Nasibak Ni Insan Dos (Part 25) By: Firemaker JD

 

Nasibak Ni Insan Dos (Part 25)

By: Firemaker JD

 

"Kuya Isagani, Kuya Philip, Lucas!" bati ni Jude sa tatlo sabay aya papasok ng kanilang bahay. Sa labas na lamang sila nag-kwentuhan. Meron kasi silang kubol kung saan pwede tumambay. May lamesa sa gitna tapos sa gilid ay may bench na pwede upuan o higaan.

"Sabi ni Mama, dumating ka raw. Kaya agad kaming pumunta rito," sabi ni Isagani kay Jude.

"Nadalaw mo na ba si Papa mo?" tanong ni Philip kay Jude.

"Doon na ako dumiretso pagkarating ko rito kanina," sagot ni Jude.

"Kamusta naman si Uncle Tinoy?" dagdag na tanong ni Philip.

"Nakakain na. Pero hindi pa rin siya makasalita at makalakad," sagot ni Jude.

"Mabuti na lamang nandito pa kame nung bumagsak si Uncle. Katatapos lang kasi namin magtabas sa palayan," kwento ni Isagani.

"Kuya, salamat ah," sagot ni Jude.

"Sus! Wala yun. Malaki rin naman ang tulong nila Uncle sa amin magkakapatid," si Philip.

"Uy, Lucas. Kamusta?" bati ni Jude kay Lucas. Tahimik lang kasi si Lucas sa isang tabi.

"Ayos naman, pre," maikling sagot ni Lucas. "Hindi ka na nasanay kay bunso. Mas tumahimik yan nung lumuwas ka ng Maynila," sagot ni Isagani. Nangiti lamang si Jude sa narinig. Magkasing-edad lamang kasi sila ni Lucas kung kaya mas malapit sila sa isa't isa.

"Sige, insan.  Babalik na lamang kame bukas ng madaling-araw. Madami pang gagawin sa palayan," sagot ni Isagani.

"Sige, mag-iingat kayo, kuya ah," paalam ni Jude sa tatlong pinsan sa ama.

-----o0o-----

Alas-kwatro pa lang ng umaga ay nagising na si Jude. Napakalamig ng simoy ng hangin lalo na at ilang araw na lang ay Pasko na. Gawa lang kasi sa kawayan ang bahay nila. May dalawang kwarto iyon sa itaas at pagbaba naman ay ang sala at kainan. Nasa likuran ang kusina at nakahiwalay rin ang banyo at paliguan. May sariling rin silang poso sa bakuran nila, may kubol dahil minsan duon kumakain ng salu-salo ang mga magsasaka.

Magsasaka ang ama ni Jude sa sarili nilang lupa. Maliit lang iyon pero sapat na para sa kanilang pamilya. May mga pananim rin na gulay ang ina niya at may mangilan-ngilan manok at baboy na alaga. Ang kita ng magulang sa pagsasaka ang tumutustos sa gastusin nila sa bahay pati na rin sa pag-aaral ng kapatid niyang si Chuchay. Laking pasasalamat na lamang nila sa pamilya ng kanyang Tita Susan at sila ang tumutustos sa pag-aaral niya sa Maynila.

Isa sa mga pangarap ni Jude ay ang mapaayos ang kanilang bahay pati na rin makabili ng dagdag na makinarya para sa ama. Ngunit dahil nagkasakit ang ama ay paniguradong nagastos ng kanyang magulang ang kanilang ipon. Bumangon na siya kahit madilim pa sa labas. Tumitilaok na ang mga tandang na alaga ng ama. Ibang-iba ang pakiramdam niya ngayon maaliwalas, magaan sa loob.

Amoy na ni Jude ang nilulutong almusal ng kapatid na si Chuchay. Corned beef at itlog. Dahil sanay naman na si Jude sa lamig ay sandong puti at shorts ang kanyang tanging suot.

"Good morning, kuya," bati ni Chuchay sa kapatid. "Gusto mo ng kape?"

"Huwag na, bunso," sagot ni Jude sabay labas na ng kanilang bahay. Na-miss niya ang mga ginagawa dati. Nagsimula siyang mag-poso upang makapagdilig na ng mga halaman at pananim ng ina. Malago na ang mga bulaklak at halaman ng kanyang ina. Pati ang gulay nito ay pwede nang anihin. "Long time no see," bati ni Jude sa mga halamang dinidiligan. "Sarap maligo ano? Mukhang ilang araw din kayo hindi nadiligan ah," pabiro pang sabi ni Jude.

"E ikaw ba? Na-miss mo na rin ba madiligan?" sambit ng lalaki mula sa likuran ni Jude.

"Ay puta!" gulat na sabi ni Jude. Agad niyang nilingon kung sino ang nasa kanyang likuran.

"Lucas! Loko-loko ka talaga! Sumakit dibdib ko," natatawang sabi ni Jude sa pinsan sa ama. Magkasing-edad lamang sila ni Lucas. Pero mas matangkad ito sa kanya, mas matigas, mas barako. Basketball player pa kasi ito ng kanilang baranggay. Heartthrob pa.

Guwapo si Lucas, malakas ang appeal. Sa edad na disi-otso ay umaabot na sa 5'10 ang tangkad nito. Pantay ang pagkamoreno ng balat mula ulo hanggang paa, kung kaya’t lalaking-lalaki ang dating. Matangos ang ilong kumpara sa mga kapatid niya. May lahi kasi ang napangasawa ng kapatid ng kanyang ama. Dahil sa paglalaro ng basketball na sinamahan pa ng pagtatanim sa bukid ay lumaki talaga ang katawan nito. mas tumigas ang braso at dibdib.

"Sorry, insan, kung nagulat ka," sabi ni Lucas. Maaga siyang dumaan sa bahay nila Jude dahil didiretso sana siya sa bukid nila Jude. Simula kasi nung magkasakit ang ama nito ay siya na muna ang nagaararo sa lupa ng kamag-anak.

"Okay lang yun," sagot ni Jude na pinagpatuloy na ang pagdidilig. "Bakit pala ang aga mong napunta rito?" tanong ni Jude sa pinsan.

"Ah eh. Kasi... ako kasi ang gumagawa muna sa bukid ninyo lalo na at nagkasakit si Tiyo Tinoy," sagot ni Lucas habang napakamot sa kanyang ulo.

Napangiti si Jude sa narinig. "Kaya ang lakas mo kay Papa e," sabi ni Jude sa pinsan.

"Wala iyon," nahihiyang sagot ni Lucas.

"Di bale. Tutal nandito na ako. Makakatulong na rin akong magsaka," sagot ni Jude.

"Ha? Marunong ka pa?" wika ni Lucas.

"Natural. Labing walong taon rin ako nagsaka. Tsaka wala pa akong isang taon sa Maynila ano, Kayang-kaya ko pang magsaka. Baka mas mabilis pa ako sayo," nagyayabang na sagot ni Jude sa pinsan.

Natapos ni Jude madiligan ang lahat ng pananim ng ina. Dumiretso naman siya sa pagpapakain ng mga alagang hayop. Sumusunod pa rin si Lucas sa pinsan upang makipagkwentuhan. "Kamusta naman ang Maynila?"

Napaisip si Jude. "Okay naman. Syempre mas modern dun. May MRT, may taxi," tugon niya habang hinahalo ang kaningbaboy.

"Ahhh kaya pala," parang may pagtatampong sabi ni Lucas.

"Anong kaya pala?" nagtatakang tanong ni Jude.

"Wala!"

"Ano nga?" namimilit na tanong ni Jude.

"Kaya pala, hindi ka man lang nagparamdam sa akin nung nasa Maynila ka," napayukong sabi ni Lucas.

Nasamid si Jude sa mga narinig sa pinsan. Bumilis ang tibok ng kanyang puso. Sobrang lapit kasi nila sa isa't isa. Parang kambal-tuko ang dalawa. Maliban na lamang sa mga hilig. May pagka-feminine kasi si Jude kaya sa bahay at eskwelahan lang ito. Tumutulong sa ina na mag-luto, mag-alaga sa kapatid. Si Lucas naman ay mahilig sa sports, pagkukumpuni ng bahay, pagsisibak ng kahoy.

"Na-miss kaya kita," wika pa ni Lucas.

Napatigil si Jude sa paghahalo. Napatingin siya sa pinsan. "Ha?"

"Na-miss kitaaaaang asarin," mabilis na bawi ni Lucas sabay punas sa nagulat na mukha ng pinsan. Agad siyang tumalikod at iniwan na si Jude upang pumunta na sa bukirin ng pamilya nito.

"Hoooy! Humanda ka sa akin!" sigaw ni Jude sa pinsan nang mahimasmasan siya. Habang tumatakbo ay lumingon si Lucas. Tawang-tawa ito at naasar niyang muli ang pinsan.

Matapos mapakain ni Jude ang kanilang alagang hayop ay saka pa lang siya pumasok ng bahay. Luto na rin ang almusal at nakahain na iyob sa mesa. "Chuchay?" tawag niya sa kapatid.

"Yes, Kuya?" sagot nito. Katatapos lang maligo ng kapatid. Dalagang-dalaga na si Chuchay. Bumalingkinitan na ang katawan nito. Lumaki na rin ang dibdib at bewang. Nasa third year highschool na ito ngayon. "Yes, kuya. Next week pa naman ang Christmas break namin e," sagot nito sabay pasok sa kwarto upang magbihis.

"Magbabaon ka ba?" tanong ni Jude sa kapatid.

"Opo!"

Agad na pinaghandaan ni Jude ng baon ang kapatid. Namiss niya rin paghandaan ito. Lalo na nung sabay pa silang pumapasok sa eskwelahan. Ilang sandali pa ay naka-uniporme na si Chuchay.

"Kuya, na-miss kita," sabi ni Chuchay sabay yakap sa kapatid.

"Na-miss din kita," sagot ni Jude sabay yakap pabalik sa bunso. Sabay silang kumain ng almusal. Masa silang nag-kwentuhan at kamustahan, tulad ng dati. Kulang na lang ay ang kanilang mga magulang. Alas-sais na nang matapos silang kumain ng almusal.

"Teka lang," sabi ni Jude sa kapatid sabay punta sa kwarto. Nag-abot ng pera si Jude kay Chuchay.

"Kuya ano to?" natutuwang tanong ni Chuchay sa kuya. Excited siya dahil katumbas nito ang dalawang buwan niyang allowance.

"Dagdag sa allowance mo," sagot ni Jude.

"Ang laki nito," sabi pa ni Chuchay.

"Bumili ka ng gustomo. Regalo ko na rin sa ‘yo sa Pasko," sabi pa ni Jude.

"Kuya, thank you! You are the beeeest!" sagot ni Chuchay.

"Laaaabs!" boses ng lalaki sa labas. Naputol ang kanilang lambingan nang marinig ito ng mag-kapatid.

"Labs?" nagtatakang tanong ni Jude.

"Ah eh. Sige kuya. Papasok na ako," agad na paalam ni Chuchay sa kanyang kuya.

"Chuchay, ikaw na muna ang pumunta kina Mama sa hospital pagkatapos ng klase mo. Iuwi mo na rin ang maruruming damit nila. Ako naman na ang pupunta bukas." bilin pa ni Jude sa kapatid.

"Yes, kuya," sagot ng nagmamadaling kapatid.

Nakaalis na ang kanyang kapatid at naiwan na lamang si Jude sa bahay. Agad siyang naghanda para sa almusal ng kanyang pinsan na si Lucas. Paniguradong gutom na iyon sa ginagawang pagsasaka. Agad niyang iniligay ang baunan na may kanin, itlog at corned beef sa loob ng isang basket. Nagdala na rin siya ng bote ng tubig at gatas para sa pinsan. Ilang sandali pa ay nadatnan niya nga ang pinsan na patuloy na nag-araro ng lupa sa kanilang bukid. Alas-syete pa lang ng umaga at hindi pa ganoon katirik ang araw. Pumwesto si Jude sa ilalim ng isang puno ng mangga. Naglatag siya ng sapin upang makapagalmusal muna ang pinsan.

"Lucas! Mag-almusal ka muna!" tawag ni Jude sa pinsan. Tumigil si Lucas sa pag-aararo at agad na rin naman lumapit kay Jude. Putikan ang kamay at binti ng binata.

"Halika at maghugas ka muna," sabi ni Jude sabay buhos ng tubig sa kamay ng pinsan. Medyo nakabukas ang polong suot ni Lucas at tanging ang dalawang butones lamang ang nakabuton. Lantad tuloy ang pawisang dibdib at tiyan nito. Napalunok siya. Tsokolateng utong, anim na pandesal ang kanyang naaaninag.

"Huy, dahan-dahan naman sa pagbuhos," natatawang sita ni Lucas dahil medyo hindi nakapokus si Jude sa ginagawa.

"Sorry," sagot ni Jude. Pero dahil muling naalala ni Jude ang ginawa ni Lucas kanina sa babuyan ay gumanti ito at binuhusan niya ng tubig si Lucas sa mukha.

"Pinsan naman e," natatawang sabi ni Lucas sabay tanggal na sa dalawang natitirang butones.

"Uy, ba-ba-bakit ka naghuhubad?" natatarantang tanong ni Jude sabay napaatras palayo sa pinsan.

Tumingin ng malagkit si Lucas sa natatarantang pinsan. Seryoso ang ginawa niyang pagtitig. Maaninag iyon sa kanyang mga mata. Medyo napaismid si Lucas. Ngiting nang-aakit.

"Lu-lu-lucas, bakit?" tanong ni Jude. Medyo pinagpapawisan na siya dahil sa bilis ng pag-tibok ng kanyang puso. Palipat-lipat ng tingin si Jude sa mukha at katawan ng pinsan. Nanlaki ang kanyang mga mata ng tuluyang mahubad ni Lucas ang suot na polo. Pinangpunas ni Lucas ang kanyang polo sa nabasang mukha at dibdib. Na-flex tuloy nito ang kanyang biceps. Napalunok ng sunod-sunod si Jude. Kinakabahan siya at baka hindi niya mapigilan ang sarili. Alam ni Jude na mayroon kakaiba sa relasyon nila ng pinsan. Kay Lucas siya pinakamalapit kumpara sa ibang pinsan. Dahil na rin siguro sabay sila sa paglaki, sabay silang pumasok sa eskwelahan. Wala pa siyang nababalitaan na nagka-girlfriend na ang pinsan. Ayaw naman niyang mag-isip na siya ang dahilan nun.

"L-lucas? Tumigil ka nga," kinakabahang sabi ni Jude. Biglang natawa lamang si Lucas sa reaksyon ni Jude. Halata na kinabahan ito.

"Uy biro lang," sabi ni Lucas sabay upo na rin sa sapin "Pupunta ka ba ng ospital mamaya?" tanong ni Lucas habang kinakain na ang dala ng pinsan.

"Sa makalawa na ako bibisita kay Papa," sagot ni Jude sabay sandal sa puno ng mangga.

"Kamusta naman si Tito Tinoy?" tanong muli ni Lucas.

"Nakakain naman siya. Kaya lang nanghina siguro ang katawan nun kaya hindi pa makakasaka pag-uwi," sagot ni Jude na kumakain ng saging.

"Huwag kang mag-alala. Nandito naman ako, kame, para tumulong," sabi ni Lucas. Napangiti siya sa narinig. Likas na matulungin talaga ang kanyang mga kamag-anak.

"Salamat," sagot ni Jude.

Natapos na si Lucas at muling tumayo upang isuot ang polo. "Salamat sa almusal, insan," sabi ni Lucas.

"Wala pa iyan sa pagtulong mo sa akin at sa pamilya ko nung wala ako," sagot ni Jude na tumayo na rin matapos magligpit ng pinagkainan ng pinsan. Lumusong na ulit si Lucas sa bukid upang ipagpatuloy ang pag-aararo. Ngumiti si Jude at sumunod na rin sa pinsan. Tutulong siya sa gawaing-bukid.

"Oh anong ginagawa mo?" takang tanong ni Lucas.

"Mag-aararo," sagot ni Jude. "Hindi naman pwede na mag-astang bakasyunista ako. Kailangan ko rin gumalaw dito ah," dagdag pa nito.

"Okay, okay," sagot ni Lucas. Natutuwa si Lucas dahil muli nilang magagawa ni Jude ang dati nilang ginagawa ng sabay. Ilang oras din silang nasa bukid at nag-aararo ng lupa. Putikan ang halos buong katawan. Lagpas alas-dose na ng tanghali nang matapos ang dalawa.

"Grabe! Na-miss ko ito," sabi ni Jude habang naglalakad pauwi.

"Sa bahay ka na mananghalian," yaya pa ni Jude.

"Ano ba ang ulam niyo?" tanong ni Lucas habang bitbit ang basket na dala kanina ni Jude.

"Ah eh. Wala pa. Pero magluluto ako ng madaling lutuin," sabi ni Jude.

Ilang minuto pa ay narating na nila ang bahay. Dumiretso ang dalawa sa poso upang maghugas ng katawan.

"Insan, pahiram na lang ako ng damit. Dito na ako maliligo," sabi ni Lucas habang binobombahan ng tubig si Jude.

"Sige, mauna ka na maligo. Ihahanda ko na lang damit mo. Magluluto na pati ako ng tanghalian," sabi ni Jude habang naghuhugas ng kamay at binti.

Nagpalit naman ng pwesto ang dalawa. Si Jude naman ang nagbomba. Muling hinubad ni Lucas ang kanyang polo. Muli tuloy lumantad kay Jude ang maskuladong katawan ng pinsan. Hindi na rin nakaligtas kay Jude ang lumilitaw na garter ng briefs nito mula sa suot na jeans na pakupas na. Napatitig si Jude dito.

"Maligo ka muna bago magluto," pang-aasar ni Lucas sa pinsan sabay basa sa mukha ng pinsan.

"Ay! Ayan ka na naman!" si Jude sabay ganti na rin ng basa sa pinsan.

Basang-basa ang dalawa sa ginagawa nilang paghaharutan. Upang hindi na makaganti si Jude ay agad na lumapit si Lucas sa katawan ng pinsan at ikinulong niya ito sa kanyang mga bisig. "Gaganti ka pa?!" natatawang sabi ni Lucas sabay kiliti sa tagiliran ng pinsan.

"Hindi naaaa," pumapalag na sabi ni Jude. Nais niyang makatakas sa mga bisig ng pinsan. Ramdam niya kasi na nagsisimula nang mabuhay ang kanyang alaga sa bawat pagkiskis ng katawan nito sa kanyang katawan, mainit sa pakiramdam, kasing-init ng panahon.

"Lucaaas tama naa!" natatawang sabi pa ni Jude. Ngunit mas hinigpitan pa ni Lucas ang pagyakap kay Jude. Ramdam niya ang basang tshirt nito na tumatama sa kanyang dibdib, ang pwet nito sa kanyang pundilyo. Nagsisimula nang magising ang natutulog niyang alaga.

Napalunok si Lucas. Nilapit niya ang kanyang mukha sa bandang tenga ng pinsan. "Tama na, ha?" seryosong wika ni Lucas. Hindi tumatawa. Parang hindi nagbibiro. Ramdam ni Jude ang paghinga ni Lucas sa kanyang tenga nakakakiliti, nakaka-kuryente.

"Lucas!" tanging nasabi ni Jude. Mukhang bibigay na siya sa pinsan. Matagal niya itong pinipigilan. Matagal niya itong iniiwisan. Napapikit si Jude at hinayaang gumalaw ang pinsan. Ramdam niya ang pagluwag ng pagyakap ni Lucas at nagsimulang gumapang ang mga palad nito sa kanyang katawan. Mula tiyan ay pumunta sa kanyang dibdib. Nakaramdam rin si Jude ng marahang pagdampi ng basang labi sa likod ng kanyang tenga.

"Lucas," muling sambit ni Jude. Ramdam niya ang unti-unting pagtusok ng nabubuhay na alaga ng pinsan sa kanyang likuran. "Shit!" bulong niya sa sarili. "Labanan mo, Jude!" dagdag pa niya sa kanyang isip.

Ngunit parang napipi si Jude sa bawat kiliti at kuryenteng hatid ng mga labi ni Lucas. Mula sa kanyang tainga ay gumapang iyon papunta sa kanyang leeg. Mas matindi ang hatid na epekto nito.

"Uhmmmm," ungol ni Jude sa sarap na kanyang nadarama. Nilabas na ni Lucas ang kanyang dila at sinimulang dilaan ang leeg at batok ni Jude. Matagal na niya itong gustong gawin sa pinsan. Alam niyang mali pero kakaiba ang epekto ni Jude sa kanya. Nangulila siya nang magpunta si Jude sa Maynila upang mag-aral. Sa bawat pagpapantasya niya ay mukha ni Jude ang kanyang nasa isip. Sa bawat pagsirit ng kanyang katas ay mukha ni Jude ang nais niyang paliguan. Hindi siya makapanligaw dahil sa pinsan. Iniisip niya na babalik ito upang ituloy ang naudlot nilang pagsasama. Nanggigigil si Lucas at kanyang kinagat ang leeg ng pinsan.

"Argggh!" impit na ungol ni Jude nang makaramdam ng kaunting kirot.

"Sorry," muling bulong ni Lucas at muling nagdampi ng halik.

"Okay lang," sagot ni Jude na hindi na pumipiglas mula sa pagkakayakap ng pinsan. Pinaharap na ni Lucas ang pinsan.

"Jude, na-miss kita," bulong ni Lucas. Hinawakan niya ang pisngi ni Jude at inangat ang baba nito. Marahang hinimas. Napapikit si Jude at naghintay sa maaring gawin ng pinsan. Tanda ng kanyang pag-payag. Napangiti si Lucas at napokus ang kanyang tingin sa mga labi ni Jude. Papalapit na sana ang kanyang mga labi sa labi ng pinsan nang biglang may tumawag sa pangalan ni Jude.

"Juuuuude! Iho!" sigaw ng matandang babae. Pamilyar ang boses na iyon sa dalawa.

"Si Tita!" sabi ni Jude.

"Si Mama!" sabi rin ni Lucas. Magkasabay nilang sabi. Agad na humiwalay ang dalawa sa isa't isa. Agad na nagpunta si Lucas sa paliguan habang naiwan si Jude sa posohan.

"Jude, ihoooo!" sigaw ulit ng kanyang tiyahin na ina ni Lucas.

"Tita!" sagot ni Jude. Imbes na dumiretso sa loob ng bahay ay gumawi ito sa posohan sa gilid ng bahay ng kamag-anak. Agad na sinalubong ni Jude ang tiyahin at nag-mano.

"Iho, Jude. Nag-dala ako ng sinampalukang manok. Luto yan sa palayok. Alam kong wala kang kasama dito," panimula ng tiyahin.

"Salamat, Tita. Nandito po si Lucas. Naliligo. Kagagaling lang namin sa palayan," sagot ng binata.

"Ay mabuti na lamang at napadami ang dala ko. Dito ba manananghalian ang anak ko?" tanong ng matanda.

"Sabi niya po. Mag-luto nga sana ako ng sardinas," natatawang sabi ni Jude.

"Jude, pahiram ng twalya!" sigaw ni Lucas habang nasa paliguan.

"Sandale!" sagot ni Jude. Pumasok na ang dalawa sa bahay. Dumiretso si Jude sa kwarto habang ang kanyang tiyahin naman sa mesa. "Buti na lang at nagdala pa ako ng sinaing. Wala ka pa palang naluluto," sabi ng tiyahin.

Napakamot na lamang si Jude. "Opo, tita. Kababalik lang po namin ni Lucas mula sa bukid. Tita, abot ko lang to kay Lucas," sagot ni Jude sabay punta sa palikuran. Kumatok siya sa pinto.

Binuksan ni Lucas ang pinto sabay hablot sa mukha ng pinsan. Isang marubdob na halik ang binigay ni Lucas sa labi ni Jude. Nataranta naman ang binata at pilit na tinutulak palayo si Lucas. "Ano ka ba? Baka makita tayo ni Tita!" naasar na sabi ni Jude sa pinsan.

"Ano daw ba kasi ang kailangan ni Mama?" naiinis na tanong ni Lucas.

"May dalang pagkain. Bilisan mo na dyan at baka lumamig na ang sabaw," si Jude sabay abot ng twalya.

"Insan!" tawag pa ni Lucas kay Jude ngunit hindi na ito lumingon. Balak pa naman niya sana ipakita si manoy sa pinsan. Lumaki na iyon. Malaki na ang pagbabago niyon mula nang magbinata siya. Natatawang isinara ni Lucas ang pinto at pinagpatuloy ang pagligo. Ilang sandali pa ay pumasok na siya sa bahay. Tanging tuwalya lamang ang nakatapis sa kanyang katawan. Lantad ang halos buong katawan. May tumutulong tubig pa mula sa buhok pababa sa mukha, sa dibdib, sa tiyan at titigil sa tela ng twalya. Napapalunok si Jude habang nakikipagkwentuhan sa tiyahin.

"Oh ayan na pala ang pinsan mo," sabi ng tiyahin.

"Insan, akyat na lang ako sa taas ah. Pahiram ng damit," paalam ni Lucas. Napatango na lamang si Jude at nagpatuloy sa kwentuhan kasama ng tiyahin. Pumasok siya sa kwarto ni Jude, binuksan ang cabinet. Puro damit ng pinsang babae. May nakita siyang bag at kanyang binuksan iyon. Kumuha siya ng sando at shorts. Nang biglang nag-ring ang telepono ng pinsang si Jude. Dinampot ni Lucas ang telepono,tinignan kung sino ang tumatawag. Ace. Kanya iyong sinagot.

"Hello," panimula ni Lucas sa tumatawag sa pinsan.

"Hey, Jude. Nasaan ka?" simulang bati ni Ace. Akala niya si Jude ang nasa kabilang linya.

"Sino to?" nagtatakang tanong ni Lucas.

"Huh?" nagtatakang tanong ni Ace at chineck ang screen ng telepono. Sinugarado niya na si Jude ang tinatawagan. "Phone ba to ni Jude?" tanong muli ni Ace sa kausap.

"Sino ka ba?" naiinis na tanong ni Lucas sa kausap.

"Sino ka rin ba?" ganting tanong ni Ace.

"Ako ang unang nagtanong! Taranta," naputol na sabi ni Lucas nang pumasok si Jude sa kwarto.

"Lucas! Sino yang kausap mo?" tanong ni Jude sabay lapit sa pinsan upang kunin ang kanyang telepono. Binigay rin naman ni Lucas ang telepono sa pinsan. Nakakunot pa rin ang kanyang noo habang pinagpatuloy ang pagbibihis.

"Hello?" si Jude sa taong nasa kabilang linya.

"Jude?" paninigurado ni Ace.

"Ace, bakit ka napatawag?" tanong ni Jude sa kausap. Napatingin siya sa pinsang si Lucas. Natapos na siyang magbihis. Dahil cotton ang shorts na nakuha ni Lucas at wala siyang suot na briefs ay bukol na bukol ang natutulog nitong alaga. Doon napatitig si Jude at nawala sa pokus na kausap niya pala si Ace.

"Jude?" ulit na tawag ni Ace sa kausap nang mapansin na walang imik ito.

"Wait lang, Ace," paalam ni Jude upang kausapin muna ang pinsan. "Bumaba ka na dun at kanina ka pa hinihintay ni Tita," si Jude sa pinsan.

"Ah eh. Ikaw ba?"

"Susunod ako. Kausapin ko lang ito," sagot ni Jude sa pinsan.

Parang nagdadabog si Lucas na sumunod kay Jude. Gusto niya pa sana marinig ang pag-uusap ng dalawa. Nang makalabas si Lucas ay bumalik siya sa kausap sa telepono. "Sorry, Ace. Ano nga ulit yun?"

"Ang sabi ko, wala ka bang pasok ngayon? Nakita ko sina Mac. Hindi ka kasama. Nasaan ka ba?" sunud-sunod na tanong ni Ace sa binata.

"Hindi na ako papasok sa school. Next year na ulit," sagot ni Jude.

"Ano?!" gulat na tanong ni Ace. "Huminto ka?" dagdag pa nito.

"Hindi. Nakapag-midterm na ako," sagot ni Jude. Naguguluhan pa rin si Ace kung nasaan nga ba ang binata.

"Nasaan ka ba?" muli nitong tanong.

"Umuwi ako dito sa amin," sagot ni Jude.

"Sa Bicol?" tanong ni Ace.

"Oo. Paano mo nalaman?"

"Siyempre, lasa mo palang alam ko na taga-Bicol ka. In short, hot!" natatawang biro ni Ace.

"Loko-loko! Huwag mo na lang rin sabihin sa iba," bilin ni Jude sa kausap.

"Dyan ka na magpa-Pasko? Kelan ba uwi mo dito?" tanong ni Ace.

"Oo. Dito na. Baka two days before magpasukan sa January. Babalik na ako dyan,"

"E bakit ka ba umuwi dyan?"

"Wala. Nagkaproblema lang sa family kaya napauwi ako. Pero umokay-okay na," sagot ni Jude.

"Insaaan!" tawag ni Lucas mula sa baba. "Kakain na!!" dagdag pa nito.

Medyo matagal na rin kasi ang pag-uusap ni Ace at Jude. "Ace, wag ka na muna maingay ah. Lalo na kay Mac," ulit pa ni Jude.

"Ha? Hindi alam ni Mac? Nag-away ba kayo?" dagdag na tanong ni Ace.

Natahimik lamang si Jude. Hindi niya alam ang isasagot kay Ace.

"Basta. Sige. Ingat kayo dyan." huling sabi ni Jude.

-----o0o-----

"Teka. Ano palang address..." putol na sabi ni Ace nang marinig niya ang pagbaba ni Jude sa kabilang linya. Napakamot na lamang siya sa kanyang ulo. Napatingin siya sa bulaklak sa kanyang tabi. Hindi na niya mabibigay ito sa binata. Nagulat na lamang si Ace nang may kumatok sa kanyang salamin.

"Dude. Hindi ka pa ba papasok?" bati ni Mickey nang ibaba ni Ace ang kanyang bintana. Kasalukuyan kasi na nasa kotse si Ace at nakapark sa parking space ng kanilang unibersidad.

"Papasok," natatawang sabi ni Ace sa kaibigan. Lumabas muna si Ace ng kotse upang maiayos ang kanyang uniporme. "Dude, malayo ba ang Bicol?" si Ace kay Mickey.

"Malayo. Sayang nga e. Kinancel ni Mac yung Christmas trip namin sa Bicol. So, Baguio ulit kame," sagot ni Mickey.

Nagtaka si Ace. Ramdam niya na may problema nga ang dalawa. Ito na nga ba ang pagkakataon na hinihintay niya upang umamin kay Jude? Destiny ba ang tawag dito? Hindi ba siya magmumukhang kontrabida sa dalawa? Mga tanong na gumugulo sa isip ni Ace.

"Bakit mo natanong?" si Mickey.

"Wala naman. Gusto ko kasi lumayo-layo sa break. Para makapag-isip-isip. Solo travel sana," sagot ni Ace.

"Tama yan. Para maisip mo na malaking gago ka. Si Amanda, hiniwalayan mo!" panenermon ni Mickey sa kaibigan.

"Pare naman. Kilala niyo naman ako. Ayoko naman talagang saktan si Amanda. Pero ayoko rin naman lokohin siya, lokohin sarili ko. May iba akong gusto," sagot ni Ace sa kaibigan. Alam naman ni Ace na maiintindihan siya ng mga kabarkada. Naniniwala siya na maiintindihan siya ng mga ito.

"Kaya ba may bulaklak ka dyan sa kotse mo?" si Mickey. Tumango lang si Ace sa kaibigan.

"Bakit hindi mo pa binibigay?" dagdag na tanong ni Mickey.

"Hindi ko pa maibigay e. Gusto ko sana personal ko siyang makausap. Personal kong maibigay itong bulaklak," si Ace.

"Sino ba yang mysterious girl na yan? Nasa uni ba? Anong course? HRM? Nursing?"

"Basta. Kapag napasagot ko na saka ko ipapakilala sa inyo. Ayokong maudlot," si Ace sabay lock na sa kanyang kotse.

Sabay na pumasok ang magkaibigan sa kanilang building. "Pare, sa tingin mo ba, makakahingi ako ng records ng isang estudyante sa office?" si Ace habang papaakyat papunta sa kanilang classroom.

"Ang alam ko ay hindi. Pero kung valid ang reason at pwede siguro. Bakit?"

Wala ng sagot na narinig si Mickey dahil bumaba ulit si Ace nang hagdan upang pumunta ng office.

-----o0o-----

"Sino ba yung kausap mo?" si Lucas habang umiinom na ng kape.

Natapos na silang mananghalian. Naroon pa rin ang pinsan habang pinapanuod siya na maghugas ng mga plato. "Ka-school ko lang yun. Hinahanap ako.." sagot ni Jude.

"Sobrang close niyo naman para hanapin ka," naiinis na sabi ni Lucas. May pagseselos sa tono nito.

"Hindi kasi ako nakapagpaalam sa kanila dahil biglaan. Kaya niya ako hinahanap," sagot ni Jude.

"Okay, okay," sabi ni Lucas. "Insan, manood ka ng liga mamayang hapon sa plaza," yaya ni Lucas sa pinsan.

"Sige, tignan ko. Baka kasi ako ang magluto ng hapunan namin. Baka kasi ma-late si Chuchay ng uwi," sagot ni Jude.

Natapos si Lucas sa pag-inom ng kape. Lumapit ito sa nakatalikod na si Jude upang iabot ang tasang ginamit. Nagulat si Jude nang maramdaman ang katawan ng pinsan na nasa kanyang likuran. Sobrang lapit nito. Ramdam niya sa kanyang likod ang matigas na dibdib. Ang umbok na umbok na bukol sa kanyang pwetan.

"Sige na, Jude. Manuod ka na. Matagal ka na hindi nakakanuod sa akin," hiling ni Lucas na mas lalong lumapit sa katawan ng pinsan.

"Ah eh..." nauutal na sabi ni Jude sa pinsan nang biglang bumukas ang pinto ng kanilang bahay.

"Anong ginagawa niyo?" tinig ng isang lalaki. Agad na napalingon sina Jude at Lucas. Si Isagani, ang nakakatandang kapatid ni Lucas.

 

 

 

Susundan…………