Anak Nang Kasambahay (Part 1/2 )
Matagal na kasambahay
ng pamilya Romero si Nena, dalagita pa lang siya ay naninilbihan na siya sa
pamilyang iyon. Ngayon ngang magkukuwarenta na ay nananatili pa rin siyang
naglilingkod sa kanila. Disi-sais anyos lang siya namg mapatira kina Nelia, ang
kanyang amo, kaya nasa 24 na taon na siyang naglilingkod roon.
Maswerteng matatawag
din si Nena dahil napakabait ng buong pamilya ni Nelia, itinuring na rin siyang
hindi iba. Hindi naman kalakihan kasi ang pamilyang iyon dahil mag-asawa lang
at dalawang anak ang pinaglilingkuran niya. Malalaki na rin kasi ang mga anak
nito nang mapasa kanila siya. Ang panganay na anak ni Nelia na si Donna ay 17
years old na noon, halos kasing edad lang niya, habang ang bunso na si Tony ay
14 pa lang.
Maagang nag-asawa si
Donna, katatapos lang niya ng college nang nabuntis nang kakalase niyang nobyo.
Wala na namang magagawa pa si Nelia kundi ang ipakasal sila.Nagsilang ng isang
sanggol na lalaki si Donna sa edad na 22 at si Nena rin bale ang naging yaya
nito. Kumuha pa sila ng karagdagang katulong para naman may gumawa ng ibang
gawain ni Nena na hindi na niya magawa.
Dalawang taon na ang
sanggol ni Donna nang mapansin niya ang kakaibang ikinikilos ni Nena, napansin
pati niya na parang balisa lagi ito at napuna rin na tila lumlaki ang dede
nito. Ganong-ganon kasi siya noon nang mabuntis, kaya naman hindi na siya
nakatiis at tinanong na niya ito.
“Yaya, may problema
ka ba?” tanong ni Donna kay Nena.
“Ate, wala po.”
Ate ang tawag niya
kay Donna gayong halos isang taon lang ang tanda nito sa kanya, iyon ay bilang
paggalang na rin bilang amo niya.
“”Magsabi ka nang
totoo Yaya, buntis ka ba?”
“Ha!” bulalas niya.
Hindi siya makasagot, parang nakaramdam ng takot, medyo nanginig pa.
“Huwag kang matakot o
mahiya. Pamilya na tayo. Napapansin ko kasi na lumalaki ang dede mo at pati na
ang balakang, ganyan-ganyan din ako ng aksidenteng mabuntis ako na aking asawa.
Magtapat ka na para hanggat maaga ay mapanagot natin ang gumawa niyan sa iyo.”
Napahagulgol na si
Nena, hindi na nakayang maglihim pa. “Ate, huhuhu, buntis nga po ako, at ang
hardinero natin ang ama. Kaya nga po malaki ang problema ko dahil wala na siya
dito at hindi ko alam kung nasaan na. Nang malaman na buntis ako ay hindi ko
alam na nagpaalam na pala kay Ma’am,” lumuluhang nagtapat kay Donna.
“Patay! Bakit mo kasi
inilihim sa amin. Paano ngayon iyan? Saan natin ito hahanapin para mapanagot sa
ipinagbubuntis mo?”
“Nahihiya po kasi ako
sa iyo. Nangako po kasi ito sa akin na pakakasalan ako.”
“Ano ngayon ang balak
mo?”
“Ate, huwag po ninyo
ako palayasin, pangako ko po, pagka-panganak ko ay ibibigay ko sa magulang ko
para sila muna ang mag-alaga, wala po akong ibang makukuhang trabaho kapag
buntis ako.”
“At bakit ka naman
namin palalayasin?” sabad ni Nelia.
“’Ma, buntis daw si
Nena, at yung hardinero nating kaalis lang ang ama. Nakikiusap si Yaya na huwag
nating siyang paalisin dahil mahihirapan daw siyang makakita ng lilipatan
habang buntis siya.”
“Ma’am, maawa po kayo
sa akin, patawarin po ninyo ako. Natukso po ako.”
“Ano pa bang magagawa
natin, alangan naman ipalaglag iyan. At bakit ka naman namin palalayasin,
matagal ka na rin sa amin, at hindi na naman iba ang turing namin sa iyo. Sige,
dumito ka, pero paano iyan kapag nanganak ka na?” sabi ni Nelia.
“Paalaga ko po muna
sa aking Nanay, padadalhan ko na lang po ng gastusin. Salamat po Ma’am, Ate.”
-----o0o-----
15 taon ang matuling
lumipas, nanatili pa rin si Nena sa poder nina Nelia at Donna. Binatilyo na rin
ang anak ni Donna na si Alexis. At dahil sa kanya lumaki ang bata ay Nanay Nena
na ang tawag nito sa kanya.
Isang araw ay nakatanggap siya nang tawag buhat sa kapatid
niya sa Cebu.
“Ate, magpapaalam po
muna ako sa inyo, uuwi po muna ako sa probinsya namin, emergency po.”
“Anong emergency Yaya?”
“Namatay na po ang
Nanay ko at wala nang makakasama ang anak ko roon. Makikiusap na naman po ako
sa inyo ni Ma’am, pagbalik ko po ay baka isama ko na ang anak ko at
pansamantalang dito ko po muna patutuluyin, payagan po sana ninyo ako. Wala na
kasi siyang makakasama roon.”
“Hala, nakikiramay
kami. Ilang taon na nga pala ang anak mo, simula ng ipanganak ay hindi na namin
nakita. Nag-aaral ba siya?”
“Opo ate, grade 9 na
po siya, grade 10 na sa pasukan.”
“Okay sige. Siguro ay
dalhin mo na rin ang mga credentials niya sa school para makapag-transfer dito.
Saka na natin pag-usapan kung anong pwede niyang gawin dito. Sasabihin ko rin
kay Mama.”
-----o0o-----
Dalawang lingo rin
naka-bakasyon si Nena, at pagbalik ay kasama na nga niya ang anak na si Nikko.
Binatilyo na si Nikko, sa edad na 15 ay biniyayaan ng magandang pangangtawan,
dahil nasanay din ito sa mabibigat na trabaho sa probinsya. Matangkad si Nikko,
nasa 5’10” na ang height niya at masasabing gwapo, matangos ang ilong,
magandang mga mata na may malalantik a pilik at medyo kulot ang buhk,
kayumanggi ang balat na kagaya ng ina.
“Ma’am, Ate, Alexis,
si Nikko, ang anak ko po,” pakilala ni Nena pagbalik buhat sa Cebu.
“Maupo muna tayo,
ating pag-usapan ang pwede niyang gawin para naman hindi siya mainip dito sa
bahay.. Ano ba ang kaya mong gawin iho?” tanong ni Nelia.
“Marami po akong
alam, sanay po ko sa mga gawaing bahay, pati na rin po sa bukid. Nagpapaupa po
ako kapag walang pasok sa bukid para po may pambaon ako sa pagpasok sa
eskwela,” tugon naman ni Nikko.
“Okay. Ikaw ba ay
magaling sa eskwela?” tanong uli ni Nelia.
“Eh hindi po masyado,
with honor lang po ako nitong nakaraan.”
“Hindi nga masyado,
with honor lang hehehe, dapat ba ay with highest honor? Joke lang. Ano ka ba,
magaling kang bata. Okay, sabi mo ay nagpapaupa ka sa bukid, kaya mo bang
mag-garden.”
“Ay opo Ma’am,
kayang-kaya ko po.”
“Tamang-tama kasi,
matanda na yung hardinero namin, patutulungin na lang muna kita, at sa pasukan,
may malapit namang paaralan dito, doon ka na lang mag-enroll ha. Susuwelduahan
ka naman namin, huwag kang mag-alala. Sa tutulugan, kakasya naman siguro kayo
sa kwarto mo Nena ano.”
“Opo ma’am, kasya na
po kami roon.”
“May extrang folding
bed naman diyan, pagamit mo na sa kanya ha.”
-----o0o-----
Sa buong pag-uusap na
iyon, nakamasid lang si Alexis, palihim ang pag-sulyap kay Nikko. Hanggang-hanga
siya sa kakisigan nito, may tila kung anong panghalina sa kanya ang binatilyong
kadarating lamang.
“Sige na Nena,
magpahinga muna kayo, mahaba ang ibiniyahe ninyo kaya alam kong pagod pa kayo,”
wika ni Nelia.
Tumayo na ang
mag-ina, nagkasalubong pa ang tingin ng dalawang binatilyo, nginitian ni Nikko
si Alexis, saka yumuko na tila nahiya, hindi na niya tuloy nakita ang ganting
ngiti nito na napaka-tamis.
-----o0o-----
Naghahapunan na ang
mga kasambahay nang banggitin ni Nena ang pansamantalang gagawin ng anak,
sinabi niya sa hardinero na si Mang Kanor na si Nikko ang tutulong sa kanya.
Kaina-umagahan, gaya
ng dati ay maagang gumigising si Nena, siya kasi ang nagluluto ng kanilang
pagkain simula ng magsilaki na ang inaalagaan. Siya ang nagpe-prepare ng
babaunin ng anak naman ni Donna kapag may pasok na.
Gising na rin si
Nikko at pinapaligo na ng ina. Mas mainam daw na nakaligo na bago pa man
magtrabaho.
-----o0o-----
Pinagdilig lang muna
ni Mang Kanor si Nikko. Sa lawak namang nang bakuran roon at sa dami ng halaman
ay aabutin na iya sa higit pang isang oras at kalahati.
Lingid sa kaalaman ni
Nikko, nasa itaas si Alexis at pinanood ang pagdidilig niya.
Humahanga si Alexis
sa ganda ng katawan ng anak ng kanilang kasambahay. Bumagay sa tangkad nito ang
magandang pangangatawan, malapad na balikat, malalaking braso, Dahil matangkad,
slim pa rin namang masasabi si Nikko, slim fit ika nga.
Para kay Alexis,
lalaking-lalaki si Nikko, isang barako, masarap yakapin,.Noon una ay
naguguluhan pa siya sa sarili, confused sa nararamdaman dahil humahanga siya sa
mga lalaking gwapo, yung magandang katawan, may muscle sa katawan. Noon ay sa
isip niya ay normal lang sa katulad niyang teenager ang humanga sa kapwa
lalaki, pero nang makita niya si Nikko, ay nag-iba na ang pakiwari niya sa
sarili. Tanggap niya na na mapabilang sa tinatawag na bisexual. Hindi pa rin
naman nawawala sa kanya ang pagkakagusto at paghanga sa mga babae.
Maya-maya ay lumabas
na siya ng silid niya at bumaba, nakita siya ni Nena. “Alexis, anak… gusto mo
na bang mag-almusal?” alok ni Nena. Sa bahay na iyon ay hindi sila
nagkakasabay-sabay na kumain, Madalas na nauuna ang mag-asawa ni Nelia dahil
maaga silang pumapasok sa opisina. Tapos ay ang mag-asawa ni Donna. At dahil
bakasyon pa ay madalas na hindi na nakakakain ng agahan si Alexis dahil
tanghali na itong nagigising, pero itong umagang ito ay maaga ito.
“Nanay Nena, mamaya
na po, magpapainit lang ako sandali, hindi na ako naarawan simula ng
magbakasyon eh,” dahilan ni Alexis.
“Tanghali ka kasing
gumigising. Tama iyan, gumising ka ng maaga at diyan ka sa garden
mag-exercise,” payo ni Nena.
Tuloy-tuloy nang lumabas
ni Alexis sa garden, tinungo niya ang pool kung saan naroon na si Nikko. Hindi
alam ng huli na papalapit sa likoran niya ang binatilyo kaya nang pagtalikod
niya ay saktong nasiritian ng tubig si Alexis.
“Ay sorry po! Sorry
po kuya, hindi ko po sinasadya, hindi ko po alam na nasa may likoran ko ikaw,”
nag-aalalang paghingi na paumanhin ng anak ni Nena.
.”It’s okay, it’s
okay. No worries… huwag kang mag-alala, hindi naman ako masyadong nabasa.”
“Saan po ang punta mo
Kuya? Lalangoy ka po ba?”
“Hindi, gusto ko lang
magpa-araw, matagal na akong hindi nasisikatan eh. Eh ito ang favorite spot ko,
Mag-i-stretching din ako. Saka, pwede ba, huwag mo akong ‘po-po-in’, bata pa
ako at ayoko na tinatawag akong kuya, Alexis na lang, hindi naman nagkakalayo
ang edad natin, 17 pa lang ako.”
“Sige po kuya… ah eh
Alexis.”
“Sige na, ipagpatuloy
mo na ang ginagawa mo,” wika ni Alexis na nagsimulang nang mag-stretching.
Nagpatuloy na sa
pagdidilig si Nikko. Tila naman hindi seryoso si Alexis sa pag-i-stretching, pinagmamasdan
lang niya ang gwapong si Nikko. Bale nakatagilid si Nikko, bale nakaharap naman
si Alexis sa kanya, pinagmamasdan niya ang mga muscles sa braso nito.
Naka shorts lang si
Nikko, yung pinutol na maong na luma at medyo maiksi ang pagkaka-putol, kaya
naman, kitang-kita ang malalaking hita at binti na tila sa isang manglalaro,
napakaganda sa paningin ni Alexis.
Hindi rin nakaligtas
sa mapanuri nitong mga mata ang may katambutakn niyang dibdib at ang bukol niya
sa harapang, napakagat labi na ito at napahinga pa ng malalim.
Napalingon si Nikko
sa banda ni Alexis, huling-huli niya na nakatitig sa kanya ang anak ng kanyang
amo, nginitian niya ito, lumitaw ang mapuputing ngipin na pantay-pantay.
Medyo napahiya si
Alexis, pero hindi naman nagpahalata, nagpatuloy siya sa pagtalon-talon at
ibang exercise.
Maya-maya lang ay
huminto na rin siya at napabuntong-hininga na naman. Sa isip-isip niya ay
kailangan maging magkaibigan sila, at siya na ang gagawa ng hakbang. Nilapitan
niya ito at kinausap.
“Nikko… ilang taon ka
na?”
“Kinse, grade 10 na
ako sa pasukan.”
“Mas matanda pala ako
sa iyo, 17 na ako at grade 12 na ako sa pasukan. Saan ka daw mag-aaral?”
“May malapit daw na
public school dito sa village, doon siguro ako i-e-enroll ni Nanay.”
“Ah oo, meron nga,
halos paglabas lang nitong village. Marunong ka bang maglaro sa computer o sa
play station?”
“Naku, wala akong
alam sa ganyan Alexis, kasi wala naman akong gadget na ganyan hehehe. Hindi rin
ako nakakalaro sa computer, kasi walang budget hehehe.”
“Ganun ba? Hindi
bale, mamaya, tawagin kita ha, nakakatamad din naman kasing mag-laro ng
nag-iisa lang, turuan kita, madali lang naman iyon.”
“Talaga Alexis,”
excited na tanong ni Nikko. Kaya lang, baka may ipagawa pa sa akin si Mang
Kanor, bale ako muna ang pinatulong sa kanya.”
“Basta, pag natapos
na. Basta ha, tawagin kita mamaya. Pasok na ako, nagugutom na ako. Kumain ka na
ba?”
“Tapos na ako.”
-----o0o-----
“Anong sabi sa iyo ni
Alexis Nikko?” tanong ni Mang Kanor sa binatilyo.
“Wala lang po.
Tinatanong po ako kung marunong maglaro ng play station, eh wala naman talaga
akong alam sa ganon. Tuturuan daw ako para may makasama sa paglalaro,
nakakatamad daw kasi na nag-iisa.”
“Ah. Alam mo, minsan
mahirap din ang walang kapatid, yung nag-iisa, malungkot din. Gaya niyan si
Alexis, lagi lang dito sa loob ng bahay. Hindi nga lumalabas iyan, kaya walang
kilala dito sa lugar. Mabuti at narito ka na, baka kahit papano ay sumaya-saya
ng konti yang si Alexs.
“Ganun po ba Mang
Kanor? Kasi sa probinsya naman, marami kaming magpipinsan at saka maraming
nakakalaro. Napansin ko nga po, dito sa village, sobrang tahimik.”
“Baka kahit papano ay
sumigla ang batang iyan, me makaksama na. Pakisamahan mong mabuti ha. Mabait na
bata naman yang si Alexis.”
“Oo nga po Mang
Kanor, nabasa ko nga po, hindi nagalit. Eh me pagagawa pa po ba kayo sa akin
pagkatapos kong magdilig?”
“Mamumulot tayo ng
mga tuyong dahon na nalalaglag, basta, mamaya na, tapusin mo muna iyan.”
-----o0o-----
Hindi naman mahirap
ang trabaho ng hardinero, magdilig, magtabas ng damo, magwalis at mamulot ng
mga nalalaglag na tuyong dahon. Basta panatilihing maayos at maganda ang mga
pananim na mga halaman.
Hindi lang ornamental
plants ang nakapalibot sa hardin, merong din naman ilang gulay tulad ng talong,
sili, kamatis, okra. Meron din amplalaya. Mahilig din kasing magtanim ng gulay
si Mang Kanor kaya hindi na sila bumibili ng ganong gulay.
Hindi naman
magha-maghapon ang trabaho sa garden. Minsan nga, pagkatapos magdilig ay wala
nang masyadong ginagawa kaya naman nakakapahinga din ng mahaba.
Bandang 3PM ay
tinawag na ni Alexis si Nikko at nakipag-laro na ng play station sa huli.
-----o0o-----
Naging malapit sa
isa’t-isa sina Nikko at Alexis. Nang dumating na ang pasukan ay mas maaga nang
gumigising si Nikko. Madilim-dilim pa ay nagdidilig na siya at nakapamulot na
rin ng mga nalalaglag na dahon kahit papano. Bago mag 7 nang umaga ay umaawas
na siya dahil maghahanda na naman sa pagpasok.
Maaga naman ang uwi
niya sa hapon, kaya kahit papano ay nakapagwawalis pa ng konti at kung minsan
ay nakakatulong pa rin kay Mang Kanor kung naglalagay siya ng pataba o di kaya
ay nagbobomba ng pesticide. Sadyang sa hapon iyon ginagawa ni Mang Kanor.
Samantala, sa isang
private school naman pumapasok si Alexis at hanggang 4 naman ang klase niya.
Dahil mas ahead naman
sa Alexis, natuturuan pa niya ng lesson si Nikko. Sabay silang nag-aaral at
gumawa ng assignment.
Natutuwa naman si
Donna, na mother ni Alexis at si Nena, dahil magkasundo ang dalawa. Naging
masayahin na din itong si Alexis, hindi tulad noon na palagi lang nasa silid
pag-dating ng bahay galing eskwela.
Pag Sabado at kung
walang pasok, ay nagagawa pang tumulong si Alexis sa pag-ga-garden. Nalilibang
din daw siya at excited kapag tumubo na ang halaman na siya ang nagtanim,.
talagang inaalagaan.
“Nikko, bakit ganon,
yung kamatis mo, ang daming bunga, yung sa akin, kokonti na ang liliit pa, iisa
naman ang tanim natin, iisa ang binhi.”
“Alam mo Alexis, yung
matatanda gaya ko, ay may tinatawag na green thumb, lahat kasi ng itinatanim ay
tumutubo at namumunga, malulusog pa. Gaya ng kay Nikko. Pero siguro yung tanim
mo ay nasosobrahan sa dilig o di kaya naman ay kulang. Magpaturo ka kay Nikko,
kasi, nagbukid daw siya sa probinsya nila,” sabi ni Mang Kanor.
“Ganun ba iyon Mang
Kanor? Nagkataon lang siguro Alexis, baka kasi mas maganda ang napili kong
binhi at mas mataba yung lupa kong tinaniman. Sa susunod Alexis, pareho na lang
tayo, hindi na tayo magbubukod para malaman natin kung talagang ganon.”
-----o0o-----
Isang gabi ng Friday,
habang kumakain ay inanyayahan ni Alexis si Nikko na maglaro ng play station. “Nanay
Nena, pwede bang sa silid ko muna matulog si Nikko, kasi, pag-nagsawa naman
kami sa kalalaro, mag-movie marathon naman kami. Mama, pwede ba?”
“Fiday naman ngayon
at walang pasok bukas, sige lang. Kahit pa gabi-gabi ay diyan matulog si Nikko.
Basta ba hindi kalilimutan ang mag-aral. Pero kapag may pasok na, walang
puyatan lalo na at maagang nagising iyan si Nikko, baka naman puyatin mo.”
“Hindi ‘Ma, promise. ‘Nay
Nena, sa silid ko na matutulog si Nikko ha. Promise, maaga kaming matutulog
kapag may pasok na kinaumagahan.”
“Sige, may tiwala
naman ako sa inyong dalawa.”
-----o0o-----
Sa pagdaan ng mga
araw, lalong nagkalapit ang dalawa. Lalo ding napapamahal ng husto kay Alexis
si Nikko. Hindi naman nagpapahalata itong una dahil sa hindi niya gustong
masira ang pagkakaibigan nilang dalawa.
Mabilis na lumipas
ang araw, nag-graduate na ng senior high si Alexis, si Nikko naman ay grade 11
na sa pag-pasok.
-----o0o-----
Bakasyon na naman,
mas mahaba ang ipinagsasama nina Alexis at Nikko. Natutong gumising nang maaga
si Alexis at nawili na sa pagtulong sa garden. Mas madalas ay sa pagdidilig
lang, hindi siya nagwawalis, nagtatabas o nagbubunot ng damo, pero nahiligan
niyang magtaning ng gulay. Tuwang-tuwa na mapabunga ng marami ang sili at kamatis.
Kapag oras ng pahinga
ay sa silid naman ni Alexis naglalagi ang dalawa, walang namang ginagawa,
naglalaro lang ng computer games o nanonood sa netflix.
Lalo silang
nagkalapit, para na ngang hindi mapaghihiwalay. Wala namang kamalay-malay si
Nikko o naghihinala man lang kay Alexis na hindi lang kaibigan ang tingin nito
sa kanya. Tuluyan ng nahulog ang loob nito sa binatilyong anak ng kanilang kasambahay.
Minahal na nang tuluyan, ang problema ay hindi naman maipagtapat.
Minsan na nanonood
sila ng pelikula ay may kapilyuhang naisip si Nikko. “Alexis, nasasawa na ako
sa pinapanood natin, wala na bang iba?”
“Ano bang movie ang
gusto mo Nikko?”
“Eh nahihiya kasi ako
eh. Kasi, yung mga kaklase ko, madalas na nagkukuwento na maganda raw ang
napanood nila kagabi Alexis.”
“Ano daw pelikula
iyon Nikko?”
“Yung bold daw
hehehe, hindi pa kasi ako nakanood ng ganon Alexis.”
Napangiti si Alexis,
may kung anong binabalak, may nabuo siyang plano. Gusto na niyang matikman ang
kaibigan, hindi lang ang panakaw na paghaplos sa katawan nito sa tuwing
natutulog ito, ang minsan pagdukot sa burat nito at aamuyin habang nilalaro ang
sariling burat hanggang sa labbasan, matindi na ang pagnanasa sa anak ng
kanilang kasambahay. Mahal na talaga niya ito.
“Yun lang ba? Okay,
sinabi mo eh. Sa laptop ko na lang tayo manood, maghahanap ako sa internet.”
Nag search na si Alexis, isang classic Tarzan
Movie ang nakita niya, ito yung porn version na may pamagat na “Tarzan, Shame
on Jane.”
-----ITUTULOY-----
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento