Apoy (Part 1/4) By: Migs (From: AsianBearMen)

 

Apoy (Part 1/4)

By: Migs

(From: AsianBearMen)

 

 “P’re hanggang kailan kaya tayo?” ang tanong ni Lance sa kumpare niyang si Sam habang nakahiga pa sila sa kama matapos ang mainit nilang pagtatalik.

“Sa totoo lang hindi ko din alam. Kahit na medyo may feeling of guilt na ako kay kumare, heto pa rin ako, niyayaya ka pa rin na gawin itong bawal na gawain natin,” ang tugon naman ni Sam.

“Ewan ko nga p’re bakit ang lakas mo sa akin. Sobra na yata ang pagmamahal ko sa iyo at lahat ng dahilan ay gagawin ko makasama ka lamang,” ang sabi naman ni Lance.

“Kailan na nga yun noong una tayong nagkakilala? Ah oo nga pala, buntis pa si kumare sa bunso mo. Sixth birthday yung huling celebration n’ya ‘di ba?” ang tanong ni Sam.

“Oo p’re. Anim na taon na yung inaanak mo. At tanda mo pa pala yung panahon na iyun,” ang sabi naman ni Lance.

“Sino ba namang makakalimot noong mga panahong iyon na may isang sobrang makulit ng straight guy kuno sa bisexual chat room. ‘Yun bang ang yabang-yabang na otcho pulgada daw at super hot na daddy,” ang sabi ni Sam.

Biglang pinisil ni Lance ang matangos na ilong ni Sam.

“Grabe ka naman pare. Hindi ko naman sinabi ang mga yun,” ang biglang sabi ni Lance.

“Bakit sinabi ko ba na ikaw iyun? Guilty ka lang pare,” ang sabi ni Sam.

Nagharutan ang dalawa sa ibabaw ng kama at nagbibiruan tungkol sa chat nila sa internet noong hindi pa sila nagkikita. Nagkakilala silang dalawa sa isang chat room sa internet. At iyon ang simula ng kanilang relasyon bilang magkaibigan, sexual partner at bilang magkumpare na din.

Buntis noon ang asawa ni Lance sa pangatlo at bunso nilang anak. Samantalang si Sam ay nag-eenjoy sa pagiging chick-boy niya, yung pwede sa chick pero pwede din sa boy. Inaanak sa biniyag ni Sam ang bunsong anak ni Lance. Mahigit anim na taon na din nilang naitatago ang kanilang kakaibang relasyon sa pamilya ni Lance. Subalit tanggap naman si Lance sa mga magulang ni Sam. Nag-iisang anak lamang si Sam at simula ng magtapat siya sa kaniyang mga magulang patungkol sa kaniyang kasarian ay buong puso nilang tinanggap ang kakaibang pagkatao ni Sam.

“P’re sa weekend pala meron celebration sa bahay. Punta ka ha.” ang paanyaya ni Lance kay Sam.

“Bakit? Sinong may birthday?” ang tanong ni Sam.

“Walang may birthday. Darating sa Tuesday yung kapatid ni misis. Si Edward, yung halos sampung taon na yatang pabalik-balik sa Saudi,” ang tugon ni Lance.

“Gusto niyang maghanda kami sa Sabado para sa kaniyang permanente ng pagbabalik sa Pilipinas. Hindi na daw siya babalik sa Saudi. Mag-start na lang daw siya ng business niya dito,” ang dugtong pa ni Lance.

“Bakit sa bahay n’yo? Dapat doon siya sa province nila maghanda. Nandoon mga kamag-anak niya at yung mga magulang niya,” ang sabi naman ni Sam.

“Ayaw niya doon. Sa bahay daw muna nga siya titira habang naghahanap pa ng mabibiling condominium unit. Kahit nga magbakasyon lang eh ayaw niya pumunta sa probinsiya nila. Yung mga byenan ko na lang ang luluwas bukas.” ang tugon ni Lance.

“Wala pa bang asawa yung bayaw mo?” ang tanong ni Sam.

“Ang alam ko nagpakasal na siya sa Bulacan noong huli niyang uwi more than three years ago. Pero sabi ni misis naghiwalay na daw sila. Nagpunta na daw sa US yung babae, nurse kasi iyun. Dati din sa Saudi nagtatrabaho,” ang sabi ni Lance.

“So for good na siya mag-stay ng Pilipinas. Tama na din na magnegosyo na lang siya. Malaki na din yata ipon niya sa sampung taon niyang pagtatrabaho sa Saudi,” ang sabi naman ni Sam.

“Balita ko nga kay misis, malaki ang sweldo niya sa Saudi at naipaayos niya nga daw bahay nila sa province. Sabi nga niya samahan ko nga daw maghanap ng condominium unit na bibilhin niya para may tirahan siya dito sa Manila,” ang salaysay pa ni Lance.

“Sige p’re. Pupunta ako sa Saturday. Sa susunod na Sabado ko na lang dadalhin sina Mommy at Daddy sa Tagaytay. Gusto nilang mag-spend ng weekend sa bahay namin doon,” ang pangako naman ni Sam.

Nagkayayaan ang dalawa na lisanin na ang motel na iyon. Sabay silang bumangon at tinungo ang banyo upang maligo. Matapos makapaligo at makapagbihis ay tuluyan na nilang nilisan ang motel. Kotse ni Sam ang dala nila. Idinaan ni Sam sa Lance sa isang parking lot upang daanan naman ang kaniyang kotse. Doon na naghiwalay ang magkumpare.

-----o0o-----

Dumating na ang Sabado na welcome celebration ng bayaw ni Lance. Medyo na-late si Sam sa dinner celebration dahil may inasikaso pa siyang client. Halos lahat ng bisita ay nakapag-dinner na at kumakain na lamang ng panghimagas o kaya naman ay may hawak na baso ng inumin. May dala ding cake si Sam upang maihanda din bilang panghimagas sa hapunang iyon.

“Sam, bakit late ka naman pare?” ang bati ni Emily, ang misis ni Lance na siyang sumalubong sa pagdating ni Sam. “Halika, pasok ka sa loob,” ang yaya pa nito kay Sam.

“Sorry mare, may urgent lang akong client na pinuntahan pa,” ang tugon naman ni Sam.

Ipinakilala si Sam ni Emily sa ilang bisita na nadaanan nila sa pagpasok ni Sam sa loob ng bahay. Inihatid ni Emily si Sam sa gilid ng bahay na kung saan naroroon sina Lance at ang bayaw nito kasama ang mga kalalakihang bisita na umiinom na ng alak.

“Pare, bakit ngayon ka lang?” ang bungad ni Lance.

“Medyo naipit lang sa isang client. Pasensiya na pare,” ang sagot naman ni Sam.

“Sige pare maiwan muna kita. Aayusin ko lang ang mesa ng makakain ka na din,” ang paalam ni Emily kay Sam.

“Salamat mare. Pero nakapag-dinner na rin ako kasama yung client ko,” ang sabi naman ni Sam.

“Sure ka pare. Anyway, kapag gusto mong kumain pasok lang sa may dinning room at nandoroon lang ang mga pagkain,” ang sabi naman ni Emily.

“Salamat mare.”.

“Honey, ikaw na bahala kay pareng Sam,” ang bilin ni Emily sa kabiyak bago niya tuluyang nilisan si Sam.

Pagpasok ni Emily sa loob ng bahay ay ipinakilala ni Lance ang kaniyang kumpare sa mga kalalakihang umiinom doon pati na rin sa kaniyang bayaw na kapatid ni Emily.

“Pareng Sam, siya pala yung sinasabi kong bayaw ko na galing Saudi. Sam si Edward, Edward si Sam,” ang pakilala ni Lance sa bayaw nito.

Nagkamayan ang dalawa. Matapos maipakilala ni Lance sa lahat ng naroroon ay naupo na ito sa upuang itinabi sa upuan ni Lance. Inabutan din ng baso si Sam at tinagayan ng alak. Nagsimula na din makipag-inuman ito sa grupo ng magbayaw. Si Lance ang naging bangkero sa kwentuhan ng grupo. Subalit paminsan-minsan ay si Edward ang nagkwekwento tungkol sa naging karanasan niya sa Saudi. Si Sam ay talagang nanahimik na lamang at sumasabay na lamang sa tawanan kung may nakakatawang naikwento.

Hanggang sa tawagin ni Emily si Lance dahil gusto daw siyang kausapin ng isang kamag-anak ng kaniyang biyenan. Pag-alis ni Lance ay sumunod din si Edward na nagpaalam na pupunta lamang sa banyo. Makalipas ang ilang minuto ay nagbalik na si Edward at naupo siya mismo sa tabi ni Sam. Nagkaroon tuloy ng pagkakataon ng mag-usap ang dalawa ng malapitan. Medyo nagkaniya-kaniya na rin kasi ng kwento ang mga naroroon ng umalis si Lance.

“Madalas kang maikwento ni Lance sa akin. Binibiro nga ako na hanapan nga daw kita ng maliligawan,” ang panimula ni Sam.

“Si kuya talaga. Gusto pa rin niya ako na mag-asawa. Alam mo bang madami na rin siyang niretong babae sa akin. Ewan ko ba kung bakit hindi ako successful sa mga nakaraan relationship ko,” ang sabi ni Edward.

“Pero sabi din ni Lance na may asawa ka na,” ang sabi ni Sam sa kaniya.

“Noon yun. Hindi kami nagkasundo. Kaya naghiwalay din kami,” ang sabi naman ni Edward.

“Ganoon ba. ‘Di bale marami d’yan na makikilala mo pa at magmamahal sa iyo,” ang sabi naman ni Sam.

“Sana nga,” ang maikling nasabi ni Edward.

“Oo naman lahat tayo may nakalaang soul mate,” ang dugtong pa ni Sam.

“Ang baduy naman nun. Soulmate? Meron ba nun? Naniniwala ka ba sa ganun?” ang mga tanong ni Edward.

“Malay mo. Just keep hoping. Someday darating din siya,” ang sabi naman ni Sam.

“Ikaw ba Sam natagpuan mo na soulmate mo?” ang tanong naman ni Edward.

Biglang tumahimik si Sam at tila ‘di makasagot sa tanong ni Edward.

“Wala pa. Pero darating din ang panahon na makikilala ko siya,” ang tugon ni Sam na medyo natagalan bago niya nasabi.

“So ikaw din pala eh single pa? Or married na din pero naghiwalay din kayo?” ang mga tanong ni Edward.

“Legitimate single pa ako,” ang tugon ni Sam sabay tawa.

Nagtawanan ang dalawa ng malakas. Nabigla ang mga kasama nila sa mesa. Kaya naman nagtanong ang isa sa kanila kung ano ang pinagtatawanan nina Sam at Edward. Biglang binulalas na lamang ni Edward na meron din tulad niyang tumatanda na zero pa din ang lovelife. Nakitawa na rin ang buong grupo. Siya namang pag-balik ni Lance.

“Mukhang nagkakasiyahan kayo ng lubusan,” ang bungad ni Lance.

“Bayaw, single din pala itong si Sam at zero lovelife,” ang sabi ni Sam kay Edward.

“Ganun ba. Zero lovelife ka ba ngayon pare?” ang tanong ni Lance kay Sam.

Parang may kakaibang pahiwatig ang pagtatanong na iyon ni Lance kay Sam. Nakailang taon na din ang kanilang tagong relasyon. Tila ‘di mawari ni Sam kung sasagutin niya ang tanong ni Lance. Pero nag-isip pa rin si Sam ng maisasagot kay Lance.

“Pare naman. Parang hindi mo alam ang tungkol sa lovolife ko. Ikaw yata ang adviser ko sa tuwing meron akong popormahan. Ikaw din ang takbuhan ko sa tuwing basted ako or may break-up na nangyari.” ang sabi naman ni Sam kay Lance.

“Kaya naman pala pareho tayong zero lovelife eh si kuya Lance pala ang parehong adviser natin sa ating lovelife,” ang biro naman ni Edward.

“Kayong dalawa talaga puro kayo biro. Malay ko sa lovelife n’yo. Basta ako magaling pumili ng mamahalin ko. Masarap kasi ako magmahal kaya hindi din ako mahirap mahalin,” ang sabi naman ni Lance.

Mas lalong kinantyawan si Lance ng dalawa pati na rin ang mga kainuman nila. Nagpatuloy pa ang masayang kwentuhan ng grupo hanggang sa isa-isa ng nagpaalam ang ilan sa kanila. Si Sam ang pinakahuling nagpaalam kasi siya naman daw ay late na dumating.

“Hindi na rin ako magtatagal. Aalis na din ako,” ang paalam ni Sam kina Lance, Emily at Edward.

“Pare, kaya mo pa bang mag-drive?” ang tanong naman ni Emily.

“Ayos lang ako mare. Kayang-kaya ko pa,” ang sabi naman ni Sam.

“Pare, lasing ka na. Tignan mo nga sarili mo at hindi na tuwid ang lakad mo. Mabuti pa kaya na dito ka na lang matulog,” ang sabi naman ni Lance.

“Oo nga naman. Dito ka na matulog,” ang pagsegunda ni Edward.

“Kaya ko pang mag-drive. Don’t worry,” ang pagpupumilit ni Sam.

“Pare, kilala kita. Hindi ka naman ganoon karaming uminom. Sinabayan mo kasi itong si Edward eh malakas uminom ang lokong ito. Delikado ka niyan sa daan,” ang pagtutol ni Lance sa pag-uwi ni Sam.

“Ayos lang ako pare,” ang maikling nabanggit ni Sam.

“Tutal mapilit si Sam na makauwi, ako na lang ang maghahatid sa kaniya.” ang alok naman ni Edward.

“Lasing ka na din kaya,” ang sabi naman ni Emily kay Edward.

“Ate, madami lang akong nainom pero hindi pa ako lasing. Kahit byahe pa tayo ng Baguio ngayon ay kaya ko pang mag-drive,” ang sabi naman ni Edward.

“Mas mabuti nga siguro. Kilala ko itong bayaw ko. Wala sa vocabulary niya ang word na lasing. Sige, sasama na din ako sa paghatid sa kanya,” ang sabi ni Lance.

“Eh papaano ang kotse ko?” ang tanong naman ni Sam.

“Iwan mo muna at bukas ihahatid namin ni Edward sa inyo. Tutal Linggo naman bukas,” ang sabi naman ni Lance.

“Bayaw, ako ng bahala kay Sam. Maiwan ka na dito at ilapit mo na lang sa harapan ng bahay yung kotse ni Sam.” ang sabi naman ni Edward.

“Mabuti pa nga honey. Madami pa tayo ililigpit para bukas may time pa tayo magsimba at mag-grocery,” ang pagsang-ayon ni Emily sa kaniyang kapatid.

“Ok. Sige bayaw, ikaw na maghatid kay Sam. Pero mag-ingat ka sa pagda-drive,” ang pagsang-ayon din ni Lance.

Gamit ang kotse ni Lance, binaybay na nina Sam at Edward ang daan patungo sa bahay ni Sam. Muling nagkwentuhan ang dalawa tungkol sa kanilang personal na buhay, sa trabaho at sa kung anu-ano bang bagay. Nang makakita ng isang coffee shop si Edward ay niyaya niya si Sam na magkape muna. Hindi naman tumanggi si Sam. Sa pagbaba ni Sam ng sasakyan ay nahalata pa din ni Edward ang di tuwid na paglalakad ni Sam. Kaya naman inalalayan niya ito. Ini-akbay ni Edward ang isang kamay ni Sam sa kaniya at niyapos niya ng bahagya si Sam upang hindi na gumewang-gewang ang paglalakad nito. Damang-dama ng dalawa ang init ng katawan ng isa’t isa.

Si Edward ang nag-order ng kanilang kape at habang nagkakape ay nagpatuloy pa din sila sa kwentuhan. Makalipas ng ilang minuto ay medyo nabawasan na ang tama ng alak ni Sam. Nagsabi tuloy siya kay Edward na magtataxi na lamang siya mula doon at pwede ng umuwi si Edward. Pero nagpumilit pa din si Edward na maihatid si Sam sa kaniyang bahay, kaya naman hindi na nakatanggi si Sam. Ilang minuto pa ay muling nasa daan na naman ang dalawa at binabaybay ang daan patungo sa bahay ni Sam. Hindi nagtaggal ay narating na din nila ang bahay nito. Pinapapasok pa sana nito si Edward sa loob ng bahay pero tumanggi na siya. Agad na din nagpaalam si Edward.

Kinabukasan, sunud-sunod na mga katok sa pinto ng kaniyang silid ang gumising kay Sam.

“Kuya, kuya, may naghahanap po sa iyo,” ang boses na narinig ni Sam sa may pintuan.

Ayaw sanang bumangon ni Sam dahil inaantok pa siya. Pero naging makulit ang kumakatok sa kaniyang pinto.

“Kuya, pasensiya na po. Dala niya po yung kotse ninyo,” ang sabi ng babae sa may pintuan.

Inakala ni Sam na si Lance iyon pero bakit tila hindi kilala ng kanilang katulong. Kaya naman minabuti na lamang niyang bumangon.

“Sino daw siya?” ang tanong ni Sam pagbukas niya ng pintuan.

“Hindi ko pa naitanong, kuya” ang tugon naman ng katulong.

“Sige, sandali lang at maghihilamos lang ako,” ang sabi naman ni Sam.

Makalipas ng ilang minuto ay lumabas na sa kaniyang silid si Sam at tinungo ang garahe kung saan naroroon daw ang naghatid ng kaniyang kotse.

“O ikaw pala Edward. Nasaan si Lance? Akala ko dalawa kayong maghahatid ng kotse ko,” ang bungad ni Sam na medyo nabigla ng makita si Edward.

“Hindi na siya pinasama ng ate. Tutal naman daw eh nalaman ko na ang papunta dito,” ang tugon ni Edward.

“Eh papaano ka uuwi? Susunduin ka ba ni Lance?” ang mga tanong muli ni Sam.

“Magta-taxi na lang ako,” ang tugon naman ni Edward.

“Si Lance talaga, basta ka na lang pinabayaan. Don’t worry after ng breakfast ay ihahatid na din kita,” ang sabi naman ni Sam. “Kumain ka na ba?”

“Coffee lang ako sa umaga. Nasanay na akong ganoon,” ang tugon ni Edward.

“Halika muna sa loob at magkape ka kung ayaw mo akong sabayan sa almusal,” ang alok ni Sam.

Sa mismong hapag-kaininan uminom ng kape si Edward. Dahil sa sarap ng naihandang almusal at dahil din sa sarap ng pagkain ni Sam ay naenganyong kumain si Edward. Matapos makapag-almusal si Sam ay nagpaalam siyang maliligo muna bago niya ihatid si Edward. Matapos makaligo si Sam ay nilisan na nila ang kaniyang bahay. Ang buong akala ni Sam ay magpapahatid na si Edward sa bahay nina Lance. Subalit nag-request siyang dumaan sila sa isang mall para bumili ng kaniyang mga damit. Medyo out of fashion na daw kasi mga dalang damit ni Edward mula sa Saudi.

Pumayag naman si Sam dahil wala naman siyang gagawin sa araw na iyon maliban lamang sa pagsisimba na pwede naman daw niyang gawin sa hapon. Nakipag-deal naman si Edward na pagtapos nila sa mall ay sasamahan naman niya si Sam sa pagsisimba nito.

Nawili si Edward sa pamimili ng kaniyang mga damit. Gayun din naman si Sam na napabili na din ng ilang damit niya. Doon na rin sila nag-lunch at nagmeryenda kinahapunan. Tulad ng pangako ni Edward, sumama siya sa pagsisimba ni Sam sa simbahang madalas niyang pinpuntahan. May kadiliman na ng ihatid ni Sam si Edward kina Lance.

“O bayaw, ang bait nitong kumpare mo. Sinamahan ako sa pamimili ko ng mga bagong damit ko.” ang bungad ni Edward ng pagbuksan sila nito ng gate ng bahay.

“Sabi nga niya sa text na magkasama kayo sa mall,” ang sabi naman ni Lance na tila nagseselos sa kaniyang bayaw sa ginawang pagsama ni Sam dito.

“Para makabawi naman sa kaniya ay sinamahan ko siyang magsimba. Kaya medyo ginabi kami kasi nga nagsimba pa kami,” ang dugtong pa ni Edward.

“Ah ganoon ba. Akala ko binili n’yo na ang buong mall sa tagal mong makauwi.” ang sabi ni Lance na pilit pa rin itago ang nararamdaman nitong pagseselos sa bayaw.

Batid ni Sam na ganoon nga ang nararamdaman ni Lance. Nais man niyang magpaliwanag pero baka makahalata si Edward sa nararamdamang iyon ni Lance. Minabuti na lamang niyang magpaalam na.

“Sige pare, Edward, uwi na din ako,” ang paalam ni Sam.

“Dito ka na mag-dinner.” ang alok ni Edward.

“Hindi na. Sa bahay na lang. Baka dumating na sina Mama at Papa. Hindi pa nila ako nakikita simula kaninang umaga,” ang sabi naman ni Sam.

Tila walang imik si Lance habang nag-uusap ang dalawa.

“Sige, ingat na lang sa pagmamaneho,” ang sabi na lamang ni Edward ng hindi na niya mapilit si Sam.

“O pare nandyan ka pala,” ang bungad naman ni Emily ng lumabas ito ng bahay.

“Oo mare. Pero pauwi na din ako. Inihatid ko lamang si Edward,” ang sabi naman ni Sam.

“Mukhang ang daming pinamili mo bro,” puna naman ni Emily kay Edward ng makita ang mga pinamili nito.

“Syempre ate. Kailangan palitan ko na ang mga hindi usong damit ko. Ayos nga itong si Sam sa pagpili ng mga damit ko. Bagay na bagay lahat ng pinili niya para sa akin,” ang sabi naman ni Edward.

“Sige, hindi na ako magtatagal. Aalis na ako,” ang muling paalam ni Sam.

“Sige pare, ingat na lang” ang sabi ni Emily.

“Ingat sa pagmamaneho Sam,” ang sabi naman ni Edward.

Nagsalubong lamang ang mga mata nina Sam at Lance pero walang nasabi si Lance. Batid talaga ni Sam na may nararamdamang selos si Lance sa pagsasama nilang dalawa ni Edward sa araw na iyon. Lalong-lalo na ng malaman nito sa pagsama ni Edward sa kaniyang pagsisimba. Nabanggit kasi ni Sam kay Lance noong bago pa lamang silang magkakilala na kapag naisama niya sa kaniyang pagsimba ang isang tao ay may kakaiba na siyang nararamdaman dito at dahil nga isinama niya ay ipinapanalangin niya at humihingi ng sign na iyon na ang taong kaniyang pakamamahalin. Ilang araw pa lamang kasi silang magkakilala noon ay nagsimba na silang dalawa. Iyon ang simula ng kanilang pagtagong relasyon.

Sa mga text ni Sam kay Lance ng araw na iyon ay hindi niya nabanggit na pati sa simbahan ay magkasama sila. Kaya batid ni Sam na magtatampo si Lance sa kaniya ng banggitin ni Edward ang tungkol sa kanilang pagsisimba.

Umuwi si Sam na may bumabagabag sa kaniya. Alam niyang mahal niya si Lance at ganoon din naman si Lance sa pagmamahal sa kaniya. Ilang taon na nilang itinatago ang kanilang relasyon at kahit isang malaking pagtataksil iyon kay Emily ay tumagal pa din sila dahil sa kanilang pagmamahal sa isa’t isa. Pero ng araw na iyon ay may kakaiba siyang galak na naramdaman habang kasama niya si Edward. Nakuha din niyang hindi magsabi na katotohanan kay Lance. Hindi pa niya kilala ng lubusan si Edward subalit maligaya siyang nakasama niya ito sa araw na iyon.

Sa paglipas pa ng mga araw ay hindi talaga nagkaroon ng lakas ng loob si Sam na kausapin si Lance. Alam niya na may hinanakit pa din ito sa kaniya dahil wala pa din siyang natatanggap na tawag o text man lamang mula dito. Tanging mga tawag at text mula kay Edward ang kaniyang natatanggap. Hanggang sa dumating muli ang weekend.

“Are you free tonight?” ang text na na-receive ni Sam mula kay Edward habang naghahanda na siya sa pag-alis sa kaniyang opisina.

Ayaw na sana niyang sagutin iyon. Dahil balak niyang kausapin si Lance ng gabing iyon kung maaari lamang. Subalit parang may nag-udyok sa kaniya na sagutin na ang text ni Edward at tiyak na yayayain siya nito na gumimik.

“Yes, i’m free tonight.” ang text naman ni Sam.

“Just want to invite you to a bar at The Fort. Never been there,” ang sumunod na text ni Edward.

“Sure,” ang maikling text ni Sam.

Nagpatuloy pa ang palitan nila ng text messages at na-set nga ang lakad nila. Nagkasundo din sila kung saang bar sila pupunta.

Sa loob ng bar na napili nila ay umorder sila ng kanilang inumin at pulutan. Masayang nagkwentuhan ang dalawa hanggang naparami na ang kanilang nainom.

“You know Sam, I like you.” ang biglang sinabi ni Edward na ikinagulat ni Sam.

 

 

Itutuloy…..