Short Story From Other Blog or Author # 20 - Si Daniel at ang Kanyang Bestfriend (From Tambayang Hotboys)

 

 

Si Daniel at ang Kanyang Bestfriend

By: Daniel Espinosa

(From Tambayang Hotboys)

 

Ako po ay si Daniel. 23 years old. nagtatrabaho sa government. Nais kong ibahagi ang aking karanasan. Nagsimula ito nung bago ako mag 19 yrs old.

Nang mismong araw ng birthday ko ay nagising ako ng maaga sa pag-aakalang maaga darating si Mark. Tinawagan ko siya kung nasaan na siya pero hindi siya sumagot. Inisip ko baka nahimbing ang tulog at hindi pa gumigising dahil puyat kami pareho.

May nag-text, si Mark. Binasa ko. “Happy birthday Daniel!”

Reply agad ako… “Salamat. Punta ka mamaya ah.”

“Oo naman. pagkahatid ko sa aking bunsong kapatid sa bahay. Text mo nga pala sa akin yung lugar papunta jan baka maligaw pa ko,” reply niya sa text ko.

“Ok… sige.”

Dumating si Mark ng mga bandang 5pm. Siya ang unang bisitang dumating. Nagluluto pa lang ang mga katulong namin. Tinatawagan at tinetext ko si Rey pero hindi pa rin sumasagot.

Hapon na pero wala pa rin si Rey. Tinawagan ko ulit siya ng sinagot ng daddy ang tawag ko. Tumawag na kasi ako sa telepono nila sa bahay.

“Hello si Rey po. Andyan po ba si Rey?” wika ko

“Umalis na kanina pang ala una,"  sagot sa kabilang linya

“Nasabi ho ba kung saan siya pupunta?”

“May school project daw sila. Bakit, may lakad ba kayo?”

“ Ah eh opo sana. Sige po, salamat po.”

Sinusubukan kong kalimutan ang nangyari dati pero hindi ganun kadali. Sa twuing gagabihin siya o hindi makakarating sa usapan namin ay nagdududa na agad ako. Hindi na talaga bumalik ang buo kong tiwala sa kanya. Nag-iba na talaga.

Gabi na at umuwi na ang mga bisita maliban kay Mark. Tinulungan niya kami ni mama sa pagliligpit ng mga kalat. Matapos namin mag-ayos ay umakyat kami ni Mark at nagpunta sa balkonahe.

“Hindi ko pa pala nabibigay sayo yung regalo ko,” sabi ni Mark sabay abot sa akin ng isang maliit na box.

Binuksan ko ang kahon at may laman itong susi. “Para saan tong susi na to Mark?”

“Sa pangarap natin.”

“Ano? Hindi kita maintindihan.”

“May kotse na binili si daddy ko."

“Ano naman gagawin mo dun? Tsaka, bakit sa akin mo binigay yang susi?”

“’Di ba nga, gusto natin magkaroon ng sasakyan. Ayan, meron na tayo.”

“Wow. Talagang sa atin eto?”

“Oo, sa atin iyon. Kung may lakad tayo, lagi kita kasama.”

“Grabe. Talaga palang sineseryoso mo mga pinag-uusapan natin.”

“Oo naman. Kasi ikaw,” tugon niya.

“Anong ako?”

“ Kasi ikaw yan.”

“Anong ako nga?”

“Kasi ikaw si Daniel. Yung best friend ko at may pagmamahal ako sayo.”

“Naks naman. Thanks”

“Yung taong mahal ko.”

“Eh mahal din naman kita.”

Hinawakan ni Mark ang kamay ko at pinisil nya eto ng mahigpit. kinilabutan ako at nakukuryente ako sa kanya.

“Mahal kita Daniel. Noon pa, High School pa lang tayo. Ikaw ang laging nasa isip ko. Hindi ko lang masabi sa ‘yo dahil hindi pa ko handa aminin sa sarili ko na ganito ako. Na nagkakagusto ako sa lalaki.”

Hindi ako makapagsalita. Gulat na gulat ako sa sinabi ni Mark.

“Noon pa man mahal na kita Daniel. Pero nakilala mo si Rey. Mas una pa kitang minahal kesa kay Rey. Nung naging magkaibigan kayo, nag-umpisa akong magselos. Natakot ako na baka magkagusto ka sa kanya. Wala naman akong panama sa kanya eh. Gwapo siya, matangkad, magaling sumayaw, matalino, mas mayaman. Kaya pilit kitang inilalayo sa kanya dati. Pero wala rin eh. Naging kayo pa rin. Kaya lumayo ako para hindi na ko masaktan at para hindi na ko makagulo sa inyo. Nung nakagraduate na ko, natuwa ako dahil sabi ko makakalimutan din kita Daniel. Pero mali pala ako. Tuwing tumatawag ka at nagtetext, gustong-gusto ko sumagot pero sabi ko sa sarili ko, kung gusto ko makalimut, kelangan kong magtiis. Malapit na eh. Malapit ko ng makalimutang mahal kita. Pero nakita ulit kita at parang walang nangyari. Hindi ko rin napigilan sarili ko. Bumalik lahat ng nararamdaman ko para sa yo. Kaya galit na galit ako kay Rey ng nalaman kong niloko ka nya because you did not deserve it. Wala siyang karapatang lokohin ka.” Mahabang wika ni Mark.

Natahimik ako sa sinabi ni Mark. Totoo bang mahal niya ko? Pero best friends ko siya. At boyfriend ko pa rin si Rey. Nang mapansin niyang hindi ako nagsasalita ay hinawakan niya ang kamay ko.

“Pero siyempre kahit anong gawin ko, alam naman nating si Rey talaga ang mahal mo. Tanggap ko na yun. Kaya nga ang gusto ko na lang ay maging best friend mo at kasama mo lagi sa mga lakad mo. Yung taong laging andyan para sa yo."

“Bakit ngayon mo lang sinabi yan Mark?”

“Natakot ako noon Daniel. Pero simula ng niloko ka Rey. Gusto kong makasama na kita."

“Pero may boyfriend pa ko.”

“Hindi naman na ako nage-expect na mahalin mo ako Daniel. Gusto ko lang malaman mo na may iba pang nagmamahal at nagpapahalaga sayo,ako yun si Mark.

“Naguguluhan ako.”

“I’m so sorry. Hindi yun ang intension ko.”

“No, I know. Hindi na rin talaga ako sure sa nararamdaman ko. Hindi ko na alam kung mahal ko pa talaga si Rey o nasanay na lang talaga ako na kasama siya kaya hindi ko siya maiwan.”

“Ikaw lang makakasagot niyan. Pero masaya ka pa ba sa kanya?” tanong ni Mark.

“Oo, pero kapag ikaw naman ang kasama ko, parang bumabalik yung dating ako. Yung Daniel na hindi nahihiyang tumawa ng malakas. Kapag kasama kita naaalala ko yung iba pang mga bagay na mahal ako at mahalaga sa akin. Simula ng makita kita ulit, naalala ko yung dating ako. Pero hindi pwede Mark. Kami pa rin ni Rey. I’m trying to make our relationship work.”

“Pero pano kapag ikaw na lang ang sumusubok? Pano pag hindi ka na niya tinutulungan?”

“Hindi ko alam Mark. Hindi ko na talaga alam.”

“Tingnan mo Daniel. Hindi lang siya ang may kayang magmahal sayo.”

“Ako na lang ang inaasahan ni Rey. Wala na siyang ibang makakasama.”

“Hindi mo siya responsibilidad.”

“Hindi ko alam. Naguguluhan ako.”

“Pag-isipan mong mabuti Daniel. You are entitled to your happiness in life. Tandaan mo yan.”

Pag-alis ni Mark ay hindi na ko tumigil sa pag-iisip. Mahal ko pa nga ba si Rey? Mahal ko nga ba si Mark? Noong high school pa kami, inamin ko naman sa sarili ko na kung hindi ko naging kaibigan si Mark ay talagang magkakagusto ako sa kanya. Natakot lang ako noon na masira ang pagkakaibigan namin. Siguro nga ay mahal ko rin siya noon pa. Nakalimutan ko lang ang nararamdaman kong yun para sa kanya ng makilala ko si Rey, ang taong nagpabago sakin. Mahal ko pa ba talaga siya o natatakot lang akong malaman kung ano mangyayari kapag naghiwalay kami? Hindi ko na kilala yung dating ako. Natatakot ako na kapag naghiwalay kami, wala ng tumanggap sa akin, sa kung ano ako. Mahal ko nga ba si Mark? Mahal ko pa nga ba si Rey? Hindi ko alam. Naguguluhan ako.

Ilang araw ko ng hindi nakakausap si Rey. Simula pa noong birthday ko ay hindi na siya nagparamdam kaya nagpasya akong puntahan siya sa bahay nila.

Pag akyat ko sa kwarto niya ay nadatnan ko siyang naliligo kaya naghintay muna ako. Binuksan ko ang computer niya para sana mag-internet habang naghihintay.

Automatic na nagsisign in ang messenger ni Rey. kapag binubuksan ang computer. Nagulat ako ng may nag PM sa kanya.

Mark24:        Last night was terrific babe.

Hindi ko alam kung ano ang tinutukoy niya kaya nagkunwari akong si Rey para malaman kung ano ang ibig niyang sabihin.

Rey:              Yes. I had a great time as well.

Mark24:        I’m so excited too see you again later.

Rey:              Oh yes! I almost forgot we had to meet.

Mark24:        Hahaha. Buti na lang pinaalala ko. I want to suck your cock and fuck you hard again babe.

Nagulat ako sa nabasa ko. Hindi tama ‘to. Inulit na naman niya. Niloko na naman niya ko. Sinara ko agad yung chat box at dali-daling umalis. Umalis akong iniisip kong manloloko si Rey.

Ilang minuto pa ay lumabas na si Rey. Napansin ni Rey na bukas ang computer niya at nalaman na niya ang dahilan ng pag-alis ni Daniel ng may nag PM ulit sa kanya.

Mark24:        Still there? Anyway, see you later babe.

Habang nasa taxi ay tumawag si Rey.

“Ang kapal ng mukha mo. Niloko mo ulit ako.”

“I’m sorry Daniel. Asan ka? Pupuntahan kita sa bahay niyo. Pag-usapan natin to.”

“Huwag na huwag kang maka punta-punta sa bahay. Wala na tayong dapat pag-usapan. Niloko mo ko. Tapos na tayo.” Pagkasabi ko non ay binaba ko na ang telepono.

Makailang beses ding pumunta si Rey sa bahay. Madalas ay nasa opisina ako at kung minsan namang nasa bahay ako ay sinabihan ko si mama na sabihing wala ako doon. Ilang beses din niya kong pinuntahan sa opisina pero hindi ko na talaga siya kayang harapin. Text siya ng text sa akin.

Rey:              Daniel, please forgive me. Kausapin mo naman ako.

Rey:              Sorry na. Mahal na mahal kita.

Rey:              Please kauspain mo ko. Let me explain.

Para sa akin, hindi na kelangan ng explanation sa ginawa niya. Tama na ang lokohan. Tanga lang ako para maniwalang hindi na niya uulitin ang ginawa niya. Tanga lang ako para isipin na mababalik pa namin sa dati ang relsyon namin.

Tatlong buwan na ang nakalipas pero hindi pa rin ako tinatantanan ni Rey. Tawag pa rin siya ng tawag at text ng text. Hindi na siya pumupunta sa bahay. Marahil ay busy na rin ang gago dahil sa thesis niya.

Isang araw ay naka-receive ako ng text mula sa kanya, inaaya nya ko pumunta sa isang lugar.

 Rey:             Daniel, pupunta ako ng Baguio para sa thesis ko. Gusto ko kasama kita. Please. Alam kong mahal mo pa ko. At kung talagang mahal mo pa ko, magkita tayo sa Greenbelt Ayala bukas ng 2:pm. Please. I love you.

Makalipas ang isang oras ay nakatanggap naman ako ng text kay Mark.

Mark:            Musta ka na Daniel? I haven’t heard from you since your birthday. I just want to know if you’re doing fine. Anyway. Bukas na yung opening ng toy shop ng tita ko. I want you there.

Mukhang dumating na ko sa punto kung saan kelangan kong mamili. Hindi ko alam. Hindi ko alam kung sino ang pipiliin ko. Hindi ko alam kung kaya ko pa bang pumili kung sino sa kanilang dalawa. Yung taong nagmahal at nagbago ng kung sino ako o yung taong laging andyan at tanggap kung ano ako? Kelangan ko ba talagang pumili?

Ngunit kelangan ko magdesisyon. Pumunta ako sa invitasyon ni Mark. Pagkatapos ng cutting ribbon, niyaya nya ako sa kanilang condo.

“Daniel, mahal na mahal kita, tatanggapin mo ba ako sa puso mo?" wika ni Mark.

Sinagot ko na si Mark sa oras na iyon. Hinawakan ko ang kanyang kamay, niyakap ko sya, umiyak ako. Binuhos ko lahat ng aking nararamdaman na sakit. sa aking pagkakayakap sa kanya ay nabunutan ako ng tinik sa aking dibdib. isa akong lalake, pero mahal ko ang nagpapahalaga sa akin. Hinalikan ko sa lips si Mark. Kumapit sya ng mahigpit sa akin.

"Daniel.. .ohhhhh Daniel...  mahal na mahal kita Daniel, Aahhhhh Daniel."

Puro Daniel ang naririnig ko sa kanyang mga halinghing. Ibinaba ni Mark ang zipper ng aking fit na fit na pantalon. Nakabukol na ang aking kargada. Tigas na Tigas. Mahaba ang aking kargada, inalis din ang t-shirt ko. dinilaan ang aking dibdib.

“Aahhhhhhh ahhhhhhhhhh ahhhhhhhhhhh Mark ang sarap mong sumipsip. ohhhhh shit! Markkkkkk!!!”

Dahil sa mahal ko rin si Mark. Binigay ko sa kanya ang aking pagkalalake. Pinaligaya ko rin sya. Hubot hubad kaming dalawa. Walang sawa ang aming halikan ng lips to lips. Dahan-dahang bumaba si Mark. Dinilaan niya ang kargada ko. Sinubo nya ng buong buo.

“Oooohhhhhhhhh, oooohhhhhhhhhhhh, aaahhhhhhhhhh," ungol ko. Napakainit nang labi ni Mark. Pinahawak ni Mark ang kanyang kargada, hindi naman malaki, pero makinis, malinis at pulang pula.

Pilit niyang pinapasubo sa akin, pero hindi ko kaya. Hindi ako marunong. Pinadilaan niya na lang. Mabango ang kay Mark. Dinilaan niya ang itlog ko, first time ako makaranas ng dilaan sa itlog at pwetan ko. Napaungol ako ng malakas

“Aaahhhhhhhhhh oooohhhhhhhhhhhhh Mark!!!!

Hindi ko mapigilang isubo rin yung kay Mark dahil pinipilit nya ako. Pero dahil mahal ko na rin si Mark, ginawa ko rin ang gusto niyang mangyari.

“Aaaahhhhhhhhhh aaaahhhhhhhhh oooohhhhhhhh! Daniel... Daniel... Daniel... ang sarap mohhhh!”

Nang malapit na akong labasan ay kinadyot ko ng kinadyot ang bunganga ni Mark. Nauna pa siyang labasan. Pumutok si Mark sa mukha ko, hanggang sa lalabasan na rin ako.

“Aaahhhhhhhhhh Mark hayan na!!! Aaahhhh ooohhhhhhhhh Mark hayan na, hayan na ahhhhhhhhhh, lalabas na Mark, ahhhhhhhhhh!!!!”

Halos umapaw ang bunganga ni Mark sa dami ng nailabas ko, at siya rin naman, halos maligo ako sa dami ng lumabas din sa kanya. Niyakap ako ni Mark ng mahigpit! Sinabi niya sa akin… “Daniel, magpapakasal tayo.”

Niyakap ko rin ng mahigpit at sinagot ko sya ng… “Mahal na Mahal na kita Mark.”

Sa ngayon ay hindi pa kami nagpapakasal. Pero darating din ang araw nang aming wedding.

Eto ang aking karanasan. Lubhang naguluhan ako, pero kung mahal mo pala ang isang tao, handa mong ibigay ang sarili mo. Hindi man sa mga materyal na bagay.

 

Salamat,

 

Daniel Espinosa

 

 

 

*****Wakas*****