Bakasyon ni Kenneth (Part1)
Credits to the Real
Author
(From :Dying Stranger}
(Published: February 16,
2011)
Summer noon ng maisipan ni Kenneth na magbakasyon sa probinsya.
Sinabi niya ito sa kanyang mga magulang at ikinatuwa naman nila ito. Palibhasa
ay bihira lang humiling ni Kenneth sa kanila kaya agad nilang pinayagan ito sa
kanyang hiling.
Negosyo ng pamilya ni Kenneth ang pagawa ng mga wooden
furnitures. Sa isang maliit na bayan sa probinsya ng Quezon ay may family
friend sila na may pagawaan ng mga upuan, pintuan, cabinet at mesang yari sa
kahoy. Makikituloy siya sa bahay ng Kanyang Tito Mike na malapit na kaibigan at
kasosyo ng kanyang ama sa Negosyo, doon naisipan ng parents ni Kenneth na
pagbakasyunin siya.
First time na lumabas si Kenneth ng Maynila kaya talagang
excited ito. Ihinatid siya ng kanyang ama sa kanyang tutuluyang pamilya.
Tanghali ng makarating sila sa kanilang destinasyon, isang di kalakihang bahay
sa isang liblib na pook. May workshop ito sa harap kung saan may mga
karpenterong nagtatrabaho. Bale inaangkat ng ama ni Kenneth ang mga gawang
furniture dito at binebenta ito sa Maynila.
Pagbaba nila ng sinasakyang jeep ay agad na sinalubong sila ng
kanyang Tito Mike. Makailang beses na rin na nakita ni Kenneth ito dahil kapag
nasa Maynila ang kanyang Tito Mike ay kina Kenneth ito tumutuloy. Wala siyang
asawa pero may anak ito sa pagkabinata, si Bobet.
"Maligayang pagdating Anton (tatay ni Kenneth),
Kenneth!" bati ni Mike, sinenyasan ni Mike ang kanyang mga tauhan na ibaba
ang mga gamit nila Kenneth para ipasok sa bahay nila. "Malamang na napagod
kayo sa byahe, ang mga tauhan ko na ang bahala sa mga dala nyo."
"Salamat Mike, may makakain ba dyan?" tanong ng
kanyang ama.
"Oo naman, sadyang nagpahanda ako dahil darating kayo,"
lumingon kay Kenneth ang tingin ni Mike "Kumusta naman ang byahe dito sa amin?
Nalamog ka ba?"
"Oo nga po e, sobrang nakakahilo!" sagot ni Kenneth,
"ang daming lubak sa daan, muntik na nga akong sumuka e."
"Mukhang nag-enjoy ka naman pala," biro ni Mike
"Tara pumasok na tayo sa loob para makapagtanghalian."
Pinatuloy ni Mike sa kanilang tahanan ang mag-ama. Bago pa man tuluyang
makarating sa loob ng bahay ay napansin ni Kenneth ang isang lalakeng
naglililok ng disenyong bulaklak at Fleur-de-lis sa isang upuan. Wala itong
kasuotang pantaas at pawisan. May kung anong kuryenteng bumalot sa buong
katawan ni Kenneth.
Hindi mapigilang humanga ni Kenneth sa lalakeng ito. Ang
lalakeng ito na kay pungay ng mga mata, pantay ang tone ng balat nitong
kayumanggi na parang kumikislap ng dahil sa pawis. Ang hugis at hubog naman ng
katawan nito ay katamtaman lamang hindi nakakaumay sa mata. Tumingin ito sa kanya
at ngumiti.
Madaling inilihis ni Kenneth ang kanyang tingin at humabol sa
kanyang ama at Tito Mike papasok ng bahay. Hindi maipaliwanag ni Kenneth ang
kanyang naramdamang paghanga sa kakisigang taglay ng lalakeng iyon. Bago ito para
sa kanya. Sa murang edad ni Kenneth ay kailanman hindi siya nagkaroon ng
ganitong pakiramdam.
Nakaupo na sa hapag kainan ang kanyang ama at Tito Mike.
Sinigang ang ulam at may panghimagas na pakwan. Umupo siya sa bakanteng upuan
na nasa tapat ng kanyang ama at sa kaliwa niya naman ay nakaupo ang kanyang
Tito Mike.
"Hindi ba sasabay sa tanghalian ang anak mo?" Sambit
ng ama ni Kenneth.
"Susunod na sa atin iyon, baka may tinatapos lang,"
sagot ni Mike.
"Magkasing-edad lang pala sila nitong si Kenneth," wka
ng kanyang ama, Muling nakita ni Kenneth ang lalakeng naglililok na nakasuot na
ng puting fitted na sando. Sumabay ito sa kanilang tanghalian. "O yan na
pala si Bobet e."
Nanlaki ang mga mata ni Kenneth ng makita niya ito. Lalong
bumilis ang pagtibok ng kanyang puso ng tumabi ito ng pag-upo sa kanya sa hapag
kainan.
"Kenneth, si Bobet pala," pakilala ni Mike kay
Kenneth. "Gwapo ‘di ba? Mana sa Tatay. Ha ha!"
“Hi!” Humarap ito
sa kanya at iniabot ang kamay nito para makipag-kamay. “Sabi ni Tito Anton ay
dito ka magbabakasyon sa amin. Huwag kang mag-alala, mag-eenjoy ka dito sa
probinsya kahit simple lang ang pamumuhay dito.”
"Ah, eh, okey!" walang nagawa si Kenneth kung hindi ang
ngumiti na lamang at sinalubong ang naghihintay na palad ni Bobet. Nasapo niya
ang magaspang na palad ni Bobet na kahit ganoon ay may kung anong init ito na
kanyang nagustuhan.
Pagkatapos mananghalian ay nagpahinga na ang mag-ama. Sinamahan
sila ni Bobet patungo sa kanyang kwarto kung saan sila magpapahinga. Hindi
ganoon kalaki ang bahay ng mag-ama at dalawa lang ang kwarto nito. Habang
pansamantalang sa sala muna matutulog itong si Bobet. Kinabukasan din ay umalis
na ang ama ni Kenneth pabalik ng Maynila.
Inaya ni Kenneth na magshare na lamang sila sa kwarto ni Bobet
tutal sa kanya naman ang kwarto. Nahihiya kasi ito sa kalagayan ni Bobet na sa
sala ito natutulog. Pumayag naman si Bobet. Sa malambot na kama ni Bobet si
Kenneth at sa sahig naman siya.
Agad na naging malapit si Kenneth sa mag-ama lalo na kay Bobet.
Mabait ito sa kanilang mga trabahante at madaling pakisamahan.
Paminsanan-minsan, kapag walang ginagawang trabaho ay ipinapasyal ni Bobet
itong si Kenneth sa kanilang bayan. Doon nalaman ni Kenneth na may nobya itong
si Bobet na kanyang ikinalungkot. Subalit hindi ito nakaapekto sa nararamdaman
ni Kenneth. Kinimkim na niya lamang sa sarili at naging matibay ang kanilang
pagkakaibigan.
Isang araw ay naabutan nilang nag-iinuman ang mga trabahante
nila Bobet matapos silang mamasyal kasama ng nobya ni Bobet na si Ara. Araw
iyon ng sahod kaya para itong maliit na celebrasyon para sa kanilang mga
trabahante.
“Bobet, shot muna kayo,” alok ni Mang Romeo.
“Salamat Mang Romy.” Tinanggap niya ang alok na gin ni Mang
Romeo. Ininom ito ng isang lagukan.
“Paano ‘yang mga kasama mo?” Agad na ni-refill ni Mang Romeo ang
baso ng gin at nagsama ng chaser. Inalok nito si Ara . “Ikaw miss?”
“Sige po. Salamat.” Ganoon din ang ginawa nitong si Ara. Walang
anuman ay ininum nito ang inalok na inumin sa kanya.
Nagtagay pa ng isang shot si Mang Romeo at sabay alok nito okay
Kenneth. Wala pang karanasan sa pag-inom ng alak si Kenneth, pero dahil nauna
nang uminom ang kanyang mga kasama ay nahihiya itong tanggihan ang alok ni Mang
Romeo.
At nakiupo na ang tatlo sa inuman ng mga trabahante. Palibhasa
ay hindi sanay sa inuman si Kenneth kaya una itong nahilo.
“Bobet ayoko na.” Bulong niya sa kaibigan. “Nahihilo na ako.
Akyat na ako sa kwarto ,kayo na ang bahala diyan ha.”
“Sige.” Mamula-mula na ang pisngi ni Bobet ng mapansin ito ni
Kenneth.
“Maraming salamat po sa inyo pero ‘di ko na kaya. Pass na ako.”
Tumayo na si Kenneth pero ‘di nitya natansya ang kapangyarihan ng alak sa
kanya, nawala ang kanyana balanse. Napasandal siya kay Bobet. “Ahahaha! Tignan n’yo ,lasing na talaga ako.”
“Kailangan mo ng tulong?” Inalalayan ni Bobet ang kaibigan.
“Salamat.” Dahil sa kundisyon ni Kenneth ay inalalayan na lamang
ni Bobet ito patungo sa kanilang kwarto.
“O ayan. Magpahinga ka na lamang d’yan.” Para nang lantang gulay
si Kenneth ng inihiga ni Bobet sa kama.
“Salamat Bobet! Mahal talaga kita.” Bigla na lamang itong
lumabas sa bibig ni Kenneth.
“Lasing ka na nga. Kung ano-ano na ‘yang pinagsasabi mo. Hahaha.
Tumawa na lamang si Bobet. “Sige balik na ako sa kanila.” Iniwan na ni Bobet si
Kenneth sa kanilang kwarto para bumalik sa inuman.
“Kung alam mo lang Bobet. Kung alam mo lang.” Sa isang mahinang
boses ay sinabi ni Kenneth ito pagkasarado ng pintuan.
Lango man ng alak ang katawan ni Kenneth ay gising naman ang
diwa nito. Sa kung anong kadahilanan ay hindi nito makuhang makatulog. Inisip
nito ang kaibigang si Bobet. Napangiti ito at sinabi sa sarili. “Maaangkin kaya kita?”
Ilang sandali pa ay bumukas muli ang pintuan ng kwarto. Madilim na
sa bahay noon, pawang liwanag ng buwan na nanggagaling sa bintana ang
nagsilbing tanglaw kay Kenneth para makita kung sino itong pumasok. Ang
magkasintahan, sina Bobet at Ara. Isang mainit na halik ang pinagsaluhan ng
dalawa at hindi alintana ang kanyang presensya.
“Bobet, sigurado ka bang okey lang na gawin natin ito dito?”
tanong ni Ara habang pababa ang halik ni Bobet sa kanyang leeg.
"Oo, shhh!" Sandaling tinigilan ni Bobet ang paghalik
kay Ara. “Mantika kung matulog ‘yang si Kenneth. Kahit nga magbasag ka ng
pinggan e ‘di ‘yan magigising. Lalo pa ngayon na lasing siya.”
"Siguraduhin mo munang tulog," huling hirit ni Ara.
Dahil sa pakiusap ng nobya ay lumapit si Bobet kay Kenneth at
sinubukan itong gisingin sa pamamagitan ng pag-alog nito. Pero hindi gumalaw si
Kenneth at nagpanggap na lamang na
natutulog. Sumenyas si Bobet na siguradong tulog si Kenneth at sinimulan na ni
Ara ang pagtanggal sa natitirang saplot nito sa katawan.
Inilapit ni Bobet kay Kenneth ang mukha nito at bumulong;
"Alam kong gising ka pa Ken. Sige lang ipagpatuloy mo lang ‘yan. Panoorin
mo lang kami ni Ara kung paano kami magsex at siguradong mag-eenjoy ka.”
“’Bet, ano yang ginagawa mo?" Inip na sinabi ni Ara. Halata
sa boses nito ang pagkauhaw sa laman ni Bobet. Dalian mo at kanina pa ako
basang-basa.”
Hindi nagsayang ng panahon si Bobet. Agad siyang sumubsob sa malulusog
na suso ni Ara. Rinig na rinig ni Kenneth mula sa kanyang kinahihigaan ang
pagsipsip ni Bobet sa mga utong ni Ara.
Hindi na napigilan ni Kenneth at ibinuka nito ang kanyang mga
mata. Wala na ring saplot sa katawan itong si Bobet at dahil sa liwanag ng
buwan ay naaninag nito ang nakatayo at wari’y nagagalit na ari ni Bobet.
Muling nagsabong ang mga labi nina Ara at Bobet habang kung saan
saan nakakaabot ang kanilang mga kamay. Naabot ni ara ang naghuhumindig na ari
ni Bobet. Malumanay niya itong nilaro ng pataas at pababa habang panay ang
paglapirot ni Bobet sa kanyang utong.
‘Di naglaon ay isinandal ni Bobet ang katawan ni Ara sa pader.
Inangat ng braso niya ang kaliwang paa ni Ara at tinungo ng kanyang ulo ang
pagitan ng mga binti ng dalaga.
“Unnnnnnnnggggghhhh!” isang mahinang ungol ang pinakawalan ng
dalaga. Panay ang sabunot nito sa buhok ng nobyo. Sarap na sarap ito sa kung
ano mang milagro ang ginagawa ng bibig ni Bobet sa kanyang pagkababae.
Sa isang dako naman ay nagsimula nang mag-init ang katawan ni
Kenneth dahil sa kanyang nasasaksihan. Pilit n’ya mang ibsan ito ay lubhang
imposible. Kapag ginawa niya ito ay maalarma itong si babae. Kaya ay minabuti
na lamang niyang obserbahan ang pagniniig ng dalawa.
Damang dama ni Kenneth ang pagkasabik ng magkatipan sa isa’t-isa.
Sa bawat indayog ng kanilang katawan sa tugtog ng musikang tanging sila lamang
ang nakakarinig. Ang musika ng magsing-irog sa tahimik na gabi. Bawat
haling-hing at bawat ungol ay lalong nagpapainit kay Kenneth. Matapos ang isang
matinding pagsisiping ay agad na nagbihis ang dalawa. Tinulungan ni Bobet ang
nobya sa pag-aayos sa sarili. Talagang napaka-gentleman. Nang ayos na ang lahat
ay lumabas muli ang dalawa ng kwarto. Dahan-dahan ang pagsara ng pinto para
wala silang maistorbo.
Walang sinayang na sandali si Kenneth. Nagmadali niyang dinukot
ang kanyang ari upang magparaos. Pagkapa niya sa kanyang suot na panloob ay
napansin nitong mamasa-masa na ang ulo ng kanyang ari, basa ng pre-cum.
Ipinikit niya ang kanyang mga mata at inisip ang kani-kanina lamang ay
nasaksihan ng kanyang mga mata. Nakatuon ang atentsyon niya kay Bobet, ang mga
marahan na pag-indayog ng balakang nito sa katawan ng kanyang nobya, inisip
niya ito ng mabuti. At ‘di nagtagal ay nagpalabas na ng napakaraming katas ng
makamundong pagnanasa si Kenneth.
Muling nagbukas ang pintuan subalit ngayon ay si Bobet na lamang
ang pumasok. Itinago nito ang katas na sumaboy sa kanyang tiyan at nagtalukbong
ng kumot.
"Kenneth! Huy!" mahinang pagtawag ni Bobet kay
Kenneth. Lumapit ito at umopo sa kamang kanyang kinahihigaan. "Ano? Okey
ba?"
Humarap ito kay Bobet ngunit nanatili itong nakahiga’t
nakatalukbong ng kumot ang katawan.
"Lokong to, ano ba ang pumasok sa isip mo?" sabi ni
Kenneth.
"Hehe! Pasensya na matagal ko nang gustong gawin iyon,"
patawang sabi ni Bobet. "Naeexcite kasi ako kapag alam kong may nanunuod sa
akin kapag nakikipagsex."
"Ano?" Nagulat si Kenneth sa narinig nya.
"Sikreto lang natin to ah," pakiusap ni Bobet.
“Okey." Sa totoo lang ay medyo gulat pa si Kenneth, pero
sumang-ayon pa rin siya sa pakiusap ni Bobet.
“Tsaka mukhang nag-enjoy ka ata sa panonood sa amin ah,"
sabi ni Bobet. "Ano succeess ba?"
“Oo, ang galing ninyong dalawa ng girlfriend mo."
"Ano, gusto mo ba siyang matikman?"
“Huwag, nakakahiya naman sa iyo."
"Ano ka ba, okey lang yun. Gusto mo pagtulungan pa natin e.
Ako ang bahala."
"Well..."
"Ah basta, sa susunod tityempo ako na libog na libog ‘yun
na hihilingin niya na isama ka sa pagsesex namin."
"Ikaw ang bahala."
Hindi alam ni Bobet na sa buong pagkakataon ng pagniniig nilang
magnobyo ay sa kanya nakatuon ang pansin ni Kenneth. Hindi na makapaghintay sa
mga susunod na mangyayari si Kenneth. Nag-usap sila ng buong magdamag. Bago pa
nila mapansin ay tumilaok na ang manok, mag-uumaga na pala.
Itutuloy.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento