Escort Boy (Part 1)

 

Escort Boy (Part 1)

Kahit saan lugar yata dito sa Pilipinas ay laganap ang mga ilegal na aktibidad, sugal, droga, akyat bahay, prostitusyon at kung ano-ano pa. Lahat na yata ay narito na lalo na sa matataong lugar.

Naglalakad ako sa kahabaan ng isang kalye dito sa Maynila, bandang alas nuwebe ng gabi. May Hinahanap kasi akong isang kaibigan ay may nakapagsabi sa akin na dito lang siya matatagpuan. Ang wika pa ng aking napagtanungan ay nagtatrabaho daw ito sa isang gay bar.

Ilang bar na ang aking napuntahan, at ni isa ay walang nakakakilala sa aking kaibigan. Nagpatuloy ako sa paglalakad, nagawi ako sa isang bar na may naka-display na mga larawan ng nag-guguwapuhang lalaki, na may magandang pangangtawan na halos hubad na dahil sa maiksing bikini brief lang ang suot at parang may paligsahan ng palakihan ng bukol. Pang-akit nila iyon sa mga nagdaraang tao para pasukin ang bar na iyon.

Ayaw ko talagang pumasok sa ganitong lugar, dangan at kailangan ko lang gawin. Madilim sa loob, may mga ilaw nga, peru malamlam ang liwanag at iba-iba ang kulay. Pagpasok ko pa lang ay naamoy ko kaagad ang sigarilyo, ang usok, grabe, tila may morning fog.

Maraming tao sa loob, masayang nagkukuwentuhan at nagtatawanan. Wala pang palabas ng oras na iyon.

Isang kaakit-akit na lalaki ang nakatayo sa likod ng isang mesa. Chocolate brown ang kulay ng balat at tila yayamanin. Maganda ang kanyang suot na damit at sadyang kaakit-akit ang mukha. Pati ang kanyang likuran ay kapansin-pansin dahil sa tambok nito. Ang sapatos ay kumikintab sa kinang, para siyang isang modelo o di kaya ay isang executive ng isang hotel.

Napatagal yata ang pagkakatitig ko. Napansin yata na sa kanya ako nakatingin, ngumiti siya, nginitian ako.

Naglakad ang lalaki at lumapit sa akin. “Hello. Bago lang kita nakita rito, may kailangan ka ba?” tanong ng lalaki, na binasa pa ng laway ang labi gamit ang dila na parang nang-aakit.

“Kahit anong gusto mo, basta kaya ko ay walang magiging problema. Sa gandang lalaki mong iyan ay baka bumigay na lang ako basta hahaha, Joke lang, Ako si Drake,”pagpapakilala nito sabay abot ng kamay sa akin.

Uminit ang mukha ko, siguradong pinamulahan ako ng husto at pinagpawisan. “Lawrence,” pakilala ko at nakipagkamay kay Drake. “Hindi, may hinahanap lang kasi akong kaibigan at may nakapagsabing dito raw siya nagtatrabaho. Baka naman kilala mo. Rusty ang pangalan niya,” wika ko.

Kinuha ko ang aking cell phone at hinanap ang isang litrato ni Rusty at ipinakita ko sa kanya. “Eto siya. Pakitingin naman ng mabuti at baka isa siya sa nagtatrabaho dito.”

Tiningnan naman mabuti ni Drake ang litrato. Magandang lalaki si Rusty well proportioned ang muscle sa katawan. Sa picture ay magkasama kami na pareho pang naka-uniporme ng pang soccer. Magkasama kami sa team at naging sanggang dikit simula nang magkakilala kami. Saan mang lakaran ay kami palagi ang magkasama. Tinutukso na nga kami na “kung kami raw ba”. Tinatawanan na lang namin ang ganong biro.

“Naku, kilala ko siya. Tama ka, dito siya nagtatrabaho, pero hindi Rusty ng pangalan niya kundi Rudy. Bago lang siya dito, tingin ko ay dalawa o tatlong linggo pa lang. Hit na hit kaagad siya sa mga customer. Tingin ko ay mas marami pa siyang nai-goal na bola rito kaysa sa sports na nilalaro ninyo hehehe,” wika ni Drake.

“Narito ba siya?”

“Tingin ko ay wala. Nakita kong lumabas siya at may kasamang isang mayamang DOM. Jackpot siya rito. Malaking mag-tip bukod pa sa napagkasunduang bayad,” tugon ni Drake na tumawag ng waiter at nagpadala ng dalawang beer. Okay lang kung sa akin ang charge, may info naman akong nakuha sa kanya.

“Sandali, nakakaamoy ako ng drama. Anong ganap?” usisa ni Drake. “Paano mo nalaman na dito siya nagtatrabaho?”

Pinaputok ko muna ang mga daliri ko sa kamay, ugali ko na iyon kapag tensyonado ako. “Ang totoo ay hindi ko alam na dito siya nagwo-work, nagbakasakali lang ako. May nakapagsabi kasi sa akin na parang nakita siya na nakatambay sa isang bar sa lugar dito. Marami na akong napasok na bar at hindi siya kilala. Ito ang huli kong pinuntahan at sinwerte naman ako,” kwento ko.

“So… anong drama?” ulit na tanong ni Drake.

Nagsimula kasi akong mag-alala ng huminto siya sa pag-practice at bihira na kaming magkita sa aming tambayan sa school. Ilang araw na rin na hindi siya pumapasok. Wala rin palagi sa dorm na inuuwian niya. Hindi sinasagot ang tawag ko at nito ngang huli ay tila nagpalit na ng number.” Kwento ko.

“Minsan ko rin siyang nakakwentuhan at naitanong ko kung bakit dito niya naisipang pumasok. Ang sagot ay yung ordinarayong rason, financial problem. Isa pa ay gusto raw gamitin ang kanyang burat na hindi siya makakabuntis. Alam kong biro yung pangalawa niyang rason,”

“Pwede ko bang makuha ang number niya kung meron ka, please. At kung pwede rin na huwag mo munang banggitin sa kanya na nagkakila tayo at alam kong dito siya nagtatrabaho.” Pakiusap ko kay Drake.

“Sige, hindi ako karaniwan na nagbibigay ng number ng mga staff dito, lalo na at hindi namin paying customer. Exception ka. Mukha kasing may kailangan kayong ayusin. Hindi ko rin naman gusto na tuluyang mapariwara ang kaibigan mo. Hindi mo ba aalamin kung anong serbisyo ang ibinibigay niya sa kanyang customer?” tanong ni Drake.

Hindi pa ako sumasagot ng hilahin ako sa kamay at isjnama sa isang silid. Binuksan niya ang kanyang laptop at may ipinapanood sa aking isang video.

Napanganga ako at hindi makapaniwala sa aking nakita, Nakaluhod si Rusty o Rudy, pangalang gamit dito, na subo ang burat ng isang matandang lalaki. May kahabaan at mataba ang ari ng nakatatandang lalaki na sa aking palagay ay hindi  bababa sa pitong pulgada. Sanay na sanay na sa pagchupa ang aking kaibigan, kayang kaya niyang i-deep throat ang lalaki. Nabalot na ng laway ang titi ng matanda. Dinilaan pa niya iyon hanggang sa pinakapuno habang ang isang kamay ay nilalaro ang dalawang bayag.

Isinubong muli ni Rusty/Rudy ang burat, kalahati lang. Ang kalahati ay hawak niya at mabilis na sinasalsal. Nakatitig siya sa mata ng matandang lalaki habang patuloy ang sabayang jakol at chupa. Siyang siya ang dalawa, Nagustuhan nila pareho ang ginawa niya.

Malakas ang ungol ng matanda, tila asong umaalulong. Napapaunat pa ang paa ng lalaki. Umaagos na ang laway ni Rusty/Rudy sa may bayag nito.

Tuluyan ng isinubo ng buo ni Rusty ang titi ng matanda, sagad na sagad. Nagmarka pa sa may adam’s apple ang burat nito. Mabilis na naglabas-masok sa kanyang bibig ang matigas na burat ng matanda.

“Ahhhhhhh ohhhhhhhhhhhhhh, lalabasan na akohhhhhhhhhhh,” garalgal na wika ng matanda.

Iniluwa ni Rusty ang titi sa kanyang bibig at tila shower naman na sumirit ang tamod ng matanda na tumalsik sa mukha ni Rusty. Inilabas niya ang kanyang dila para sumalo ng ilang patak, karamihan ay dumapo sa kanyang mukha. Todo lunok siya sa pumasok na katas sa kanyang bibig habang ikinalat ang tamod sa mukha na tila lotion.

Isang pagkatamis-tamis na ngiti ang sumilay sa bibig ni Rusty, ngiting kayang magpaibig kahit na sinong bading.

Ngumiti rin ang matanda, bakas sa mukha ang ligayang natamo sa aking kaibigan. Pagkatapos ay inabutan ng perang lilibuhin si Rusty bago umalis. Ang Video ay kuha dito mismo sa loob ng bar.

-----o0o-----

“Mukhang tinablan ka ah. Hindi naman kataka-taka.Kaya pinag-aagawan siya rito at handang magbayad ng malaki sa isang pagchupa lang niya.” Puna ni Drake.

Tango lang ang isinagot ko, Sing tigas ng bato ang aking titi habang pinapanood ko ang video. Nainggit ako sa matanda, parang gusto kong sa akin siya nakatitig habang chinuchupa ako, ang mga mata ay puno ng passion, ng pagnanasa, ng pagmamahal. May konting selos akong naramdaman.

Nagpasalamat ako kay Drake at sinabing babalik na lang bukas.

-----o0o-----

Bumalik ako kinabukasan. Tinawagan ko muna si Drake para alamin kung naroon si Rusty. Sinabi naman nitong hindi muna nito pinayagang ilabas ng customer si Rusty. Sa loob na lang ng bar tumanggap ng serbisyo ito.

Dumating ako bandng 10PM. Kaagad akong sinalubong ni Drake at sinabing nasa room si Rusty. Sinabi niya sa akin ang room number. Patakbo kong tinungo ang nasabing silid.

Kinatok ko ang pintuan, malakas at sunod-sunod. Hindi ako nagsalita dahil alam kong hindi niya ako lalabasin kapag nakilala niya ang aking boses.

“Sandali lang. Tatapusin ko lang ang aking customer,” wika ni Rusty.

Kinabog ang aking dibdib, boses nga ni Rusty iyon, hindi ako maaring magkamali. Gusto kong sugurin siya at suntukin. Galit ako kung bakit niya ginagawa ang ganito. Pinigil ko ang pagpatak ng aking luha.

Hindi nagtagal ay may lumabas na isang lalaki. Bata-bata pa naman ito. “Pumasok ka na raw.” Wika ng lalaki.

Kabado ako habang pinipihit ang door knob. Huminga pa ako ng malalim bago pumasok sa silid. Isinara ko na ang pinto at ni-lock. Wala siya, nadinig kong may lumalagaslas na tubig sa banyo.

Narinig yata ang aking yabag. “Ikaw ba ang kumakatok kanina? Sandali lang at nagshower muna ako para fresh ako,” sabi niya.

Naupo muna ako sa isang mono-block na naroon. Pumuwesto ako na nakatalikod paglabas niya. Makaraan ang ilang minuto ay wala nang tumutulong tubig akong narinig. Tapos na sigurong mag-shower si Rusty. Nadinig ko ang pagbukas ng pinto.

“Nainip ka ba? Anong gusto mong gawin natin.” tanong niya. Alam kong nagtutuyo pa siya ng katawan.

“Lahat. Kaya mo bang all the way, chupa, kantot. Kakantutin kita.” Wika ko na medyo iniba ang boses.

“Love it. Pero malaki ang singil ko kapag all the way, lalo na kung ako ang kakantutin.”

“Magkano?” tanong ko.

Hindi siya sumasagot. Ginamit ko na ang tunay kong boses. Batid kong nabosesan niya ako.

“Lawrence?”

“Kailangan nating mag-usap,” wika ko. Humarap na ako sa kanya.

Natigilan si Rusty pagkakita sa akin, natigagal, nawalan ng kibo at tila nanigas na parang yelo, hindi nakapag-salita.

Ibang-iba na siya ngayon, malayong-malayo sa nakilala ko noon. Nakakaakit nga ang kanyang anyo, kahalihalina. Babae, bading, matrona at kahit siguro tunay na lalaki ay maakit sa kanya. May landi ang kanyang titig nang unang magtama ang aming paningin na kaagad ding nawala pagkakita sa akin.

Sa aming dalawa ay ako ang mahiyain, kokonti ang nakikipagkilala, kokonti ang naging kaibigan, ganun pa man ay kinaibigan pa rin niya ako. Naging idol ko siya, tinuruan niya akong makipagkaibigan, ang makihalubilo sa ibang tao. Itinuring niya akong isang tunay na kapatid.

“Sabihin mo nga sa akin! Ang ba ang nangyari? Matagal kitang tinatawagan, mine-message, pero hindi mo sinasagot ang mga tawag at text ko, hanggang sa hindi na kita makontakt. Pinuntahan kita sa dorm mo, pero ang sabi ay hindi ka na raw umuuwi roon. Iniiwasan mo ba ako? May nagawa ba akong hindi mo nagustuhan? Sayang ang pag-aaral mo. Malapit na tayong magtapos. Ano ba ang problema mo?” malakas kong wika, may panunumbat.

“Ang tagal nating nagsama, bakit mo ginawa ito sa akin. Tapos malalaman ko pang ganito ang kinasadlakan mo. Wala ka namang nasasabing problema sa akin. Akala ko ba ay wala tayong lihiman!” patuloy ko.

Napayuko si Rusty, hindi makatingin sa akin ng diretso. Alam kong hiyang-hiya siya sa akin dahil sa aking nalaman. Nakita ko na lang na pumatak ang kanyang luha sa kanyang paanan.

“Oo, sa iyo ay masama ang ginawa ko, hindi mo nagustuhan. Alam ko naman na masama. Hiyang hiya nga ako sa iyo eh, Gusto ko na lang sana na maglaho na parang bula pagkakita ko sa iyo. Pero kaya ko namang magpaliwanag. Hindi ko pinasok ang trabahong ito para lang sa aking kapritso, ginawa ko ito hindi lang dahil sa gusto ko lang magpaka-puta. May dahilan ako,” tumutulo ang luha niyang  nagpapaliwanag. Nalimutan na niyang nakahubad pa siya kaya pinagbihis ko muna siya. Natatawa ako, pinigil ko lang. Alam kong natatawa rin siya. Yung dramang sinimulan ay tila naging katatawanan.

“Sige, magkwento ka, makikinig ako. Kelangan na may kabuluhan ang rason mo,” wika ko.

“Nagka-problema ang aming pamilya, malaki. Iniwan ng tatay ko ang aking nanay. Walang trabaho si Nanay dahil simula ng mag-asawa ay hindi na nakapagtrabaho pa. Wala namang ibinibigay na sustento ang aking tatay. Dumadaing sa akin si Nanay. Wala na silang magastos. Wala silang pambili kahit na isang latang sardinas lang Naghihirap sila sa probinsya. Nagkasakit pa ang aming bunso at kailangan ng pambayad sa hospital. Mabaliw-baliw na si Nanay kung saan kukuha ng ipambabayad gayong makain ay wala.” Sandali siyang tumigil para punasan ang kanyang luha.

“Gusto kong magtrabaho, yung trabahong malaki ang sweldo para makatulong ako sa aking pamilya, pero hindi pa ako tapos, wala pa akong diploma. Alam mo namang nakapasok lang ako sa eskwelahang ito dahil sa scholarship dahil sa isa akong varsity player. Isa pa paano ako makakakuha ng high paying job gayong wala namn akong extrang talino na gaya mo. Ang pagpuputa lang ang naisip kong pasukin dahil alam kong makapagbibigay sa akin iyon ng malaking kita. Wala na akong choice.”

Napailing ako sa aking nadinig. Pati ako ay napaluha na rin. Hindi ko kasi akalain na napakalaking problema pala ang kinakaharap ng aking kaibigan. Siya na napakamasiyahin at aakalain na hindi man lang nagka-problema. Nakapanlulumo.

“Bakit sinarili mo ang problema, bakit hindi mo sinabi sa amin. Alam mo naman na ang ating team ay handang tumulong sa mga nangangailangan. Nauunawaan kita kung bakit mo sinuong ang ganitong problema.Pero mali pa rin eh. Hindi naman ang pagiging escort boy ang tanging solusyon. Baka sa ginawa mong iyan, sa halip na masolusyunan ang hinaharap mong problema ay problema na naman ang dumating. Judgmental ang mga tao, baka kapag nalaman ganyan ang naging trabaho mo ay libakin ka. Inisip mo ba na magugustuhan ng nanay mo na sa masama galing ang binibigay mong pera sa kanya? Wika ko na naninikip ang dibdib.

“Baka itakwil ka pa niya. Paano mo haharapin ang panglilibak ng ibang tao, ang magiging sarili mong pamilya kapag nalaman ang pinagdaanan mo. Paano kung magkasakit ka ng HIV?”

Wala siyang kibo. Malamang na iniisip ang mga sinabi ko. Hindi ko naman minamaliit ang mga taong nasasadlak sa ganoong trabaho. May dahilan sila, valid na dahilan.Pero sana lang, kapag na solve na ang problema ay tumigil na rin sila at magbagong buhay..

“Sumama ka sa akin, ilalapit kita sa papa ko. Baka maipasok ka niya ng trabaho. Baka mabigyan ka ng trabaho kahit part-time habang nag-aaral ka pa. Kakausapin din natin ang ating kasama. Magtutulong-tulong tayo na mabigyan ng kahit anong pagkakakitaan ang iyong ina. Kahit na tindahan lang sa bahay. Baka makaipon tayo ng pupuhunanin ng nanay mo. Huwag mo na lang gawin ang ganito hanggat maaga pa.” wika ko.

Napatingin siya sa akin, tingin ko ay nagkaroon siya ng pag-asa. Naniniwala siyang matutulungan siya ng kasamahan nila, pati na ang coach.

“Totoo ba? Tutulungan mo ako?”

“Bakit hindi,? Isa kang kaibigan, mahal kong ka-ibigan.”

 

 

Itutuloy……