Bakasyon ni Kenneth (Part
4)
Credits to the Real
Author
(From :Dying Stranger}
(Published: March 20,
2011)
Nasaktan si Kenneth nang makitang kasama ni Bobet ang nobya sa
kwarto. Lumabas siya ng bahayh at hating-gabi ng ng bumalik. Sa kanyang
pagbalik ay nadatnan niyang lasing na lasing si Bobet, ang dahilan ay iniwan
siya ng nobya. Inalo naman niya ang kaibigan at pinunasan.
"Pasensya ka na ‘tol, ang sakit kasi ng ginawa niya sa akin
e,” malungkot na sambit ni Bobet.
"Kalimutan mo na lang siya. Marami namang iba dyan e. Hanap
ka na lang ulit."
"Tama ka! Pero... Sino?"
Napatingin sa isa't-isa ang magkaibigan. Wari'y nang-aakit ang
mga mata ni Bobet at para naman natutunaw sa mga titig nito si Kenneth. Hindi
na napigilan ni Kenneth ang kanyang sarili at sinunggaban ng halik si Bobet.
Hindi naman nagpatalo si Bobet at lumaban ito ng halikan sa kaibigan niya.
-----o0o-----
At muli nga ay nangyari ang hindi dapat. Kanina lamang ay
pinipilit ni Kenneth na walang patutunguhan ang damdamin nya para sa kaibigan. Pinipilit
na iwaksi sa puso ang pagmamahal na hindi nararapat.Pero ngayon, sya ay nahulog
uli sa patibong ng pag-ibig. Nawala na sa kanyang isipan ang paglaban sa
nararamdaman dahil sa ngayon kaniig nya ang taong pilit kinakalimutan.
"Sabihin mo lang na mahal mo rin ako Bobet," alok nya.
“Sisiguraduhin kong hindi kita bibiguin."
Hindi pa rin sumagot si Bobet. Nagbago ang ekspresyon ng mukha
ni Kenneth, mula sa ligaya ay napalitan ito ng pagkabigo, marahil ay talagang
walang nararamdaman para sa kanya ang kaibigan. Itinigil nito ang paghalik at
tumalikod.
"Ok ka na naman siguro." Kinuha ni Kennethto ang nabasang
kumot at ipinahid sa mukha. "Ako na ang maglalagay nito sa labahan. Kaya
mo na sigurong palitan yang nabasa mong damit. Magbihis ka na baka magkasipon
ka pa."
"Pasensya ka na Kenneth," sagot ni Bobet. "Pasensya
kung hindi kita masagot kapag sinasabi mo iyan sa akin. Siguro ay mahal na
rin kita, siguro. Pero mahal ko parin si
Natasha, I can't say that I love you
when I know deep in my heart e nandoon pa rin si Natasha."
"We should stop this ‘tol, and please huwag mo muna akong
kakausapin," wika ni Kenneth "Simula ngayon I will start
letting..."
Pinutol ng isang mahigpit na yakap ni Bobet ang pagsasalita ni
Kenneth.
"Why!?" tanong ni Kenneth, "Why can't you just
stop teasing me."
"Pwede bang bukas mo
na lang simulan akong kalimutan?" sabi ni Bobet, "Right now, I need
you Kenneth. Consider this a gift from me to you, for being here when I'm
down."
"Ok..."
Humarap si Kenneth kay Bobet at sinimulang halikan uli ang
kaibigan. Hindi man sila pwedeng maging sila panghabang buhay, kahit ganoon pa
man nasa kanila ang gabi, kahit panandalian man lang, masaya na dito si
Kenneth.
Dahan-dahang hinubad ni Kenneth ang basang damit ni Bobet at
sinimulang paliguan ito ng halik pababa. Napapikit naman si Bobet sa sensasyong
dala ng mga halik ni Kenneth. Napaungol ito nang maramdaman na lamang nya na
dinidilaan na nito ang kanyang utong. Tumayo mula sa kama si Bobet at
senenyasan si Kenneth na sumunod.
Hinubadni Kenneth ang kanyang suot na t-shirt at lumapit kay
Bobet, lumuhod, at hinalikang muli ang mala-anghel na hubog na katawan ni
Bobet. Paikot-ikot ang kanyang dila sa matitigas na pandesal sa t’yan ni Bobet
habang hawak naman ni Bobet ang ulo ni
Kenneth, marahang hinihimas iyon. Naramdaman na lang ni Bobet ang kamay ni
Kenneth na hinawakan ang kanyang alaga at hinihimod , dahilan para unti-unti
iyong tumutigas sa bawat paghimod nito.
Nang pakawalan ni Kenneth ang alaga ni Bobet mula sa suot nitong
shorts ay matayog na itong nakatayo. Tumigil siyang sandali para masilayan ang
hubad na katawan ng kaibigang nakatayo
sa kanyang harapan. Not a word was said, tanging mga mata lang nila ang
nagungusap na parang iyon lang ang paraan para magka-intindihan silang dalawa.
Hinawakan ni Kenneth ang nakatayong
pag-aari ni Bobet at taas baba ito roon. Sa init ng mga kamay niya ay napapikit
uli si Bobet sa sarap.
Hindi nagtagal ay pinigilan na ni Bobet si Kenneth dahil konti
na lang at lalabasan na siya. Pinahiga niya sa basang kama si Kenneth at
hinubad ang pantalon nito. Pagkakataon naman niya na suklian ang ginawa ng
kaibigan. Ibinaba niya ang brief na suot ni Kenneth at hinimas-himas ang alaga nito.
Di nagtagal ay isinubo na rin niya sa bibig ang galit na galit na alaga ng
kaibigan, hindi man experto sa ganitong gawain ,ay pinilit nyang pasayahin ang
kaibigan. Ginagaya niya kung papaano ito gawin ng girfriend niya sa kanya.
Lubha naman ang tuwa at sarap na nadama ni Kenneth. Hindi siya mapakali sa
pagkakahiga dahil sa ginagawa sa kanyang alaga ng kaibigan. Taas-baba na kasi
ito sa ulo ng kanyang alaga.
Malapit nang marating ni Kenneth ang rurok ng kaligayahan kaya siya
na rin ang pumigil sa kaibigan sa pagsuso nito sa kanyang alaga. Napangiti si
Kenneth at sinuklian naman ito ng matamis na ngiti ni Bobet. Tumalikod si
Kenneth at tumuwad, alam na ni Bobet ang gusto niyang mangyari. Nilawayan nito
ang puwet ng kaibigan habang binabate nito ang kanyang alaga mula sa likod. Itinutok nito ang
kanyang ari, sa ngayon ay sa basang pwet ni Kenneth at bigla itong ipinasok.
Napasigaw si Kenneth sa sarap sa biglang pagpasok ng alaga ni Bobet. Sinimulan
na ni Bobet ang pagbayo ng marahan, sumasabay naman sa indayog ng katawan ni
Bobet si Kenneth na mas lalong nagpapasok sabuong ari ni Bobet sa kanyang
puwet.
Ilang indayog pa ay naramdaman na ni Kenneth na pabilis na
pabilis na paggalaw ni Bobet. Ilang sandali na lang ay lalabasan na ang
kaibigan, kaya pilit niyang inilayo ang puwet sa noo'y nagwawalang si Bobet.
Dali dali siyang humarap at tamang tama lang ang kanyang tiempo. Paglapat ng
kanyang dila sa ari ng kaibigan ay pumutok sa bibig niya ang masarap na katas
ni Bobet. Nilaro niya pa ng ilang sandali iyon at tuluyang inubos ang bawat
patak ng katas na lumabas sa ari nito. Napahiga na lamang ang dalawa
pagkatapos, tinignan ang isa't-isa saka ngumiti.
Nagpapasalamat si Kenneth sa ibinigay na pagkakataon ng kaibigan
at niyakap niya ito ng mahigpit na ginantihan naman ng mainit na yakap ni
Bobet. Buong gabi silang magkayakap,
walang saplot at tanging basang kumot lang ang nakatalukbong sa kanila.
Malamig man ang gabi ay mainit naman ang yakap nilang dalawa sa isa't-isa.
Sa paggising ni Bobet ay wala na si Kenneth. Iyon na pala ang
huling araw ni Kenneth sa bahay nila. Hindi na nito hinintay ang kanyang ama at
kusa na itong umalis pabalik ng Maynila. Tanging isang sulat lamang ang iniwan
ni Kenneth sa kaibigan. Nakalakip doon ang pasasalamat at ligayang natamo nito
sa piling ng kaibigan, maging ang pagpapaalam at pangakong paglimot sa isang
pag-ibig na hindi mangyayari.
..... Itutuloy .....
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento