On The Job Training

 

On The Job Training

 

Graduating na ako, at requirement para makapag-martsa ako sa stage ay ang maka-kompleto ng required hour na training sa isang kompanya o yung tinatawag na “On The Job Training”. Nagpasalamat lang ako at hindi na ako nahirapan pang maghanap nang mapapasukan dahil sa tulong ng isang kaibigan ng Papa ko na siyang nagrekomenda sa akin. Swerte ko talaga dahil isang sikat na hotel ang napasukan ko na bukod sa cash allowance ay libre pa ang meal.

Umaga ang aking klase kaya sa hapon ang report ko sa aking pag-o-ojt-han.

Unang araw ko, kelangan ko munang magreport sa HR ng hotel para mabigyan ako ng kaukulang dokumento para maging legit ang aking pagwo-work doon at para ma-introduce sa  departamento kung saan ako maa-assign.

Napaka-swerte ko, accountancy ang course ko at sa accounting department ako napunta. Ipinakilala ako sa buong staff ng department na iyon, saka ako iniwan na. Ang manager ay in-assign naman ako sa isang supervisor na siyang magbibigay sa aking ng trabaho, sa kanya ako bale magre-report at siya naman ang mag-a-assess sa akin kung mayroon akong natutunan.

Wala pa noon ang nasabing supervisor dahil sa nagpunta raw ito sa opisina ng BIR kaninang umaga at hindi pa nakararating, kaya pinagbasa muna ako ng accounting mannual ng kompanya. Bandang 2pm na dumating ang nasabing supervisor.

“Siya si Arthur, siya ang supervisor dito,” sabi ng isang staff na itinuturo ang isang matangkad na lalaki na kaagad namang pumasok sa opisina ng manager kaya hindi ko na masyadong nakita ang itsura ng mukha nito.

Hindi naman nagtagal at lumabas na rin ito at tinungo ang isang cubicle kung saan naroon ang kanyang mesa. Maya-maya lang ay pinatawag na ako.

“Good afternoon po,” bati ko pagpasok ko sa cubicle. Nakayuko pa siya noon dahil sa binabasa pa yata ang aking papers, nanatili naman akong nakatayo.

“Hi! Ikaw si Jonathan, maupo ka.”

Halos hindi ko nadinig ang sinabi niya dahil sa para akong na-starstruck dahil isa yatang artista ang nasa harapan ko. Para kong nakita ng personal si Brad Pitt. Ang gwapo niya. Gusto kong kiligin, mabuti na lang at nakapagtimpi pa ako.

Nagkatitigan pa kami. Nang paupuin uli niya ako ay saka lang ako nakakilos. Medyo napahiya pa ako. “Sorry po Sir, hindi ko po kasi kayo narinig.”

Marami siyang tanong, maraming sinabing bawal gawin kapag nasa opisina ako. Tinanong ako kung marunong ako sa computer. Marunong naman ako ng Word, Excel, pero hindi naman magaling pa.

Unang assgnment ko ay ang tumulong sa isang clerk na nagsosort ng mga dokumento para i-file. Madali lang naman, inaayos lang namin alphabetically tapos by date, para i-file. Tatlong araw na ay hindi pa natatapos, araw-araw kasi ay may bagong dumarating, parang wala talagang katapusan.

Sa araw-araw kong pagpasok ay inililibre naman ako ni Obet, yung in-charge sa document sortings. Isang lingo rin akong puro ganon lang ang ginagawa.

Sumunod na lingo ay pinapunta naman ako ni Sir Albert sa cost control. Mas gusto ko ang naging trabaho ko roon dahil i-encode ko lang ang mga supplies na dumating sa computer. May ginagamit naman silang inventory systems doon. Mabagal pa lang talaga akong mag-type kaya madalas ay nakakapag-overtime ako. Kinakailangan kasing palaging updated sa araw-araw ang posting ng mga iyon sa computer lalo na sa food items dahil ginagamit iyon sa costing ng mga pagkaing niluluto.

Mabait naman ang naging tagapagturo ko, si Emil. Bata pa ito at sobrang cute. Slim lang siya at matangkad din kaya magandang magdala ng damit. Kayumangi ang kulay ng kanyang balat at semi-kalbo ang gupit ng buhok na lalong nagpatingkad ng kanyang appeal para sa akin, yun bang parang bad boy look. Pero mabait siya at madaling pakisamahan.

Sa araw-araw naming pagsasama ay naging parang close na kami ni Emil. Doon na lang ako permanenteng inassign ni Sir Albert dahil sa nagresign pala ang isang staff doon at wala pang nakukuhang kapalit.

Nakakabiruan ko na si Emil at ang ibang kasamahan niya roon. Magkatabi kasi ang aming mesa para daw makapagtatanong ko at masasagot kaagad dahil sa magkatabi lang kami.

Sa araw-araw ay inaabot kami ng hanggang 6 ng gabi. Dapat kasi ay hanggang five lang, pero okay lang naman daw dahil sa counted naman ang oras hindi araw. Bago niya ako pauwiin ay sinasamahan niya akong kumain, kasi ay pwede nang maghapunan ang mga staff pagsapit ng 6pm.

Masarap kausap si Emil, masiyahin kasi siya kaya komportable na ako sa company niya, hindi na ako nahihiya.

Minsan na lumabas siya para mag banyo, pagbalik niya ay napansin kong hindi niya naisara ang zipper ng kanyang pantalon, sinabi ko iyon sa kanya. “Emil, yang ibon mo, baka makalipad. Hala ka, maraming bading ang nakaabang diyan.”

“Uy! Hahaha.” Natawa siya. “Alam mo Nathan, ang dami kong nakasalubong habang naglalakad ako pabalik dito, wala ni isang nakapansin, ikaw lang. Talaga sigurong pinagmamasdan mo ang ano ko ano hehehe.”

“Gagi! Bakit, malaki ba iyan?”

“Nakow! Kung pwede ko lang ipakita sa iyo ito dito eh.” Sabi ni Emil na tila nagyayabang pa.

“Pwede naman. Tayo-tayo lang naman ang narito at puro pa tayo lalaki. Patunayan mo!” hamon ko na sinegundahan pa ng iba naming kasama.

“Bakit? Lalaki ka ba? Baka isa ka sa nag-aabang ano?” sarkastikong sagot niya. Ewan ko kung napikon sa biro ko, pero nawalan ako ng kibo, para kasi akong nainsulto, hindi na ako kumibo.

“Lagot ka Emil, nagtampo si Nathan.” sabi ng iba naming kasamahan.

Ewan ko ba, parang nainsulto kasi ako kaya hindi na ako nakipag-biruan, para kasing below the belt na. Hindi ko naman itinago ang tunay na ako dahil sa mahirap magkunwari. Isa pa, hindi naman ako umarte ng kabaklaan. Malamya lang akong kumilos kaya nahahalata ang pagiging bading ko, bukod doon eh hindi aakalaing bading ako.

Hindi na rin kumibo si Emil hanggang sa sumapit na ang 5pm. Naghanda na ako sa pag-uwi. “Sabay na lang ako sa inyo pag-labas,” sabi ko sa iba naming kasama.

“Tapos na ba ang ginagawa mo?” tanong niya

“Hindi ako sumagot, lumabas din ako. Hindi pa naman kami nakalalayo ay sinundan pala kami at kapagdaka ay hinawakan ako sa braso. “Halika nga! Magusap tayo.” Ang tila boss ko na utos niya sa akin. Mabuti na lang at walang ibang nakarinig sa kanya kundi yung kasamahan din namin. Wala naman akong nagawa, kesa sa mag-eskandalo pa ako ay sumama na lang ako ng mahinahon.

Balik kami sa aming opisina, isinara ang pinto ay saka ni-lock iyon.

“Sorry na. Nagbibiruan lang naman tayo ah.”

“Ibang biro iyon, nakasasakit na ng damdamin. Kailangan pa bang ipangalandakan ang pagiging bading ko, wala naman akong kalandian ginawa ah.”

“Eh totoo namang bading ka ah, ikinahihiya mo ba iyon.”

“Yun ng nga eh, alam mo nang bading ako at hindi ko iyon ikinahihiya. Ang ikinainis ko ay iniinsulto mo ang pagiging bading ko. Nasasaktan din ako..”

“Sorry na nga, patawarin mo na ako, hindi na ako uulit.”

“Nagso-sorry ka lang, kasi walang magtutuloy ng ginagawa mo. Doon na ako sa kanila hihingi ng trabaho.”

“Sa akin ka itinalaga ni Boss. Bahala ka, bibigyan kita ng failing grade.”

“Okay lang. wala akong magagawa kung gusto mong diyan mo gustong gumanti. Bukas, makikiusap ako kay Sir Arthur na ilipat na lang ako sa iba, kahit dun sa taga file ng dokumento.”

“Ang arte mo naman, nagso-sorry na nga eh, hahalikan na kita diyan.”

Napatingin ako sa kanya, masamang tingin na animo ay makapananakit. Kung meron mang nasusugatan sa tingin lang eh baka dumanak na ang dugo buhat sa kanya.

“Subukan mo. Lalaki pa rin ako at kaya kitang labanan.”

“Hinahamon mo ba ako? Inis na ako. Nagpapakumbaba na nga eh. Akala ko nung una, wala kang arte. Masyado ka palang maarte.” Sabi niya saka niya ako nilapitan. Mabilis niyang hinawakan ko sa aking magkabilang pulsuhan saka ako hinalikan sa labi, mariin, pilit pang ibinubuka ang aking bibig. Ibinuka ko naman kaya malaya niyang naipasok sa bibig ko ang mahaba niyang dila.

Nanlamig ang katawan ko, hindi ko akalain na tototohanin niya ang bantang iyon. Hindi ako nakakilos, para bang naging isa akong bato sa pagkakatayo ko.

Ang lokoloko, inulit pa, pero ibang halik na, napakabanayad at para bang humahalik sa kanyang nobya dahil nakapikit pa siya at para talagang ninanamnam ang aking labi.

Sa totoo lang naman, masarap ang halik niya, nanindig nga ang balahibo ko. Ang kaninang panlalamig ko, ngayon naman ay parang umiinit ang aking katawan.Namalayan ko na lang na iginagalaw ko na rin ang aking labi, tinutugon ko na ang kanyang halik.

Para akong napahiya ng matauhan akong bigla, kumalas ako sa aming halikan at napaupo sa isang silya roon. Pero yumuko naman siya at muling pinagdikit ang aming mga labi.

Masarap talaga kaya tumugon uli ako. Ang labis kong ikinagulat ay ng sandali siyang kumalas at pabulong na sinabing, “I love you Nathan. Mahal kita.”

Gusto kong sumigaw sa tuwa dahil sa una ko pa lang kita sa kanya ay nagkaroon na ako kaagad ng feeling sa kanya, pero syempre, mahirap paniwalaan ang sinabi niya. Para kasing hindi bagay sa image niyang bad boy. Naisip kong sinabi lang iyon para mapatawad ko na siya at muling magtrabaho para sa kanya.

“Maniwala ka, natutuhan na kitang mahalin, hindi ko lang ipinahahalata sa mga kasamahan natin dahil sa ayaw kong matutukso ka nila. Mahal mo rin ba ako?”

Ewan ko ba kung bakit ako tumango. Totoo naman na mahal ko siya, at kung nanloloko lang siya nang sabihing mahal niya ako ay bahala siya, basta ako mahal ko siya.

“Kaya mo bang patunayan sa akin iyan?”

“Paano?”

“Sumama ka sa akin, may pupuntahan tayo.”

“Saan?”

“Basta, akong bahala.”

Pinatay na namin ang mga ilaw ng aming opisina, inalis ang mga nakasaksak na computer at saka inilock na ang pintuan. Iniiwan naman namin ang susi doon sa guard at kukunin lang ng kahit na sino sa amin na siyang mauunang dumating.

Sumakay kami ng elevator, hindi ko na alam kung anong floor kami bumaba. Tapos ay may kinuha siyang susi sa wall na hindi aakalaing naglalaman pala ng susi ng silid na iyon.

“Anong room ito,” tanong ko.

“Guest room din ito, pero hindi na ginagamit. Ginawa na lang bodega ng aming office. Dito namin itinatago ang mga lumang files.”

“Anong gagawin natin dito?”

“Sabi mo ‘di ba? Patutunayan mo sa akin na mahal mo rin ako, mahal kasi kita, totoo yun, promise.”

Marami ngang tambak na mga kahon ang silid na iyon, maayos naman ang pagkasalansan. May banyo rin at may nakasabit pang towel. Nakakaligo din daw sila dito kung kinakailangn at hindi doon sa shower room ng pangkalahatang empleyado. Sila lang sa office na iyon ang nakakagamit ng banyo rito. Malinis naman ang inidoro dahil nililinis naman nila iyon. Sayang at wala nang kama iyon.

Kinalas niya ang pagkakasara ng kanyang sinturon, at inalis ang pagkakabutones at ibinaba ang zipper ng pants. Bumagsak na sa sahig ang kanyang patalon, brief na lang ang naiwan. Hinubad na rin niya ang kanyang polong uniform, yung may logo ng hotel.

Kitang-kita ko na ang pamumukol ng kanyang harapan, napatunayan ko tuloy na malaki talaga ang nakatago niyang alaga roon.

“Maghubad ka na rin,” utos niya sa akin.

Medyo alangan pa ako, kinakabahan kasi ako. “Baka may makakita sa atin at isumbong tayo,” takong kong wika.

“Wala nang aakyat pa rito, saka ang room na ito ay assign na para sa office namin. Nasa akin na pati ang susi, wala nang ibang makapapasok pa rito.”

Nang hindi pa rin ako kumikilos ay siya na mismo ang maghuhubad sana, pero sinabi kong ako na lang. Hinubad ko ang lahat ng aking suot pwera na lang din ang aking brief.

Hinalikan na niya ako uli, lumaban naman ako kaagad. Kung noong una ay maarte pa ako na akala mo ay mahinhing babae, ngayon naging agresibo na ako. Kaagad kong sinapo ang kanyang harapan, sobrang tigas na niyon, at tila mabubutas na ang pundya ng suot na brief sa sobrang katigasan.

Maya-maya ay itinutulak na niya pababa ang aking ulo, napaluhod naman ako, inamoy ko ang namumukol niyang harapan, Mamahalin pa ang kanyang brief na ang tatak ay calvin klein at orig iyon, hindi tulad ng suot kong bench na binili ko sa online na anim na piraso ay 146 lang hehehe, maganda naman a may konti namang      quality.

Ang bango niyon, animo ay kaliligo lang niya dahil amoy ko pa ang sabong safeguard na ginamit niya.

Ibinaba ko na ang kanyang brief at umalagwa na ang nakakulong niyang uten, kaagad kong isinubo ang tarugong iyon. Grabe, ang tigas-tigas niyon, ang taba at ang haba pero ang sarap-sarap. Iba talaga ang feeling sa bibig ng matabang burat, puong-puno kasi ang aking bibig, nagmumulwalan talaga ako.

“Ahhhhhhh ang sarap, ang galing mong tsumupa Nathan, ibang iba ka,” papuri niya sa akin.

Hindi naman talaga maitatatwa na sarap na sarap siya sa tsupa ko, halos kantutin na kasi niya ang bibig ko, nagpapatunay lang na sadyang mahilig siyang magpachupa. Natanong ko tuloy siya. “Madalas kang magpatsupa ano?”

“Sobra ka namang magbintang, anong akala mo sa akin… Manyak? Ikaw kaya, mukhang madami ka nang natsupa, ang galing mo ah.”

“Ano ka? Oo may natsupa na ako, pero matagal na iyon, high school pa ako nun.”

“Okay, saka na tayo magtalo, baka mag-away na naman tayo eh, tsupain mo na at malapit na ako.”

“Eh paano naman ako?”

“Mamaya, jajakulin na lang kita, hindi kasi ako sumusubo ng titi.”

Hindi na nga nagtagal, nilabasan na siya. Ang sarap ng katas niya, lahat iyon ay aking nilunok, wala ni gapatak na naaksaya.

Nang wala nang ilabas ay hinalikan niya ako sa labi kahit na kapapalabas lang niya ng tamod doon. Jinakol niya ako habang hinahalikan hanggang sa labasan na rin ako. Tumapon iyon sa kanyang kamay.

Naghugas siya ng kamay sa loob ng banyo, nag-ayos na kami ng aming sarili at bumaba na. Umuwi na rin kami.

-----o0o-----

Kinabukasan ay magkabati na uli kami. Mas lalo pa nga kaming naging malapit sa isa at isa. Tinutukso na nga kami ng mga kasamahan niya na baka daw kami na, pero tangging-tanggi kami pareho.

Hindi lang tsupa ang nangyari sa amin, napapayag niya akong makantot sa aking likuran. Napatunayan naman niyang wala pa akong karansan na makantot at siya ang una.

Nasundan pa iyon ng isang beses bago matapos ang aking OJT. Sa ngayon ay nagtatawagan na lang muna kami. Kinausap ako ng manager kung gusto ko raw na mag-apply sa kanila. Sinabi ko namang “oo” pero pagkatapos na ako ay makapag-review para sa board exam.

Paminsan-minsan ay nagkikita kami ni Emil, pinupuntahan niya ako sa review school namin, sa gabi kasi ang session na kinuha ko.

Nalalapit na ang aming board exam, toto suporta naman sa akin si Emil at sabi niya ay mag-apply ako kaagad sa kompanya nila dahil siguradong tanggap kaagad ako.

Sana lang ay hindi ako ma mental block sa aktwal na exam, at sana ay makapasa rin ako. Nakakasama naman ako sa top 20 sa aming pre-board exam. Sana ay makapasa rin ako para sulit ang aking pagod. Salamat Emil sa suporta, I love you. Sana ay mabasa mo ito hehehe.”

 

 

-----WAKAS-----