Ang Personal Assistant (Part 1)

 

Ang Personal Assistant (Part 1)

Kapo-promote lang ni Edwin Sandoval bilang Executive Officer ng isang malaking Manufacturing Company na may opisina sa Makati, na sila rin ang may-ari. Tine-train talaga siya ng kanyang ama, na siya namang Presidente at CEO, para siyang humalili rito pagdaing ng panahon. Hindi naman siya nalagay doon dahil sa anak siya, pinaghirapan niya talaga iyon dahil nag-umpisa siya bilang isang pangkaraniwang empleyado at dahan dahan ang pag-angat dahil sa talaga namang magaling siyang kawani.

Matangkad si Edwin, 6 feet, may matipunong pangangatawan dahil sa dati itong swimmier noong college pa siya, maputi at makinis ang balat, in short napaka-gwapo, kinahuhumalingan ng mga babae at bading. Sa edad nitong bente singko (25) ay nakarami na naman siyang nai-date pero hindi kaylanman naging seryoso.

Dahil bago sa trabahong iyon ay nangangapa pa siya, pinag-aaralan muna ang bagong nakatakdang responsibilidad niya.

“Kailangan mo ba ng assistant?” tanong ng kanyang ama.

“Hindi pa muna Sir, kukuha ako kapag kailangan ko na at sasabihin ko iyon sa iyo. Aasa muna ko sa aking sekretarya. Marami na siguro siyang alam tungkol sa trabahong ito,” tugon ni Edwin.

-----o0o-----

Isang araw habang naglalakad si Mr. Edwin S sa harapan ng gusali ay nabundol siya ng isang tumatakbong lalaki.

"I'm sorry, Sir," wika ng lalaki na sa tingin ni Edwin ay isa lang teen ager at may takot. Habang tumatakbo at palingon-lingon pa.

Humahangos din ang dalawang security guard na tila hinahabol ang tumatakbong teen ager.

“Hayun siya,” malakas na wika ng isa sa security guard.

Patuloy sa patakbo ang binatilyo pero hindi na siya nakaligtas sa humahabol sa kanya at nahuli rin siya.

Nahinto sa paglalakad si Edwin, nagulumihanan sa nasaksihan. Nagtatanong sa sarili kung bakit hinahabol ang batang lalaki ng kanilang security guard.

"Are you alright Mr. Sandoval?" tanong ng isang empleyado. Inasistihan ang isa sa kanilang mga boss na si Edwin.

“Sino ang hinahabol ng mga SG? Bakit may kasama pang police?” tanong ni Edwin sa empleyado.

“Sir, isa po siya sa mga magnanakaw. Balak po nilang nakawam ang kumpanya. Buti na lang at nalaman kaagad ng ating SG at nainform kaagad sa police. May kasama po sila, siya lang ang nahuli at ang iba ay nakatakas. Siya ang nang-hack sa ating security system,” sagot ng empleyedo.

Dinala na ng mga police ang nahuling binatilyo at si Edwin ay nagtuloy na sa kanyang opisina. Marami siyang trabahong gagawin at mga meeting na kailangan na mapuntahan. Naisip niyang kumuha na ng isang assistant.

“Excuse me Sir,” pasintabi ng kanyang sekretaryang si Nika” na nakasilip lang sa bahagya nitong binuksang pinto.

“Yes Nika?” sabi ni Edwin.

“Narito po ang mga police at gusto kayong makausap tungkol sa pangyayari kanina,” wika ni Nika.

“Alright, papasukin mo na sila.”

Pumasok na ang dalawang police na nagpakilalang si police inspector Romy de Leon at si PO1 Regie Medina. Sila ang nakahuli sa magnanakaw na teenager.

Si Pinsp Romy ay nasa edad 30 na at may katangkaran, may height siyang hindi bababa sa 5’10”, may magandang pangangatawan at namumukol ang mga muscle. Wala pa siyang tiyan tulad ng ibang police.

Samantala, ang ipinakilalang si PO1 Regie ay bata pa at parang bago lang sa police force. May katangkaran din sa height na 5’9”. Napansin ni Edwin na panay ang tingin sa kanya ni PO1 Regie at hindi nakaligatas sa matalas niyang paningin na panay ang ayos nito sa kanyang alaga.

“Wala namang nanakaw pa ang mga kawatan na iyon, pero gusto ko pa rin siyang makita at makausap,” wika ni Edwin sa mga police.

Bumalik na sa kanilang istasyon ang mga police kasama si Edwin. Kinausap niya ang mga police na hindi siya magpa-file ng reklamo sa batang magnanakaw. Noong una ay ayaw pumayag ng police, kaya pinagana na niya ang pera at napapayag din niya ang mga police na pakawalan na ang batang kawatan.

Inilabas na ni PO1 Regie ang salarin. May pagkalitong nakarehistro sa mukha ng bata, nagtataka siya kung bakit pinalaya siya kaagad. Nakaramdam siya ng kaba at takot.

Ang teenager ay nasa 5’10” ang height at maliit ang mukha. Siguro ay dahil sa may kapayatan ito. Mukhang bata itong tingnan, pero dahil sa ikinulong ito ng police kaya sa tingin niya ay edad 18 na ito pataas.

“Ako si Edwin, ang EO ng kompanyang pagnanakwan ninyo,” pakilala ni Edwin na nagpakita pa ng kanyang calling card. “Sumama ka sa akin.

Sunod naman ang binatilyo at nagtanong pa. “Bakit pa po ninyo ako isasama, Baka ipapapatay mo lang ako.”

“Shhhtttt! Tumahimik ka muna,” wika ni Edwin.

Nagtaka pa ang binatilyo dahil sa isang restaurant ito dinala ni Edwin. “Kumain ka muna, gutom ka siguto. Umorder ka ng gusto mo,” wika ni Edwin na inabot rito ang menu.

“Please Sir, paalisin mo na lang ako. Huwag mo akong ipapapatay. Gagawin ko kahit na ano o ipakulong mo na lang ako kahit habang buhay.” Pagsusumamo ng teenager.

“Bakit ko naman gagawin iyon? Bakit inisip mong ipapapatay kita?”

“Kasi isa akong masamang tao, isa akong magnanakaw at muntik ko pang manakawan ang iyong kompanya.”

“Anong pangalan mo?”

“Gerry po.”

“Ilang taon?”

“18 na po, malapit na po akong mag-19.”

“Gerry, may nakapagsabing matalino kang bata, ismarte. Nakatapos ka ba kahit high school?” tanong ni Edwin sa kinakabahan pa ring si Gerry.

"Yes."

“Nag-aaral ka ba ngayon?”

“Hindi na po.”

“Okay, kukunin kitang assistant ko,” pahayag ni Edwin.

“Po!” Napatingin si Gerry sa mata ni Edwin, tinitimbang kung seryoso sa tinuran. Nang inakala na hindi nagbibiro ang kaharap ay nagtanong na siya. “Bakit po ako? Wala po akong pinag-aralan at pinagtangkaan pang nakawan ang inyong kompanya.”

“Dahil sa tingin ko ay mapagkakatiwalaan kita,” simpleng sagot ni Edwin. “Magnanakaw ka bang talaga?”

“Hindi ko po gusto ang magnakaw, kailangan ko lang pong kumain para mabuhay,” sagot ni Gerry na nawawala ang ang kaba.

“Gusto kong huwag ka nang makipag-ugnayan sa mga kasabwat mo. Putulin mo na ano mang ang ugnayan mo sa kanila,” sabi ni Edwin.

Sa pag-abandona nila sa akin, sa pag-iwan nila sa akin at hinayaan akong makulong ay pinutol na rin nila ang ugnayan nila sa akin,” tugon ni Gerry. Pero, wala pa rin akong alam sa pagiging assistant mo.”

“Akala ko ba ay gagawin mo kahit na anong gusto kong ipagawa sa iyo? Gusto kong ikaw ang aking assistant at madali lang iyon. Kailangan ko lang na palagi kang naroon kung saan ako naroon at sundin kung ano mang ang aking ipagagawa sa iyo. Baka makatulong din ang kaalaman mo sa teknikal na aspeto. Magaling ka ba sa computer?” paliwanag ni Edwin. “Waiter, oorder na kami.”

“Kumain ka, magpaka-busog ka. Ang payat-payat mo,” wika ni Edwin nang dumating na ang inorder na pagkain. Wala muna silang usapan habang kumakain si GErry.

Gutom talaga si Gerry dahil sa hindi pa talaga siya kumakain sa buong maghapon. Naubos niya ang pagkain at wala siyang itinira, walang sinayang. Ngayon lang siya nakatikim ng ganito kasarap na pagkain.

Busy naman si Edwin sa kanyang laptop kaya naniwala na si Gerry na wala itong balak na siya ay ipa-tsugi.

“Saan ka umuuwi?” tanong ni Edwin paglabas nila ng restaurant.

“Wala akong tirahan. Nakikitira lang ako sa isa kong kasamahan sa pagnanakaw. Lumaki ako sa ampunan at hinayaan na akong palabasin dahil sa may edad na raw ako.

"Where do you live?" Ji Ho asked when they went out of the restaurant.

Isinama na lang ni Edwin si Gerry sa kanyang condo at binigyan ng mga damit na pinaglumaan niya at kakasya rito. Makasukat naman sila ng sapatos kaya binigyan din niya ito.

“Thank you, Sir Edwin at pinagkatiwalaan mo ako.” Wika ni Gerry.

“Uhmm. Sige na. Gusto kong nakahanda ka na ng alas syete sa umaga.” Paalala ni Edwin.

Tumalikod na si Gerry at tinungo ang kanyang silid.

-----o0o-----

Hindi makapaniwala si Gerry sa swerteng dumating sa kanya. Dahil sa kabutihang ipinagkaloob sa kanya ni Edwin ay nangako siya sa sarili na paglilingkuran ito ng buong katapatan.

Hindi naman naging mahirap para kay Gerry ang trabahong ibinigay sa kanya ng kanyang boss, naibigan na niya at nagamay ang kanyang trabaho pati na rin ang bago niyang boss na si Edwin. Para sa kanya ay ito ang kanyang naging tagapagligtas, hindi siya ipinakulong, bagkos ay binigyan pa ng magandang trabaho at may malaking sahod. Bale wala naman sa kanya ang sinasahod, ang mahalaga lang sa kanya sa ngayon ay kumakain siya ng tama sa oras at may bubong na nasisilungan at nagkaroon pa siya ng kaibigan. Hindi na niya kailangan pang magnakaw.

Sa araw-araw nilang pagsasama ay napapansin ni Gerry kung gaano ka gwapo ng kanyang amo, kaakit-akit ito na kahit siya ay palihim na napagmamasdan ang gwapong boss mula ulo hanggang sa talampakan. Natatanong niya tuloy ang sarili kung may girlfriend na ito, pero sapol nang magtrabaho na siya sa binata ay wala pa siyang nakitang babae na kinatagpo nito.

Isang beses na nagkaroon ng isang event ng malalaking kompanya sa Makati ay naimbitahan si Ewdwin para i-represent ang kanyang kompanya sa gaganaping event. Isa itong malaking opportunity para makabuo nang magandang relasyon sa iba pang mauunlad na kompaya. Dadalo si Edwin at syempre, kasama si Gerry.

Ang event ay gaganapin ng six ng hapon.  Nag half day na lang si Edwin at syempre pati na rin si Gerry  Gusto kasi niyang prepared siya pati na sa sarili. “Gerry, be ready at five ha!” wika ni Edwin.

“Yes boss!” sagot naman ni Gerry na kaagad na tinungo ang silid, naligo, nag-ayos ng mabuti at nagpabango pa. Lumitaw tuloy ang angking kakisigan niya. Ready na siya bago pa mag-alas-singko. Tinungo niya ang silid ni Edwin at kumatok ng mahina. Walang sumasagot kaya kinatok pa uli niya ng dalawang beses pa na medyo malakas. Saka pa lang sumagot si Edwin.

“Sorry Gerry, nahimbing pala ako sa pagtulog. Hindi ko na namalayan ang oras. Pasok ka at mag-shower lang ako, mabilis lang ako,” sabi ni Edwin.

Minsan lang nakapasok si Gerry sa silid ng kanyang boss. Sobrang malinis at very organized.

“Syanga pala, 6969 ang passcode ko. Uli-uli, kung may kailangan ka o sasabihin sa akin ay huwag ka nang kumatok, gamitin mo ang passcode ko at punasok ka na lang,” sabi pa ni Edwin habang papasok sa banyo.

Sobrang tuwa ni Gerry sa buong tiwalang ibinibigay ni Edwin. Pumasok na ng banyo si Edwin pero hindi na isinara pa ang pintuan. Kita niya ang loob ng banyo habang nakaupo siya sa sofa sa loob ng silid nito. Maging sa banyo ay maayos na maayos ang loob.

Habang naliligo pa si Edwin ay naisipan ni Gerry na ipagtimpla ito ng paborito nitong inumin, ang hot chocolate. Iniwan niya ang tasa ng chocolate sa mesa at bumalik siya sa sofa at muling naupo. Makaraan ang ilan pang minuto ay lumabas na ng banyo ang kanyang amo. Hubo at hubad na lumabas ng banyo si Edwin habang tinutuyo ang buhok.

Sobra ang kagalakan na nadama ni Gerry, dahil ang matagal na niyang minimithi ay natupad na. Parang nag slow-motion ang paligid habang minamasdan niya ang naglalakad na si Edwin, hubo at hubad na tinungo ang harap ng salamin habang patuloy na tinutuyo ang buhok.

Hindi nakatiis si Gerry na hindi pagmasdan mabuti ang kahubdan ni Edwin, ang makinis nitong balat, ang malapad na dibdib na may maliit pero naninigas na utong, ang mala-pandsal nitong tiyan at higit sa lahat ay ang pagkalalaki nito. Nakaramdam ng panlalamig si Gerry sa kanyang kinauupuan, naglalaway sa paghanga sa magandang pangangatawan ng amo. Para siyang namalikmata ng tumunog ang kanyang telepono. Mabilis niya itong sinagot kaya hindi na napansin ni Edwin na pinagmamasdan siya ng kanyang assistant.

“Yung driver po Sir Edwin, naghihintay na po sa parking lot,” sabi ni Gerry sa kanyang amo.

“Ah okay, Patapos na ako,” wika ni Edwin.

Sandali lang naman naghintay si Gerry. Walang kakurap-kurap ang mga mata ni Gerry pagkakita sa amo. Hangang-hanga siya sa kagwapuhan ng kanyang amo na nakasuot ng itim na amerkana at asul na kurbata. Bagay na bagay rito ang ternong suot at lalaking lalaki ang tindig.

Bago sila bumaba ay ininom muna ni Edwin ang tsokolateng tinimpla ni Gerry pagkainom ay bumaba na sila at tinungo ang harapan ng building kung saan naghihintay na ang driver. Pinagbukasan ng pinto ng driver si Edwin para pumasok na sa passenger seat habang si Gerry ay sa unahan katabi ng driver naupo.

Maraming tao na ang nasa venue ng event, mamahaling damit at alahas ang suot ng karamihan, nagpapakita na may sinasabi sila sa alta sosyedad. Maraming bumati kay Edwin, magiliw ang mga pagbating iyon. Sa isipan ni Gerry ay sikat talaga ang kanyang boss at maraming nakakakilala. Naupo na ang mag-amo sa isang bakanteng mesa.

May ibang lumapit sa kanilang table at inibitahan si Edwin na sa kanilang mesa na lang maupo kasama ang ibang mga kapwa negosyante. Nanatiling nakaupo si Gerry at naglaro na lang sa kanyang phone gaya ng lagi niyang ginagawa kapag wala pang iniuutos si Edwin. Sobra ang katapatan niya sa kanyang boss, pero hindi siya sumusunod sa utos ng iba.

Isang magandang babae ang nakaupo malapit sa mesa ni Gerry. Nilingon siya nito at inutusan. “Get me a glass of water. I want it cold."

Hindi pinansin ni Gerry ang babae

“Hindi mo ba ako nadidinig? Bingi ka ba?” wika ng magandang babae na tumayo na.

Hindi pa rin umiimik si Gerry, nagpatuloy lang sa paglalaro sa kanyang CP. Pinagtitinginan na sila ng ibang mga bisita. Nainis na ang babae dahil napapahiya na ito dahil sa marami nang nakatingin sa kanila. Ang ginawa nito ay inagaw ang CP ni Gerry,  "I told you to get me a glass of water."

Sa unang pagkakataon ay tiningnan ni Gerry ang babae ng masama, “Hindi ikaw ang boss ko at hindi ako waiter dito,” wika niya saka hinablot ang CP sa kamay ng babae,

Nagbulungan na ang mga ‘marites’ sa paligid. Nag-aapoy na sa agalit ang babae. “Bastos ka ah,” nanggaglaiting wika ng babae at tinangkang sampalin si Gerry. Bago pa man lumapat ang palad nito sa mukha ni Gerry ay maagap na nahawakan ni Edwin ang pulsuhan ng babae.

“Anong ibig sabihin nito Miss?” wika ni Edwin.

Napatingin si Gerry kay Edwin sa pag-aakalang nagalit ito sa kanya.

“Mr. Sandoval, walang modo ang iyong assistan. Hindi ba isa siyang magnanakaw? Totoo ba iyon. Bakit mo siya kinuhang iyong assistant?” Malakas na sabi ng babae.”

“Walang kinalaman sa iyo ang aking negoyso at ng aking alalay Miss. Kaya’t pakiusap, huwag mong pakialaman kung ano mang at sino man ang aking gawing alalay,” mahinahong wika ni Edwin. “Si Gerry ay personal kong assistant at susunod lang siya kapag ako ang nag-utos. Ako ang nagsabi sa kanya niyan. Kung gusto mo, kumuha ka rin ng sarili mong asssistant,” patuloy ni Edwin.

Pahiyang-pahiyang tumalikod na lang ang babae, bubulong-bulong sa galit. Doon na naupo sa tabi ni Gerry si Edwin at may ibinulong pa rito. “Sumobra ba ang ginawa ko sa babae? Parang hindi tama ano? Hindi ako naging isang gentleman hehehe.”

Ngumiti lang si Gerry. Napakalaking karangalan para sa kanya ang ipagtanggol ng kanyang boss.

-----o0o-----

Dinner was served at pagkatapos ng kainan ay halos bumaha ng mamahaling alak. Isang negosyante ang nag-alok ng alak sa kay Edwin. Hindi sanay na uminom ng alak si Edwin, pero ayaw naman niyang ipahiya ang negosyante na katuwang nila sa negosyo, kaya ininom niya iyon. Muli ay nagsalin ng alak ang lalaki at ininom niya uli hanggang sa makarami na sila ng nainom.

Nakaramdam na nang pagkahilo si Edwin at napansin na iyon ni Gerry. Nagtanong na siya rito. “Okay ka lang Sir?”

“Okay lang ako. Kaya lang, pakiramdam ko ay umiikot na ang paligid at inaantok na rin ako,”sabi ni Edwin.

“Uuwi na po ba tayo?” tanong ni Gerry.

“Mabuti pa nga. Mr., I think I have to go home, I’m feeling dizzy right now, if you’ll excuse me,” pagpapaalam ni Edwin sa negosyante.

“It’s okay. We’ll meet again some time,” sagot naman ng negosyante at tumalikod na sila. Tinawagan na ni Gerry ang driver at pinaghihintay na sa harap ng building.

Sa kotse pa lang ay mapayapang nakatulog na si Edwin. Pagdating nila sa condo’y sinubukan pa siyang gisingin ni Gerry, pero half-conscious lang siya. Inalalayan na lang siya ni Gerry papasok ng building, papunta sa elevator. Halos hila na siya nito dahil hindi inaangat ang paa sa kalasingan.

Ihiniga na ni Gerry ang kanyang lasing na amo sa kama nito. Agad na itong nakatulog, ang mga paa mula tuhod ay nakasabit sa isang gilid ng kama. Pinagmasdan niya ang kanyang amo, sa kalasingan ay hindi man lang ito makapanlalaban sakaling may gawing masama rito.

Sa pagkakatitig, ay hindi akalain ni Gerry na tigasan siya, sumikip kasi ang kanyang pantalon. Ni minsan ay hindi pa siya nakakaramdam ng ganoong pagnanasa sa isang tao. Pilit niyang inaalis sa isipan ang nararamdaman.

Lumuhod siya sa sahig para tanggalin ang sapatos ni Edwin. Pagkatangal ng isa pa lang sapatos ay nakaramdam siya ng hindi mapigilang pagnanais na singhutin ang paa ng kanyang amo. Pilit niyang iwinawaksi sa isipan, subalit mas matindi ang pagnanasa, kaya dinala niya ang paa na may nakasuot pang medyas sa kanyang ilong at inamoy iyon, sininghot iyon. Pero sa kanyang palagay ay may kulang pa, kaya tinanggal na niya ang medyas ng lasing na amo.

Nawala na si Gerry sa katinuan, Paulit-ulit niyang nilalanghap ang maputi at makinis na paa at talampakan. Hinaplos-haplos niya ito ng kanyang mga kamay,hinihimas-himas habang pagtuloy na inaamoy. Naibigan niya ang amoy, gusto niya ang amoy ng paa ng kanyang amo. Ganoon din ang ginawa niya sa isa pang paa. Inilapit niya ang mga paa sa mukha niya at sabay sabay na sininghot.

“Uhhhhhmmmmmmmmmmm ahmmmmmm , ang bango ng mga paa mo boss,” bulong sa sarili ni Gerry na tuluyan na yatang nilukuban ng libog.

Lalong nanikip ang kanyang pantalon. Sinod niyang ginawa ay idikit sa kanyang harapan ang isang paa at ikiskis sa kanyang titi. Lalo namang tumigas ang bagay na nasa loob pa ng kanyang pantalon.

Halos sambahin na ni Gerry ang paa ng amo. Habang ikinikiskis ang isang paa sa kanyang titi ay inilapit naman niya ang isa pa sa kanyang pisngi at doon ikiniskis. Sinimulan niyang sipsipin isa-isa ang mga daliri nito sa paa hanggang sa talampakan. Gusto niyang huminto, pero hindi niya kayang gawin. Kahit na anong pilit niyang ihinto ay ayaw naman ng kanyang pagnanasa. Libog na libog na siya.

 

Itutuloy….