Maynila Uragon (Part 2)
By: Anonymous
(From: Kwentong Malibog)
MAYNILA... isang lugar na mapang
akit. Punong puno ng buhay. Mapa sa araw man o sa gabi. Sa loob ng 24 oras,
halos hindi natutulog ang mga tao. Sa araw, punong puno ng tao ang mga
lansangan, paparito at padako pa doon, salu-salubong ang mga tao papunta sa
kani-kanilang destinasyon. At sa gabi... makikita ang mga maliliwanag na ilaw
na siyang tumatangalaw sa mga taong maraming pinagkakaabalahan kahit na malalim
na ang gabi. Ito ang simbulo ng Maynila, mapang-akit, maingay, magulo at
siguradong ikaw ay mahihilo sa iba't ibang amoy ng tao na iyong masasalubong at
mga kalye na naglipana ang mga basura.
-----o0o-----
Hapon.... ako ay nakahanda na at
nakagayak ng damit na ayon sa aking panlasa at naayon na sa uso at hindi na
badoy tingnan na sa pakiramdam ko ay komportable. Naka-topsider akong shoes na
kulay brown na nabili ko sa Fairmart Sta. Cruz. Kupas na maong at saka blue
t-shirt na nabili ko sa Zybels (tama ba ang spelling ko? Uso na noon ang hair
gel na nilalagay sa buhok, dati pamada ang gamit noong akoĆ½ nasa Bikol pa at
nagpulbos ng kaunti para di maging oily ang mukha. Aba syempre Manila boy na
ata ito, dapat mag level up na rin sa pananamit at pustora, ‘di ba mga readers.
Ako ay nag abang ng jeepney malapit
sa kanto ng C. M. Recto at J. Abad Santos Ave. na ang rota Divisoria – Baclaran.
Sigurado, dadaan yun sa may Sta. Cruz Church at doon kaunti na lang ang aking
lalakarin at mararating ko na ang lugar na ayon sa aming pinag usapan ni Bing.
Narating ko ang Sta. Cruz Church na medyo maaga kaysa sa oras na aming
napagkasunduan. Kaya may kaunting oras pa ako para maglakad lakad at mag window-shopping sa Uniwide at
Fairmart malapit sa Cariedo. Halos lahat ng nakakasalubong ko mapa lalaki,
babae, matanda, bata at lalo na mga beki ay titig na titig sa akin. Minsan
napapansin ko ang mga beki na inilalabas pa ang dila at babasain ang kaliwang
gilid ng labi. Wow ang haba ng hair ko, feeling ko noon ang ganda ganda ko este
gwapo pala, whatever.
Habang abala ako sa pamamasyal hindi
ko pa rin nakakalimutan ang oras na aming pagkikita ni Bing. Lalapit ako sa
guard ng mga establisemyento at magtatanong kung anong oras na. Haayyyy naku di
pa kasi ako nakabibili ng sariling relo ng mga panahong iyon. Pero pinag
iipunan ko na rin buhat sa aking kakarampot na sweldo. Huli kong pinasyalan ang
Uniwide. Maganda pa at sikat ang Uniwide noon. Sa ngayon ‘ala na, as in
bankrapt na. Nakaka humaling ang mga iba't ibang bilihin sa Dept. Store ng
Uniwide pero dapat na akong umalis dahil oras na para sa aming muling pagkikita
ni Bing.
From Uniwide Sales nilakad ko
hanggang UCPB Escolta, yun ang napagkasunduan naming lugar. Salamat naman at
nakikiayon ang klima ng panahon, hindi masyadong mainit kaya feeling ko fresh
na fresh pa ang pegs ng lola este ng lolo nyo he he he. Medyo may kaunting kaba
at exitement akong nararamdaman. Iniisip ko’, ano kayang itsura ni Bing sa muli
naming pagkikita. Kaunting hakbang pa, tanaw ko na ang UCPB. Dahil Lingo,
walang office, sarado ang pinto at isang gwardya lang ang naka-detail na
nakaupo sa loob. Advance ng 10 minutes ako dumating at iginala ko ang aking
paningin sa kabilang kalye at sa mga katabing building ng UCPB.
Aba wala akong nakitang
"Bing" na dumating. Sabi ko sa aking sarili e-indianin pa ata ako ng
lokong Bing na 'to. Dahil ‘di pa uso ang celphone ng mga panahon na iyon, wala
kang choice kaya maghintay hintay ka lang "Timo", darating din yun.
Lakas ng fighting spirit he he he.
Malapit sa pintuan ng UCPB, may
aleng nagtitinda ng mga usi, candy at yung mga sex toys. Lumapit ako sa ale
para magtanong kung anong oras na sabay bili na rin ng juicy-fruit. Loko yung
ale inalok ba naman ako ng pilik mata ng kambing na hugis sing-sing. Tinanong
ko dun sa ale kung saan ginagamit ang pilik mata ng kambing. Inosenteng
inosente pa ang peg ng lola este lolo n’yo pala ng mga panahon na iyon. Sa
totoo lang wala pang ganun sa Bikol. Ewan at ‘di ko alam kung uso na rin ba ang
mga ganun sa Bikol.
Sagot nung ale, nilalagay daw sa
titi habang matigas ito bago ipasok sa ari ng babae. Nagulat ako sa tinuran ng
ale. Kaya tinanong ko uli sa ale kung hindi ba masakit sa pakiramdam ng babae
kung ang titi ay mag nakakabit ng pilik mata ng kambing. Lalo akong nagulat sa
sagot ng ale; “Aba masarap at napakasarap iho,” sabay hagikgik ng tawa ang ale.
Kunway inaabot sa akin ang pilik mata na hugis singsing.
"Try mo," ang turan ng
ale. Nang biglang may kamay na tumapik sa aking balikat at sa aking pagkabigla
at paglingon, nakita ko ang maamong mukha ni Bing. Mga matang nagungusap, mga
labing medyo basa na medyo mamula mula na bumagay sa kulay ng kanyang balat sa
pisngi. Mga labing nangaakit na parang sinasabi na ako'y iyong hagkan. Hindi
ako makapagsalita halos ng ilang minuto sa aking napagmasdan at muli ako ay
kanyang tinapik.
“Hoy! Tim okay ka lang ba?” ani Bing.
Bigla bigla ako ay bumalik sa aking
ulirat. “A eh okay lang. Kumusta?
Bing: Mabuti
naman. Nakakatuwa ka. Bumibili ka ata ng pilik mata ng kambing. Saan at kanino
mo gagamitin yan?
Ako: Aba
hindi ah! Bumibili ako ng juicy fruit.
Bing: Kunyari
ka pa.
Ako: Peks
man, di talaga. Juicy fruit talaga ang binibili ko sa kanya.
Ttawa ng tawa ang tinderang ale
Ako: Tara
na nga, mamasyal na nga tayo.
Binayaran ko sa ale ang juicy fruit
sabay alis na namin ni Bing. Habang kami ay naglalakad, may nakita kaming
sinehan along Escolta.
Bing: Nood
muna tayo ng Sine Tim. Ganda ng palabas o. Yung "Alien Part I".
Ako: Ah
sige, ikaw ang bahala.
Nnasa state of shock pa rin ako dahil
kasama ko ang isang tao na nagbigay sa akin ng maraming katanungan sa aking
sarili. Mabait ba sya? Hindi ba sya holdaper? Sino ba syang talaga? At kung
anu-ano pang question mark ang laman ng aking isipan ng mga oras na iyon.
Bing: (Nakaramdam
sa aking pagaalala) Huwag kang mag alala. Mabait ako hindi kita kakagatin.
Bumili sya ng ticket sa takelyera at
sabay lakad papasok sa loob ng sinihan.
Maayos at maganda ang loob ng
senihang iyon (di ko maalaala ang pangalan). Fully airconditioned. Naghanap
kami ng upuan. Dahil sa nag-aadjust ang aming mga mata sa madilim na loob ng
sinehan. Nabangga kami sa barrier na kahoy (yung sa pinakalikod ng last row na
upuan sa likod).
Kami: Argggghhh. Aruy.
Bing: Hahaha!
Ako: Sakit noon ha!
Bing: Yan ang parusa sa mahihilig sa dilim.
Ako: Ikaw yun.
Bing: Ako
lang ba? Ikaw rin di ba? (Inakbayan ako at kinabip palapit. Nagkadikit na ang
aming katawan.)
Ako: (Kinikilih)
Oo na. Ako na.
Bing: May
pagkamataray pa rin ang sagot hahhh! (Snundot ng daliri sa aking tagiliran na
nagbigay sa akin ng sobrang kiliti). Aha dyan pala ang kiliti mo.
Nakakita rin kami ng upuan, yun nga
lang nasa malapit na sa unahan at medyo adjusted na ang aming eye-vision. Napansin
namin na kakaunti lang pala ang nanonood kaya lumipat kami ng upuan na malayo
sa screen. May kaunting distansya ang aming inuupuan sa ibang nanonood. Kaya
hindi masyadong halata kung ano ang mga ginagawa ng may mga kapareha. Habang
kami’y nakaupo at nakatitig sa palabas, walang humpay ang kakahimas ni Bing sa
aking balikat. Minsa'y mapapalingon ako sa kanya o kayaĆ½ nahuhuli ko syang
tumititig sa akin.
Bing: Tim
ano nga pala ang work mo dito sa Maynila?
Ako: Errand
boy ako sa isang kompanya dyan sa Binondo.
Bing: Aba
malapit lang pala dito ang iyong pinagtatrabahuhan.
Ako: Oo
kaya kung pwede pakibaba mo ang iyong kamay baka may makakita sa atin na
kakilala ko at maeskandalo pa ako sa office.
Bing: Hwag
kang mag alala safe ka dito at walang makakakilala sa iyo, kasi malalayo ang
agwat ng mga nakaupo na nanonood. (May ibinulong sa aking taynga). Pwede bang
pahalik.
Ako: (walang
kaimik imik at kakilos-kilos) Halik? Agad agad!
Bing: Kung
pwede, ayaw mo ata (akmang tatayo)
Ako: O saan
ka pupunta?
Bing: Bibili
lang muna ako ng snacks sa food counter nitong sinehan (akala ko nagalit at
aalis na)
Mga ilang minuto lahy ay bumalik na
siya, may bitbit na siyang biscuits, softdrinks, growers at chiz curlz. Sabay
abot sa akin.
Bing: Tim
snacks muna tayo, mamya paglabas natin saka na tayo kumain ng heavy,dinner
baga.
Ako: (parang
kalembang ng mga ginto ang aking narinig. Libreng tsibog na naman ha ha ha)
Okay.
‘Di ko alam kung nakalimutan niya na
ang huling hirit niyang halik bago siya lumabas para bumili ng snacks. Sa wakas
naubos din ang aming pinagsalohan na snacks. Medyo weird ang pakiramdam ko kasi
baka bigla siyang magrequest ng halik nakakadyahe ang lasa ng aming mga bibig.
Lasang maalat alat na amoy mani at chichirya hehehe.
Nasa kalagitnaan na ang palabas ng
muling iakbay ni Bing ang kanyang mga kamay sa aking balikat sabay hila at sa
pagkabigla napalingon ang aking mukha sa kanyang mukha. Swak! Nagdikit at
naglapat ang aming mga labi. Masarap humalik si Bing dahil siguro sa chichirya
na lasang betsin hehehe. Matamis ang kanyang laway dahil siguro sa ininum
naming softdrinks. ‘Di maiiwasan na mag-amoy mani dahil sa kinain namin growers.
Hala kompleto recados, may betsin, may sugar at mouth freshner na mani. Yaks!
hehehe. Mani ang mouth freshener namin. Saan pa kayo. Kami lang dalawa ni Bing
ang mayron.
Hindi namin alintana kung may
nakakakita sa amin na naghahalikan. Basta ang sa amin, halik kung halik na may
pagnanasa. Unti unti gumagapang ang aming mga kamay sa iba't ibang parte ng
aming mga katawan habang kami ay naglalaplapan, dila sa dila at labi sa labi.
Hindi ko na tuloy maintindihan ang palabas, kaya hangang sa ngayon ‘di ko alam
kung ano ang istorya ng "Alien Part I". hahaha.
Sa likot ng aking mga kamay sa
aparatos ni Bing, nadako ito sa may pagitan ng kanyang dalawang hita. Nasalat
ng aking mga kamay ang malaking umbok na nasa ilalim ng kanyang pantalon, na
minsa'y akin ng nakita. Himas dito, himas doon. Nang biglang tumigil si Bing sa
pakikipaglaplapan, akala ko nawalan siya ng gana dahil sa amoy mani ang aking
hininga. Yun pala ay may ibubulong sa akin sabay lapit ng kanyang bibig sa
aking kaliwang taynga. “Labas na tayo.”
“Bakit. Hindi pa tapos ang palabas
ah,” tugon ko.
“Nagugutom na ako at alam ko ikaw ay
guton na rin.”
Sa loob loob ko, ibang gutom ang
ibig niyang sabihin. So, lumabas na kami ng sinihan. Mga past 5:00 PM na yun ng
makita ko sa suot na relo ni Bing. Habang naglalakad kami pointing Sta. Cruz
Church, tinanong ko si Bing kung saan kami pupunta.
“Basta, sunod ka lang sa akin.”
Nadaanan namin ang simbahan na
malaki sa Sta. Cruz, ang harapan ng Fairmart. At pumasok kami sa kalye ng
Ongpin. May pinasukan pa kami na isang kalye at bumungad sa akin ang isang
tatlong palapag na building. May isang malapad na gate na may nakaharang ng
accordion na bakal na parang X ang design. Dahil sa bagong kapaligiran, aking
kinakabisado ang bawat detalye ng kalsada at building na aming dinadaanan just
in case na may masamang balak laban sa akin itong si Bing. Ewan ko ba kung
bakit sumama-sama ako at nagtiwala agad sa isang tao na hindi ko pa lubos
nakikilala. Kaya lang andun na rin kaya nasabi ko na lang sa aking sarili; “Bahala
na si Darna!” Sabagay heto ako buhay pa at naglalahad ng aking kwento.
Sabay tulak ng harang na bakal para
buksan at sa pagka pasok namin, kanya naman hinila para isara.
“Tim, dito ako nakatira,” sabi niya habang
naglalakad paakyat sa 3rd Flr ng building kung saan napansin ko na may mga room
number ang bawat pinto na aming nadadaanan. Parang yung nasa pelikula ni Iza
Calzado na “Bulong. The Wispher” ng i-remake sa foreign film.
Tumigil kami sa tapat ng Room # 38. Ito
ang unit ko, halika pasok ka.
Laking gulat ko. Sa labas, makikita
ang sobrang kalumaan ng gusali pero kabaliktaran sa itsura ng kwarto ni Bing.
Maayos ang pagka-arrange ng mga gamit. May maliit na airconditioned na kwarto
na may kama na pangdalawahan. Maliit na kusina at kainan na kompleto sa
kagamitan. Kadikit nito ang maliit na Bath Room/CR, malinis.
May munting salas na may magandang
sala set at TV set. Sa loob loob ko; “anong klaseng tao ba itong si Bing?” tanong
ko sa aking sarili. Pumasok si Bing sa kanyang kwarto at ng lumabas, naka short
na lang siya at naka-kamisa chino. Napagmasdan ko na maganda ang hubog ng legs
ni Bing, balbon. Yung katawan di ko pa nakikita dahil sa suot nyang t-shirt.
Bing: Dito ka na kumain at magluluto tayo.
Ako: ‘Di ako marunong magluto.
Bing: Okay.
Ako na lang, ipagluluto kita ng masarap. Ano ba ang paborito mong ulam.
Ako: ‘Di
ako mahilig sa pork. Chicken, fish at gulay lang ang gusto kong kainin.
Bing: Wow,
okay ka. Pareho tayo. Tulungan mo na lang ako maghanda ng ingredients at ako
ang magluluto. Siya nga pala, gusto mong magpalit muna ng damit? Pahihiramin
kita. Halika sa kwarto.(binuksan nya ang cabenit) Sige mamimili ka dyan ng
short at t-shirt at kung gusto mo pati brief na rin. Labas muna ako para
makapagbihis ka.
Ako: Salamat.
(napansin ko na napakaayos ng mga personal na gamit si Bing. Sama sama ang mga
t-shirt, sama sama ang mga short at may lalagyan para sa mga brief, medyas at
iba pa.
Nakapili na ako ng short at t-shirt
pero hindi ako nagpalit ng brief kasi sa isip ko aalis at uuwi rin kaagad ako.
Mali pala ang nasa isipan ko.
Bing: Aba
kasya pala sa iyo ang iba ko pang gamit noong medyo payat pa ako. Cge malapit
nang maluto itong ating haponan. By the way dito ka na matulog at bukas sabay
na tayo umalis.
Ako: Hala baka
hanapin ako ng aming kasera at magsumbong yun sa aking among tsekwa.
Bing: Sabihin
mo na lang na nakitulog ka sa iyong kamaganak na nakita mo sa iyong pamamasyal.
Since medyo gabi, napagisip-isip ko
na sige na nga baka mabagansya pa ako sa labas kung uuwi pa ako ng ganoong
oras. Pagkatapos naming kumain nagboluntaryo ako na ako na lang ang maghuhugas
ng aming pinagkainan.
Bing: Hala, parang mag-asawa na ang labas natin.
Habang hinuhagasan ko ang mga
pinggan, bigla siyang yumakap sa aking likod at sabay halik sa aking batok at
nararamdaman ko ang isang bahagi ng kanyang laman na bumubukol sa aking pwetan.
Naramdaman kong tumaas ang aking libido at tumigas ang aking si Manoy. Napansin
pala ni Bing ang pagtaas ng pondilyo ng short na pinahiram nya sa akin. Kinabig
nya ako paharap sa kanya at sabay sibasib sa aking mga labi.
Pareho kaming hindi pa nag
toothbrush. Andun ang lasa ng softdrinks mani chicherya at ulam sa aming hapunan.
Imagine mga guys kung ano ang amoy ng aming mga hininga, pero dahil sa sobrang
libog pag umatake kanino man hahamakin kung ano ang amoy nito. he he he
Umatikabong halikan, laway sa laway.
Unti unti tinatanggal ko ang bawat saplot ni Bing habang hinahalikan ko ang
kanyang leeg papunta sa kanyang dibdib, tanging
brief na lang ang natira sa kanya. Sa kaunti kong pag-angat, doon ko nakita ang
ganda ng kanyang dibdib at baywang. Sabi ni Bing hindi sya pumapasok sa mga Gym
kasi hindi pa naman talaga uso noong mga panahon na yun ang mga fitness gym.
Okay na daw sa kanya ang jogging sa may CCP Complex at sa kanyang uri ng
trabaho bilang delivery driver ng isang sikat na forwarders na malapit sa NAIA.
Nagbubuhat daw siya ng mga cargos
kaya doon niya nakuha ang gandang hubog ng kanyang katawan. May kaunting balbon
sa dibdib si Bing papunta sa kanyang pubic area, na lalong nagpapaganda sa
kanyang katawan. Sa paggapang ng aking mga dila sa kanyang dibdib, tumigil ang
aking dila sa kanyang nipples na mala ubas ang kulay. Sinipsip ko ito ng
sinipsip. Halos mapuno ng aming mga halinghing ang buong room ni Bing.
“Arghh cge pa ang sarap. Kagat-kagatin
mo pa ang aking nipples Tim.”
“Uhhmpp ahh tsup tsup. (dila, sipsip
at kagat)
Habang dinidilaan ko ang mga nipples
ni Bing walang humpay naman ang aking kamay sa paghimas sa ibang parte ng
katawan ni Bing. Napako ang aking kamay sa nakaumbok na ari niya habang nasa
loob pa ito ng kanyang brief. Hindi ko pa masyadong nakikita ng malapitan ang
ari niya, pero masasabi ko na malaki ito. Nakita ko na kasi noong ipakita niya
ang kanyang titi sa CR ng lumang senihan sa harapan ng Tutuban PNR Station.
Tunay na dakila ang manoy ni Bing.
Nang ipasok ko ang aking kamay sa
loob ng kanyang short at mahawakan at lalo na ng matanggal ko na ang kanyang
brief, doon ko napagtanto na tunay na gifted si Bing. Banana ang hugis simula
sa base, pointing towards malapit sa mabalahibong puson. Mala del monte
pineapple juice ang haba at mala 555 sardines ang taba. Ang sabi ko sa aking
sarili, WOW Heaven, jakpat at warak ang bahay tae kung sino man ang mapasok
nito.
Naramdaman ko ang isang kamay ni
Bing na iginigiya ang aking ulo pababa sa kanyang hari ng barangay tanod.
“ Tim isubo mo na please,” nanginginig
nyang pakiusap.
OMG! ‘Di ko kaya. Sigurado, sira ang
lalamunan ko nito. Pero dahil sa sobrang libog at masarap na ulam sa aking
harapan sige sungab, sungab lang ng sungab. Dahil sa kaba na baka masira ang
aking vocal cords at hindi na ako maka-kanta ng My Way
“Bing mamaya na ‘yan. Ipapatikim ko
na muna sa iyo ang aking yummy recipe sa romansa.
Mahaba ang gabi, marami pang oras,
hindi ako nagmamadali.
-----Wakas-----
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento