Huli ka (Part 5)

 

Huli ka (Part 5)

Dahil curious ako kung may nagaganap ngang kabastusan sa chat sa internet ay nakirenta na rin ako ng computer sa isang computer shop. Totoo nga at patunay ako roon dahil ako mismo ay may ginawang kahalayan doon mismo sa computer shop. Hindi ko naman talaga sinadya. Natukso kasi akong tsupain si Buboy doon sa shop at hindi ko alam na open ang kanyang camera habang tsinutsua ko siya. Ang natutuhan ko lang ay ang sarap pala kapag may risk. Pero huwag ninyong susubukan, kayo rin, baka mahuli kayo ay nakakahiya.

-----o0o-----

Hindi pa naman ako lulong sa pagtsupa. Katunayan ay hindi pa nauulit na may mangyari sa amin ni Robert at Buboy. Bihira na rin akong mag-computer sa gabi. Sa araw na lang at purely sa pag-gawa lang ng assignment.

Bihira ko nang makita si Robert dahil sa bayan na siya nag-aaral. Hindi pinayagan ng magulang na sa Maynila mag-aral. Hindi sa walang tiwala ang mga magulang kundi gusto lang masubaybayan daw ang pag-aaral nito.

Hinahanap-hanap ko si Robert, hindi dahil sa gusto kong tsumupa. Crush ko nga siya eh, pero ngayon ay mahal ko na yata. Lagi kasi siyang nasa isipan ko at napapanaginipan ko pa. Si Buboy ay cute talaga, at talagang nagpapa-cute din sa akin. Tila nga may gusto eh pero hindi ko siya gusto. I mean gusto ko siya pero hindi ko gusto. Ang labo yata. Gusto ko siyang kaibigan, pero walang  love, ganon. Pero naakit din ako sa kanya. Umiiwas din ako sa kanya, kasi eh ang dali ko kasing matukso.

-----o0o-----

Normal lang naman ang takbo ng buhay ko, bahay-paaralan, paaralan-bahay. Paminsan-minsan ay nakakalabas, pero hanggang mall lang sa kabilang bayan. Miss ko na talaga si Robert. Nakakapunta na uli ako kina Alona, pero palaging wala si Robert;

Malapit na ang Pasko. Tuwing mag-papasko ay may paliga si Mayor, Biyernes at Sabado lang naman ang schedule ng laro habang may pasok pa. Nobyembre nag-uumpisa ang liga at matatapos bago ang bagong taon. Kapag christmas break ay halos araw-araw na ang laro. Syempre kasali sa barangay namin si Robert kaya tuwang-tuwa ako dahil mapapanood ko siya.

Alas sais ng gabi ang umpisa ng first game, alas otso naman ang second game.Walang schedule ng laro ang team ng aming barangay kaya wala akong balak na manood kahit na nag-aaya pa si Alona.

Inutusan ako ni Nanay na bumili ng katol sa kalapit na tindahan, paglabas ko ay nakita ko si Robert na naglakad kasama ang ilang kaibigan sa direksyon ng covered court kung saan dinaraos ang liga. Siguro ay panonoorin ang maglalaro para pag-aralan ang moves ng mga player.

Tinanguan ko siya, pero heto na naman, parang hindi ako napansin. Sinoplahan na naman ako. Haaayyyyyy bakit ganito umibig ang isang bading, napakahirap.

Pagkabigay ko ng katol kay nanay ay nagpaalam ako na manonood lang ng basketball.

“Siguro may laro na naman si Robert mo ano? Hindi ka naman pinapansin. Sa iba ka na lang humanga. Ikaw din, baka masaktan ka lang.”

“Si Nanay talaga, ang daming alam. Alis na po ako.”

“Sinong kasama mo? Si Alona?”

“Wala po, pero baka magkita kami roon,” sagot ko.

Tanggap naman ang kabaklaan ko ng aking parents at siblings. Hindi man nila nakikita ay alam naman nilang may nangyayaring kababalaghan sa akin paminsan-minsan. Alam na siguro ninyo ang ibig kong sabihin hehehe. Lagi pa ngang pinapaalala na magkapote raw ako kapag uulan hehehe. Iba talaga ang may maunawain na kapamilya at kapuso.

Malayo pa ay dinig ko na ang malakas na hiyawan ng mga manonood. Nagsimula na pala ang second game. Excited din ang announcer na hindi ko naman masyadong maintindihan ang sinasabi

Pagdating ko ay kaagad kong hinanap kung saang lugar naka-pwesto sina Robert. Nakita ko ang isa niyang kasama, pero wala si Robert. Nahihiya naman akong magtanong. Doon sa malapit sa barkada ni Robert ako pumuwesto para makita ko ang pagdating niya. Nakaka 10 minutes na ay hindi pa dumarating si Robert

Nakaramdam ako ng pag-ihi. Pero ang baho-baho at ang panghi ng kobeta ng court. Sa kabila lang naman ang opisina ng baranggay at kahanay niyon ang health center ng barangay din. Sa pagitan ay mayroon silang CR . Nagbakasakali akong bukas pa ang gate at doon na lang ako iihi.

Swerte naman at hindi pa naka-lock. Marahil ay nanonood pa ang care-taker kaya iniwan pang bukas ang gate. Marahan akong pumasok. Sa isang urinal ako pumuwesto. Inilabas ko na ang aking titi ng may narinig akong nagsalita ng mahina, halos pabulong.

“Bilisan mo na, baka hinahanap na ako ng kasama ko eh, sobrang tagal ko na. bilisan mo na,”

Nanlaki ang mata ko. May kababalaghan na naman akong masasaksihan. Ang swerte ko naman talaga. Hindi na muna ako umihi at nagman-man. Lumapit ako kung saan cubicle ko nadinig ang nagsakuta.

Dinig ko na ang pamilyar na tunog ng pagtsupa, yung parang kinikiskis ang kamay na may sabon dahil sa hinuhugasan iyon. May nadinig pa akong mahinang ungol.

“Higpitan mo, huwag mo nang hawakan, isubo mo lang,” sabi ng nasa loob.

Kinabahan ako, kabang kaba na parang may nakitang multo. Pamilyar kasi ang boses na iyon, boses iyon ni Robert, hindi ako pwedeng magkamali. Gusto ko nang umiyak at magsisigaw. Ang sakit pala na malaman mo na ang taong mahal mo ay may katsupaang iba. Naka-lock ang pintuan sa loob. Itinulak ko kasi ng marahan pero hindi man lang gumalaw. Para masiguro kong si Robert nga ay pumasok ako sa kabilang cubicle at tumuntong sa inidoro at dumukwang sa kabila. Nagkasalubong pa ang titig namin ni Robert na nakatayo habang nakaupo sa bowl ang tsumutsupa sa kanya. Dali-dali akong lumabas ng CR, padabog para malaman ng tsumupa na kilala ko rin. Tumakbo na akong pauwi sa aming bahay at diretso na sa aking silid at doon nag-iiyak.

Napakasakit pala, para akong binagsakan ng mabigat na bagay sa aking dibdib, parang hindi ako makahinga. Naalala ko ang sinabi ni Nanay kanina lang na masasaktan lang ako kapag ipinagpatuloy ko ang pagkakagusto kay Robert. Tama nga si Nanay. Siguro ay dapat ko nang kalimutan si Robert. Matatanggap ko pa kung babae ang nakita kong kasiping niya eh pero isang bakla, matanda pa.

Hindi ako lumabas ng bahay kinabukasan. Umaasa ako na kakausapin ako ni Robert para magpaliwanag. Naging close naman kami kahit papano, saka huli ko siya, huling-huli sa akto na tsinutsupa. Sa akin naman ay walang nakahuli na tsumutsupa, pagjajakol at si nanay iyon. Kung natsupa ko siya ay pareho naming kagustuhan, walang pilitan.

Sabado, may laro sila Robert, second game. Inaya ako ni Alona na manood. Ayaw ko sana, pero mapilit siya. Pinagbigyan ko na lang para hindi ako makulitan. Doon pa niya ako inayang pumuwesto sa may corner nila.

Nakita ko si Robert, nagkasalubong ang aming tingin, pero hindi ko pinansin. Hindi ako nagpahalatang apektado. Siguro siya ay apektado dahil nahuli ko siya, huling-huli. Hindi ba nakakahiya ang ganon? Para namang bale wala lang sa kanya iyon.

Panay ang cheer ni Alona sa kapatid at sa teammate nila. Ako naman ay tahimik lang kahit na gusto ko rin sanang pumalakpak dahil sa magaling naman siya. Nakita ko si
Buboy. Tinawag ko siya. Napatingin sa akin si Alona. “Hindi ba crush mo siya?” biro ko kay Alona.

“Hindi ‘no! Ang payat kaya niya.”

“Lenard, kumusta. Magkabarangay lang tayo, magkalugar at iisa ang pinapasukan eskwelahan ay kung bakit bihira tayong magkita,” wika kaagad ni Buboy.

“Busy ka kasi sa pagko-computer, manamadaling araw ka daw, balita ko.”

“Naku, saan mo naman nadinig ang balitang iyan.”

“Basta! Ay, Alona si Buboy pala, kilala mo naman siya, ‘di ba?

“Oo naman, yung payat na playboy,” sagot ni Alona.

“Hindi naman ako payat, maliit lang ang katawan ko pero muscle naman ito at hindi taba,” sagot naman ni Buboy.

“Natatabaan ka ba sa akin? Chubby nga ako, pero maganda pa rin,” asar na sagot ni Alona. Akala kasi ay pinaparinggan siya ni Buboy. Talaga namang mataba na siya eh. Matakaw kasi.

“Hoy naku, tama na yan at baka magkapikunan pa kayo,” awat ko sa dalawa.

Nag time-out, lapitan ang mga player sa kanikanilang corner. Nakita ako ni Robert habang nakaakbay sa akin si Buboy habang kinakausap ako. Sumimangot ang loko. Bakit kaya?

-----o0o-----

Sa amin na sumama sa panonood si Buboy. Natatalo na ang barangay namin. Nawawalan na ako ng ganang manood. Panigurong talo na sina Robert, ang laki kasi ng lamang ng kalaban. Nag-aya na akong umuwi.

“Uwi na tayo Alona,” yaya ko.

“Hindi na natin tatapusin?”

“Kailangan pa ba eh talo na,” sagot ko. Pumayag naman siya,

“Ihatid mo ako hanggang sa amin ha!”

“Oo naman. Buboy, uwi na kami. Ikaw ba?”

“Sabay na ako sa inyo.” Tugon ni Buboy.

Unang sasapitin ang sa amin, tapos ay kina Alona, sunod pa ang kina Buboy. Nang makapasok na ng kanilang bahay si Alona ay inaya pa ako ni Buboy na mag-computer. Maglaro daw kami. Pumayag naman ako dahil matagal-tagal na ring hindi ako nakakapag-computer ng gabi. Pagdaan namin sa tapat ng  bahay nina Buboy ay inaya pa niya ako sa kanila at iinom lang daw ng juice dahil sa nauuhaw. Okay lang dahil sa uhaw din ako.

Pagpasok namin ay diretso na kami sa may hapag kainan nila. Naroon ang Ref at may juice na timplado na sa pitsel. Naubos naming dalawa ang laman ng pitsel.

“Tara na,” yaya ko.

“Dito na lang tayo,” sagot niya sabay yakap sa akin at pilit na inaabot ang aking labi, gusto ako halikan.

“Hoy! Ano ka ba?” panay ang iwas ko. Baka kasi makita kami ng parents niya. “Buboy, ano ka ba?”

“Walang tao ngayon dito. Umalis sila, nagpunta sa mga Lola ko, hindi lang ako sumama.” Sabi niya habang yakap pa rin ako at pilit na hinahalikan. Dahil sa wala naman pala akong dapat ikatakot ay bumigay na ako. Isa pa ay ang bango niya at ang gwapo ngayon, tapos ay galit pa ako kay Robert kaya parang ganti na rin sa kanya ang pagpatol ko kay Buboy.

“Miss na kasi kita Lenard. Pwede naman maging tayo ‘di ba? Basta sikreto lang muna natin. Gusto ko ay sa akin ka lang sasama sa ganitong bagay,” sabi niya.

“Hala, pinagbabawalan mo na ako ay hindi pa naman ako pumapayag. Saka hindi naman talaga ako papayag na makipag-relasyon, pareho pa kaya tayong bata. Saka may gusto ka ba sa akin?” Sabi ko at tanong.

“Ewan ko. Hindi ako sigurado, pero nami-miss kita.” Sabi niya.

“Kasi malibog ka. Ang gusto mo sa akin ay sex lang. Bakit hindi ka makipag-sex sa iba.”

“Naku ayoko sa iba, sa iyo ko lang gustong makipag-sex, peks man.”

Kinilig din naman ako ng konti kung totoo ang sinabi niya hehehe. Kapag ganon siya ng ganon ay malamang mabaling ang pagkakagusto ko sa kanya.

Sunod ko na lang namalayan ay nasa silid na niya kami, magkayakap at parehong hubad. Pareho na kaming umuungol habang mainit na naghahalikan. Medyo payat pa nga siya pero malakas, kaya niya akong ipagsalyahan sa kama. Kaya niya siguro akong ibalibag kung gusgustuhin niya. Nabuhat nga niya ako na nakayapos lang ang aking mga binti sa kanyang balakang.

Matagal kaming nagpambuno sa ibabaw ng kama, nagpasirko-sirko, nag tumbling, nagpagulong-gulong. Ibang klase ang aming ginawang pagtatalik, walang kung ano-ano pang pasakalye. Kung anong gustong gawin, tsupa, himod ay ginawa namin. Hindi ko nga akalain na magawa rin niyang isubo ang aking burat. Alam kong lalaki pa rin siya kahit na nagawa niyang isubo ang aking titi. Alam kong gusto lang niyang mapaligaya rin ako at hindi lang siya. Gusto niyang kantutin ako, pero sinabi kong hindi pa ako handa.

Hindi naman siya na-disappoint, ang sabi nga ay nagbaka-sakali lang siya. Naka 69 position kami ng kapwa kami nilabasan.

Sandali lang kaming nagpahinga. Sinabi kong uuwi na ako. Ihahatid daw niya ako. Sabi ko naman ay huwag na at kaya ko namang umuwi mag-isa. Hindi rin siya pumayag. Ihinatid pa rin ako. Napasarap kaya sa kalooban na may nag-aalala sa kaligtasan ng isang tao at iyon ang ipinakita sa akin ni Buboy.

Nasa tapat na kami nina Alona. Naroon pa ang ilang barkada ni Robert at pinaguusapan siguro ang pagkatalo nila. Pagdaan ko ay tiningnan ako ng masama ni Robert, maging si Buboy. Siguro ay nagtataka kung bakit kasama ko si Buboy at kung saan kami galing.

Diretso lang kami sa paglalakad ni Buboy, alam ko kahit hindi ko nakikita na nakasunod pa siya ng tingin sa amin.

-----o0o-----

Linggo, nagdidilig ako ng halaman sa harapan ng aming bahay nang batiin ako ni Alona.

“Ang sipag ah?” sabi ni Alona.

“Uy, Alona! Saan ang punta mo?”

“Sa palengke. Si nanay kasi ay may lalakarin sa Maynila. Ako muna ang pinagbabantay sa tindahan. Paluwas siya ngayon. Pinagmamadali na nga ako eh. Sige ha, bukas na lang natin ipagpatuloy ang usapan natin.”

Pumasok na rin ako sa bahay. Wala na akong magawa, kahapon ay nakapaglaba na ako at linis ng bahay. Gusto kong lumabas naman ng bahay. Tama, aayain ko si Buboy sa mall. Nagpaalam ako kay Nanay at sinabing magpapasyal lang sa mall. Ang idinahilan ko lang ay naiinip ako sa bahay at wala na akong gagawin. Nang tanungin kung kasama ko si Alona ay syempre, sinabi kong hinde. Sinabi kong si Buboy ang kasama ko.

“Naks naman. Date na ba iyan?

“Nay naman eh. Bakit ba gustong-gusto ninyo na ako ay umalembong na. Ang bata ko pa. Baka pag nabuntis ako ay isumpa mo ako hehehe. Joke lang ‘Nay! Kayo kasi eh, puro biro. Paalam na po.

“Ingat ka!”

-----o0o-----

Naglakad na ako papunta kila Buboy. Sana lang ay naroon siya at pumayag na sumama sa akin. Ililibre ko naman siya sa pasahe at miryenda eh.

Malapit na ako kina Alona, Natanaw ko si Robert na nakatayo sa may gate nila. Gusto ko sanang iwasan siya, parang ako kasi ang nahiya sa aking nakita. Nakita na niya ako kaya hindi ko na nagawang lumihis ng landas. Pumakabila ako sa kabilang side ng karsada kahit na mainit para lang makaiwas sa kanya. Subalit bigla na lang siyang humarang sa dinadaanan ko.

“Para ka naman tanga, ka-init diyan ay diyan ka pa dumaan, heto at kanlong lang sa banda rito.” Wika ni Robert.

“Anong pakialam mo! Huwag ka ngang haharang-harang sa dinaraanan ko!” pagalit kong wika. Lalagpasan ko na sana siya, pero ihinarang pa niya ang kanyang kamay, dumipa siya para hindi ako makaraan.

“Gusto lang kitang kausapin. Gusto ko lang magpaliwanag. Halika muna sa loob, ang init dito,” pakiusap ni Robert.

“Ano naman ang pag-uusapan natin. Saka hindi ako interesado. Paraanin mo ako at naghihintay sa akin si Buboy!” inis kong sabi.

“Isa pa yang Buboy na ‘yan eh. Nakakapikon. Nakikiusap naman ako sa iyo eh, pakinggan mo lang ang sasabihin ko>”

“Tungkol nga saan? Bakit ayaw mo pang sabihin dito ng makaalis na ako.” Nahihiya na ako dahil sa may nakakakita na sa aming kapit-bahay. Baka kung anong isipin nila.

“Basta! Halika na,” sabi niya sabay hatak sa akin. Wala na akong nagawa kundi ang sumunod sa kanya.

Pagkapasok namin sa loob ng bahay nila ay kaagad niyang isinara ang pintuan at ni-lock. Medyo kinabahan ako, baka saktan ako. Huwag siyang magkakamali dahil sa ipaba-barangay ko siya.

“Upo ka, dito sa tabi ko,” utos niya sa akin.

Umupo naman ako pero sa isang sofa, yung isahan at malayo sa kanya. “Ano ngayon ang sasabihin mo. Bilisan mo na at baka naiinip na sa aking si Buboy!”

“Huwag mo ngang mabanggit-banggit sa akin ang pangalang iyan! Naalibadbaran ako.” Sabi niya. “Iyong nakita mo, wala iyon. May kailangan lang ako sa kanya kaya ako pumayag,” patuloy niya.

“Eh bakit mo sinasabi sa akin iyon. Nag-aalala ka ba na ipagsabi ko sa kung sino-sino ang nakita ko? Huwag kang mag-alala, hindi ako tsimoso. Tsaka, wala akong pakialam kung ano mang ang kailangan mo sa kanya. Mabuti na nga ang nangyari at nakilala kita.”

“Anong pagkakilala mo sa akin?”

“Isa kang pokpok. Hindi ako maniniwala na walang kapalit ang pagpayag mo na anuhin ka. Yung tandang iyon, pinatulan mo, nakakahiya ka!”

“Ang sakit mo namang magsalita. Bakit? Pinagbayad ba kita ng anuhin mo ako?”

“Huh! Ginusto ko ba? Ikaw ang nagpumilit sa akin ah. Aalis na nga ako pero, anong ginawa mo. Pwede nga kitang ipabarangay sa ginawa mo eh. Alam mo namang minor pa ako. Pwede kitang kasuhan ng rape.”

“Bakit? Pareho pa naman tayong minor ah. Baka ikaw ang ipabarangay ko at ireklamo ng rape. Bakla ka ‘di ba at lalaki ang gusto mo. Mangre-rape ba ako ng lalaki? Babae, baka sakali pa.”

Natigilan ako. Oo nga naman, may katwiran ang gungong. Ayaw ko nang makipagtalo “Ano! May sasabihin ka pa ba, Late na ako sa usapan namin ni Buboy ano ba.”

“Huwag mo sabing babanggitin ang pangalang iyan sa harap ko. Naiinis na ako sa iyo.”

Nagtaas na ng boses si Robert. Nakaramdam ako ng takot. Wala akong laban sa kanya. Kung saktan naman niya ako ay baka kung anong kasinungalingan ang idahilan. Baka sabihing nagnanakaw ako sa kanila. Nalaman na naman kasi niyang kumuha ako ng brief niya.

“Ano ba talaga ang sasabihin mo?”

“‘Yung nakita mo, wala lang iyon. Kulang kasi ang pambili ko ng rubber shoes. Humingi lang akon ng pandagdag, kaya ako pumayag. Mahal kasi eh, kulang ako ng 5K kaya ayun, binigyan niya ako. Syempre may kapalit. Saka wala namang mawawala sa akin di ba? Pareho lang kaming lalaki.”

“Wala? Iyon ang akala mo. Malaki ang nawala sa iyong pagkatao, nawala ang respeto ko sa iyo, nawala ang iyong dangal. Sa konting halagang kapalit ay pinababa mo ang iyong sarili. Sa palagay mo ba ay igagalang ka pa ng matandang iyon. Baka nga kahapon pa lang ay na broadcast ka na sa mga amiga niya eh. Huwag kang magtataka kung isang araw ay may mag-alok sa iyong serbisyo kapalit ang konting halaga.”

Alam kong nasaktan sa sinabi ko si Robert dahil nakita kong napakumpol siya ng mahigpit at parang manununtok na. Tama lang naman ang sinabi ko ah.

“Ang sakit mong magsalita. Bakit, sa tingin mo ba ay mataas pa rin ang pagtingin ko sa iyo. Yung ginawa mong kabastusan, hindi ba kababaan ng pagkatao ring maituturing. Paano na lang kung malaman ng iba ang ginawa mo, ng magulang mo, ng kaibigan mo at isa na roon si Alona. SA tingin mo ba ay hindi ka nila kukutyain? Pareho lang tayo.

“Maari, pero iba naman iyon dahil sa hindi ako nagbayad. Dahil sa gusto ko ang lalaking ginawan ko ng ganoon, at kapag mahal mo ang isang tao ay kayang gawin lahat. Saka Alam ng pamilya ko ang tungkol sa akin at sa pwedeng gawin ko. Ang paalam ko nga sa Nanay ko ay may date ako eh, alam mo bang natuwa pa siya. Nauunawaan ako ng magulang at kapatid ko. Pero ang ginawa mo, mauunawaan ka ba ng Nanay mo gayong kaya ka namang ibili ng mamahaling gamit dahil sa mayaman kayo!”

“May gusto ka ba sa akin?”

“Oo, noon, pero ngayon ay wala na. Kaya paalisin mo na ako.

“Sa palagay mo ba ay makakaalis ka rito ng basta-basta lang. Wala akong kasama sa bahay ngayon at kaya kong gawin sa iyo ang gusto ko. Sobra mong minaliit ang aking pagkatao. Nasaktan mo ako, matinding sakit!”

“A-a-anong binabalak mo, huwag mo nang ituloy. Sisigaw ako, mag-eeskandalo ako.”

“Sige, sumigaw ka hanggat gusto mo. Matutuwa pa ako kapag pinagkaguluhan tayo ng mga tao.

Papalapit siya sa akin, nanlilisik ang mga mata. Tumayo na ako para umiwas sa kanya pero……..

 

 

Sundan………….