Short Stories From Other Blog or Author # 94 -BESTFRIEND (Part 1) (Based on a True Story) By: Cris Scott (From: Pinoy Gay Love Story)

 

BESTFRIEND (Part 1)

(Based on a True Story)

By: Cris Scott

(From: Pinoy Gay Love Story)

 

2004

“Gusto ko ng mamatay!”

Eto ang unang mensahe na natanggap ko ng makilala ko siya sa isang blogsite na pwedeng ma-access thru mobile phone. NOKIA pa ang hari ng mobile phone industry at patok na patok pa ang mga polytones, wallpapers at mga 9-sec video scandals.

“Bakit, ano ba ang nangyari? I-share mo lang sa aken, makikinig ako. Huwag kang magisip ng kung ano ano, kasalanan yan. Masarap ang mabuhay. Ano ba ang nangyari?” sabi ko sa kaniya.

“Iniwan ako ng mahal ko. Akala ko OK kami, akala ko walang iwanan, akala ko hindi niya ako bibitawan. Ang dami na naming mga plano, mga pangarap sa buhay, pero nawala na lang siyang bigla sa aken, ang sakit sakit. Sobra, hindi ko na talaga kaya!”

“Iniwanan ka pala niya. May third party ba na involved dito? May BF na ba siyang bago?”

“Wala bro, hindi ko alam. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Gusto ko ng mamatay!”

“Bro, umiyak ka lang. Iiyak mo lang lahat ng sama ng loob mo. Hindi ako expert sa ganitong bagay kasi hindi pa naman ako nai-inlove ng sobra. Pero sa situation mo ngayon, OK lang na ilabas mo ang lahat ng sama ng loob mo. Hayaan mo na lang muna siya. Ayos lang na umiyak ka ngayon pero huwag mong aaraw-arawin, masakit sa mata yan, hahaha! Pinapatawa lang kita, pero seryoso bro. Hayaan mo na lang muna siya, let HER go. Marami pang babae sa mundo. Kung ano man ang reason kung bakit ka niya iniwan, definitely malalaman rin natin iyan in time. Sabi nga nila, what you don’t know won’t hurt you. Let her go na lang muna bro,” sabi ko sa kaniya.

“Thanks bro. Hay... ang hirap lang kasi, akala ko siya na talaga. Pasensiya ka na sa ka-dramahan ko, wala lang talaga akong makausap ngayon. Ang hirap kasi ng situation ko, mag-isa lang ako dito sa room ko sa dormitory. Wala akong makausap.”

“No problem bro, it’s a pleasure to help someone in need.”

“Bro, wag ka muna mawawala ha? Usap pa rin tayo parati dito,” habol niya.

“Sure, walang problem bro. Madalas naman akong online dito, hehe. Masaya dito kasi madaming free ringtones, games at video scandals, hahaha!”

“So, friends na tayo? Salamat sa pakikinig sa drama ko.”

“Sure bro, walang problema. Ah, ako nga pala si Neil, 18 year old, from Batangas. I am a Marketing student from a state university. Ikaw ba?”

“Thanks bro. I am Tom, 19, from Nueva Ecija. I am an Engineering student, sa isang state university rin bro. Pleased to meet you!”

“Nice, engineer! Galing mo siguro sa Math! Hahaha!” Nakaukit na kasi sa isip ko na kapag Engineer, madalas na magagaling sila sa Math, kaya bilib na bilib ako sa kanila, hehe.

“Hindi naman, sakto lang bro.”

“So paano, sa susunod ulet. Medyo late na rin kasi at maaga pa ang klase ko bukas. Huwag ka muna papakamatay bro, masiyado ka pang bata. Isipin mo na lang ang madaming babaeng iiyak kapag nawala kana. Ikaw rin, sayang ang DNA mo. Hahahaha!”

“Haha, loko loko. Oo bro, salamat ulet. Goodnight! Bukas ulet ah.”

“Sure bro, walang problema. Goodnight!”

Ini-off ko na ang mobile internet ko sa aking Nokia phone at nahiga na. Nakakatuwa naman, may natulungan akong tao. Sana nga hindi siya magpakamatay. Buti na lang hindi pa ako nai-inlove ng sobra-sobra, hehe. Ano kayang pakiramdam nun?,” sabi ko sa sarili ko.

Madami pang mga tao akong nakakausap sa site na yun, pero siya ang nag-stand-out sa lahat. Ikaw ba naman ang imessage ng isang tao na hindi mo man lang kilala na GUSTO NA DAW NIYA MAMATAY, eh ewan ko na lang kung hindi iyun tumatak sa isip mo!

Dumaan ang mga araw, mas naging madalas ang kwentuhan namen. Sobrang sarap niyang kausap. Pakiramdam ko, parang magkakilala na kami matagal na. Andyan yung paguusapan namen ang favorite food namen, mga places na napupuntahan, mga subject, size ng family namen at kung ano ano pa. Hindi nawawala ang kaniyang “good morning bro!”, “kamusta ka na bro” at iba pang mga messages. Aaminin ko, naging daily routine na namen ang magusap at magbatian. Madalas, magsisimula ang chat session namen ng 8pm at aabutin kami ng 2AM. Para kaming mga sabik mag-usap parati.

One time, napag-usapan din namen ang plano niya na sumali sa isang group sa school nila. Meron daw “initiation” na kailangan, so syempre, alam na naten kung ano yun.

“Bro, alam mo, sa lahat ng ginagawa ng mga fraternities na yan or ano mang group na yan, hindi ko pa rin maisip ang logic behind that paddle sa likod sa mga hita. Bakit? Masakit kaya yan. Mapalo ka nga ng nanay mo sa puwet ang sakit-sakit na eh, paddle pa kaya!”

“Bro, ganun talaga. For me, the paddle represents the hardships, the challenges and obstacles we need to go through before we achieve something great. Lahat ng bagay sa mundo, hindi mo pwedeng makuha at makamit sa madaliang paraan lang. You need effort, at hindi lang basta effort, kailangan mong paghirapan yan. Isipin mo na lang kung walang initiation, siguro ang dami-dami ng members ng mga groups na basta-basta na lang. This is like a process of elimination and selection,” paliwanag niya.

“I believed there is no such thing as free lunch naman, pero masakit kaya yun! Saka isa pa, alam mo naman ang may mga incidents na mga namamatay dahil diyan sa initiation rites na yan. Hindi talaga ako pabor d’yan. Anyway, wala naman frat sa school namen at lagi naman akong solo flight sa school namen, except sa mga girls na gusto akong makausap,  pero I don’t mind being alone in the school kesa naman sumali sa isang group na may sakitan pa,” ang brat kong paliwanag, hehe.

“Thanks bro sa pag-aalala, pero sasali talaga ako. Hindi lang eto basta basta na group.”

“Ok, ikaw ang bahala, hehehe.”

Dumaan ang mga araw at naging sobrang close na namen ni Tom. Actually, para ko na nga siyang bestfriend kahit hindi pa kami nagkikita. At ganun din naman ang turing niya sa aken. Sobrang naging malalim ang samahan namen dalawa kahit sa chat at sms lang kami nakakapag-usap. Hindi kami nauubusan ng topics na pwedeng pag-usapan; politics, current affairs, school subjects, mga experiences sa professors at mga high school teachers, scholastic achievements. Maging personal na buhay namen, mga future plans, wildest dreams (pati wildest sex experiences) ay kasama na rin!

Pakiramdam ko, kulang ang araw kapag wala siyang message sa aken.

-----o0o-----

2005

“Bro, wala ka bang balak na magkita tayo? Ang tagal na naten naguusap pero hanggang ngayon, wala pa rin tayong idea sa mga itsura naten! Hahaha!” sabi niya sa aken.

“Naku naman, ang layo kaya naten sa isa’t isa. Tapos wala pa naman din akong enough cash dito para pumunta nang Manila. Pang allowance lang ang pera ko. Siguro kapag nagkaroon na tayo ng work, saka tayo magkita. OK lang naman siguro noh?” sagot ko sa kaniya.

“Ayos lang bro, walang problema. Pero at least, describe mo naman sa aken ang itsura mo.”

“Hmm... sige bro. OK, 5’5” ang height ko, napapagkamalan akong nagpupunta sa gym kasi maganda naman ang built ko, smiling face palagi, hindi nagsusuklay ng buhok at palaging mabango, hahaha! Ano ba pa, mahilig akong magluto bro, magbasa ng books, nagsusulat din ako at mahilig din ako sa music. RnB and mga oldies ang gusto ko, hehe. May mga nagkakagusto rin naman sa aken, mapababae at bakla, so I think gwapo naman ako, hahaha! Ikaw ba?”

“Ako, 5’6” bro. slim built, medyo moreno kasi may farm kami sa lugar namen, minsan tumutulong ako. Isa pa, lumalaban ako sa mga swimming competitions kaya medyo napabayaan ang kulay ko, haha! Kagaya mo, marami rin naman nahuhumaling saken na babae, walang bakla, kaya tingin ko pwede naman akong lumaban sa kapogian mo! Hehehe!”

“Yun naman pala eh, sige tingnan na lang naten bro kapag nagkita tayo ng personal, ok ba?” sabi ko sa kaniya.

“SIge bro, kaso kelan kaya yun mangyayari noh? Mamaya kasi, bigla ka na lang magsawa sa aken at hindi ka na mag-message sa aken. Nakakalungkot kapag nangyari yun. Malaki ang naging part mo sa buhay ko bro, kaya sana mag-stay ka lang. Wala sanang iwanan,” paliwanag niya.

Ang drama naman neto, sa isip-isip ko lang. Pero naappreciate ko, ang sweet nga eh, hehe. “Sure bro, walang iwanan. Magkikita pa nga tayo ‘di ba? Tingnan naten kung talagang pwede kang makipag-compete sa kakisigan ko, hahaha!”

“Hindi ko alam bro, pero parang may nararamdaman na ako para sayo. Tingin ko mahal na yata kita,” biglang sabat niya.

“Hahahahaha! Hindi pa nga tayo nagkikita tapos mahal mo na ako agad? Siguro kapag nakita mo na ako, baka mas mahalin mo pa ako lalo, hahaha!”

“Seryoso bro. Ikaw lang ang tumanggap saken kung ano man ako. Ikaw ang palaging andyan sa tabi ko noong mga panahon na sobrang down ako at gusto ko ng mawala. Sa dami ng napagusapan naten tungkol sa buhay, sa mga pangarap ko. Andyan ka lang parati, kahit na sa sms lang tayo naguusap at sa chat. Hindi ko yata kayang mawala ka pa saken bro. I love you bro.”

Hala, ano ano na ba tong pinagsasabi sa aken ni Tom. Hindi ko yata ‘to kayang sakyan pa, hindi ako ready sa ganitong situation. Wala pang nagsabi saken ng I LOVE YOU na lalaki. Pano ko ba eto sasagutin?

Hindi muna ako nagreply sa kaniya. Hindi ko alam ang sasabihin ko. Nagulat ako. Alam ko, lalaki ako at alam kong straight ako (noon yun). Madami akong mga babaeng nakakalandian, nakakahalikan, nakaka one night stand. May mga babaeng nagpaparamdam ng interest sa aken at may mga babaeng gustong-gusto akong kasama kapag nasa school ako. Hindi ako mahilig sa mga lalaki, pero naging comfortable ako kay Tom, kahit na sa chat at text lang kami nagkakilala. Kahit na hindi pa kami nagkikita, parang may something sa kaniya na hindi ko maiwasan at ‘di ko kayang iwanan. Brotherly love? Siguro. May isa akong kapatid na lalaki ngumit hindi naman kami close kasi lumaki siya sa lola ko. Tama, siguro ganun lang ang tingin ko sa kaniya.

“Bro? Totoo yan, mahal na kita. Sana huwag kang mawawala sa aken, please...”

Sige na nga, replayan ko na nga siya.

“Bro, thanks. Sobrang na-appreciate ko ang pagpapahalaga at LOVE na binibigay mo saken. Ang totoo, ikaw lang ang lalaking naging sobrang ka-close ko. Hindi ako mahilig sa lalaki at wala ako masiyadong kaibigan na lalaki pero iba ka sa kanila. There is something in you na wala sa mga kakilala kong lalaki. Hindi ko alam kung ano yun, pero panatag ako kapag kausap kita. Safe ang pakiramdam ko, masaya at tingin ko kahit anong sabihin ko at ikwento ko sayo, kababawan man or seryosong bagay, tiyak na makikinig ka sa aken. Salamat sa pagmamahal bro. You are like an older brother to me,” iyun ang nasabi ko sa kaniya.

“Kuya? Older brother lang?”

“Oo, kuya. Big bro.”

“Hindi Neil, mas mahal kita higit pa dun!”

“Ano bang gusto mong mangyari Tom? Pwede ba naman mangyari yun, magkausap tayo everyday pero hindi pa nga tayo nagkikita, tapos mahal mo na ako ng more than a brother? Pwede ba yun mangyari?”

“Eh sa iyun ang nararamdaman ko para sa ‘yo eh. Hindi ko naman madiktahan ang puso ko, alam kong may mali, pero may magagawa ba ako? Tuwing naguusap tayo, masaya ako. Nakakalimutan ko lahat ng problema ko. Naging isang malaking parte ka ng buhay ko alam mo ba yun? Please, bigyan mo naman ako ng chance. Bigyan mo ako ng chance na maiparamdam ko sa ‘yo na mahal kita, na importante ka sa aken, higit pa sa kapatid.”

Matigas ang ulo nitong si Tom ah.

“Ok, sige. Granted na pumayag akong maging tayo, then what? Anong mangyayari sa aten? Magkalayo tayong dalawa, pareho tayong lalaki, hindi mo pa nga ako nakikita man lang kahit anino ko, tapos ganiyan agad? Mahal agad? Bro, OK naman na ganito na lang tayo, mag-bestfriend, magkapatid. Sana hanggang dun na lang, please? Hindi ako ready sa set up na gusto mong mangyari. Hindi ako bisexual or bading. Babae pa rin ang gusto ko at gusto ko magpakasal. Naguguluhan ka lang siguro sa ngayon Tom, pero mawawala rin yan. Trust me.”

“Hindi Neil, iba ‘to. Ganito ang naramdaman ko sa ex GF ko noon.”

“Hala, wag mo sabihing may plano ka na naman magpakamatay ah! Hahahaha! Tom, we are good friends. Importante ka sa aken, ayoko rin mawala ka sa aken. Pero sana maintindihan mo ako. Hindi ako mawawala, hindi kita iiwan. Pero mag-bestfriend tayo, magkaibigan tayo.”

“Hay... naiintindihan ko Neil, pasensiya ka na sa aken. Siguro nga, mawawala rin ito. Pero salamat, at least nasabi ko sa ‘yo ang nararamdaman ko. I love you bro.”

“Adik ka Tom, huwag ka ngang I love you ng I love you diyan, baka kiligin ako dito, hahaha!”

“I love you Neil, I love you Neil, I love you Neil... I love you bro.”

Hala, mukhang patay na patay na nga si mokong sa aken. Ang hirap naman neto, pero sige lang. Wala na akong magagawa, kung yun ang gusto niyang sabihin palagi. Isa pa, wala namang damage masiyado kasi hindi pa naman kami nagkikita sa personal. Hayaan ko na lang siya. Basta para sa aken, bestfriend ko siya.

“Hi Tom, pasok na ako. Ingat ka palagi bro! Usap tayo later pagkalabas ko ng school.”

“Hello Neil, nasa school na rin po ako. Magiingat ka parati ha? Huwag kang papatuyo ng pawis sa likod mo, huwag kang mag-skip ng breakfast at lunch. Saka ingat ka sa pagtawid-tawid sa kalsada.”

“Opo Kuya Tom, hehehe!”

“Mahal kita Neil, lagi mong tatandaan yan..”

“Maghihintay ako sa ‘yo Neil, subukan mo lang. Kahit hindi pa tayo nagkikita, hindi ka magsisisi sa aken. Aalagaan kita at mamahalin. Basta subukan mo lang, magtiwala ka lang sa aken, please.”

Hindi na ako nagreply. Ang hirap replayan eh, at ayokong umasa siya. Manhid yata ako kahit noon pa.

Consistent si Tom sa pagme-message at pagsasabi ng I love you sa aken. Walang palya, araw-araw. Kinikilig na nga ako minsan hehe. Minsan naiisip ko, what if subukan ko? What if maging kami? Wala namang masama, ramdam ko naman na mabuti siyang tao. Pinagkakatiwalaan ko naman siya, at higit sa lahat, mas mahal niya ako. Since palagi rin naman kaming magkausap at nag-a-update sa mga ginagawa namen araw araw, try ko kaya? Bahala na nga.

-----o0o-----

Mid 2005 - When I Met You

“Neil, pupunta kami sa Batangas, may aattendan kami na  binyag. Kasama ko ang BF ko at isang kaibigan. Sana magkita tayo, excited akong makita ka.”

Eto naman si Rico. Isa rin siyang kaibigan na nakilala ko sa parehong blogsite kung saan ko nakilala si Tom. Sobrang bait din ng taong eto at sobrang sweet (pero hindi pa rin tatalo sa level ni Tom, hehe).  Sa chat lang din kami nag-uusap at magkasundo kami kasi mahilig at magaling siyang mag-hack ng iba’t ibang contents sa internet. Sarap nga eh, kasi ang daming free stuff like applications, songs, games. Ah, isa siyang bisexual at inamin niya sa aken na gusto niya akong matikman, hahaha! Kahit na may BF na siya, may landi pa rin siyang gusto niyang iparanas sa aken. Ako naman, curious. Wala pa akong experience sa lalaki noon, as in zero. If ever, siya ang makakauna sa aken. Gwapo daw ang BF niya at lagi niyang binibida sa aken. Ako naman, wala naman akong pake-alam sa BF niya, kasi siya, si Rico naman talaga ang kaibigan ko.

Dumating ang araw na magkikita kami sa Batangas. Maaga akong umalis ng bahay para tagpuin sila sa bus terminal. Pagkababa na pagkababa pa lang ng bus, nakita ko na agad ang tatlong lalaking magkakasamang bumaba ng bus. Napansin ko agad ang isang lalaki na kilala ko, schoolmate ko siya! Aries ang name niya at isa siyang HRM student. Kami ang unang nagkabatian, hehe.

“Oh pre, ikaw pala ang binanggit sa aken na kakilala ni Rico. What a small world nga naman noh?” sabi ni Aries.

“Oo nga eh, akalain mo nga namang magkaibigan din pala kayo ni Rico.”

Nakita ko si Rico, 5’7” ang height niya, maputi, may balbas at bigote at may itsura rin (syempre mas gwapo ako). Lalaking-lalaki ang itsura, kilos at salita. Hindi mo mapapagkamalan na may BF. Agad kaming nag-hand shake at kamustahan.

“Ang gwapo naman pala talaga ni Neil, sabi ko na nga ba eh!” banggit ni Rico.

“Hahaha! Oh well, ganiyan talaga,” pagyayabang ko.

Nasa tabi lang niya ang isang lalaking tahimik lang. Mas gwapo siya sa aken, 5’6” ang height niya, maputi, at medyo maangas ang style. Iba siyang makatingin sa aken, pakiramdam ko parang balak niya maghamon ng suntukan.

“Ah, Neil, eto pala si Edward, BESTFRIEND KO. (may diin talaga ang BESTFRIEND ng banggitin niya sa aken.)

“Uy, kamusta ka?” ang magisi kong bati. Hindi ko siya gusto actually kasi ang suplado niya, lamang lang sa aken ng 3 paligo pero feeling niya ang gwapo-gwapo na niya.

“Mabuti naman Neil,” matipid na sagot ni Edward.

Hindi ko na pinansin si Edward, nagaspanggan ako sa ugali. Yun na ang una at huli naming paguusap ni Edward ng araw na yun.

Magkatabi kami ni Rico habang si Aries at Edward naman ang nasa loob ng tricycle. Kwentuhan, bigayan ng tips at sites na madaming links ng freebies at songs. Madami kaming nagpagusapan ni Rico. Sobrang bait niya at sarap din kausap.

Noong dinner, mabilis kaming kumain ni Rico. Plano kasi namen na lumabas at maglakad lakad sa labas. Bilog kasi ang buwan noon at ang lamig, sobrang peaceful ng ambiance. Iniwan lang namen sa loob ng bahay sina Aries at Edward.

Napansin ko bigla ang celfone ko, sobrang dami na ng mga messages at missed calls from Tom! Hindi na ako nakareply man lang sa kaniya kasi naging sobrang busy ako kay Rico.

“Hi Tom, andito ako actually sa isang lugar sa Batangas, medyo mahina ang signal kaya hindi ako makareply. Wala rin akong dalang battery at charger kaya tinitipid ko ang battery ko. Usap na lang tayo bukas kapag nakauwi na ako. Magiingat ka palagi Tom.”

“Kaya naman pala hindi na ako pinapansin kasi may kasama naman palang iba, hehe. Ok lang Neil, basta magiingat ka parati ha? Saka huwag mong kakalimutan, mahal na mahal kita.”

“Salamat Tom, sige bukas na lang ha?”

Yun ang huli kong message sa kaniya.

“Sino yun?” banggit sa aken ni Rico.

“Ah, kaibigan ko lang. Nagtatampo lang kasi hindi daw ako nagre-reply or paparamdam man lang.”

“Ah ganun ba, baka naman BF mo rin yun?

“Hahaha! Gago! Wala akong balak. May GF ako ngayon.”

“Whew hindi nga Neil? Bakit hindi mo nabanggit sa aken yan?”

“Ah, hindi ka naman kasi nagtanong eh. Isa pa, huwag naman naten isali sa usapan yung wala dito. Akala ko ba gusto mo ko matikman Rico?”

“Excited! Hahaha, hanap lang tayo ng place. Mukha ngang malaki yan eh.”

“Wala pa akong experience sa lalaki Rico, at curious ako. Ikaw na ang bahala sa aken.”

Pumuwesto kami sa isang kubo di kalayuan sa bahay nina Aries. Doon kami nagtago, at doon ko naranasan ang pagpapasarap ng isang lalaki sa katawan ko. Kakaibang experience, hehe.

Noong matapos kami ni Rico, agad kaming nagsuot ng damit namen.

“Laki ng sayo Neil, nabulunan ako.”

“Hahaha, notorious yan Rico.”

“Parang katulad ng kay Edward lang, malaki din.”

“Sabi ko ‘di ba? Huwag magbanggit ng taong hindi naman kasama sa usapan. Pero since nabanggit mo siya, kanina habang kumakain, napansin ko nakatitig siya sa aken saka sa ‘yo. Ang sama niya makatingin p’re, sabihan mo siya. Mamaya baka maupakan ko siya.”

Saktong pagkasabi ko noon ng biglang dumating sina Aries at Edward sa kubo mula sa bahay.

“Oh Edward, bakit anong nangyari sayo?” Hawak hawak kasi ni Edward ang ulo niya at mukhang balisa. Kahit na ganun ang itsura niya, mas gwapo pa rin siya kesa sa aken. Pero pakelam ko sa kaniya, suplado kaya niya.

“Masakit ulo ko Rico, may dala ka bang gamot dyan?” sagot ni Edward.

“Oo Edward, nasa bag naten. Tara dun sa bahay.”

Sabay-sabay na kaming umuwi ng bahay at natulog. Magkatabi kami ni Rico at magkatabi naman sila Edward at Aries.

Second night namen sa bahay nila Aries, naisipan namen na magpunta sa isang malapit ng beach. Buti na lang may kakilala silang tricycle driver kaya meron na kaming service. Kaming apat lang ang magkakasama.

Hatinggabi na yun, mataas at maliwanag ang buwan. Nasa dagat na kami at nageenjoy maglangoy. Masarap sa pakiramdam ang tubig at nakakarelax ang paligid kasi kokonti lang ang mga tao ng gabing yun. Hindi pa developed ang lugar kaya natural na natural talaga ang ambiance niya.

Naglalaro kami ng tayaan nila Edward, Rico at Aries. Si Aries ang taya ng sandaling iyun, nagulat na lang ako ng biglang may sumakay at yumakap sa likod ko. Si Edward pala!

“Tangina ang bigat mo pre! Baba kana!” natatawa kong sigaw kay Edward.

“Eto naman, naglalambing lang naman ako Neil, ang sungit mo,” sagot niya.

“Ano kamo?”

“Naglalambing lang naman ako sa ‘yo Neil, sorry kung masungit ako kahapon sayo sa terminal. Ang sakit lang talaga ng ulo ko.”

“Ah yun ba, walang problema Edward, not an issue,” sarcastic kong sagot sa kaniya.

“So friends na ba tayo?”

“Ah, eh, baka magselos si Rico, gwapo pa naman ako. Mamaya ma-inlove ka sa aken, may GF ako. Hahahaha!”

“Basta friends na tayo Neil!” nakangiti niyang sabi sabay baba sa likod ko. Medyo nasa malayong parte ng dagat si Rico at Aries kaya hindi nila narinig ang usapan naming dalawa.

“Sige na nga, friends!” sagot ko kay Edward.

Hindi ko alam pero bakit kakaiba ang ngiti at titig saken ni Edward. Pero hindi ko na lang pinansin yun.

Madaling araw na ng umuwi kami sa bahay nina Aries. Pauwi na rin kasi sila sa Manila.

“Sandali, picture picture muna tayo!” sabi ni Aries.

Handa na ang camera, kami na lang apat ang kulang. Todo ngiti naman kaming lahat, lalo na si Edward. Nagtakaka lang ako bakit dikit ng dikit sa aken si Edward ng oras na yun. Medyo iba na ang pakiramdam ko sa kaniya kaya umiwas na ako, mahirap na. Mamaya mag-away pa ang dalawa.

Inihatid ko ang tatlo sa bus terminal. Nagpaalaman muna kaming lahat at nag-picturan ulet sa terminal, hehe. Unang pumasok si Aries at si Rico, nagpahuli pa si Edward. Medyo malungkot ang mukha niya, parang iiyak or something pero hindi ko na tinanong kung ano ba ang problema niya o kung may problema ba.

Umakyat na siya ng bus, ngunit makaraan ang ilang segundo ay bumaba siya ulet. Akala ko may nakalimutan lang siya, ngunit lumapit siya saken.

“Oh, anong nagyari? Malapit na umalis ang bus, sumakay ka na kaya!”

“Neil, I promise babalikan kita.”

“Ha? Bakit? Nagtataka kong sagot.”

Hindi na siya umimik, pero tinitigan niya ako sa mga mata ko at parang may gustong sabihin. Iba ang mga titig na yun, matalas, makahululugan.

Umandar na ang bus. Kumaway ako sa kanila, hanggang sa makita ko si Edward sa bintana. Sobrang lungkot ng mukha niya at may sinabi. Parang nabasa ko sa bibig niya..

“Babalikan kita.”

Noong nakalayo na ang bus, kinapa ko ulet ang celfone ko. Andami messages ni Tom.

“Bro, miss na miss na kita. Bakit parang wala ka ng gana makipagusap sa aken?”

“Bro, uwi kana senyo. Usap naman tayo. Nami-miss na kita..”

“Bro?”

“Neil?”

Hala, nawala na sa isip ko si Tom. Masiyado akong nalibang kina Rico at Edward.

“Hi Tom, eto pauwi na ako ng bahay. Kamusta kana? Pasensiya na, mahirap talaga ang signal sa location nila Aries, 100 years bago makapagsend ng message, hehehe! Na-miss din kita mokong!” reply ko kay Tom.

“Ok lang yun Neil, sabi ko naman sayo, willing akong maghintay sa ‘yo, kahit gaano pa katagal.”

Hayan na naman siya, sa isip ko lang.

“Yun, masaya naman ang biniyagan, tapos nakilala ko pa mga bagong tropa. At mas malapit lang sila kasi taga Manila lang naman sila, hehe. Mas madaling puntahan if ever. That is, kung meron na akong funds haha!”

“Eh tayo, kelan mo tayo balak magkita Neil?”

“Basta, darating din tayo dyan Tom. Ano kaba, nagseselos ka ba? Ikaw kaya ang itinuturing ko ng bestfriend at big brother.”

“Asus, bolero ka. Kung hindi lang talaga kita mahal, hehehe.”

Natawa na lang ako sa usapan namen ni Tom. Hindi pa rin ako makapaniwala, kasi hanggang ngayon sa LOVE na sinasabi niya. Parang imposible kasing mangyari. Pero pinapabayaan ko na lang.

“Basta Neil, tandaan mo. Mahal kita.”

“Thanks Tom, naappreciate ko sobra.”

“Ano ba naman yun. Ganun lang?”

“Hehe, eh alam mo naman kasi ang stand ko sa bagay na yan. Tsaka isa pa, may GF ako ngayon.

“Maghihintay pa rin ako. Pwede naman kaming sabay ah, hehehe! Biro lang!”

“Alam mo, yan ang napapala mo sa kakausap sa aken eh, naaadik kana! Hahaha!

“Oo naman, adik na adik ako sa ‘yo. Hindi ko nga alam, sa dinami dami ng tao, bakit sa ‘yo pa ako nakaradam ulet ng ganito!”

No comment na naman ako. Hay... ayoko na ng takbo ng usapan. Hindi na lang ako magre-reply.

“Nawala ka na naman. Bakit kapag sinasabi ko sa ‘yo na mahal kita, hindi ka na lang magre-reply. Basta ka na lang mawawala,” sabi ni Tom.

May nagmessage. Unfamiliar number. Sino naman kaya eto?

“Hi Neil, kinuha ko ang phone number mo kay Rico. Nalulungkot ako alam mo ba?”

“Huh? Sino ka?”

“Si Edward po to. Nalulungkot ako kasi hindi man lang tayo nakapagbonding, na tayong dalawa lang. Mukha ka pa naman mabait at cool kasama. Sana may time pa tayo ulet sa susunod. Sana makabonding din kita.”

“Oh, ikaw pala yan Edward. Sure! Walang problema. Wala pa naman akong pasok ngayon, so siguro one time dalawin ko kayo sa Manila. Or pwede ka rin bumalik dito if you want? Hahaha!”

“Neil, sabi ko sayo babalikan kita. Gagawin ko yun.”

“Hahaha! Loko, ang layo kaya netong Batangas. Saka may work ka. Wala ka ulet time para dumalaw dito. Swerte lang na long weekends kayo ngayon kaya ka nakagala dito. Pero sige tingnan na lang naten.”

“Miss na miss na kita Neil. Seryoso,” sabi ni Edward.

Oh, ano namang drama ‘to? Kanina si Tom, ngayon si Edward! Andaming nahuhumaling sa aken! Hahahaha

“Hahaha, ikaw ah. Baka mabasa ni Rico yang message mo, lagot ako sa kaniya. Be faithful!”

“Ayoko na sa kaniya Neil. Gusto ko na makatakas.”

“Oist umayos ka, ang bait bait nung tao. At sino naman pupuntahan mo aber? Ako? Sorry may GF ako at wala akong balak sa relasyong katulad ng sa inyo ni Rico. Umayos ka.”

Pero matigas rin si Edward. “Babalikan kita Neil.”

Magulong kausap ‘tong si Edward, sa isip ko lang.

 

 

Itutuloy........