Natuksong
makipagtalik si Andrew sa pamintang kliyente niyang sa Darwin na nagpapaguhit
sa kanya ng isang plano dahil sa parang nakadama ito ng awa sa matagal na
itinagong pagkatao at dahil na rin sa narahuyo siya sa pangako nitong bibigyan
siya ng isang mamahaling kotse.
Sobrang
kasiyahan ang naranasan ni Darwin dahil natupad ang kanyang pantasya kay Andrew
na masuso ito at makantot din. Halos
hindi pa sila nakakakilos at nakapag-ayos ng sarili ng mag ring ang CP ni
Andrew.
“Kuya,
dito ka ba maghapunan?”
“Oo
Vin, pabalik na rin kami.”
Hindi
na nakuhang makapag linis ng katawan ang dalawa at nag-aya nang bumalik si
Andrew.
Hindi
na pumasok pa ng bahay si Darwin pagkahatid kay Andrew.
“Vin,
narito na ako, magshower lang muna ako bago tayo kumain ha.” Pasigaw na wika ni
Andrew sa kinakapatid na nasa kusina.
Hindi na siya muna nagpakita sa kinakapatid dahil baka kung anong maamoy
sa kanyang katawan at nagtuloy kaagad sa kanyang silid para magshower.
“Kuya! Baba ka na at kakain na tayo.” Malakas na
tawag ni Melvin. Patakbong bumaba na si Andrew dala ang kanyang tshirt at doon
na nakapagbihis. Kaagad napansin ni
Melvin ang namumumulang dibdib ng kinakapatid.
-----o0o-----
Hindi
muna pinuna ni Melvin ang napansing pamumula ng dibdib ng kanyang kuya. Ayaw niya kasing pagusapan hanggang hindi pa
sila kumakain.
Pagkakain
ay tulong pa sila sa paghuhugas ng pinagkainan, nagbibiruan pa sila at hindi
nagpapahalata si Melvin na may galit na naman ito sa kanyang kuya.
Nanood
pa sila ng TV sa sala. “Kuya, may natira
pa kayong alak kanina, gusto mo bang uminom tayo?” turan ni Melvin.
“Gusto
mo ba? Sige.”
“Pa
shot shot lang kuya, hindi naman ako masyado sa hard eh. Sandali at kukunin
ko.” Tumayo na si Melvin at tinungo ang
kusina. Kasunod din niya si Andrew.
“Tulungan
na kita. Ikaw na lang ang magdala ng
baso at ng alak, ako na ang magdala ng yelo at tubig sa pitsel.” – si Andrew.
Masaya
silang nagkukuwentuhan habang na shot ng alak.
Naging topic nila si Claude at talaga namang hindi maipagkakaila na
mahal na mahal nila pareho ang bata.
“Kuya,
kumusta naman ang pinuntahan ninyo kanina ni Darwin. Malapit lang ba?”
“Diyan
lang sa QC. Malaking project ito para sa
akin. Malaking tiwala sa akin ni Darwin
kaya ako ang pinagawa niya ng plano.
Bale sarili ko na itong project kaya malaki ang kikitain ko.”
“Talaga
kuya, yayaman ka na niyan hehehe.”
“Pangarap
ko talaga yan para mabigyan ko ng magandang kinabukasan ang anak ko. Syempre kasama ka rin doon.”
“Totoo
ba iyon? Para namang hindi.”
“Wala
ka pa bang tiwala sa akin? Nagsusumikap
naman talaga ako para din sa atin ah. Bakit ba ayaw mo akong paniwalaan.”
“Paano
ba naman kita pagtitiwalaan eh ang dami mo nang nagawang hindi maganda para sa
akin. Marami kang lihim na hindi mo kayang ipagtapat sa akin. Paano kita
pagtitiwalaan.”
“Nangangako
naman ako ah, na iiwasan ko na ang mangakit ng kapwa ko lalaki at hindi ko na
sila papatulan pa. Nakita mo bang
nagpapunta pa ako ng mga kaibigan ko rito.
Hanggat maari ay iiwasan ko na talaga sila.”
“Kuya,
madaling gawin sa salita, pero mahirap sa gawa, tulad ngayon. Saan ba talaga kayo nagpunta ni Darwin. Ano ba siya Kuya, bakla?”
Nabigla
si Andrew sa tanong na iyon ng kinakapatid.
“Ano bang klaseng tao itong si Melvin, napaka bagsik ng pang-amoy.” Wika
ng kanyang isipan. “Bakit mo naman
nasabi ang ganon?”
“Wala
lang, parang naamoy ko kasing malansa.”
“Anong
malansa, mabaho ba ang amoy mo sa kanya?
Hindi naman ah. Ang bango nga
niya eh dahil mamahalin ang pabango niyang gamit.”
“Naamoy
mo talaga kuya? May ginawa ba kayong
intimate kanina. Parang hindi naman yata
sa site ng project kayo pumunta eh.”
“Vin
ha, masyado na yatang advance ka kung magisip ah, ano bang gusto mong
sabihin. Tamang hinala ka na naman.”
“Kanina
ay parang gutom na gutom ka, ang dami mong kinain. May pinakain ka ba kaya nagutom ka kuya?”
“Vin! Diretsohin mo na kaya ako. Ano ba ang gusto mong sabihin sa ganyang
pananalita mo?”
“Wala
lang. Pwede bang hubarin mo ang tshirt
mo Kuya?”
Walang
kaabog abog na naghubad ng tshirt si Andrew.
Nalimutan na niya ang ginawang marka sa kanya ni Darwin.
“Ano
yang nasa dibdib mo kuya, hindi ba kiss mark iyan? Chikinini?”
Hindi
nakasagot si Andrew. Umakyat na kaagad
si Melvin at tinungo na ang kanyang silid.
Nagwika pa siya ng ganito bago tuluyang iwan ang kanyang kuya. “Kuya, kung gagawa ka nang kabulastugan ay pakasigurong
hindi ka magiiwan ng bakas.”
Pag
akyat ni Melvin ay saka pa naka react si Andrew. “Putang buhay ito oo. Parang detektib itong lalaking ito. Bwisit kasi ang Darwin na iyon…. Huhhhhh.” Himutok ni Andrew.
---------------o0o---------------
Cold
war na naman ang magkinakapatid, hindi masyadong nag-uusap kahit na sa harap ng
pagkain. Kapag kinakausap naman ni
Andrew ay hindi naman pinapansin ni Melvin.
Sabado
na naman, nagpaalam si Andrew na may ka-meeting siya sa labas. Wala lang imik si Melvin pero bubulong
buong. “Meeting! Baka mating.
Alam ko naman kung sinong ka mating eh.
Pakialam ko sa iyo.”
Nadinig
naman ni Andrew ang pasaring na iyon ni Melvin, hindi na lang ito nagkomento pa
at lalong hahaba lang ang usapan. Ayaw
niyang maapektohan ang maganda niyang mood.
---------------o0o---------------
“Doon
na lang uli tayo sa condo ko mag-usap.” Wika ni Darwin nang magkita sila ni
Andrew sa tagpuan nila. Sumakay na si
Andrew sa kotse ni Darwin. Hindi na siya
pinagdala ng sasakyan pa ni Darwin para daw magkausap sila habang nabyahe.
“Akala
ko ba ay meeting na natin ng contractor ngayon, ano pa ba ang pag-uusapan natin
at bakit sa condo mo pa?”
“Next
week na ang meeting natin sa contractor, itatawag ko ang lugar kung saan tayo
mag meet.” Pag-inform ni Darwin. “Malalaman mo kung ano pa ang paguusapan natin
pagdating natin ng condo unit ko.” May
isang oras din bago sila nakarating ng condo, may konting traffic kasi sa
daan.
Pagdating
nila sa parking area ng condominium ay may itinurong isang kotse si Darwin
katabi kung saan ito nag park. “Kita mo
ba ang sasakyan na yan? Yan ang pangako
ko sa iyo, tignan mo kung gusto mo.
Isang
Mitsubishi pajero ang sasakyan na nasa parking area. Hindi makapaniwala si Andrew. Nalimutan na niya ang pangakong iyon ni
Darwin at hindi niya sukat akalain na tutuparin ito ng kanyang kliyente agad
agad.
“Gaya
ng pangako ko, eto na ang sasakyan mo, brand new, eto ang susi at ang mga
dokumento, nasa pangalan mo na.” wika ni Darwin sabay abot ng susi at isang envelope
na naglalaman ng mga dokumento.
Tinignan
ni Anderw ang mga dokument at nakitang nakapangalan nga sa kanya ang lahat ng dokumento. Tinitigan lang niya si Darwin na nakangiti,
walang masabi.
“Nagustuhan
mo ba?” – si Darwin.
Sa
halip na sumagot ay nilapitan ito ni Adnrew at saka niyakap ng mahigpit.
“Pwede
mo nang iuwi yan. Huwag kalimutan next
week ha! Tawagan kita. Tapos na ang
meeting natin.” Wika ni Darwin at saka
tinapik sa balikat ang tila
namamalikmata pang si Andrew.
Napakamahal kasi ng sasakyang iyon na sa tantiya niya ay nasa 3M more or
less.
“Hindi
mo ba ako aanyayahan sa condo mo?
Nagmamadali ka ba. Dumating na ba
ang family mo.”
“Dumating
na, 3 days ago. Gusto mo pa bang
umakyat, wala naman akong gagawing iba pa.”
Sumakay
sila ng elevator at paglabas ay tinungo na ang isang unit. Humanga pa rin si Andrew sa ganda ng unit na
iyon, tatlong kwarto ang nakita niya at napakaganda ng interior design nito.
“Gusto
mong kumain? Magpadeliver na lang tayo.
“Hindi
na, gusto ko lang magpasalamat. Hindi ko
naman talaga inaasahan ang sinabi mong bilhan ako ng sasakyan. Salamat.” Nilapitan niya si Darwin, saka
niyakap at siniil ng halik. Mainit ang
mga halik na iyon, nag-aapoy, nagbabaga.
Matagal ang pagkakahinang ng kanilang mga labi, eskrimahan ng dila,
sipsipan at palitan ng laway. Si Andrew
na ang nanguna na hubarin ang kasuotan ni Darwin.
Nanginginig
naman ang mga kamay ni Darwin ng isa isang buksan ang butones ng suot na polo
shirt ng arkitekto, walang kurap ang mga mata habang patuloy na natatalupan ang
katawan ni Andrew. Hindi maikakaila sa
mga mata nito ang paghanga at kasabikan sa nakikitang tila nililok na katawan
ng kaharap na lalaki.
Kapwa
na sila walang saplot ng kusa nang lumuhod si Darwin at halikan ang mga paa ng
nakatayo pa ring si Andrew. Naramdaman
na naman ni Andrew ang masuyong halik na iyon ni Darwin na nagpapatindig ng
kanyang balahibo. Sobra sobra ang
pagsamba nito sa kanyang katawan, na tila mamahaling bagay na kailangang
pag-ingatan.
Hindi
na natiis pa si Andrew sa sobrang sensayon, itinayo niya ang lalaki at niyakap
muli ng mahigpit. Muling naglapat ang
kanilang mga labi, naglaplapan. Naging
maingay ang kanilang halikan, naging mapusok, maingay, dahil napapaungol na
sila pareho.
“Umpp
uhmmm ahhhmmmm uhmm tsup tsup slurp slsurp.”
Nagpaikot
ikot ang kanilang katawan habang magkabuhol ang mga braso hangang sa mapadako
sila sa may pintuan ng silid. Sinubukan
pihitin ni Andrew ang knob ng isa sa mga kwartong naroon, bumukas at lumuwa ang
isang malaking kama sa loob. Itinulak
niya si Darwin na napahiga sa malambot na kutson at dinaganan naman siya ni
Andrew. Umaatikabong halikan na naman ang
naging kasunod. Hindi makapaniwala si
Darwin sa nangyayari, subalit ibayong kasiyahan naman ang nadarama sa mga
pangyayari.
Matinding
romansa ang ginawa niya kay Darwin na hindi pa niya nagagawa kahit kanginong
lalaking nakatalik niya, maging kay Melvin at Diego na malapit na malapit sa
kanya.
Pinagapang
ni Andrew ang dila at labi sa buong katawan ni Darwin. Bawat hagod ng palad sa katawan, bawat dampi
ng labi at dila ay nagbibigay ng napakalakas na boltahe sa katauhan ni Darwin. Ngayon lang siya nakaranas ng ganito kasarap
na pakikipagtalik at sa isang lalaki pa.
Isa pang ikinagulat ni Darwin ay nang ayain ito ni Andrew na makipag
69. Wala agad reaksyon si Darwin, naisip
na baka nagkang-riringgan lang subalit
ng ulitin ni Andrew ang sinabi ay mabilis itong kumilos at bumaligtad na. Sabik na sabik na agad naisubo ng sagad ang
mahabang titi ni Andrew. “Umpp umpp ulkk ullkk ughh.”
Nagpaikot
ikot sila, minsan ay nasa ibabaw si Andrew, minsan naman ay si Darwin at kadalasan
ay nakatagilid lang sila. Matagal tagal
din silang nagpakalunod sa tawag ng laman at kapwa na nagpalabas ng inipon na
lakas. Kapwa humihingal, kapwa nalunok
ang inilabas na katas.
Matagal
na walang imikan ang dalawa. Masayang
masaya si Darwin samantalang tila naman hindi makapaniwala sa nangyari si
Andrew. Hindi niya akalain na siya ang
mangunguna sa pangyayaring iyon.
Makaraan
ang ilang sandali ay “Mag-ayos na tayo.
May tubig na ba dito.”
Meron
na at may banyo na dito. Ito kasi ang
masters bedroom. Halika sabay na tayo.”
Sabay
na silang pumasok ng banyo. Kumpleto na
naman ang unit, may mga twalya, sabon at kung ano ano pang bagay na
pangkaraniwang ginagamit. Nilagyan ng
tubig ni Darwin ang bathtub at habang napupuno ng tubig iyon ay sumampa na
ito. Kasunod na rin si Andrew na pinaupo
naman ni Darwin sa harapan niya.
Nakayakap na si Dawin mula sa likoran ni Andrew.
“Salamat
at muli mo akong pinaligaya, Andrew.
Maraming salamat. Baka hanap
hanapin ko na ito.”
“Walang
anuman Darwin, siguro ay kulang pa ang ginawa ko kapalit ng ibinigay mo sa
akin.”
“Hindi
Andrew, walang kapalit na halaga ang ligayang ipinalasap mo sa akin. Salamat.”
Nagsabunan sila sa isa’t isa, hindi maiwasang magkahawakan ng kanilang
mga alaga.
“Parang
gusto pang umisa nitong alaga mo Andrew, tingnan mo at parang gusto na namang
manuklaw.” Si Darwin hawak ang alaga ni Andrew habang hinahagod ng sabon. Kakaiba talaga sa pandama ni Andrew ang mga
haplos na iyon ng lalaki, nagbibigay iyon sa kanya ng kakaibang init.
“Gusto
mo pa ba? Gusto mo pa bang matikman ang kantot ko?”
“Pwede
ba?”
Hindi
na sumagot pa si Andrew, naupo ito ng maayos na nakalubog ang kalahating
katawan sa tubig at saka pinasakay sa kanyang kandungan si Darwin. “Upuan mo ako, kabayuhin mo ako.” Utos ni
Andrew. Paharap kay Andrew ang pagupo ni
Darwin kaya magkayakap pa ang dalawa.
Hawak ng isang kamay ang matigas na titi ni Andrew ay iginiya ito sa
butas nito at dahan dahan na naupo.
Nahirapan pa ring makapasok sa butas nito ang matigas na bagay na
iyon.
Nang
tuluyan makapasok ay marahan pa ring ang kanyang pag-indayog. Hinalikan siya ni
Andrew habang umaayuda ng pagtaas baba. “Ahmmm umpp ummpp uhmmm ahhhmpp uhhhh
ahhhh hmmmpppp aahmmmm hahhhh.” Mga ungul nila habang patuloy ang paghahalikan
at pagtaas baba sa harapan ni Andrew.
Makaraan
ang ilang sandali ay bumibilis na ang pagtaas baba ni Darwin. Patuloy ang pag-ungol, walang patid. Patuloy rin ang mainit na halikan at
pagpapalitan ng laway. :”Uhmmmmmmmmm ahhhhhhhhhhh putsa ahhhhhh uhmmmmmm umpp
ummpp umppp.”
“Igiling
mo ang balakang mo Darwin, iikot ikot mo, ganyan nga sige ang sarap ng ganyan
di ba ahhhhhhhhhh uhhhhhhhhhh.”
Matagal
tagal din ang salpukang iyon bago sila kapwa nilabasan. Nagbanlaw na sila at bumaba na para umalis sa
lugar na iyon. Bago sila umalis ay may
inabot pang isang makapal na supot si Darwin kay Andrew. “Paunang bayad ko sa mga guhit mo. Cash na
ang ginawa ko para hindi ka na mapagod pumunta ng bangko.”
“Pero
wala pa tayong napagusapan sa presyo.”
“Walang
problema, saka na lang tayo magusap kung kulang pa. Maraming salamat uli.”
Sabay
na silang lumabas ng building at naghiwalay na nang makalabas ng lugar na
iyon. Nagdiretso na si Andrew
pauwi. Dumaan muna siya sa grocery at
bumili ng ilang gamit sa bahay.
Nasa
may garahe si Melvin ng dumating si Andrew sakay ng bago niyang sasakyan. Si Melvin na ang nagbukas ng gate. Nang-maigarahe na ni Andrew ang sasakyan ay
hindi naiwasang magusisa ni Melvin.
“Wow
kuya, mukhang kumita ka ng malaki ah.
Saan mo kinita yan, sa pag-puputa?” Ang nabiglang sabi ni Melvin. Nagpanting ang paningin ni Andrew sa nadinig
at isang suntok ang tumama sa kanyang kaliwang pisngi. Bumagsak sa semento si Melvin at muntik pang
tumama sa hood ng kotse. Agad na umagos
ang dugo sa gilid ng bibig.
Hindi
agad nakakilos si Melvin, nabigla sa bilis ng pangyayari, pinahid ang
tumutulong dugo sa bibig, tumayo ito at saka pumasok ng bahay at nagtuloy sa
kanyang silid.
Hindi
naman nakakilos din si Andew, tila naging tuod sa pagkakatayo, siya man ay
nabigla sa nagawa sa kinakapatid. “Hindi
ko dapat ginawa iyon, nasaktan ko siya, tama naman siya, galing ang sasakyang
ito sa aking pagpuputa.” Ang mahina niyang nasabi sa sarili. Hindi na niya
nakuhang ibaba ang pinamili at mabilis na inakyat ang silid ni Melvin.
“Vin,
buksan mo ang pinto, mag-usap tayo.
Hindi ko sinasadya, nabigla lang ako.” Pagsusumamo ni Andrew at patuloy
na kinakatok ang pintuan. Walang sagot
mula sa loob, kahit anong pakiusap ni Andrew ay hindi pinakinggan. “Kung gusto mo ay suntukin mo rin ako, please
naman Vin, mag-usap tayo.”
Walang
nagawa si Andrew, tumigil na siya sa pakikiusap. Muling bumaba para kunin sa sasakyan ang
kanyang pinamili at ang supot na binigay sa kanya ni Darwin.
Hindi
muna niya inayos ang mga grocery at ibinaba lang sa may kusina saka pumasok ng
sariling silid. Inilabas niya ang pera
sa supot at nagulat na naman siya sa bungkos na lilibuhing piso. Nang bilangin niya ay saktong 500k ito,
limang bungkos na tig 100K. Agad niyang
tinawagan si Darwin pero out of coverage area.
Nag-isip
siya kung tama lang na bayaran siya ng ganong kalaki. “Kung sabagay ay ang kompanya namin ay
nagtsa-charge ng 5% to 12 % of total bill of materials. Malaki ang building na ipapagawa ni Darwin at
siguro ay higit pa sa 50 million ang cost nito kaya sa 5% ay kikita ako ng 2.5M.”
wika sa sarili ni Andrew. Hindi na muna
niya inintindi ang bagay na iyon at ang inintindi ay kung paano masosolusyunan
ang problema kay Melvin.
Nagpahinga
muna si Andrew saka naligo uli. Sa
isipan ay baka may makita na naman o maamoy na kakaiba sa katawan nito. Makalipas ang isang oras ay bumaba na
siya. Inisip niyang baka hindi magluto
ng hapunan si Melvin. Nadatnan niyang
naghahanda nang lulutuin si Melvin.
“Sorry
kuya, hindi ko dapat na sinabi sa iyo ang ganun, nagbibiro lang namn ako. Sorry talaga.” Paghingi ng paumanhin ni
Melvin habang patuloy sa ginagawa.
“Ako
ang dapat na mag-sorry Vin. Nasaktan
kita at hindi ko dapat ginawa iyon.
Sorry talaga. Hindi ko kasi agad
naintindihan na biro lang iyon eh.
Sasabihin ko naman talaga sa iyo kung saan galing ang sasakyan. Tinanong kasi ako ni Darwin noong isang
linggo kung magkano ang aking sisingiling na professional fee. Sabi ko na sa opisina namin ay aabot sa 12%
ng bill of materials ang bayad sa architect.
Ang sagot naman niya ay kung pwede bawasan dahil sa hindi naman opisina
ang kausap niya. Kaya daw siya naghanap
ng magaling na architect ay para makatipid.
Wala daw naman akong sagutin kung magkaproblema.” Mahabang paliwanag ni
Andrew.
“Sorry
na talaga kuya. Hindi ko talaga dapat
sinabi ang ganun, saka ko lang naisip na masama ang aking nasabi, pero nasabi
ko na eh at hindi ko na nabawi pa. Huwag
ka nang magpaliwanag pa. Naniniwala
naman ako eh.
“Kelangan
mo rin kasing malaman. Nanghihingi ako
ng downpayment kahit na pangdown lang sa bagong sasakyan na gusto ko. Nang malaman niyang pajero ang gusto ko ay
nagprisinta siyang ibibili daw ako para makadiscount dahil kaibigan daw niya
ang dealer ng sasakyan. Siya raw muna
ang maghuhulog habang hindi pa tapos ang kontrata ko sa kanya.”
“Pero
ang mahal niyan kuya. Sasakto ba ang
kikitain mo na pambayad ng sasakyan na yan?
Baka wala nang matira sa iyong cash.”
“Siguro,
bahala na. Siguro ay konti na lang ang
matitirang babayaran ko. Malaking halaga
din naman ang pagagawa niyang building.
Malaki ba ang sugat, patingin.
Ginamot mo na ba?’ Ang may
pag-aalalang wika ni Andrew.
“Wala
lang ito, malayo sa bituka.”
“Kiss
ko na lang kaya para mawala ang sakit.”
“Kuya
ha, may kutsilyo akong hawak, huwag mo nang balakin.”
“Hehehe,
baka kasi makalusot. Nakita mo ba ang
mga pinamili ko?”
“Oo
Kuya, naayos ko na.”
“Nga
pala Vin, ikaw na ang gumamit ng isa kong sasakyan.”
“Naku
Kuya, hindi na. Poproblemahin ko pa ang
parking niyan. Siguro hiramin ko na lang
kung may importante akong lakad. Mas
kampante kasi ako na namamasahe lang hehehe.
“Ikaw
ang bahala, basta kung kailangan mo ay nariyan lang ang susi.
---------------o0o---------------
Sabado
na naman at sa opisina na ni Darwin sila nag-meeting kasama ang contractor. Inabot din ang meeting nila ng hanggang
tanghalian kaya nagpaorder na lang siya ng mga pagkain at doon na lang sila
kumain sa opisina. Nagsiuwian na rin
sila pagkatapos ng meeting.
Pagdating
niya ng bahay ay si Melvin uli ang nagbukas ng gate, pagkabukas ay pumasok na
rin ito kaagad.
Pagpasok
ni Andrew ay nadatnan niya na may bisita pala ito at masaya silang
nagkukuwentuhan sa sala. May ilang bote
ng beer sa mesita. Binati naman kaagad
siya ng bisita ng kinakapatid.
“Good
afternoon po.” Bati ng bisita. Tumango
lang si Andrew.
“Kuya,
officemate ko si Gilbert, galing siyang Laoag at kalilipat lang dito sa Manila
last week, branch accountant siya ng aming bangko roon kaya lang ay nagpalipat
siya dito sa Manila dahil balak daw na kumuha ng master’s degree.” Pakilala ni
Melvin.
Sinipat
itong mabuti ni Andrew, pagalaw galaw pa ang ulo, waring sinusuri ang lalaking
kaharap. “May dating, magandang lalaki,
matangkad, maganda ang katawan. Ano kaya
ito ni Melvin?” ang naglalaro sa isipan ni Andrew.
“Ah!
Kumusta naman. Last week ka pa lang
kamo, saan ka ngayon natuloy.”
“Nagrenta
po ako sa dating nirentahan ni Melvin.
Mura at maganda naman at malapit sa aming opisina.” Tugon ni Gilbert.
“Ah
okay, pero alisin mo na ang po, bata pa naman ako hehehe. Sige maiwan ko muna kayo ay magpapalit lang
ako ng damit, baba ako kaagad para magkakwentuhan pa tayo.”
Nakaramdam
ng pagkabahala si Melvin, kilala niya
ang kanyang kuya. Isa itong tukso at
baka tulad ng iba niyang kaibigan ay matukso rin ito sa kanyang kuya. Laking pasalamat
niya ng bumaba ang kanyang kuya na disente naman ang suot.
“Kanina
pa ba kayo? Bakit parang nakakailang bote pa lang kayo.”
“Kuya,
hindi naman kami nagiinom talaga, pa shot shot lang ang inom namin.”
“Okay
lang, shot shot lang tayo habang nagkukuwentuhan. Gusto ko rin naman kasing makakwentuhan ang
mga kaibigan mo hindi yung puro kaibigan ko na lang ang nakakakwentuhan
mo. Bihira kasi ang kapatid ko na
magdala rito ng kaibigan Gilbert.
Maraming
tanong itong si Andrew sa bagong kakilala, na lahat naman ay sinasagot. Kung ano anong bagay ang napagkwentuhan, sa
trabaho, sa pamilya at kung ano ano pa hanggang sa madako ito sa lovelife.
“May
nobya ka bang iniwan sa Laoag Gilbert?”
“Wala. Ang totoo ay narito sa Manila ang aking
napupusuan kaya pinilit kong malipat dito sa Manila.”
“Pwede
bang malaman kung sino ang napupusuan mo ha?”
“Kuya,
hindi mo naman kilala kung sabihin man sa yo kaya pass ka na lang Gilbert.”
Protesta ni Melvin.
“Okay
lang Melvin, para makahingi na rin ako ng pases na makadalaw uli dito. Ang totoo ay si Melvin ang napupusuan ko
Andrew. Nang mag-meet kami sa Laoag
mag-iisang taon na ang nakaraan ay talagang humanga na ako sa kanya at sabihin
na ring na fall talaga ako sa kanya.
Kaya lang ay magkalayo kami kaya hindi ko napursige ang panunuyo, puro
text at phone lang ang usapan namin.
Kaya kung pwede sana na madalaw ko siya palagi dito, liligawan ko siya
para sagutin ako at mahalin din. Maari
ngang pareho lang kaming lalaki kaya lang ay siya ang itinibok ng puso ko eh.”
Namula
si Melvin sa hayagang pagtatapat ni Gilbert sa kinakapatid. Hindi siya nakapagsalita. Nag-aalala siya sa kanyang kinakapatid dahil
nagtapat din ito na mahal na rin siya.
May issue pa kasi sila kaya hindi niya matugon ang ipinagtapat sa kanya
ng kanyang kuya.
“Totoo!
Huwag mo sanang mamasamain ha, nagtatanong lang, ano ka ba, Gay?” harapang
tanong ni Andrew.
“Lalaking
lalaki ako Andrew. Wala naman sigurong
masama kung sa kapwa lalaki rin ako natutong magmahal. Masaya kasi ako kapag kasama siya, parang kumpleto
ang araw ko kapag nakakausap siya.”
Hiyang
hiya si Melvin dahil sa kanyang kuya, pero sa isang banda ay mabuti na rin iyon
kesa sa kung ano pang ang isipin, saka hindi mahirap mahalin si Gilbert.
“Alam
mo ba ang mga problemang kahaharapin ninyo sakaling maging kayo, sa magulang
mo, sa mga kamag-anak, sa mga kaibigan, sa lipunan. Siguro ay alam mo na hindi pa tanggap dito sa
atin ang relasyon ng parehong gender.”
“Alam
ko, kaya sakaling maging kami ni Melvin ay paghahandaan ko na ang dapat
paghandaan, sa aking magulang, mga kaibigan at kamag-anak. Wala akong pakialam sa lipunan, sa sasabihin
ng ibang tao. Hindi naman sila ang
kaligayahan ko.”
Medyo
may tama kay Andrew ang mga salitang binitiwan ni Gilbert. Tama naman kasi ito na walang pakialam ang
ibang tao kung anoman ang maging relasyon ng kahit na sino. Pero kinabahan
naman siya dahil sa may kaagaw na siya sa pagmamahal ng kanyang kinakapatid at
hindi siya makapapayag doon.
“Maganda
ang pananaw mo Gilbert, pagpatuloy mo yan.
Wala naman akong nakikitang problema kung ang relasyon naman namin ni Melvin
ang tatanungin mo. Okay lang sa akin na
manligaw ka sa kanya, na dalawin mo siya dito.
Ang ayaw ko lang ay kung sasaktan mo siya kapag naging kayo na.”
“Wala
kang dapat na ikabahala. Mamahalin ko
siya habang buhay.”
“Tama
na nga iyang usapang iyan. Dito ka na
maghapunan Gilebert ng makaganti naman ako sa iyo kahit konti. Kuya, kasi sa Laoag ay palagi niya akong
nililibre sa pagkain, kaya natipid ko ang aking allowance hehehe. Halika na,
tama na yang inom na yan. Tulungan mo na
lang akong magluto.” Pag-aya ni Melvin para matapos na lang ang usapan. Tutal ay ubos na rin ang iniinom nilang
beer. Gusto pa sanang bumili ni Andrew,
pinigilan na lang siya ni Melvin.
Naiwang
mag-isa si Andrew sa sala. May malalim
na iniisip. Tumayo na siya at tinungo
ang kusina kung saan naroon sina Melvin. “Vin, akyat muna ako sa silid ko ha,
tawagin na lang ninyo ako kapag kakain na hehehe.”
“Oo
kuya.”
---------------o0o---------------
Nagkaroon
bigla ng isipin si Andrew. Sa sarili ay
hindi makapapayag na maagaw sa kanya ang mahal na ring si Melvin. Gagawa siya ng paraan para hindi magkatuluyan
ang dalawa. Malaki ang hinala niya na
may nabubuo nang pagmamahalan ang dalawa.
Alam
ni Andrew na minsan siyang minahal nito, subalit dahil sa mga kasalanang nagawa
niya rito ay maaring nagbago na ang pagmamahal na iyon. Nag-iisip siya ng gagawin. Gagawa siya ng plano na hindi magkatuluyan ang
dalawa na hindi siya mang-aakit.
May
isa pa siyang isipin at iyon ay si Darwin.
Iba rin kasi ang nararamdaman niya sa lalaking ito lalo na kapag
nagse-sex sila. Hindi naman siya
sigurado kung awa o pagkakagusto na rin ang nadarama dahil sandali pa lang
silang nagiging close. Mas malaking
problema kasi kapag pinatulan niya ng tuluyan ang negosyateng ito. Kawawa ang asawa nito at mga anak.
Maraming
pangyayari ang naglalaro ngayon sa kanyang isipan. Isa roon ang kanyang pagiging mapanukso. Hindi niya maipaaliwanag ang lubos na
kasiyahan kapag nakakaakit siya ng mga barako at machong lalaki. Iba ang dulot na kaligayahan sa kanya kapag
nakakabiktima siya ng mahihinang kalalakihan, sekswal man o sa isipan. Proud na proud siya sa sarili kapag
nakakaakit siya ng ganoong klaseng lalaki.
Tuloy ay naiisip niya na isa na itong disorder sa utak.
Ngayon
ay pinaplano na niya ang gagawin sa magiging kaagaw niya sa pagmamahal ng
kanyang kinakapatid.
Nasa
ganung pagmumuni-muni si Andrew ng tawagin na siya ni Melvin para kumain.
Durugtungan…………………………
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento