Me, My Stepfather and Others – Chapter 20 (Finale) - Huling Habilin

 

Me, My Stepfather and Others – Chapter 20 (Finale)

Huling Habilin

 

Peter’s POV

Tahimik ang bahay paguwi namin ni Mommy.  Ihinatid pa muna kami nina Tito Greg bago sila umuwi ng kanilang tirahan sa Batangas.  Sinamahan naman ako nina Lukas at Lester at sinabing dito sila matutulog muna para may makasama ako kahit ilang gabi.  Diretso na kami sa aming silid para makapagpahinga sa ilang gabing pagod at puyat.

-----o0o-----

Para madaling makalimot ay nagpakaabala si Mommy sa kanyang trabaho.  Kadalasang doon muna sa ospital siya nagpapalipas ng oras para malibang kahit papano.  Ako naman ay madalas na nasa shop nina Lester at naglalaro ng computer games.  Bakasyon pa kasi kami.

College na kami sa susunod na pasukan at napaguusapan na namin ng barkada kung saan unibersidad mag-aaral at kung anong cursong kukuhanin.  Si Lester daw ay IT, ako ay mag-premed samantalang si Lukas ay Accountancy.  Sa susunod na Lingo ay may schedule kami ng entrance test, magkakaiba nga lang kami ng eskwelahan.

Isang buwan pagkalibing ni Tito Victor ay dumalaw kami sa libingan nito.  Sumama rin sa amin sina Lukas gamit ang naiwang sasakyan ni Tito.  Nag-aral na akong mag-drive noon pang buhay si Tito.  Siya ang nagturo sa akin at siya rin ang lumakad ng aking lisensya.  Katulad ng dati ay umiyak na naman si Mommy.

-----o0o-----

Pagdating sa bahay ay kaagad kong binuksan ang aming TV para manood ng balita.  Tamang tama naman at kauumpisa pa lamang.  Headline ang gulo sa Mindanao kung saan napatay ang aking Tito Victor.  Magandang balita dahil natapos na rin ang laban sa pagitan ng sundalong gobyerno at mga bandido.  Maraming napatay sa kalaban at marami rami rin naman sa panig ng gobyerno.  Ang maganda pa ay maraming sumuko sa panig ng kalaban.

Ayon sa balita ay marami ring nasugatan sa panig ng mga sundalo at ginagamot ngayon sa V.Luna hospital.  Nakauwi na rin ang ibang nakaligtas na sundalo habang ang iba pa ay nanatili pa rin sa kampo roon para mapanatili ang katahimikan.  Dalangin ko lang ay ligtas na nakauwi si Tito Bert.

Kinabukasan ay nakatanggap si Mommy ng isang inbitasyon mula sa Army para tanggapin ang medalya (Medal of Valor) para sa ipinamalas na kagitingan sa laban para sa kapakanan ng bansa.  Kasama ako ni Mommy ng tanggapin niya ang medalya.

Kabilang sa tatanggap ng Medalya ay si Tito Bert, pero hindi ko siya nakita noong araw ng seremonya. Wala naman akong mapagtanungan kung nasaan o kung nasugatan man ito.

-----o0o-----

Nakapag-enroll na ako.  Bago magpasukan ay nagkaroon kami ng bisita sa bahay.  Napatalon ako sa sobrang tuwa ng bumungad sa pintuan si Tito Bert,  Kaagad ko siyang nayakap.  Halos hatakin ko siya papasok ng aming bahay habang tinatawag ko sa Mommy na nagkataong pang-gabi ang duty.

“Mommy!  Mommy!  Si Tito Bert, narito si Tito Bert.” Tuwang tuwa talaga ko habang sinasabi kay Mommy kung sinong dumating.

“May kasama ako.  Masyado ka naman excited eh.  Sinarhan mo pa ng pinto.” Wika ni Tito.

“Po! Naku sorry po, akala ko ay kayo lang, excited lang talaga ako.” Wika ko habang binubuksan ko ang pintuan.

“Tito Greg! Tito Rico! at si Kuya..”

“Kuya Brix, ako si Kuya Brix.” Pakilala naman ng kasama nila na ngayon ko lang nakilala at nakita.

“Pasok po kayo, pasensya na mga Tito, hindi ko kayo napansin sa sobrang excitement.  Matagal na kasing wala kaming balita sa inyo.”

Lumabas na si Mommy, isa isa siyang niyakap ng mga bagong dating na sundalo.

Matagal na balitaan at kwentuhan ang kasunod.  Ikinuwento nina Tito Bert, at Kuya Brix ang nangyari dahil sila ang kasama ni Tito Victor nang mabaril at mapatay ito.

“Napakatapang talaga ng iyong Tito.  Kasama niya ako ng harapin namin ang napakaraming kalaban.  Hindi naman dapat na siya ang manguna, kaya lang ay nagprisinta na siya dahil kabisado raw niya ang lugar.  Bago naman siya tamaan ng bala ay marami na siyang napatay, halos maubos niya ang kalaban, minalas nga lang dahil hindi siya nakapag cover o nakatakbo kaagad ng magawi kami sa open field.  Bayani po ang asawa ninyo Tita.” Kwento ni Kuya Brix.

Nalibang na kami sa mahabang kwentuhan at kumustahan.  Nalimutan ko na magluto para sa mga bisita.  Bumili na lang ako sa malapit na restoran at ang kanin at ibang ulam ay sa karinderya na lamang.

Kahit papano ay nakagaan din sa dinadalang lumbay si Mommy.  Nakaka proud naman kasi ang kanilang mga kwento.  Kahit malalagutan na ng hininga ay kami pa rin ni Mommy at ang magiging anak niya ang inaalala.  Marami raw siyang binilin kay Tito Bert.  Nakapag text din daw kay Tito Greg na huwag pababayaan ang kanyang pamilya.  Napaiyak talaga ako.  Kung may kasalanan man siyang nagawa kay Mommy ay burado nang lahat para sa akin.

Bago sila umuwi ay kinausap pa ako ni Tito Bert ng sarilinan.  Susunduin daw nila ako sa darating na Sabado at mayroon daw kaming pupuntahan, importante raw iyon.  Huwag ko raw munang sabihin ky Mommy ang aming lakad.  Basta magpaalam daw ako at iba ang idahilan.

-----o0o-----

Sa aking pagtulog ay iniisip ko kung saan ako dadalhin nina Tito Bert.  Naisip ko na baka may iba pang kayamanan na naiwan si Tito.  Natanggap na naman ni Mommy ang malaki laki ring pabuya mula sa gobyerno, si Mommy rin ang tatanggap ng buwanang pension ni Tito, ang kotse niya ay naiwan naman talaga sa bahay at ang pera sa bangko ay na transfer na sa account ni Mommy.  Malaki laki rin kung susumahin ang tinanggap namin.  “Ano pa ba ang hinabilin pa ni Tito.”  Wika ko kahit nagiisa ako sa silid.

-----o0o-----

Nagpaalam na ako kay Mommy.  Nat text na kasi si Tito Bert na hihintayin ako sa tapat ng 7-11.

“Ingat ka anak.  Uwi ka kaagad ha.” Bilin ni Mommy.

Naroon na nga si Tito Bert at kasama pa si Niko.  Pagkasakay ko ay pinasibad na niya ang sasakyan.  Pamilyar sa akin ang tinatahak naming landas..  Kung hindi ako nagkakamali ay patungo to sa condo kung saan ko nasundan si Tito Victor.  Tama, malapit ito sa mall.  Pagliko ay nakita ko na ang condo.

Parka-park ay sabay sabay na kaming naglakad papasok ng building.  Nakaakbay pa si Tito Bert sa akin.  Sumaludo pa ang gwardya kay Tito Bert.  “Sir, nakakalungkot naman po ang nangyari kay Sir Victor.”  Ngumiti lang si Tito at sinaluduhan din ito.

Nang pindutin ni Tito ang 21^st floor ay alam kong sa unit ni Tito ang aming tungo.  Hindi naman ako nagpahalata na alam ko na ang lugar na ito.  Pumasok kami sa unit kung saan ko sila nasundan.

Pagpasok namin ay kaagad niyang tinungo ang isang silid.  May isang tila maliit na filing cabinet siyang binuksan, hinatak, sa loob ay may isa pang box na sa tingin ko ay isang kaha de yero o safety vault.  Pinihit niya ang combination at nabuksan na ang kahon.  Tahimik kami parepareho, ako naman ay tila nasasabik, curious sa hinahanap ni Tito Bert.

Maraming papeles ang nasa loob, inilabas niya at inilapag sa mesa, Inisa isa niya ang bawat documento.

“Maupo ka sa tabi ko Peter.” Utos ni Tito Bert. “Ito ang CCT or Condo Certificate of Title ng condong ito.  Nasa pangalan mo na, sa iyo na ito ipinangalan ng iyong amain kaya sa iyo na ito ngayon.  Walang alam ang iyong Mommy at maging ikaw ukol dito.  Hindi rin niya sinabi muna dahil gusto niyang gawing sorpresa sa iyong pagtatapos dahil gusto mo raw maging doctor at malapit lang ito sa eskwelahan.”

“Ang mga papales namang ito ay stock certificate.  Investment niya ito sa ilang malalaking kompanya at ililipat na lang sa pangalan ng iyong mama.  May titulo rin ng lupa sa Batangas, ito ay isang farm land na katabi ng lupa ng iyong Tito Greg at siya sa ngayon ang nagmamanage sa pagtatanim at inilaan naman ito sa magiging anak niya at isang trust fund para din sa bata na isisilang pa lang.” patuloy pa ni Tito Bert.

“May konting cash dito sa vault, siguro ay nasa 100,000 pesos at isang bank book.  Lalakarin natin para mai-transfer sa pangalan mo, para sa iyo talaga ito pati na ang cash na nasa vault.  Isa pa, may iniwang message sa iyo si Pareng Victor at nasa laptop daw niya iyon.  Video file daw iyon at ang password ng kanyang laptop ay nasa messenger mo raw.  Ayun.  Yan lang ang hinabilin sa akin bago siya binawian ng buhay.  Mahal daw niya kayo.”

Tumutulo ang aking luha habang nagsasalita si Tito Bert.  Hindi ko akalain na iiwan sa amin ang lahat ng kanyang pinaghirapan.  “Hindi naman po mahalaga sa amin ang lahat ng iyan Tito, ang mahalaga sa amin ay siya mismo.  Kawawa ang kapatid ko at hindi na niya makikita ang kanyang ama huhuhu.”

“May isa pa siyang sinabi sa akin.  Iparamdam ko raw sa iyo ang kanyang pagmamahal.” Wika ni Tito saka hinawakan ako sa baba at dahan dahan inilalapit ang kanyang labi sa aking labi.  Nang halos magdikit na ay napayuko ako.

“Si Tito talaga masyadong palabiro.”

“Hindi ako nagbibiro, gusto mong marinig ang sinabi niya?  Syanga pala, nairecord ko lahat ng habilin niya send ko sa bluetooth mo.  Pakinggan mo muna ang dulo para maniwala ka.”

May pinarinig nga siya sa akin at totoo nga na sinabi iyon ni Tito Victor.  Hanggang sa huling sandali ay kaligayahan ko ang inalala, pati ang “haistttt si Tito Talaga!”

Nakatungo pa rin ako, muli namang itinaas ni Tito ang aking mukha na nakahawak sa aking baba.  Unti unti na naman niyang inilalapit ang kanyang mukha sa akin, napapikit na tuloy ako, para kasing nanlamig ako, parang may malamig na hangin na tumama sa aking mukha.

“Tito.” Hindi na natuloy ang sasabihin ko sa kanya.  Tatanggi sana ako dahil kamamatay pa lang ni Tito Victor, pero lumapat na ang kanyang labi sa aking labi, mabilis niyang naangkin at napasok ang loob niyon.  Kaagad namang naginit ang aking pakiramdam, parang may nakayakap na kaagad sa akin, mahigpit gayong ramdam ko pa ang palad ni Tito Bert na hinahaplos ang aking pisngi. Naisip kong baka si Niko na hindi nakatiis na makisali, kaya nagmulat ako ng aking mata.  Kaagad ko naman siyang nakita na nakahiga sa kama at tulog na tulog pala.

Masyado na akong nadarang kaya gumanti na ako ng halik.  Nagtataka lang talaga ako dahil parang si Tito Victor ang aking kahalikan dahil ganon ang style niya kung ako ay halikan, at ang mga yakap niya ay sadyang ubod ng higpit.

Hinubaran na ako ni Tito, wala syang itinira at ihiniga na niya ako sa kama saka ako pinatungan.  Dama ko ang kanyang bigat na magpasidhi ng aking pagnanasa.  Sinimulang na niya akong romansahin, tulad ng ginagawa ni Tito Victor.  Kung hindi ko lang alam na si Tito Bert ang aking kasama sa kama ay aakalain kong si Tito Victor nga ang nagpapaligaya sa akin.

Umaalon ang kama dahil sa malikot kong katawan, gumugolong gulong pa kami, napuno ng ungol at halinghing ang silid.  Sa sitwasyong iyon ay hindi man lang nagising si Niko, nakakapagtaka.

Nagpalit kami ng pwesto, ako naman ang nasa ibabaw at siyang rumoromansa kay Tito Bert.  Nagsimula nang bumuntong hininga si Tito, nadidinig ko na tuloy ang tibog sa kanyang dibdib, mabilis at malakas.  “Uhhhhnnnngggg uuhhhnnngggg  ahhhh ahhh ahhh, ang galing mo talaga Peter uhnnngggggg.” Nagsimula nang humalinghing si Tito Bert.  Matapos kong matikman ang kabuuan ng kanyang katawan ay bumaliktad si Tito, nagbaliktaran kami.  Ang sarap niyang tsumupa. “hmmm mahal na mahal kita Victor ahhhhhhhhhhhh hmmmmmmmm>”

Nagtagal kami sa ganong posisyon hanggang sa kapwa kami nilabasan.

“Tito, pasukin mo rin ako, gusto ko ng iyong kantot please Tito Victor.”

“Hmm, hindi mo na kailangan makiusap dahil talagang hihindutin kita, Sa Huling pagkaktaon ay gusto kitang mapasok kaya humanda ka na.”

“Ewan ko kung tama ang aking narinig na sa huling pagkakataon.  Naisip kong pinagbigyan lang niya ang kahilingan ni Tito Victor.”

Umaalog ang kama dahil sa matitinding ulos ni Tito Bert, pero parang walang pakialam itong si Niko, Tulog na tulog pa rin.  Kung gising lang siya ay hindi siya pahuhuli sa kaganapan sa pagitan namin ng kanyang ama.

Iba ibang posisyon ang ginawang pagkantot ni Tito Bert, lahat naman ay nagbigay sa akin ng isang libo’t isang laksang kaligayahan.  Sa pangalawang pagkakataon ay nilabasan na naman kami.

Mahigpit niya akong niyakap at muling hinalikan matapos labasan.  “Maraming salamat Peter.”

Matagal kaming magkayakap matapos ang mainit na tagpo, walang imikan hanggang sa magising na si Niko.

“Anong nangyari?  Tapos na kayo?  Ang daya daya naman.” Si Niko at malaki ang panghihinayang.

“Tulog ka ng tulog eh” turan naman ni Tito Bert.  “Alam mo ba Peter na tinawag mo akong Tito Victor ng ilang beses?  Sinabi mo pa na mahal na mahal mo siya.”

“Tito, hindi ko alam, hindi ako aware.  Alam ko naman kayo ang aking katalik.  Pero Tito, ewan ko kung maniniwala kayo, ang pakiramdam ko nga ay si Tito Victor ang kayakap ko at kahalikan.  Ganon kasi ang style niya.  Kung nabanggit ko man ang pangalan niya ay siguro dahil naramdaman ko siya.”

“Talaga ba!  Kung totoo man ang sinasabi mo ay pasalamat pa rin ako at nasunod ko ang habilin niya.”

“Isa pa Tito, bakit mo nasabing “Sa huling pagkakataon ay gusto kitang pasukin.” Ibig sabihin ay ako.  Bakit huling pagkakataon Tito, ayaw mo na bang maulit na maka sex ako hehehe.”

“Wala akong matandaan na sinabi ko iyon Peter.  Hindi naman pwedeng hindi maulit ang ganitong bagay hehehe, ang sarap mo kaya, hinahanap hanap ko na ang nangyari sa atin sa Cavite hahaha.”

“Bakit kasi hindi ninyo ako ginising, nakakainis kayo.” Pagmamaktol ni Niko.

“May isa pa pala, hiling din ni Pare na makausap ko sina Lester at Lukas.  Pwede bang pakisabi at dito na rin kami maguusap?”

“Sige po Tito, kelan ninyo gusto?”

“Basta araw ng Sabado kahit na anong oras.  Malaman ko lang sa iyo kung payag.”

“Papayag sila Tito, akong bahala.  Isa pa Tito, ako na ang magbabalita kay Mommy tungkol sa condo.  Pansamantala ay akin muna itong ililihim.”

“Anong dahilan?’

“Basta Tito.”

“Okay, gusto mo eh.  Ikaw na ang bahalang magkwento sa napagusapan natin ha.  Ikaw na lang ang magsabi nang dahilan kung bakit hindi ko personal na sa kanya ibinigay ang para sa kanya.  Yung message sa laptop ha, huwag mong kalimutan at yung huling habilin sa CP, huwag mo nang iparinig pa sa Mommy mo, baka magkaroon pa kayo ng issue.”

Nagayos na kami ng sarili at hinatid na niya ako sa bahay namin.  Hindi na siya bumaba pa.

Kaagad ko namang ibinigay ang mga investment sa stock ni Tito at titulo ng lupa kay Mommy pati na rin ang document para sa trust fund ng kanilang anak.  Umiyak na naman si Mommy, pati ako ay naluha na rin.

-----o0o-----

Binasa ko ang message ni Tito para sa akin. Mahal na mahal daw niya ako ng higit pa kay Mommy at kay Tito Bert.  Humihingi pa rin siya ng tawad at pangunawa sa nagawa niya.  Nagpapaalam na rin siya na para bang alam na niya ang mangyayari.

Tapos na ang kwento sa amin ni Tito Victor.  Pero alam ko na hindi pa natatapos ang kwento sa aming magkakaibigan at sa mga sundalo.

 

Wakas……………….