Mini Series From Other Blof # 10 - Idol Ko Si Sir – Book 2 (Part 2) By: Mikejuha (From: Pinoy Gay Love Story)

 

Idol Ko Si Sir – Book 2 (Part 2)

By: Mikejuha

(From: Pinoy Gay Love Story)

 

Muli kong pinuntahan ang tahanan nina Tatay Nando, makaraan ang isang taon. Usapan namin iyon ni Sir James na doon kami unang magkikita. Kaagad ko namang hinanap si Sir James, subalit wala siya sa bahay nina Tatay Nando. Hindi na ako nakatiis at nagtanong na lang ako.

“Tay, nasaan ho ba si Sir James?”

“Ah… nasa eskwelahan niya. May tutorial class siya sa mga bata at mga dalawang oras pa bago yun makabalik dito.” Naramdaman ko na lang ang biglang paglakas ng kabog ng dibdib sa narinig.

“Pwedi ko ba siyang puntahan na lang doon?”

“Aba, oo naman. Para mo rin makita ang building na ipinatayo ng mommy mo at ang mga bagong pinasimulang constructions. Mga 5 minutes mo lang lalakarin. Ano, gusto mong samahan na kita?”

“A, e, wag na po. Ako na lang. Sosorpersahin ko na rin si Sir James.”

-----o0o-----

Halos eksaktong 5 minutes, at narating ko din ang lugar. Medyo may kalakihan ang campus, at patuloy pa rin ang pagtatrabaho ng kino-construct na bagong buildings para sa additional classrooms. Dineretso ko ang isang fully-furnished nang classroom na kung saan may narinig akong mga batang mukhang nagbabasa ng sabay-sabay. Binuksan ko ng bahagya ang pinto at nakita ang may halos 30 mga batang lalaki at babaeng ang edad ay nasa 8 – 9, nag-ooral reading exercises. Nung mapansin nila akong sumilip ay nahinto ang iba at ibinaling ang mga mata sa akin. Napansin siguro ng teacher na na-distract ang mga bata at nakita ako.

“Say good afternoon to our visitor, Mr. Carl Miller!” ang narining kong boses sa may harapan ng klase.

“Si James!” sabi ng utak ko. ‘Di agad ako magkamayaw sa nararamdaman. Tumayo ang mga bata, nakatingin lahat sa akin.

“Good afternoon Mr. Carl Miller!” ang sabayang pag-greet nila. Nakatayo lang ako sa labas ng kwarto nila, hawak-hawak pa ang bahagyang nakabukas na pintuan.

“Good afternoon too!” ang sagot ko naman at umaksyon na akong paupuin sila.

“You can come inside and observe, Mr. Miller, if you want!” ang sabi nung boses ng guro nila sa may harapan.

Nag-aatubili, ngunit pumasok na rin ako, umupo sa isang bakanteng pambatang armchair sa pinaka-dulo ng classroom. Napangiti ako nung makita sa harap ng klase mismo si Sir James, rugged na rugged ang dating sa body-fit t-shirt at faded maong na suot. Nginitian niya ako, kinindatan. Tila lumulundag-lundag ang puso ko sa sobrang tuwa sa di mailarawang saya.

“Ganun pa rin siya, nandun pa rin ang nakaka-enganyong ngiti, ang style ng buhok, ang mga matang tila nakikipag-usap, ang makapal na kilay. Shiittttttt, hanep na hanep!” ang sambit ng puso ko.

“Class, Mr. Miller is the son of Mrs. Daisy Miller, the donor of this school and who gave you books and writing materials. Say ‘Thank You’ to Mr. Carl Miller.”

“Thank you, Mr. Carl Miller!” sabayang bigkas nila uli.

Napangiti na lang ako sa pagpapakilala sa akin ni James. Alam ko, ang ibang mga bata ay kilala na ako. Ngunit may iba ring sobrang curious na baling ng baling ng mga ulo nila sa akin. “Marahil ay naninibago ang mga ito sa bisita nilang matangkad, mestiso, at sobrang guwapo, hehehe” biro ko sa sarili.

Pinagmasdan ko lang ang mga kilos at galaw ni Sir James habang pansin ko naman ang pagpapa-impress niya sa akin. Kinikilig ako sa ayos na iyon. At kahit hindi kami nag-usap, para bang may koneksyon ang bawat galaw namin at ang isa’t-isa sa amin. Nasa ganung ayos ako, nakatingin sa kaniya nung hinahaplos-haplos ko ang dibdib upang ipadama sa kaniya na walang nagbago sa akin. Hindi ko lang alam kung ano ang pag-interpret niya sa ginawa ko ngunit nabigla na lang ako nung tumayo siya sa harap ng klase at hinubad ang t-shirt. Naguluhan at gulat na gulat ang mga bata sa nakita sa Sir nila.

“Sir, ba’t nyo po hinubad ang t-shirt nyo?” tanong ng isang estudyante.

“If some of you will keep on looking at our visitor, I will not put on my shirt back. All of you should focus your attention to me, to me only, and I mean all of you, is that understood?”

“Yes, Sir!” ang sabay na sambit ng mga estudyante kahit naguguluhan sa ginawa ng guro.

“And do you want me to put on my shirt back?”

“Yes Sir!”

“OK, after 5 minutes and no one will turn his head towards our visitor, I will do that.”

“Yes, Sir!” Parang malalaglag ako sa upuan sa pigil na pagtawa sa ginawa ni Sir James na iyon. Ang totoo, hindi ko na ini-expect na hubarin pa niya ang t-shirt, batay sa pangako niya na hubarin niya iyon upang ipakita sa akin na walang nagbago sa kaniya, sa ganung awkward na sitwasyon ba naman, sa harap pa ng klase. Feeling ko pulang-pula ang pisngi ko sa halos ‘di mapigil na pagtawa habang ramdam ko ang pigil ding pagtawa ni Sir james sa ginawa. Kung nagkataong college ang hinawakan niyang mga estudyante, baka nag-wild na ang mga iyon, nagsisipulan na at nagpalakpakan sa tuwa.

Wala na akong magawa kungdi ang pagmasdan ang hubad niyang dibdib. Sa nasaksihan ko, may kakaibang init na gumapang sa katawan. Pagnanasa na mayakap siya, mahalikan. Ramdam ko ang sobrang pagka-miss sa kaniya. ’Di maiwaksi ang paghanga sa nakitang matipuno at napakagandang hugis ng umbok ng dibdib at ang walang kataba-tabang 6-pack abs. “Shitttt! Ang ganda talaga ng katawan ng idol ko!”

Ngunit ang higit na nagpapalambot ng puso ko ay ang parte ng dibdib niya kung saan nandun ang peklat sanhi ng pagkudlit sa balat niya pagpapatunay na mahal niya ako. Napabuntong-hininga ako, biglang naging seryoso, at tila maiiyak na sa sobrang walang pagsidlang galak na nadama.

Dahil nakahubad na ang pang-itaas niyang damit, nag-enjoy na lang akong pagmasdan si Sir James habang nagtuturo. Sa porma niyang naka-faded jeans at walang sinturong suot, para siyang isang model ng sikat na pantalon o ‘di kaya’y brief. Morenong moreno ang balat, napakakinis at kung pagmasdan ang waist area niya, lapat na lapat ang pantalon sa mismong waistline dahil sa walang kataba-taba sa katawan. Makikita din ang puting garter ng brief niya na nakausli ng bahagya. Pansinin din ang bilog na umbok ng butt kapag tumalikod, at ang mga animoy alon sa abs area at upper part ng oblique muscles pag nakaharap. Hayup ang appeal at porma – matipuno, matangkad, ganda ng tindig at proportioned ang lahat ng parte ng katawan. Kumbaga, hunk na hunk. At ang ibang plus factors pa sa kaniya ay ang angking kakisigan, nakakabighaning ngiti, ganda ng ngipin at mamula-mulang mga labi, at mga matang animoy nangungusap.

Sa tagpo pa lang na iyon naalipin na ako ng sobrang pagnanasang mayakap siya, mahaplos ang mukha, o kaya’y siilin ng halik ang mga labi. Mga five minutes ulit at isinuot na niya ang t-shirt. “OK class, I am putting on my shirt now. No one should turn his head to our visitor anymore, ok?”

“Yes Sir!” ang sabay na sagot ng mga estudyante. Sumunod naman ang mga bata, hindi na nila ako tinitingnan-tingnan. Halos isang oras pa ulit akong naghintay, tuwang-tuwa sa pagmamasid sa kaniya na para namang nanunukso sa akin. Hanggang sa napansin ko ang bigla niyang pamumutla, tila nahihilo, at umupo sa harapang upuan ng klase.

“Sir, ok lang po kayo?” Tanong ng isang bata sa may harapan.

“Ok lang, don’t worry.” Sa pagtataka ko nagtanong ako sa isang bata na halos nasa harapan ko lang.

“Anong nangyari sa Sir nyo?”

“Ganiyan po siya minsan, nahhihilo. May dalawang beses nga po, bumagsak na lang siya bigla sa klase eh.”

“Hah? Bakit daw?”

“’Di po namin alam. Sabi niya nahihilo lang daw po.”

“Ah ganun!” Hindi ko na binigyang-pansin pa ang eksenang iyon. “Ah, ordinaryong pagkahilo lang iyon.” sabi ko sa sarili.

Naglabasan na lahat ng mga estudyante at kaming dalawa na lang ang naiwan sa room. Naupo siya sa teacher’s table sa may harapan at lumapit ako, naupo sa upuang nasa harap ng mesa niya.

“Hi!” ang sambit kong halos malunod sa sobrang excitement at kasabikan.

“Hi!” ang sagot naman niya na kitang-kita sa mukha ang saya. Naka-titig siya sa akin, di magkamayaw sa pagngiti. Nagkahiyaan, ’di ko alam kung anong sunod na sasabihin. Para akong nalusaw sa mga titig niya, ’di maipaliwanag ang naramdaman. Palakas ng palajkas ang kabog sa dibdib at tumitindi ang sobrang pagnanasa.

Dali-dali akong pumunta ng pintuan upang i-lock iyon. Sa pag-aakalang lalabas ako, sumunod sa akin si Sir James. “Hey, saan ka pupunta?”

Hindi ako sumagot sa pagmamadali. Umikot ako kaagad pabalik sa lamesa niya. Ngunit nasa may likuran ko na pala siya, nakataas sa sides ang mga kamay akmang haharang. Niyapos niya kaagad ako ng mahigpit at isinandal sa dingding. Di ako makapaniwala sa bilis ng mga pangyayari. Nagdikit ang mga katawan namin, naglapat ang mga labi na sa sobrang kasabikan sa isa’t-isa’y animoy hindi pweding pagtanggalin. Mabilis ang galaw ng mga katawan na parang mauubusan na ng oras, mapusok ang bawat damdamin na parang yon na ang huli naming pagkikita.

Mabilisan at pwersahang hinila niya ang t-shirt ko, halos mapunit ito, hinablot ang sinturon, at nagmamadaling tinanggal ang mga butones ng pantalon at hinilang pababa ito. Naka-brief na lang ako, puno ng kasabikang hinagod ng hingod ng mga labi niya ang buong katawan ko. Pilit kong pinigilan ang ungol na lumalabas sa bibig. Nung mapansin niya iyon, ipinasok ang mga daliri niya sa bibig ko. Sinipsip ko ang mga ito habang di mapakali ang nanginginig kong katawan, hablot-hablot ng mga kamay ang buhok niya. Nakukuryente ang buong katawan sa di maipaliwanag na nakakakiliting sarap, lalo na nung sinisipsip niya ang utong ko at kinagat-kagat ang parang butil sa ilalim niyon.

Hindi ko na mapigilan ang pag-ungol nung tanggalin na ni Sir James ang brief ko at isinubo ang tigas na tigas ko nang pagkalalaki. Habang nakasandal ako sa dingding ng classroom na hubot-hubad, nakaluhod naman siya sa harapan ko, hablot-hablot ng mga kamay ko ang buhok niya, labas-masok naman sa bibig niya ang aking sandata. Mga ilang minuto din yun hanggang sa ang nasambit ko na lang ay, “Anjan na ako James, lalabasan na ako, ahhhhhhh! Ahhhhhh!” at hinugot niya ang pagkalalaki ko sa bibig niya at binati ito ng binati. Pumulandit ang lahat ng naipong katas ng kasabikan ko sa mukha, mata, ilong, at labi niya. Tumayo siya at naghalikan ulit kami, kiskisan ng mga dila, kagatan ng mga labi, sipsipan ng naghalong laway at tamod. Walang ibang maririnig kungdi ang mga mahihinang ungol, tanda ng patagong pagniniig.

Nung di na ako makatiis, siya naman ang itinulak kong pasandal sa dingding. Hinablot ko na rin ang t-shirt niya, madaliang tinanggal ang mga butones ng pantalon at hinila iyon pababa, pati na ang brief. Lumuhod ako sa harapan niya at bumulagta sa mukha ko ang galit na galit at malaki niyang sandata. May kalakihan ang ari ni Sir James, siguro may 7 inches ang haba, mataba at parang bato sa tigas. Nung isubo ko na ang kabuuan niyon at naglabas-masok na sa bibig ko, nabilaukan at nasuka ako. Hindi ko kaya. Kaya inilalabas ko iyon sa bibig paminsan-minsan. May mga limang minuto ding naglabas-masok ang naghuhumindig niyang pagkalalaki sa bibig ko at ilang beses din akong nabilaukan.

Halos maabot na ni Sir James ang ruruk ng biglang hinila niya ako patayo. Naghahalikan ulit at pagkatapos ay pinatalikod na at idiniin ang harapan niya sa umbok ng pwet ko. Haplos-haplos ang katawan at dibdib ko habang hinahagod ng halik ang batok at kaliwang tainga, binulungan niya ako, “Carl, I’ll get inside you, ok? Please...?”

Nag-atubili sa narinig at sa takot na baka masakit ang gagawin niya, “James, hindi ko yata kaya ang ganun. Di ko pa naranasan.”

“Dadahan-dahanin ko. Sige na, please...” pagmamakaawa niya.

Wala na akong nagawa sa nakitang naghalong kasabikan at libog na nararamdaman niya para sa akin sa pagkakataong iyon kaya’t kagat-labing tumango nalang ako. Nilagyan niya ng laway ang mga kamay niya at ipinasok muna ang gitnang daliri, dahan-dahan habang sinisiil naman ng halik ang leeg ko. Inilabas masok iyon. Isa, dalawa, tatlo, apat, lima, anim... hanggang hindi ko na mabilang ang paglabas masok ng daliri niya sa butas ko. Masakit at tila lalabasan ako ng dumi. “Ahhhh, James, masakit, dahan dahan please...!”

“Tiisin mo lang, ok.” at siniil na naman niya ako ng halik. Ngunit tila naalipin na si Sir James sa sobrang pagnanasa kayat itinulak niya na ang likod ko upang tuluyan na akong tumuwad. Nilagyan muli ng laway ang palad niya, ipinahid iyon sa butas ko at itinutok dun ang tigas na tigas niyang ari. Nahirapan siyang pasukin ako at ilang ulit din siyang gumawa ng attempt. Hanggang sa ipinabuka niya ang mga paa ko, ang isa ay itinaas, isinandal ko naman sa dingding. Nung unti-unti niyang maipasok ang dulo, nanginginig ang katawan ko sa sakit hanggang sa nakapasok ang kabuuan nun. “Ahhhhhhhh, James hindi ko yata kaya, James! James!” ang pagmamakaawa ko, hablot-hablot ng isa kong kamay ang umbok ng pwet niya.

Hindi muna kumilos si Sir James. Hinayaang ang kabuuan ng pagkalalaki niya ay manatiling nasa loob upang makapagpahinga ako at di masaktan, haplos-haplos naman niya ang likod ko pababa sa umbok ng pwetan, “Ok, ok, di na masakit yan...”

“Basta wag ka munang gumalaw please.”

“Ok, ok... i-relax mo ang muscles mo.”

Ramdam ko ang pagpupumiglas ng ari niya sa loob ko, sa sobrang pagnanasa. Maya-maya, kumadyot na siya. Mabagal, may pag-iingat. Isa... dalawa... tatlo... apat... lima... nagbibilang ang utak ko habang sa bawat bilang ay sinasabayan ko naman ng ungol gawa ng sakit na parang pumupunit sa laman ko, “Ummmpppttt! Ummmpppttt! Ummmpppttt!” Hanggang sa bumilis na ng bumilis,

“James, masakit, masakit, ummmppppptttt! Haaaahhhhh, James, hindi ko na kaya, James!” Sa tindi ng indayog niya, halos mauntog na ang mukha ko sa sementong dingding ng classroom, sa posisyon kong nakatuwad paharap dun, ang mga kamay ay nakasangga. Ngunit bingi na si Sir James. Hindi niya na tinigilan ang pag kanyod. Bagkus, binilisan pa niya ng binilisan at sinagad na ng sinagad ang bawat pagkanyod. “Ahhhhhhh! Ahhhhhh! Anjan na ako Carl, ahhhhhhhh! Carlllllllll! Carrrrrllllll, ummmmppppptttt!”

Hawak-hawak ng mahigpit ang balikat ko, tuluyan ng pumulandit ang lahat ng naiipong katas niya sa loob ko. Nahinto ang galaw ng aming mga katawan, maririnig ang mabibilis na pag hingal. Hindi muna ako gumalaw sa posisyon ko, kagat-kagat pa rin ang mga labi sa hapding nadama gawa ng nasa loob ko pa ang kaniyang ari. Maya-maya, marahan niyang hinugot iyon. Pakiwari ko ay may napunit na balat at laman sa butas ko at naghalo ang dugo at likido ni Sir James. Minasa-masahe ko ang umbok ng pwetan ko at tumayo, humarap sa kaniya. Pikit ang mga matang tinanggap ang mga halik niya, nilalasap ang sarap na dulot ng tagumpay ng pagpapalabas niya sa naipong kasabikan at pagmamahal. Matagal... mga ungol lang namin ang nagsasagutan.

Pagkatapos, hinahagod-hagod naming pareho ang mga katawan, paminsan-minsang nilalaro ng mga bibig ang kapwa pisngi, sinisinghot ang amoy ng pawis at likidong bugso ng kasabikan. Nagpahinga ng sandali, at inulit muli ang pagpaalpas ng nag-uumapaw pang init na natira sa aming mga katawan.

Mga alas kwatro na ng hapon nung mahimasmasan na kami. Nilinis namin ang mga katawan at isinuot ulit ang mga saplot. Nung makabihis na, nasumpungan naming mamasiyal sa batis. Dinala niya ako sa parte ng ilog na mejo masukal, makitid ang daan at may mga naglalakihang bato. Napakalamig ng simoy ng hangin. Wala kaming ibang naririnig kungdi ang mga tilamsik ng tubig na dumadaloy doon, ang mga dahon ng higanteng puno sa gilid na animoy sumasayaw-sayaw sa paghihip ng hangin, at ang mga awit ng ibon.

“Dito, siguradong tayong dalawa lang ang tao” paniguro niya sa akin habang pumili siya ng pwesto at naupo sa isang malaking batong nakausli sa gilid lang ng dumadaloy na tubig.

“Panu ka nakasisiguro?” sabay upo sa tabi niya, inakbay ko ang isang kamay sa kaniya.

“Mahirap tahakin dito e. Ang mga naglalaba at naliligo, sa bandang ibaba pa iyun. Walang nagpupunta dito dahil sa mababaw ang tubig, mahirap pang puntahan.”

“So, ano ngayon ang plano mo?”

“Wala. Gusto lang kitang makasama, makausap, masarili... Bakit ikaw ba ayaw mo?”

“Syempre, gusto. Miss na miss na yata kita, sobra!”

“Miss na miss din kita, Carl.” ang sabi niyang medyo may konting lungkot ang tono.

“Uy... may problema ba?” tanong ko nung mapansin ang lungkot sa mukha.

“Wala...” Tumitig siya sa akin. “Masayang-masaya nga ako e. Ngunit ‘di rin makapaniwalang heto, na-inlove sa kapwa lalake,” ang sabi niyang pilit ngumiti ngunit halata ang namumuong luha sa mga mata.

“Bakit ang lungkot-lungkot ng pagsasalita mo kung masaya ka?”

“Hindi... kasi... para akong naawa sa sitwasyon natin. Sa buong buhay ko, ngayon ko lang naranasan ang ganito. ’Di ko maintindihan ang sarili, nalilito. Ako ang dapat na mag-guide sa iyo sa tamang daan ngunit heto, kinukunsinte na kita. Mahal na mahal kasi kita Carl, e.”

Tuluyan ng tumulo ang luha niya. Namalayan ko na lang na tumulo na rin ang luha ko. Niyakap ko siya. “Mahal na mahal din kita, James... Pasensiya ka na kung naging balakid ako sa plano mo sa buhay. Alam ko naman na ang gusto mo talaga ay magkaroon ng pamlya, isang normal na buhay. Ngunit ano bang masama sa ginawa natin? Meron ba tayong sinasaktan? Meron ba tayong inaagrabyadong tao? Wala naman a...? Atsaka, hindi natin sinasadya ito, James.”

“Hindi lang kasi yan Carl, e. Mas masaya sana kung kahit saang lugar, pwedi tayong naggaganito, nag-aakbayan, naghahawak-kamay o nagyayakapan. Yun bang puwedi nating ipangalandakan sa buong mundo na nagmamahalan tayo.” Napahinto siya at binitawan ang napakalalim na buntong-hininga. “Heto, tingnan mo, nagtatago tayo. Hanggang kailan tayo magtatago?”

Hindi na ako sumagot. Niyakap ko nalang siya ng mahigpit, hinahaplos-haplos ang buhok at hinahilk-halikan ang pisngi, at pinahid ng mga kamay ko ang luha sa pisngi niya. Niyakap na rin niya ako, hinahalik-halikan ang ulo, ang pisngi.

At upang tuluyang ma-divert sa topic na malungkot, “Ang sakit nung ginawa mo kanina, ha?”

Tiningnan niya ako. “Oo nga, virgin ka pa pala.” at napangiti siya.

“Salbahe ka. Babae ang tinitira ko dati, hindi ako nagpapatira!”

“Hahaha! Noon yun. Simula ngayon, akin na to!” sabay tampal sa umbok ng likod ko.” Nginitian ko na lang siya. “O, ba’t wala kang sagot, ayaw mo na ba?”

“Ikaw kaya ang ganunin ko, payag ka?”

“Tingnan natin. Pag mahal na mahal mo kasi ang tao, kaya mong gawin kahit na ano, lalo na sa gitna ng sarap!”

Para akong nakoryente sa sagot niyang iyon, kinikiliting ‘di maipaliwanag. Tiningnan ko siya. “Talaga?”

“Kung gusto mo ngayon na!” sabay bitiw ng halakhak.

Nagtawanan kami. Tapos, biglang natahimik. Nagtitigan. Naghahaplusan ng mukha, hanggang naglapat muli ang mga labi namin. Nagyakapan ng mahigpit, nagsasagutan ng mga ungol. Nasa ganung ayos kami nung madako ang paningin ko sa itaas ng puno ng nyog na nasa di kalayuan. “May tao! At mukhang nakatingin sa amin!” ang sambit ng utak ko.

 

 

Itutuloy…….