Substitute Teacher (Part 2) Last Part

 

Substitute Teacher (Part 2) Last Part

Ipinakita ni Efren ang painting ng larawan ni John na iginuhit niya mula sa kanyang memorya. Hangang hanga siya dahil kuhang kuha sa larawan ang features ng kanyang mukha

“Nagustuhan mo ba?” tanong ni Efren.

Sa labis na kasiyahan ay nayakap niya ang binata, maluha-luha pa. “Nagustuhan ko, gustong-gusto ko, pero kung ibibigay mo iyan sa akin ay hindi ko muna tatanggapin, may gusto pa akong masiguro, sana lang ay maunwaan mo ako. Kung sakaling sigurado na ako ay tatanggapin ko iyan ng buong puso.”

“Salamat Sir, salamat mahal ko, umaasa ako na positive ang magiging resulta ng gusto mong patunayan.” Wika ni Efren.

Hinalikan niya sa labi ang guro na hindi naman tumanggi. Napakabanayad ng halik na iyon na ikinawala ni John sa sarili. Hindi niya namalayang tinutugon na niya ang halik na iyon.

Ang simpleng halik na iyon, ang mabini at padampi-damping halik na iyon ay tuluyang lumikha ng baga at ang baga ay nag-apoy at tuluyan ng tinupok ang katinuan ni John. Naging mapusok ang kanilang halikan, naghatakan na ng labi nagsipsipan ng labi at dila at pati laway ay pinaglaruan at hinigop.

“Mahal kita sir John, mahal na mahal.” Ang nasabi ni Efren ng pasumandaling naghiwalay ang kanilang mga labi.

“Mahal na mahal din kita Efren, noon pa man, noon noon pa,” tugon ni John.

May pagtataka naman si Efren sa sinabing iyon ni John, liliwanagin sana nito kung ano ang ibig sabihin pero muling inilapat ni John ang kanyang labi sa labi ni Efren. Mainitang halikan na naman ang kasunod na tumagal halos ng mahigit pang limang minuto.

Ilang saglit pa ay nakahiga na sa kama si John at nakadagan naman sa kanya si Efren at hinahalikan na nito ang ang kanyang leeg. Tila nahayok na ng tuluyan si Efren, grabe kung makahimod sa leeg ni John, ipinakita na ang tunay nitong kulay, ang pagiging malibog.

Palaban naman itong si John na sa bawat halik, sa bawat himod sa katawan niya ay sinusuklian naman niya ng mahigpit na yakap at todo ganti ng pagdila sa tenga ni Efren. Hindi na siya nag-inarte, ang kalibugan ang namayani. Pareho na silang umuungol

“Libog na libog ako sa iyo John,” wika ni Efren na nagmamadaling hinuhubad na ang polo shirt ng guro.

“Libog na libog din ako sa iyo Efren, kung alam mo lang,” tugon ni John na itinaas na ang polong puti na uniform nito sa school..

Nang tuluyan ng mahubad ang pangitaas nila ay sinimulan nang pagapangin ni Efren ang labi at dila sa dibdib ng kanyang guro. Sinupsop nito ang utong nito matapos paglaruan ng dila ang kalaparan ng dibdib ni Mr Torres. At habang sinusupsop ang isang utong ay walang tigil naman sa paglamas sa dibdib niya ang isang kamay ng estudyante.

“Ahhhhhh shetttttt Efren, anong ginawa mo sa akin. Bakit hindi kita matanggihan ahhhhhhh.”

“Kasi mahal natin ang isa’t-isa. Uhmmmmmm ang bango mo Sir, libog na libog na ako sa iyo uhmmmmm.”

Habang palipat-lipat ang labi ni Efren sa magkabilang utong ni John, itong si John naman ay pilit na inaabot ang pagkalalaki ni Efren, matagal na niyang gustong makita at mahawakan ang burat nito ng personal at hindi sa camera lang, ngayon ay abot kamay na niya.

“Hubarin mo na ang pantalon mo Efren,” utos ni John.

“Maghubad na tayo pareho,” wika naman ni Efren.

Bumaba ng kama si John at tuluyan nang hinubad ang natitira pa niyang saplot, kapwa na sila hubo at hubad. Tumayo siya sa may ulunan ni Efen at muling hinalikan ang kanyang estudyante.

“Uhmmm slurpppppppp! Ang tamis ng laway mo Sir, ang sarappp. Ang sarap ng labi mo, ang sarap mong halikan uhmmmmm.

Bumaba na ang labi ni John at tinungo ang leeg nito, dinilaan niya iyon, inkot-ikt ang dila sa may tagilirin at adam’s apple. Dahil sa posisyong iyon ay kung anong gawin ng isa ay nagagawa rin ng kaniig. Patuloy sila sa ginagawa hanggang sa makarating na ang labi nila sa ari ng isa at isa.

“Ang haba at ang taba pala talaga ng burat mo Efren, higit itong six inches, hindi ba?”

“Seven na Sir. Itong sa iyo Sir, ang laki ng ulo, parang mushroom.”

“Kaya mo bang isubo ang burat ko? Pareho tayong lalaki,” Tanong ni John.

Kayang-kaya ko Sir, basta ba kakainin mo rin ang sa akin. Kahit pa pakantot ako sa iyo ay magagawa ko kung ikaw ang kakantot. Ganyan kita kamahal Sir.”

Dahil nagpang-abot na sila sa gonong posisyon na baliktaran ay tinuluyan na nila ang pagsusubuan, sarap na sarap ang dalawa, humahalinghing na kapwa. Babad na sa pre-cum ang kanilang titi ng kapwa nila isubo, nalasahan na nila ang kani-kanilang tamod.

“Ahhhhhhhhh ang sarapppppppppppppp” Ungol ng dalawa.

Napapaliyad na si John sa tuwing ibabad ng matagal ni Efren ang titi niya sa loob ng bibig nito, kaya naman napapabilis ang paglabas-masok naman sa bibig niya ang matigas na burat ni Efren.

Nakahawak na sa may pwetan ni Efren si John habang sarap na sarap sa pagsuso sa burat nito, naipit naman ni Efren ng mga hita nito ang ulo ni John dahil sa tindi ng sensasyong nadarama

Hindi na nakatagal si Efren. “Sir, lalabasan na ako.”

“Malapit na rin ako Efren, sasabayan kita, uhmmmmm.”

Namilipit na kapwa ang kanilang katawan, ang mga paa at binti ay tila pinulikat at napaunat, kasunod na ang pagpapalabas nila ng masaganang tamod, sa bibig ng bawat isa pinaputok.

“Uhhhmmmmmmm slurpppppppppppp,” Panay ang sipsip at lunok ni John sa tamod ni  Efren. Sa sobrang dami ay nakailang lundok din siya.

Gayon din naman si Efren, halos tumagas pa sa bibig nito ang inilabas na katas ni John. Pareho silang nasarapan, pareho silang satisfied.

Nang mawala na ang init na naramdaman ni John ay sobra ang naramdamang hiya sa kanyang estudyante. “Hindi dapat na nangyari ito Efren, guro mo ako, estudyante kita, hindi tama ito, kapag may makaalam at makarating sa prinsipal ay baka hindi na ako tanggapin pa sa paaralang iyon.

“Malapit na ang graduation namin, dalawang linggo na lang, wala na silang pakialam kung malaman man nila na may relasyon tayo, hindi mo na ako estudyante.”

“Pero anong sasabihin ng parents mo kung sakaling malaman ang tungkol sa atin, pareho tayong lalaki, mas may edad pa ako sa iyo.”

“Saka na lang natin problemahin iyan,  Gusto ko ng isa pa, ang sarap kasi.” Sabi ni Efren.

“Ang libog mo pala.”

“Ngayon ay alam mo na hehehe. Ikaw din naman. I Love you sir.”

“I love you too Efren. Ano yung isang canvass na iyon Efren? Ako rin ba iyon?”

“Hah, hindi.”

“Patingin,” sabi ni John na kaagad na tinungo ang kinalalagyan ng canvass, inalis niya ang nakatakip na tela. Nagulat siya sa nakita, isang lalaking nakamaskara.

“Naiguhit din pala niya ako bilang kanyang chatmate, ibig sabihin ay mahal din niya ang lalaking iyon na ako rin. Pupwede bang magmahal ito sa dalawang tao. Mas naniniwala akong mahal nito ang kanyang chatmate dahil sa naiguhit niya ito kahit hindi pa nakikita ng persnal.” Ang mga isipin ni John sa sarili.

“Sino siya Efren?”

Hindi makasagot si Efren, nalito ito bigla. Alam nito sa sarili na minahal din nito ang lalaking iyon na nakamaskara palagi at minahal din niya ang kanyang guro. Hanggang sa ngayon ay ninanais pa rin nitong makita in flesh ang lalaking minahal nito kahit sa cemera lang at sa internet nakakausap. May pananabik pa rin ito na makita ang lalaking iyon at matutupad iyon matapos ang kanilang graduation,

“Anong isasagot ko, paano ako magpapaliwanag, ayaw ko namang magsinungaling dahil sa hindi ako sinungaling.” Wika ng isipan ni Efren.

“Magpapaliwanag ako John, sana ay paniwalaan mo ako.”

“May dapat ba akong ipag-alala. May dapat ba akong ikatakot?” tanong ni John.

“Wala, wala. Pakinggan mo muna ako.” wika ni Efren. “Sana unawain mo, wala akong ililihim sa iyo, ipagtatapat ko sa iyo lahat-lahat.” Sabi pa nito, huminga muna ito ng malalim bago nagpatuloy.

“Nakilala ko siya sa isang app. Actually John din ang pangalan niya.”

“Hindi ba iyan yung app na nagpapalabas ng…” Hindi na naituloy pa ang sasabihin ni John dahil sa pinutol na nito ang anomang sasabihin dahil sa sinagot kaagad ng “Oo”.

“Pumapasok ka sa app na iyon? Anong klase ka bang nilalang?”

Hindi na sumagot si Efren, yumuko na lang siya ayaw na niyang mangatwiran pa dahil lalo lang hahaba at magtatalo pa sila. “Patapusin mo muna ako sa aking kwento.”

Ikinuwento namang lahat ni Efren ang ginawa nila, buong-buo walang nilagtawan. Pati na ang sabayan nilang pagjajakol on cam na kita ang mukha nito samantalang ang kausap ay todo naka takip ang mukha ng maskara.

Sinabi rin nito na sa palagian nilang pag-uusap ay unti-unting nagkaka-feeling ito sa ka chat kahit na hindi pa nagkikita o nakita man lang ang buong mukha sa screen.

“Inaya niya akong mag-meet-up kami, pero ang sabi ko ay magpakita muna siya ng mukha sa akin, pero ayaw niya, ang rason ay for protection.

“Nagpatuloy pa rin ako sa pakikipag-chat kahit na ayaw talagang magpakita sa akin, kasi nga feeling ko ay mahal ko na siya, hanggang nitong huli ay pumayag na rin siya na makipagkita sa akin. Pumayag kasi akong magsusuot siya ng face mask o di kaya ay maskara. Magkikita kami after ng graduation.” Kwento ni Efren.. “Gusto ko ring ibigay sa kanya ang painting ko na nakamaskara siya.”

“Ano ang pakay mo, ang ma-confirm na mahal mo nga siya? At mahal ka rin niya. Paano kung mapagtanto mo na mahal mo pala siya, paano ako? Panakip butas lang ba ako? Kung gayon, hindi totoong mahal mo ako, na kaya mo naipinta ang mukha ko ay dahil sa mahal mo ako. Naipinta mo rin siya, ibig sabihin ay mahal mo siya.”

“Hindi ko alam, nalilito ako.”

“Paano ang nangyari sa atin. Niloko mo ako, ngayon siguro ay ipamamalita mo na isa akong paka, isang malanding lalaki na sa konting kalabit lang ay kaagad na bumigay. Ang sama mo.”

“Hindi mangyayari iyon, totoong mahal kita at totoo rin na nagkaroon ako ng pagtatangi sa aking ka chat, pero ang alam ko ay mas matimbang ka sa akin.”

“Hindi, siguro ay dahil lang sa kalibugan, kaya ka makikipagkita sa kanya ay para malaman mo na bibigay din siya sa iyo at pagkatapos ano, iiwan din. Ang sama-sama mo. Aalis na ako at ayaw na kitang makita. Sinasabi ko sa iyo, huwag na huwag mo akong kakausapin kahit nasa klase ko ikaw.”

Kaagad na tumayo si John at mabilis na nakalabas ng pintuan. Hahabulin sana nito ang guro pero pinagbawalan niya ito.

“Huwag na huwag mo akong susundan o pipigilan. Magwawala ako rito,” banta ni John kaya naman hindi na sumunod ito.

“Pahamak kasi ang painting na ito eh, bakit ba hindi ko naitago,” may pagsisising sigaw ni Efren.

-----o0o-----

Hirap na hirap ang kalooban ni Efren, abot kamay lang nito ang minamahal na guro, pero hindi man lang niya makausap.

Hirap na hirap din si John dahil simula ng may mangyari sa kanila ay mas lalo pa niya itong minahal. Pilit niyang iniiwasan si Efren, kahit ang makasabay sa paglalakad sa corridor ng paaralan o makasalubong ay gumagawa siya ng paraan para makaiwas.

Sa kanyang pagmumuni-muni ay ngali-ngali na niyang ipagtapat kay Efren ang totoo, pero kapag naiisip naman niya ang posibleng consequence na baka isipin nito na niloloko lang niya ito, na pinaglalaruan dahil hindi kaagad nagtapat ay  nangangamba siya.

Pero naisip din niya na pareho lang sila, inisip din niyang niloko lang siya ni Efren, na pinaglalaruan din siya nito.

-----o0o-----

Natapos na ang graduation nina Efren. Nung gabing iyon ay kausap nito sa chat si John na chatmate niya. Nagkasundo silang magkikita kinabukasan, bale lunch date ang napili nilang oras para makapagkwentuhan daw nang matagal-tagal at makapanood din ng sine.

Excited si Efren, bitbit nito ang painting ng mukha ng ka-chat para ibigay bilang regalo sa una nilang pagkikita. Maaga pa ay nakahanda na siya.

Kabado naman si John, nagtatalo ang isip niya kung makikipagkita ba o hindi. Sa huli ay nagdecide siyang pumunta. Naligo na siya, nagbihis ng maganda, nag-pabango at tinungo na ang tagpuan nila ni Efren.

Malayo pa siya ay natanaw na niya si Efren na naghihintay sa isang bench sa mall kung saan sila magkikita. Pero sa halip na lapitan ito ay nagtago pa, kinabahan. “Sana hindi ka na lang nagpunta, nang sa ganon ay inisip kong ako ang pinili mo, si John na guro mo,” ang wika sa isip ni John .

Samantala ay palinga-linga naman si Efren, sampung minuto ng late ang kanyang ka date pero ni hindi pa nagpaparamdam. Sinabi nito kay John na’ “nakita mo na ako kaya lapitan mo na lang ako at sabihin mong ikaw si John.”

Matiyaga pa ring naghihintay si Efren, 30 minutes nang late si John. Samantala ay naawa naman si John. Para kasing tanga na ang estudyante Nagpasya na siyang magpakita. Kunwari ay hindi niya pansin si Efren pagtapat niya sa bench kung saan ito nakaupo at naghihintay.

“Sir John!,” bulalas ni Efren.

Kunwari naman ay nagulat itong si John. “Uy,Efren, congrats pala ha. Sorry at hindi man lang kita nabati kahapon.”

“Okay lang Sir! Akala ko ay dededmahin mo na naman ako eh. Mag-shopping ka ba?” turan ni Efren.

“Hindi naman shopping, may bibilhin lang kasi ako, ibibili ko sana ng pang-regalo ang isang malapit na tao sa akin, kagagraduate lang din niya.” Sagot ni John. “Ikaw, bakit ka narito at nakaupo lang, may hinihintay ka ba?”

“Yes sir, yung ka chat ko. Ibibigay ko sana sa kanya itong painting niya at para kausapin na rin na una at huli naming pagkikita at sasabihin ko na rin na ide-delete ko na ang aking account sa app at hindi na muli pang makikipag-chat. Gusto ko sanang kahit sa huling sandali ay makausap ko siya kahit na hindi ko pa makita ang mukha niya. Wala na rin namang saysay. Kasi Sir, tinimbang ko talaga ang aking nararamdaman, hirap na hirap kasi ako na hindi mo ako pinapansin, mahal talaga kita at yung chatmate ko, parang libog lang eh, Sorry for the term hehehe.”

“Bakit mo sinasabi sa akin?”

“Para magkalinawan tayo. Siguro ay tinadhana talaga tayo, bakit ka nagpunta rito, bakit nagkita tayo rito. Sir formal na kitang liligawan ha, pwede ba.”

Kinilig na naman ng husto si John. Ang balak niyang pagpapakilala bilang John na chatmate ni Efren ay nagresulta ng maganda para sa John na guro nito. Nalaman niya ang tunay ng pakay ni Efren sa pakikipagtagpo sana chatmate nito.

“Sandali naman, baka biglang dumating ang date mo ay pagselosan ako at awayin,” sabi ni John.

“Haha, hindi mangyayari iyon dahil narito ako. Saka wala naman kami, tayo meron, kaya lang eh nagkaaberya, ituloy na natin oh. Halika date na lang tayo, gutom na ako, hindi ko na siya hihintayin.”

Hinatak na ni Efren si John at pumasok siya sa isang classy resto. “Baka maghintay ang date mo?” sabi ni John.

“Hayaan mo siya, isang oras na akong naghintay eh, sadya sigurong inindyan na ako.” sagot ni Efren.

“Umorder ka na Efren ha, kahit na ano, pupunta lang ako ng CR, medyo, basta.”

Habang nasa CR si John ay naka-resib naman ng message si Efren buhat kay John na chatmate nito. “Sorry Efren ha, na-late ako ng dating, pero okay lang. Nakita ko naman na may kausap ka at masayang-masaya ka. Hindi maikakailang may pagtingin ka sa lalaking iyon na bukod sa gwapo ay matangkad pa. Nahiya na akong abalahin ko pa ang masaya ninyong mood dahil ang sasabihin ko lang naman ay titigilan ko na ang pakikipag-chat at pakikipaglaro sa iyo. May kasintahan na ako at kasama ko pa. gusto kasi nito na marinig buhat sa akin na wala talaga tayong relasyon kungi bilang mag-chatmate lang. Nakita ko na may itinapon ka sa basurahan, pinulot ko iyon. Napakaganda, hindi ko alam kung paano mo ako naiguhit na halos akong-ako. Gustong itapon ng jowa ko pero hindi ako pumayag, makikipag-hiwalay ako sa kanya kapag nagpilit siya, Thank you at sorry talaga.”

“Pinulot mo talaga, ibibigay ko talaga sa iyo iyan kung dumating ka, kaya lang ay hindi nga, ano pang gagawin ko diyan. Huwag kang magsorry, kasi ganon din sana ang sasabihin ko sa iyo kung nagkita tayo, pero mas mabuti pala dahil ang totoo ay nakita ko na ang tunay kong mahal. Sya, baka dumating na siya, nag CR lang kasi. Bye.

Ngiting-ngiti si John na naglalakad papalapit kung saan naroon si Efren. Ngiting-ngiti rin si Efren na sinalubog ang binata at napaka-gentleman pa ng paupuin nito sa silya ang guro. Kitang-kita sa mukha nila ang saya. Ang painting na itinapon ni Efren sa basurahan ay pinulot niya at itinago sa dala niyang backpack.

“Hindi mo na siguro dapat pang malaman Efren na ang chatmate mong si John ay ako rin na si John din na guro mo. Ipagtatapat ko rin naman sa iyo sa tamang panahon,” sabi ng isipan ni John.

And they live happily ever after hehehe.

 

 

 

Wakas