Pinoy ECQ By: Allen Timothy

 

Pinoy ECQ

By: Allen Timothy

 

Magandang araw. Ako, si Allen Timothy o Tim, Nangyari ang karanasan kong ito noong panahon pa ng pandemic. Isa ako sa mga frontliners, isang reporter at siyang nagbabantay sa mga taong labas-masok dito sa hospital. Sa hospital kasi ako nakadestino.

Nagkaroon ng reshuffle sa aming mga assignments at ako na dating nakadestino sa Provincial Hospital ay ngayon ay naka-assign na sa Police Checkpoints.

Nito lang na unang araw ng Mayo 2021, ay ibinaba mula sa Enhance to General Community Quarantine ang buong probinsya dahil na din sa patuloy na pag-galing ng mga positive patients sa facility center ng lokal na kagawarang pangkalusugan. Medyo maluwag na ang patakaran na ipinapatupad sa buong probinsya kagaya ng pagiging transferable ng quarantine pass sa kahit sinong miyembro ng tahanan maliban lang sa mga below 20 years old at 60 years old and above.

May mga barangay na din na wala nang mga checkpoints sa kani-kanilang borders. Pinapayagan na din ang pag-byahe ng bawat mamamayan sa loob ng kani-kanilang bayan. Patuloy parin ang pagkakaroon ng curfew ngunit may iilang lugar na din na walang patrol na rumoronda. Ang tanging pahirapan lang ay ang pagpasok sa ng mga taga-karatig-bayan sa kabisera ng Kalibo dahil na din doon naka-isolate ang mga natitirang positibong pasyente at isa pa ay labis ang idinagdag sa pasahe sa mga pampublikong sasakyan. Sa makatuwid ay wala halos na ganap sa designation ko dahil nabawasan na ang hotspot area ng security dito sa probinsya.

Ngunit nagkamali yata ako dahil nang unang araw na ni-lift ang ECQ sa probinsya ay dumagsa ang mga tao sa Kalibo. Sa public market ay tila hindi mahulugang karayom sa dami ng tao. Gayon din sa mga terminal, ay maya’t-maya ang pagsidatingan ng mga tao galing sa mga karatig-bayan.

Nabahala ang mga awtoridad dahil hindi nasusunod ang ipinapatupad na social distancing kaya mula sa police station ay sumama ako sa patrol car ng police para sundan sila sa gagawing operation. Una naming pinuntahan ang isa sa pinaka-abalang tulay sa probinsya na nagdudugtong sa western side ng probinsya papasok sa capital town. Subrang haba ng pila ng mga sasakyan na karamihan ay mga pribadong sasakyan.

Nagsimula akong kumuha ng mga litrato at video ng nangyayaring kaganapan at gamit ang facebook account ng aming stasyon ay nag-live video ako ng mga kaganapan. Umani ng samu’t saring reaction ang pag-broadcast ko ng live coverage ng pagdagsa ng mga tao. Karamihan ay naiinis at nangamba na baka muling lumubha ang pagkalat ng virus sa probinsya dahil sa biglang pagkompulan ng mga tao.

Hapon ng araw din na iyon ay bumalik ako ng stasyon para gumawa ng report na ipa-publish ko sa facebook page ng stasyon. Habang nagta-type ako ay napansin ko ang panay tunog ng notification ng facebook ko sa aking cellphone. Chineck ko ang mga ito at napag-alaman kong marami ang nagme-mention sa akin sa isang facebook post. Tiningnan ko kung ano ang post. Ang post ay galing sa isang facebook account na pagmamayari ng tatawagin nalang nating Victor.

Ayon sa profile niya ay isa siyang public school teacher at naninirahan sa municipality malapit sa kabesera ng probinsya. Ang post niya ay isang live video na nagrarant ukol sa biglaang pagdami ng tao sa Kalibo at sa isang parte ng video niya ay binash niya ang lokal na gobyerno at ang mga miyembro ng IATF gamit ang ilang masasamang salita dahil sa pagpapabaya nila sa pagdagsa ng mga tao. Maraming hate comments ang tinamo ng post at agad na nagtrend.

Tinatapos ko ang ginagawa kong balita na ipo-post sa account ng aming stasyon nang tumawag sa akin ang station manager.

“Tim, may facebook video na trending ngayon, the one na binabash ang local government. I assume nakita mo na ‘yon since nakita ko sa comment sections na minimention ka. Hinahanap na daw ng PNP ang user ng account. Gawan mo ng report at ipublish sa page,” Ani manager.

Ganon dito sa probinsya, kahit ultimo pambabash at facebook post ng mga tao ay pinagkaka-interesan ng madla kaya ibinabalita na din namin. Minsan nga napagsasabihan na kaming wala na ba daw na ibang balita at pati mga ganon ay pinapatulan namin. Kaming mga admin ng page ay wala namang choice kundi gawan ng balita sapagkat ito ang interes ng mga tao.

Dahil na din sa Bayanihan to Heal as One Act talaga namang isang krimen ang ibash ang gobyerno at higit pa do’n ay masasakit na salita at pagmumura ang nasabi ng basher kaya pinaghahanap siya ng awtoridad. Besides, isa siyang government employee at malamang ay mawawalan siya ng trabaho kapag nagkataon. Minessage ko ang account at nagpaalam kung maaari ko siyang mainterview sa programa ko via phone patch. Nagpaunlak naman ito ng interview at ini-schedule ako ng 8pm.

Kinagabihan, on air ako sa nang kumatok sa booth glass window ang technician namin habang turo-turo ang cellphone niyang naka-connect ang earphones. Sinenyasan ko siya ng saglit at pagkatapos kong magplay ng music ay lumabas ako ng booth.

“Uh kuya Rowel, anong atin?” Tanong ko.

“Yung Victor na interview-hin mo later ay nasa kabilang stasyon. Ini-interview siya ni Jules ng ***** FM.”

Si Jules ay dati kong kasamahan sa dati kong pinagtatrabahuhan na FM Radio Station. Matalik kaming magkaibigan during that days at kasabay ko siyang nagkaroon ng pangalan sa industry. Best buddy ko siya at kasama kahit saang galaan at night-outs, at we even share the same apartment together until noong nagdesisyon akong lumipat ng station at kinailangan ko na ding limipat ng mas malapit na apartment ay nagkaroon ng lamat ang aming pagkakaibigan. Simula noon ay hindi na kami nagpapansinan at tinuring na competitor ang bawat isa.

Tumawag sa landline ang station manager namin at hinanap ako.

“Tim, akala ko i-interview-hin mo ang Victor na basher na ‘yon? He’s on other station right now nagpapa-interview!” Medyo disappointed ang tuno ni manager.

Ewan ko kase bakit pati online clash ay pinag-aaksayahan namin ng oras gayong hindi naman talaga relevant para ibalita.

“Ah sir, nagpa-oo na yang Victor sa ‘kin kaso hindi ko alam kung bakit nag-agree din siya sa kabilang station,” tugon ko.

“Better re-sched mo na lang ang interview mo sa kanya bukas sa program na lang ni Bob. Pareho tayong inaabangan ng mga listeners at baka isipin nilang ginagaya natin ang sa kabila,” si manager.

Medyo nainis ako kay Jules at mas lalo na sa Victor na ‘yon. Minessage ko si Victor at after ng isang run ko sa programa ko ay nagreply siya.

“I’m sorry Sir Tim. Nag-message din kase sa akin si Sir Jules at nalaman niyang magpapa-interview ako sa inyo kaya pinilit niya ako na sa kanya magpainterview kapalit ang pagtulong niya sa ‘kin about sa ikakaso sakin ng authority.”

Hindi ito ang unang beses na inagawan ako ng opportunity ni Jules. Last time ay inalok ako ng Provincial Tourism Office na maghost sa Provincial Beauty Pageant ng aming probinsya pero week before ang patimpalak ay kinancel ako ng organizer at sinabing si Jules nalang daw instead na ako,kase major sponsor ang kanilang stasyon.

In terms of physical aspects, mas lamang sa akin si Jules. Matangkad si Jules sa 5’10 niyang height samantalang ako 5’7 lang. Medium built siyang mistisuhin at may mahabang buhok na angkop sa kanyang mukha. Madali niyang nakukuha ang mga projects niya siguro ay dahil malakas ang kanyang pleasing personality. Ako, kailangan ko pang bumawi sa pag-dyi-gym at pananamit ko para lang mapansin man lang sa mga casual events ng kompanya.

Minessage ko si Jules.

“Pare, balita ko nagpa-interview sa ’yo yung Victor.”

“Pasensiya na pare utos kasi ng management na papayagin yung basher.” reply niya.

 “Ano namang tulong ang maibibigay mo sa kanya?” Tugon ko.

“C’mon pare, baguhan ka lang ba sa kalakaran ng industriya?” Reply ni Jules.

Niloloko lang pala ni Jules si Victor tungkol sa pangakong pagtulong nito sa kanya. Madalas ganon ang kalakaran sa media pero iniiwasan kong manloko ng tao at kung maaari ay idaan lamang sa tama ang paghahanap ng balita.

Kinabukasan ay nagpahayag ang PNP Provincial Director na kinakailangan daw ni Victor magpublic apology para maabswelto ito. Agad kong minessage si Victor pagkatapos niyang mag-painterview sa kasamahan kong si Bob.

“Please consider our station para sa live mong pag-apology. Niloloko ka lang ni Jules na tutulungan ka kaya mas mainam na dito ka nalang sa amin.”

Nagpa-oo si Victor na sa programa ko magpapublic apology. Bago ako umere kinagabigan ay nag-message si Jules.

“Pare naman, desperado ka na ba kay Victor? Siniraan mo pa talaga ako sa kanya?”

“Bakit pare eh totoo naman?” Tugon ko.

“Ipagdasal mo pare na hindi tayo magkita. Hindi mo talaga magugustuhan!” banta niya.

“Maliit lang ang mundo pare. At kung binabantaan mo ako, hindi ako takot na humarap sa’yo.”

Natapos ang panayam ko kay Victor at according sa station manager namin ay tumaas ang viewing rate namin online at in terms of listeners sa episode na ‘yon.

Kinabukasan, sa police station, ay nagkita kami ni Jules.

“Pare, sabi ko sayo maliit ang mundo,” sabi ko kay Jules.

“Kaya kitang sakalin dito Timothy.”

Dama ko ang pagtiim ng mga bagang ni Jules.

“Pare kaibigan ko ang mga pulis dito,” sagot ko.

Hinila ako ni Jules sa loob ng kanyang sasakyan.

“Now, ilabas mo ang angas mo sakin Timothy!”

“Relax Jules, pare naman trabaho lang!” pilyo kong pang-iinis kay Jules.

“Huwag mo akong idaan sa ganyan pare, kilala kita, kilalang-kilala. Isa kang opurtunista!” sabi ni Jules.

“Ano bang problema mo sakin Jules? Andami ng pagkakataon na pinapalampas ko lahat ng mga atraso mo sa akin at I don’t even bother na pakialaman ka kase hindi ko din alam kung ano ang atraso ko sayo!”

Hawak hawak ni Jules ang kwelyo ng aking uniporme ng kumatok sa bintana ng sasakyan ang isang police personel at sinenyasan ako na may naghihintay sa akin sa telepono.

“Hihintayin kita sa labas ng station ninyo mamaya pagkatapos mong umere. Tatapusin ko na ‘to Timothy!” pagbabanta ni Jules bago ako lumabas ng sasakyan niya.

Kinagabihan, nasa kalagitnaan ako ng aking programa nang mag-message si Jules.

“Nasa side way ako ng station ninyo. Hintayin kitang bumaba!”

Kinakabahan ako kay Jules. Hindi siya ganitong tao sa pagkakaalam ko. Pero matagal na din na hindi kami nagsasama kaya rin siguro naisip kong maaaring marami nang nagbago. On the other side ay gusto ko ding malaman kung ano ang hinanakit niya sa akin at ganon na lang ang inis at galit niya sa akin.

10pm bumaba ako ng station. Nagpaalam ako sa security namin na lalabas lang ako at babalikan ko ang mga gamit ko bago umuwi. Pinuntahan ko sa bandang gilid si Jules. Nakasandal siya sa sasakyan niya at nagsisigarilyo.

“Uh pare!” Bati ko kay Jules at kumuha ng isang stick sa kaha ng sigarilyo niya.

“Hindi ka pa rin pala tumitigil manigarilyo!” si Jules.

“Kailangan ko ‘to para mag-modulate ng boses,” tugon ko.

“Why are you making things hard for me?” tanong ni Jules.

“Bakit pare ano ba atraso ko sa’yo?”

“Umalis ka na ‘di ba? Bakit hindi mo na lang ako tuluyang nilayuan para hindi na kita maalala!” pilit ang pagtago ng paghikbi ni Jules.

“Bakit pare? Is it still about sa paglipat ko ng station? Eh dapat nga pare eh ikaw ang mas unang makaintindi sa akin dahil alam mo ang mga pangangailangan ko sa buhay!” Medyo pilit kong tinago ang inis at galit dahil sa babaw ng issue ni Jules sa akin.

“Eh paano naman ang pangangailangan ko?” Tuluyan nang umiyak si Jules.

“Anong kinalaman ko sa pangangailangan mo Jules?”

“Ikaw! Ikaw Timothy! Bago ka umalis sa apartment, binuo ko na ang loob kong ipagtapat sa ’yo na… na… na may ibang nararamdaman ako sa’yo!”

Nabigla ako sa mga nasambit ni Jules. Hindi ko akalain na may malisya pala siya sa akin. Bumalik sa ala-ala ko ang mga panahon na confident at careless akong kasama siya to the point na hinahayaan ko siyang makita akong naka underwear dati at may kulitan pa kami na dinudukot ang kani-kaniyang ari. Medyo nakadama ako ng inis na hinayaan ko siyang gawin sa akin ang mga iyon.

“No pare! Lalaki ka! Alam kong straight ka! Eh ‘di ba nag-ge-girl friend ka. You… you even rebounded my ex-girlfriend! Pinagloloko mo ako pare! Ang gago lang ng reason mo para kamuhian mo ako ng ganito!”

“But it’s real Tim! At hanggang ngayon I can’t still move on dahil you keep on coming back!”

“No pare! Lalaki ka, lalaki ako! Kaibigan lang ang kaya kong ibigay sa’yo and other than that is …..”

Hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang hinalikan ako ni Jules. Nagulat ako. Nabitawan ko ang yosi na nakaipit sa aking dalawang daliri at kitang kita ko na totoo ang nangyayari, hinahalikan ako ng dati kong best friend.

That was a huge amount of time kissing. Wala akong nagawa ni hindi ko naitulak si Jules pero habang ginagawa namin ‘yon ay paulit-ulit na dumidiin sa isip ko na mali ang lahat nang nangyayari.

Si Jules ang kumalas sa pagkakahalik. Ngumiti siya nang makitang gulat pa rin ako.

“See, may feelings ka rin Timothy!”

“No pare! That won’t happen again!” Akma na sana akong aalis nang pinigilan ako ni Jules sa aking braso.

“Please stay… at least tonight! Pare kailangan kong gawin to for closure.”

“Ano ba ang gusto mo ha!” Pasinghal kong tanong kay Jules.

 “Get inside the car!”

Hinila ako ni Jules sa loob ng sasakyan niya. Pagpasok na pagpasok ko ay siniil niya ako ng halik. Sa labi, sa leeg, sa batok, sa dibdib. Pilit kong winawaksi sa isip ko ang kalibugan pero naging mahina ako na gawin iyon. Unti unting kinalas ni Jules ang mga botones ng polo ko at sinibasib ng halik ang aking dibdib, papuntang utong pababang pusod. Tuluyan na akong nilamon ng libog at hinawakan ang ulo niya para idiin siya sa katawan ko.

Napapaliyad ako habang ipinapasok ni Jules ang dila niya sa butas ng pusod ko habang ako naman, ay sinasabunot ang mahabang buhok ni Jules. Sa kabila ng maaring may makakita sa amin, binalewala ko lahat ng iyon at besides nakaquarantine ang boong probinsya kaya curfew hour na.

Tuluyan nang kinalas ni Jules and sintoron at botones ng pantalon ko. Tumutugon na ako sa mga halik niya at nilalakbay na ng mga kamay ko ang lahat ng parte ng katawan niya. In some ways, ine-enjoy ko ang lahat nang nangyayari at tuluyan ko nang isinantabi ang alitan namin.

Nakasandal ako sa backseat habang si Jules ay nakapatong sa kandungan ko at nakaharap sa akin habang patuloy kaming naghahalikan. Ginawa ko na din ang dilaan at sipsipin ang mga utong niya. Pamilyar sa akin ang pabangong gamit niya, the same brand na ginagamit niya 5 years ago. Mabuhok ang parteng didib ni Jules at bawat hibla ng buhok sa katawan niya ay hindi pinalampas ng aking mga daliri.

Tuluyan nang naghubad si Jules. Sa liwanag galing sa kalapit na street light, ay naaninag ko ng mas malinaw ang katawan niya. Malaki na ang pinagbago niya. Dati-rati ay puro baby fats lamang ang katawan niya, ngayon ay halatang madalas siyang nag-dyi-gym. Sa bandang ibaba ay ang tayong-tayo niyang burat. Napapaligiran ito ng malagong mga bulbol na akma naman sa katawan niyang mabalbon. Napakalaki nito. Mahigit pitong pulgada ang haba at ga-braso ng sanggol ang taba.

Napangiti si Jules nang makita niyang nakatitig ako sa burat niya. Binawi ko ang tingin ko at binalikan ang mga labi niya. Habang kami ay naghahalikan, sumasagi ang burat niya sa bandang tiyan ko na mas lalong nagpadagdag sa libog ko. Ibinaba ko na ang aking pantalon sabay na din ang underwear ko at patuloy na hinalikan siya.

Nilantakan ni Jules ang utong ko, ang tiyan ko, ang pusod ko, hanggang sa dumako na siya sa pinakagusto niyang bahagi, ang aking nahuhumindig na burat. Sakto lang ang haba ng burat ko pero di hamak na mataba to kesa sa ordinaryong mga burat. Bagay na alam kong kanyang ikinatuwa.

Dinilaan ni Jules ang ulo ng burat ko, unti unting ibinaba-on ang kanyang bibig sa bawat pulgada ng burat hanggang sa napainat na ang aking mga paa sa init at dulas ng kanyang bunganga. Nariyan ang sinasabunutan ko siya para mas maipasok ko ng buo ang ari ko sa bunganga niya. Maya-maya ay unti-unti na akong kumadyot. Mabagal na kadyot hanggang sa pabilis nang pabilis ng pabilis. Marahil ay matagal na itong ginagawa ni Jules sapagkat ni isang ngipin ay walang sumayad sa burat ko.

Isa sa pinaka-relaxing na pakiramdam sa buhay ko ay yung nakababad ang ari ko sa bunganga ng bestfriend ko. Hinila ko ang ulo niya papalapit sa labi ko at muli siyang hinalikan. Nalasahan ko sa labi niya ang paunang katas galing sa burat ko.

“So ito ang gusto mo?” Tanong ko kay Jules.

“Allen Timothy, hindi ka kagwapuhan, pero bakit ang lakas ng sex charisma mo?”

“It’s because I stay simple, that nobody care to have a desire on me until they have finally tasted it.”

“Sa brief ko lang to nakikita dati.” Bulong ni Jules habang himas-himas ang burat ko na nang mga sandaling iyon ay tigas na tigas pa rin.

“Tonight it’s yours,” sabi ko habang unti-unti kong binabaon ang burat ko sa butas niya.

“It’s my first time there Tim!” Seryoso ang mukha ni Jules.

“I’m your best friend, I will never hurt you.” Lumalabas talaga ang mga baon kong english kapag excited ako.

Naipasok ko ang ulo ng burat ko.

“Tim stop!” Si Jules.

“Relax! Calm down!”

Muli kong ipinasok ang another inch. Kitang kita ko ang sakit sa mukha ni Jules. Hinalikan ko siya para mas makarelax siya. Sa bawat pulgada kong binabaon ay pasikip ng pasikip ang butas niya. Halik at pisil sa utong ang sukli ko kay Jules sa bawat pagbaon ko ng ari ko sa butas niya

Hanggang sa siya na ang gumagalaw, baba-taas. Habang kinakantot ko si Jules ay nagjajakol naman siya paharap sa akin. Ang gwapo niyang tingnan habang pawisan na nakaharap sa akin. Sarap na sarap ako sa bawat pagbaon niya sa ari ko. Natuto na rin siyang magmuscle control at wala na kaming nagawa kundi ang umungol nang umungol.

“So you don’t like bisexuals ha?” tanong ni Jules habang panay ang indayog sa burat ko.

“There are exemptions! Uhhhh why you’re so tight?”

“Cause you’re the first to go there. You’re quite worth the wait!”

“Why don’t you tell me earlier?”

“You’re not that easy Timothy, I know you!”

“You want me to fuck you forever?”

“You want to fight with me forever?” Tugon ni Jules sabay tawa.

Sarap na sarap ako sa pagbaon ng bawat sentimetro ng pagkalalaki ko sa butas ni Jules. Parang hinihigop ang kalamnan ko kasama kaluluwa. Sa mga sandaling iyon naninigas na mga masel ko sa paa, hudyat na malapit na ako.

“I’m about to cum Jules!”

“Go on Timothy!”

Ramdam ko nang namumuo na ang tamod sa puson ko. Ilang kadyot pa ay tuluyan na akong bibitaw.

“Julesss, ahhhh fuck I’m almost there!”

“Ahhhhh Tim! Let’s do this together!”

Isa, dalawa, tatlong kadyot ay tuluyan ko nang binitawan ang dalawang linggong ipon kong tamod.

“Ahhhhh fuck Jules!!!”

Ramdam kong maraming tamod ang lumabas sa akin. Maya-maya ay nilabasan na din si Jules at sumirit sa dibdib at katawan ko ang tamod niya. Nang hinugot ni Jules ang butas niya sa ari ko ay dumaloy ang saganang katas sa burat ko. Nagkalat ang iba sa back seat ng kanyang sasakyan at ang iba ay dumaloy sa hita niya.

May towel siya sa travel bag niya at iyon ang ginamit naming pamunas sa nagkalat na tamod sa aming katawan. Nagbihis ako at muling nagsindi ng sigarilyo habang nakasandal sa kotse ni Jules. Lumabas na din siya ng sasakyan pagkatapos niyang magbihis.

“Pare, about what happen 5 years ago, I hope kalimutan na natin ‘yon.” Pagbasag ko sa katahimikan.

“I think it’s time to move on too, buddy!”

Napangiti akong pinagmasdan si Jules na nagmamaneho palayo.

Bumalik akong station para kunin ang mga naiwan kong gamit.

“Sir, si sir Jules nakita kong dumaan kanina, nagusap na kayo?” Tanong ng security namin.

“Yes manong guard. Kukunin ko lang po ang gamit ko sa taas.”

2 days from now ay nasa moderate general community quarantine na ang probinsiya ng Aklan. Plano kong umuwi sa amin at magpahinga nang makapag-isip isip. Who knows pagbalik ko dito sa site na ito ay may another story nanaman akong ikukuwento.

Stay at home and healthy po tayong lahat. We will all heal as one.

 

 

-----Wakas-----