Sabado, Marso 1, 2025

Father Figure From: LagunaBatangasBi

 


Father Figure

From: LagunaBatangasBi

 

Ulila na sa magulang si Gil, dahil namatay ang nanay niya nang siya ay ilang buwan pa lang pinapanganak. Dahil nag-iisang anak lang siya, tanging ang tatay na lang niya nagpalaki sa kanya. Madalas ay iniwan na muna siya sa kapitbahay upang makapagtrabaho ang tatay nito, kaya halos lumaki siyang parang walang magulang nag aalaga sa kanya.

Sapat lang ang kinikita nang kanyang tatay bilang construction workers para makaraos sa araw-araw na buhay. Halos ganon lang ang buhay nila hanggang sumapit na siya sa edad na sampu na kung saan namatay ang tatay niya dahil sa aksidente sa trabaho. At sa panahon na yun ay gulong gulo ang isip kaya hindi niya alam ang gagawin..

Mabuti na lang ay mabait ang mga kapitbahay nila at naiintindihan ang kanyang situasyon.

Mabait at masipag na bata si Gil dala na siguro ng pagpupursigi niya na makaraos sa hirap kaya halos pinilit niyang makatapos sa pag aaral. Sa murang edad ay nasubukan na niyang magbanat ng buto. Nagtitinda nang kung ano-anong kakanin, naglilinis nang sasakyan, minsan naman tagahugas ng plato sa isang karinderiya pagkatapos ng klase. Pag walang klase, ay na extra siya bilang tagahalo ng semento at tagabuhat ng hollow block sa isang construction site na malapit sa bayan.

Simula nang namatay ang tatay ni Gil, walang kamag anak na gustong kumuha sa kanya siguro dahil sa hirap na din ng buhay. Halos sumuko na siya pero dahil na din sa suporta at tulong ng mga kakilala ay nabigyan pa din siya ng pag asa.

Halos 5 taon na nang nakakalipas ng pumanaw ang tatay nito at malapit na din siyang matapos sa high school. Maganda ang tikas ng katawan nito na bagay sa height nitong 5’7. May kaitiman siya dala ng pagtatrabaho sa construction.

“Mukhang malalim ang iniisip mo?” tanong ng isang guro nito nang makita siyang nakatingin sa bintana habang naghihintay ng klase.

“Wala naman po, iniisip ko lang kung ano magiging buhay ko pagkagraduate ko dito,” sabay buntong hininga. Kelangan ko nang matinong trabaho para makapag college ako. Ayoko naman ng ganito lagi.”

“Tamang-tama, Sabado bukas… kung wala kang gagawin ay samahan mo ako sa pinsan ko. Pupunta ako sa farm niya mukhang kelangan ng tao,” sabi ng guro niya

“Talaga po, Sige po. “ Biglang ngiti nito na mukhang nabuhayan ng loob

-----o0o-----

“Eto ba yung sinasabi mo na gusto mong ipasok dito?” tanong ni Mang Boyet sabay turo kay Gil.

Medyo mataba si Mang Boyet. Kahit sa edad na 32, ay masasabing malakas ang appeal nito. At sa unang pagkakita ni Gil kay Mang Boyet ay parang may kakaiba siyang naramdaman. Hindi niya ito maipaliwanag na parang natutuwa siya tingnan ito.

“Oo siya nga yung kinukwento ko sa iyo,” sagot ng guro nito. Masipag at mabait itong bata kaya nga nirekomenda ko sa iyo at saka ‘di ba kelangan mo nang taong magbabantay dito? Mukhang okay naman sa kanya ang ganitong gawain, at walng arte sa trabaho itong batang ito at mukhang makakasundo kayo.”

Nag usap sina Mang Boyet at Gil tungkol sa magiging patakaran nito. Napagkasunduan na doon titira si Gil sa rest house kapag nagsimula na siya sa trabaho.

Dahil malapit na din ang bakasyon ay mas pinili ni Gil na mag fulltime bilang caretaker ng farm para makaipon nang sapat na pera para makapag-aral sa kolehiyo. Pero dahil nalibang siya sa pagtatrabaho, ay hindi niya namalayan na halos isang taon na pala ang nakalipas nang magsimula siyang magtrabaho dun. Madalas mag-isa lang dun natutolog dahil nag uuwian ang mga tauhan ni Mang Boyet.

“O, wala ka bang balak mag dayoff ngayon para malibang mo naman ang buhay mo. At saka wala naman masyadong gagawin dito.” Wika ni Mang Boyer sabay tapik sa balikat ni Gil habang nakaupo ito sa damuhan malapit sa isang puno

“Ha?” Nagulat siya sa pagtapik ni Mang Boyet. “Ah wala po, at saka wala naman akong gagawin dun sa bayan.

“Nitong nagdaang araw, madalas kitang makitang tulala at parang may iniisip. Hindi ko alam kung san ka nakatingin. Minsan pag magkausap tayo, nakatingin ka lang at matagal bago sumagot. May problema ba??

“Wala naman po, naalala ko lang yung tatay ko. Lalo na pag nandito yung mga anak mo at kausap mo. Swerte siguro ng mga anak mo po sa iyo.” nagsasalita si Gil habang nakatingin sa malayo.

“Hehe. Ganun ba. Siguro swerte sila. Pero matigas ang ulo nang mga yun. Madalang ko lang sila makita kasi dun sila nakatira at nagaaral sa Manila. Sigurado ako na ganun din ang tatay mo. Masaya na siguro siya kung saan man siya naroon. Mukhang hindi ka naman aalis, samahan mo ko sa bayan at bibili tayo ng mga gagamitin bukas at bili tayo ng alak ng makapag libang naman tayo.”

Ilang oras ay nakabalik na sila at nag simulang maginom ng alak. Dahil hindi sanay uminom si Gil, ilang shot pa lang ay nahihilo na siya. Hindi niya alam kung makakaya niya pa ang mga susunod na shot o baka sumuka na siya.

“Nakakatawa ka naman Gil, dapat linggo-linggo tayo nagiinom para mahasa ka at masanay ka,” nakangiting sabi ni Mang Boyet.

Dahil nakashort lang ang amo, at nakapatong ang paa sa isang upuan, ay nakikita ni Gil ang malaking bukol nito sa loob ng brief. Kaya hindi niya mapigilang na pagpantasyahan ito.

Naglaro sa isipan ni Gil ang ganito:

Dahan dahan siyang lumalapit sa akin at nadadama ko and init ng kanyang hinininga. Kahit amoy alak ito ay nandoon pa din ang pagnanasa ko na halikan siya. Bigla niya akong niyakap at hinalikan ng mariin. At dahil sa pagkakataon na iyon ay nadala na ako ng aking nadadama na matagal ko nang itintago simula ng una ko siyang makita.

Mapusok ang aming paghahalikan at naging matagal ito. Halos ilang minute ang tinagal nang paglalapat ng aming mga labi. At dahil sa libog na libog na ito ay pinunit nito ang aking damit at saka pinaghahalikan sa leeg pababa hanggang sa utong ko. Nilalaro nito ng dila ang aking utong. Dahil sa sarap na nadarama ko, ay halos mapasabunot ako sa buhok niya. Maya-maya ay tumayo siya at binaba ang short at brief nito.

Noon tumambad sa aking harapan ang kanyang naghuhumindig na ari na sa aking palagay ay nasa pitong pulgada ang haba. Halos mabaliw ako sa nakita ko at hindi nag-dalawang isip na sinubo ko iyon. Para akong bata na sabik na sabik sumupsop ng lollipop. Taas-baba ang ginagawa ko habang nilalaro ng dila ang ulo ng titi niya. Halos mapaupo ito sa ginagawa ko sa kanya. Malakas ang ungol niya na parang bata. Pabilis ng pabilis ang kanyang ginagawang pagkantot sa bibig ko at pahigpit ng paghigpit ang kanyang paghawak sa ulo ko, senyales na malapit na siyang labasan.

Ilang sandali pa ay sumabog ang katas niya sa aking bibig na halos lumabas sa bibig ko yung iba dahil sa dami. Hanggang sa unti unti na iyong tumigil at hinugot ang kanyang ari at umupo sa upuan.

-----o0o-----

“Gil kaya mo pa ba? Mukhang hindi ka talagang sanay uminom,” wuka ni Mang Boyet habang tinapik ito sa tuhod samantalang nakatingin lamang ito sa matanda. “Mukhang hindi mo na talaga kaya,” sabi pa ni Mang Boyer habang inaalayan ito para pumasok sa loob ng kwarto.

“Tay!” mahinang sambit ni Gil. “Mahal na mahal kita. Sana laging andito ka,” wala sa sariling nasabi ni Gil, sabay halik sa pisngi ni Mang Boyet.

Napa ngiti lang si Mang Boyet at nagkaroon ng konting awa dahil doon niya mas naiintindihan kung bakit laging malalim ang isip nito, dala siguro ng paghahanap ng kalinga ng isang ama. Alam niya na lumaki si Gil na walang nag-aalagang magulang at tanging ama lang nito ang kasama hanggang sa pumanaw at hindi nito naranasan ang ma-enjoy ang kabataan dahil sa kinailangan nitong mag trabaho para sa sarili.

Kinabukasan ay tinanghali ng gising si Gil. Ddala ng matinding sakit ng ulo, kaya hindi siya agad nakabangon. Pinilit pa din niya dahil sa may kelangan siyang tapusin trabaho. Paglabas niya ng kwarto ay nakita na niyang kumakain si Mang boyet.

“Naku pasensiya na po, tinanghali ako ng gising. Huwag po kayong mag alala, tatapusin ko po yung kelangan tapusin ngayong araw na to,” nahihiyang sinambit ni Gil

“Huwag mo iyung alalahanin, pinagawa ko na muna sa iba,” wika ni Mang Boyet

-----o0o-----

Halos isang linggo na din ang nakalipas nang malasing si Gil. Kaya nang yayain siya ni Mang Boyet na maginom uli ay tumanggi siya. Medyo nagaalala din siya na baka kung ano naman yung tumakbo sa isip niya. Madalas kasi, pag nakikita niya ito ay hindi niya mapigilan ang sarili kaya humantong sa pagpaparaos sa sarili habang iniiisip niya ang hubad na katawan ni Mang Boyet.

Madalas ganun din ang nangyayri pag nakakakita siya ng lalaking mas matanda sa kanya at matured tingnan. Marahil doon siya attracted sa ganong klaseng lalaki. Naalala niya tuloy ang sinabi ng isa nitong kaibigan noong nasa high shool pa sila na “older men are hot”.

Dahil sa pagpupumilit ni Mang Boyet ay napapayag siya nito. Tulad nang dati ay dalawa lang sila nitong magiinom.

“Naalala mo pa ba ang tatay mo?” tanong ni Mang Boyet kay Gil.

“Ah opo.“ medyo nagtatakang sagot ng binata.

“Noong nakaraang linggo kasi, nung nalasing ka, nabanggit mo yung tatay mo at hinalikan mo pa ko sa pisngi,” kwento ni Mang Boyet habang natatawa.

“Ganun po ba? Hindi ko na maalala kasi,“ turan niya na napa-yuko at tila nahihiya sa nalaman.

“Okay lang lang ‘yun. Kung gusto mo tawagin mo kong tatay, wala naman problema sa akin.”.

Dala na din nang kalasingan, tumayo si Gil at lumapit kay Mang Boyet at niyakap ito. “Salamat po ‘Tay,” Sabay halik sa pisngi. “’Tay pahinga na po ako.”

Pero hinawakan siya sa braso ni Mang Boyer. “Umupo ka muna dito samahan mo na lang akong ubusin itong natitira at nang makapahinga na tayo pareho.”

Bagamat walang sinasabi si Gil Kay Mang Boyet, may kakaiba itong napapansin sa kanya. Tulad na lang madalas nitong mahuli itong nakatingin sa kanya na parang may ibang kahuluguan. Hindi naman nito bibigyang pansin iyon. Naiisip nito na baka Father figure talaga ang hanap niya..

Pagkatapos uminom, agad na nagpasya ang dalawa na magpahinga. Dumirecho si Mang Boyet sa kwarto upang mahiga, samantalang si Gil ay naghilamos na muna. Pagbalik niya ay nakita niya na nakahiga na ito na naka brief lang. Dala siguro sa mainit na pakiramdam dala ng alak, kaya nagpasya siya na sa sala na lang matulog. Pero tinawag siya nito at sinabing doon na din matulog sa silid.

Habang lumalalim ang gabi ay hindi pa din makatulog si Gil. Bmangon siya sa pagkakahiga.at nakita niya ang lalaking matagal na niyang pinagnanasaan na tulog na tulog at tanging brief lang ang sout. Dahil may ilaw na bukas sa labas ay naaninag niya ang malaking bukol nito.habang naririnig niya ang marahang paghinga nito. Lumapit siya at umupo sa tabi nito.

Pinakikiramdaman niya kung mahimbing na natutulog ito.Dahan-dahan niyang hinawakan sa pisngi papunta sa labi. Napalunok siya halos hindi na niya mapigilan ang sarili sa nararamdaman, kaya nagpasya siya na halikan ito sa labi. Walang reaksyon, kaya nagpasya siya na gawin ang gusto niya .

Dahan-dahang gumapang ang kanyang kamay papunta sa loob ng brief nito.Doon ay nakapa niya ang makapal na bulbol at ari nito. Nilalaro niya ito at nararamdamam niya na dahan-dahan na lumaki .Tama ang tantya niya, halos 7 pulgada ang ari nito. Mataba at may malaking ugat sa bandang puno. Noon din ay isinubo niya ang ari nito habang sinasalsal ang kanyang ari.

Iba talaga ang pakiramdamdam niya. Halos hindi siya makapaniwala sa nangyayari sa kanya. Nang labasan na si Mang Boyet ay nilunok niya ang tamod nito para walang makitang ebedinsiya. Pagtapos ay sinalsal ang titi niya para makapagparaos din.

Kinabukasan, agad siyang lumabas dahil wala na din si Mang Boyet sa higaaan. Naiisip niya na baka pinuntahan yung mga tanim nila sa likod ng bahay. Pero paglabas nito ay saktong bagong labas ito sa banyo at nakatapis lang.

“Maligo ka na Gil, at may kelangan tayong tapusin,” turan ni Mang Boyet habang naglalakad. Pumasok siya sa kwarto para magbihis.

Mukhang okay naman ito at parang walang naaalala. Kaya naligo na din si Gil. Pagkatapos maligo ay pumasok siya sa kwarto para magbihis. Laging gulat niya nang makitang nakahiga si Mang Boyet at nakatapis pa din

“Ay sorry po, akala ko nakalabas ka na po,” wika ni Gil na parang balisa sa kanyang pagkakatayo

“O, parang hindi ka mapakali. Siguro naiisip mo yung nangyari kagabi.”

“Ha! Ano yun?” sagot ni Gil.

“Huwag ka nang magkunwari. Alam ko naman iyun. At saka nasarapan naman

Ako,“ ani Mang Boyer. Tumayo siya at lumapit kay Gil.

Hindi nakagalaw si Gil. Napasandal siya sa dingding at nakahawak sa kanyang

dalawang braso.

“Di ba tatay mo ako at ikaw naman ay anak ko? Kaya susunod ka sa gusto ko,” turan ni Mang Boyet. Nag-tanggal siya ng tapis kaya tumambad sa harap nito ang hubad na katawan niya. Tinanggal din ni Mang Boyet ang tapis ni Gil.“

“Matagal na din naman akong hindi nakakapagpaputok e dahil wala akong gana, pero dahil nasarapan ako kagabi.. e kelangan mas masarap ngayon. Huwag ka nang mahiya, huwag kang magalala, atin lang ito.”

Dahil sa matinding libog ni Mang Boyet at pagnanasa kay Gil, ay agad na nilang sinimulan ang dapat sinimulan.

Hinalikan ni Gil ito sa leeg hanggang sa katawan . Tinangkang halikan niya ito sa labi pero umiwas ito. Pero dahil sa pag pupumilit ay napapayag na din ito. Lumaban na din nang halikan si Mang Boyet. Ilang minuto din yun bago natigil. At saka lumuhod si Gil upang tsupain ang titi nito. Dahil umaga noon ay mas nakikita niya ang boung kawatan nito na lalong nagpapabaliw sa kanya. Doon ay sinimulan niya ang pag-tsupa at paglalaro sa ulo niyon gamit ang kanyang dila.

Napapaungol na si Mang Boyet sa sarap ng nararamdaman at kakaibang sensasyon. Napatuon tuloy ang kamay nito sa dingding.

Maya-maya ay pinigil muna ni Mang boyet ang ginagawa nito. Kinarga niya Si Gil na parang bata at doon siya umupo sa gilid ng higaan habang nakakandong ito.

Naramdaman ni Gil na pilit pinapasok ni Mang Boyet ang matigas na titi nito sa pwet niya. Nakakailang ulos ito bago ito nakapasok ng boung-buo. Halos mapasigaw si Gil sa sakit, pero hinaplos siya nito sa likod para maging comportable.

Dahan-dahang sinimulan ni Mang Boyet ang pagkantot, unti-unti niyang nararamdaman ang kakaibang sensasyon. Maya-maya, ay pabilis nang pabilis na siya sa bagbayo.

Hindi nagtagal ay naramdaman ni Gil na parang may mainit na likido na lumalabas sa puwet niya. Mas lalong naging kakaiba ang sarap nararamdaman niya dahil sa medyo dumulas ang butas ng pwet niya dala ng pagsabog ng tamod ni Mang Boyet.

Akala ni Gil ay tapos na nang hinugot ni ni Mang Boyet ang titi nito. Pero binuhat siya nito at pinahiga. Pinatungan ng unan ang bandang baywang nito sa likod para medyo umangat.

Pinasok na muli ni Mang Boyet ang titi niya na matigas pa din sa butas ni Gil at doon ay patuloy niyang kinantot ang binata.

Halos nakadapa na si Mang Boyet at napapungol sa sarap. Habang si Gil ay, “’Tay, sige pa kantotin mo pa ako,”ang sambit ni Gil

“Sige anak, kung iyan ang gusto mo, ibibigay ko,“ nakangiting sagot ni Mang Boyet.

Halos mabaliw pareho ang dalawa sa sarap at kakaibang nararamdaman. Ppabilis ng pabalis ang ginagawang pagkantot ng matanda hanggang sa labasan uli siya. Pagkatapos ay sinalsal naman ni Gil ang kanyang titi para siya naman ang magpapuputok.

Dahil sa nangyari sa araw na iyon, madalas ay doon na din natutulog si Mang Boyet para mairaos ang kanilang kalibugan. At dahil sa madalas sila lang dalawa ang magkasama at magka-, naging mas malapit lalo ang loob ng dalawa.

Alam ni Mang Boyet na mahal na niya si Gil, kaya minsan nalilito siya kung saan ba siya lulugar. Noong una ay parang sex lang at makaraos ang gusto niya. Pero habang dumadaan ang panahon ay lagi na niyang hinahanap si Gil at gusto niya laging kasama.

Pero dahil sa kagustuhan din ni Gil makatapos, ay nagpasya itong magpaalam kay Mang Boyet upang doon na sa bayan mag part time job habang nag aaral, na ikinalungkot naman ni Mang boyet. Isa pa ay malayo ang farm sa bayan.

Ganun pa man, sa farm pa din si Gil nag-stay kapag walang pasok o gingawa sa school..

Dahil naging busy siya sa school, madalang na din siyang bumisita sa farm ni Mang Boyet at naging marami nang pagbabago sa buhay nila. Nabalitaan niya na nakipaghiwalay na ito sa asawa at doon na tumira sa farm samantalang ang mga anak at dating asawa ay sa Manila tumira.

Ang malaking pagbabago ay ang pagdating nang bagong tauhan na pumalit sa kanya, si Jun.

Dahil sem-break noon, at halos ilang linggo na walang klase, ay nagpasya si Gil na bumisita kay Mang Boyet. “’Tay! ‘Tay! tawag ni Gil habang papasok sa loob ng resthouse.

“Sino po sila,” bungad ni Jun habang pababa ng hagdan na yari sa kawayan galing bubong at mukhang may inayos doon. Medyo may katangkaran si Jun, mukhang laking probinsiya talaga dahil kita sa hitsura. Pero kahit ganon, mapapansin sa kanya ang matikas na tindig at mga muscle na medyo maraming ugat sa kamay May kakaibang karisma sa kanya kahit maitim siya lalo na pag nangiti. Sa tingin nya ay nasa eded 35 hanggang 37 ito kagaya ng ama-amahan niya.

Pagkakakita pa lang niya ay may pagnanasa na siya. Hindi namn niya iyon pinahalata. “ Ako pala si Gil,” anak-anakan ni Mang Boyet, Asan pa siya ngayon? Tanong niya kay Mang Jun.

“Jun pala po Sir,” habang nakikipag-kamay kay Gil. Ah… andon siya sa ilaya ng bahay, may inaayos, baka mamya pa siya bago mangtanghalian babalik. Gusto mo puntahan ko para malaaman niya na dito na po kayo?”

“Ah ganon po ba? Sige po, ako na lang ang pupunta. Ipasok ko muna itong gamit ko.“

Maya-maya ay pinuntahan na ni Gil ang ama–amahan para makita. Malayo pa lang ay nakita na siya agad nito kaya sinalubong na siya. Mukhang masaya ang dalawa sa pagkikita nila. At habang naglalakad ay nakaakbay si Mang Boyet sa kanya pauwi ng bahay. Agad siyang nagpahanda nang tanghalian para makakain na sila. Pagkatapos kumain ay agad nag paalam si Mang Boyet para ituloy ang ginagawa sa ilaya. Samantalang si Gil ay nakaupo sa balkonahe habang pinagmasdan ang ama-amahan na umaalis

“Bago ka lang ba dito? tanong ni Gil kay Mang Jun.

“ Oo, mga dalawang linggo pa lang. Nag Saudi na kasi yung dating trabahador dito kaya naghanap ng kapalit.” Sagot ni Mang Jun. “Sige maiwan muna kita, may gagawin pa kasi ako sa itaas. Ang bubong ng bahay ang tinutukoy niya. Umakyat . na uli si Mang Jun sa bubong upang tapusin ang ginagawa.

Dahil nasa balkonahe si Gil at naka short lamang itong si Mang Jun, medyo napapansin niya ang brief nito pag umuupo na tyempong sakto ang angulo ng posisyon nito.

Nang napansin ito ni Mang Jun na nakatingin sa kanya si Gil ay kaagad na naka-gawa ng alibi si Gil. “ Ayos ba dyan sa taas? tanong niya

“Ayos naman. Buti na lang maulap kaya hindi masyadong mainit.”

“Pwede ba kong pumunta diyan?”

“Okay lang. Ingat ka lang sa pag akyat.”

Dahil doon ay medyo nakahinga na siya nang konti. At para mas okay ay umakyat na talaga siya sa bubong nang bahay.At dahil nasa mataas nabahagi ng lupa ang bahay ay tanaw nito ang halos boung kapaligiran nang farm. Napahanga siya kasi noon niya lang nakita kung gaano kalawak ito.

May kubo sa bandang dulong kanluran na nag sisilbing imbakan ng mga ani at ilang kagamitan sa farm. Nagtagal siya nang halos isang oras habang nakikipagkwentuhan kay Mang Jun. Dahil medyo nainip na siya ay nagpasya na siyang bumaba. Sa pagmamadali ay nagkamali ito ng tantya sa pagtapak, kaya nawalan siya ng balanse kaya nahulog sa lupa. Halos mapasigaw siya sa sakit dahil sa pakiramdam niya ay nabali ang buto niya.

Agad naman bumaba si Mang Jun upang tulungan nang makitang napahiga ito sa sakit. Pina-akbay niya ito sa balikat upang maitayo at maalayan sa paglakad.

Masakit ang pakiramdam ni Gil sa paa niya kaya halos hindi na ito makatayo, pero pinilit pa din niya. Minsan ay napapayakap naman siya sa tuwing hahakbang dahil sa kirot na nararamdaman.Yun ang mga sandali na nadadama niya ang katawan nito. Ang pakiramdam niya ay maganda ang katawan nito dahil sa matitigas na muscle na nahihipo niya.

Ilang sandali pa, ay na-iupo na ni Mang Jun si gil sa may balkonahe. Medyo namamaga ang kanang paa nito dahil siguro sa naipit na ugat.

“Huwag mo laging igalaw para hindi masyadong sumakit. Pahinga ka na lang muna at maghahanap ako ng pedeng panglunas diyan,” ang sabi ni Mang Jun.

Tanging ngiti lang ang naging reaksyon ni Gil.

Kumuha si Mang Jun ng dinikdik na dahon ng katakataka at nilagay sa parting namamaga para maibsan ang pamamaga. “Siguro mga dalawang araw ang pamamaga nito,” sabi uli ni Mang Jun. “ Pahinga ka na.”

Isang araw matapos ang pagkakahulog ni Gil, pakiramdam niya ay masakit halos ang boung katawan niya. Kaya wala siyang ginagawa kundi ang humiga o umupo at maghintay. Dahil mag-isa lang ay bagot na bagot na siya.

“Kamusta na ang pakiramdam mo?” tanong ni Mang Jun nang pumasok sa bahay na may dalanng gulay papuntang kusina.

“Heto… panis na sa kauupo.Wala kasi akong kausap. Si tatay umalis nagpunta sa bayan, bumibili ng gamut ko. Baka matagalan pa, kasi bibili din ng abono sa tanim. Pakiramdam ko e masakit ang buong katawan ko, baka may pilay ako,” sagot niya.

“ Marunong ka bang maghilot diba magaling daw sa pilay yun?”  tanong ni Gil kay Mang Jun

“Marunong ako pero hindi magaling. Bakit gusto mo bang magpahilot?” Tanong ni Mang jun.

“Kung ok lang sa iyo.”

“Sige, mamaya na lang hapon para pag nahilot kita eh direcho tulog ka. Mas mainam ‘yun.”

Halos alas singko y medya na nang bumalik si Mang Jun. Agad niyang hinanap si Gil. Pero si Mang Boyet ang nakita niyang nanaayos nang sinibak na panggatong..

“Amo na ndyan ba si Gil?” Tanong niya kay Mang Boyet.

“ Nasa loob ng kwarto nakahiga. Bakit mo pala hinahanap?”

“Gusto daw magpahilot, kasi masakit daw ang buong katawan niya.”

“Ganun ba… sige akyat ka na lang, ikaw na bahala. Kanina pa yun nadaing.”

Pagakyat niyang bahay ay agad niyang tinungo kung nasaan si Gil. Mukhang nakatulog ito kaya hindi na niya ginising. At napasya na bukas na lang bumalik. Nagpaalam na siya kay Mang Boyet.

Kinabukasan ay bumalik na siya nang mas maaga dahil pinagbilin ni Gil siya sa kanyang ama-amahan. Pagakyat niya ay nakita niya si Gil, naka upo sa sofa sa sala at nagbabasa ng libro. Ganun pa man, napansin agad nito si Mang Jun na may dalang bote. “Ikaw pala! Ano yang dala mo?” tanong nito sabay turo sa boteng hawak

“Ah eto. Gagamitin ko ‘to sayo para mas maging okay yang pakiramam mo.”

Pinaghubad ni Mang Jun ng t-shirt si Gil kaya naka short na lang ito. Sinimulan na niya ang paghilot. Nilagyan nang langis ang mga braso at sinimulan ang paghilot. Uminit ang pakiramdam nito dahil sa pinahid sa kanya na pakiwari niya ay may halong menthol. Matapos ang kamay ay pumwesto si Mang Jun sa likod nito habang nilalagyan siya ng langis.Nadadama nito ang mga palad niya na humahagod sa likod pati sa harap ng katawan, kaya minsan ay umiiral na naman ang kanyang malikot na utak lalo pa’t nararamdaman nito ang mainit na hininga niya sa katawan niya. Kaya napapapikit na lang ito at iniimagine na niroromansa siya nito. Dahil sa sarap na nadarama ay bigla niyang hinawakan ang kamay nito

“Masakit ba?” tanong ni Mang Jun.

Hindi sumagot si Gil, bagkus ay hinila niya ang kamay nito na para lumipat siya sa harapan nito. Medyo napansin ni Mang Jun ang malaking bukol niya sa harap.

“Masakit din kasi ito? Baka pedeng Hilutin din,” tanong ni Gil sabay turo sa kanyang harapan.

“Pilyo ka talagang bata ka,” sabay tawa nito. “Mukhang ibang hilot talaga ang gusto mo. Mas maganda siguro kung pagalingin mo muna yang paa mo. At saka hindi ako marunong diyan. Kung gusto mo… itong akin na lang ang hilutin mo,” sabi pa ni Mang Jun sabay kuha sa kamay ni Gil para ipakapa ang kanyang titi.

Agad tumayo si Mang Jun at sumenyas kay Gil na magpagaling. Nagpaalam na siya kay Mang Boyet para makapahinga na din.

-----o0o-----

Parehong pawis na pawis sina Mang Jun at Gil, pareho silang nakasandal sa dingding ng kubo. Dahil medyo nasa dulong bahagi ito ng farm kaya madalang may pumunta doon. Maya-maya ay nagbihis na si Gil para bumalik sa resthouse. Nag aalala na si Gil baka hinahanap na siya ni Mang Boyet. Lagi kasi siyang tumatakas dahil baka mahuli sila. Pag labas niya sa kubo ay nagulat siya dahil nakatayo doon si Mang Boyet . Hindi na ito nagsalita pero agad na itong naglakad papalayo ng kubo. Kinabahan si Gil dahil malamang nakita nito ang kanilang ginagawa. Kaya nagpalipas siya ng ilang oras dahil hindi niya alam ang gagawin. Pero nagpasya na din siya na sundan si Mang Boyet para magpaliwanag.

Bago pa man ay nagpasya na si Mang Jun na umalis na din sa farm para maiwasan ang gulo at baka may masabi pa sa kanya.

Pagdating ni gil ng bahay ay nakita niya na nakaupo sa ilalim ng puno si Mang Boyet malapit sa bahay.Alam niya na galit na galit ito kaya hiyang hiya siya sa nangyari..Nagpasya ito na umalis na sa resthouse, .halos magdamag silang hindi nag uusap kahit magkasama sila sa bahay.

Kinabukasan ay inihanda ni gil ang kanyang mga gamit para bumalik sa bayan. Hindi na siya nakapag paalam kaya nag-iwan na lang siya ng sulat para kay Mang Boyet at humingi ng sorry sa ginawa niya.

-----o0o-----

Halos ilang buwan na din ang nakalipas, wala na din siyang balita kayMang Jun. Inisip na lang niya na ganun talaga ang buhay. Na minsan libog lang talaga ang habol ng iba para mairaos ang init ng katawan.

Minsan isang umaga ay nagpasya siya na bumili ng ilang grocery sa isang mini supermarket. Dahil wala naman pasok, nagpasya siya na bumili ng ilang beer para sa sarili.

“May kasama ka bang iinom niyan?” tanong ng lalaki sa likuran.

“Solo flight ako ngayon,” sagot ni Gil sabay tinging sa likuran. Nagulat siya nang makita niya si Mang Boyet na nakangiti sa kanya at bagong gupit. “

“Kamusta na anak?” tanong nito.

“Okay lang po naman, medyo nag-aadjust pa din, kasi mahirap pag nagboboard lang.”

“Bakit kelangan mong mag board kung may bahay ka naman uuwian. At saka ayaw mo bang makasama ang tatay mo?”

“Galit pa ba kayo sa akin?” Medyong nahihiyang tanong ni Gil.

“Kalimutan mo na yun, O ano! Yang beer bang na iyan ay sosolohin mo lang? May masarap na pulutan sa bahay baka gusto mo,” alok ni Mang Boyet sabay tapik  sa balikat at hawak sa buhok niya na parang ginugulo.  “At Syempre… mawawala ba yung pang himagas,” sabay ngiti nito.

Napangiti na lang din si Gil habang bitbit ang biniling grocery. “Sorry pala sa kasalanan ko.”

“Mamaya ka na mag sorry. Mas maganda kung uuwi na tayo at mukhang may mahaba-habang paliwanagan ito.” Tugon niya sabay tapik sa puwet ni gil saka umakbay kay Gil.

 

 

 

>>>>>WAKAS<<<<<

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento

Mahal Kong Kababata (Part 7/7) By: Anonymous

  Mahal Kong Kababata (Part 7/7 ) By: Anonymous   Isang malakas na tadyak ang nagpabukas ng pinto ng apartment na ikinagulat din ni Al...