Mini Series From Other Blog # 10 - Idol Ko Si Sir – Book 2 (Part 3) By: Mikejuha (From: Pinoy Gay Love Story)

 

Idol Ko Si Sir – Book 2 (Part 3)

By: Mikejuha

(From: Pinoy Gay Love Story)

 

Napunta sa kadramahan ang pag-uusap namin in Sir James. At upang tuluyang ma-divert sa topic na malungkot, “Ang sakit nung ginawa mo kanina, ha?”

Tiningnan niya ako. “Oo nga, virgin ka pa pala.” at napangiti siya.

“Salbahe ka. Babae ang tinitira ko dati, hindi ako nagpapatira!”

“Hahaha! Noon yun. Simula ngayon, akin na to!” sabay tampal sa umbok ng likod ko.” Nginitian ko na lang siya. “O, ba’t wala kang sagot, ayaw mo na ba?”

“Ikaw kaya ang ganunin ko, payag ka?”

“Tingnan natin. Pag mahal na mahal mo kasi ang tao, kaya mong gawin kahit na ano, lalo na sa gitna ng sarap!”

Para akong nakoryente sa sagot niyang iyon, kinikiliting ‘di maipaliwanag. Tiningnan ko siya. “Talaga?”

“Kung gusto mo ngayon na!” sabay bitiw ng halakhak.

Nagtawanan kami. Tapos, biglang natahimik. Nagtitigan. Naghahaplusan ng mukha, hanggang naglapat muli ang mga labi namin. Nagyakapan ng mahigpit, nagsasagutan ng mga ungol. Nasa ganung ayos kami nung madako ang paningin ko sa itaas ng puno ng nyog na nasa di kalayuan. “May tao! At mukhang nakatingin sa amin!” ang sambit ng utak ko.

-----o0o-----

Bigla akong nataranta at itinulak si Sir James sa tubig.

“Hey!” Ang naisigaw niya. At nakita ko na lang siyang nagtampisaw at lumalangoy.

“Ba’t mo ako itinulak?” ang tanong niyang hindi makapaniwala, ang dalawang kamay ay nakapatong na sa batong inuupuan ko. Dumapa ako, inilapit ang mukha sa kaniya at bumulong, “May tao, nasa itaas ng puno ng niyog na nasa may likuran ko, ‘di kalayuan dito. Tingnan mo nga kung sino?” ang sabi ko, hindi nagpapahalata.

Itinuon ni Sir James ang paningin sa direksyon ng punong sinabi ko. Pinagmasdan. “Sino?” Tanong kong halatang sobrang kinabahan.

“Si Anton!”

 “Anong ginawa niya d’yan sa taas? Bakit kasi...” paninisi ko.

“Nag-harvest ng tuba. Wala yun, huwag kang mag-alala.”

“Nakatingin pa ba siya sa atin?”

“Hindi na. Pababa na sa puno. at uUuwi na yan,” sagot ni Sir James

“Nakita niya tayo, ano?”

“Malamang, pero, huwag ka ngang mag-alala. Mabait yang si Anton. At kung nakita man niya tayong naghalikan, hindi niya ipagsasabi iyon,” Pag-eexplain niya,.

Naka-akyat na muli sa batong inuupuan namin si Sir James, basang-basa ang saplot sa katawan. “Ganun lang? Hindi ka natatakot?”

“Bakit ako matatakot? Isa pa, kung nakita man tayo, eh, ano ngayon? Wala na tayong magawa, ‘di ba? Tapus na yun. Kaya, cool ka lang,” paniguro niya.

Nung makalapit na sa akin bigla niya akong itinulak dahilan upang malaglag ako sa tubig. “James! Loko ka ha!”

Tumalon na rin siya at lumangoy papalayo. Naghabulan kami sa tubig hanggang sa mapagod, nakatayo lang sa parteng ang lalim ay hanggang leeg. Niyakap niya ako, hinalikan. Naghihipuan kami ng mga maseselang parte ng katawan namin. Hanggang sa malasap naming muli ang sarap ng aming pagmamahal. Nakaraos din kami sa tubig, abot-langit ang nadaramang kasiyahan. Ngunit sa kabila ng kasiyahang nadama, sumisiksik pa rin sa utak ko ang pagpasok ni Anton sa eksenang iyon. Kinakabahan ako na baka ipagsasabi niya at malaman ng buong pamilya nina Tatay Nando At Nanay Narsing at ang panganay na si Maritess ang ginawa namin ni Sir James. Sixteen lang si Anton nung una ko siyang makilala at makasama, tatlong taon na ang nakaraan. Eighteen lang din ako noon.

Iyon yung estudyante pa lang ako ni Sir James at ipinadala sa pamilya ni Tatay Nando para sa immersion requirement ko. Pangalawang anak si Anton nina Tatay Nando at Nanay Narsing, at panganay na lalaki sa pamilya. Kahit 16 lang siya, 5’8 na ang height, bilog ang katawan at malalaki ang muscles dahil sa nasasabak na sa mabibigat na trabaho kagaya ng pag-aakyat ng puno at paghahakot ng niyog, pagbubungkal ng lupa at pag aararo. May hitsura din si Anton, matangos ang ilong, maganda ang mga mata, makapal ang kilay at ang pinaka-attractive sa lahat ng parte ng mukha niya ay ang kaniyang dimples, at pantay at mapuputing mga ngipin. Kumbaga, yun ang pamatay niya. At kapag ngumiti, hindi pweding hindi ka mabighani nito. Yun nga lang, dahil sa ang trabaho ay sa lupa at ang pagkokopra ng nyog, sunog ang balat niya, may mga rashes, at ang sinusuot ay mga gusgusing damit. Ngunit kung pasusuotin lang siya ng gaya ng mga sinusuot ng mga mayayaman at mga artista at i-makeover pa, di hamak na magii-stand out siya sa kanila.

Dahil sa halos ka-edad ko lang, siya ang naging close ko sa dalawang buwan kong pagii-immerse. Sa lahat ng hirap kong na-experience nand’yan palagi si Anton sumusuporta, nagtuturo, nag-eencourage sa akin, nagpapaaalalang kaya kong gawin ang kung ano man ang kaya din niya. Sa kaniya ko natutunan kung paano humawak ng itak, ng lagari, ng palakol; kung paano umakyat ng puno ng nyog, o sumakay sa likod ng kalabaw, mag-araro, o magtanim ng mais, kung paano magharvest ng niyog, o ng coconut wine, o manghuli ng isda. At ang di ko malilimutang nakakatawang mga experiences sa kaniya ay una, yung nakagat ako ng ahas. Bigla na lang akong nanlumo nuon, halos matumba na sa takot. Agad initak ni Anton ang ahas, at mabilis na hinubad ang T-shirt, at ginawang tourniquet sa itaas na parte ng binti ko. Tapos, kinudlit ang dala-dalang itak sa nakagat na parte at sinipsip ng sinipsip ang dugo at ang kamandag.

Halos mawalan na ako ng ulirat sa nerbyos na baka yun na ang huli ko. Pumapasok na sa isipan ang mommy at si Sir James na baka di ko na sila makita pang muli. Ngunit nung dumating na si Tatay Nando, tiningnan yung ahas, at sinabi sa amin na di naman daw pala makamandag ang klase na kumagat sa akin, pakiramdam ko bigla din akong lumakas. Tiningnan ako ni Anton na ang mukha’y mangiti-ngiti.

“Anton, alam mo ba na hindi naman pala makamandag ang ahas?” tanong ko sa kaniyang curious sa ginawa niya sa akin.

“A.... oo, Carl, alam ko.” sagot naman niyang ang mukhay tila napaka inosente, kamot-kamot ang ulo.

“At bakit mo kinudlitan ang binti ko at sinipsip ang dugo?”

“A... e...” sagot niyang hindi magkamayaw kung anong sasabihin.

“A... e... Ano?” pangungulit ko, sabay dilat ng mata.

“E... nataranta na ako eh!”

“Langya ka! Kaya siguro halos mawalan na ako ng ulirat ay dahil sinipsip mo ng sinipsip ang lahat ang dugo ko. Sa pagsipsip mo yata ako mamamatay e, hindi sa kagat ng ahas!”

Tawanan na lang kaming tatlo ni Tatay Nando. Ngunit sa pangalawang insidente, doon ko na talaga natuunan ng konting pansin si Anton. Mejo nakikiliti kasi ako sa ginawa niya sa akin. Naligo kami noon sa ilog. Marunong naman akong lumangoy ngunit dahil sa naging kabiruan ko na siya at kapatid na rin ang turing, niloko ko. Nung nasa malalim-lalim na bahagi na ako ng ilog, sumigaw ako, kuniyari nanghingi ng saklolo.

“Saklolo! Saklolo! Malulu – glug, glug, glug...” at kuniyari lumubog na ako. Mabilis niya akong sinaklolohan. In fairness, magaling siya sa pagsagip. Dahil na rin sa angking lakas madali din niya akong nairating, at nabuhat pa, hanggang sa baybayin ng ilog. Nagkukuniyari akong walang malay, hindi pa rin gumalaw kahit na inilapag na niya ako sa may damuhan.

“Carl! Carl!” ang tarantang-tarantang sigaw niya, hablot-hablot ang braso ko. Inilapit niya ang tenga niya sa mukha ko, pinakinggan ang paghinga. Nagkuniyari na rin akong hindi huminga kaya’t sa pag-aakalang nalunod talaga ako, inupuan niya na ang tyan ko at pina-pump ang dibdib. Nung di pa rin ako gumalaw, ibinuka niya na ang bibig ko at kahit nangingimi, sinabayan na rin ng mouth-to-mouth. Pump sa dibdib, buga ng hangin sa bibig ko, di magkamayaw. Halos ‘di ko na mapigil ang sarili na bumigay sa tawa sa napansing takot at pagkalito ni Anton, at sa ginawa na ring palapat ng mga bibig namin. Sa totoo lang, may dulot na kiliti din sa akin ang ginawa niyang iyon. Langhap na langhap ko ang bango ng bibig niya. Tinigasan ako. Siguro, nademonyo na rin ang utak ko at dala na rin ng kagustuhang tuluyan na siyang pikunin, nung inilapat niya uli ang bibig upang bumuga ng hangin sa bibig ko, bigla ko nalang siyang niyakap at idiniin ang ulo niya sa ulo ko upang ma-lock ang pagkadikit ng mga labi namin. Sinipsip ko ang mga labi niya, nilaro-laro ang dila niya. Nakita kong lumaki ang mata ni Anton sa pagkabigla.

Nagpumiglas siya ng bahagya, ngunit laking gulat ko din nung hindi ko inaasahan ang pagpaparaya niya sa ginagawa ko. Iyon ang lalong nagpapainit sa akin. Tila nakikilaro na rin ang mga dila niya at nakisipsip na rin siya sa mga labi ko. Halos isang minuto din yung tagpo na iyon at nung parang nanumbalik ulit ang katinuan ng utak, itinulak ko na lang siyang bigla sabay tayo, pinagmasdan siyang napatihaya sa harap ko. Sa kabiglaang di maintindihan ang ginawa ko at ang biglang pagkalas, para siyang napako sa kinalalagyan, nanatiling nakatihaya lang, ang dalawang kamay ay nakatukod sa lupa. Binitiwan ang ngiting-pilit, bakas ang pagkalito sa mukha, nagpang-abot ang kilay at ang mata ay nakatutuk sa akin, parang nagtatanong kung ano ba talaga ang gusto kong mangyari o ibig sabihin, naghintay ng kung ano ang explanation na lalabas sa bibig ko.

Ngunit hindi ako nagseryoso. Bagkus ang bulalas ko na lang ay, “Huli ka!” at sabay bitiw ng malakas na tawa.

“Tarantado!” ang naisagot niya, pakiwari ay naisahan siya. At simbilis ng kidlat, dali-dali na siyang tumindig at akmang hahabulin na ako. Tumakbo ako sabay tukso sa kaniya,

“Tol, pramis, kung nakita mo lang sana ang hitsura mo, simputla ng papel ang mga labi at mukha. Mas mukha pang ikaw ang nalunod kaysa sa akin e! Nerbyoso ka pala, tol, grabe ka!”

Halos sumakit na ang tyan ko sa katatawa habang tumatakbo, habol-habol niya. At yun... naghabulan kami at nung magpang-abot nagbubuno at pagulong-gulong na sa lupa sa pagtatagisan ng lakas. Tapos noon, tawanan. At nung mapagod na, naligo ulit sa ilog. Ganiyan kami ka-close ni Anton sa dalawang buwan kong immersion. Kung si Sir James ang dahilan at nag-push sa akin upang magbago ang pananaw sa buhay, si Anton naman ang gumabay sa akin sa hirap na dinaanan sa pag-aadjust, patungo sa tuluyan ko nang pagbabago. Pag nanjan si Anton, nalilimutan ko lahat ng hirap ng paghahanap sa dating nakagawiang luhu. Pag nagkasama kami niyan, walang oras na ‘di kami nagtatawanan, o nagbibiruan. Kapatid na talaga ang turing namin sa isa’t-isa, walang kyeme-an.

Minsan, may pikunan ngunit nawawala din at hahantong ang lahat sa tawanan o kaya’y sa harutan, habulan o wrestling. At dahil na rin siguro sa wala akong kapatid, napakagaan ng loob ko sa kaniya. At wala rin akong nararamdamang malisiya. Siguro dahil hindi naman talaga lalaki ang hinahanap-hanap ko. In fact, sa panahong iyon, litong-lito ako sa di maipaliwanag na sobrang pag-a idolize kay Sir James. Yun ang bumabagabag sa isipan ko sa mga panahong iyon.

Kinagabihan nung araw na nag-kunwari akong nalunod, nag-inuman kaming dalawa ni Anton, sa loob ng kwartong ipinagamit sa akin ni tatay Nando. Kaming dalawa lang, at dahil walang mga upuan, naka-upo lang kami sa papag, paharap sa isa’t-isa. Nung mejo nalasing na kami, napunta ang usapan sa sex. “Sixteen ka pa lang tol, diba?”

“Oo.”

“E...” pag-aalangan ko. “Panu yan, naka-experience ka na ba?”

“Ng ano?” ang inosente niyang tanong.

“Ng ganiyan” Binilog ko ang kanang palad, ipinasok sa bilog ang hintuturo sa kaliwang kamay at inilabas-masok iyon. Natawa siya.

“Bastos!”

“Anong bastos. Tol, pareho tayong lalaki. Kanino mo ba i-share ang ganiyang topic kungdi sa kapwa lalaki, ‘di ba? O, ano...? Wala ka pang experience ano?” pangungulit ko.

“Ni hindi pa nga ako nakapanood ng bold na palabas, o ni bold na picture man lang e.” ang sagot niyang medyo nahihiya. “Wala kasing TV dito sa amin, wala rin kaming CD player, hanggang radyo lang kami.”

“Talaga? Kahit na halik, di mo pa naranasan?”

“Sinong hahalikan ko, kalabaw? E, wala naman akong girlfriend?”

Medyo na-excite din ako sa narinig. “Sandali...” at sumiksik na naman sa utak ang lokohin siya, nanlaki ang mga matang tiningnan siya. “Ibig sabihin... kanina lang naganap ang first kiss mo, sa tabi ng ilog, at sa akin?”

Napatingin siya sa akin, “Tarantado!”

“Oo nga tol. Panu yan, ’di mo na ako malilimutan niyan, hehehe” Ngingiti-ngiti lang siya.

“Hindi nga tol... nasasarapan ka sa halik ko kanina no? Sabihin mo, sabihin mo?” tanong kong nakangiting-aso.

“Hindi ko alam, hehehe. Parang...” napahinto siya, “Ganun pala ang feeling kapag may kahalikan?“

“Tangina, sabi ko na nga ba e. Nasasarapan ka eh. Tinigasan ka eh! Kaya pala hindi ka nakatayo kaagad kanina no?”

“Hehe, oo nga e.”

“E... nagsasalsal ka na ba?”

“Nag try ako kaso di pa ako nilabasan e.”

“Sa buong buhay mo? Hindi ka pa nalabasan?”

“Oo.”

“Tangna, virgin na virgin ka pa? Syeeetttt!”

“Di ako marunong talaga e. Sumasakit na lang ang kamay ko ’di pa rin ako nalabasan.”

“Hahahahaha! alam mo, tol, tayong mga lalaki dapat nagsasalsal para kung maka-enkwentro na ng babae, hindi na mahirapan. Panu yan kung may babae na ngayon at hindi ka pa handa?”

“Ganun ba yun?”

“Oo naman. E, kung yang sa kamay hindi ka pa nalabasan, panu na sa totoong tagpo? E, di pahirapan mo pa ang babae niyan?”

“E, anong dapat kong gawin?”

“E, di pilitin mong malabasan ka talaga kapag nagsasalsal ka. Gusto mo ipapakita ko sa iyo ang bold na magazine na dala ko?”

Inilabas ko ang playboy magazine na dala ko, binuksan iyon at ipinakita sa kaniya. Halatang nanlaki ang mga mata ni Anton sa nakitang mga hubad na babae sa magasin at sa iba’t-ibang posisyon ng pagtatalik. Ramdam kong iyon ang una niyang pagkakita ng ganung klaseng mga letratong pampalibog. Kahit naka-upo, pansin kong palaki ng palaki ang umbok sa harapan niya. Hindi siya makapagsalita habang aliw na aliw sa pagtitingin sa mga letrato, halos tumulo na ang laway.

“O, ilabas mo na yang si junior mo at salsalin mo na!” pag-udyok kong tila nakikiliti sa nasaksihan sa kaniya.

“Dito? Ngayon na?”

“Oo naman! Alangan namang sa kwarto ninyo ni Dodong, e nandun yung kapatid mo.”

Hinipo niya ang sarili, tiningnan ako, nag-aalangang ilabas iyon. “Tayong dalawa na, sabayan mo ako, para hindi naman ako mahiya,” pagmamakaawa niya. Dahil nalilibugan na rin, hinubad ko na kaagad ang t-shirt, ang shorts, ang brief at bumugad sa kaniya ang galit na galit ko ng pagkalalaki.

“Ok...” Hinaplos ng hinaplos ko iyon, habang nakatingin sa kaniya.

Tiningnan ni Anton ang ari ko. “Grabe, malaki at mamula-mula ang ari mo, Carl!” ang komentaryo ni Anton na parang noon din lang nakakita ng tigas na tigas na ari ng iba.

“Kung gusto mo, turuan pa kitang susuhin to, eh!” sabi ng utak kong nademonyo.

Nginigti-ngiti lang ako. Hinubad na rin ni Anton ang lahat ng saplot niya at lumantad sa akin ang magandang hugis ng katawan, ang gandang umbok ng pwet at higit sa lahat, ang malaking ari niya. “Putsa! Halos kasing laki at haba na ng ari ni Sir James iyon ah!” sambit ng isip ko.

Sinimulan na niyang batihin ang sarili, ang mga mata’y nakatutok lang sa magasin. Paminsan-minsan ko ding tinuturuan siya kung paano hawakan ang ari niya at paano iyugyug ang kamay “Ganito, wag masiyadong sakalin, sinasakal mo eh. Yan, ganiyan lang palagi.”

Habang nasa ganung pagsisikap si Anton, aliw na aliw naman ako sa katitingin sa kaniya, himas-himas ang sarili at inaantabayanan kung malapit na siya at sasabayan ko. May mahigit labing limang minuto din ang lumipas at hindi pa rin siya nilabasan.

“Tangna, ang tagal pala talaga nitong labasan.” sabi ko sa sarili. “Matagal ka pa ba, tol?”

“’Di ko alam eh, medyo mahapdi na nga yung balat.”

Sa nakitang pagsusumikap niya at sa inip na rin, parang naawa na ako. Tumayo ako at pinatayo ko siya, isinandal sa dingding habang hawak-hawak sa isang kamay niya ang magasin, ang isang kamay patuloy sa kaniyang pagbabati. Tapos, idinampi ko ang bibig sa utong niya, dinila-dilaan iyon at sinipsip-sipsip, ang isang kamay ko ay nakayapos sa katawan niya. Napaungol siya at napansin kong binilisan ng binilisan na niya ang pagbabati. Maya-maya, inilaglag na lang niya ang magasin, hinablot ang buhok ko at ikinabig iyon upang magpangtapat ang mga ulo namin. Parang magnet na naglapat bigla ang mga labi namin, at kasunod nun ay ang pagpapakawala niya ng malalim na ungol.

“Uhhhhhhhh, ahhhhhhhhhh!” Binilisan ko na rin ang pagbati ko at halos sabay na pagpulandit ng mga tamod namin, Ang sa kaniya ay tumama sa dibdib at tyan ko at ang akin naman ay sa kaniya. May pagkalabnaw ang tamod niya, halatang unang beses pa lang siyang nilabasan. At kahit na pareho na kaming tapos, ipinagpatuloy pa rin ng mga kalahating minuto pa ang lalaplapan ng mga labi namin, pansin ang pagpipikit ng mga mata ni Anton, tanda ng sobrang sarap na tinamasa. Nung mahimasmasan na, bakas sa mukha ni Anton ang pagod ngunit sobrang saya na naramdaman. Binitawan ang napakagandang ngiti na animoy nakatikim at nakadiskobre ng isang napakasarap na putaheng nuon lang niya natikman sa tanang buhay niya.

“O, anong feeling ng nilalabasan?” tanong ko. “Nakakapanlumo, pero ang sarap pala! First time ko talagang maranasan ang ganun. First time ko ring makakita ng tamod ng tao, lalo na tamod ko, ehehehe.”

“O kita mo na. Pero ’wag ka, baka hanap-hanapin mo ako, loko ka pinagbigyan lang kita. Babae ang type ko,” sabi kong tumatawa. “Atsaka, dahil first time mong makakita ng tamod, heto, amoyin mo at lasahan mo na rin.”

Pinahid ko ng daliri ang tamod niyang nagkalat sa tyan ko at biglang iminudmod yun sa ilong at bibig niya.”

“Pwe! Mapakla!” sabi niya na ang mukha‎’y halos hindi ma-drawing. At bago pa siya makapagsalita ulit, ipinahid ko naman ang buong palad ko sa tamod kong nagkalat sa tyan niya at iyon naman ang biglaang iminudmod sa mukha niya.

“Urrrkkkkk! Salbahi ka talaga!” Pinabayaan na lang niya ang tamod ko sa mukha niya at mabilis na pinahid din niya ang tamod niyang nagkalat sa tyan ko upang makaganti. Ngunit naagapan ko siya at nagpambuno kami, hanggang sa nagpapaikot-ikot na ang mga katawan namin sa papag sa pagtatagisan ng lakas. Nung mapagod, tawanan na lang. Naglinis kami ng aming mga katawan, at bumalik na si Anton sa kwarto nila ng kapatid niya.

 

 

Itutuloy........