Shawn: Ang Crush kong Estudyante By: Sir Rob

 

Shawn: Ang Crush kong Estudyante

By: Sir Rob

 

Una kong nakilala si Shawn nuong Third Year High School siya. Hindi aakalaing 15 years old lang siya, kasi matangkad at malaki na ang katawan na parang sa isang 20 year old na binata. Ako naman ay 33 years old pero marami pa rin ang nagsasabi na mukha pa ring bata, para daw nasa early 20s lang.

Bihira lang ako ma-attract sa mas bata sa akin, pero merong kakaibang dating si Shawn na trip ko. Mysterious looking, malalim ang boses at chinky eyes. Naalala ko pang sinabi ko sa sarili, hindi ako magdadalawang isip na maka-one night stand siya kung may pagkakataon. But… iba kasi ako. I believe it’s not right to corrupt minors kaya hanggang pangarap lang iyon.

Minsan, nuong 4th year siya, nagkaroon kami ng konting moment, wherein naging close kami nang tinulungan ko siya sa kaniyang requirement sa subject ko, pero hanggang duon na lang yon. Nagkita kami muli when he is in his second year in college. Siya pa nga ang unang bumati sa akin.

Nagulat nga ako kasi alam ko’y sa Ateneo siya nag-aaral. Pinabalik daw siya ng parents niya dito sa paaralang ito dahil napasama sa mga bad guys, bad influence.

“Sayang naman, di hamak na mas magandang unibersidad ang Ateneo, saka malaki na ang in-improve mo nung high school ka dito,” sabi ko.

“Eh Sir, okay lang na umalis ako sa Ateneo dahil, masaya din naman ako sa school natin dito,” sabi niya.

Napansin ko lang na medyo aggressive na siyang magsalita as compared before. Nag-usap pa kami ng konti bago ako nagpaalam, pero bago kami maghiwalay… sinabi niya that it was good to see his favourite teacher daw. Ngumiti lang ako sa kaniya, sabay wink naman niya sa akin.

Hindi ko naman pinipilit na magkita kami pero since the school is small, once in a while we bump to each other. He makes it a point to strike little conversations kahit saglit lang. May one time na hindi ko malilimutan, naglalakad kami noon sa corridor at nag-uusap ng bigla niya na lang akong inakbayan. Instinctively, tinanggal ko ang kamay niya sa balikat ko kasi teacher ako at baka kung ano ang isipin ng ibang tao. Nag-apologize naman siya at sinabing nakalimutan niya na teacher ako.

Para hindi sumama ang loob niya, I added humor na lang sa moment at humirit na “former teacher naman” kaya lang medyo feeling ko lumiit ako nuong inakbayan mo ako (he stands 5’10, ako naman 5’6). Napangiti siya nuon pero iba ang dating sa akin.

To cut the story short, naalala ko pa when the “inevitable” finally happened. Late na ako matapos mag-set up ng exhibit for the school and on my way to my car, biglang umulan ng malakas. Notorious ang school naming na kung anong biglang bagsak ng isang malakas na ulan, mabilis rin babaha at kahit 4×4 ang sasakyan ko eh di pa rin kakayanin. Napa-mura ako nuon kasi medyo pagod na ako. Laking gulat ko na lang ng biglang may bumati sa likod ko.

“Shawn? Nandito ka pa?” medyo nahihiya kong sinabi dahil alam ko na narinig niya ang mura ko.

“Yes, sir. Pareho pala tayong nadali ng ulan,” pangiti niyang sagot, pero bakas sa mukha na natatawa kasi alam sa buong school na hindi ako marunong magmura.

“Sorry, narinig mo ang pagmura ko,” sabi ko, trying to save some face.

“Okay lang yon. Pero honestly sir, hindi ako makapaniwala na marunong ka palang magmura,” sabi niya.

“Tao lang rin ako Shawn. I can lose my temper rin naman once in awhile,” sabi ko. “So, bakit ka pa nandito?”

“May nakalimutan ako sa locker ko kaya binalikan ko,” sabi niya sabay tanong kung bakit nandito pa rin sa ako sa school.

Sinabi ko na tinapos ko ang exhibit sa art room kasi bukas na ang opening. Bigla na lang siya nagrequest kung pwede makita ang exhibit since wala naman kaming magagawa dahil stranded kami. I said yes at diretsong pumunta sa art room na located sa second floor ng aming High School Building. Kami na lang ang tao nuon at alam ko, hindi rin lulusong ang gwardiya namin sa ulan at baha to do their rounds. Besides, malayo rin ang high school building sa main gate kung saan naroon ang guard house.

Pagdating sa art room ay napa-wow si Shawn, kasi maganda raw entrada pa lang. Hindi naman talaga artist si Shawn at feeling ko rin naman hindi siya mahilig sa art pero na-appreciate niya ang kaniyang nakikita at panay refer sa time na tinuturuan ko pa siya nuon. Sabi niya na-inspire ko daw siya.

“Stir!” sabi ko. “Hindi ka nga nagpasa on-time ng projects mo kaya hindi ko pinirmahan ang clearance mo.”

“Hehehe.” Ngiting aso at tawa niya sa akin at sinabing hindi siya makapaniwala na naalala ko pa ang incident na yon.

“Kahit naman marami kayo sa class ko, may mga significant students na more or less, namamataan ko.”

“Sir, so… significant pala ako sa iyo?”

Ngumiti na lang ako at hindi na lang sumagot dahil parang iba ang kahulugan ng kaniyang hirit. Umikot pa siya sa exhibit habang ako naman ay pumunta sa table ko na nasa loob rin ng exhibit area. Hindi ko napansin na naka-idlip pala ako dahil sa pagod. Nagising na lang ako ng mapansin ko na may tila matang nakatingin sa akin. (Super Sensitive kasi ako kaya kahit tulog ako alam ko pa rin ang nangyayari sa palagid ko)

“Sorry sir, nadistorbo ko ba ikaw?” pagpapaumanhin ni Shawn. “Pahinga ka lang sir, malakas pa naman ang ulan sa labas.”

“It’s okay. Hirap ng matulog baka kung ano pa gawain mo sa akin!” paloko kong sinabi habang nag-stretch ako ng katawan.

“Cute mo pala matulog sir parang baby,”pangiting sabi ni Shawn.

“Sira! Siguraduhin mo lang na wala kang kinuhang picture sa phone mo, ha? Ayoko ng mga stolen moments tapos lalabas sa internet.”

Tumawa ng malakas si Shawn at pinakita ang patay niyang phone. Sinabi niya ng nakalimutan niya sa locker ang phone niya at naalala lang niya ng nakita niya ang charger sa bahay nila. Tumingin ako sa labas ng pinto at kagaya nga ng sinabi ni Shawn malakas pa rin ang ulan.

“Mukhang overnight ata ang ulan na ito. Would you like to call your parents baka mag-alala yon na wala ka sa bahay.”

Shawn just shook his head at sinabing wala ang parents niya ngayon sa bahay dahil nagpunta sa Hong Kong for some business. Magtatanong pa sana ako ng biglang nawalan ng ilaw sa exhibit area, nagbrown-out.

Laking gulat ko na lang ng napasigaw si Shawn sabay yakap sa akin. Napatawa ako dahil eto ako na maliit na lalaki, tapos siya ay halos higante at malaki ang katawan pero siya pa ang takot. But honestly, hindi ko maalis na tinamaan ako sa mga sandaling iyon. Mahigpit at dikit na dikit ang aming katawan, at amoy na amoy ko ang pabango niya. Papalag na sana ako pero lalo siyang yumakap sa akin.

“Sir, huwag muna. Takot pa ako,” pabulong at nahihiya niyang sinabi sa akin. “Hindi talaga ako sanay sa dilim sir. Kahit ngayon natutulog pa rin akong bukas ang ilaw.”

“Shawn, medyo uncomfortable ako. I hope you don’t mind.”

Nagtanka muli akong pumalag pero niyakap pa rin niya ako. “Kalalaki mong tao, tapos takot ka. Kasama mo naman ako eh. Di ako aalis.”

“Sir… I’m sorry but… ” mahina niyang sinabi. And next thing I knew, dumikit na ang labi niya sa labi ko. Hindi na ako makagalaw sa sandaling iyon maliban sa aking mga labi na gumanti sa maninit niyang mga halik. Naglaro ang aming mga dila habang ang kamay niya ay humawak sa aking dibdib at pinaglaruan ang aking mga nipples.

Binuksan ko ang zipper ng kaniyang pantalon at hinawakan ang kaniyang matabang sandata na kanina ko pa nararamdaman na tigas na tigas mula pa nang magdikit ang aming katawan. Napa-ungol siya at pabulong na sinbi, “Yes, ang tagal ko rin itong inantay.”

Natigilan ako sa mga sandaling iyon. “Anong ibig mong sabihin?”

Hinalikan niya muna ako bago sumagot, “Crush kita sir since I first saw you.”

Hindi ako makapaniwala sa aking narinig, ang crush kong student, may crush rin sa akin. Napangiti ako sa sandaling iyon. Siya pa ang gumawa ng hakbang para mapansin ko siya.

“Sir… Rob, I hope you don’t mind…” sabay halik muli sa akin habang inihiga niya ako sa sahig ng exhibit area. Ramdam na ramdam ko ang bigat ng kaniyang katawan at laki ng kaniyang sandata na tumatama sa aking matigas na ring sandata.

Tinanggal ni Shawn ang aking polo at ako ang nagtanggal ng kaniyang polo shirt sabay dila sa kaniyang nipple. Napahiyaw siya habang inalis ang ko ang sinturon at pantalon niya. Kinapa niya ang sandata ko at unti-unting bumababa sa aking betlog hanggang dumating sa aking butas. Medyo pumalag ako.

“Shawn, I’m top. I just don’t let anyone do it to me there.”

“Sir, once lang. Make my fantasy come true… tagal ko na itong ini-imagine. I will make it worthwhile, you can fuck me too,” sabi niya sa akin habang medyo pinasok ang butas ko.

I have to admit, libog na libog na ako at that point. Bahala na si batman bulong ko at hinayaan ko ang daliri niya sa paglalaro. Lalong naging agresibo si Shawn at pinasok na ng todo ang daliri niya. Tumama sa akin g-spot at napa-ungol ako.

“Sige Sir, moan some more. You make me horny,” mahinang pabulong ni Shawn.

Pumatong si Shawn sa chest ko at tumapat ang kaniyang sandata sa mukha ko. Malaki talaga, ang ulo ay parang door-knob at ang katawan ay mataba parang pipino. Hindi na ako nagdalawang isip, alam ko ang gusto niyang mangyari.

Dinilaan ko muna ang ulo ng kaniyang sandata na meron ng pre-cum. Umungol muli siya at sinabing isubo ko na. Unti-unti kong sinubo ito at ramdam ko ang pagtigas lalo ng kaniyang mga ugat.

“Shawn… suck me too.” Sinabi ko sabay balik sa pag-suck niya.

Tuluyan ng tinanggal ni Shawn ang aking boxer shorts at nag-69 kami. Ilang minuto pa ay kumalas na siya at sinabing gusto na niya akong angkinin.

“Sir Rob, I really like you,” sabi niya bago siya pumatong muli sa akin habang sinisik ang kaniyang balakang sa aking dalawang hita. Binuka ko ang aking mga hita at tinaas ang aking beywang.

“Shawn, do it slow, okay? Its been a long while since someone did it to me,” sabi ko habang nararamdaman ko na ang ulo ng kaniyang sandata ay pilit na pumasok sa aking butas. Paulit-ulit niyang binubulong ang aking pangalan at pahalik-halik sa aking labi. Dahil na rin sa aming fore-play at grabe kong libog, na-pasok rin ni Shawn ang aking butas. Masakit pero ilang minuto lang ay naging masarap na rin. Naka-ilang posisyon rin kami, dinog style niya ako, over-the-top pero gusto raw niya na tapusin ng patagilid gusto raw niya makita ang mukha ko na nasasarapan sa kaniyang pagkantot habang ako naman ay walang sawa sa pagjajakol. Sinabihan niya ako na sabay daw kami magpalabas at ng malapit na ako ay bigla niya akong hinalikan ng madiin at nagpasabog siya ng mainit niyang katas sa loob ko, kasabay halos rin ng pagsabog ng katas ko.

Hinihingal siyang bumagsak sa aking dibdib. Hinawakan niya ang aking kamay at tumingin sa akin mga mata. May naughty smile na mumuo sa kaniyang mga labi. Tinanong ko siya kung bakit.

“Rob, you really don’t know what this means to me.”

Hihirit sana ako kung bakit nawala na ang “sir” na karugtong ng pangalan ko pero hinalikan niya ako muli.

Madaling araw na ng magkaroon ng ilaw muli sa school halos sabay sa pagtigil ng ulan pero umaga na talaga bago nawala ang baha sa labas. Nagpunas na lang kami ng aming katawan sa comfort room at pumunta sa aking sasakyan.

“Shawn, hatirin na kita sa inyo.”

“Huwag na. Nakakahiya naman,” sabi ni Shawn at nagsimulang lumakad.

“Huwag ka ng tumanggi baka mahalikan kita,” paloko kong sinabi.

Hindi na siya nagpakipot at sumakay na sa sasakyan ko. Papalabas na kami sa gate ng school ng sabihan kami ng guard na nag-declare ang president ng school na walang pasok kasi maraming teacher at estudyante na binaha at di makakapasok. Napa-yeheey kami ni Shawn.

Paglabas ng school gate ay tinanong ko si Shawn kung saan siya nakatira. Sabay sabi niya nai-turn right ko ang sasakyan ko paglabas sa gate hanggang sa dulong kanto at i-liko ko muli sa right. Wala pang 5 mins ay nasa likuan na kami.

“So from here, where do I go, going to your house?” tanong ko.

“Dito lang ako,” pangiting sabi ni Shawn.

Walang hiya. Naloko ako! Kahit baha pa sa labas puwede pa rin pala siyang umuwi. Alam ko na kita niya ang di mapintang reaksyon ng aking mukha.

“Nang makita kita, last night, Rob, alam ko pagkakataon ko na ma-solo ka ng matagalan. Hindi ko alam kung may mangyayari pero I just know it’s worth the risk. ”

 

 

-----Wakas-----