Sa Babuyan at Manukan (Part 5)

 

Sa Babuyan at Manukan (Part 5)

 

First day ng klase, tahimik lang ako, wala pa kasi akong kakilala dahil sa hindi ako taga-rito. Pamasid-masid lang ako muna habang wala pa ang guro namin sa una naming subject.

Pansamantala ay sa huling row ng hilera ng mga silya ako naupo, alam ko namang na mag-a-assign ng permanent seat ang mga guro, karaniwan ay alphabetical.

Sa totoo lang, may pagka-mahiyain kasi ako, kasi nga sa pagiging bakla ko. Astang lalaki naman ako kung kumilos at magsalita, kaya lang, paminsan-minsan ay nadidiskarel lalo na kapag gwapo ang aking kausap o kaharap hehehe.

Kung gandang lalaki naman ang pag-uusapan, may laban ako, sa utak, lalo na dahil sa palagi akong with honors.

Sa pagmamasid-masid ko sa mga bago kong kaklase na hindi ko pa kilala ay isa ang nakapukaw ng aking atensyon. Kapapasok lang niya at naghahanap pa ng mauupuan. Marahil ay naghahanap din ng kakilala, mga dating kaklase.

Nagbaba ako ng tingin, baka kasi mahalata na tinitingnan ko siya. Nagulat ako ng may nagsalita. “Hello! May nakaupo na ba diyan sa tabi mo?”

Pag-angat ko nang aking mukha ay para akong na starstruck, dahil ang lalaking pinagmamasdan ko ang siyang kumakausap sa akin, “Sorry, ano ngang tanong mo?” ang nasambit ko, para kasing nawala sa isipan ko ang tinatanong niya.

“Ang lalim siguro ng iniisip mo. Tinatanong ko kung may nakaupo na diyan sa tabi mo,” sabi ng lalaki.

“Ah hehehe. Wala. Wala pa namang permanent seat arrangement,” sagot ko

“Ah okay, diyan na lang muna ako uupo ha? Aniya. “Daryl nga pala,” pakilala sa sarili niya.

“Michael, pero sanay akong tinatawag na Mikel.” Wala nang kamay-kamay, tanguan na lang at ngitian.

Wow, ang ganda niyang ngumiti, pati mata ay kasama, nawawala kasi dahil singkit ang mata niya, may lahi sigurong intsik. Pero ang mga ngipin, pang close up sa puti, in short, type ko hehehe.

“Dati ka na ba dito? Wala pa kasi akong kakilala, transferee kasi ako,” wika ko.

“Pareho pala tayo, bagong lipat kasi ako, galing kasi akong sa katabing bayan, sa Siniloan. Nalipat kami dito dahil sa dito nakabili ng lupa ang father ko. Sa munisipyo rito kasi nagtatrabaho ang father ko kaya dito na naisipang manirahan. Ikaw, saan ka galing?”

“Sa Manila ako, saka ko na sasabihin sa iyo ang dahilan, masyado kasing personal, okay lang ba sa iyo?”

“Walang problema. Teacher na yata natin yang dumating,” sabi niya.

Natahimik sa loob ng silid aralan. Nagpakilala ang guro, at nagpaliwanag kung bakit late. Kinausap pa raw sila ng principal.

Unang agenda ay bigyan ng permanent seat ang mga estudyante. Gaya ng inaasahan ko, alphabetical. Nagkataong parehong letter T ang surname namin ni Daryl kaya nagkatabi pa rin kami.

Bago magsimula ng lesson ang aming guro ay ipinakilala pa kami ni Daryl na bagong lipat dito sa school, halos kasi magkakakilala na ang iba dahil magkaka-klase rin sila sa grade 9.

“Mikel, sabay na tayong mag-lunch mamaya ha?”

“Daryl, may baon ako eh. Sabi ni teacher, pwedeng dito sa room kumain.”

“Ganon ba. Sige bukas magbabaon na rin ako.”

Syanga pala, dito pala sa bago kong school, iisa ang room assignment namin, maliban sa Science. Mga guro ang lumilipat. Mas maiiwasan daw ang siksikan at dahil sabay-sabay kapag nagpapalit ng subject at treacher. Maganda nga naman dahil iilan lang silang maglalakad.

Marami palang kumakain dito sa room, maraming nagbabaon kaya naki-grupo na rin ako. Dahil bagong lipat, ako ang naging sentro ng usapan dahil sa galing akong paaralan sa Maynila. Ang dami nilang tanong. Sinagot ko naman ng buong katapatan maliban sa tanong na kung bakit ako lumipat dito sa probinsya. Nag ‘no comment’ na lang ako

Habang kumakain ay nagawi ang aking tingin sa mga kalalakihang naglalaro ng basketball. Tanaw pala sa aming room ang basketball court.

“Mikel, ingat ka sa grupong iyan ha, mga bully iyan,” babala ng isa kong kaklaseng babae, si Nida.

“Nanakit ba?” tanong ko.

“Minsan. Iba kasi ang style nila, parang practical joke. Basta malalaman mo rin, basta ingat ka lang.” – si Nida.

“Alam ba ng principal?”

“Alam, dahil may nagsusubong, pero hanggang sumbong lang. Mayayaman kasi ang pamilya, yung isa ay anak pa ng mayor, yung pinaka-matangkad at gwapo. Gwapo kasi kaya mayabang.” – si Nida.

Ayos naman ang unang araw ko sa bago kong paaralan, wala namang untowards incident.

-----o0o-----

Kinabukasan, nagbaon na rin si Daryl. Magkatabi kaming kumakain. Naroon na naman yung mga estudyanteng naglalaro ng basketball kahapon. Hindi ko maiwasang mapatingin. Hindi ko naman pinahahalata kay Daryl.

“O… bakit natahimik ka yata,” puna ni Daryl. “Ayos ka lang ba?” aniya pa.

“Hah! Ayos lang ako, may naalala lang ako. Gusto mong chicken?” alok ko sa kanya.

“Sige, paborito ko iyan, kuha ka rin nitong adobong baboy.”

“Mikel, marunong ka bang mag-basketball?”

“Hahaha, hindi eh. Lampa kasi ako. Alam mo naman ang dahilan.”

“Ah… Mag try-out kasi ako sa basketball team ng school, baka sakaling makapasa, training din iyon.”

“Nag-apply ka na ba?”

“Hindi pa, mamaya samahan mo ako ha.”

“Sige. Yun kayang mga iyon, mga myembro ng team?” tanong ko habang itinuturo ang mga lalaking naglalaro ng basketball.

“Hindi ko alam. Pero yung matangkad ay baka kasali. Mukhang mahusay eh.”

“Ay… kasali nga iyan, pati na yung nasa tabi niyang maliit ng konti. Gwapo, mayabang naman, bully pa,” sabad ni Nida.

-----o0o-----

Bago kami mag-uwian ay dumaam kami sa office ng aming PE techer na siyang may hawak ng basketball team.

“Tamang-tama, kailangan talaga namin ng mga bagong kasapi dahil yung ibang myembro dati ay nag-graduate na, bale senior high na sila. Kayo bang dalawa?” tanong ni Sir Delfin.

“Ay hindi po, siya lang. Hindi po kasi ako marunong maglaro niyan,” sabad ko.

“Mukha nga. Pwede ka dun sa folk dancing, try mong sumali, bagay sa iyo. Oy ha, hindi kita iniinsulto.”

Ngumite na lang ako.

“Bukas Daryl may try–out game kami, ganitong oras. Asahan kita. Magdala ka ng bihisan.”

“Okay po Sir, salamat po.”

-----o0o-----

Kasama rin ako ni Daryl sa pag-try-out niya. Sadyang sumama ako para makita ko sa malapitan ang mga lalaking nakikita kong naglalaro palagi ng basketball, curious kasi ako dahil matatambok ang harapan nila sa malayo, gusto kong makasiguro kung totoo iyon.

Naupo ako sa isang bench habang kinakausap pa ng coach at PE techer na si Sir Delfin. Nakatalikod pa sila sa akin dahil nakaharap sila kay sir kaya hindi ko mabistahan ang mga bukol nila pati na ang mga itsura.

Maya-maya ay natapos na rin yata ang sasabihin ni Sir, tumugo na sila sa court. Puta, ang gagandang lalaki na, ang tatangkad pa at ang mga bukol, grabe… gusto ko silang tikman lahat. Namumukod pa rin ang kapogian ni Daryl, poging gentleman siya. Gwapo rin yung sinasabing bully ni Nida, iba rin ang pagka-pogi niya, masyadong maangas at medyo bastos. Silang dalawa ang crush ko, pero lahat sila ay gusto kong matikman.

Nagsimula na ang laro, laban ang mga bagong applicant, kalaban ang datihan na. Hindi muna pinalaro si bully, marahil ay sobra sila sa player. Shet, naupo sa banda ko si Bully. Wow! Nginitian niya ako saka naupo sa tabi ko mismo.

“Hi beautiful! Ikaw siguro ang sinasabi nilang transferee na maganda. Totoo naman pala, maganda ka nga. Ako nga pala si Gerald,” pakilala niya sa sarili sabay extend ng kamay para makipag shake hands.

Hala, ganito ba ang bully, bulero siguro. Pero nakakahiya namang isnabin kaya inabot ko rin ang kamay ko at sinabi ang aking pangalan. “Mikel, pero bakit naman maganda eh lalaki din ako.”

“Kasama ka ni Daryl, bakit kayo ba?”

“Ha! Grabe ka naman, magkaklase lang kami at pareho kaming bago rito kaya kami kaagad ang nagkalapit. Mabait siya kaya nagkasundo kami kaagad.”

“Anong ibig mong sabihin? Na gago ako, na bad boy ako? Iyan ba ang sinabi ng mga kaklase mo rito?”

“Wala naman akong sinabing ganyan. Bakit naman nasabi mo ang ganon sa sarili mo, hindi kaya totoo?”

“Maangas lang ako, pero mabait ako at romantico,” sabi niya sabay amoy sa aking leeg. “Ang bango mo, masarap ka siguro.”

“Tama siguro ang mga naririnig ko, hindi ka lang bad boy, bastos pa.”

“Bastos ba para sa iyo ang magsabi ng totoo? Kanina, pansin ko, panay ang tingin mo sa mga bukol namin, bakit? Pinagpapantasyahan mo na ba kami? Pwede mo namang makita Mahawakan at matikman, kung gusto mo, basta sabihin mo lang sa amin. Simulan mong salatin ang akin,” wika niya na nakangiting aso. Kinuha niya ang aking kamay saka idinikit sa harapan niya. Napatingin ako sa paligid, baka kasi may makakitang iba, nagtama ang tingin aamin ni Daryl, bigla kong nahikit ang aking kamay.

“Ang bastos mo talaga, humanap ka nga ng kausap mo,” sabi ko, saka tumayo at lumipat nang ibang upuan. Hindi na naman siya sumunod.

Shet na malagkit, may ipagyayabang naman talaga, malambot pa iyon pero may nakapa na ako. Puta, gusto ko sanang patigasin, kaya lang ay nakita kami ni Daryl, baka kung anong isipin, baka akalain na nilalandi ko na ang gagong Gerald na iyon.

Halos kalahating oras din silang pinaglaro ni Sir Delfin. Tapos ay pinaupo sila sa bench na at may mga sinabi pa sa kanila. May mga paalala, mga advice. Bandang huli ay pinababalik pa sila sa Sabado, hindi pa raw ito nakapipili.

"Okay that is all for today, you can go. Hwag kalimutan bukas ha lalo na ikaw Daryl. May maganda kang pinakita kanina. Paalam na sa inyo,” paalam ni Sir Delfin.

Nilapitan ko na si Daryl, nilapitan naman kami ni Gerald. “Saan ka umuuwi Mikel?” tanong ni Gerald.

“Ako, diyan lang kina Nanay Sela, yung may manukan,” tugon ko.

“Ah ibig sabihin nilalakad mo lang. Ikaw Daryl?” – si Gerald.

“Mag-tricycle pa ako, malapit lang sa may munisipyo.”

“Magkakaiba pala ang daan natin. Sige na, ingat,” paalam ni Gerald kasama ang mga kaibgan na kasama sa team.

Sumakay na rin ng tricycle si Daryl, nagsimula na akong maglakad, papadilim na kaya nagmadali na ako.

-----o0o----

“Kumusta ang pagpasok mo anak?” bating tanong ni Nanay Sela. “Bakit nga pala medyo late ka nang umuwi?”

“Okay naman po, Medyo nakaka-adjust na rin. Marami-rami na rin po akong kaibigan. Medyo late nga po ako, nagpasama kasi ang kaklase ko na naging kaibigan ko agad na mag-try-out sa basketball team ng school ‘Nay Sela.”

“Mabuti naman. Tama yan, makipag-kaibigan ka sa lahat, iwas lang sa may bisyo ha. Sige na, magbihis ka na, maya-maya lang ay kakain na tayo.”

-----o0o-----

Kumakain na kami, naisip ko si Sendong. Isang lingo ko siyang hindi nakita kahit sa paaralan. Miss ko siya kahit papano. “Pupunta kaya dito si Sendong Nanay Sela? Sabado bukas eh.”

“Bakit miss mo?” sabad ni Dindo.

“Syempre naman, naging magkaibigan din naman kami. Kahit na naman ikaw mami-miss ko kapag nawala ka ng matgal-tagal,” sabi ko kay Dindo. “Bukas, tutulungan kita, tapos ligo uli tayo sa batis ha.”

“Oo ba, basta ikaw.” – si Dindo

-----o0o-----

Simula ng mag-umpisa ang klase ay wala pang nangyayaring muli sa amin ni Dindo, nasasabik din naman ako kaya sinabihan ko siyang maligo uli sa batis. Sa ganda ng ngiti niya kanina ng aking sabihin iyon ay alam kong natuwa siya gaya ko rin.

Maaga akong gumising, ako na ang nagluto ng amig agahan, longanisa, itlog syempre dahil marami kami niyon dito at sinangag. Naabutan pa ako ni Kuya Oscar na nagluluto.

“Naku, nakakahiya naman sa iyo Mikel, ikaw ang nagluto, medyo tinanghali kasi ako ng gising. Ako na riyan,” wika ni Kuya Oscar. Simula kasi nang pumasok na ako sa klase ay siya na ang nagluluto. Dating si Sendong ang gumagawa nito.

“Si Kuya naman, para ito lang. Pasalamat nga ako dahil ipinagluluto mo pa talaga ako ng babaunin ko sa eskwela. Ako sana ang tutulong sa iyo sa manukan, kaya lang, baka dumating si Sendong, at alam kong tutulong siya sa iyo.”

“Salamat Mikel ha, Ang bait mo pala talaga.”

“Wala nang bolahan kuya.”

Inihanda na ni Kuya Oscar ang hapag. Maya-maya pa ay gumising na rin si Nanay Sela at si Dindo. Saglit pa ay dumating na rin si Sendong.

“Sakto ka pare ah, kakain na tayo,” pabirong sabi ni Dindo.

“Hehehe, alam ko kayang ganitong oras ang kain.”

Nauna pang dumulog sa hapag si Sendong at nagsandok ng sinangag.

Pagkakain ay si Nanay Sela na raw ang bahala sa pinagkanan, kami naman ni Dindo ay tumungo na sa babuyan samantalang sina Kuya Oscar at Sendong ay sa manukan.

Nakakatuwa itong si Dindo, masigla, maliksi ang bawat kilos, pasipol-sipol pa, wala pang alas diyes ay napakain na ang mga alagang baboy, nalinisan na ang mga banglat at napaliguan na rin ang mga baboy. Maging ang mga baboy ramo ay napakain na rin, mga gulay, damo at ibang mga prutas na recject ang kinakain nila na binibili ni nanay Sela sa palengke.

Inaya na ako ni Dindo sa bundok doon sa batis na tila isang malaking planggana.

-----o0o-----

Ang sarap talagang magtampisaw dito sa batis, malinis, malamig ang tubig na nanggagalig pa raw sa tuktok ng bundok, natural na mineral water ito.

Naghaharutan na naman kami ni Dindo, may mga tanong pa rin ako sa sarili tungkol sa kanya. Hindi ko talaga, maisip, sobrang nalalabuan ako sa character niya. Na-attract talaga ako sa kakisigan niya, magandang katawan, matangkad, gwapo, pero hindi ko akalain na pumapatol sa kagaya ko.

Magdadalawang buwan na ako dito kay Nanay Sela, pero wala akong nabalitaan na niligawan niya o naging syota.

Hindi ko nga akalain na trip talaga niya ang lalaki dahil nasubukan ko sila ni Kuya Oscar na nagtatalik at nagpa bottom siya rito. Kaya pala magaling siyang sumuso dahil nasuso na niya ako. Hindi ko ipinaalam na nakita ko sila, ayaw kong pahiyain siya.

Sa tangkad at ganda ng katawan niya, sa maamong mukha at kahit medyo maitim na ay makinis pa rin ang kanyang balat. Isa ang katangian niya ay ang kanyang kargada na talaga namang pag-aagawan hindi lang ng mga bading, maging mga babae at matrona.

Confimed ko nang isa siyang silahista o siguro ay bakla na talaga dahil nadinig kong inamin niya kay Kuya Oscar na talagang lalaki daw ang gusto niyang kaulayaw sa kama. Inamin din niya kay Kuya Oscar na wala pang karanasan sa babae. Nagka Gf naman daw siya sa probinsya nila, pero wala naman daw nangyari sa kanila, torpe daw siya kaya hiniwalayan ng babae.

Nang tanungin siya ni Kuya Oscar kung walang nangyari sa kanila ni Sendong, ay wala raw dahil hindi niya type ito. Sobrang gwapo raw para sa kanya.

“Ibig bang sabihin ay pangit ako?” dinig kong sinabi ni Kuya Oscar.

“Hindi naman, iba lang talaga ang trip ko, iba ang type ko sa kagwapuhan ng lalaki at nakita ko iyon sa iyo,” sagot naman ni Dindo. Kaya nga sineduce kita eh. Pero hindi naman nangangahulugan na nagkakagusto ako sa iyo, hindi pare, sex lang talaga. Siguro hindi naman ako lubos na bading, mas gusto ko lang ka sex ay lalaki kesa sa babae. Masarap kantutin ang lalaki, masarap din silang kumantot hehehe, gaya mo.”

“Ang galing mo kasing mang seduce pare. Hindi ko nga akalain na makikipag kantutan ako sa katulad kong lalaki na mas maganda pa ang katawan sa akin at lalaking-lalaki ang kilos. Grabe talaga, nung gapangin mo ako, iba ang naramdaman ko. Sabi ko, ano ito, isang Adonis, nangangapa ng dalag, kumakain ng hotdog, at hindi lang iyon, pakantot pa hahaha.”

“Pare tangina, tinigasan ako sa uapan nating ito,” sabi ni Kuya Oscar.

“Eh ano pang hinihintay mo, i-seduce mo uli ako hahaha.”

Umalis na ako nung tagpong iyon. Ngayon heto ako, pinagmamasdan siya, pinagnanasahan. Ini-imagine ko tuloy kung ano pa ang ginagawa niya kay Kuya Oscar. Papayag kaya siyang pakantot sa akin. Isipin pa lang iyon ay tinigasan na ako.

Nagulat pa ako ng biglang may yumakap buhat sa likoran ko. “Pinagpapantasyahan mo na naman ako ano hehehe, halika na rito, gawing nating totohanan hehehe,” wika ni Dindo.

Humarap ako sa kanya at kaagad akong siniil ng napakainit na halik.

 

 

Itutuloy-----