Mini Series From Other Blog # 12 Kwentong Titser (Part 1) By: darvin_tan (From: Baul ni David

 

Kwentong Titser (Part 1)

By: darvin_tan

(From: Baul ni David

Ang kwentong ito ay base sa buhay ng matalik kong kaibigan na itatago natin sa pangalang Gene. Matagal na niyang iniwan ang pagtuturo at nag-concentrate na lang sa business niya at matagumpay na naitaguyod ang isang maliit, ngunit maunlad na negosyo. Hayaan nating siya ang mag-kwento ng kanyang buhay bilang isang discreet na bading ayon sa pagkaka-kwento niya sa akin. Ang mga pangalan ay sadyang binago para mapangalagaan ang pangalan ng mga tauhan sa kwentong ito.

Isa akong guro sa high school. Nang magsimula ako sa aking propesyon ay medyo nahirapan ako dahil sa edad kong 20 ay mukhang 16 lang ako. Mahirap talagang i-disiplina ang mga kabataan sa high school, lalo na at konti lang ang agwat ng inyong edad.

Masasabi din naman na may itsura ako dahil sa height kong 5’8” ay, maganda ang aking katawan, maputi at makinis ang balat, matangos ang ilong, mapungay ang mata na napapaligiran ng malantik at makapal na pilik-mata. May kakapalan din ang aking kilay na halos magsalubong na na para bang iginuhit. Higit sa lahat, sabi nila, kissable ang lips ko na mamula-mula na nasa pagitan ng dalawang dimples. In short, passable akong maging artista. Yabang ko, ano? E sa totoo naman.

Isa lang ang kapintasan ko, hindi, dalawa pala, wala akong kursunada sa girls at vain ako. Boys ang type ko. Pero hindi ako malandi o faggot. I am very reserved at kung hindi mo uuriratin ang pagkatao ko, masasabi mong straight ako. Marami ang nagkaroon ng crush sa akin, babae at lalake, maski noong high school pa ako at nag-college na ako sa PNU. Pero during that time, studies lang ang pinagkaka-abalahan ko, walang girls (syempre naman!), at walang boys (sayang!).

First day ng klase noon at kapapasok ko lang sa room ko sa isang private school. First time ko nga palang magturo at medyo nag-aadjust pa ako. Ang mga subjects na kaya kong ituro ay General Science, Chemistry, at Physics. Gusto ko rin sana ang Biology, pero hindi talaga ako nagkaroon ng assignment sa subject na ito dahil kulang ako sa units credit dito. Physics ang itinuturo ko sa fourth year. At gaya nang natutunan ko sa aking kursong BSE major in Science, inatupag ko ang pagse-set to order ng klase ko. Nag-assign ako ng seats. Alphabetical para madali kong matandaan at ma-monitor. Halo ang babae at lalake.

Sa may bandang likuran ng klase na-assign ang isang makulit na lalaking estudyante, palibahasa nga ay R ang simula ng apelyido niya. Papansin ito at medyo maingay. Tinitingan ko siya nang pormal, pero walang epek. Siguro dahil sa mapupungay ang mga mata ko. Ahem!

“Quiet!” Sabi ko sa isang boses na mayroong authority! Wa epek pa rin, kasi hindi malaki ang boses ko na kayang payanigin ang classroom. Isa pa pala ito sa mga kapintasan ko. Hindi nga malaki ang volume nito pero hindi naman ako boses ipis. Hindi totoo na pag maliit ang boses ay maliit din ang ari. Sa kabaliktaran, hindi ako makapagsuot ng masikip kasi maumbok ang aking 6-inches.

Nilapitan ko siya at sinabihan ng madiin. “Hey, young man, kung hindi ka mapagsasabihan, I am sorry to tell you that you will be seeing the discipline officer. Do you understand?” sabi ko with all the authority I could muster.

Tumitig siya sa akin na parang tinalaban na parang hindi. Pero bago ako nakatalikod ay nagsalita siya nang medyo mahina pero dinig ko nang malinaw. “Sir, I want to make love to you.”

Para akong hinipan ni Ice Man. Napako ang paa ko sa kinatatayuan ko. Aywan ko kung may nakarinig, pero walang reaction ang mga katabi niya, tanging ako lang. Siguro dahil sa maingay ang klase sa excitement dahil unang araw nila iyon. Ano ito? tanong ko sa sarili ko. Nananaginip ba ako? At pakiramdam ko ay biglang nabuhay ang libido ko. Shucks!

”Pardon?” sabi ko sa kanya.

“I want to make love to you,” ulit niya nang mahina pa rin. Nagngitian ang mga estudyanteng katabi niya. Namula ako.

Hindi ko alam kung bakit tinalikuran ko siya sa halip na pagalitan at nag-concentrate na lang sa pagbibigay ng mga requirements at ng course outline. Katakut-takot ang mga mali ko sa pagdi-discuss ng course requirements kasi nawala ang concentration ko at nandoon sa sinabi ni Ray, (pangalan niya, at napaka-sexy nito sa pandinig ko). At hindi na ako tumingin sa direksyon niya hanggang natapos ang klase na noon ay nauwi sa introduction ng bawat estudyante pagkatapos ang discussion ng course requirements.

Sa introduction sa sarili niya, tumayo nang buong tikas si Ray at nagsabi. “Hi, I am Ray Robles and I live in this subdivision, sa number 2165, Ilagan Street.”

Nagpatuloy siya sa introduction niya. Sulyap-sulyap lang ako sa kanya na habang tumatagal ay lalong gumagandang lalake sa tingin ko. At madalas, sa kanto ng mata ko, ay nakikita kong sa akin siya nakatitig. Ako lamang ang nakakaalam, pero nagsisimula na akong mag-fantasize sa kanya at nagsimula na rin akong magkaroon ng erection dahil nai-imagine ko na nagse-sex kami.

”Diyos ko!” sabi ko sa sarili ko. ”Ano ba itong pinag-iisip ko? Nasa gitna ako ng klase, bakit copulation ang nasa isip ko?”

Huminga ako ng malalim sabay tiim ng bagang. Hinde, hindi dapat mangyari ito, utos ko sa nagwawalang eros ko. Hindi ko dapat pagnasaan ang estudyante ko, no matter what. I must be in control! I was praying hard dahil alam ko hindi ko ito mako-control kung madadarang ako sa araw-araw sa batang ito.

Buti na lang at maluwag ang slacks ko bukod pa sa nakaupo ako sa table, kaya hindi halatang tumitirik na si manoy ko, Bawal nga pala sa teacher ang maupo sa table, pero nakalimutan ko lahat ng mga do’s and don’ts sa classroom management dahil sa saragateng ito.

“Tatlo kaming magkakapatid and I am the youngest,” patuloy niya sa isang boses na malalim ngunit halatang teener pa rin. “Sabi nila ay makulit ako, pero hindi naman talaga. Gusto ko lang na laging masaya. Di ba?” sabi niya sabay batok nang mahina sa katabi.

“Aray!” sabi ng seatmate niya na umilag pero nakatawa. Akmang gaganti ito pero inambaan ito ng suntok ni Ray. Later, nalaman kong best friends sila nito at Gerry ang pangalan. Nang tumayo si Gerry ay maliit lang ng mga isang pulgada kay Ray, pero hindi pahuhuli sa itsura. Nakupo, bakit ba dito mo inilagay, Diyos, ang lahat ng magandang lalake sa klase ko? daing ko sa Maykapal.

Nang makatapos ang oras ko ay agad kong iniwan ang klase at dumeretso sa susunod na assignment ko. Humabol pala si Ray sa akin at tumawag. ”Sir, sandali. Sir.” Lumingon ako.

“Yes?” sabi ko na pormal na pormal pero kumakabog ang dibdib sa excitement. Naku naman, bakit naka-unbutton ang polo niya? Kita ko tuloy ang dibdib niya. Wala siyang panloob. Ang ganda ng hugis nito na parang nililok.

“Sir, sorry sa sinabi ko kanina,” paghingi niya ng dispensa.

Hindi ako kumibo. ”Sir, sige na,” pakiusap niya. ”Friends na tayo. Hindi na kita iinisin.”

Tinitigan ko siya. Aywan ko kung nakapintura sa mukha ko ang pagnanasa, pero iyon ang nararamdaman ko noon. Kahanga-hanga ang ganda ng batang ito. Katakam-takam.

“Ok, sabi ko,” at akma na akong tatalikod nang hawakan niya ang braso ko. Parang dinaanan ng limampung libong boltahe ang braso ko. “Sir, tungkol sa sinabi ko kanina,” dagdag niya. “I do not mean to embarrass you, but I mean it from the bottom of my heart.”

“Oh, God!” sabi ko sa sarili ko. Mabilis ko siyang iniwan at dumeretso ako sa next class ko. Hindi ko talaga maalala kung paano ko natapos ang araw na iyon. Maging sa faculty room ay kapansin-pansin sa mga co-teachers ko ang aking pagiging parang tulala.

Eto na, come uwian, taglay ko ang mga gamit ko, ay lumabas ako ng faculty room at nagpunta sa gate ng school para umuwi na. Malayo pa sa gate ay natanaw ko, na nakatayo doon si Ray at nakatingin sa direksiyon ko. Napatigil ako ng lakad. Agad akong nagbalik sa faculty room at nagsabi sa co-teacher ko na kung pwede akong sumabay sa kotse niya hanggang sa sakayan sa labasan. Oo naman daw. So ayun, nakalabas ako ng school na hindi nakita ni Ray.

Sa bahay ay hindi ako mapakali. Bakit ganoon? Hindi naman itinuro sa amin sa college na mayroon palang cases na kagaya ng naranasan ko kanina sa class. At hindi rin naituro kung ano ang gagawin namin kung may mae-encounter na ganitong pangyayari. Sa katapusan, naisipan kong kailangang harapin ko ang bagay na ito, kailangan. Nakatulugan ko ang mga isiping iyon.

Kinabukasan, 4:30 ng umaga ay bumangon ako. Kinakabahan ako na di ko mawari, pero excited akong makita uli si Ray. Pagka-ligo at pagka-toothbrush, ay umalis na ako. Sa morning break na lang ako mag-a-almusal.

Sa gate ng school ay inaasahan kong nakaabang na si Ray, pero wala siya doon. Tuloy-tuloy ako sa faculty room at inihanda ang mga gamit ko para sa una kong klase, Physics, at estudyante ko si Ray. So, nang nag-ring ang bell ay nagtungo na ako sa classroom. Hindi ko alam kung nabigla ako, o inaasahan ko, pero nandoon na si Ray at wala pa ang iba niyang classmates, pati na ang kaibigan si Gerry at ang iba pang katabi. He gave me a wink and said, “Good morning!” Malakas ang pagkabati niya at sa dulo ay may karugtong pang, “love” na pabulong naman. Nabasa ko sa bukas ng bibig niya rin iyon. Muntik ko nang mabitiwan ang hawak kong libro na sa kabutihang palad ay kaagad kong nailapag sa teacher’s table.

Nag-umpisa na naman akong matuliro. Pero nagpasiya ako na hindi na ako pa-aapekto. So ’yun, natapos ang klase ko na wala namang untoward incident, except sa paminsan-minsan ay nahuhuli kong nakatingin sa akin si Ray at pasenyas sa bibig niya ng kiss at ”I love you.”

Akala ko ay sa unang mga araw lang iyon. Pero hindi, araw-araw ay ganoon. Minsan ay hindi nakapasok si Ray at talagang na-miss ko siya. Malungkot ako maghapon. Paano ba naman ay na-in love na yata ako sa batang iyon at hinahanap-hanap ko na ang mga kakulitan niya. Bakit ba ganoon? Ang makulit ay mas madaling mahalin kaysa sa tahimik.

Nakita ni Gerry na nakatingin ako sa bakanteng upuan ni Ray. Napangiti si Gerry at tumayo at lumapit sa akin.

”Sir,” sabi niya. ”May sakit si Ray. Nilalagnat. Ayaw ngang papasukin ng mommy niya kahit nagpupumilit. Kapitbahay ko sila at dinaanan ko siya, kaya ko nalaman. Sabay kasi kaming pumasok,” paliwanag ni Gerry.

”Ganoon ba?” ang tanging nasabi ko at nakahinga ako nang maluwag. At least, hindi ako magwo-worry na may mas masama pang nangyari sa kanya. Ayun, maghapon akong walang gana at napansin din naman ito ng mga estudyante ko at naki-isa sila sa nararamdaman ko, kahit hindi nila alam kung ano ba ‘yun.

Kinabukasan, pumasok na si Ray at naka-sweater siya. Halata sa mukha niya na may sakit pa.

”O, bakit ka pumasok?” tanong kong may pag-aalala. ”Baka mabinat ka.”

”Boring sa bahay sir,” sagot niya. “Mas ok dito, masaya.” Ngongo siya sa sipon.

“O, sige, maupo ka lang diyan at kung hindi mo kayang mag-participate ay pwede kang matulog sa seat mo.”Akala mo ako ay isang inang nag-aalala sa anak.

Mapungay ang mata ni Ray dahil sa sipon at halatang nagpupumilit lang na makinig. Nang makita kong inaantok na siya ay sinabihan kong ihahatid ko siya sa clinic para doon makapag-pahinga. Ayaw niya. Doon na lang daw siya. Mas gusto raw niyang naririnig kami. Borig din daw sa clinic.

Pagkatapos ng klase ko ay nilapitan ko si Ray at sinabihang umuwi na. Pero ayaw niyang pumayag. Basta doon lang daw siya.

At natapos uli ang isa pang araw. Sa uwian ay sumabay si Ray at Gerry sa akin. Inihatid ko sila sa kani-kanilang bahay. Huli syempre si Ray. Doon ay nakausap ko ang mommy niya na napakagandang babae. Kaya pala guwapo si Ray ay dito nagmana. Ang daddy niya ay sa litrato ko lang nakita. Hindi gaanong ka-guwapuhan, pero ayon sa litrato ay malakas ang dating.

Doon na ako pinakain ni Mrs. Robles. Ang bait-bait ng mommy ni Ray. Iyun ang kumbinasyon ng mabait na, maganda pa. Matagal kaming nagka-kwentuhan at naipasiya kong umuwi na, kasi 8:30 na ng gabi. 5:15 kami dumating sa bahay nila.

Nagpasama muna si Ray sa kâwarto niya. Nahiga siya at hindi na naghubad.

“Sir, may ibubulong ako sa iyo,” sabi niya na may pag kaway pa sa akin. Lumapit ako., pagdukwang ko upang makinig ay bigla niyang iniyapos ang kaliwa niyang braso sa batok ko at ang kanan ay sa aking likod, sabay halik sa akin sa labi. Magaan lang, pero punong-puno ng damdamin. “I love you, sir. I want to make love to you,” sabi niya. Napakasarap at napaka-sexy sa pandining ko ang mga tinuran niya.

Nabigla ako at naitulak siya. Namula ako. Gosh, hindi ko alam ang gagawin ko at natulala ako. Pero ang sarap-sarap ng pakiramdam ko. Iba siyang humalik. May kahulugan, parang hindi na bata. Pero hindi lust, sa wari ko, kundi halik ng pagmamahal.

”Sir, ano?” tanong niya. “Love mo ba ako?”

”Ray, uuwi na ako,” sabi ko sa kanya at akmang lalabas na ako nang hawakan niya ang kamay ko. Pakiwari ko ay si Maricel Soriano ako at nasa isang eksena kami ng pelikula. Nakangiti ako, pero naroon sa mukha ko ang pagkabahala.

”Sir, hindi ka makakalabas ng kwarto kapag hindi mo sinabing love mo rin ako,” banta niya, pero nakangiti siya. Malakas si Ray at hindi ako makawala sa hawak niya.

”Ray, hindi mo alam ang sinasabi mo,” nag-aalala kong sabi sa kanya. ”Titser mo ako, at lalaki rin ako,” pagpapa-alala ko sa kanya.

”Wala namang masama do’n,” sabi niya. ”E, sa love kita, eh, bakit ba?”

”Ray, baka marinig ka ng mommy mo,” kinakabahan kong sabi.

”Hindi tayo maririnig no’n. Airconditioned and kwarto ko,” sabi niyang nakatawa.

”Upo ka muna dito sa kama ko,” sabi niya, sabay hila sa akin. Napaupo ako sa gilid ng kama niya. Hinimas-himas niya ang hita ko. Palapit nang plapit sa treasure ko na noon ay umaalagwa na sa tigas. ’Di kaginsa-ginsa ay hinawakan niya ito. Napatayo ako sa pagkabigla.

Natatawang nagsalita si Ray. ”Sir, ok ka lang ba?”

Hindi ako makahuma. “

”Ok lang ba?” ulit niya.

Napilitan akong tumango. At napapalakpak siya. “Yes!” sabi niya na tuwang-tuwa. “E di love mo na ako?”

Hindi ako makatango, pero iyon ang gusto kong gawin nang mga sumandaling iyon. Para hindi na lumala pa ang situwasyon kong kinalalagyan, nagpaalam na ako. Hinila ko ang kamay ko at kaagad na binuksan ang pinto ng kwarto.

”Sige, Ray, aalis na ako,” paalam ko sa kanya. Nawala ang saya sa mukha ni Ray.

”Sige, umalis ka na,” sabi niya na may pagdaramdam. At nahiga ito at tumalikod. Dahan-dahan kong isinara ang pinto. Pagbaba ko sa salas nila ay nakita kong nandoon na ang daddy niya at kausap ng kanyang mommy. Naka-polo shirt ito at litaw ang pagiging macho sa suot na damit. Napatingala si Mr. Robles.

“You are Mr. Gene Datu?” tanong sa akin ng daddy in Ray, sabay lapit sa akin sa may hagdanan at iniabot ang kanyang kamay.

Malakas talaga ang appeal ni Mr. Robles, kagaya ng nakita ko sa litrato. Para akong humipo sa mga talulot ng bulaklak nang kamayan niya ako.

“Yes, sir,” sagot kong may konting kaba. “Inihatid ko po si Ray, kasi hindi maganda ang pakiramdam. Nagpahatid siya, kasama si Gerry, iyung friend niya.

“Ah, ganon ba? Ayaw sana naming papasukin, kaya lang nagpumilit, e,” sabi nito na sabay iling. “Nagtataka nga ako sa batang iyan, dati ayaw mag-aral, ngayon naman, ayaw um-absent. Ano kaya ang nakain ng anak kong iyan?” ang wika ni Mr. Robles.

”Hindi pa niya nakakain,” sagot ko, sa isip ko lang naman, hehe. Pero talagang hindi maisasa-larawan ang nararamdaman ko noon. Na-in love na ako sa batang iyon, at ngayon ay parang bigla, pati sa daddy niya. Ano ba itong nararamdaman ko? Masama ito, dapat mahinto ito bago may masaktan, at alam ko ako iyon.

May napansin ako. Parang magaan ang loob sa akin ni Mr. Robles. At kung makatingin siya ay parang makahulugan. Kumabog ang puso ko sa hindi maipaliwanag na feeling.

Umakyat sa itaas ang mommy ni Ray para kumustahin ang anak. Sabi ni Mr. Robles ay ilalabas niya ang isang kotse niya at sinabing ihahatid na niya ako sa amin. Ihahatid? Since when na naging ganito kabait ang parents ng isang estudyante sa teacher ng kanyang anak? Kakaiba ito, pero enjoy ako. I felt important.

“Naku, sir, huwag na, malapit lang naman ang amin,” tanggi ko. “Diyan lang naman ako nakatira sa labas nitong subdivision.Nagbo-board nga pala ako para mapalapit sa school. “Magta-tricycle na lang po ako,”  paliwanag ko sa kanya. Mapilit si Mr. Robles kaya sumakay na lang ako.

Habang daan ay panay ang interview ni Mr. Robles sa akin. Marami siyang tinanong na personal sa akin. Na-flatter ako sa interest niya. ‘Di nagtagal ay bumaba na ako sa tapat ng boarding house ko. Maikli lang ang travel na iyon pero marami kaming napag-usapan dahil medyo na-traffic kami sa paglabas sa subdivision. Ang kalsadang ito ay papunta sa main road kaya medyo nagkakabuhol-buhol minsan ang traffic sa papasok at palabas na mga sasakyan ng subdivision.

“Ah, dito ka lang pala,” sabi ni Mr. Robles. “Mabuti at alam ko kung saan ka pupuntahan, just in case,” sabi niya pa.

Just in case? Medyo nahiwagaan ako sa sinabi niya. Nakaalis na si Mr. Robles ay hindi pa ako tumitinag sa kinatatayuan ko. Just in case? Ano yon?

At pumasok na rin ako sa boarding house patungo sa room ko. Solo ko ito, pero medyo maluwag at dalawang kwarto lang ang nagsi-share sa iisang CR sa kaliwang panig ng bahay. Gayundin ang iba pang rooms. Malinis naman dito at malakas ang tubig.

Pagkabihis ko ay nahiga na ako. Pero nainitan ako kaya bumangon ako upang maligo para presko pag tulog ko. Habang naliligo ako ay naalala ko si Mr. Robles, ang machong katawan nito at ang mga titig nito sa akin na may kahulugan. At sumabay na rin sa isip ko ang kanyang anak na si Ray. Hindi ko namamalayan ay nagsasalsal na pala ako. Natilihan ako, at itinigil ko ang pagsasalsal. Ayokong mapagod. Baka tanghaliin ako ng gising.

Nakatulog ako nang mahimbing at nagising na lang sa pag-ring ng alarm clock ko. Agad akong bumangon para maligo. Naunahan naman ako ng boarder sa kabilang room, kaya naghintay ako sa labas. After siguro mga 20 minutes ay lumabas din ang napakatagal maligong boarder at, wow! noon ko lang napansin na may gwapo palang boarder sa kabilang kwarto.

“Sorry, ha? Medyo matagal akong maligo. Next time, pauunahin kita,” sabi niya sabay kindat. Medyo lumukso ng isang tibok ang puso ko. Pero hindi ako nagpahalata.

“OK lang,” sabi ko. “Next time, ikaw naman ang maghihintay” sabi ko sa isip ko. Pumasok na ako para maligo. Paspas ako sa paliligo at baka mahuli ako. Ma-traffic pa naman sa papasok sa subdivision at ayokong mag-time in na lalagpas sa 6:30 a.m. Gusto ko, kung hindi ako ang una, ay isa sa mga naunang nag-Bundy clock.

Pagpasok ko sa gate ay nakita kong nakaabang na si Ray. Parang mahina pa rin siya pero nakangiti nang makita ako.

“Sir, good morning!” bati niya.

“Good morning,” sagot kong bati na nakangiti sabay punta sa Bundy clock sa tabi ng gate. “O, pasok na,” utos ko.

“Hindi pa sir, inaantay ko ang daddy ko,” sabi niya habang walang patid ang ngiti. “Naiwanan ko ang assignment ko sa Intro to Calculus. Binalikan niya iyon.”

“Oh, really?” sabi ko na medyo excited na makikita ko na naman ang daddy niya, ang machong daddy niya.

Tutal nakapag-time-in na ako, kaya tumabi ako kay Ray para maghintay. Napadikit sa akin si Ray habang nakatayo, dahil sa pinaglilipat-lipat niya ang kanyang bigat sa magkabilang paa. Maya-maya ay dumating na ang kotse nila.

“Si dad,” sabi ni Ray. Bumukas ang bintana ng kotse at dumungaw ang machong daddy sabay abot ng assignment ni Ray.

“Oh, hi, Gene (parang hygiene ang narinig ko),” bati niya sa akin. “Good morning. Bahala ka na kay Ray, ha?” sabi niya sabay taas ng kamay, senyas na aalis na siya.

“Good morning din. Yes po, sir,” sagot ko. Tibok, tibok, tibok, sabi ng puso ko habang tinatanaw ang paalis na kotse. Masaya ang araw ko ngayon, naisip ko, mula sa pagbangon ay puro gwapo na ang nakikita ko. Ano kaya, hanggang gabi na ba ito?

 

Itutuloy……