Mahal Kong Kababata (Part 3/7 ) By: Anonymous

 

Mahal Kong Kababata (Part 3/7 )

By: Anonymous

 

Hindi kalayuan ang table na inupuan ko kaya natanaw agad ako ni Dino. Kumaway siya na kunwari ay hindi ko nakita. Ayoko kasing umupo doon dahil naiinis ako sa Charmaine na iyon. Napansin ko na nag-uusap sila doon sa kabilang table. Binilisan ko na lang ang pagkain ko at nang matapos na ay dali-dali akong umalis doon sa canteen. Uwian na ng sunduin ako ni Dino sa room ko. Siya lang daw ang kasabay ko sa pag-uwi dahil inihatid nila Wesley at Eric ang kani-kaniya nilang GF.

Parang bigla na naman akong nainis sa narinig ko. Pero hindi ko iyon pinahalata kay Dino. Alam kong tatanungin niya ang nangyari kanina sa canteen. Tama nga ako. “Tony, bakit hindi ka sumabay kanina sa amin nung lunch?” tanong ni Dino.

“Ha? Nandon ba kayo? Hindi ko kasi kayo nakita. Pasensiya na,” pagsisinungaling ko. Pero sa totoo lang, gusto ko sanang sabihin kay Dino kaso ay mabubuniyag ang pagkagusto ko kay Wesley. Pinili ko na lang na tumahimik. Nagkwentuhan kami habang papauwi. Doon ay nalaman ko pa na baliw na baliw si Charmaine kay Wesley dahil mahal na mahal nito ang kaibigan ko. Lalo akong nabwisit sa babaeng yon. Gusto ko talagang hilingin sa kalangitan na kidlatan sana ang babaeng yon.

“O, pano? Bukas na lang Bunsoy,” paalam ni Dino dahil nasa harap na pala kami ng bahay namin ng hindi ko namamalayan. Buong gabing iniisip ko ang nangyaring yon. Bwisit kasi ang babaeng yon, sa loob loob ko. Nakatulugan ko na lang ang pagkainis kong yon.

“Tony, bilisan mo ang pagbibihis at nag-iintay na si Wesley!” tawag ng aking ina habang nagbibihis. Paglabas ko ay hindi ako nagpahalata sa Nanay ko na may tampo ako kay Wesley.

“Tita, alis na po kami,” paalam ni Wesley kay Nanay habang naka-akbay sa akin.

Kwento ng kwento si Wesley sa akin habang naglalakad pero hindi ako sumasagot. “Hoy! Wala kang imik dyan!” - si Wesley. Inalog pa ako habang naka-akbay sa akin. Hindi pa din ako kumibo. Lunch time na ulit ng magkita ulit kami. Hindi ko pa din kinikibo si Wesley. Tila alam na agad ni Wesley kung bakit hindi ako kumikibo. Panay kasi ang tingin niya sa akin habang kumakain kami.

“Hoy Bunsoy! Bakit ang tahimik mo ngayon?” puna ni Eric.

“Kahapon pa nga yan pag-uwi namin eh,” segunda ni Dino.

“Wala lang to. ‘Wag n’yo ako pansinin,” sagot ko.

“Pwede ba naman yon? Lahat kami nagkakatuwaan tapos ikaw nagmumukmok nang hindi namin alam kung ano ang dahilan,” - si Eric.

“Hayaan n’yo na si Bunsoy kung ayaw niya sabihin. Baka naman kasi personal ang problema niya,” pagtatanggol ni Wesley sa akin habang titig na titig sa mga mata ko.

Hindi na ako pinilit ng dalawa, at matapos kumain ay bumalik na kami sa kani-kaniya naming mga klase. Tila wala namang pumapasok sa isip ko sa mga pinag-aaralan dahil nga puro pagka-inis kay Wesley ang nasa isipan ko. Buti na lang at Sabado kinabukasan dahil parang lutang ang isip ko. Nagpahuli ulit ako ng uwi para hindi ko sila makasabay sa pag-uwi. Naisipan kong magbasa muna habang pinalilipas ang oras. Patuloy akong nagbabasa nang may umagaw sa libro ko at tinakbo papalayo.

“Andro! Balik mo nga yan! Nakaka-inis ka talaga!” sigaw ko.

“Hahaha! Masiyado ka kasing seryoso eh! Habulin mo kung gusto mo!” pangungutya pa ni Andro.

Si Andro nga pala ang kaklase kong ubod ng kulit. Pati mga teacher namin ay madalas niyang biruin. Para siyang si Dino na makulit at masayahin. Magkasing age kami ni Andro. Mas mataas sa akin si Andro. Kayumanggi na mapungay ang mga mata at manipis ang labi. Siya ang escort sa klase dahil hindi naman maitatanggi na cute siyang talaga.

“Akina nga yang libro ko!” habol ko sa kaniya.

“Kung makukuha mo! Hahaha!” sabi pa niya habang patuloy pa din sa pagtakbo.

Inabutan ko naman siya at pabirong nakikipag-agawan pa sa akin. “Andro! Akina sabi eh!” Pilit kong inaagaw sa kaniya ang libro.

“Gusto mong ibigay ko sa iyo? Kiss mo muna ako! Hahaha!” pang-aalaska pa nito sa akin.

“Halikan mo mukha mo! Akina kasi yan eh!” sigaw ko ulit.

Pero ayaw pa din ibigay ni Andro ang libro ko. Kaya nagkunwari akong napikon na at nag-walk out. “O, eto na! Hindi ka naman mabiro! Hahaha!” sabay abot ng libro.

“Kulit-kulit mo kasi! Hmp!” sagot ko naman.

“Kasi masarap ka asarin! Ang cute mo kapag naiinis ka na. Alam mo ba yon?” papuri ni Andro.

Tila napahiya ako at namula sa sinabing yon ni Andro. “Lika na, uwi na tayo. Wala ng tao gano dito sa school oh,” aya niya.

Umuwi na kaming magkasabay. Sa aming bahay, may kung anong saya akong naramdaman habang naiisip ko ang sinabi ni Andro. Medyo kinikilig pa nga ako. Hanggang sa pagtulog ay baon ko pa din ang mga ngiting iyon.

Kinabukasan, ginising ako ng maaga ng kuya ko dahil sa may tawag daw ako sa telepono. “Tony, bilisan mo. Kumilos ka na dyan at naghihintay yung classmate mong si Andro sa kabilang linya!” paalala ni Kuya.

Dali-dali kong sinagot ang telepono. “O, napatawag ka?” pambungad ko.

“May gagawin ka ba ngayon? Gala naman tayo o,” aya ni Andro.

“Ha? San naman tayo pupunta?” tanong ko.

“Nood tayo ng sine. Libre ko!” - si Andro.

“'Oo ba! Mayang 1:00pm tayo magkita,” payag ko naman.

“Sige, puntahan na lang kita dyan,” sagot ni Andro.

Wala pang 1:00pm ay dumating na agad si Andro. Buti na lang at nakabihis na din ako ng mga oras na iyon. Nagtungo na kami sa sinehan. Konti lang ang tao doon. Siguro ay dahil hindi maganda ang pelikula. Wala naman akong magawa dahil gusto ni Andro. Siya ang nan-libre kaya siya ang masusunod. Pinagtyagaan ko na lang din ang pelikula.

Hindi pa katagalan ang panonood namin nang malingon ako sa bandang kanan ko. Nagulat ako at sila Charmaine at Wesley pala ang nandon apat na silya lang ang pagitan. Abalang nanonood si Charmaine habang nakatingin naman ng masama si Wesley sa gawi namin. Hindi ko malaman kung bakit sa dinami dami ng makikita ay itong dalawa pa.

Hindi inaalis ni Wesley ang masamang tingin sa amin. Inalis ko na lang ang tingin ko at kunwari ay nanonood ako. Maya-maya ay naiihi na ako dahil sa sobrang lamig ng sinehan kaya nagpaalam muna ako kay Andro na kailangan kong gumamit ng banyo kaya tumayo na ako at pumunta ng CR. Pumasok ako sa isang cubicle at doon umihi.

Tahimik na tahimik ang loob ng CR. Matapos ko ay nag-ayos na ako at lumabas. Dumiretso sa lababo at naghugas. Matapos kong magpatuyo ng kamay ay lumabas na ako. Gulat ko at nasa labas pala si Wesley at nakasandal sa pader. Nagkatinginan kami. Masama ang tingin siya sa akin.

“Sino yung kasama mo?” galit ang tonong tanong ni Wesley.

“Classmate ko,” sagot ko at akmang aalis na ako nang hilahin ako sa braso. “Ano ba Wesley! Bitiwan mo nga ako!” - ako habang inaalis ang kamay niya.

Hinila ako ni Wesley paloob ng CR at dinala sa isang cubicle at ni-lock. “Bakit ka sumama sa lalaking yon? Nanliligaw ba siya sa iyo?” magkasunod na tanong niya na mataas ang tono.

“Bakit? Pinapakialaman ko ba kayo ng Charmaine na yan!” ganting tanong ko sa kaniya.

“Ayokong sumasama ka kung kani-kaninong lalake, ok!”

“Wala kang pakialam kung kanino man ako sumama!.”

“Meron! Dahil akin ka lang! Narinig mo! Akin ka lang!” pagdidiin ni Wesley.

Natigilan ako sa sinabing iyon ni Wesley. Napatingin lang ako sa kaniya. Hindi ko inaasahang nagseselos din siya. May halong tuwa at kilig ang naramdaman ko ng mga oras na iyon. Hinawakan ni Wesley ng kanang kamay niya ang mukha ko at ginamit niya ang kaliwa para yakapin ako. Hinalikan niya ako sa labi. Isang napakasarap na halik. Napayakap na din ako sa kaniya. Maiinit ang bawat pagsiil ng labi niya. Maaalab na halik na nagpatupok sa akin. Napakahigpit ng yakap niya. Bumaba ang mga halik niya sa aking leeg. Ang sarap ng pakiramdam ko ng mga oras na iyon. Naglapat ulit ang aming mga labi. Mabilis ang paghinga namin pareho at nag-iinit na ang aming mga katawan.

Hindi man niya inutos ay lumuhod na ako sa harap niya. Dali-dali naman niyang inalis ang buckle ng belt at binuksan ang pantalon. Ibinaba niya ang pantalon at brief niya hanggang tuhod. Tigas na tigas na ang sandata siya ng mga oras na iyo. Tirik na tirik ang pagkakatindig at namumula na ang ulo.

Hinawakan ko ang tigas na tigas niyang ari. Sinimulan ko itong dilaan mula balls, papuntang ulo saka ko ito sinubo. Dahan-dahan ay nag-taas- baba ako sa naghuhumindig na sandata ni Wesley. Ang hirap talaga niya i-deep throat. Bukod kasi sa mataba ay ang haba pa niyon, kaya sumasayad sa lalamunan ko. Pero napakasarap isubo ng ari ni Wesley. Ang marahan kong pagtaas baba ay binilisan ko ng konti.

“Aaaaahhh! Shit! Ang sarap mo talagang sumubo Tony! Aaaahhh!'' bulong na ungol siya.

Lalo naman akong ginanahan sa narinig kong iyon kung kayat lalo kong pinagbutihan ang pagsubo ko sa kaniya. Mabilis na pag-taas-baba ang ginawa ko sa tigas na tigas niyang sandata. Minsa'y dinidilaan at sinisipsip ko din ang balls niya. Sarap na sarap si Wesley sa ginagawa ko kaya napapakadyot na din siya habang hawak ang aking ulo. Sinasabayan niya ng pagkadyot ang pagtaas baba ko sa ari niya kaya hindi maiiwasang maisagad niya.

Bumilis ng bumilis ang pagkadyot niya sa bibig ko hanggang sa bumulong siya ng, “Tony. Ahhh. Ayan naaaa. Lalabas naaaa. Aaaaaahhh!”

Ilang kadyot pa ay sumabog na sa lalamunan ko ang katas siya. Karamihan ay nalunok ko na dahil sa pagkakadiin siya ng ulo ko sa ari niya. Umapaw na nga ang iba at kumalat sa gilid ng bibig ko. Nang masaid na niyang mabuti, ay inalis na siya ang ari niya sa bibig ko. Kinuha ang panyo at pinunasan ang katas niyang kumalat sa aking bibig. Nag-ayos muna kami bago lumabas ng cubicle. Swerte namin at walang tao doon ng mga oras na iyon.

Naghugas muna ako sa lababo at naghilamos. Naisip naming baka magtaka ang dalawa naming kasama dahil sa tagal namin kaya nagdecide kaming bumili ng chichirya at softdrinks sa labas. Habang bumibili kami ay nagkausap kami. “Nililigawan ka ba ng kasama mo?” tanong ni Wesley.

“Hindi naman siguro. Wala naman siyang sinasabi eh,” sagot ko.

“Nagseselos kasi ako eh. Gusto ko, ako lang ang lalake sa buhay mo.”

Hindi ko malaman ang isasagot ng mga oras na iyon. Pero masayang masaya at kinikilig ako na ayokong ipahalata sa kaniya.

“Magkaroon tayo ng kasunduan. Hihiwalayan ko si Charmaine pero hindi ka pwedeng ligawan ng iba.”

Parang natuwa naman ako sa narinig ko. Feeling ko tuloy boyfriend ko o asawa ko na siya. Humingi ng tatlong araw si Wesley para makipag break kay Charmaine. Tinanong niya kung payag ba ako. Tumago na lang ako na tanda ng pagpayag sa gusto niya. Matapos bumili ay bumalik na kami sa loob ng sinehan at naglapit na lang ng upuan. Ipinakilala ko si Andro kina Charmaine at Wesley. Matapos ang pelikula ay sabay sabay na kaming umuwi at naghiwalay na lang dahil sa magkaibang direksyon ng uuwian. Ihahatid pa daw kasi ni Wesley si Charmaine.

Lunes ng sunduin ako nina Wesley, Eric at Dino para sabay sabay na pumasok sa school. Kasabay ko din sila nag-lunch kahit kasama si Charmaine dahil alam ko naman na malapit na silang magbreak ni Wesley. Hindi ako binigo ni Wesley at pagsapit nga ng Wednesday ay sinabi niya sa barkada na wala na sila ni Charmaine. Hindi lang pala kasi si Wesley ang boyfriend nito kundi may isa pang member ng varsity team.

Ok lang naman kay Wesley dahil nakaplano na nga ang lahat. Ako naman ay umiwas din na malapit sa mga kaibigan lalake. Nagseselos nga kasi si Wesley sa mga ito. Katulad ng nakagawian namin noon ay ganon pa din at walang pinagbago. Hanggang tumuntong na sila Eric, Dino at Wesley ng 4th year at ako naman ay 2nd year.

Akala ko ay wala ng katapusan ang kaligayahan ng lihim na relasyon namin ni Wesley. Malapit na ang bakasyon at malungkot na ibinalita ni Wesley na sa Maynila siya mag-aaral ng college. Ganon din si Eric. Si Dino lang ang tanging maiiwan sa lugar namin. Hindi na napigilang tumulo ng aking luha dahil sa sinabing iyon ni Wesley. Parang gumuho ang mundo ko na umiikot lang para sa kaniya.

Yumakap si Wesley sa akin kahit nakaharap kay Dino at Eric. “Bunsoy, wag kang mag-alala. Uuwi naman ako tuwing bakasyon kaya magkikita pa tayo,” pag-amo sa akin ni Wesley.

“Oo nga naman Bunsoy. Magkakasama pa din naman tayo. Isa pa ay nandito naman si Dino para mabantayan ka at makasama mo,” paliwanag ni Eric.

Hindi ko pa rin mapigil ang pag-iyak. Mahigpit ang yakap sa akin ni Wesley. “Tahan na Bunsoy,” pag-aalo ni Wesley. Ilang linggo na lang ay bakasyon na kaya ako nalulungkot dahil alam kong pagkatapos ng bakasyon ay ang pag-alis nina Wesley at Eric.

Lumipas ang bakasyon at dumating na ang kinatatakutan ko. Kinabukasan na ang alis nila Eric at Wesley para pumunta na ng Maynila. Sobrang lungkot ko ng araw na iyon. Magkakasama kami ng araw na iyon sa kubo ngunit hindi mawala ang lungkot sa akin dahil alam kong oras na lang ang natitira para magkasama sama kami.

Sumapit na ang dapit hapon at kinakailangan na kaming umuwi. Inihatid ako ng tatlo sa bahay na napaka tamlay at napaka lungkot. “Tita, isasama ko po si Tony sa bahay. Doon po muna siya matutulog sa bahay,” paalam ni Wesley kay Nanay.

“Sige. Aalis ka na nga pala bukas iho. Mag-iingat ka sa Maynila,” pagpagyag ni Nanay.

“Opo. Salamat po Tita. Isasama ko muna po si Tony.”

“Sige. Baka gabihin na kayo sa daan,” - si Nanay. Umalis na kami at tumungo sa bahay nila Wesley.

 

Itutuloy...