Short Stories From Other Blog # 125 - Dukot (Part 2) By: Bryan (From: AsianBearMen)

 

Dukot (Part 2)

By: Bryan

(From: AsianBearMen)

 

Kapwa sila masaya na umuwi sa tinutuluyang apartment ni Gilbert dito sa Boracay at muli, nagsiping ang kanilang nagsisimulang pag-ibig mas mainit at mas mapusok ang kanilang ginawa. At nang marating nila ang tagumpay ay magkayakap silang nakatulog. Hapon na ng magising sila at kapwa hubad pa rin at sabay silang naligo.

Pagka-ligo ay naghanap ng maluluto si Franco habang si Gilbert ay naglalaba naman. Masarap magluto si Franco, impress si Gilbert, nasarapan ito sa luto ni Franco kaya nahalikan siya nito, matagal.

Bago maghapunan ay umuwi sila sa hotel ni Ben kung saan naka check-in si Franco, kasama niya si Gilbert at ipinakilala rito. Inamin din niya na sila offically. Doon na sila kumain ng hapunan habang nakikipagkuwentuhan. Masaya ang mga kaibigan ni Franco para sa kaniya, nagbiro pa nga si Anton. “Kung ako ang unang nakatisod sa kaniya ay naku friend, akin yan. Babala ko sa iyo, huwag na huwag mong aalisin ang mata mo or else mapapasa akin siya hahhahahahha.” Tawanan ang lahat.

Umuwi na ng Manila sina June at Anton, nagpaiwan muna si Franco, hindi sumabay sa mga kaibian. Naging Masaya ang sumunod pang araw ni Franco sa piling ni Gilbert.

Isang araw ay nabutan ni Franco nay lasing na lasing si Ben. Agad niyang tinulungan ito, pinunasan at inihiga sa sofa.

”Friend putang buhay ito, bakit, ano bang mali sa pagiging bakla? Sagutin mo nga ako. Bakit hindi na ako lumigaya? Bakit matapos kung bihisan at hatian sa kung anong yaman meron ako, magagawa pa rin akong iwan ng mga lalakeng iyan, pinagsasamantalahan lang ang kabaitan ko, Bakit?”

Niyakap na lang ni Franco ang kaibigan hanggang sa makatulog ito. Pinagmasdan niya ang kaibigan, naaawa siya sa kaibigan, iba kasi itong magmahal. Hindi niya basta-basta palalayain ang isang lalaki hanggat kaya niyang ibigay ang kapritso nito.

Dumating si Gilbert at tinanong kung ano ang nangyari. Umupo sila sa veranda, doon na ikinuwento ni Franco kung ano ang nangyari kay Ben. Kahit si Gilbert ay naawa, pero naniniwala ito na makaka-move on din si Ben.

Tumagal pa si Franco ng isang buwan sa Boracay, pero kailangan na niyang bumalik ng Manila dahil maraming trabaho ang naghihintay sa kaniyang kumpaniya, kahit andoon pa si Troy na katuwang niya sa pagpapatakbo ng kompanya. Iba pa rin kapag siya ay naroon.

Kinausap niya ng masinsinan si Gilbert. ”Love... kailangan talaga ako doon, kase iba pa rin kung andoon ako. Please, payagan mo na ako, sumama ka sa akin at sa akin ka tumira, padadalhan na lang natin ang parents at baby mo ng monthly allowance kahit magkano.”

Hindi kumikibo si Gilbert, matigas pa rin sa desisyon na hinding-hindi siya tatapak pang muli ng Maynila dahil sa ginawang pagpatay sa asawa niya.

Lumipad pabilik ng Maynila si Franco na hindi sila nagkaayos ni Gilbert. Kaagad na inasikaso ni Franco ang problema ng kumpaniya. Nagko-communicate din sila ni Gilbert, pero may naramdaman siyang pagbabao sa Nobyo, hindi na ito tulad ng dati kapag kausap sa phone o sa chat. Inisip nalang ni Franco na dahil nagtatampo pa rin ito.

Dalawang buwan ang lumipas, naresulbahan ang problema sa kumpaniya ni Franco. Balak na niya muling puntahan si Gilbert sa Boracay.

Kinausap mun niya si Troy, huiningi niya ang opinyon nito sa relasyon niya kay Gilbert. ”Troy, sa tingin mo ba may pagkukulang ako kay Gilbert? Kasi sa Boracay siya nakatira at doon ang trabaho niya. Pwede akong mag sakrepisyo kase Troy, mahal ko na rin siya, baka siya na ang para sa akin, balo na siya. May asawa ka na, gusto kong ibaling na sa iba ang aking atensyon.

Ngumiti lang si Troy, tumayo ito at niyakap si Franco na nakatingin sa labas. Nagsalita ito. ”Franco, alam mo till now mahal pa rin kita. Honestly nagseselos ako pero naintindihan kita, tulad ng iinintindi mo ako ng sinabi ko sayo na gusto kung mag asawa at magpakasal. Sa pag-ibig ay kasama ang sakripisyo. Masaya ako para sayo, pero ito ang tandaan mo, mahal na mahal pa rin kita sa pamamaraan na alam ko, Masaya ka ba kay gilbert? Kung masaya ka, puntahan mo siya, bakit hindi ka maglaan ng tatlong araw kada buwan para puntahan siya at makasama mo siya. Malay natin sooner or later mapapayag mo na siya to live here in Manila with you at makuha mo pa ang anak niya, at least may anak na kayo.

Pero pwede ba mahal ko, mamaya puntahan kita sa bahay mo, miss na miss na kita kase,” sabi ni Troy.  Hinalikan nito sa batok si Franco na agad-agad  nakaramdam na tila kuryenteng gumapang sa buo niyang katawan. Humarap siya dito at tinugon ang halik ng dating nobyo, mainit na halikan. Kaagad din naman kumawala si Franco.

“Andyan si Grace, magkakasala tayo sa kaniya?” sabi ni Franco.

”Buntis si Grace ngayon at naglilihi, medyo iba ang paglilihi niya kaya minabuti niyang umuwi muna sa kanyang parents. May pangangailangan din naman ako, kesa maghanap ako sa iba, ikaw na lang na miss na miss ko na at mahal ko. I muss you so much, maniwala ka.

Niyakap ni Troy si Franco at ramdam niya ang init ng katawan nito at pagmamahal sa kaniya. Kinagabihan ay pinagsaluhan nila ang init ng kanilang kawatan at napatunayan niya kung gaano nila ka miss ang isat isa. Mainit ang bawat halik nila, bawat pag-baon ni Troy sa kibuturan niya ay puno ng kahulugan at nang marating nila ang langit ay kapwa sila masaya.

Kinabukasan ay inihatid ni Troy si Franco sa airport at lumipad siya papuntang Boracay. Gabi ng dumating siya sa hotel ni Ben. Masaya ang kaibigan ng magkita sila. Dumating din si Gilbert, pero may pagbabago sa boyfriend niya, hindi ganoon kainit ang pag welcome sa kaniya.

Kinagabihan ay nag siping sila, mainit si gilbert, tanda ng pagka miss niya sa kaniya. Sabay nilang narating ang langit.

Kinabukasan, ng buksan ni Ben ang kwarto kung saan tumutuloy si Franco ay natahimik ito at lumabas na ng kwarto na may galit sa kaniyang mukha. Nagising sina Gilbert at Franco. Walang imik si Ben habang kasalo nito sa pagkain sina Franco at Gilbert. Akala lang ni Franco na may sumpong ito.

Nagpaalam si Gilbert na uuwi muna, pero babalik din daw agad. Pinayagan niya ang nobyo, at umalis na. Naligo na si Franco, pagkapaligo ay nagpasiya muna siyang maglakad lakad sa loob ng hotel. Sa paglalakad niya, may boses siyang marinig sa isang kwarto na parang nagtatalo. Kilala niya ang boses. Dahil nakasiwang ng konti ang pintuan ay sumilip siya. Nakita niya na nagtatalo sina Gilbert at Ben. Buong akala niya na umuwi ito sa apartment nila at si ben ay pumunta sa bar.

”Akala ko ba, ako ang mahal mo, bakit nakipagtalik ka pa rin kay Franco?” tanong ni Ben na tila may hinanakit. Hindi agad nakasagot si gilbert, “Sumagot ka, sino ba ang mas mahal mo sa aming dalawa ha? Gilbert please, sabihin mo sa akin, kasi kaya kung talikuran ang pagkakaibigan namin para sa ‘yo.” Wika ni Ben.

Hindi pa rin sumagot si Gilbert. Ang ginawa nito a nilapitan si Ben at hinalikan ito sa labi. Pumalag sa una si Ben.

”Ayaw mo ba ha Ben? Iyan ang sagot ko sa tanong mo.” Sabi ni Gilbert.

Hindi nakaimik si Ben at muli’y naghalikan sila. Bumaba ang kamay ni ben sa short ni Gilbert at hinagilap ang tigas ng ari nito. Lumuhod ito upang isubo ang matigas na tarugo ng nakatayong lalaki.

Samantala si Franco naman ay parang natuklaw ng ahas sa nasasaksihan, namanhid ang buong katawan, blangko ang isipan. Basta nakatingin lang siya sa dalawa.

Habang busy sa pag-suso sa malaking titi ni Gilbert si Ben ay natanaw ni Gilbert si Franco, buhat sa salamin, kaagad na inawat nito sa ginagawa si Ben.

“Franco!” sambit ni Gilbert sa pagkabigla. Natigilan din si Ben pagkarinig sa pangalan ni Franco at napalingon kung saan nakatayo si Franco.

Noon lang natauhan si Franco. ”Mga hayop kayo, gago kang lalake ka at ikaw akala ko kaibigan kita, iyun pala isang kang ahas, walang kwentang kaibigan. At ikaw Gilbert, niloko mo lang pala ako. Bakit ha, dahil ba sa pera. Dahil ba sa nabibili ang pag-ibig mo? Pwes, hindi ako kagawa ni Ben na bumibili ng pagmamahal. Ano ang mahihita ko kung may katumbas na pera pala ang bawat halik mo, ang bawat kanto mo. Magsama kayong dalawa. Tama lang siguro na kinuha sa iyo ng maaga ang asawa mo para hindi na maranasan pa ang gagawin mo.”

Mabilis na tumakbo palayo si Franco sa dalawa. Agad nag impake at umalis ito.

Hindi naman nakakilos kaagad si Ben at si Gilbert, nasaaktan sa sinabi ni Franco. Pinuntahan nito si Franco sa silid niya, pero wala na siya roon. Nakita niyang nagkalat sa sahig ang ibang gamit ni Gilbert.

”Ayan Gilbert, wala na siya, tayo na lang, please lahat ibibgay ko sa ‘yo kahit anong gusto mo. Mahal na mahal kita Gilbert,” wika ni Ben na halos magmakaawa.

Hindi umimik si Gilbert, lumabas ito ng hotel, pursigidong hanapin si Franco, subalit wala itong natagpuang Franco.

Samantala, sa ibang hotel pansamantalang tumuloy si Franco, nagkulong lang siya sa roon. Ilang tawag buhat kay Gilbert ang hindi niya sinasagot. Galit na galit siya sa kataksilang ginawa sa kanya ni Franco, pero mas ang galit niya sa kaibigang umahas sa kanya, si Ben.

Tinawagan niya si Troy at nagpapasundo. Agad na-alarma si Troy kaya nagpa-book ito agad sa agent nila at kinabukasan ng madaling araw ay nasa Boracay na si Troy at tinungo agad ang hotel kung saan nakatuloy si Franco. Nakita niya itong nakahiga lang kaya agad niyang niyakap, yumakap din siya ng mahigpit sa dating karelasyon.

“Narito na ako, wala ng makapananakit pa sa ‘yo mahal ko,” wika ni Troy na may galit ang tinig.

“Troy iuwi mo na ako sa Manila please, Baka hinahanap ka na ni Grace at thank you so much.”

“Hindi tayo aalis dito hanggat hindi natin nakakausap ang magaling at ahas mong kaibigan at ang gagong lalakeng nanloko sa ‘yo, alam mo naman na iyan ang ayaw na ayaw ko sa lahat, ang niloloko ka!” sabi ni Troy kay Franco.

Tumungo si Troy sa hotel ni Ben, ngunit wala ito. Naghintay pa si Troy ng ilang  oras, pero wala pa rin si Ben. Wala naman masabi ang mga tauhan nito kung nasaan ang kanilang amo. Hindi na nakapag-hintay pa si Troy, binalikan na lang nito si Franco sa hotel. Bumalik na sila ng Manila.

-----o0o-----

Hindi na naman nagtagal pa, kaagad din naman naka-move on si Franco. Hindi pa naman ganon kalalim ang pagtingin niya kay Gilbert.

Isang tawag buhat kay Grace ang sinagot ni Troy, gusto raw ng asawa nito na makita si Franco dahil mukhang ang binata ang napaglilihan ni Grace. Natawa si Franco, pinagbiyan niya ang hiling ng asawa ng pinakamamahal niyang si Troy. Tumungo sila sa Aparri, ang probinsiya ni Grace.

Sa tanawin pa lang ay namanagha na si Franco.  Sa pagsakay nila sa bangkang de motor ay nakuha ng ngumiti ni Franco dahil sinasabayan sila ng mga dolphins, gandang-ganda siya sa tanawin sa Aparri.

Tumingin lang siya kay Troy na kanina pa siyang pinagmamasdan. Ngumiti lang ito sa kaniya at ngiti rin ang ganti niya. Tumigl muna sila sa isang hotel at doon nagpalipas ng gabi. Tumabi sa kaniya ang mahal niyang si Troy. Magkayakap silang nakatulog. Kinaumagahan ay kaagad din silang tumulak papunta sa lugar nila Grace, tanghali na ng makarating sila roon.

Agad sumalubong si Grace na may kalakihan na ang tiyan. Pagkayakap sa asawa ay yumakap din kay Franco. ”Franco, ang saya saya ko, kase pinagbigyan mo ang request ko na pumunta dito sa probinsiya namin kahit malayo,” nakangiting wika ni Grace sabay halik sa pisngi ni Franco. Napatingin siya kay Troy na nginitian lang siya.

Kumain sila ng tanghalian at saka nagpahinga ng kaunti. Pagdating ang hapon at nagyayang si Grace na maglakad lakad sila ni Franco sa paaligid. Medyo may kalayuan na rin ang nalalakad nila. Dinala siya ni Grace sa isang talampas. Manghang mangha si Franco, napakaganda ng tanawin sa talampas na iyon.

May kataasan din ang talampas na iyon, sa paligid ay purong berde na hindi pa nasasalanta ng illegal loggers, at sa bandang ibaba ay ang bughaw na karagatan. Huminga ng malalim si Franco, nasamyo niya ang sariwang hangin.

“Alam ko na ngayon kung bakit na-in-love sa ‘yo si Troy, dahil sa tanawin na ito, kaseng ganda mo kase Grace. May may plano akong naisip, gusto kung bumili ng property dito para magtayo ng resthouse,” wika ni Franco.

”Franco, alam mo bago kami magpakasal ni Troy, nag-usap kami ng masinsinan. Aalam mo ba, mahal na mahal ka niya. Ang totoo, nung una galit ako sa ‘yo dahil ang isip ko, isang bakla ang karibal ko, sana mapatawad mo ako,” pgtatapat ni Grace.

”Okay lang kung ganoon ang reaksyon mo, pero mula ng maging mag ON kayo, hindi naglihim sa akin si Troy. Gusto raw niya akong ipakilala sa ‘yo, gusto raw niyang ipakilala sa iyo ang tunay na ako. Pursigido siya at umaasang mkikilala mo ako ng husto. Heto na, nagkakilala na tayo at naging magkaibian pa. Napaka-maunawain mo rin Grace, masaya ako at ikaw na nagustuhan ni Troy,” sabi naman ni Franco..

Ngumiti Grace. “Franco, pakiusap ko sa iyo, kahit anong mangyari, huwag kang mawawala sa tabi namin ni Troy, pupwede ba iyun Franco?”

Natigilan si Franco at napatingin siya kay Grace. Para kasing may gustong ipahiwatig ang pananalitang iyon ng babae. Ngumit lang sa kanya ito.

Niyakap niya ito, nakita niyang may namumuong luha sa gilid ng mga mata ni Grace. “Umasa ka Grace, hinding hindi ko kayo pababayaan, sana kayo rin.”

“Maraming salamat talaga Franco, isa kang tunay na kaibigan,” wika ni Grace na yumakap na rin sa binata.

“Hoooooooooooyyyyyyyy! Kayong dalawa, bakit hindi ninyo ako iniwan, hindi man lang ako niyaya, pupunta pala kayo dito,” sigaw ni Troy habang papalapit sa kanila.

”Usapang babae ito hahaha. Alam mo Troy, ang swerte mo talaga sa napangasawa mo, napakamahalalahanin.Palagi ka niyang kinukwento sa akin, excited ka na raw maging ama.”

“Ikaw ba excited na rin sa pagiging ninong mo?” tanong ni Troy.

“Oo naman, pero pinaka-excited itong asawa mong si Grace.

“Gusto ko talagang mabigyan ng malusog na Baby si Troy, sana lang, may oras pa ako para magampanan ko ang pagigng ina ko, yan ang dasal ko sa Diyos.”

Natigilan si Franco sa narinig at napatanga, gusto niyang magtanong, pero wala siyang maisip na itatanong.

 “Hon, ikaw ha, lakad ka ng lakad, baka kung ano ang mangyari sa baby natin,”

”Ito ang sabi ng doctor, dapat daw maglalakad ako para hindi ako mag manas.”

Papadilim na ng bumalik sila ng bahay. Dalawang lingo rin nanalagi ng Aparri sina Troy at Franco.

Sa Manila ay hindi pa rin talaga mawala sa isipan ni Franco ang sinabi ni Grace. Palaisipan pa rin sa kanya ang ibig iparating ni Grace, kaya hindi na nakatiis pa si Franco. Habang nasa opisina sila ay nagtanong na siya kay Troy. “Troy, si she healthy?”

“Sinong tinutukoy mo kung healthy?”

“Si Grace.”

“Yes, she’s healthy, bakit?”

“Sigurado ko?”

“Oo naman, wala naman siyang idinadaing, saka palagi naman siyang nagpaaptingin sa Doctor. Bakit mo naman naitanong.”

“Ha eh wala naman, wala naman.” Ang naisagot lang ni Franco, ayaw din naman niyang mag-alala ang lalaki. Hindi pa rin mawala sa sarili niya ang pag-aalala na hindi naman napansin ni Troy dahil busy sa ginagawa.

Itinuon na lang niya sa trabaho ang sarili kaya lalo pang lumakas at kumita ang kanilang kompanay, Nakakuha pa sila ng ibang investor at client thru their Marketing Team headed by Troy, naka-alalay naman rito si Franco.

Dumaan ang limang buwan, kabuwanan na ni grace, pinaahala muna ni Troy kay Franco ang iba nitong obligasyon sa kompanya dahil sa mapapadalas ang uwi ni Troy sa Appari. Pinauwi na lang ni Franco si Troy at doon muna pinag-stay habang hindi pa nakapanganganak si Grace.

Naglalakad-lakad si Franco sa Galleria Ermita, ng tumawag sa kaniya si Troy at ibinalitang manganganak na si Grace, ang saya saya ng pakiramdam ni Franco at nagsabi na gagamit siya ng private helicopter papunta sa Aparri. Sa kaligayahang nararamdaman niya ay hindi niya napansin ang isang lalake kaya bumangga siya dito, hindi man sila natumba, bumuhos naman sa damit ng lalake ang bitbit nitong cola, Agad nag sorry so Franco.

”Bakit kase hindi mo tinitingnan ang dinadaanan mo, ano bang iniisip mo ah?”tanong ng lalaki na panay ang pag-pag sa natapunang damit, medyo inis.

”Ang totoo, manganganak na ang misis ng dati kung lover kaya masaya ako, sorry ulit ah, halika, bumili ka ng damit mo head to foot na para makabawi naman ako sa iyo sorry ulit ha!” wika ni Franco na hindi ikinaila ang tunay na dahilan.

“Talaga ba! Masaya ka pa para sa kanila, bakit hindi mo isipin ang sarili mong kaligayahan?” sabi naman ng lalaki.

“Ay naku, halika na at nagmamadali ako, pupunta pa ako ng Aparri, malayo kaya iyun. I don’t want to waste my time anwering your questions.” Ang pa-soplang tugon ni Franco.

Pilit tumatanggi ang lalake pero hinila pa rin niya ito at sa isang sikat na outlet niya ito dinala, pinilit niyang mamili ng gusto ang lalaki. ”Ang tagal mo naman, wala ka pa bang napipili?”

”Eh sinabi ko na naman sa iyo na huwag na lang, auwi na naman ako sa bahay, ikaw ang mapilit, sana inihatid mo na lang ako sa bahay. By the way, ang pangalan ko ay Hans, ikaw anong pangalan mo?”

“Franco ang name ko, please naman, bilisan mo na, nagmamadali na ako.”

Lumabas na si Hans sa fitting room suot ang light color na polo at black na slacks, napatulala si Franco, kanina lang ay rugged at mukhang matanda ang lalake, pero ngayon, lumitaw ang katikasan ng katawan at ka-gwapuhan.

”Hoy! Bakit para kang natuklaw dyan ng ahas?” tanong ni Hans.

“Ah! Ang gwapo mo pala, bagay sa iyo!”sagot niya.

Tinawanan lang siya ni Hans, natahimik siyang bigla at medyo napahiya, namautla pa nga eh,

”Hoy, ‘wag kang pikon. Kasi naman nakakatawa ka talag, kanina lang nagmamadali ka dahil manganganak na ang asawa ng dati mong boyfriend, ngayon sinasabihan mo akong gwapo, ano ba talaga Franco?” Hindi kumibo si Franco, ”Sige na, bayaran mo na ito, ikaw ang mapilit na bumili nito.”

Nagpunta sila ng counter at nagbayad. Sa paglalakad nila ay nakatanggap siya ng tawag, isang emergency call, kailangan daw madala si Grace sa Manila in 24hrs or else kapwa mamatay ang mag-ina. Nataranta si Franco, hindi malaman ang gagawin, tila nawala na sa sarili, buti na lang at hindi pa sila nagkakahiwalay ni Hans. Hinatak siya ni Hans at dinala sa isang upuan at saka nagtanong.

”Huwag ka ngang mag panic diyan, ano ba iyon, baka makatulong ako. Kung ano man iyon ay mag-relax ka lang, lalong hindi ka makapag-iisip ng solusyon niyan.

“Anong gagawin ko, buhay ng dalawang tao ang nakasalalay, kailangan silang madala dito sa Manila mula sa Aparri ngayon din. Tulungan mo ako, may alam ka bang pwedeng marentahang private plane or helicopter?” tulo luhang wika ni Franco na tila wala nang lakas pang tumayo.

“Iyan ba ang problema mo? Pwede nating gamitin ang eroplano ng ninong kong pilot, huwag ka na lang umiyak diyan,” wika ni Hans.

May tinawagan si Hans. Pagkababa sa phone ay hinatak niya si Franco. “Nasaan ang kotse mo?”

“Nasa parking, bakit, saan tayo pupunta?”

“Saan pa, sa domestic airport, naroon ang private Jet ng ninong ko, nagmamadali ka at critical kamo ang buhay ng mag ina ng dati mong boyfriend.”

“Talaga? Hans, hulog ka ng langit,” ang tuwang-tuwang wika ni Franco habang tumutulo ang luha.

Nakarating sila sa domestic airport at dinala sila sa loob ng isang coaster at lumipad na sila patungong Aparri na si Hans mismo ang nag palipad ng jetplane. Pagdating nang Appari ay wala na silang inaksyang oras, kaagad isinakay si Grace na critical na, kasama si Troy at ang parents ni Grace. Habang nasa himpapawid pa sila’y nakipag-coordinate na si Hans sa tauhan ng airport, pagbaba ng plane ay isinakay agad nila si grace sa isang helicopter at dinala sa St. Lukes Hospital. Mabilis ang pangyayari, agad naman naoperahan si Grace.

Lumabas ang doctor. “Sino ang pweeng kauapin?”

Kaagad naman tumayo si Troy.

“Kailangan masalinan ng dugo ang misis mo, marami ng nawawalang dugo sa kaniya at mahina na sila pareho ng bata, dinala namin sa incubator ang bata. Kailangan ng misis mo ng dugo na AB+, kailangan siyan masalinan kaagad. Isa pa may Cancer ang iyong asawa, stage 3C- ovarian.”

Natahimik silang lahat at lalo na sina Franco at Troy. Napasuntok na lang si Troy sa pader, na agad namang inawat ni Franco. Duguan man ang kamay niya’y  hindi niya ininda, mas masakit ang nararamdaman niya para sa kaniyang mag-ina.

”Huwag kang panghinaan ng loob, gagawin natin ang lahat. Ang gawin nati’y maghanap ng dugo, tandaan mo, may lunas na ngayon ang cancer,” matigas na pananalita ni Franco kay Troy.

Umalis si Hans at nang bumalik siya ay kasama ang dalawang kaibigang babae.

“Franco, if you don’t mind, I am with my friends, they are willing to donate their blood for grace, AB+ sila”.

Hindi na nakapagpasalamat si Franco at Troy, dumaan agad sa series of test ang mga kaibigan ni Hans at negatibo sa lahat ng requirements kaya agad kinuhanan ng dugo ng dalawang babae na directang isinalin sa katawan ni Grace sa pamamagitan ng blood transfusion.

Abot langit ang pasasalamat ni Troy kay Franco at kay Hans.. At nagpasalamt din sila sa dalawang babaeng kaibigan ni Hans na nag-donate ng kanilang dugo.

After three days, nagkamalay na si Grace, at ang kanilang anak ay unti unting lumalakas. Dumalaw sa hospital si Hans, upang ibigay na rin ang receipt sa pag gamit ng plane at helicopter.

”Kumusta ang pasyente?” tanong ni Hans habang naglalakad sila ni Franco.

”Mabuti na ang bata, malakas na, magsa-survive, ganoon din si Grace. May mga test pa siyang pag-dadaanan para alam kung pwede na siyang i-chemo.”

”Ikaw, kumusta ka naman Franco, masaya ka ba sa kanila?, bakit hindi ka bumuo ng pamilya mo, yung sarili mong pamilya” wika ni Hans.

Tumingin lang siya kay Hans.

”I’m serious Franco, ang gwapo mo kaya. Maraming babaeng magkakandarapa sa iyo. Noon una nga ay akala ko straight ka eh, hindi ka halata.”

Tahimik pa rin si Franco. Ipinagpatuloy nila ang paglalakad. ”Hans, I’m 43 years old, do you think may magmamahal pa sa akin sa edad kong ito at sa tulad ko?”

”Marami... nasa iyo na ang lahat, gwapo, mayaman at mabait... tiyak may nakalaan para sa iyo.”

”You don’t get me, ang sinasabi ko, kung may magmamahal pa sa akin ng totoo na lalake, because im gay. Hans nakuha mo?”

Hindi agad nakaimik si Hans sa marinig niya. Napatigil sa paglalakad kaya naiwan ito, humabol siya at nag sorry kay Franco.

Isang gabi, nag-send ng message si Hans kay Franco. Sa halip na mag-message ay tinawagan na lang niya si Hans.

”Yes, Hans, may kailangan ka ba?”

”Gusto sana kitang inbitahan na lumabas para maiba naman ang routine mo if you like?” sagot sa kabilang linya.

”Okay, saan tayo magkikita?”

”Pick-up-in kita sa bahay mo kung nariyan ka.”

”Okay, daanan mo ako ng 10pm”

”Sige hintayin kita dito sa labas ng 10pm, idlip muna ako, tutal 8 pa lang naman. Bye!”

Pagkababa ng phone ay tumanaw siya sa labas mula sa bintanan, nagulat si siya, andoon nga ang sasakyan ni Hans sa tapat ng bahay niya, kaya lumabas siya at pinuntahan. Kinatok niya ang bintana ng kotse nito.

”Akala ko ba 10pm pa kita pick apin, bakit andito ka na agad,ready?”

”Hahahaha sira! Patawa ka, bumaba ka na nga dyan at pumasok ng bahay para kang gago kasi. Ang akala ko ay wala ka pa, buti at tumanaw ako sa bintana.”

Lumabas si Hans sa kotse at sumama kay Franco sa loob ng bahay niya. Nanoon na lang sila ng movie sa salas, habang lumalagok ng whisky.

”Kumusta kana, lalo na ngayon busy si Troy sa asawa niya at sinasamahan sa pagpapagamot.”

”Heto, medyo malungkot, pero okey lang tanggap ko naman na ganito ang pupuntahan ng lahat, ang maging mag isa ako, pero masaya ako for them. Hindi ko na kailanganing ipakita pa kay Troy na nalulungkot ako, lalo na sa mga oras na ito, ipinagdarasal ko na malunasan ang sakit ni Grace. Actually, sinabi ko kay Troy na pumunta sila ng Singapore, pagkaalam ko kasi ay may bagong natuklasang gamot para sa ovarian cancer.”

”I mean, paano ka naman pag tanda mo?”

”Ayaw kung isipin yan Hans, ikaw ha, nagiging pala tanong ka na, ang dami mo palaging tanong. Inom pa tayo, nangangalahati pa lang tayo sa iniinom natin.”

”Sa totoo lang, cross my heart hope to die, hindi ako mahilig uminom at ewan ko bakit iniisip kita palagi.”

Natigilan sila pareho, tumayo si Franco at pumunta sa kusina. Bumalik siya bitbit ang dalawang tasang kape. Pero tulog na si Hans. Kaya pumasok siya sa kwarto at kumuha ng kumot at unan. Kinumutan niya si Hans at nakita niya sa mukha ni Hans ang pagiging inosente. Natulog siya sa tabi nito.

Madaling araw ng biglang yumakap si Hans sa kaniya. At yumakap din siya. Sa panaginip ni Franco, kaniyang hinahalikan si Hans sa labi at unti-unti ay hinuhubaran ito. Nagtungo siya sa nipples ni Hans at nilaro iyon ng kaniyang dila. Napahawak sa kaniyang ulo si Hans at umungol.

“Oooooooooohhhhhhh.” Nasasarapan si Hans sa kanyang gingawa, kaya lalo pa niyang pinagbuti ang paglalaro ng dila sa utong nito.

Bumaba siya at hinawakan ang nakaumbok sa harapan ni Hans, binuksan niya ang pantaloon nito.

”Franco, ikaw pa lang ang unang lalake na gagawa sa akin ng ganyan  sa loob ng 27 years of my life.”

Isinubo na ng tuluyan ni Franco ang tigas na titi ni hans at nagtaas baba na siya. Ungol ang naging ganti ni Hans sa ginagawa sa kaniya ni Franco.

“Ooooooooooooohhhhhhhhhhhhhhh ang sarap Franco. Franco, baka hindi ko mapigilan, baka labasan ako.”

Patuloy sa pagsuso si Franco kay Hans. At ilang saglit lang ay tumalsik sa bibig ni Franco ang mainit init ng gatas ni Hans. Ninamnam niya ito at nilunok lahat. Pinagpatuloy pa niya ang paglalaro sa titi ni Hans gmit ang bibig, dila at palad, muli ay tumigas iyon.

Pinagpatuloy na niya ang pag-suso sa titi ni Hans. Inawat siya ni Hans at pinaakyat saka hinalikan sa labi, naglaban ang kanilang mga labi, sarap na sarap si Franco sa malambot ng labi ni Hans. Walang sawa siya sa paghaplos sa magandang katawan ng lalaki.

Kumalas sa paghalik si Hans, ito naman ang humalik sa nipples ni Franco. Kaagad dumaloy ang bolta-boltaheng kuryente sa katawan ni Franco. “Shit ang galing mo palang romomansa Hans ang sarap ng labi mo ooooooooohhhhhhh ooohhhhhhhh.”

Nasiyahan si Hans sa narinig, kaya ginalingan pa ni nito ang ginagawa. Hinanap niya ang ibang kiliti ni Franco ar nang matagpuan ay puro ungol ang naging kapalit.

“Oooooooooooohhhhhhhhhhhhhh,” ungol ni Franco. Umibabaw siya kay Hans at isinubo ang tigas na kargada nito saka inupuan. Nagsimula na siyang umindayog sa ibabaw ni Hans.

”Shit Franco ang init pa ng loob mo, putang ina ikaw ang DUMUKOT sa aking pagkalalake, sa totoo lang ikaw ang una sa aking katawan ooooooohhhhhhhhh shit aaaaaaaahhhhhhhhhhhhhh ang sarap Franco, jakulin mo na ang sayo dahil malapit na naman akong putukan.

Ilang pag indayog pa ni Franco sa ibabaw ni Hans, habang nagjajakol ay siya namang mahabang pag-ungol ni hans. ”aaahhhhhhhhh oooooohhhhhhhh, Franco, shit! Shit sasabog na ako ooooooooooohhhhhhhhh.”

Sumabog na ang katas ni Hans sa kaloob-looban ni Franco. Umungol na rin siya at tumalsik sa dibdib ni Hans ang kanyang dagta at kumalat sa ibabaw ng katawan nito.

Kapwa sila nakatulog na. Kinabukasan ay nagising sila pareho at takang taka dahil kapwa sila hubot hubad. Nakaramdam ng hiya si Franco at tumayo ito. Tumayo rin si Hans at hinawakan ang kamay niya.

”Frnco please, sana walang makakaalam sa nangyari, ang totoo ikaw ang una sa akin. Ikaw ang DUMUKOT sa aking pagka birhen, kahit sa babae hindi pa ako nakikipag sex. Naging panuntunan ko sa sarili at buhay ko na kung sino ang unang makakasex ko, siya ang makakasama ko hanggang sa pagtanda ko at maging sa kamatayan ko. Franco, ikaw na ang nagmamay-ari sa akin at wala akong pinagsisihan sa namagitan sa atin kagabi.”

Humarap si Franco kay Hans na may luha sa mata.

”Bakit ka umiiyak?”tanong nito.

”Kase natatakot akong baka pagdating ng panahon ay iiwan mo rin ako?”

”Tulad ng sinabi ko, kung sino ang unang maka sex ko siya ang magiging katuwang ko sa aking buhay hanggang sa aking pagtanda maging sa kamatayan.”

Yumakap si Hans kay Franco at siniil ng halik siya sa labi. Isang halik ng katotohanan at wagas sa puso ni Hans. Tumungo sila pareho sa banyo at doon ay muling pinag-saluhan ang sarap ng pagiisa ng kanilang katawan hangang sa narating na naman nila ang langit.

“Babes anong date ngayon?” tanong niya kay Hans.

”Feb 14 ngayon, happy valentines babes. At hinalikan siya nito sa labi.

 

Bukas ang 11th year anniversary nila Franco at Hans. Kay Hans niya natagpuan ang kaligayahan at wagas na pag ibig.

 

The End....