ng ama kaya lumaban na rin sya ng halikan. Nang maghiwalay ang kanilang mga labi ay humingi uli na sorry si Daven.

”I’m sorry po uli. Hindi na po mauulit, pero sana po Papa, sa tuwing may mga leads ka sa pagkamatay ni Mama, ipaalam mo sa akin at tripling ingat, kase kung natatakot kang mawala ako sa ‘yo na baka ikabaliw mo, isipin mo naman ako. Sa ganoong estado rin ako, hindi ko rin maiiwasan yun Papa, please naman, mag iingat ka palagi. Okay na ako na ipagpatuloy mo ang iyong pag-iimbestiga, pero sana tapusin mo muna ang photo shoot at ibang commitment natin,”  

”Oo anak. Halika na, tabi tayong matulog ngayon at bukas dapat maging okey nang lahat hehehehe,” wika ni Kurt

Pumasok na sila ng kwarto at natulog na ang mag-ama. Pagkagising kinabukasan ay bumalik sa normal ang relasyon ng dalawa. Idinaan ni Kurt si Daven sa University bago ito pumasok ng trabaho. Sa hindi kalayuan ay may mga matang nakatingin sa kanilang mag-ama, si Hilary. ”Hi babe! Kumusta ka na. Huwag kang papahalata ha, pero alam mo babe, yung hammer na naka park sa di kalayuan ay napansin ko na nakasunod sa inyo ng Papa mo at ngayon, isang lalake ang naka shades ang nakatingin sa ating direction. Kaso hindi ko makita ang plate number, sumabay ka na lang sa paglalakad upang makuha natin ang number ng sasakyan.”

Naglakad ang magboyfriend hanggang sa napagtagumpayan ni Hilary na makuha ang plaka ng saskyan saka sila pumasok ng University. ”Babe… salamat ng marami, pero ‘wag mo ng isipin yun, baka isa lang yun sa mga fans mo o natin hehehe. Kaya ang gawin natin ay relax at chill lang. Bukas na ang photo shoot ‘di ba?” wika ni Daven. Kinakailangan ni Daven na magpanggap upang mapakalma si Hilary. Sa totoo lang ay iniisip nito kung sino yung lalakeng nakamasid sa kanila.

“Ay tama ka babe, hindi ko na nga iisipin yun, baka magka wrinkles pa ako bukas,” biro pa ni Hilary.

Dumaan ang oras at maghapon, pasado alas sais na ng makauwi si Daven at pagod na pagod siya, kaya napag-pasyahan niya na umidlip muna, tutal alas otso pa makakauwi ang kanyang ama.

Samantala, nang umagang inihatid ni Kurt si Daven sa University ay alam niya na may sumusunod sa kanilang mag-ama, kaya pagkahatid nito sa anak ay agad umalis, ngunit ang totoo ay umukot lang ito at minanmaman ang Hammer. Sa kanyang pagsunod dito ay sa Binondo ito patungo at pumasok sa isang lumang building. Nagdadalawang isip si Kurt kung papasukin nito ang building na pinasukan ng Hammer. Ilang minuto pa ang kanyang hinintay ngunit walang lumalabas na Hammer. Papasukin na sana nito ang building ng biglang tumawag si Borj. Nakalimutan na ni Kurt na may importanteng shipment silang dumating ngayong araw na kailangan mailabas bago pa man malaman ng kanilang kumpanya. Kaya nag desisyon nalang si Kurt na lisanin ang lugar. Nag-iwan naman ito ng palatandaan sa kanyang pag alis na may mga matang nakasunod sa kanyang sasakyan. Pagkarating nito sa MICP ay agad nitong nakita sina Borj at Dean.

”Fnally pare dumating ka rin. Bakit ba na late ka ah?” – si Dean.

Hindi sinagot ni Kurt ang tanong ni Dean ngunit agad nitong iniabot ang mga dokumento ng shipment nila dahil bago sya makarating ng MICP tumawag sa kanya nang kanilang Operation Manager na si Tim. Sinabihan siya nito na imeet siya nito sa office before mag alas otso ng umaga kaya agad binigyan ng instruction ang dalawa at mabilis itong umalis sa MICP at tinungo ang opisina.

SA office ay… ”Pumasok ka Kurt at umupo kana May pag uusapan sana tayo paki-sara na lang ang pintuan,” pautos ni Kim kay Kurt na mabilis na isinara naman ang pinto at umupo na sa harap ng mesa ni Tim na tumayo at naupo sa tbi ni Kurt.

”Bakit nagsara ng pinto sina Sir Tim at Sir Kurt? Ang huling natatandaan ko ay noong nakaraan anim na buwan yung huling nangyari ang ganyan,” abi ng mga empleyado.

”Huwag kayong maging tsimoso, may mahalagang pinag uusapan lang sila bilang Operation Manager at Head Broker naman si Kurt. Magsipagtrabaho kayo dyan at huwag yung puro tsimis ang inaatupag nyo” wika ni Gavin na mariin ang tono, kaya ang lahat ay tinungo ang mga cubicle at nagsipagtrabaho. Si Gavin may ay nag-iisip kung anong pinag uusapan ng dalawa sa loob ng opisina ni Tim pero, hindi niya ipinahalata at tinungo na niya ang kanyang cubicle.

Sa opisina ay binati pa ni Tim si Kurt sa maganda nitong performance. ”Job well done Kurt. Maganda ang performance ng ating company lalo na sa iyong area, ang Frieght Forwarding at Trucking. Candidate ikaw for Assistant Managerial position pati na rin sina Gavin at Dean, anong masasabi mo Kurt?”

”Sir… kung pupwede ini-endorse ko si Gavin sa posisyon na yan, kase sya po ang matalino sa aming tatlo at sigurado ako, agree si Dean sa ideya ko sa theory at practical magaling si Gavin at mas nag e-excel po sya sa amin ni Dean kaya kung pupwede po, sya nalang po ang ma-promote,” sagot ni Dean na ikinabigla ni Tim.

”Ah sigurado ka? Mukhang basang basa mo na si Dean at ikaw na ang spokesperson nito?” wika ni Tim.

”Kase po sir wala pong inggitan sa aming tatlo at isa pa sya po kase palagi ang aming takbuhan pag may mga sabit sa mga shipments natin, kaya pinapauna po naming umangat si Gavin. Kami bilang mga Broker nyo, masaya po kami, kaya sana iconsider nyo po ang aking mga sinabi dahil mahal na mahal po naming ni Dean ang aming kumpareng Gavin at mas masaya po kami kung sya po ang mailalagay sa posisyong bakante,” Giit ni Kurt.

Hindi makakibo si Tim, nakatingin lang ito kay Kurt, binabasa nito, pero wala syang makita na kainggitan. Totoo ang sinasabi ni Kurt na mas gusto nitong ma promote si Gavin. ”Naniniwala ako sa ‘yo Kurt na mas gusto mong ma promote si Gavin over you and Dean, pero sayang ang posisyon. Paano kung mas deserving ka kesa kay Gavin?” wika ni Tim.

”Sir… buo na po ang desisyon ko, kinausap nyo na rin lang ako at binigyan ng karapatan na magsalita at sabihin sa inyo kung sino ang mas may qualifiation kaya sinasabi ko po sa inyo, si Gavin po ang mas karapat dapat,” giit muli ni Kurt.

Tuloy tuloy ang pag uusap nina Tim at Kurt, may isang oras ang kanilang naging usapan at paglabas ni Kurt ay nakita nito si Dean na akmang kakatok. ”Finally you arrived Dean. Ppumasok ka, tapos na kaming nag usap ni Kurt, come in,” wika ni Tim.

”Okey Bos. Pare! Kumusta naman, mukhang ginisa ka ni Boss Tim hehehehe. Ngayon ay ako naman,” biro ni Dean.

”Hindi naman, may pinag-usapan lang kami na pag-uusapan din natin, salamat sa oras mo Kurt,” wika ni Tim.

“okey lang yun boss! Salamat din sa ‘yo at naintindihan mo ako at ang mga points ko,” sagot ni Kutrt.

Pagkapasok ni Dean ay tinumbok naman ni Kurt ang kanyang area at naghihintay na doon sina Borj at Gavin. ”Ang tagal ng inyong usapan ah. Ano bang pinag usapan nyo ni Tim? Tungkol ba doon sa nababalita dito sa loob ng opisina?” usisa ni Gavin.

”Oo pare at ayaw ko, kaya ikaw ang karapat dapat doon dahil alam mo naman ‘di ba? Hindi pupwedeng isa sa amin ni Dean ang mailagay doon. Alam mo ang ibig kung sabihin pare tama ba ako?” wika ni Kurt

Natahimik si Gavin. Alam niya ang ibig sabihin ni Kurt. Totoo nga naman, mahihirapan ang sina Dean at Kurt na kumilos kung isa sa kanila ang puposisyon dahil na rin na siya ang pinapatao nila sa opisina upang maging mata at tenga. Kailangan nyang isakripisyo ang sarili at tanggapin ang posisyon.

”Pare… ito nalang ang isipin mo, dagdag gwapo points kay mare yan kung sakali, tama ba ako Borj?” wika ni Kurt.

”Tama po si Sir Kurt, mas mabuting kayo pa rin ang nasa loob at mas karapat dapat kayo sa posisyon na yun. Gugwapo kayo kay misis nyan hehehehe,” segunda ni Borj.

”Sige, pagkampihan nyo ako at sigurado ako, si Dean, ako rin ang inindorse for that position. Sige, alang-alang sa pagkukumpare natin at sa alam nyo na yun, tatanggapin ko pero pagpasensyahan nyo na kung liliit ang aking papel at resposibilidad sa ating grupo?” sagot ni Gavin.

”Pare okey lang yun, ikaw naman dapat ang nasa posisyon. Paano, congratulation! Dapat may celebration dahil sa pag uusap namin, pumasok si VP sexy at ikaw ang ipinag diinan ko at inindorso ka na ng tuluyan ni Tim kaya we are happy for you pare,” sabi ni Kurt. Hindi lang kamayan ang ginawa ni Dean, yumakap pa ito at bumulong kaya nagkatawanan ang apat na ikinabigla ng ibang staff.

 

Durugtungan……..

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento

Ang Aming Commandant (Part 1/2) By: Felix

  Ang Aming Commandant (Part 1/2) By: Felix   Matagal na ang karanasan kong ito, pero hindi ko ito makalimut-kalimutan. Kasi una ko it...