Caregiver (Part 4)

 

Caregiver (Part 4)

Eman

Masayang masaya ako sa magandang balita ihinatid sa akin ni Sherwin. Matutupad na rin ang pangrap ko at ng aking mga magulang. Hindi na malayo na mai-ahon ko sa kahirapan ang aming pamilya.

Umuwi nga ako sa amin at excited kong ibinalita kay Nanay ang swerteng dumating sa akin. Tuwang tuwa si Nanay pati na ang nag-iisa kong kapatid na si Orlan. Graduating na siya sa high school at sa susunod na pasukan ay senior high na siya. Nangako ako na itataguyod ko ang kanyang pag-aaral sa abot ng aking makakaya basta pagbutihan lang ang pag-aaral. Nangako naman siya.

Dinalaw ko rin ang puntod ni Tatay ay ibinalita rin sa kanya ang aking naging kapalaran sa pagpunta ko ng Maynila. Alam kong masaya rin siya sa naging swerte ko at humingi rin ako ng gabay buhat sa kanya.

Inasikaso ko ang aking dapat asikasuhin. Nadala ko na naman noon pa lahat ng aking mga documento para sa pagpapatuloy ng aking pag-pasok sa eskwelahan. Naasikaso ko iyon noon pa dahil talagang goal ko ang makapagpatuloy ng pag-aaral.

Sa aking pagtulog ay hindi pa rin ako dalawin ng antok. Excited pa rin ako. Naalala ko nang magpaalam ako kina Mam Hilda at Sherwin. Natawa ako sa reaksyon ni Sherwin.  Tutol na tutol sa pag-alis ko. Para daw mawawalan siya ng gabay, ng saklay hehehe.

Naalala ko rin ng sabihin kong dadalawin ko pati na ang aking syota. Yung kanyang reaksyon ay parang nakarinig ng masamang balita. Wala naman talaga akong syota dito, ewan ko kung bakit ko nasabi iyon kay Sherwin, pero halata ko na parang nalungkot siya. Akala ko lang naman iyon,

-----o0o-----

Umpisa ko na sa pagtatrabaho sa kompanya nina Sherwin. Sinundo kami ng ng driver ng kompanya. Hatid sundo siya ng driver araw-araw. Sa bodega ako inilagau bilang stock record clerk.  Malayo pa naman ang pasukan kaya otso oras muna akong magtatrabaho, pagdating ng pasukan ay half day na lang ako. Masaya naman akong winelcome ng mga kasama ko sa bodega.

Isinabay pa rin ako ni Sherwin sa pag-uwi. Pagdating ko sa bahay ay kinausap ko siya.

“Sherwin, sana ay hindi mo masamain o ikagalit ha. Pwede pang hindi na ako sumabay sa iyo sa pagpasok at pag-uwi. Nahihiya kasi ako sa ibang mga nagtatrabaho sa opisina eh. Alam mo na hehehe. Ayaw ko naman na makarinig ng kung ano-ano. Saka may oras kasi ang pasok at uwi. 8 to 5 ako, ikaw naman ay walang oras, kaya kapag hindi ka pumasok ng maaga ay late naman ako hehehe. Malapit lang naman ang office, isang sakay lang.”

Alam kong naunawaan naman ni Sherwing ang nararamdaman ko. Ikaw ba naman ang makarinig ng mga salitang… “Ingat kayo diyan ha, mata at tenga yan ng boss” , “Iba na talaga ang malakas”  at kung ano ano pa ay baka hndi ka tumagal eh kauumpisa ko pa lang. Kaso makapal na ako eh pero ganun pa man, mabuti na rin yung makisama.

Pinagbuti ko naman ang aking trabaho, sinipagan ko rin. Gusto kong matutuhan ang trabaho sa bodega kaya tanong ako ng tanong sa aming supervisor na si Mang Merto. Matagal na siya sa kompanya at alam na niya ang pasikot-sikot sa pagpapatakbo ng bodega. Inabutan ko na sina Mauro at Rodrigo sa bodega na siyang nasa receiving at issuance pati na rin si Benjie na kasama ko ngayon sa records. Kasabayan ko naman sina Glen at Jose. Naging kapalagayan ko naman sila ng loob. Kasabay na rin nila akong kumain.

Naging magiliw ako sa mga kawani ng kompanya, lahat ay aking binabati, opisyal man o hindi. Pilit kong tinatandaan ang mga pangalan kaya naman naging parang kapalagayan ko na rin sila ng loob. Sa canteen nga ay maraming mga babaeng sumasabay sa akin, hindi kasi kami sabay-sabay na kumain na taga bodega, hindi daw dapat na mawalan ng tao ang bodega kaya parang walang break-time doon.

Marami akong naririnig sa kanila, mga papuri kesyo ang bait ko raw at ang gwapo gwapo ko raw hehehe. Marami raw nagkaka-crush sa akin. Meron pa ngang bading hehehe.

Hindi naman sa canteen kumakain si Sherwin, (kapag kaharap ko na siya sa opisina ay ang tawag ko ay Boss Chief) pero sa araw na ito ay sa canteen siya kumain at sinabayan ako. Nahihiya ako kasi ay baka kung anong isipin na naman ng mga kawani. Kasabay ko noon at kabiruan si Ana na taga Accounting naman. May nagsabi sa akin na crush daw ako ni Ana kaya pa sweet akong makipag-usap sa kanya.

“Kayo na ba?” biro ni Sherwin kay Ana.

“Naku Sir! Crush ko pa lang. Hindi naman nanliligaw eh, mahina yata,” wika ni Ana. Alam kong biro lang pero hindi maganda ang reaksyon sa mukha ni Sherwin. Napabilis tuloy ang kain at naunang natapos at umalis na. Nagpaalam naman na marami pa siyang gagawin.

-----o0o-----

Sa aming pag-uwi ay palagi kaming nagkakasabay ni Ana.  Palagi ko siyang naabutan sa abangan ng jeep, kung minsan naman ay sa paglabas pa lang ng opisina ay magkasabay na kami.

Maganda at mabait naman si Ana. Mas matanda lang siya sa akin ng dalawang taon, graduate ng accountancy hindi pa nga lang pumapasa sa board. Siya ang in-charge ng aming payroll at sa inbentaryo.

Halata naman talagang may gusto siya sa akin, hindi naman niya itinatago kahit na kung minsan ay idinadaan sa biro ang pagpapahayag o pagpaparamdam. Madali siyang mahalin, kaya lang ay hindi pa panahon para sa akin ang magmahal. Maroon pa akong hinahangad sa aking buhay.

-----o0o-----

Matuling lumipas ang panahon, enrollment na. Gaya ng pangako nina Mam Hilda at Sherwin ay pinapag-aral nila ako at sila ang sumagot ng aking tuition. Sa isang malapit na kolehiyo sa opisina ko piniling mag-enroll para naman madali akong makakarating ng eskwelahan paglabas ng opisina. Alam naman ng mga kasamahan ko sa bodega na scholar ako nina Mam. Suportado naman nila ako at alam kong tapat iyon sa kanilang puso, walang halong inggit.

Sa  klase ay nakilala ko si Mylene, 20 years old pa lang at isang napakagandang dalaga. Aaminin kong humanga ako sa kanya. Siya ang una kong naging kaibigan sa aming eskwelahan.

Smooth naman ang takbo ng aking trabaho at pag-aaral, Sa aking pag-aaral ay lalo akong naging busy. Hindi na kami nagkakausap ng madalas ni Sherwin, busy rin kasi siya sa pagpapatakbo ng kompanya. Pagdating ko ng bahay buhat sa eskwelahan ay aral kaagad ako, Gusto ko kasing makakuha ng mataas na grades para naman maipakita sa nagpapaaral sa akin na hindi sayang ang binyaran nilang tuition para sa akin. Si Sherwin ay gabi na rin palagi nakakauwi dahil kahit gabi na ay kung ano-anong meeting pa ang kailangang harapin.

Isang gabi ay medyo late na ako nakauwi. Pagdating ko ay parang may nagkakatuwaan pa sa sala. Marami ngang tao, may bisita si Sherwin. Nang makita ko ang mga bisita niya ay parang iba ang aking feeling, parang nakapangliliit. Alam kong mga mayayaman ang bisita niya, kaya pala maraming magagandang sasakyan na nakaparada sa labas.

Tatlong lalaki at dalawang babae ang nakita kong intimate na nag-uusap na may hawak pang wine glass. Nakita ako ni Shewrin na noon ay may nakapulopot sa brasong magangdang babae. Kimi ang pagbati ko sa kanila, nahihiya kasi ako.

“Dumating ka na pala Eman. Guys siya ang kinukwento ko sa inyong nag-alaga sa akin si Eman. Eman mga kaibigan ko.” Isa-isa niyang ipinakilala ang mga kaibigan niya at sa huli ang babaeng nakapulupot sa kanya, si Bea na special friend daw niya. Hindi pa sinabing girlfriend may pa special special friend pang sinasabi.

“Join us Eman,” anyaya ni Sherwin.

“Sir Sherwin… pasensya na po, medyo marami pa kasi akong pag-aaralang lesson, may exam kasi kami bukas. Sa ibang pagkakataon na lang po. Pasensya na sa inyo. Sige at salamat. Nice meeting you all,” ang naging tugon ko na lang.

Ewan ko kung anong naging reaksyon ni Sherwin sa aking inasal kanina. Hindi kasi ako sanay na makipag-sosyalan sa mga mayayamang tao. Hindi ako bagay.

Pagpasok ko sa aking quarter ay naibagsak ko ang aking katawan na tila pagod na pagod at napabuntong hininga. Nagulat kasi ako sa naging revealation ni Sherwin sa pagkakaroon na niya ng bagong GF.

Napaisip ako kung dapatko bang ikagulat iyon. Nasa tamang edad na naman siya para mag-GF, matagal nang namayapa ang dati niyang kasintahan. Ilang taon na nga ba siya? 27 sa pagkaalam ko. Kaya lang naman ako nagulat ay bakit ngayon lang niya nasabi.

Kung sabagay, bihira kaming magkausap kapag nasa opisina, busy ako sa aking trabaho, gayon din naman siya. Sa bahay ay ganon din. Kahit nga Sabado at Lingo ay umaalis siya. Wala kaming panahon na makapagkwentuhan man lang.

Nakaka-miss din naman. May isa lang akong hindi maintindihan. Bakit parang nalungkot ako ng malaman kong may jowa na siyang bago. Ano naman kaya ang pakialam ko sa personal niyang buhay. Pero nalungkot talaga ako. Siguro ay miss ko lang talaga siya. Matagal din na kami lang palagi ang magkasama at magkausap. Siguro ay kailangan lang uli na makapag-bonding kami para mabalik ang dati naming closeness. Baka sa paglipas ng panahon ay mawala na lang basta lalo na at mabubuhos ang free time niya sa kanyang GF.

Bumangon na ako at nagpalit ng pantulog. Hindi pa nga pala ako kumakain. Nakaramdam ako ng gutom kaya lumabas ako para kumain. Alam kong nakakain na sila. Naabutan ko pa si Nanay Inday na naglilinis sa kusina. Tila doon naghapunan ang bisita ni Sherwin.

“Nanay Inday, hindi pa kayo nagpapahinga?”

“Matatapos na ako. Kumain ka na, nasa mesa ang pagkain, ikaw na lang ang bahala ha at tatapusin ko lang ito.”

“Opo, huwag kayong mag-alala, hindi naman po ako amo rito hehehe.”

Kumakain pa ako ng maupo sa mesa si Aling Inday. “Pinakilala ba ni Sherwin sa iyo ang bago niyang nobya. Hindi ko gusto!  May kaartehan eh. Palaging nakapulupot kay Sherwin kahit na kaharap si Mam Hilda.”

“Kanina pa po ba sila?”

“Medyo. Dito nga sila kumain ng hapunan. Nagpaluto nga si Sherwin at may bisita nga raw siya.”

“Anong reakayson ni Mam ng ipakilala ang syota niya.”

“Hindi ko alam. Parang iba eh, hindi tulad sa una niyang GF, matabang ang pakitungo.”

Matatapos na siyang kumain ng pumasok ng hapag si Sherwin. “Eman, pwede bang ipag-drive mo ako. Alam mo naman na takot pa akong mag-drive, Ihahatid ko lang sa bahay nila si Bea.

“Walang problema Sir. Sige po at tatapusin ko lang ang pagkain ko at magbihis din ako.”

“Sige ha! Hintayin kita.”

“Sir na ang tawag mo sa kanya?”

“Ganun po kasi sa office. Boss Chief pa nga po eh lalo na at nasa harapan kami ng mga empleyado. Nasanay na po ako.”

-----o0o-----

“Driver din pala ang caregiver mo Sherwin, galing ah,” wika ng GF ni Sherwin na si Bea, Hindi ako kumikibo, hinayaan kong si Sherwin ang sumagot para malaman ko kung ano ang pakilala nila sa akin sa kanyang kaibigan. Pinakilala na niya akong tagapag-alaga.

“Paminsan-minsan lang kapag wala ang driver ni Mama at driver sa office. Hindi ko na rin siya tagapag-alaga, dati yun. Ngayon ay sa kompanya na siya nagtatrbaho at nagpapatuloy na ng pag-aaral,” tugon ni Sherwin.

Mabuti naman, hindi niya ako binagsak.  Nagpatuloy na sila sa pag-uusap. Para talagang linta itong si Bea, laging nakadikit kay Sherwin. Nakakainis. Idinaan ko tuloy sa lubak ang sasakyan, kaya hayun, nasigawan ako.

“Ano ka bang klaseng driver, nakita mo nang may lubak, hindi ka pa nagbagal, tanga!” bulyaw ni Bea.

“Sorry po Mam, madilim po at hindi ko nakita,” paghingi ko ng paumanhin. Nakakainis itong si Sherwin, hindi man lang sinita ang syota niyang hmmmm. Nakakainis! Nanggigigil ako, ni minsan kasi ay hindi ako nabulyawan ni Mam.

“Iwasan mo naman malubak Eman, baka masira ang kotse ko kaagad,” ang sinabi ni Sherwin.

Lalo akong nainis. Kinampihan pa niya ang kanyang masungit na syota. Kung sabagay ay dati na siyang masungit, pero dati iyon. Akala ko ay nagbago na. Balik na siguro sa dati. Haaayyy. Makatapos lang talaga ako sa pag-aaral at makapagtrabaho sa iba ay lalayasan ko na sila.

Narating na namin ang bahay nina Bea. Sa isang exclusive na subdivision sila nakatira, mayaman at maganda at malaki ang bahay. Kaya siguro masungit. Matapobre rin siguro ito. Hindi na pumasok pa ng bahay si Sherwin. Nakita ko pa silang nagkiss bago bumalik sa sasakyan. Nakaramdam na naman ako ng inis.

Akala ko ay sa unahan na uupo si Sherwin at makipagkwentuhan sa akin, hindi pala, sa likod pa rin. Talagang ginawa na niya akong driver.

Wala kaming kibuan, habang pabalik na kami. Gusto ko siyang kumustahin, pero tumahimik na lang ako. Anong karapatan ko para pakialaman ang kanyang buhay. Magaling na siya kaya natapos na ang aming relasyon bilang personal alalay niya. Nakarating kami ng bahay na tahimik. Bumaba na siya habang pinapark ko ang sasakyan.

Pooohhhh, ang laki na nang pinagbago. Natural na siguro niya ang ganun. Suplado!

-----o0o-----

Sabado. Himala, hindi siya umalis ng bahay. Wala sigurong meeting o kung ano man. Baka wala rin date. Sabagay maaga pa, baka mamayang hapon. Nasa hardin kasi kami ni Tatay Nestor at tinutulungan ko siya sa garden ng makita kong naglalakad si Sherwin at naupo sa silya sa garden, malilim naman doon at mahangin.

“Mang Nestor, parang kokonti nang mamulaklak ang rose. Hindi kaya dapat na nating palitan ng bago ang tanim na rose?”

“Buko pa lang Sherwin, siguro ay mga apat na araw ay mamumukadkad na rin ito. Ano naman ang gusto mong ipalit kung sakali?”

“Kahit ano po. Kahit daisy, kalachuchi, sunflower. Basta bumubulaklak,” tugon ni Sherwin.

“Weh! Ganda ganda kaya ng rose eh.”

“Anong pakialam mo, sa gusto ko eh,” paasik niyang wika sabay tayo at padabog na naglakad palayo.

Nang makalayo na ay saka na lang ako nagkomento. “Anong nangyari doon Tatay Nestor. May regla ba ngayon?”

Natawa si Tatay Nestor sa aking sinabi. Tawang tawa kaya pati ako ay nahawa na rin sa pagtawa.

“May samaan ba kayo ng loob ni Sherwin ha Eman. Matagal tagal na rin na hindi ko kayo nakikitang magkasama o magkausap. Tingnan mo ang asal, hindi naman ganyan yan eh kahit na noong hindi pa naaksidente. Mabait yan at hindi basta basta nagagalit.”

“Tatay Nestor naman. Kayo na nga ang nagsabi na hindi kami nagkakausap, paano naman kami magkakaroon ng samaan ng loob. Busy kasi ako sa trabaho at sa aking pag-aaral kaya wala na akong oras na makipagkwentuhan pa, Busy rin siya sa kompanya kaya nga kahit Sabado ay naalis eh. Ngayon ko lang inabot ng Sabado iyan. Tiyak, mamaya ay aalis na naman iyan at baka pupunta sa kanyang syota. Huwag sana ako ang pag-driving, hindi na kasi ako komportable,” mahaba kong paliwanag kay Tatay Nestor.

Kaysa sa mag-isip pa ako ng kung ano-ano ay pinagpatuloy ko na lang ang aking pagdidilig. Matapos akong magdilig ay nagwalis naman habang si mang nestor ay inaalisan ng mga tuyong dahon ang halaman at naglalagay ng pataba. Nagpahinga kami kalahating oras bago mag-tanghalian.

Tahimik din ang aming pagkain, wala na ang tawanan, kwentuhan at biruan. Walang gustong bumasag sa katahimikan. Siya ang nauna at. “Eman, mamaya ay ipag-drive mo ako ah, may lakad kasi ako bandang 2PM,” wika ni Sherwin.

“Ako na lang po Sir, saan po ba ang lakad mo?” wika ng driver ni Mam Hilda na si Mang Paeng.

“Magpahinga ka na, baka kailanganin ka ni Mama. Wala pa namang ginagawa itong si Eman eh,” depensa ni Sherwin.

“Okay lang po Mang Paeng, ako na po.”

-----o0o-----

Malaking palaisipan sa akin ang pagbabagong ugali ni Sherwin. Wala naman akong maisip na nagawa kong mali para maging dahilan ng pagbabago niya. Basta na lang nagbago. Sala sa init, sala sa lamig. Nagkaroon lang ng GF ay nagkaganyan na.

Ang akala ko ay pupuntahan namin si Bea sa bahay nila. Wala lang, nagpaikot ikot lang. Nag-aksaya lang ng gasolina.

Nag-ring ng aking CP, si Mylene. Inilagay ko ang aking earphone para kausapin siya. Nagda-drive kasi ako. Syempre konting kumustahan muna. Nagtatawanan pa kami. Bulong naman ng bulong itong si Sherwin, sa unahan kasi nakaupo at nadidinig ang aking sinasabi. Nagtatanong lang naman ng aming lesson.

“Sige Mylene ha, kita na lang tayo sa Monday. Nagdadrive kasi ako ngayon, pinagdadrive ko ang amo ko,” wika ko na nakatingin sa kanya sabay patay ng aking CP. Bahala siya kung ano mang isipin niya sa parinig ko. Tila wala namang epekto eh.

Bumalik na kami ng bahay, wala naman kaming pinuntahan eh. Ni hindi siya bumaba ng sasakyan. Ano ito, road trip? Nakakainis na talaga itong si Sherwin. Parang nananadya na talaga. Hindi ko naman alam ang pinagmamaktol. Grabe, sana pala ay hindi kaagad na gumaling para hndi siya nagbago. Haaayyy sorry naman kung minsan ay nakapag-iisip ako ng iba. Naiinis na kasi ako talaga.

-----o0o-----

Wala namang masyadong gagawin ng Sunday, malinis na ang garden, nakapaglaba na ako ng aking mga damit, May tagalinis naman ng bahay at nalinis ko na rin ang aking quarter kaya naisipan kong lumangoy. Exercise din naman sa umaga. Nagpabalik–balik ako ng langoy, dulo’t dulo. Nakasisid ako ng may mag-splash sa pool. Eto na naman po kami, papapangitin na naman ang araw ko.

Para naman hindi masira ang aking araw ay binati ko siya. “Good Morning Sir Sherwin! Kumusta ang tulog mo?”

“Ano ka ba Eman, bakit mo ba ako sine-Sir ay nasa bahay lang tayo. Sa opisina lang ang ganon,” wika niya. “Mabuti naman. Kumusta ka naman. Matagal-tagal din tayong hindi nagkaka-kwentuhan ah. Nag-almusal ka na ba?”

Napa “wow” ako sa aking sarili. Himala, maganda nga yata ang gising. “Hindi pa, gusto ko kasing mag-swimming muna bago kumain.”

“Ganun ba. Gusto mo na bang kumain, padala na lang natin dito kay Tonya. Gutom na rin ako eh. (Si Tonya ang cook)

“Hindi na, ako na lang ang kukuha,” wika ko. Aahon na sana ako ng pigilan ako.

“Hindi na, nag-uusap pa tayo eh. Hayan na siya oh, bilis no hehehe.”

“Pinahanda mo na ba sa kanya bago ka nagpunta rito.”

“Oo. Tinanong ko sa kanila kung kumain ka na. Hindi pa raw kaya pinadalawa ko na.”

“Thank you Sir ha. Ang bait mo naman.”

“Ayan ka na naman eh, wala ng Sir sabi eh.”

“Sorry, nasanay na kasi ako eh.”

 

Itutuloy………..