Series From Other Blog # 19 - Everything I Have (Chapter 3) By: Joemar Ancheta (From: hotpinoyparkzonestories)

 

Everything I Have (Chapter 3)

By: Joemar Ancheta

(From: hotpinoyparkzonestories)

 

Nangako si Nanang sa akin na tulungan niya akong kumita ng pera para sa pasukan sa High School. Malayo ang paaralan ng sekondarya sa amin kasi kailangan pang lakarin ng higit isang oras dahil malapit na iyon sa bayan. Ngunit sa tulad kong may pangarap ay pilit kong kakayanin ang lahat. Alam kong sa tulong ni Nanang ay matatapos ko ang High School.

Pasukan, first Year na ako noon, muli kong naramdaman ang kaibahan ko sa ilang mga nakakaangat kong mga kaklase. Isa lang ang itim na pantalon kong pampasok. Mumurahin ang sapatos ko at dalawa lang ang puting uniform ko na kailangan kong labhan araw-araw para may maisuot ako kinabukasan. Ngunit naiintindihan ko ang kahirapang iyon, batid kong iyon ang magiging buhay ko.

Subali’t ang hindi ko lang talaga maintindihan ay ang pagiging alanganin ko. Bakit walang subject na magtuturo sa amin sa tamang pagkatao alinsunod sa kasariang ibinigay sa atin. Kung sana katulad lang ng formula sa Algebra o physics o kaya ay kung sana meron lang mga elements sa Chemistry na kailangan pagsasama-samahin para tuluyang mapag-aralan ang pagiging tunay na lalaki ng isang bakla ay doon na ako tumutok ng husto. Wala ba talagang subject na tuluyang bubura sa tunay na pakiramdam ng isang tao?

Kaya nga kahit anong laban ang gawin ko ay hindi ko parin kayang labanan ang umusbong na pagka-crush ko kay Richie. Inaagahan kong pumasok sa school para kapag dumaan ang sinasakyan niyang motor ay makita ko siyang daanan ako at binibilisan ko naman ang paglakad para maabutan ko siyang nagbibida sa mga barkada niya bago mag-Flag ceremony. Dahil mas matangkad ako sa kaniya ay sa likod niya ako laging pumupuwesto, at dahil magkatabi lang kami ng upuan dahil Bautista ang apelyido ko at Castro naman siya ay alam ko ang lahat ng kaniyang ginagawa.

Nawawala ang konsentrasyon ko sa pakikinig sa tuwing naidadampi ang siko niya sa kamay ko. Sa tuwing lilingon ako sa kaniya at mahuli niyang nakatingin ako sa kaniya ay namumula ako ng husto. Dahil wala akong pera, wala din akong ibang kuwentong pangmayaman tulad ng mga pinag-uusapan nila at ng mga iba ko pang kaklase, ay mahirap na mabarkada ko siya. Isa pa, natotorpe ako kapag siya na ang kausap ko. Nauunahan kasi ako ng hiya at hindi ko masalubong ang kaniyang mga mata.

Kapag may tinatanong siya ay nawawala ako sa aking sarili. Natatameme ako samantalang kung iyong mga babae na nagkakagusto sa akin ang lumalapit at nakikipag-usap ay parang napakasarap lang silang biruin at sakyan ng sakyan.

Guwapo din si Richie. Hindi nga lang matangkad na katulad ko, ngunit sa pangin ko ay siya ang pinakaguwapo sa buong campus. Bilugan ang kaniyang mga mata na may makapal na kilay. Matangos ang ilong at may tamang umbok ang mga labi. Dahil sa bata pa kami noon ay wala pang laman ang dibdib niya pero mabalbon siya. Makinis ang balat at maputi sa karaniwan.

Ako naman, dahil bilad sa araw, kaya medyo may pagkakayumanggi ako. Matangkad ako. Isa ako sa mga pinakamatangkad sa buong campus namin. Makapal din ang kilay ko, matangos ang ilong at manipis ang pang-itaas na labi na binagayan ng medyo may kakapalan na bibig sa baba. Maganda ang tubo ng ngipin. Dahil sa banat ako ng trabaho kaya matigas ang katawan. Kung titignan akong mabuti, walang magsasabing pusong mamon ako.

Dahil sa may pangarap ako sa buhay kaya ko pinag-igihan ang pag- aaral. Iyon na lamang kasi ang naiiwang pag-asa ko para umangat. Hindi ko akalain na iyon din ang napansin sa akin at nagustuhan ni Richie para kaibiganin niya ako. Noong una ay kinausap niya ako kung gusto ko daw mag-try-out ng basketball kasi sayang daw naman ang tangkad ko kung hindi ko gagamitin. Kailangan daw kasi nila sa intrams ang kasama. Hindi ako nabigyan ng pagkakataong nakapaglaro ng ganoon dahil naging abala ko noon sa paghahanap-buhay para sa pag-aaral ko.

Bago ang try-out ay sumama ako sa mga kapitbahay ko na maglaro. Nagpaturo ako sa kanila, at dahil sa likas na lakas, liksi na binagayan ng aking tangkad, naging madali sa akin ang paglalaro. Sinamahan ko pa iyon ng pagbabasa sa tungkol sa larong ito sa aming maliit na library. Pagdating ng try-out, ginulat ko siya ang barkada niya sa pinamalas kong galing sa paglalaro. Ilang araw bago ang try-out na iyon ay siya na ang lumalapit sa akin. Sabay na kaming pumasok noon dahil inaangkas na niya ako sa motor at idinadaan sa uwian.

Nabanguhan ako sa kaniya sa tuwing umaga at sa hapon ay parang hindi parin iyon nawawala. Sa tuwing nakahubad siya at magpraktice kami ng basketball ay kitang-kita ko ang manipis na tubo ng buhok sa kaniyang dibdib hanggang sa tiyan. Tuwing naidadampi ang puwit ko sa kaniyang harapan kapag ginugwardiyahan niya ako ay nawawala ako sa aking katinuan. Napapayakap siya sa akin kapg pilit niyang inaagaw ang bola at dama ko ang basa sa pawis niyang katawan na nakadikit sa likod ko na minsan hindi ko mapigilang tigasan at tuluyang nawawala ang liksi ko sa paglalaro.

At sa pagdaan ng araw, ang dating pagka-crush sa kaniya ay nagiging totohanang pagmamahal na. Sabay kaming umihi ngunit hindi ko magawang lumingon sa ari niya. Natatakot akong malaman niyang may berde akong dugo. Natatakot din akong maidikit ang katawan ko sa katawan niya kung sinasakay niya ako sa motor. Sa dinami-dami ng nagkakagusto sa aking babae ay siya pa rin ang gusto ko.

Dumaan pa ang araw at buwan at naging mas malapit na kami sa isa’t isa. Hanggang sa ako na ang naging takbuhan niya sa assignments namin, kopyahan niya sa mga hindi siya siguradong sagot sa mga exams namin at kung nasaan siya, siguradong naroon din ako.

Sa pagtatapos naming ng First Year ay ako ang naging first honor. Second Year na kami noon ng may transferee galing sa Manila na si Juvie. Crush na crush ni Richie si Juvie kaya kahit nasasaktan ako ay ginagawa ko parin ang hiling niyang gumawa ng love letter para kay Juvie. Nasasaktan ako. Sobrang sakit sa akin lalo na kapag nakikita kong nag-eefort talaga siya para sagutin siya nito.

Subali’t naging mas malapit si Juvie sa akin na parang pinagduldulan ang sarili. Ngunit pinilit kong umiwas dahil ayaw kong magalit si Richie sa akin. Hanggang isang araw ay kinausap ako ni Richie. “Ikaw daw ang gusto pare at hindi ako.”

“Gano’n ba. Hayaan mo na, madami namang iba diyan. Bata pa naman tayo.”

“Sigurado ka hindi mo siya papatulan?”

“Hindi. Wala sa isip ko ngayon ang panliligaw. Gusto kong makatapos sa pag-aaral.”

“Paano kung siya ang magtatapat sa iyo, hindi mo pa rin ba papansinin?”

“Pangako yan, hinding-hindi pare. Respeto ko na lang din sa iyo ‘yun.”

“Sige, asahan ko ‘yan.”

Kaya sa pagdaan ng araw ay ako na ang umiwas kay Juvie. Mahal na mahal ko noon si Richie kaya ang Diary ko noon ay puro siya ang laman. Doon ko inilalabas ang sobrang pagmamahal ko sa kaniya. Lahat ng mga ginagawa namin ay sinusulat ko doon. Wala akong itinago. Lagi akong lumalabas noon dahil naging pambato na ako ng aming school sa halos lahat ng contest sa pagsulat, pagtatalumpati, pagguhit at kung anu-ano pang mga contest. Lahat halos pinapanalunan ko kaya naging kilala na ako hindi lang sa buong Cagayan kundi ang buong Region II.

Hindi pa man ako nakakasungkit ng first place sa national contest, ngunit alam kong darating din yung araw na magiging national Champion din ako.

Third Year na kami noong nagkaroon si Richie ng girlfriend. Hindi iyon si Juvie ngunit hindi pa rin nawala ang pagkakagusto niya rito. Tinamaan siya ng husto ngunit sa akin naman sobrang nagkagusto si Juvie na hindi ko magawang patulan dahil iba ang mahal ko. Kahit kailan ay hindi ko siya kayang mahalin.

Una akong umiyak kay Richie. Napansin ko kasing hindi na ako ang sinasakay niya sa motor kundi ang second year na girlfriend niya. Sa classroom na lang kami nagkikita at nagkakausap. Sa basketball naman, lumiliban na siya sa mga ensayo naming lalo na kapag nakita na niya ang girlfriend niya. Ngunit mahal ko siya. Lahat ng sakit na nararamdaman ko ay naipon at sa diary ko lang sinusulat ang lahat. Doon na ako parang nakaramdam ng pagtatampo at sakit ng loob sa kaniya dahil pati pagkakaibigan namin ay tuluyan ng nawala.

Ngunit lagi parin naman niyang tinititigan si Juvie. Alam kong mahal pa rin niya si Juvie. Paano ako? Tigagawa na lang ba lagi ng assignment niya, kopyahan niya tuwing may exam kami? Tigasulat sa notebook niya kapag tinatamad siyang mangopya?

Dahil sa selos ko ay naisipan kong ligawan si Juvie. Gusto ko din kasing subukan magkaroon ng girlfriend baka sakaling babae din ang gusto ko at nalilito lang ako. Gusto kong malaman kung kaya ko ding magmahal sa babae.

Naging lihim na kami na ni Juvie, ngunit alam kong nakakaramdam na noon si Richie. Hindi lang niya ako matanong dahil may girlfriend na siya. Ngunit kapag nahuhuli niyang magkasama kami ni Juvie ay galit siyang nakatingin sa akin. Ngunit kahit girlfriend ko si Juvie ay si Richie parin ang gusto ko. Siya ang pinangarap kong makasama, siya ang gusto kong unang mahalikan at mayakap.

Minsang may District Sportfest kami at kailangan naming umalis sa school ng tatlong araw at matulog sa isang classroom sa bayan at kami ang nagkasama.

“Pare, girlfriend mo na ba si Juvie?” tanong niya noon sa akin.

Hindi ako sumagot ngunit alam kong alam na niya iyon dahil nakita niyang paghatid sa akin ni Juvie at pagsipit ng sulat sa bag ko nang pasakay na kami ng jeep.

“Wala ka din palang isang salita.”

Hindi parin ako sumagot. Tahimik lang ako.

“Sige, kung ayaw mong pag-usapan, ngunit tandaan mo ‘to pare, kapag nalaman-laman kong siyota mo ang matagal ko ng gusto at tinalo mo ako, pasensiyahan na lang tayo. Sige, kalimutan na muna natin.”

Katatapos namin noong mag-ensayo para sa laban namin ng basketball nang niyaya niya akong maligo daw sa bahay ng pinsan niya na malapit lang doon. Gusto niyang sabay na lang daw kaming maligo para mabilis kaming matapos at makabalik na agad kami sa school bago ang hapunan.

“Tang-ina, nakalimutan ko yung brief ko. Okey lang ba maghubad na lang akong maligo? Wala naman sigurong masama, pareho naman tayong lalaki.”

“Sige, okey lang.” sagot ko pero nanginginig na ako nang makita kong binaba na niya ang short niya kasama ng kaniyang brief. Tumambad sa ang kaniyang tulog na alaga at balahibong-pusang bulbol. Napalunok ako lalo ng nang sinasabon na niya iyon sa harap ko mismo na parang wala lang sa kaniya.

Dahil hindi ko na makayanan, tumitigas na ang ari ko, kaya tumalikod na lang ako. Pilit kong pinakalma ang aking nararamdaman. Natatakot ako na baka kung ano pa ang aking magawa.

“P’re, pasabon nga sa likod.”

Bahagya akong nagulat. Hindi ko alam ang gagawin ko. Kahit may suot akong brief, pero sa kalumaan,halos bibigay na ako sa haba at taba ng galit kong kargada. Binuhusan ko na ng tubig ngunit ayaw talagang paawat.

“Sige, tumalikod ka muna at sasabunin ko.”

Sinabon ko siya. Nang matapos ay bigla siyang yumuko para kunin ang tabo at bumuhos kaya huli na nang iiwas ko ang ari kong tumama sa gitna ng kaniyang puwit.

“Pare, ano ‘yan.” Lumingon siya, humarap sa akin. “Tang-ina ang libog mo,” kantiyaw niya sa akin.”

Tumatawa lang siya. Sa hiya ay parang naapektuhan din ang aking alaga kaya lumambot din ngunit natameme na ako. Mas pinili ko na lang tumahimik para hindi na hahaba pa ang pagkabuking sa akin. Ngunit kinagabihan no’n ay tabi kami sa pagtulog. Patay ang ilaw. Nakaharap siya sa akin. Hindi ako dalawin ng antok lalo pa’t katabi ko lang ang lalaking matagal ko ng pinagpapantasyahan. Wala pa akong karanasan sa sex at hindi ko din pa alam kung paanong humalik.

Narinig ko ang mahina niyang hilik. Naisip kong maaring tulog na ito sa pagod. Nilapit ko ang mukha ko sa mukha niya. Inamoy ko ang hininga niya galing sa ilong. Wala akong sinayang. Lahat ay sinamyo ko. Hanggang nanginginig na at nalalamig ako. Ilang minuto ding nagpalitan kami ng hininga at galit na galit na ang aking kargada. Sinubukan kong idampi ang labi ko sa labi niya. Hindi parin siya kumikilos at bumigat lalo ang kaniyang paghinga.

Idiniin ko ang paghalik. Ang pang- ibabang labi niya ay nasa gitna na ng aking labi at parang nasa langit na ako noon. Ang sarap ng unang halik na iyon kahit sabihin pang panakaw lang ito. Parang ayaw ko ng matigil pa sana iyon. Ayaw kong igalaw ang aking labi. Sapat na iyong nakadampi lang iyon habang sinasamyo ko ang mabango niyang hininga. Ngunit nang umungol siya ay bigla akong bumalikwas at nagkunya-kunyariang naghihilik din.

Dahil sa takot kong mahuli ay hindi ko na inulit pa siyang halikan. Para sa akin ay sapat na muna iyon. Kinabukasan ay parang walang nangyari. Alam kong tulog din siya nang hinalikan ko siya ngunit hindi ko parin kayang iharap ang aking mga mata sa tuwing kinakausap niya ako, naalangan ako, baka kasi naramdaman niyang hinalikan ko siya.

Sumunod na gabi ay hindi na naman ako makatulog. Huling gabi na namin iyon. nang makatulog siya at nakatihaya ay nakita ko ang bahagyang tigas niyang kargada. Nakadantay ang isang paa niya sa akin at nakaharap na naman ang mukha niya sa mukha ko. Nang alam kong tulog na ito ay muli kong nilapit ang mukha ko sa mukha niya hanggang tuluyan ko ng hinalikan ang labi niya. Hindi ko na noon kaya pang pigilan ang nararamdaman ko. Sasabog na ang dibdib ko sa lakas ng kaba. Parang nagyeyelo na ang katawan ko sa sobrang pagkaginaw at hindi ko na din makontrol pa ang panginginig.

Dinantay ko ang tuhod ko sa mismong ari niya at ramdam ko ang tigas na tigas niyang kargada. Pinakiramdaman ko muna siya kung gumalaw ngunit parang wala lang sa kaniya. Tulug na tulog parin siya. Hindi ko na talaga kaya pang pigilin ang libog ko. Binaba ko ng bahagya ang tuhod kong nakadantay sa alaga at nagsimulang gumalaw ang aking kamay. Una sa bahaging tiyan niya. Nakiramdam ako. Naghihilik parin siya. Bumaba iyon sa ibabaw ng short niya na parang dinantay lang ngunit dama kong tumitigas talaga ang kaniyang ari.

Hindi parin siya kumikilos. Binalik ko ang kamay ko sa tiyan ngunit ngayon ay pumasok na ito sa loob ng kaniyang t-shirt. Hinaplos ko iyon at ilang saglit pa ay pumasok na iyon sa garter ng kaniyang short. Naramdaman ko ang balahibong pusa niyang bulbol at sa isang iglap ay kulong na ng kamay ko ang galit nag alit niyang kargada.

Dahil hindi ako makapuwesto ay bahagya ng tumulong ang isang kamay ko para ibaba ang kaniyang short. Nang nakailang hagod na ang kamay ko ay bigla siyang nagsalita. Malakas iyon. malakas na malakas. “Putang ina! Ano ‘yan!”

Sa lakas niyon ay nagulat ang mga kasama namin. Ang coach namin na teacher na ang nagbukas ng ilaw. Para akong estatwang hindi nakakilos. Parang napakakapal na ng aking balat at lalo akong nanginig sa nangyari na hindi ko alam kung paano ko itatago ang mukha ko sa dala kong kumot. Iyon ang simula ng aking kalbaryo kasunod iyon ng trahedyang nangyari sa aking pamilya dahil sa aking pagiging alanganin.

 

 

Itutuloy…..