Oo, Gusto Kita
By: Mr. Lust
(From: sexavenue blog)
Nasa first year
high school pa lamang ako nang malaman ko na hindi ako isang ganap na lalaki.
May mga pagkakataon kasi na nagkakaroon ako ng ibang pagtingin sa mga kapwa ko
lalaki at ganun din naman sa mga babae. Noong una ay hindi ko alam na bisexual
pala ang tawag sa ganitong sitwasyon. Mahirap unawain sa una ngunit sa pagdaan
ng mga panahon ay lubos kong naintindihan ang aking kalagayan. Sa tulong na rin
ng mga napapanood at nababasa ko, lalu kong naintindihan ang mga bagay tungkol
sa pagiging BI.
Sa kabila ng
pagkakaunawa ko sa pagiging bisexual ko, hindi pa rin ako nagkaroon ng
pagkakataon na makipag-relasyon sa kapwa ko lalaki. Sa madaling salita,
hanggang tingin lang ang aking ginagawa kaya't batid ko ang hirap ng ganitong
sitwasyon. Maraming pagkakataon na ring tinangka kong magpakita ng motibo sa
isang lalaki, ngunit nauunahan ako ng kaba. Takot kasi akong malaman ng lahat,
lalu na ng aking pamilya, na ako ay isang BI. Darating siguro ang pagkakataon
na masasabi ko rin sa kanila ngunit sa panahong ito ay hindi pa ako handa.
Ngayong nasa third
year college na ako ay tago pa rin ang aking tunay na pagkatao ngunit ipinangako
ko sa aking sarili na bago ko matapos ang aking kursong BSIT ay sasabihin ko sa
kanila ang totoo. Alam ko naman kasi na hindi sila mahihirapang tanggapin ito
dahil alam kong maunawain sa mga ganitong bagay ang aking pamilya. Sa mga
pagkakataon kasing nakikipag-inuman ang aking tatay sa mga kumpare at kaibigan niya
ay napupunta ang kanilang usapan sa mga anak na bakla.
Mayroon kasing
kaibigan ang tatay ko na may anak na bakla, yung lantaran kung tawagin. Hindi
ito ikinahihiya ng kaibigan niya at kapag nagtutuksuhan na sila na baka daw isa
sa mga anak nila ay bakla, naririnig kong sinasabi ng tatay ko na wala namang
kaso sa kaniya yun. Sabi pa niya, kung saan daw magiging masaya ang anak niya
ay hindi niya iyon hahadlangan.
Apat kasi kaming
magkakapatid, dalawang lalake at dalawang babae. Ang kuya ko ay nagtatrabaho sa
isang ospital dahil isa siyang medical technologist at ang dalawa kong
nakababatang kapatid na babae ay kapwa nasa high school pa lamang. Ang aking
mga magulang naman ay may maliit na karinderya sa may kanto malapit sa amin na
pareho nilang pinagtutulungang asikasuhin. Doon kasi madalas kumain ang mga
taxi at tricycle drivers kaya medyo maganda naman ang kinikita nila.
Ako nga pala si
Albert, sa edad na 19 ay tumatanggap ng mga typing jobs upang makatulong din sa
aking pag-aaral. Mayroon kasi akong sarili na PC na nasa kwarto na aking
inuupahan malapit sa aking pinapasukang unibersidad. Kaya pagkatapos ng aking
pasok ay ginagawa ko ang aking mga natanggap na typing jobs para kahit paano ay
may pandagdag ako sa aking allowance.
Minsan naman ay
inuuwi ko ang mga trabaho ko at hinihiram ko na lang ang computer na ibinigay
naman ng kuya ko para sa dalawa kong kapatid na babae. Lingguhan kasi ako kung
umuwi dahil malayo ang aming bahay sa aking pinapasukan at isa pa ay ma-trapik
papunta doon. Ito ang dahilan kung bakit napagdesisyunan kong mangupahan ng
isang maliit na kwarto.
Isang umaga nang
papasok na ako ng paaralan ay nakita ko na namang naglalaro ng basketball ang
mga kalalakihan sa lugar kung saan ako nangungupahan. Napansin ko kaagad ang
isang bagong mukha sa kanila dahil sa tatlong taon na ako doon, ay halos kilala
ko na ang mga tao roon.
Hindi ko maiwasang
mapatitig sa bago nilang kalaro dahil ang tangkad niya at ang ganda ng katawan.
Kung tutuusin ay kamukha nga niya si James Yap. Ewan ko ba pero kapag tipong
tindig at katawang pam-basketbolista ay napapahanga agad ako. Ganung tipo kasi
ng lalaki ang pinagpapantasiyahan ko.
Natapos ang araw na
iyon ay umuwi ako ng bahay upang makapagpahinga. PE kasi ang last period namin
kapag Biyernes kung kaya't pakiramdam ko ay pagod na pagod ako. Naligo ako at
humiga saglit upang ma-relax ng kaunti. Hindi ko namalayan na nakatulog pala
ako at gabi na nang ako'y magising. Nakaligtaan ko tuloy na wala pala akong
kakainin para sa hapunan. Alam kong sa mga ganoong oras ay sarado na ang mga
karinderya sa lugar na iyon kaya sinubukan kong magpunta sa tindahan at bumili
na lamang ng kahit anong makakain.
Sa aking paglalakad
patungo sa tindahan ay nadaanan kong nag-iinuman sina Dennis at yung bagong
mukha na napansin ko kaninang umaga.
"Albert, daan
ka muna at samahan mo kami," yaya ni Dennis.
Ayaw ko namang
hiyain si Dennis kung kaya't pumayag na rin ako.
"Albert, gusto
kong ipakilala sa iyo si Cyrus, pinsan ko," sabi ni Dennis.
Kinamayan ko si
Cyrus at nginitian.
"Saan ka ba
pupunta at gabi na eh lumabas ka pa?" tanong ni Dennis.
"Bibili sana
ako ng makakain ko diyan sa may tindahan ni Aling Magda. Nakatulog kasi ako pagdating
ko kanina kaya ‘di ako nakabili ng hapunan," sabi ko.
Sa aming
pag-iinuman ay naikwento ni Cyrus kung bakit siya nandito sa Maynila. Dito rin
pala siya mag-aaral sa susunod na pasukan at kina Dennis siya titira.
"Napaaga ata
ang punta mo dito, malayo pa ang susunod na pasukan ah," pagbibiro ko kay
Cyrus.
"Minabuti ko
ng magbakasyon na rin muna dito kasi matagal ko na rin namang hindi nakakasama
itong pinsan ko. Nagtrabaho kasi ako dati sa amin kaya't matagal ko siyang
hindi nadalaw at ito rin ang dahilan kung bakit nabakante ako ng ilang taon
bago ko naisipang bumalik sa kolehiyo," paliwanag ni Cyrus.
Mahigit isang oras
na ang lumipas ay hindi pa ako umuuwi. Sa totoo lang, nag-enjoy akong kausap
sina Dennis at Cyrus kasi ang dami naming napagkwentuhan at saka naisip ko na
wala namang pasok kinabukasan kaya okay lang na mapuyat ako. Sa gitna ng aming
pagkukwentuhan ay nagpaalam si Dennis na papasok na siya ng bahay dahil
inaantok na daw siya. Sa madaling sabi ay naiwan kami ni Cyrus sa labas.
"Oo sige
uubusin na lang namin ito ni Albert at papasok na rin ako," sabi ni Cyrus.
Palabiro din pala
itong si Cyrus at mahilig magkwento. Habang nagkakatawanan kami ay biglang siyang
tumayo at sabing, "ji-jingle lang ko sandali."
Nang umiihi siya ay
nasilip ko ang kaniyang burat dahil nakatagilid ang kaniyang puwesto. Hindi ko
tuloy alam kung sinadya ba niya itong ipakita o dala lang ng kaniyang
kalasingan. Ngunit alam ko namang hindi pa siya lasing dahil kaunti lang ang kaniyang
nainom.
Pagkatapos niyang
umihi ay niyaya na niya akong tumayo at ihahatid na daw niya ako sa amin.
"Naku huwag na at maiistorbo ka pa. Isa pa ang lapit lang naman nung
uuwian ko dito," ang kunwaring pagtanggi ko.
Pinilit akong
ihatid ni Cyrus kaya't wala na akong nagawa. Habang naglalakad kami ay hindi ko
maiwasang mapatitig sa kaniya ng matagal kapag kinakausap niya ako. Umiikot ang
aking mga mata sa buo niyang mukha at minsa'y bumababa sa buo niyang katawan.
Ang tangkad niya at ang ganda ng hubog ng katawan. ‘Di hamak ang tangkad niya
sa akin dahil ako'y 5'7" lang. Sa tantya ko ay nasa 5'10" hanggang
5'11" ang taas niya. Para talaga siyang si James Yap na pinakapal ng
kaunti ang kilay. Ang mga muscles niya sa braso at binti ay katulad ng mga
basketbolistang nakikita ko. Para tuloy akong natatakam sa kaniya.
"Saan ba ang
inuuwian mo dito?" tanong ni Cyrus.
"Doon sa may
harapan halos nung pinaglalaruan n’yo ng basketbol," sagot ko.
"Minsan sumali
ka sa amin sa paglalaro lalu na kapag wala kang pasok," yaya niya sabay
akbay sa balikat ko.
Sa pagdampi ng
kamay niya sa akin ay nakaramdam ako ng pagnanasa sa kaniya. Ramdam na ramdam
ko kasi ang tigas ng mga muscles niya sa dibdib at braso habang naglalakad
kami.
Naisip ko tuloy na
gumawa ng paraan upang makakuha ng tyempo at masubukan kung kakagat siya. Nang
mapadaan kami sa isang madilim na lugar ay nagkunwari akong nahihilo at sinabi
kong, "Sandali lang Cyrus maupo muna tayo doon at parang nahihilo
ako."
Tinungo namin ang
isang upuang gawa sa kawayan na nasa ilalim ng isang malaking puno ng akasya.
"O sige, tara.
Hindi ka siguro sanay uminom kaya ka nahilo," sabi niya sa akin.
Nang makaupo kami
ay hindi na ako nagsayang pa ng panahon at hinawakan ko ang kaniyang kaliwang
hita. Hindi siya umimik kaya unti-unti kong iginapang ang aking kamay patungo
sa kaniyang sandata.
"Teka Albert,
anong ginagawa mo?" gulat niyang tanong at sabay tayo sa kaniyang
pagkakaupo.
"Alam mo kasi
Cyrus, kaninang inakbayan mo ako eh nakaramdam ako ng init ng katawan. Pasensiya
ka na kung masiyado akong diretso magsalita at may pagka-agresibo ang mga kilos
ko. Ewan ko ba bakit ko ito nasasabi sa iyo. Pero kung ayaw mo okay lang,"
paliwanag ko.
Hindi siya nakaimik
sa kaniyang pagkakatayo. Kahit madilim sa aming kinaroroonan ay kita kong
nakatitig siya sa akin, titig na para bang nagtatanong kung bakit ko iyon
nagawa. Tumayo ako at aktong aalis na nang hawakan niya ako sa braso. Humarap
ako sa kaniya at sinabing, "Uuwi na ako kasi masakit ang ulo ko. Pasensiya
ka na ulit at sana huwag mo na itong ipaalam kahit kanino. Sorry kung nabigla
ka at hindi mo nagustuhan ang ikinilos ko."
Habang nagsasalita
pa ako ay nakahawak siya sa kaniyang batuta at hinihimas niya ito. Kita kong
matigas na ito dahil sa malambot niyang shorts. Inilabas niya ito at itinambad
sa aking harapan.
“Gusto mo ba?” tanong
niya sa akin.
Walang kahiya-hiya
ko siyang sinagot, “Oo Cyrys, gustong gusto ko.”
Hinawakan niya ako
sa ulo at pilit na itinulak pababa sabay sabing, "Sige tsupain mo ako.
Tutal madilim naman dito at walang makakakita sa atin."
Lumuhod ako sa kaniyang
harapan at hinawakan ang tigas na tigas niyang burat. Ang laki nito at dama ko
ang ugat sa palibot nito. Ibinuka ko ang aking bibig at malayang pinapasok ang
kaniyang sandata. Narinig ko ang bahagya niyang pag-ungol nang dilaan ko ang
ulo at butas nito. Tinungo ng aking bibig at dila ang magkabila niyang bola at
pinagsawaan ang mga ito. Salitan ko itong sinimsim at isinubo na lalong
nagpalibog sa kaniya. Dinig ko ang mahihina niyang ungol.
"Ang saraaap,
ang galing mooohhh! Ahhhhhhh sige pa Albert."
Halos mabaliw siya
nang umpisahan kong isubo ang kabuuan ng kaniyang burat. Kahit may kalakihan
ito ay sinubukan ko pa rin isagad sa aking lalamunan ngunit dahil sa hindi ako
sanay ay iniluluwa ko ito kapag nararamdaman kong para akong masusuka.
Dahan-dahan niyang iginalaw ang kaniyang balakang at kinantot ang aking bibig
habang hawak ako sa ulo.
"Aaaahhh ang
init ng bunganga mo, Albert. Ooohhh grabe ang saraaap!" ungol niya.
Alam ko na malapit
na siyang labasan dahil bumibilis ang kaniyang mga pag-ulos kung kaya't
inihanda ko ang aking sarili na saluhin ang lahat ng kaniyang katas. Binilisan
ko na rin ang pag-dyakol sa aking burat upang sabay kaming magpabulwak ng
tamod. Napalakas ang mahaba niyang ungol na hudyat ng kaniyang pagpapalabas ng
katas, Ooooooh shit ayan na akoooo!"
Halos mapuno ang
aking bibig sa dami ng kaniyang katas. Kahit ayaw ko ng lasa nito ay pinilit
kong lunukin lahat ng tamod niya hanggang sa huling patak. Ilang sandali lamang
pagkatapos niyang labasan ay tumilamsik na rin ang aking katas sa lupa. Ang
sarap ng pakiramdam ko ng mga sandaling iyon.
Nang maitaas na ni
Cyrus ang kaniyang shorts ay niyaya na niya akong maglakad ulit sabay sabing,
"Huwag mo itong ipapaalam kahit kanino ha. Sa atin na lang ito. Pero sa
totoo lang, ang galing mo. Siguro madami ka ng na-tsupa no?"
Hindi niya alam na siya
ang kauna-unahang lalaking na-tsupa ko. Hindi ko na rin ito sinabi sa kaniya
bagkus ay ngumiti lang ako.
Maraming panahon
ang lumipas at marami na rin ang nangyari sa buhay ko. Ilang beses ding naulit
ang pagniniig namin ni Cyrus. Masasabi ko na tanging sa kaniya lang ako
nagkaroon ng karanasan hanggang sa makatapos ako sa kolehiyo. Hindi man kami
nagkaroon ng malalim na relasyon sa isa't isa, naging masaya pa rin ako sa
bawat sandaling nakasalo ko siya.
Sa mga panahong
pinagsamahan namin, hindi ko napigilan ang sarili ko na mahulog sa kaniya… ang
magkaroon ng pagtingin kay Cyrus. Alam kong mali at hindi niya ito gugustuhin
dahil una na niya itong sinabi sa akin. Pero ano nga ba ang magagawa ko? Alin
nga ba ang susundin ko... ang isip na nagsasabi na hindi ito nararapat o ang
puso na nagmamahal ng tapat?
Patuloy kong
ikinubli ang aking nararamdaman para kay Cyrus kahit masakit ito para sa akin.
Mas gugustuhin ko na ang masaktan at manatiling kaibigan ko siya kaysa masaktan
at mawala siya sa akin. Hindi madaling magkubli ng nararamdaman para sa isang
taong minamahal mo ng labis. Mahirap ang sitwasyon kung saan wala kang ibang
pagpipilian kung hindi ang itago ang laman ng iyong damdamin. Ano nga ba ang
mga bagay na minahal ko kay Cyrus? Bakit lihim ko siyang minahal? Isa lang ang
malinaw sa akin… ang pagpapakita niya sa akin ng kaniyang totoong pagkatao...
ang pagpapalasap niya sa akin ng sarap ng minamahal at nagmamahal kahit ang
turingan ay magkaibigan lang... ang hindi niya pag-iwas sa akin sa kabila ng
lahat.
Hanggang sa mga
sandaling ito, kahit ako'y tapos na at si Cyrus ay nasa kolehiyo pa, nananatili
pa rin ang aming komunikasyon... bilang magkaibigan.
*****WAKAS*****
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento