Anton’s Love and Sex Stories (Part 4) - Kababata Kong Si Aljohn

 

Anton’s Love and Sex Stories (Part 4)

Kababata Kong Si Aljohn

 

Bakasyon na naman. Dati rati ay tuwang-tuwa ako kapag sasapit ang bakasyon, pero ngayon ay hindi na masyado. Kasi wala akong ginagawa noon, puro laro. Ngayon na 14 na ako ay siguradong patutulungin ako ni Tatay sa bukid o ‘di kaya ay kay Nanay sa pagtitinda niya ng isda o ‘di kaya ay sa gawaing bahay Okay lang ako sa gawaing bahay dahil ginagawa ko na iyon dati pa. marunong naman akong maglinis ng bahay, magsaing, maghugas ng plato. Ayaw ko lang ng maglaba, ang hirap kasi, nagsusugat ang aking kamay dahil sa na-a-allergy ako sa sabong panlaba.

Pero wala naman akong magagawa, hindi ko kayang suwayin ang gusto ng magulang ko, kasi mahal ko sila.

Isang araw ay isinama ako ni Nanay sa pagtitinda ng isda sa palengke. Tilapya lang naman ang karaniwang huli ni Tatay sa pangingisda, pero si nanay ay nirarasyunan pa ng ibang isda tulad ng bangos, galunggong at kung ano pang inirarasyon ng kanyang suki.

May katulong naman si Nanay sa paglilinis ng isda, mahirap kayang maglinis, babad na babad ang kamay sa tubig, saka mangangamoy isda ka pa. Ang ginagawa ko lang naman ay magbugaw ng langaw at ang magbantay, kumuha ng bayad, magsukli. Kapag kasi nagkakasabay-sabay ang bumibili at nagbabayad ay nakakalito at baka may nakakalusot pa na hindi nakapagba-bayad.

Sandali kong iniwan sina Nanay, nagutom kasi ako at bumili na mamimiryenda namin, banana Q lang naman at tubig. Pagbalik ko ay isang pamilyar na ale ang kausap ni Nanay. Pagbalik ko ay kaagad akong ipinakilala ni Nanay sa kanyang kausap.

“Heto na ang anak ko ‘mare si Anton, Anton, natatandaan mo pa ba ang dati nating kapitbahay? Si Ester, Nanay ng inaanak kong si Aljohn. Hayan o, malaki na rin gaya mo at gwapo ha.”

Tinitigan ko ang lalaking katabi ni Aling Ester, halos hindi ko na talaga matandaan, ibang iba na kasi ang itsura, tumangkad na kasi at tama si Nanay, gwapo nga siya.

“Ikaw ba talaga si Aljohn, yung dati kong kalaro na uhugin at iyakin?” sabi ko. “Ang laki ng ipinagbago mo ah!” dugtong ko pa.

“Ikaw ha, huwag mo nang ipaalala sa akin. Ikaw rin naman, ang laki ng pinagbago mo, lalaking lalaki ka na, dati kasi ay para kang bading hehehe. Sorry, iyon kasi ang naalala ko sa iyo hehehe,” wika ni Aljohn.

Napag-alaman namin na nagbakasyon lang ang mag-ina at doon muna nag-stay sa isang kamag-anak. Matagal na raw na hindi nakakadalaw sa mga kamag-anak dito simula ng malipat sila sa parteng Visayas

Dati namin silang kapitbahay, pero naipagbili na dahil sa nagmigrate na sa visayas dahil doon ang bayan ng kanyang napangasawa at may malaking sakahan din doon.

Ang laki talaga ng ipinagbago ni Aljohn, dati kasi ay mataba siya at uhugin talaga. Ang hindi ko malilimutan na ginawa ko ay nang putukin ko ang laruan niyang lobo at agawin ang lollipop na nakasubo sa kanyang bibig. Sa pagkatanda ko ay mga apat o limang taon pa lang ako noon.

Tawang-tawa nga si Aljohn ng ipaalala ko iyon, kasi ay tulo ang uhog niya habang naglupasay sa lupa at pumalahaw ng iyak. Ako naman ay natakot at takbo kaagad sa aming bahay.

Syempre, kinagalitan ako ni Nanay dahil nagsumbong rito si Aljohn, ninang kasi niya si Nanay. Kinuha sa akin ang candy at ibinabalik kay Aljohn na ayaw nang tanggapin dahil sa may laway ko na raw. At yung lobong pinutok ko ay hawak pa rin at pinapapalitan sa akin, Nabibili lang naman ang ganong lobo sa tindahan yun bang hinihipan lang para lumobo. Walang nagawa si Nanay kundi ang bumili ng lollipop at lobo sa malapit na tindahan, saka pa lang siya tumahan. Dumami pa nga ang lobo niya at lollipop. Ako naman ay nakurot sa aking braso.

“Ang natatandaan ko naman sa iyo ay yung tinutukso kitang bakla, kasi naman ay puro babae ang kalaro mo at saka ang lamya-lamya mo, Ayaw nga ninyo akong isali sa bahay-bahayan kaya ang ginagawa ko ay sinisira ko iyon hehehe.” Kwento ni Aljohn.

“Pilyo ka kasi. Kumusta ka naman. Alam mo kung makakasalubong lang kita at walang magpapakilala sa iyo ay hindi talaga kita matatandaan. Ibang-iba na kasi ang itsura mo, hindi ka na chubby at ang gwapo mo talaga. Ilang taon ka nga nung umalis kayo dito. Ang yabang mo pa nga eh kasi sabi mo ay sa iba na kayo titira. Alam mo ba nalungkot din ako noon. Umiyak din ako, peksman.” Sabi ko.

“Hindi pa ako pumapasok noon, siguro ay anim o wala pa, magkasing edad lang naman tayo. Saka ikaw din, hindi kita makikilala talaga. Ang ineexpect ko kasi noong pauwi kami dito ay dalaga ka na, kasi palagi kang nakadamit ng babae noon hehehe, pero iba na pala, lalaking-lalaki ka na at gwapo rin, mas gwapo ka naman sa akin, maliit ka lang talaga. Saka nang naroon na kami ay saka ako nalungkot, naalala din kita. Yung unang mga gabi ko nga ay umiiyak ako, kasi, wala akong makalaro at makausap, hindi ko sila naiintindihan.” Kwento ni Aljohn.

Marami pa kaming bagay-bagay na napag-usapan. Nahinto na lang nang tawagin na kami ni Nanay para kumain ng tanghalian. Inimbita kasi ni Nanay si Aling Ester na sa amin na mananghalian nang makapag-kwentuhan daw naman. Maaga kasing nakaubos si Nanay dahil kokonti ang paninda niya.

Matapos kaming kumain, ako na ang nagprisinta na maghugas ng kinana, pero pinigilan ako ni Aling Ester at sila na lang daw magkumare ang bahala. Pinaasikaso naman ni Nanay sa akin si Aljohn.

Sa sala na lang kami nag-usap. “Aljohn, gusto mo dumito ka na lang muna, pasyal tayo. Marami nang pwedeng pasyalan dito. Saka kwentuhan pa tayo, ang dami ko na kasing hindi alam sa iyo eh,” aya ko kay Aljohn. Ewan ko ba, balik na naman ang interes ko sa kanya. Sana lang ay pumayag.

“Gusto ko sana, pero baka hindi pumayag si Mama,” tugon ni Aljohn.

“Ang alin ang hindi ko papayagan,” sabad ni Aling Ester na tapos na sigurong tulungan si Nanay.

“Eh… Aling Ester, inaaya kong mag-stay muna dito si Aljohn. Sa tagal naming hindi nagkita ay ang dami na naming hindi alam sa isa’t-isa, pwede po ba, mga ilang araw lang naman,” sabi ko.

“Gusto mo ba naman anak?” tanong ni Aling Ester.

“Opo, pwede po ba?” tugon ni Aljohn.

“Payagan mo na mare, ilang araw lang naman. Pwede rin yung buong bakasyon ninyo. Wala pa naman silang pasok eh,” sabad ni Nanay.

“Hindi ba nakakahiya, mare?” – si Aling Ester.

“Hala, anong nakakahiya roon? Si Anton naman ang nag-imbita. Ikaw din, baka gusto mong dumito muna.” – si Nanay.

“Hahaha. Hayaan mo at dadalawin na lang kita. Magkikita pa naman tayo. Kahit sa palengke, puntahan kita.” – si Aling Ester.

Tuwang-tuwa kami ni Aljohn ng payagan siya ng kanyang Mama. Sumama pa ako sa bahay ng tinuluyan nila para kumuha ng ilang damit.

-----o0o-----

Kinabukasan, una naming pinuntahan ay ang batis. Dati rati ay madalas kami roon para magtampisaw, maligo. Hindi naman malalim doon, mabato lang talaga pero sobrang linaw ng tubig at malamig. Kapag summer ay paliguan iyon ng mga bata sa aming barangay. Nagbaon pa kami ng miryenda at sitsirya at pangligo.

Tuwang-tuwa si Aljohn at tila nagbalik daw ang kanyang kabataan.

Habang nagbababad kami sa malamig na tubig sa batis ay may naalala ako. Aljohn, naalala mo ba dati na palagi kitang inaasar?” Tanong ko.

“Malilimutan ko ba iyon, nagkabati rin naman tayo at naging mag-bestfriend bandang huli,” tugon ni Aljohn.

“Alam mo ba dati, ayaw na ayaw kitang kalaro kaya nga inaasar na lang kita. Kaso, hindi pwedeng hindi tayo magkikita, kasi nga magkapit-bahay lang tayo, tapos mag-bestfriend pa ang Mama mo at Nanay ko. Kasi nga napalo ako ni Nanay nang agawan kita ng lollipop, nagalit talaga ako sa iyo,” kwento.

“Ahh… Kaya ba kapag may laruan akong bago ay inaagaw mo sa akin, tapos itatapon mo sa malayo, inggit ka ba sa akin noon?” sabi ni Aljohn.

“Hindi ah, ayaw ko kasi ng laruan mo, puro laruang sasakyan, baril-barilan.”

“Kasi gusto mo manika hehehe. Anton, hindi kita iniinsulto ha, napag-uusapan lang.”

“Hindi ah. Eh yung pinupunit ko yung mga dinodrawing mo, tanda mo iyon?”

“Galit na galit nga ako sa iyo eh. Inggit ka kasi, mas magaling kasi akong magdrawing sa iyo hahaha. Yung drawing mong manok, parang baboy hahaha,” tawa nang tawang kwento ni Aljohn. Ang cute niya pa ring tumawa.

“Eh nang punitin ko naman… iyak ka. Iyan ang panlaban mo sa akin eh, ang umiyak na tulo pa ang uhog. Tuloy lagi akong napapagalitan ni Nanay.”

“Away bati naman tayo noon eh, pero paano ba tayo naging mag-best friend?” – si Aljohn.

“Limot mo na ba?” tanong ko. Ganito, hindi ba namayabas tayo, umakyat ako sa puno, kaso nahulog ako at nagkasugat at dumugo pa. Ikaw ang gumamot nun, kasi ang sakit, umiyak nga ako eh. Sabi ko nga ang bait mo pala. Nag-promise ako na hindi na kita aasarin, ginawa ko naman di ba?” – ako.

“Oo, simula noon ay ako na lagi ang kalaro mo, tapos isinasali mo na ako sa laro ninyo nung mga kalaro nating babae sa bahay-bahayan, ikaw ang nanay at ako ang tatay hahaha. Kasi naman, suot babae ka palagi noon.” – si Aljohn.

“Alam mo, may ipagtatapat ako sa iyo Aljohn, simula ng gamutin mo ang sugat ko, ay napagmasdan kitang mabuti, ang cute mo pala, kaya lang mataba ka. Minsan, naisip ko na sana ikaw ang maging asawa ko, noon iyon ha, hindi na ngayon. Hehehe.”

“Talaga ba Anton? Hahaha. Ako din, may ipagtatapat sa iyo. Noon kasi ay parang gusto din kita. Yun daw ang sinasabing puppy love. Pero ngayon ay wala na hehehe.”

“Ang cute mo pa rin. Siguro may girlfriend ka na.” sabi ko.

“Oo, meron na, kaklase ko,” tugon niya. “Ikaw ba?”

“Crush-crush lang, pero hindi pa ako nanliligaw. Ngayon na ay may bago akong crush,”- ako.

Ewan ko ba, parang nalungkot ako ng aminin niyang may GF na siya. Siguro dahil sa nagka-crush ako sa kanya. Totoo namang gwapo siya e. Mas pogi namang yung pinsan kong kambal, pero iba naman ang kagwapuhan ni Aljohn. Kaya lang, kahit na naman crush ko siya ay ang layo naman na nila, hindi ko na makikita kapag umalis na sila.

“Siya nga pala Anton, may ibibigay ako sa iyo,” sabi ni Aljohn.

“Ano iyon?”

“Basta! Pikit ka muna, kukunin ko lang sa bag kong dala,” sabi niya.

Pumikit naman ako. Tapos kinuha niya ang palad ko at may inilagay siya sa kamay ko.

“Sige… mulat na, tingnan mo kung ano,” utos ni Aljohn.

“Lollipop! Chocolate flavor hahaha. Ayos ah.” Natawa ako, pero tuwang-tuwa ako, Hindi ko alam kung bakit.

“Lollipop lang, para hindi mo ako makalimutan,” sabi niya.

Ano ba ito, para kasing nag-iba ang mukha ni Aljohn, para bang nalungkot. Para tuloy akong nahawa, nakadama rin ako ng lungkot. Nagkatitigan kami. Nakangiti siya, pero may lungkot ang mata.

“Mami-miss na naman kita. Kasi pag-balik namin sa Visayas, matatagalan na naman kami bago kami makauwi dito,” nangingilid ang luha niyang sinabi sa akin. “Kaya iyan ang binigay ko sa iyo dahil alam kong maaalala mo ako palagi.”

“Mami-miss din kita Aljohn, kaya lang, wala akong maibibigay sa iyo. Ito na lang, mag-selfie tayo. Dala mo ba ang phone mo? Bawat puntahan natin ay magse-selfie tayo palagi nang sa gayon ay hindi mo ako malilimutan.”

Nag-selfie nga kami na magkasama, tapos nagkuhanan kami ng picture ng isa’t-isa.

Matapos iyon ay umuwi na kami dahil nakaramdam na ako ng gutom.

-----o0o-----

Hapon na uli ng lumabas kami. Isinama ko siya sa bukirin ni Tatay. May madadaanan kasi kaming mga puno ng mangga  at bayabas. Kaya lang ay siguradong wala pang bunga ang mangga, paniguradong bayabas lang ang mapipitas namin. Nagdala pa kami ng supot na plastic para paglagyan.

Marami ngang bunga, umakyat pa kami at doon nagpicturan hehehe. Ang saya-saya naming dalawa.

-----o0o-----

Sa buong pag-stay sa amin ni Aljohn ay ang dami na naming napagkwentuhan at napuntahan. Marami na rin kaming picture na naipon, lahat ng pinuntahan namin ay may picture kami at sa tuwing mamamasyal naman kami ay palaging may dalang lollipop si Aljohn.

Minsan ay kami ang katulong ni Nanay sa palengke. Minsan ay isinama naman kami ni Tatay sa dagat para mamingwit. Ang dami naming nahuling ayungin at biya. Me tilapya rin, kaya lang ay maliit.

Isinama ko rin siya sa iba naming nakalaro noon at tuwang-tuwa si Aljohn sa muling pagkikita ng mga dating kalarao noong mga bata pa kami

Basta yung dalawang linggong pamamalagi ni Aljohn ay lubos ang aming saya, para na ngang ayaw nang bumalik ng Visayas si Aljohn.

Huling gabi na nina aljohn, nakadama kami ng lungkot. Ang hirap talaga kapag may aalis, iba ang kirot sa dibdib lalo na at parang nagkapitak sa puso ang aalis. Sa sandaling pananatili ni Aljohn ay natutuhan ko na siyang mahalin, hindi ko naman maipagtapat dahil alam kong may girlfriend na siya at isa pa, lalaki kami pareho. Ang alam kasi niya ay tunay na akong lalaki at siguradong mapapahiya lang ako kapag sinabi ko. Baka ang nabuo naming pagkakaibigan ay bigla na lang maglaho.

Mabigat pala talaga sa dibdib ang mawalay sa minamahal, ngayon pa lang ay hindi ko na alam ang gagawin kapag naka-alis na sila.

Maaga pa ay nasa silid na kami. Bukas pa naman ng tanghali ang alis nila ni Aling Ester. Magkatabi kami, parehong walang imik, dama ang lungkot.

“Anton, naalala mo ba yung napanood natin sa Netflix?” tanong ni Aljohn.

“Alin doon?”

“Yung love story ng dalawang batang lalaki.”

“Ah… oo naman. Bakit?”

“Naniniwala ka ba na may nangyayaring ganoon. Na may tunay na magmamahal na isang straight na boy sa isang gay boy?”

“Hindi ko masabi, wala pa kasi akong alam sa tunay na buhay na ganon. Pero may alam akong gay na tunay na nagmahal sa isang lalaki. Mahal na mahal na nagawang ibigay ang kanyang mata sa sa minamahal na lalaki na nabulag dahil sa isang aksidente. Ikaw ba’y naniniwala?”

“Oo, pero hindi ako sigurado kung matatawag pang straight ang isang lalaki na umibig sa kapwa lalaki. Kasi, sa pagka-alam ko gay lang ang nagkakagusto sa kapwa lalaki, hindi yung sinasabing straight.”

“Hindi ko masasagot iyan. Ano naman at naisip mong pag-usapan ang tungkol doon?” tanong ko.

“Wala lang, Ikaw ba Anton, nagka-crush ka rin ba sa isang lalaki. Crush lang, hindi love kasi sabi mo ay hindi ka pa nanliligaw.

“’Di ba, sabi ko sa iyo may crush ako ngayon? Hindi iyon babae, lalaki,” pag-amin ko.

“Ganun ba? Ibig bang sabihin ay gay ka? Kilala ko ba yung lalaki? Straight ba siya?” sunod-sunod na tanong ni Aljohn.

“Aaminin ko, silahista ako, kumilos lang akong tunay na lalaki para hindi ma-bully. Straight yung crush ko at kilalang-kilala mo siya,” pagtatapat ko.

“Talaga ba? Sino, pag-iisipin pa ako. Pero mamaya na ako manghuhula. May gusto pa akong itanong sa iyo, May karanasan ka na ba sa sex?”

“Hahaha, ano bang tanong iyan? Pero sasagutin kita, oo, sa isang lalaki. At baka hindi mo paniwalaan, sa kambal ko pang pinsan. Hindi ko na idedetalye ha, pero hanggang tsupa lang. Sila ang nagturo sa akin, first time ko at wala nang kasunod. Ano, nandiri ka na sa akin?’

Ewan ko kung anong nangyari kay Aljohn, bigla na lang akong hinalikan sa labi. Nagulat ako kaya’t nagpumiglas ako. Baka ginawa niya iyon dahil umamin akong silahis at isa pa ay dahil sa sinabi kong naka-chupa na ako. Malakas ko siyang naitulak.” Ano bang nangyayari sa iyo? Hindi komo’t inamin kong silahis ako ay magagawa mo nang gawin ang ganyan sa akin. Oo, nangyari iyon, pero bata pa ako noon, hindi ko pa alam na mali ang ginagawa ko!” pagalit kong wika.

“Hindi mo ako nauunawaan, matagal ko nang gustong gawin sa iyo ito, kasi nalilito na ako sa aking sarili. Masaya ako kapag kasama ka, kausap ka. Ayaw ko na nga sanang umalis, iwan ka, kasi parang mahal na kita. Nagselos ako kasi sinabi mong may crush ka na at kilala ko pa,” sabi ni Aljohn.

Hindi ako makasagot, nagulat ako sa sinabi niya, hindi ako makapaniwala. May GF na siya, at tunay siyang lalaki at hindi magkakagusto sa kagaya ko.

“Kung gusto mo lang pachupa sa akin, sige, gagawin ko,” sabi ko.

“Sana ako na lang ang crush mo, para gawin mo man iyon ay alam kong maluwag sa dibdib mo at hindi napipilitan. Sana katulad ko ring ang nararamdaman mo,” madramang wika ni Aljohn.

“Aljohn hindi ko na sana sasabihin sa iyo, pero ikaw talaga ang crush ko, hindi lang crush, love na yata. Kasi magkakalayo din naman tayo, bakit ko pa sasabihin. Isa pa, may GF ka na, at kapag nakabalik ka na sa inyo ay syempre siya na ngayon ang palagi mong makakasama sa mga lakaran, para ano pa kung malaman mo man,” sabi ko naman.

“Gusto mo rin ako Anton?”

“Oo. Aljohn.”

“Pwede naman na maging tayo kahit magkalayo tayo. Pwede tayong mag-text, mag-chat, mag-video call. Hindi naman natin alam ang manyayari sa future natin. Malay mo naman kung tayo ang itinadhana,” wika ni Aljohn.

“Ang lalim naman nun,” sabi ko.

“Napanood ko lang sa TV. Naintindihan ko naman ma kung tayo ay tayo kahit pa magkalayo, kahit pa nagkaroon ng ibang karelasyon, bandang huli, tayo pa rin. Subukan lang natin. Ano… tayo na ba?”

“Ang bilis mo naman. Pero sige, subukan natin, I love you Aljohn,” sabi ko.

“I Love you more, Anton,” tugon niya. Isang banayad na halik ang iginawad niya sa aking pisngi.

Sabihin na nating mga bata pa kami, pero ang kagaya namin ay may kapusukan. Ang banayad na halik na iyon ni Aljohn ay naging mainit. Nag lips to lips na kami, nang tounge-to-tounge, nagyakapan, naghaplusan hanggang sa humantong sa mas mainit na labanan. Kapwa na kami hubo at hubad at magkapatong.

Bahay-bahayan daw kami, siya ang tatay at ako ang nanay. Bata pa kami, pero ramdam na namin ang pagmamahal, ramdam ko iyon sa bawat haplos niya, sa bawat, halik niya. Mapusok siya, pero punong-puno ng pagmamahal. Sa unang pagkakataon ay kumain ako ng burat na punong-puno ng pagmamahal at hindi lust lang. Sobrang sarap pala, hinding-hindi ko malilimutan.

Sa pag-alis niya ay baon niya ang pangako kong siya lang ang mamahalin ko at palagi kaming mag-uusap sa messenger. Iniwad din niya ang pangakong mamahalin ako at dadalawin basta may pagkakaton.

Kapwa kami luhaan ng umalis na ang bus nila papuntang Manila para pumunta ng pier para doon naman sumakay ng barko pauwi sa kanila.

Nang makaalis na sila ay sumakay na rin kami ng jeep pauwi sa amin. “Grabe ang iyakan at yakapan ninyo ni Aljohn ah, kayo na ba?” biro ni Nanay.

“Si Nanay talaga. Umiyak ka rin naman at nagyakapan ni Aling Ester. Bakit… kayo na rin ba?”

Isang batok ang tumama sa akin.

 

 

>>>>>ITUTULOY<<<<<