Sabado, Agosto 31, 2024

Bagyo Signal No. 3

 


Bagyo Signal No. 3

 

Ako po ulit ito si Lito, yung gurang na nagsulat ng karanasan ko na pinamagatan kong “Bivouac at Practice Set”. Eto naman ang isa ko pang kwento na may kaugnayan sa Bagyo. Narito po ang buong istorya.

Tapos na ang masayang bakasyon ko sa probinsya, balik aral na naman. Masaya ako dahil yung goal ko na makakuha ng grade na hindi bababa sa 1.5 sa lahat ng subject ay almost na natupad, may sumabit eh, 1.75 lang ang nakuha ko sa isang subject. Okay lang naman, minor subject lang naman iyon hehehe.

Third year na ako at ang subject ko sa accounting ay Intermidiate Accounting (Note: Hindi ko na alam ang equivalent nito sa bagong curriculum. Kami noon ay BSBA major in Accounting, ngayon yata ay BSA o Bachelor of Science in Accountancy. Paki Comment na lang kung tama.)

Excited ako sa first day ng klase namin, bagong seatmate, may bago at dating classmate lalo na sa accounting subject at ibang major subject tulad ng Business Law at iba pa. Pero ang lalong nagpa-excite sa amin ay ang maka-klase ko sa isang minor subject sa math (Agebra yata iyon), sina Alex at Jordan, nakasama ko sa ROTC dati. Tuwang-tuwa ang dalawang mokong, tinabihan pa ako sa upuan. Me makokopyahan daw tuwing exam.

Palagi naman na ang kinukuha kong schedule ay aabutin ng gabi. Nagsisimula ako ng 3PM hanggang 6Pm kapag MWF at 3PM hanggang 7 kapag TThS at last subject ko ay yung math kapag TThS.

Smooth lang naman ang takbo ng pag-aaral ko. Wala naman akong malaking allowance para maglakwatsa kaya bahay, school lang ako at puro aral talaga. Ayaw kong magkakaroon ako ng pulang marka, ibig kong sabihin ay “Failed grade.”

Ang first semester ay medyo panahon ng tag-ulan at bagyuhan, kaya naman ay madalas na umuulan. Problema nito ay ang pagbaha at kapag baha, ibig sabihin ay mahirap sumakay at ma-traffic pa. Umuuwi ako noon sa bahay ng aking Tiya Sa Calumpang sa Marikina. Maniniwala ba kayo na ang pamasahe ko simula sa Marikina hanggang sa Recto ay 30 centavos lang? Opo, ganong kababa ang pamasahe noon at 10 centavos ang minimium pare kaya uso noon ang kasabihang “upung diyes lang”.

Pangatlong lingo pa lang nang magsimula ang klase ng mangyari nga ang aking hindi malilimutang karanasan.

Malakas ang ulan noon, tag-ulan pa nga kasi. Komo’t hindi ko ugali ang lumiban ay pasok pa rin ako. Pagkaalam ko ay may bagyo. Problema kasi sa amin ay wala kaming TV pa noon, may transistor nga, palagi namang walang battery kaya wala kaming mapakinggan man lang na balita sa radyo.

Sumugod pa rin ako sa pagpasok kahit talagang napaka-lakas ng ulan. Pagdating sa EspaƱa ay heto, baha na nga. Mabuti na lang at nakalusot pa ang jeep. Ang iba nga ay tumirik na. Sa Morayta ako bababa at lalakarin ko na lang ang papunta sa aming universidad.

Sa school ko na lang nalaman na signal # 2 na pala ang GMA, hindi pa yata tinatawag na Metro Manila ang kalakhang Maynila. Noon kasi, correct me if I’m Wrong, kapag signal # 1 ay automatic na walang pasok ang elementary, signal # 2 ay ang high school at kapag signal # 3 ay all levels na. Kaya may klase pa kami. Walang nakaalam na nagdeklara na pala ng suspension ng klase noon at nag-announce lang ng school dahil signal #3 na. Nalimutan ko na ang pangalan ng bagyo, kung Wening o Weling, basta may “ING” sa dulo. Saka hindi pa uso ang signal #4 o #5 noon.

Suspended na ang klase, pero ang mga estudyante, lalo na yung malalayo gaya ko ay hindi makauwi dahil nga sa lakas ng ulan at baha sa daan. Maraming stranded at isa na ako na nagpasya na lang na mag-stay ng school kesa sa mapahamak kung maglalakas pa ng loob ng suungin ang bagyo. Sa Library ako nag stand-by. Maaga pa noon, alas-singko pa lang ng hapon.

Hindi naman ako nagbabasa talaga, nag-aalala rin kasi ako dahil alam kong nag-aalala rin ang mga kasama ko sa bahay. Nakayupyup lang ako nang may tumapik sa aking balikat. Nagulat ako, baka kasi ang librarian at pagalitan ko dahil nga nakatulog na yata ako. Pag-angat ko ng ulo ay si Alex pala.

“Alex… stranded ka rin?” tanong ko.

“Oo eh, marami daw daan na baha na at hindi na makabiyahe kahit bus,” sabi niya.

“Saan ka ba nauwi?” tanong ko uli.

“Antipolo pa ako, pero hindi doon sa bayan, dito lang sa bungad sa mambugan lang, ikaw ba?”

“Calumpang. Via Marikina rin ang daan mo ano?” tanong ko.

“Oo, mas malapit kapag doon ako dadaan.”

Usap-usap lang, konting kwento at kunwaring nagbabasa at may ginagawa. Bigla ba namang nabanggit yung tungkol sa practice set. Nangopya pala siya kay Jordan. Mag best friend ang dalawa at pareho ng kurso at palaging magka-klase.

“Nasaan nga pala si Jordan? Bakit hindi yata kayo magkasama ngayon?” tanong ko.

“Ewan ko. Baka hindi na pumasok. Baka nabalitaan na suspended na ang klase. Swerte naman ng lokong iyon. Alam mo Lito, may alam akong sikreto, pero hindi ko pwedeng sabihin sa iyo dahil sikreto nga hehehe,” sabi ni Alex. Iba ang ekspresyon ng kanyang mga mata, parang may pagka naughty.

Kinabahan ako, magkaibigan ang dalawa ni Jordan, at dito pa siya nangopya ng practice set. Naghinala ako na sinabi niya ang nangyari sa amin noong gabing iyon. Patay naman ako. Ano bang dahilan niya at sinabi pa sa akin iyon.

Curious ako kaya pilit kong pinaamin si Alex kung ano iyon. Pero kahit na anong pilit ko ay ayaw talagang sabihin dahil sa magagalit daw sa kanya si Jordan.

Hindi na ako nagpumilit pa. Sa isip ko ay ano naman ba kung malaman niya. Tuloy gusto kong sabihin na, “Gusto mo rin yata eh, halika sa CR”. Pero hindi ko naman sinabi iyon.

Biglang namatay ang ilaw, nag-brownout na. Pinalalabas na kami ng library dahil sa isasara na raw iyon.

“Saan tayo tatambay? Basta magkasama tayo ha para naman may kausap ako,” sabi ko.

“Halika, buti pa ay kumain muna tayo kahit na siopao o waffle dog lang at choco vim. Siguradong aabutin na tayo rito ng umaga at baka gutumin tayo,” sabi ni Alex. Magpa-five na naman noon ng hapon. Buti at may mga bukas pang bilihan sa loob ng unibersidad.

“Libre mo naman ako, wala akong maraming baon. Piso nga lang ang baon ko araw-araw eh,” sabi ko.

“Grabe naman iyon, buti kasya sa iyo.”

“Oo naman, 60 centavos pasahe balikan, may pambili pa ako ng cornik na 25 centavos, miryenda ko na iyon, me savings pa akong 15 centavos.

“Nakakaawa ka naman… sige na nga, ilibre na kita.”

Napangiti naman ako sa tuwa.

“Tara na, doon na lang natin kainin sa may Recto gate para malaman natin kung malakas pa ang ulan. Baka naman baha na rin doon,” yaya ko kay Alex.

Madilim sa kapaligiran dahil nga sa malakas na ulan sanhi ng bagyo. Mabuti na lang at may bukas pang ilaw doon, marahil ay may generator. Sarado na ang entrance at hindi na nagpapalabas ang gwardya. Doon naipon ang mga estudyanteng na stranded

“Hindi na talaga tayo makakauwi. Paano kaya tayo bukas?” sabi ni Alex.

“Hapon naman ang klase natin, makakauwi tayo sa umaga para maka-ligo at makapagpalit ng damit. Pwede pa tayong matulog,” sabi ko naman.

“Manong guard, may ilaw pa ba sa taas?” tanong ni Alex.

“Hindi ako sigurado,” sagot ng gwardya.

“Bakit dito, may ilaw. May bukas bang generator?” tanong uli ni Alex.

“Hindi ko alam. Kasi palagi namang may ilaw dito kahit na brownout ang buong paligid,” sagot ng guard.

Umaakyat na kami sa second floor ng D-hall na iyon kung tawagin. Nag-aya pa si Alex na mag CR muna.

Hindi na ako nasanay kapag may kidlat, nakakagulat pa rin. Mabuti na lang at may isang ilaw pa sa hallway. May mga naguusap sa loob ng mga room, doon na nagtambay para siguro may maupuan.

Magkatabi kaming umihi ni Alex. Sa pagkidlat uli ay sandali kong nakita ang kanyang titi. Ibang klase palang umihi ito, nakalitaw lahat ang titi. Tingin ko ay may kahabaan, pero patay pa iyon kaya hindi ko masiguro. Pag kidlat uli ay nakatago na dahil tapos na kaming umihi.

Habang naglalakad kami at naghahanap ng silid na walang tao ay may sinabi si Alex. “Nakita kita, nakatingin ka sa aking ano. Nakita mo ba? Malaki naman di Ba. Mas mataba nga ito kaysa kay Jordan eh.”

“Malay ko, ang dilim kaya sa loob, paano ko makikita iyon! Saka bakit mo nasabi na mas mataba ang sa iyo kesa kay Jordan? Nagpakitaan ba kayo?” tugon at tanong ko.

“Maang-maangan ka pa. Nakita mo na naman ang sa kanya ah,” sabi ni Alex.

“Anong ibig mong sabihin?”

“Wala!”

“Ano nga?”

“Gusto mo talagang malaman?”

“Oo naman, malay ko kung ang sinabi niya ay hindi totoo.”

“Tsinupa mo raw siya nung gawin ninyo ang practice set noon. Hindi lang daw isang beses, dalawa daw. Ngayon ka sumagot. Totoo ano? Huwag kang mag-alala, secret namin iyon at sa akin lang siya nagkwento. Wala naman akong ibang pagsasabihan. Ano Totoo.”

“Secret namin iyon at wala daw siyang pagsasabihan, tapos alam mo. Nakakainis ang kaibigan mong iyon. Baka ipagkalat niya..”

“Eh di totoo nga. Hindi niya ipagkakalat, gusto pa nga niyang paano sa iyo uli eh, nasarapan.”

“Ikaw ba, gusto mo rin ba?” tanong ko.

“Oo, gusto kong mapatunayan sa sarili ko na masarap. May mga bading kaya sa lugar namin na gusto akong matsupa. Syempre hindi ako pumayag, ipagkalat pa nila, madadaldal kasi ang mga bading.”

“Hindi ako madaldal, hindi nga alam na bading ako eh.”

“Sila ang sinasabi ko, hindi ikaw,” sabi ni Alex.

Ang totoo ay nagiinit na ang pakiramdam ko habang nag-uusap kami. Dahil gusto raw din niya ay gumana na ang aking kamay na parang may sariling buhay. Hinimas ko na ang harapan niya, Pakiramdam ko ay tigas na rin. Mukhang tinablan sa pag-uusap namin.

"Hoy, anong ginagawa mo?" puna niya sa ginagawa ko.

“Eh di ginagawa ko ang gusto mo.”

“Baka may makakita sa atin, wala pa namang pinto ang mga silid dito.”

“Doon tayo sa bandang gitna, sa malapit sa dinding. Hindi nila tayo matatanaw. Saka ang dilim kaya. Baka nga marami nang gumgagawa dito eh,” sabi ko.

Hinatak ko ang isang silya at idinikit sa may dingding, saka ko siya pinaupo. Ako naman ay kumandong sa kanya at ikinawit ang isa kong braso sa may batok niya, saka medyo humilata. Nabigla siya sa ginawa ko at pilit akong itinutulak para bumaba ako sa pagkaka-kandong. Naging malikot ang katawan ko dahil nga sa pagtulak niya sa akin. Kumiskis tuloy ang pwetan ko at naramdaman ko na ang matigas niyang ari.

Makulit ako, hindi niya ako mapababa kahit anong tulak pa niya. Tinakot ko pa na baka may makarinig sa ginagawa namin. Sandali siyang natahimik. Nagkaroon ako ng pagkakataon na mahawakan ang magkabila niyang pisngi saka ko siya mariing hinalikan sa labi.

Nagpumiglas na naman siya, ayaw ibuka ng bibig, tikom na tikom at panay ang iwas. Napisil ko ang kanyang pisngi malapit sa labi kaya napabuka iyon. Naging maagap na akong naipasok ang dila ko sa loob ng bibig niya. Hindi naman nagtagal ang pagpupumiglas niya dahil naramdaman kong gumalaw na rin ang bibig niya. Sinipsip na rin ang labi ko at pati dila namin ay naglaro na sa loob ng mga bibig namin.

Ang sarap ng labi niya, malambot. Nang kumalas na ako sa paghalik ay siya pa ang humabol. Habang patuloy pa rin ang paglalaplapan namin ay ipinasok ko ang isa kong kamay sa loob ng kanyang tshirt at hinaplos ang balat niya sa likoran. Ang kinis niyon. Sana lang talaga ay maliwanag para nakikita ko ang kakinisan ng kanyang balat.

Gumapang na ang labi ko sa leeg niya, sa gilid, sa adam’s apple hanggang sa may bungad lang ng kanyang balikat. Gusto ko ring mahalikan ang kanyang nipples, kaya bumaba na ako sa pagkakakandong at lumuhod sa may paanan. Itinaas ko ang kanyang tshirt at nilapa ko na ang kanyang nipples. Napaungol siya at medyo malakas, kaya natakpan ko pa ng aking palad ang kanyang bibig.

“Hoy! Baka marinig ka!” sansala ko, pabulong.

“Ang sarap kasi,” pabulong din niyang rason.

Mukhang nasarapan talaga, kaya muli kong dinilaan ang kanyang nipples at sinipsip ng matagal-tagal din. Impit ang ungol niya.

“O ano… masarap ba?" tanong ko matapos ang ilang minutong paglalaro ko sa utong niya.

"Oo, ang sarap! Gusto ko pa!" sagot niya. “Tapos, gusto kong tsupain mo na ako, baka labasan na ako.”

Nawala na kami sa sarili, hindi na namin alintana na baka may makakita sa ginagawa namin lalo na at maraming tao sa loob ng campus at maging sa silid. Isa pa, walang mga pinto ang room dito kaya pwedeng basta na lang pumasok ang may gustong pumasok.

Gusto ko pa siyang kilitiin, palibugin, paungulin. Pinaikot-ikot ko ang dulo ng aking dila sa maliit niyang tiyan, nilinis ko ang kanyang pusod. Nasasabunutan na niya ako at napapa-angat ang pwetan sa matinding sensasyon.

Minabuti ko nang tsupain na siya para labasan na at matapos na ang ginagawa namin. Ibinaba ko na ang zipper nang pantalon niyang kurduroy na violet hehehe. Siya na ang naglabas ng kanyang titi na basa na ang dulo, tumutulo na ang pre-cum mula sa ulo nito. Dinilaan ko iyon, manamis-namis.

Isinubo ko na ang titi niya at sinimulang supsupin. Gusto ko sanang makita kung ano ang reaksyon sa kanyang mukha, subalit madilim talaga, sayang. Pero ramdam ko ang gigil niya, ang kiliti, ang libog dahil sa patuloy ang impit niyang pag-ungol at ang pag-galaw-galaw ng katawan habang nakaupo.

Pinaglaruan ko rin ang kanyag bayag gamit ang aking dila. Enjoy na enjoy ako, isa na namang adonis ang nagdaan sa bibig ko. Grabe ang swerte ko. Nang dahil sa bagyo at pagkaka-stranded ay nakatikim na naman ako ng isang masarap na putahe.

Pero mas sigurong nag-enjoy si Alex dahil nanlagas na siguro ang buhok ko sa higpit ng pagkakahawak niya roon.

“Malapit na ko. Pag nilabasan ako, kainin mo ang tamud ko ah," hiling niya.

Hindi ako makasagot dahil sagad sa bibig ko ang kanyang burat, pero umungol naman ako. Gusto ko sanang sabihin na talagang kakainin ko iyon dahil sayang hehehe. Diretso lang ako sa aking ginagawa hanggang sa nanginig na ang kanyang binti, umunat pa at napaungol ng impit. Nilabasan na siya at lahat iyon ay sa loob ng aking bibig ipinutok. Hindi ko iniluwa ang kanyang titi hanggat ramdam kong gumagalaw-galawapa at nilalabasan. Nilunok ko na kaagad ang kanyang tamod.

Nakuha pa niyang magtanong nang,"Anong lasa?"

Syempre, ano pang isasagot ko kundi, "Masarap!” Totoo naman. Bakit ba ang sasarap ng tamod nila, masarap ang tamod ni George at ni Jordan, kasing sarap din ng tamod ni Alex. Hinalikan ko siya sa labi, gulat pa.

“Anong lasa?” tanong ko.

“Okay lang!" ang naging tugon niya.

Matapos siyang labasan ay ako naman ang nagpalabas. Na master ko na yata ang pagjajakol na ikinikiskis ko lang ang aking titi. Ikiniskis ko iyon sa binti ni Alex habang naghahalikan kami. Nilabasan ako sa loob ng aking brief hehehe.

Nang huminto ako ay nagtanong siya, sunod-sunod. “Nilabasan ka na ba? Paano ang ginawa mo? Saan ka nagpalabas?”

“Oo, sa loob ng brief ko, basa nga eh, baka maamoy hehehe. Paano ko ginawa? Secret hehehe. Ako lang ang nakagagawang magpalabas na hindi ko hinahawakan ang aking ari hehehe.”

Patuloy pa rin ang malakas na ulan at hangin, nakaramdam ako ng ginaw. Kanina ay init na init kami. “Madyi-jingle uli ako. Ganito ako kapag maginaw eh, ihiin,” sabi ko. Inaya ko na uli siya sa CR. May naabutan pa kami roon na dalawang lalaki. Kumidlat kasi. Tingin ko ay may ginawa rin hehehe.

-----o0o-----

Nakapasok pa rin naman kami kinabukasan. Parang walang nangyari sa amin, hindi namin pinag-usapan. Marahil ay hindi rin nagkwento si Alex kay Jordan sa nangyari sa amin. Kung nagkwento kasi ay siguradong tutuksuhin niya ako.

Hindi na naman naulit pa ang ganoong tagpo. Nag-usap pa rin naman kami, kaibigan na rin kasi ang turingan namin. Umiiwas na rin ako. Maraming gwapo sa unibersidad, naglipana. May nakaklase pa nga ako na isang model daw at katabi ko pa sa upuan. Naging malapit din kami, hanggang doon nga lang sa subject na iyon, paglabas ay wala na, kanya-kanya na kaming lakad. Pero ramdam ko na kung gugustuhin ko ay matitikman ko rin siya.

Hindi ko na ulit naka-klase sina Alex at Jordan hanggang sa mag-graduate na ako. May mga adventure pa naman akong iba noon, pero hindi kakwento-kwento. Walang kwenta hehehe.

May mga ilang karanasan pa ako na talagang hindi na nawala sa aking isipan. Sa susunod na lang. Time iyon na nagre-review ako para sa CPA board exam.

 

 

 

>>>>>WAKAS<<<<<

Biyernes, Agosto 30, 2024

Kwento ni Ambeth (Part 25) Finale

 


Kwento ni Ambeth (Part 25) Finale

 

 

Natukso na naman akong makipagtalik kay Ernest. Pero matapos iyon ay nakaramdam ako ng pagsisisi dahil sa hindi na iyon dapat na nangyari. Na-guilty ako para kay Maynard. Alam ko kung gaano kasakit ang pagtaksilan, kaya nga halos ilang taon ko ring hindi kinausap si Ernest. At heto ako ngayon, nagawa ko ring pagkasalahan ang isang mabait na kaibigan.

-----o0o-----

Christmas vacation kaya umuwi ako. Kahit pasko at dapat ay nagkakasayahan ang bawat isa ay heto ako, bakit malungkot. Iniisip ko pa rin ang nagawa kong kasalanan.

Hindi ako masyadong naglalabas ng bahay. Nagtataka nga ang parents ko kung bakit daw parang ang lungkot-lungkot ko. Baka raw may dinaramdam ako at hindi sinasabi sa kanila.

“Wala ‘Nay, medyo wala lang talaga ako sa mood. Wala rito ang best friend ko kaya wala akong makasama. Alam naman ninyong wala akong masyadong barkada dito,” dahilan ko na lang.

“Bukas ay samahan mo ako sa palengke ha. Makabili tayo ng pagsasaluhan natin sa noche buena,” sabi ni Nanay.

“Opo.”

Sa aking pagmumukmok ay nagkaroon ako ng pagkakataon na makapag-isip-isip. Inalala ko ang lahat ng masasayang araw ko sa piling ni Ernest, ng mga naging kalokohan ko noong magbakasyon ako kina Lola Azon, sa mga kalokohang kong ginawa sa Maynila. Ang dami ko na palang kasalanan. Naisip ko na sisimulan ko ngayong paskong ito ang pagbabago.

Nangako ako sa aking sarili na iiwasan ko na muna ang mga lalaki, ang magmahal na makasisira sa aking pag-aaral. Magpo-focus na muna ako sa aking studies at bibigyan ko ng karangalan ang aking mga magulang at kapamilya. Target kong makuha ang highest honor, ang makamit ang summa cum laude o kahit na Magna cum laude man lang. Alam kong kaya ko iyon.

Pangarap ko ring na makapag-pinta ng magagandang obra o makapagtrabaho bilang multi-media artist o art designer. At kapag nagkaroon na ako ng experience ay gusto ko ring mag-turo. Ipinangako ko iyon sa aking sarili at tutuparin ko iyon.

Araw ng pasko, nagsosolo akong nagsimba dahil sina Nanay at Tatay ay noong simbang gabi na nagsimba, ako ay itong pang-umagang misa. Marami pa ring nagsimba, halos wala nang bakanteng upuan.

Sa paglinga-linga ko ay nakita ko si Nanay ni Ernest, nagkasalubong ang aming mata at kinawayan ako. Ayaw ko sana, pero nakakahiya namang mag-usap kami ng pasigaw, nasa loob kami ng simbahan. Ayaw ko sana dahil kumpleto ang pamilya nila, pati na si Ernest at si Maynard. Para kasing wala akong mukhang ihaharap sa kanya.

Noong ma-aktuhan ko sila ni Ernest ay hindi niya alam na may relasyon kami ni Ernest kaya masasabi kong wala siyang kasalanan. Pero itong nangyari sa amin ni Ernest, alam na alam ko ang relasyon nila kaya mas malaki ang aking kasalanan, naging marupok kasi ako. Ganon pa man ay lumapit ako sa kanila at naupo sa tabi ni Nanay. Hindi na naman kami nakapagkwentuhan dahil sa nagumpisa na ang misa.

Matapos ang misa ay inanyayahan pa ako na sumama sa kanila at saluhan sila sa kanilang pagsa-salo-salo, subalit tumanggi na ako, idinahilan ko na naghihintay sa akin sina Nanay.

“Sige po. Maraming salamat,” paalam ko sa kanila.

Sumakay na sila sa tricycle na pinapasada ng tatay ni Ernest na alam kong binili ni Maynard para siyang maging hanapbuhay nito.

Naisipan kong bumili ng puto bungbong at puto-bibingka na may itlog na maalat sa ibabaw. Naglalakad na ako para pumunta sa lugar ng bilihan nang may mapansing akong naglalakad sa unahan ko. Pamilyar ang isang lalaki na kasama ng isa pang lalaki, Nagtaka naman ako dahil sa magkaholding hands pa sila.

Hindi siguro si Sonny iyon. Bakit naman siya makikipag-holding hands sa isang lalaki rin in public. Hindi ko na lang pinansin. Huminto sila sa isang nagtitinda, kilala ang nagtitinda pagdating sa tinda nitong bibingka at puto bungbong dahil talaga namang masarap, kaya nga ang daming nabili, pila nga eh. Mabuti na lang at marami ng luto na nakalagay sa isang styro.

Doon talaga ang punta ko. Tinabihan ko talaga ang dalawa para masiguro ko kung si Sonny nga ang isa. “Sonny,” sabi ko na hindi naman nakatingin sa kanya. Lumingon naman siya, si Sonny nga.”

“Ambeth, ikaw pala iyan, kumusta. Bibili ka rin ba?” bati at tanong niya.

“Oo, paborito ko ang bibingka nila. Talaga namang masarap,” sabi ko. Nakatingin lang sa amin ang kasama niya. Hinihintay kong ipakilala niya sa akin.

“Sino siya Sonny?’ tanong ng lalaki. Nakilala ko na ang kasama niya, siya yung baklang anak ng aming mayor na mayaman.

“Ay oo nga pala, si Ambeth kaklase ko noong high school. Ambeth siya si Melvin, Jowa ko.” Pakilala niya sa amin. Nagngitian lang kami at nagtanguan, wala nang kamayan pa. Sinabi ko lang na “Hi! Nice to meet you”. Hindi ako nagpakita ng pagkagulat, baka kasi kung ano ang isipin. Nauna silang pagbilhan kaya nauna na rin silang umuwi at nagpaalam sa akin.

Hindi talaga ako makapaniwala, talagang ipinakilala pa sa akin ni Sonny na jowa niya yung anak ni Mayor. Kung sabagay, mayaman iyon. Pero mayaman din naman sila, bakit kaya pinatulan iyon, bakit ako hindi hahahaha. Nagkakagusto na naman talaga ako sa kanya noon kaya lang ay hindi talaga magiging kami dahil babae ang gusto niya. Nakailang GF nga siya, pero anong nangyari kaya. Hay naku, buhay nga naman.

-----o0o-----

Nagkaroon kami ng pagkakataon na magkausap ni Sonny, hindi niya kasama noon ang jowa niya.

“Sonny, kumusta. Anong balita?” bati ko. “Saan ang lakad?”

“Ambeth! Diyan lang sa 7/11, may bibilhin lang. Halika, samahan mo ako,” yaya niya sa akin.

Wala naman akong intensyon na magtanong tungkol sa jowa niya, siya naman ang nagkwento. “Alam ko, may gusto kang itanong, may gusto kang malaman.”

Pumasok na muna kami ng 7/11 at bumili lang ng snacks, may mauupuan namn doon at mesa kaya doon na namin kinain ang binili naming snacks at doon na siya nagkwento.

“Alam mo naman Ambeth na babae ang gusto ko, pero alam mo din na okay lang sa aking na maka-ano ang isang lalaki na gaya mo,” pasakalye niya. Lumingon-lingon pa muna, nag-aalala siguro na may makarinig na iba. Wala naman masyadong tao kaya itinuloy na niya ang sasabihin,

“Magkakilala na talaga kami dati pa ni Melvin. Alam kong may gusto siya sa akin. Biniro ko, bumigay kaagad. Naging parang kami na. Ang balak ko talaga ay perahan siya, mayaman kaya maraming pera. Sunod ang luho ko sa kanya, kahit ano ay ibinibigay sa akin,” kwento niya.

“Ibig sabihin ay lolokohin mo lang talaga?” singit kong tanong.

“Oo, pero ganito kasi. Nalaman ng tatay niya ang tungkol sa amin, kilala mo namaan ang tatay niya, si Mayor. Ang akala ko ay paghihiwalayin lang kami, kaya okay lang naman sa akin kung magkahiwalay kami, pero hindi iyon ang nangyari. Pinagbantaan ba naman ako na kapag umiyak daw si Melvin, kapag sinaktan ko at niloko ay mananagot ako. Alam mo naman siguro kung anong pwedeng gawin ng tatay niya, natakot ako syempre,” mahaba niyang kwento.

Tatango-tango lang ako, nakikinig sa kwento niya.

“Mahal na mahal pala si Melvin ng tatay niya, kaya pala lahat ng gusto niya ay ibibigay, pati na kung sinong magugustuhan. Hayun, napilitan akong pakisamahan siya ng maayos. Matagal-tagal na naman kami. Napakabait naman niya sa akin, kilala na rin siya a bahay at tanggap kami ng aming family. Hindi ko rin alam na mamahalin ko rin pala siya. Totoo, mahal ko na siya, walang biro.”

“Mabuti naman kung ganoon, alam mo naman sa kagaya namin na napakasakit na lokohin ka ng taong inakala namin na mahal kami. Noon ba, wala kang naramdaman sa akin hehehe?” singit kong tanong.

“Ikaw ba, may naramdaman ka ba sa akin ha, Ambeth?”

“Yung totoo… oo. Nagsisimula na akong magkagusto sa iyo, hindi dahil sa may ilang beses na nangyari sa atin kundi dahil sa naging pagbabago mo. Pero alam kong babae ang gusto mo kaya kaagad ko nang inalis iyon sa utak ko, hindi magiging tayo kahit kelan. Pero naging magkaibigan naman tayo.”

“Alam mo Ambeth, ang totoo, gusto na rin kita noon, duwag lang akong umamin, kasi naman, akala ko talaga ay babae lang ang dapat sa lalake na mahalin, sa sex… okay lang sa akin kung lalaki hehehe.”

“Kung naging tayo kaya noon, tayo pa rin kaya hanggang ngayon?” tanong ko, kung lang naman.

“Hindi ko masabi. Akala ko nga ay hindi ako magmamahal ng isang bading, pero heto ako, bading ang jowa. Pero alam mo, sakaling magsawa na sa akin si Melvin, ang hahanapin ko ay kagaya mo. Kung libre ka pa, siguro ay ikaw ang pipiliin ko,” sabi ni Sonny.

“Wow naman. Kinilig ako ah. Pero ngayon masaya naman kayo. Mahalin mo lang naman ng totoo, magtatagal kayo, huwag mong pagtataksilan,  gaya ng ginawa sa akin.”

Nag-aya na akong umuwi na. Naghiwalay kami na iba ang pakiramdam ko. Totoo sigurong may isang lalaki na tunay na magmamahal sa kagaya namin.

-----o0o-----

Balik uli sa Maynila, balik aral na naman. Iniwasan ko na talaga ang magkaroon ng seryosong relasyon sa isang lalaki. Tinapat ko na si Justine na walang mangyayari sa panliligaw niya sa akin. Naging mabuting magkaibigan naman kami. Iniwasan ko nang magkita uli kami ni Ernest.

Lumipas na naman ang mga araw, bakasyon na naman. Ang bilis talaga ng pagdaan ng araw, tila dumaan lang ang bakasyyon, heto at pasukan na naman. Third year na ako.

May mga umalis na sa boarding house ni Kuya dahil sa nag-graduate na, meron din namang pumalit. Nang makausap ko si kuya ay sinabi niyang may bakante pang room dahil sa umalis na ang boarder na iba. Baka daw may gusto kaming irekomenda. Mas maganda raw na rekomendado namin.

Nang tanungin ko kung alin silid ang bakante ay sinabi niyang yung nasa thrid floof, yung room 33.

“Ah umalis na ba yung Ernest? Tanong ko, gusto ko lang makasiguro.

“Oo, nag-graduate na siya at alam ko ay magtatrabaho na at medyo malayo dito ang napasukan niya kaya umalis na,” sabi ni Kuya.

Nakaramdam din naman ako ng kirot. Ewan ko ba, hindi ko siya makalimutan ng husto. May tuwa rin naman akong naramdaman dahil sa natupad ang pinapangarap niya.

-----o0o-----

Subsob ako sa aking pag-aaral, nagtagumpay akong makaiwas sa mga makamundong pagnanasa. Hindi naman ako nabigo sa aking goal, nagtapos ako with high honor. Masaya na ako sa nakamit kong karangalan na “magna cum laude”. Kung masaya ako, mas masaya ang magulang ko, sobrang proud nila sa akin.

Single pa rin ako hanggang ngayon. Si Ernest? Wala na akong balita simula ng umalis siya ng Dorm. Sa iba na rin nakatira ang parents niya, marahil ay naipag-pagawa na ni Ernest ng bahay ang pamilya niya.

Si Justine, hayun, naging sila ni Rexy. Hindi ko talaga akalain na ang klase ni Justine ay magkakagusto ng tunay sa isang bading. Noon kasi ang akala ko binibiro-biro lang niya ako. Nagsimula kasi kami sa asaran.

Si Sonny, nasa ibang bansa na sila, ang alam ko ay sa Canada o Australia, balak daw nilang magkaanak pareho ng jowa niyang si Melvin, maghahanap ng babaeng magiging surrogate mother ng baby nila.

Ako, panibagong buhay na naman ang aking tatahakin. Hindi ko na kailangan pang mag-apply, may mga kompanya nang nagnanais na kunin ako bilang empleyado nila. Nagsubmit kasi kami ng aming profile noon pang hindi kami nag-gagraduate at nakalagay doon syempre ang trabahong gusto namin. Ang napili ko ay ang isang malaking broadcasting company bilang isang multi-media artist.

Tuloy pa rin ako sa pag-pipinta ng iba-ibang subject, about nature ang paborito ko. Hindi pa rin kasi naalis sa akin na isang araw ay magkaroon ako ng pagkakataon na mai-showcase ko ang aking mga obra sa isang art gallery.

Hindi naman ako naghintay ng napakatagal, dahil ang kompanyang pinagtatrabahuhan ko ay nag-sponsor sa akin. Nakita kasi nila ang kahusayan ko bilang isang multi-media artist nila at ilan sa aking mga painting ay sila pa ang bumila. Laking tuwa ko sa ginawa nilang iyon. Wala naman kasi akong kilalang matataas na tao para lapitan para nga makapag display man lang ng aking painting.

Masasabi ko naman tagumpay ang una kong show, maraming bumili on the spot at marami ring nagpakita ng interest na bilhin ang ilan sa aking mga obra. Hindi pa naman kamahalan ang aking painting, dahil hindi pa ako kilala.

Huling araw na ang aking show, at tatanggalin na ang mga painting ko a galeriyan iyon. May isang nagtanong kung magkano raw ang isang painting na may title na “Ang Kargador”. Hindi for sale ang painting na iyon, pero mapilit yung lalaking nagtatanong at bibilhin daw ng kanyang amo kahit na magkano.

Makulit talaga ang lalaki kaya sinabi kong gusto kong makausap kung sino ang gustong bumili.

“Ako, gusto kong bilhin ang isang iyan dahil ako ang nasa painting na iyan.”

Napalingon ako sa aking likuran para kilalanin ang nagsalita sa aking likoran, gulat ako sa aking nakita. “E-E-Ernest?”

Hindi ko alam kung paano magre-react. Nagulat kasi ako at bigla na lang siyang sumulpot.

“Pwede ba tayong mag-usap? Saan tayo pwede?” tanong ni Ernest.

Nagpaalam ako sa aking kasama na siya na muna ang bahala. Aalisin na kasi roon ang mga painting kong hindi ‘for sale’ at iiwan yung iba para ibenta.

Sa isang malapit na resto bar ko lang siya inaya. Hindi ko alam kung bakit ganon na lang ang kaba ko, ang lakas talaga ng tibok ng puso ko. Ibang-iba na si Ernest, hindi na siya yung Ernest na nakilala ko. Iba na kung manamit, pusturang-pustura, yun bang yayamanin ika nga.

“Kumusta, base sa itsura mo ngayon ay nakasisiguro akong nagtagumpay ka na. Ten years na ang nakalipas na wala akong balita sa iyo. Kwento ka naman,” sabi ko.

“Ikaw rin naman, very successful ka rin, nakapag show ka na sa class na gallery na ito,” tugon ni Ernest. “Magkwento ako pero ikaw rin dapat.”

“Naku, baka sa haba ng kwento ko ay abutin tayo ng magdamag hehehe. Joke lang. sige, sinabi mo eh.” Sus me, obvious na yata ako masyado sa mga kilos ko, nangingiti kasi siya eh.

“Pagkagraduate ay nagtrabaho ako sa kompanya nina Maynard. Okay naman ang naging lagay ko. Natanggap na ng parents nila ang relasyon namin. Hindi ko na pahahabain pa ha, directa na,” sabi ni Ernest.

“Hahaha, oo naman.”

“Nagkaroon ng malubhang karamdaman si Maynard, nagkaroon siya ng tumor sa utak at malignant iyon. Dinala siya sa America para doon ipagamot. Dahil walang makakasama roon si Maynard ay ako na ang nagprisinta, may sweldo pa rin ako sa kompanya nila at dinedeposit sa aking account ang 50 % ng sahod ko at ang 50% ay sa family ko. Wala naman akong gastos sa pag-stay ko sa America. Dalawang taon din kaming nag-stay doon, pero wala nang nangyari, kinuha rin siya ni Lord.”

“Hala, I’m sorry. Hindi ko alam.”

“Okay lang. Nang mailibing ay kinausap ako ng tatay nila, may bilin daw sa kanila si Maynard, tulungan daw akong makapagtayo ng sariling negosyo dahil sa iyon ang pangarap ko at pangarap din ng anak niya para sa akin. Tinupad naman nina Papa ang pangako nila sa akin, heto ako, may sarili nang construction company. Kasosyo ko pa rin ang parents ni Maynard, pero tingin ko ay para makompleto lang talaga ang tinatawag na incorporator, kasi 1 share lang ang sa kanila pati na ang kompanya nila na dating hawak ni Maynard ay 1 sahre lang ang investmen sa aking kompana.”

“Natutuwa ako sa tagumpay mo Ernest. Nagpapasalamat din ako at nakilala mo si Maynard. Sayang at maaga siyang kinuha ni Lord. Paano ka na niyan? Saan ka na umuuwi. Hindi ko na alam kung saan nakatira ang parents mo. Nga pala, paano mo nalaman yung sa gallery.”

“Sa Bulacan pa rin, medyo malayo lang sa dati. Hindi na naman kasi tayo nakakapag-usap ng panahon na iyon dahil alam ko iniiwasan mo ako. Tama lang naman iyon kaya umiwas na rin ako. May bahay na iniwan sa akin si Maynard, pero hindi ako madalas doon na umuuwi, ang laki kasi eh nag-iisa lang ako. Sabi ko nga kina Mama ay sa kanila na lang iyon dahil hindi natitirhan. Me mga katiwala naman doon na naglilinis at namamahala. Ikaw naman.”

“Ano ba naman ang ikukwento ko. Magyayabang na lang ako hehehe. Grumaduate ako with high honors, magna cum laude, sinwerte na kinuha ng isang malaking boradcasting company para maging multi-media artist nila, tinulungan na makapag showcase ng painting ko sa gallery, kahit papano ay may nabenta naman. Balak kong magturo. Kinukuha kasi ako ng dean namin para magturo. Pinag-iisipan ko pa kung tatanggapin ko. Baka kasi hindi ko magampanang mabuti dahil madami din akong trabaho sa opisina,” mahaba kong kwento.

“Magkano yung “Ang Kargador”? Interesado akong bilhin talaga iyon.”

Pilit talagang gustong bilhin ni Ernest ang painting na iyon kahit na sinabi kong hindi for sale.

“Bakit ba ayaw mong ibenta?”

“Basta, mahalaga sa akin iyon.”

“Dahil ba sa ako ang nasa painting? Ako ang iyong modelo. Dahil ba magpa-hanggang ngayon ay mahal mo pa ako?” – si Ernest.

“Naku, balik na tayo, nakakahiya naman sa kasama ko, wala siyang katulong sa pagtatanggal ng iba kong painting,” sabi ko para makaiwas sa tanong niya. Hindi naman siya nagpumilit pa.

-----o0o-----

“Okay na po Sir. Naka-ayos na yung pinatatanggal mo.”

Matapos maayos ang dapat kong ayusin sa pamahalaan ng gallerya ay umalis na kami. Pilit na gustong sumama sa akin ni Ernest, gusto raw malaman kung saan ako nakatira dito sa Manila. May dala akong sasakyan, sumunod din siya kahit na ayaw ko.

May nabili akong isang bahay dito sa QC sa may New York sa Cubao, doon ako nakatira. Hindi naman kalakihan, pero okay na para sa akin. May garahe naman kaya walang problema sa parking.

-----o0o-----

Naging madalas ang pagdalaw-dalaw sa akin ni Ernest. Wala naman siyang sinasabi, hinihintay ko lang naman na sabihin niya na gusto pa rin niya ako, na mahal pa rin niya ako para sagutin ko rin ang naiwan niyang tanong sa akin noong una kaming magkita, pero wala. Hindi ko alam kung nililigawan uli ako, pero hindi na naman talaga ako umaasa.

Isang gabi ay inurirat na naman niya sa akin yung “Ang Kargador”. Ang kulit talaga niya. “Hindi ko iyon ipinagbibili dahil sa may gusto akong pagbigyan niyon, siya ang aking inspirasyon ng iguhit ko iyon,” sabi ko. Hindi na kasi ako nakatiis, ako na ang gumawa ng paraan para malaman ko talaga ang intensyon niya sa pagdalaw-dalaw sa akin.

“Kasi mahal mo ang taong iyon?” tanong ni Ernest.

“Mahal na mahal, kaya lang ay hindi na niya ako mahal dahil may mahal na siyang iba.”

“Minahal ko na rin si Maynard, pero may una akong minahal at mas minahal ko ang taong iyon hanggang ngayon,” sabi niya sabay yakap sa akin

“Tulo ang luha ko, ganon pala ang dapat kong ginawa noon pa. Mahal kita Ambeth, mahal na mahal. Kelan man ay hindi kita nakalimutan.”

“Ikaw din naman eh. Ikaw lang ang lalaking minahal ko. Wala akong ibang minahal, nanatili akong single simula na magkahiwalay tayo. Hindi naman kita talaga hinintay na bumalik sa akin, kaya lang, wala na talaga akong balak na magmahal pa ng iba.”

Sa unang pagkakataon, sa mahigit sampung taon na hindi naming pagkikita at pag-uusap man lang ay muli kaming nagkayakap at naghalikan. Masayang masaya ako at maging si Ernest din. Kami yata talaga ang itinadhana.

May ibinigay siyang sulat sa akin, mula daw ito kay Maynard na ipinabibigay nito kapag nagkita daw kami. Nang tanungin ko kung anong nilalaman ay hindi raw niya alam.

Binasa ko na lang. Naluha ako ng mabasa ko ang sulat. Hanggang sa huli kasi ay ang kaligayahan ni Ernest ang nasa isipan ni Maynard. Minahal talaga nito ng labis si Ernest. Gusto ni Maynard na magkabalikan kami dahil alam daw niyang sa akin lang liligaya si Ernest. Marami pa siyang sinabi na hindi ko na lang ikukwento, pero nakiusap siya na tanggapin kong muli si Ernest.

-----o0o-----

Nang gabing iyon ay muli kong nadama ang tamis nang aming pagmamahalan.  Sana lang ay forever na ito hanggang kami ay nabubuhay.

 

 

 

>>>>>WAKAS<<<<<

Huwebes, Agosto 29, 2024

Call Boy (Part 2)

 


Call Boy (Part 2)

 

Napilitan akong pagamit sa anak ng may-ari ng inuupahan kong pad. Kahit papano ay nabawasan naman na ang aking problema. Ang konti ko pang natatagong pera ay siya kong ginamit na panggastos sa pag-hahanap ng trabaho, Nag-apply ako bilang isang call center agent, hindi pinalad. Nag-apply rin ako sa isang construction company, pero hindi raw bagay sa akin, pag-aartista raw ang aking pasukan. Ewan ko kung compliment iyon o insulto. Malas talaga. Pahamak kasi ang babaeng iyon.

May inaplayan akong isang kompanya bilang messenger, hintayin daw ang tawag ko. Kahit papano ay nagkaroon ako ng pag-asa. Sana lang ay tanggapin na ako.

Kahit na naman wala na ako sa gym ay nagagawa ko pa rin namang magbuhat, May nasadya naman akong mga wieghts at siya kong ginagamit. Nagagawa ko pa naman ang ibang exersice na hindi kinakailangan ang equipment tulad ng sit-up, push-up at iba pa kaya name-maintain ko pa rin ang aking magandang pangangatawan.

Kasalukuyang kong ginagawa ang aking mga routine sa bahay ng may kumatok. Kapag may kumakatok kasi ay kinakabahan na ako, baka kasi mga maniningil na naman, marami kasi akong nautangan, Yung bumbay na inuntangan ko ng 5/6 ay ilang beses ko nang pinagtaguan. Yung bading na may pa-lending ay puro pangako na lang ang ibinabayad ko. Para naman mabigyan pa ako ng konting palugit ay hinahayaan kong ma-tsansingan ako.

Hindi tumitigil ang kumakatok. Hindi ko kasi tinutugon, nagsisigaw na tuloy. “Hoy Aldrin, alam kong nariyan ka, labasin mo ako.” wika ng bading na inutangan ko, na Erna kung tawagin. Ernesto daw ang tunay niyang pangalan, pero ang gustong itawag sa kanya ay Erna.

Ayaw ko ng eskandalo talaga, lalo lang akong mapapahiya kapag hinayaan kong magpuputak ng magpuputak ang bading na ito, Pinagbuksan ko na siya ng pinto. Hindi ko pa siya pinapapasok ay tuloy-tuloy na sa loob at kaagad na naupo sa sofa na naka cross-legs pa, idinidisplay ang kanyang maputi at makinis na hita. Totoo naman na maganda ang kanyang binti at hita. Naka maiksing short siya na kung tawagin ay pekpek short.

Ano Aldrin, bakit hindi ka pumapasyal sa bahay ko, ang tagal kitang hinihintay ah. Nasaan na ang pangako mo. Huwag mong sabihin na “pass” na naman. Hindi na pwede. Kung nagbayad ka sa tamang oras ay malaki na ang kinita ng hiniram mo sa akin ah. Ano nasaan na,” patutsada ni Erna, ang lakas pa naman ng boses at dinig ng kapit-bahay.

“Hinaan mo naman ang boses mo, baka sabihin ng mga kapitbahay ko ay may kaaway ako dito, Marami pa namang tsismosa at tsismoso rito,” sabi ko.

“Ah… wala akong pakialam sa kanila, ang pakikialaman ko ay ang bayad mo. Ano… nasaan na!” malakas pa ring wika ni Erna.

Dahil wala naman talaga akong ibabayad pa sa kanya ay nilambing-lambing ko na lang siya, may payakap-yakap pa akong ginawa. Sa totoo lang ay may itsura itong si Erna, malinis sa katawan, maayos magbihis, mabango at hindi naman katandaan, siguro ay mahigit pa lang 30. Napakalma ko naman siya.

“Alam mo Aldrin, pwede ko na naman balewalain ang hiniram mo sa akin eh. Magkano nga iyon? Limang libo plus interest na apat na buwan, bale pitong libo lahat-lahat. Iyon eh kung papayag ka sa aking kondisyon,” suggestion ni Erna.

“Hah! Anong kondisyon naman iyon?”

“Alam mo naman na takaw na takaw ako sa iyo Aldrin hehehe. Tapos, heto ka, pawis na pawis at nangingintab ang katawan mo dahil sa pawis. Ganyan ang gusto ko hehehe. Makipagtalik ka sa akin, yung kahit anong gawin ko sa iyo ay hindi ka mag-iinarte. Heto pa, tsutsupain mo rin ako. Ano… payag ka? Aba… Ikaw lang ang binigyan ko ng ganyang pabor, type kasi kita. Pwede nga akong bumayad ng tambay diyan na gagawin din ang pinagagawa ko sa iyo sa halangang 500 pesos lang eh, ikaw 7ng libo. Mantakin mo iyon?” sabi niya na nakatingin sa aking ibaba.

Basang-basa kasi ng pawis ang katawan ko, pati na ang short kong kulay puti na medyo may kanipisan pa kaya naman humakab na ang burat ko roon at bakat na bakat pati korte na aking ari.

Kinuha ko ang twalya na isinampay ko muna sa likod ng isang silya para punasan ang pawis ko, pero binawalan ako ni Erna, huwag daw at siya na ang magpupunas.

Tangina, mapapasubo na naman ako nito, pati na ang aking junjun. Para tuloy naawa ako sa aking sarili. Ganito pala ang feeling ng walang pera, ng mahirap. Pwede kang lait-laitin at gawan, ng kahalayan, nakakawala ng dignidad.

Tumayo siya at lumapit sa akin, kinuha sa kamay ko ang twalya, saka  ipinatong ang baba sa aking balikat at bumulong. “Ano… payag ka ba. Napaka-laking pabor na iyon para sa iyo.” Kinagat-kagat pa nang maliliit ang aking muscle roon.

Nakiliti ako. Sensitive talaga ako sa mga ganong bagay, yung bang may ibang kamay na humahaplos sa aking katawan, mabilis akong tigasan at kapag ganoon ay natutukso ako, sobrang marupok ako basta sa kalibugan.

Idinampi-dampi niya sa dibdib ko ang twalya, ramdam ko ay palad na niya ang lumalapat sa aking balat, para akong kinikilabutan. Inulit muli niya ang offer niya sa akin. “Huling alok ko na ito, ipababaranggay kita o gagawin mo ang pinagagawa ko sa iyo, quits na tayo.”

Tangina, may choice pa ba ako. putsang buhay it oo. Panay ang hinagpis ko sa sarili, wala naman akong magawa. “Sige, papayag ako, pero bigyan mo pa ako ng tatlong libo pa. Hindi ako nagyayabang ha, may nag-alok sa akin dati doon sa gym na pinagtrabahuhan ko ng 20K para sa isang round lang, wala akong gagawin  kundi humilata. Pero matindi naman ang pinapagawa mo sa akin. Kung gusto, hintayin mo, bukas ay babayaran kita pati interest. Kokontakin ko lang ang bading na iyon. Alam mo naman na ayaw ko talagang pumatol sa kapwa ko lalaki, pero gipit na ako, gagawin ko na,” drama ko na kunwari ay maiiyak pa.

“Sige… sige… payag na ako. Grabe, isang burat lang sampung libo na kaagad,” ang tila nanghihinayang din niyang wika.

Humarap na siya sa akin, inilagay ang dalawang kamay sa aking balikat, sinipat-sipat ako simula ulo hanggang sa paa, kagat labi pa. “Tangina, sulit naman ang sampung libo ko sa iyo, ang tagal kitang pinagnasahan,” ang libog na libog niyang wika.

Pinagmasdan niyang mabuti ang mga muscle ko sa balikat, sa braso, sa dibdib, pinisil-pisil. “Ang ganda talaga ng katawan mo, kaakit-akit, perfect,” sabi niya na ang isang daliri ay sinususog ang tila kanal sa pagitan ng abs ko. Ang pag-guhit na iyon ng kanyang daliri ay nagpakilig sa akin kaya naman unti-unting nagkakabuhay ang aking burat. Hinayaan ko lang siyang gawin ang gusto niya.

Isa sa kahinaan ko ay ang hangaan ang aking katawan, yung parang sinasamba, pero may kahalong inggit. Gusto kong tinitingnan ang katawan ko ng may pagnanasa, may lust, yung napapakagat labi at napapanganga ksabay ng pagikot ng dila sa ibabaw ng bibig nila. Kapag ganon ang nakikita ko ay libog naman ang lumulukob sa aking katawan.

Pisil dito, pisil doon, haplos dito, haplos doon. Dahil sa kapipisil at kahahaplos na sasabayan pa ng pagtitig na may pagnanasa ay tuluyan ng tumigas ang aking titi. Pinisil-pisl na rin ni Erna ang aking titi kaya naman lalo lang itong tumigas.

“Shet Aldrin, ang haba pala ng titi mo. Ang sarap pisilin, ang sarap paglaruan. Masarap din kayang kainin iyan?” ang mapanukso niyang sambit. Ang hindi niya alam ay bibigay ako kahit walang bayad kapag ganoon na ang ginagwang pang-aakit sa akin. “Buong katawan mo ay matigas, grabe!” sabi pa niya.

Lumuhod na siya sa may paanan ko, idinikit ang pisngi niya sa nakabukol ko sa harapan na basang-basa pa rin ng pawis. Animo ay pabango ang aking pawis na sininghot-singhot, sinamyo, ang ekspresyon ng mukha ay tila lalabasan na panay pa ang ungol. “Ahh ahh ahh ahh ang sarap mo Aldrin.”

Pinisl pa niyang muli ang aking burat bago niya tuluyang ibinaba ang aking short, tangay na ang brief, sabay halik sa puno ng aking titi.

Wala na akong angal. Kung ito lang ang paraan para makabawas sa problema ko, sige na. Masarap naman eh.

Nagtaas-baba na ang bibig ni Erna sa kahabaan nang aking burat, pabalik-balik, ginawa na niyang silindro ang aking burat. Impit, ngunit mahabang ungol naman ang lumabas sa aking bibig.

“Ooohhh… shittt Erna! Aaahhhh!” bulalas ko dahil sa arap ng ginagawa niya sa aking burat,

“Uummmpppphhh ummphhh slurppp slurrrrrpppp ahhmmppp uhmmmp slurrrrrpppppp!” nakaka-aliw na tunog mula sa masarap na pagsilindro ni Erna sa aking titi.

Patuloy lang si Erna sa pagdila sa buong katawan ng aking burat hanggang sa tuluyan na niyang isubo iyon, direcho kaagad sa kanyang lalamunan, kaya naman napa-sigaw ako ng “Fuck you Erna, ang galing mo! Nakaya mong isagad ahhhh shet ka! Ang sarappp!”

Alam kong natuwa sa reaksyon ko si Erna, lalo pa itong nagpakita ng galing sa pagchupa ng titi. Nagawa nga niyang laruin ang dulo ng aking titi ng kanyang dila habang sasa loob ng bibig niya ang aking burat at dini-deep throat.

Sarap na sarap si Erna sa pagkain sa mainit at matigas na matigas kong titi. Ilang sandali pa ay binitawan na niya ang pagkain sa aking titi, umakyat na ang kanyang labi, pinagapang sa aking puson hanggang sa aking dibdib, isang padiretshong pagdila, mula sa may puson ko hanggang sa dibdib, paulit-ulit pabalik-balik.

Saglit lang niyang sinipsip ang aking utong, nagdiretso na siya sa aking labi. Hindi na ako nakaiwas nang angkinin niya ang aking labi. Paano pa ako iiwas, eh hinihintay ko nga hehehe. Ang sarap din niyang humalik, maalab, mainit, mapusok. Nakipagsipsipan na ako sa kanya ng dila at nakipaghigupan ng laway. Nag-espadahan na rin kami ng dila. Uhmmm yummy talaga. Masarap talagang magserbisyo ang bading. Iba ang pakiramdam ko, sobrang libog.

Dinilaan din niya ang aking mukha, tila isa akong tuta na nililinisan ng kanyang inahing aso, halos kainin na ang aking baba. Kiliting-kiliti ako ng kanyang pasukin ng dila ang aking tenga, napapamura na ako, sa sobrang sensasyon.

Akala ko ay dire-diretso na ang kanyang pagromansa sa akin at nalimutan na ang kanyang hiling, gusto lang palang tikman talaga ang buo kong katawan. Nang matikman na at magsawa ay sinabing, “Ikaw naman. Gusto ko rin mapamura ako sa gagawin mo sa akin, gusto kong masarapan din ako ng husto,” sabi niya.

Pinahiga ko na siya sa sofa saka ko siya dinaganan. Hinalikan ko rin siya ng ubod diin. Hinigpitan ko ang pagsipsip sa kanyang dila, yung halos mapigtas na sa kinakabitan. Gusto ko talaga siyang masaktan, pero kataka-takang walang reklamo at tila gustong gusto pa. Nang aking bitawan ay hinabol pa talaga ang bibig ko at ipinasipsip uli sa aking ang kanyang dila.

Pinagapang ko na ang aking dila sa kanyang leeg patungo sa kanyang dibdib. Parang sa isang tunay na babae ang kanyang suso, iba ang tambok niyon, nagtuturok siguro ng silicon. Salitan ko iyong dinilaan at sinipsip, napaungol na siya. “Oooohhhhhhhh!” isang mahabang ungol ang pinakawalan niya.

Malambot din naman ang kanyang suso. Ewan ko lang kung anong laman niyon, pero sarap na sarap din siya kapag nilalamas ko ang isa at sinisipsip ko ang isa pa.

Kinapa ko ang kanyang titi, ipinasok ko iyon sa loob ng kanyang short. Putanginang bakla ito, ang laki rin ng burat, parang sa kabayo rin pala. Hayup din naman. Gusto kong salsalin habang niroromansa ko, baka sakaling labasan na siya para hindi ko na masuso pa iyon. Grabe, mahihirapan akong isubo iyon.

Pinahubad ko na sa kanya ang kanyang short nang sa gayon ay mas madali ko iyong majajakol. Tangina. Tumutusok sa harapan ko ang kanyang titi, kumikiskis iyon, nakikipagtagisan sa tigas. Ganon pala kataba at kahaba ang kanyang titi, halos magsinglaki lang kami.

Sinalsal ko na ng sinalsal ang kanyang titi habang patuloy ako sa pagdila sa katawan niya, Tiyan na niya ang aking dinidilaan. Sarap na sarap din siya ay humahalinghing na rin.

“Haaahhhhh ang sarap. Sige pa Aldrin, ahhhhhh,” ungol ni Erna.

Ngalay na ako sa kajajakol sa kanya ay hindi pa rin nilalabasan, tapos ay sinabi pa niyang, “Isubo mo na. Chupain mo na ako.”

Hindi umubra ang strategy ko, heto ako, susubo na ng titi sa unang pagkakataon. Parang gusto ko nang umatras, pero narito na kaya sige lang. Pikit mata ko nang chinupa ang mataba niyang titi, halos magmulwalan ako sa haba at taba ng kanyang titi, hindi ko kayang i-deep throat na siya niyang gusto kong gawin.

Binilisan ko na lang ang paglalabas-masok sa bibig ko ng kanyang burat. Napapaliyad na siya sa ginawa ko, napapakadyut pa at naging malikot ang katawan. Nang aking paglaruan ang kanyang bayag habang dinidilaan ko ang kanyang singit, na pasalamat ako at malinis at mabango, ay napamura na siya. “Ahhh tangina, ang init ng bibig mo ahhhh! Ang sarap mo ring chumupa puta oooohhhhh sige pa, idiin mo, kaya mo yan. Subukan mong isagad.”

“Pinagbigyan ko naman, sa kapipilit ay nagawa ko namang maisagad ang kabuuan ng kanyang burat. Dumikit na sa ilong ko ang manipis niyang bulbol na inahit.

“Kantutin mo ako,” sabi ni Erna

Tumutol ako, hindi ko gustong kumakantot ako. “Wala sa usapan natin na kakantutin kita. Saka hindi ako kumakantot ng pwet. Puta, baka tadyakan pa kita at kandilang mataba ang ipasok ko diyan,” sabi ko. Natakot yata kaya pinatuloy na lang ang pagchupa ko.

Matagal talagang labasan ang bading na ito, o sadyang pinipigil ang pagpapalabas. Kaya ang ginawa ko ay aking nilamas ang kanyang suso habang patuloy na naglalabas-masok sa aking bibig ang kanyang burat. Mabilis, hindi ko na tinantanan.

Isang mahabang ungol ang pinakwalan ni Erna nang sabayan ko ng jakol ang kanyang titi habang subo ko rin ang ulo at patuloy na chinuchupa, kasunod niyon ay ang pagpulandit ng kanyang tamod. Nagulat ako dahil sa pumutok iyon sa loob ng aking bibig. Mabilis kong nailuwa ang kanyang titi at naidura sa twalya ang tamod sa bibig ko

Napakaraming tamod na lumabas kay Erna, nagkalat sa kanyang tiyan ang sarili niyang katas. Natawa pa ako ng makita kong may tamod pa sa may talukap ng kanyang mata, ang layo pala ng narating ng kanyang katas.

Hindi pa ako nilalabasan, kaya ang ginawa ko ay jinakol ko na lang ang aking titi na nakatutok sa kanyang bibig ang ulo niyon. Nakanganga naman siya at inaabangan ang paglabas ng aking katas. Hindi rin naman nagtagal at nilabaan na ako. Nang labasan ako ay isinubo niyang bigla ang aking titi, sa loob ng bibig niya lumabas ang naipon kong tamod, wala siyang itinira, said na said. Simot na simot ang tamod ko.

Nagbihis na siya kaagad matapos makaraos. Pagkabigay niya sa akin ng tatlong libo pa ay nagpaalam na siya. Umuwi siyang nakangiti, satisfied naman sa serbisyo ko. “Kapag kailangan mo ng pang-gastos, puntahan mo lang ako sa bahay, pauutangin uli kita.”

“Tangina mo!” Ang mura ko sa kanya sa aking utak hehehe.

Kaagad akong naligo matapos ang pangyayaring iyon, nagsepilyo rin ako ng ilang beses, para bang ang hirap alisin ng lasa ng tamod sa aking bibig.

-----o0o-----

Nagbibihis ako, nakatingin na naman ako sa aking sarili sa salamin. Gandang-ganda pa rin ako sa aking katawan, nasa kondisyon  pa naman. Napanatili ko ang kagandahan ng aking katawan, fit na fit pa rin at pagnanasahan pa rin ng mga kababaihan.

“Sino ang hindi magnanasa sa aking maskuladong katawan, sa katawan kong pangromansa lalo na rito sa aking alaga,” sabi ko sa aking sarili na nakaharap pa rin sa salamin.

Napag-isip-isip ko, kung nagawa ni Erna na bale-walain ang aking inutang sa kanya sa isang pakikipagtalik lang, at ang abonohan ni Santi, anak ng may ari ng tinitirhan ko ang tatlong buwan kong utang sa renta, ay bakit hindi ko gamitin ang aking katawan para kumita. Babae o lalake, okay lang, tutal may nakatikim na naman sa katawan ko. Nagpasya ako, magko-call boy na lang ako.

-----o0o-----

Bandang hapon ay naligo akong muli, nagbihis ako ng maganda, yung fit sa aking katawan ang aking isinuot, long sleeves na polo shirt na nakatupi ang manggas, yung mababakas ang kagandahan ng aking katawan. Maganda akong lalaki, at alam ko iyon.

Medyo hapit din ang isinuot kong slacks, style na social ang porma ko, yung parang mayaman. Mabuti na lang at nagkaroon ng lilibuhin ang aking wallet hehehe.

Tumambay ako sa isang mall, yung nasa may EDSA doon sa may sinehan. Balita ko ay marami doong mga bading na naghahanap ng mahahada.

Nagsimula na ako sa bago kong trabaho. Sabi ko ay yayaman ako sa gawaing ito.

 

 

>>>>>ITUTULOY<<<<<

Gupit

  Gupit   “Mauro… may kilala ka bang barbero? Yung pwedeng mag-home service?” tanong ko sa kasama ko sa bahay na si Mauro. Kuya meron....